#zonnepanelen in de lift | Explore Tumblr posts and blogs

durabledutch · 6 years ago

Text

WAVE Austria, Dag 7 Freistadt - St. Michael

WAVE Austria in cijfers en grafieken; Dag 7, 28-9-18 van Freistadt naar St. Michael. Download de pdf voor alle details; WAVE Austria Dag 7

De dag start met een rit naar de fronius. Fronius maakt elektronische componenten, waaronder omvormers. We kregen een ontvangst met presentatie en een rondleiding. Daaarna nog een blik over het dak met zonnepanelen en een groepsfoto. Dan richting Salzburg en even er voorbij naar Anif, waar de firma’s KTM technologies en Kiska zijn gevestigd. De bedrijven zijn gelieerd aan elkaar en ontwikkelen kleinschalige duurzame projecten en doen designopdrachten.

Vooraf een lunch in Hotel Kaiserhof, alwaar een Tesla Model3 voor de deur stond om te bekijken.

Na de rondleidingen bij Kiska en KTM opweg naar de laatste stop; Burg Mauterndorf. Na een mooie rit en wat zoekwerk het dorp bereikt dat ook de woonplaats van Cor Adriaanse zou zijn. Even voor het volk onder de boog doorrijden en dan even verderop naar de parkeerplaats. Er blijkt geen laadvoorziening te zijn, dus de enige laadpaal wordt aan de meest behoeftigden gegund. Vervolgens te voet door het dorp naar de Burg, daar volgt een presentatie over Mauterndorf en de duurzame initiatieven daar. We ontvangen allemaal een herinnering en worden dan uitgenodigd voor de avondmaaltijd in een bijzonder gemütliche atmosfeer.

Na deze gezellige avond op weg naar de pensions in St. Michael im Lungau, even verderop. De laadvoorziening bij de lift blijkt niet te werken en er volgt een nachtelijke zoektocht naar stroom bij de diverse laadpunten in de omgeving. Meer liefhebbers dan laadpunten zodat ook hier druk gehandeld wordt over toegang tot deze laadpunten. Wij haken af en hangen onze ZOE mbv ons mobiel Fivari laadstation aan een 220v stopcontact in de Ferienwohnung. Niet snel, maar we komen er morgenochtend mee weg.

0 notes

hetrodevaandel · 5 years ago

Text

HOE WEST EUROPA WEGZAKT NAAR HET NIVEAU BANANENREPUBLIEK DEEL 1

Iedere keer denk je, het kan toch echt niet gekker worden. We moeten toch een keer het dieptepunt hebben bereikt. En iedere keer blijkt er toch nog ruimte naar beneden te zijn. Met de dag neemt de gekte in de westerse wereld toe, en bijna niemand heeft het in de gaten. We worden belogen en bedrogen, maar het grote publiek kijkt schouderophalend toe, en neemt nog een kop koffie of pakt een pizza. Schijnbaar blind voor datgene wat op ons toekomt. Misschien is het daarom handig om een kleine greep in de gekte te doen, zodat er hopelijk toch nog wat slaapwandelende dromers wakker worden.

Laat we maar weer eens beginnen met de heilige Greta, de groene klimaat kikker uit Zweden. Zoals bekend is zij op het oorlogspad tegen de CO2 uitstoot, aan het hoofd van grote groepen spijbelende scholieren. Gesteund door haar rijke ouders, en schimmige geldschieters, wil ze dat iedereen in paniek raakt omdat het klimaat in gevaar zou zijn. Nu is het natuurlijk zo, dat als je steeds probeert om iedereen te beleren, je ook een bepaalde verantwoordelijkheid hebt. Nu wil het geval dat Greta is uitgenodigd voor een klimaat conferentie in Amerika. Zo’n uitnodiging kun je als groene kikker natuurlijk niet laten lopen. Maar er was een probleem, want naar Amerika kun je niet met de trein, en Greta kan niet vliegen. Dan zou ze immers als hypocriet worden neergezet. Dus kwam er een briljant plan; ze besloot met een jacht in twee weken van Engeland naar Amerika te zeilen. Via rijke geldschieters in Monaco kwam er een jacht met bemanning, en de reis kon beginnen. Helaas voor Greta kwam deze boemerang al heel snel terug. Want na de reis moet de jachtbemanning terug naar Europa, en een andere bemanning moet de jacht weer ophalen. En, hoe kan het ook anders, dit moet per vliegtuig gebeuren. Er zal dus meer heen en weer gevlogen moeten worden door deze bemanningsleden, dan wanneer Greta gewoon zelf een lijnvlucht had geboekt. Wat dit voor de CO2 uitstoot betekend is niet moeilijk uit te rekenen. Zoals Kermit the Frog ooit song: “It’s not easy being green.”

