wisehumanoidcroissantpasta-blog

[wisehumanoidcroissantpasta-blog]

Η πάλη μου με το άγχος.

Υποτίθεται κάτι τέτοια τα γράφει κανείς μόλις "ξεπεράσει" τις δυσκολίες, εγώ το γράφω τώρα θέλω να μιλησω χωρις να ξέρουν ποια είμαι γιατι δε θα με κρίνουν σύμφωνα με το ότι με ξέρουν. Αν έχετε νιώσει κι εσεις έτσι λυπάμαι πολύ..αν διάβασες μέχρι εδω αξιζει να συνεχίσεις να διαβάζεις πιστευω. Τελος πάντων η ζωη μου γενικά είναι αρκετά περίπλοκη αλλά με αποτελειωσε οταν ηρθαν οι κρισεις, οταν αρχισα να παλευω με τον εαυτο μου, με τα συναισθηματα μου, με όλους οσους με αγαπανε γιατι απλα βγαζω προς τα εξω μια "άμυνα" κανείς δε καταλαβαίνει γιατι ειμαι ετσι λίγοι ξερουν..��δω και 5 μηνες βασανιζομαι μεσα στο ιδιο σωμα στο οποίο περναγα υπεροχες στιγμες, ημουν ανεξάρτητη αληθεια ημουν εβγαινα καθε μερα, ετρωγα κανονικα, δεν ποναγα, δεν εκλαιγα, δε βρισκομουν σε πανικο επειδη ειδα μια ταινια ασπουμε, με θαυμαζω το πως ημουν το τι ημουν. Δε ξερω αν θα ξαναγινω ετσι οι ελπιδες μου με τους μηνες που τελειώνουν σταματανε να υπάρχουν. Ποναω, ποναω πολυ εσυ που το διαβαζεις μεχρι εδω και μαλλον εχεις νιωσει η νιωθεις ετσι σε καταλαβαινω αλλα εισαι ενας/μια απο τους πιο δυνατούς ανθρωπους πιστεψεμε γιατι οταν ολο αυτο τελειωσει δε θα σε πτοεί σχεδον τιποτα τοσο ευκολα θα ξερεις να στηριζεσαι στα ποδια σου. Προσπαθησε, κρατησου για αυτους που αγαπας και σε αγαπανε, γι αυτους που νοιαζονται αλλα κυριως για σενα να εισαι δυνατος/η για σενα μην απογοητεύεσαι, το ξερω υπάρχουν πολλες πτωσεις αλλα μαθε να πετας,μπορεις. Πιστευω σε σενα.