turuncumaviask-blog

[turuncumaviask-blog]

Sevgilimi kaybettim. Bosluga gitti. Dustu. Karanliga. Kaydi elimden. Okyanusun maviligine. Karisti. Kaybettim. Daha sert mi oldum. Daha mutlu. Daha mi cok takmayan. Sadece ani sarhosu oldum. Bi aninin bi daha gelmiycegini bilmek mi onu susluyor gozlerimde. Ayni koku ayni ses. Hayir ama. Eksik. Cok sey. Mesela ben. Ben eski gozlerle bakmiyorum ornegin. Kime guvenirim bir daha. Kime siginirim baba golgesi gibi

Dusunmeden sonunu. Yeni bi hikaye yeni yuzler hepsine hem gec kalmis hem de erkenden bitmis gibi hoyrat kalmak , eski zamana hapsolmanin diyeti mi dersin.. kaybin yorgunlugunu uzun sure yasamak da aliskanlik verip bagimli yapiyormus yuregi. O sarkidaki gib

Yine bi simariklik. Yine aslinda olesiyle istemedigin biseyi sirf hayatini doldursun duye bile isteye uyusturucuymuscasina doz doz almak her aksam bunyene. Ve bi aksam aniden kesildiginde boslukla bas etme cabasi. Her sey bundan ibaret. Ama canim sen bana gec geldin ben sana erken. Hep ayni replikle ask mi bu ? Diye sorunca kendi kendime. Degil , bu ask degil ama adini koyamayinca insan ask diyip geciveriyor iste..

[turuncumaviask-blog]

Yalan

Bir yalana inanmak bunun adi , sonu gul bahcesi diye yurumek gozun kapali ucurumdan asagi , kana kana icmek susuzum diye icini yakan o icecegi ve hizi seviyorum diye son surat kendi uzerine surmek arabayi

Sonunu dusunmemek kisacasi , bile bile lades yani , kahrolacagini bile bile , biraz gulumseriz beraber diye gitmek o yoldan

Elini tutmak sonra... sonra... bunu derken....... acizligimi fark ediyorum.....o orda bensiz kendi hayatini tum ihtisamiyla kurmusken , ki kurar bilirim. Benim burda hala bunlari yaziyo olmam.....

Ne biliyim ya.... ben gercek sandim , o yapma dunyayi gercek sandim ben

O kucuk dunyayi , o yapay isikli bahcede icim huzursuzken kola sigara yaparken telefonun isiginin yanmasiyla belki icim rahatlar belki diye ona uzanmayi , bunlari bile , hep surer sandim.

Ozenmiyorum imrenmiyorum istemiyorum diyorum YALAN . ben o nesemi oyle ozluyorum ki , ama sanki o hic ben olmadim.

Icim ezildi artik. Tarifi yok. Tarihi de yok. Zamanla oldu. Daha kotusu olmaz mi? Asla demem. Cunku cidden dogru o soz , en dipteyim dedigi anda bile baska bir dip oldugunu kesfedebiliyor insan.

Bilmem dusunuyorum da. O ovulen ozelliklerim konusmam dusunusum ayrilisim baskalarindan neye yaradi. Standart bi mutluluk bile getirmediler bana. Bu bi avunma oldu. Mutsuz bi insanim , ama kahkahalarim da bi o kadar yuksek , guzel de konusurum . Icimi cekeyim o zaman sessizce kabul ediyim iltifatlari gecici bi hevesle ve avuniyim evet mutsuzum ama belki de bundandir yani , ne bileyim.

Yetmedi, yetmedi bana hicbisey , yakalayamadim aradigimi. Sonra yanimdakiler yavaaas yavaaas gitti elimden fark edemedim.

Simdi ruh gibiyim , yogun acinin olmadigi zamanlar bi yorgunluk kapliyo vucudumu , napalim hissi , aninda gelen ve aninda burnumun sizisiyla baslayip gozlerimin yasarmasiyla devam eden bazen de hickiriklarla aglamaya gecen zamanlar disinda kabullenmis buluyorum kendimi , e kolay mi 8 ayi gecti..kabullenmis olmak daha iyi tabi. Sadece bi cenaze gibiyim. Istegim hevesim hayalim hicbirseyim yok.

Bolca yemek uyku bazen hatiralar coklukla ne ki bu dusuncesi

Arkadaslar ! Bakin ! Ben sizin anlattigimda , basitce aynen ben de diye baslayip o analarinizla kavgalarinizi anlatacaginiz hayatlarinizin muadilini yasamiyorum.

Arkadaslar ben sevgilimi degil can yoldasimi kaybettim , ugurladim onu hem de , bana davrandigi gibi davranicagi baska birine , benim degilmis dedim , hic benim olmamis...