Gelukkig beginnen er steeds meer twijfels over de Greta hysterie te ontstaan. Maar over het achterliggende motief wordt nog maar weinig gesproken. Wij schreven al eerder dat de hele Greta gekte alleen maar is bedoeld om een CO2 belasting in heel Europa door te drukken. In Duitsland zullen de eerste plannen in de herfst worden gepresenteerd. Het is een van de maatregelen die terug te vinden zijn in de agenda van de globalisten elite. Daar komen we ook de afschaffing van de benzinemotor tegen, en het autovrij maken van hele steden. Toch is ook deze agenda aan averij onderhevig. De grote hoop die is gevestigd op windenergie en zonnepanelen komt langzaam aan in een duikvlucht terecht. Ook de elektrische auto is minder populair dan men gewenst had. Bedrijven die werken voor de windenergie industrie zien hun orders steeds verder verminderen, en sommige van hen zitten al diep in de rode cijfers. Een van de redenen is dat dierenbeschermers nu erg succesvol zijn geworden in het aantonen van het feit dat de windmolens moordmachines zijn voor vogels, vleermuizen en insecten. Verder wordt ook steeds duidelijker dat de nieuwe energie vormen de vraag naar stroom nooit zullen kunnen dekken. Het sluiten van kolencentrales is dus eigenlijk een vorm van industriële zelfmoord.

Waanzin is het ook, want als er te weinig stroom is door de grote vraag, moet er stroom uit het buitenland komen, en dat zal altijd stroom zijn die is opgewekt in kolencentrales. Natuurlijk zal de prijs van deze stroom ook niet laag zijn, en er wordt nu al gezegd dat in de komende jaren de energierekening voor alle huishoudens door het plafond zal schieten. We zullen dus niet alleen meer voor onze energie betalen, maar krijgen daar ook nog eens de CO2 belasting boven op. En daar stopt het ook niet, want de liberaal groene uitbuiters hebben nog veel meer fantasie belastingen in het achterhoofd. Natuurlijk zal dat niet allemaal gelijktijdig het daglicht zien, omdat men dan een opstand moet vrezen. Het zal stapje voor stapje gaan, zodat we over een langere tijd bestolen zullen worden. Maar het resultaat is hetzelfde.

Intussen neemt de angst onder de globalisten voor twee zaken voortdurend toe. Ten eerste is men bang voor grote stroomstoringen, die als ze langer dan 24 uur duren rampzalig kunnen zijn. Terwijl we steeds meer afhankelijk van stroom zijn gemaakt, is er nauwelijks sprake van noodvoorzieningen als de stroom uitvalt. Die voorzieningen zijn wegbezuinigd of hebben nooit bestaan. Men is er van uit gegaan dat het altijd goed zal komen, maar na verschillende incidenten blijkt dit niet het geval. De overlast door computer of stroomstoringen neemt steeds verder toe. Soms werkt de pin niet, dan kan er weer niet getankt worden op Schiphol. Wat ooit een zekerheid was, is nu een loterij geworden. En dit is nog maar het begin. De dreigingen komen van alle kanten en zitten in de lift. Dat kan op een zeker moment natuurlijk nooit goed gaan. Daar is men bang voor, maar men wil gelijktijdig niet investeren in zekerheid. Dat zou immers de globalisten agenda tegenwerken, en dat is vanzelfsprekend genoeg onacceptabel in de ogen van de elite.

De tweede angst waar de globalisten mee zitten is de angst voor de eigen bevolking. Men wil geen kritiek op het beleid, zeker niet als het gaat om zaken als massamigratie, islamisering, klimaat verandering, verplicht inenten en de jacht op donororganen. Kritiek op dit soort zaken probeert men aan te pakken met censuur en juridische consequenties. Maar dat is nog niet voldoende. In Duitsland is de regering Merkel bezig om de geheime dienst weer de bevoegdheid te geven om in huizen in te breken terwijl de bewoners niet thuis zijn. Dit om afluisterapparatuur te plaatsen, en naar bewijzen van afwijkende meningen te zoeken. Voor zo’n “staats inbraak” is de toestemming van een rechter niet nodig. Verder kan de geheime dienst spyware plaatsen op telefoons, computers en laptops. Ook hiervoor zal geen rechterlijk besluit nodig zijn. Kortom; de dag van de Stasi 2.0 komt steeds dichterbij. Als dit in Duitsland praktijk wordt, zullen ook andere landen niet achterblijven. De Europese Unie wil immers de volledige macht, dus zullen dergelijk maatregelen zeker in heel Europa worden ingevoerd.

