#zordur

[prensesleraglarmi]

Zaman herşeyin ilacıysa, eczaneler de bizi kazıklıyor desenize.

[japonyamesken]

Tüm kariyerini bırakıp psikoloji okumaya başlayan bir arkadaşımla hissettiklerimiz üzerine konuşurken, "hayatta şimdiye kadar hiçbir şey düşündüğüm, kafamda kurduğum kadar zor olmadı" demiştim.

O da "ne kadar zor bir hayat aslında" demişti.

Çünkü zihnimiz değil mi hayatı en çıplak şekilde yaşadığımız asıl yer. Var oluşumuzun gerçeği ve sınırı orada başlayıp orada bitmiyor mu? Hayatın umamisi zihinde değilse nerede?

****

İşte bugün yine kafamda zorlaştırdığım ve aslında hiç de o kadar zor olmayan bir şey yaptım.

Bazen kendimi ikna etmek günlerimi alıyor. En azından bunun farkındayım artık, tesellim bu. Ve uyumadan önce ikinci bir adımı daha atacağım bu konuda. En azından taslağını...

****

Birileri bizi bir puzzle gibi yapmış sanki. Bazı parçaları olmayacak yerlere zorla koymuşlar, sıkıştırarak hem de.

Hayat, o parçaları bulmak ama doğru yerlerine koymaktansa onlardan bambaşka bir şey yapma deneyimi sanırım.

[sinirlivesakin]

Yeri yok yüreğimde,kalmadı tek bir boş oda

o büyük mutluluklara.

[belleepoque7]

ilk buluşmayı teklif etmeyeceğim dedikten sonra yine ben:

sana boza ısmarlayayım mı?

[giderkenkalmaktibenimkisi]

Bazen, kalbinin en derin köşelerinde sakladığın şeylere veda etmek zorunda kalırsın. O şeyler, bir zamanlar hayatının anlamı olmuş, ruhunun bir parçası gibi hissettirmiştir. Ancak bazen, büyümek için o bağları kesmek gerekir. "Bunu yapamam," dersin içinden, "Bu kadar kolayca bırakmak, nasıl mümkün olabilir?" Ama hayat, bazen en sevdiğin şeylere bile veda etmeyi gerektirir, ve o veda, hiçbir kelimenin anlatmaya gücü yetmeyecek kadar acıdır.

O an, dünyan bir anlığına durur, zamanın geçişi yavaşlar. İçindeki boşluk, bir çığ gibi büyür ve her şey sensiz kalırmış gibi hissedersin. Bir yandan acı verir, ama diğer yandan o acının, seni daha derinlemesine tanımana yardımcı olduğunu fark edersin. "Bunu yapamam," dediğin an, aslında senin kendini aşman gerektiği andır. Bir parça kalbinin geride kaldığını hissedersin; ama o parça, seni terk etmiyor, sadece yeni bir benliğe dönüşmek için seninle birlikte ilerliyor.

Zamanla, o vedaların seni biçimlendirdiğini, seni daha güçlü, daha derin bir insan yaptığını görürsün. Geriye dönüp baktığında, o acıların seni sarhoş eden birer hatıra olduğunu fark edersin. Her veda, yeni bir başlangıcın ilk adımıdır. Ve bir gün, aradığın huzuru, kaybettiğin şeylerde değil, geride bırakıp yol alırken bulduğunu anlarsın. Çünkü her veda, seni sana en yakın hale getiren bir yolculuğun başlangıcıdır.

.

.

.

.

[vazgecmelerustasi]

Biri bir şey mi kaybetti, bir insanı, bir sevinci ya da mutluluğu örneğin, asla umutsuzluğa kapılmamalıdır; çünkü her şey ileride daha görkemli bir şekilde kendisine dönüp gelecektir.

İlle de elden çıkıp gidecek olan çıkıp gider elden, bizim olan bizde kalır…

RAINER MARIA RILKE

[mel-inoe]

beni duygulandırıyosunuz sevgili tb halkı

[yakazakalb]

Bizim damat adayının turizm şirketleri varmış. Artık bizi bi Kudüse götürürse kardeşimi veririm. Yoksa bu iş zor...

[gozlerimdekiparilti]

[rottenpear]

özğr dilerim bugün biraz çenem dusuk

[mymiliblog]

Asla tutmaya çalışmamakla sımsıkı tutuyorum seni.

[turkudostu61]

[gitarcalarim]

bir kadının güvenini kazanmak sevgisini kazanmaktan çok daha zordur

[bahar-misali-blog]

Nefreti yaymak kolaydır, ama sevgiyi yaymak zordur. Vicdansız olmak anlıktır, ama yürekli olmak sonsuzdur...

Güzelliklerle dolu bir gün diliyorum ☺️ keyifli haftasonları olsun..

Günaydın..🍁🍂

[tacendasstuff]

Bir kadının güvenini kazanmak, sevgisini kazanmaktan daha zordur derler. Neden kimseyi sevemediğimi şimdi daha iyi anlıyorum.

[mcanylm34]

ADAMLAR GÖRDÜK

Sanal alem dedik girdik kapıdan, Selamı almadan kaçanlar gördük.

Sanki adamlığı almış tapudan, Kağıttan kartondan adamlar gördük.

Erkeği kadını hepisi arif, Kadınlar çok ince hepisi zarif.

Anlamak olmuyor yetmiyor tarif, Cetvelle ölçülen adamlar gördük.

Kimisi tanıdık kimisi candı, Dost dediklerime şu canım yandı.

Kimisi yüzüme gülen yalandı, Evrilip çevrilen adamlar gördük.

Kiminin dengesi ortadan bozuk, Tartmıyor terazi gramsız yazık.

Kimi de millete atıyor kazık, Yedikçe doymayan adamlar gördük.

Kiminin şerefi dilinde kalmış, Okumuş sanırsın deryaya dalmış.

Dudağa çalınan bir damla balmış, İçi dışı zehir adamlar gördük..

Tanıdıkça çıkar sınarsan onu, Ne güzel oynuyor görsen oyunu.

Tanımam çoğunu bilmem huyunu, Dilinde adamım diyenler gördük.

Kimi benim diyor tanımam başka, İnsanım söylese azıcık keşke.

Kimi uzak durur sevgiye aşka, Resmide çok güzel olanlar gördük.

Kimisi var insan cana can katan, Kimisi var dertli derdiyle yatan,

Kimisi neşeyi dünyaya katan, Yüzünde mutluluk olanlar gördük.

Hayat bu bilemem insanlar zordur,Sevgi barış dostluk en güzel yoldur,

Saki kadehimi bir daha doldur, Hayatın içinden geçenler gördük.

Dostlarım özeldir olmaz sitemim, Onlara her zaman dua ederim.

Can'dan vefa deyip giderim, Özünde adamım diyenler gördük.