Ve arkadaslar ben boyle zamanlarda cogu kisinin yaptigi gibi maneviyata aileme sarilirdim. Bi anda olmadi , zamanla....ailemi sdc gecici olarak memnun etmem gereken , hayata dair hic bi gorusumun uyusmadigi , beni kisitlayan engelleyen , ama en ufak zorlukta onlara kosucagimi bildigim icin buna yavasca boyun egdigim insanlar olarak gormeye basladim. Ayni aileye hapsolmus baska baska insanlariz biz hepsi bu kadar. Arada tutar vicdanimiz kollariz birbirimizi bi iki , sonrasi.... hep ayni

Maneviyat, din, hayat gorusu o da yok artik...yillardir devam eden sorular meyvesini verdi :) artik ateizmin kiyisinda islamiyetten coook uzak bi gubre mi olucam e niye katlaniyorum abi kafasindayim.

Olmeyi o kadar arzuladim ki bazen , ama sonrasinin olma ihtimali beni korkuttu,araftaydim

Yavas yavas bu araf olayi da sona ermeye basladi. Aksi istikamette. Yani hiclige uzanmak.. ama hic bisey bilmedigimi farkettim belki yeniden Islam.? Ah ne cok isterdim. Inanin ahiretteki seks hayatiyla bi alip veremedigim yok, o standart siradan imrendigim ve asla kizmadigim o musluman amcalarin olsun , ben bu dunyada Onunla konusmayi ozledim , Ona bazen kizsam da Ona sikayet etmeyi ozledim Onun beni anladigini hissetmeyi ozledim , secdede gozyasi dokmeyi dua etmeyi , ben bir gun bir kis aksami esma lardan cekip zikirmatigi parmagimda tasiyip bunun bile bana guven vermesini ozledim , ben annemin sesinden Kuran dinledigimde duydugum o huzuru ozledim , ne zamandir var olmayan aile saadetimizi bi de...

Cocuklugumu ozledim. O yolda babamin elini tuttugumun kakullerimi bi bas hareketiyle geriye savurdugum , sonunu hic bilmedigim bu hikayede ilk adimlarimi attigim zamanlari ozledim. Herseyin gun gibi basit oldugu , politikanin bu kadar konusulmadigi , NORMAL BIR GUN YASAMAK ICIN BINLERCE TAKLA ATMAM GEREKMEDIGI , ........ neyse ne ? Yine niye bahsediyorum olmayacak seylerden ...... saat 3, uyumam gerekiyor. Ama uyumak istemiyorum. Vucudum uyumami soyluyo ama ben uyumak istemiyorum . Korkuyorum belki de bu halde yataga uzanmaktan. Basbasa kalmak istemiyorum.

Ben sadece o gunler gercek sanmistim , konyanin o hareketli sokaklarindan elele yururken biz , biz hep........kes kessss artik.....

Icindeyken fark etmiyorum ama inanilmaz arabesk bi haldeyim ben.

Kendim kasindim. Kendimi sevemedim ben lan bi baskasi ne kadar sevebilirdi boyle yarali bi hayati.....

Stop etmek istiyorum yemin ediyorum devam edicek gucum yok ....

[turuncumaviask-blog]

Kalanlarla yasamaya devam artik , aci iluzyonu kayboldugunda gercegin konforu baslar Eger sag kolun kangren olmussa onu kesmek zorundasin. Acisa da kanasa da yansa da . Onunla yasayamazsin. Onunla kalamazsin ki. Anla artik. O senden ayrilmak istiyor , cirpinsan da , tutamazsin. Belki yeniden "evet ya, bir oyku yasiyorum , bi masal prensesiyim ben" hissine kapilamazsin kolayca ama boylece en sevdigin uykudan metalik bir gercege de uyanmazsin. Bu icimdeki kiza soylemek istedigim o sari gunde hayat yavas akarken , saatler oglenin sonu ikindinin basi , camiden cikarsin , asagida o adam, tam 8 aydir yoklugu cama vuran dolu gibi kalbine vuran bi adam oyle kendiliginden oyle normal oyle dallama bekliyordur orda. Yanina gidersin her seyi halledecegini zannedersin ama halledemez daha da beter hale getirirsin. Yanimda ol yeter bana Yanindayim Allah izin verdikce Allah omur verdikce Ne kadar sevdin Kimseyi sevmedim boyle, nefes alamam ki sensiz Bi okul cikisi...gectik sonra birbirimizin yanindan...hic konusmamis gibi hic gulusmemis gibi, kendi yalnizligimizdan korkup birbirimize siginmamis gibi. Bitti . Iste boyle bitti.