zifirtenebris

[zifirtenebris]

Yapamadım, özür dilerim.

Çocukluğum,

Özür diliyorum senden. Haketmediğin şeyler yaşadın. Duyuramadın sesini. Dinlemediler seni, önemsemedin. Ne sen istenileni yaptın, ne de onlar senin istediğini. Ne onlar duydu senin çığlıklarını ne sen o kadar bağırabildin. Çok üzüldün, çok ağladın. Daha o yaşında nefret gördün. Korku gördün. Susturuldun hep çıkaramadın sesini. Susmayı marifet bildin. Sustuğun için taktir edilmek istedin. Sustuğunu farketmediler. Çünkü hiç yoktun. Suçun yoktu, suç yüklediler. Sesin çıkmadı. Uslu dediler her hatanı yüzüne vurdular. Yine sesin çıkmadı.

Umarım Ah etmemişsindir kimseye. Pişman olmanı istemem. Çünkü biliyorum ben seni, tanıyorum. Ah etmekten bile korkarsın.

Beni affedebilecek misin? Seni koruyamadığım için? Şuan savunuyorum ama o zamanlar sesim çıkmadı. Ama bitti inan bana. Ben alacağım intikamımızı. Kimden alırım nasıl alırım bilmiyorum. Ama bir gün gelip buraya yazacağım. Başardım diyeceğim. Hevesin kursağında kaldı bilirim. O hevesleri tek tek alacağım senin kursağından. Gözyaşını sileceğim, tebessüm ekleyeceğim yüzüne. Susturmayacağım seni hiç, dilediğin gibi konuş. Üzülürsen çığlık at, ağla ama susma.

Seni seviyorum çocukluğum. Huzurun gölgesinde seni bulacağım.

{Ş.A}

[zifirtenebris]

Hata yapmak öyle derin bir çile ki, omzundaki tonlarca yükün üstüne bir demir yığını gibi seriliyor. Nefes almanı güçleştiriyor, kulaklarında kalabalık bir yankı başlatıyor. Soluk soluğa tırmandığın o merdivenin en başında ayağını kaydırıyor. Hem en başa dönüyorsun hem de yaralanıyorsun.

Hata yapmak güçlendirir insanları derler. Ben neden her kalktığımda daha yorgunum? Neden yalnız hissederken bu yalnızlık bile beni kalabalıkların içindeymişsine boğuyor?

Sesimdeki kalabalığa alıştım, sessizliğimdeki çığlık öldürüyor beni.

[zifirtenebris]

“İnsan, hayatta karşılaştığı kişilerin kalıntısıdır”

[zifirtenebris]

Ben sende boğulurken, sen bende nefes al diye gidemedim ben. Bu da senin ayıbın olsun.

[zifirtenebris]

Franz Kafka’nın da dediği gibi “benim yalnızlığım, insanlarla dolu”

[zifirtenebris]

“iyi bir hafıza en büyük cehennemdir. bunu unutmayı beceremeyenler iyi bilir” 

TOLSTOY

[zifirtenebris]

[zifirtenebris]

Hadi şu an dinlediğiniz şarkıyı bırakın

Bu başladı bunu dinliyorum kgkgkg

[zifirtenebris]

Çocukluğum,

Özür diliyorum senden. Haketmediğin şeyler yaşadın. Duyuramadın sesini. Dinlemediler seni, önemsemedin. Ne sen istenileni yaptın, ne de onlar senin istediğini. Ne onlar duydu senin çığlıklarını ne sen o kadar bağırabildin. Çok üzüldün, çok ağladın. Daha o yaşında nefret gördün. Korku gördün. Susturuldun hep çıkaramadın sesini. Susmayı marifet bildin. Sustuğun için taktir edilmek istedin. Sustuğunu farketmediler. Çünkü hiç yoktun. Suçun yoktu, suç yüklediler. Sesin çıkmadı. Uslu dediler her hatanı yüzüne vurdular. Yine sesin çıkmadı.

Umarım Ah etmemişsindir kimseye. Pişman olmanı istemem. Çünkü biliyorum ben seni, tanıyorum. Ah etmekten bile korkarsın.

Beni affedebilecek misin? Seni koruyamadığım için? Şuan savunuyorum ama o zamanlar sesim çıkmadı. Ama bitti inan bana. Ben alacağım intikamımızı. Kimden alırım nasıl alırım bilmiyorum. Ama bir gün gelip buraya yazacağım. Başardım diyeceğim. Hevesin kursağında kaldı bilirim. O hevesleri tek tek alacağım senin kursağından. Gözyaşını sileceğim, tebessüm ekleyeceğim yüzüne. Susturmayacağım seni hiç, dilediğin gibi konuş. Üzülürsen çığlık at, ağla ama susma.

Seni seviyorum çocukluğum. Huzurun gölgesinde seni bulacağım.

{Ş.A}

[zifirtenebris]

“Beni sev ya da benden nefret et, ikisi de benim yararıma” diyor Aragon “seversen hep kalbinde olurum, nefret edersen hep aklında”

[zifirtenebris]

[zifirtenebris]

İnsanların öncelikleri vardır.

Sizin önceliğinizin önceliği olamayabilirsiniz.

[zifirtenebris]

Hiçbir konuda beklentiye girme.

Beklentiler yaralar.

[zifirtenebris]

Alacağım var bu dünyadan, Böyle çabuk yılmam, yıkılmam.

[zifirtenebris]

[zifirtenebris]

eli güzel olanlar hayata 1-0 önde başlıyor

[zifirtenebris]

“Nasibim değilse gönlümden al” diye duâ ederken bir yandan da “inşallah nasibimdir, gönlümdeyken çok güzel, ne olur orada kalsın” demek.