28dalga

[28dalga]

Her gün yeni başlangıç...

Yaşadığımız hayatı kendimiz seçemiyoruz maalesef bazı kavram ve oluşlar ile birlikte hayat bizi nereye sürüklerse biz oraya gidiyoruz asi aykırı dik durmuşlar bu sürüklenişte faydasız sadece süreci uzatıyorum ama hayatın bizi savuracağı yere eninde sonunda gidiyoruz...

Zor olansa yükler ve gönülde ki aşk ile bu sürüklenişi yaşamak o zaman işte hayat seni her savurduğunda yüklerinin verdiği ağırlıkla sürekli kırılıyorsun her nrkadar canın yansa da hayata kafa tutmaya devam ediyorsun sonunun ne olacağına eminken...

En büyük zorluk insanın kendisi bence kendi dünyamız da kendi hayal gücümüzle neleri başarabiliriz olmayacak imkansız denebilecek şeyleri düşünerek imkanı hale getirebiliriz ama konu aşk olunca yapamayız lal olur insanın dili konuşabilen tek uzvu gözleridir helede çok temiz çok içten geliyorsa o aşkın kaynağı biri bana demişti ki bir gün eğer vücudunda her kemiğin kırıldığını hissedebilecek kadar acı çekiyorsan geçmiş olsun aşıksın demişti o an durup düşündüm insan birini severken birine aşıkken neden bukadar büyük çaplı acı çeksin ki demiştim içimden ama aşık olduğum o ilk gün anladım göğüs kafesimin üzerine baskı uygulayan canımı yakan ama bir okadar da beni heyecanlandıran o hissin adı aşktı bir okadar imkansız bir okadar imkanlı gelen

Kafasına görseydi aslında aşk sanki onun piyonları olan iki insan ve canı ne isterse onu yaşatıyor onun ki hiç bitmeyen bir krallık hükmü hiç düşmeyecemişcesine...