Voor een volslagen idioot voorbeeld van de bovenstaande gekte, blijven we nog even in Duitsland. Een aantal scholen heeft ouders verboden om op de eerste schooldag van hun kinderen herinneringsfoto’s te maken. Er zouden immers anderen onbedoeld op de foto’s terecht kunnen komen, en dat kan leiden tot aanklachten in verband met de privacy regels van de EU. De scholen willen geen risico nemen, en hebben daarom een volledig verbod uitgesproken. Weer een traditie die ons ontzegd wordt. Nog maar een paar jaar geleden zouden we om dit soort zaken gelachen hebben, en gezegd dat het nooit zover zal komen. Nu is het de realiteit, en ook hierbij moeten we vermelden dat het nog maar het begin is. Alles wat men niet kan controleren wordt verboden, en alles wat men niet wil horen mag niet gezegd worden. Zo worden stap voor stap alle criteria voor een echte dictatuur ingevuld.

Volgende week in DEEL 2: hoe onze straten langzaam tot no-go gebieden worden, de toekomst van contant geld en goud, hoe je de volkeren weerloos maakt, en hoe diep dit alles in grijpt in ons leven.

Links:

Internet: www.volkskracht.blogspot.com

Twitter: Volkskracht Vooruit! @VolkskrachtV

Telegram: t.me/volkskrachtvooruit (abonneren na installeren Telegram App)

VK: https://vk.com/id484133031

Artikel uitgebracht door: VOLKSKRACHT VOORUIT! @ 2019

0 notes

brittbardijnesthetica · 7 years ago

Photo

Magritte met wat pit

@thibaultdegreef en ik namen de trein van in Lembeek tot Brussel-Centraal. In Ruisbroek sprong @tuongyennguyen erbij en al snel waren we in Brussel. Om tot aan het museum Der Schone Kunsten te gaan, deden we een kleine omweg, maar al snel waren we aan het museum. Bij het binnenkomen, moest je door een metaaldetector en erna moest je aanschuiven om je ticketje te kopen. Wij kochten een ticket voor de tentoonstelling van Magritte. 2 euro is totaal niet veel en je kreeg best nog waar voor je geld. Nadat we onze spullen in een kotje hadden gestopt, gingen we naar de plek waar de tentoonstelling was uitgesteld. De weg ernaar toe was op zich al super leuk en hier brachten we dan ook een halfuurtje door. Je kwam van een hele grote hal met een mooi, iets wat ouderwets plafond in een kamertje met een trap en die kwam dan weer uit in een kamer die leidde naar een kamer met een totaal tegengesteld genre. Je ging dus van mooi oud naar oud naar hip, wat wel een leuk gevoel gaf en het gaf je zin om naar het museum te gaan. Ook voordat je je tickets moest afgeven, was de zaal zeer leuk ingekleed. Een soort van ovaal die bestond uit allemaal lichtgevende platen met daarop schilderijen van Magritte. Ook op een paar muren waren er afbeeldingen te zien van Magritte zelf in verschillende perspectieven. Daarna moesten we naar boven met een lift en dan begon de tentoonstelling. Op zich was het donker in de zalen, maar de spots op de schilderijen zorgden voor een zeer leuk effect. Hierdoor stonden de schilderijen in de picture en niet de zaal. Ook was het zeer leuk dat de schilderijen werden afgewisseld met brieven, filmpjes en schetsen van Magritte. (alinea 2: “ Ook de talrijke foto's en video's zorgen ervoor dat het museum niet blijft steken in een eentonige opeenvolging van schilderijen,...”) Ze toonden dat een schilder zijn leven niet enkel bestaat uit schilderen, schilderen en nog eens schilderen. Je ziet inderdaad dat er tijd, geld en werk is gestoken in het museum. Er was goed nagedacht over de belichting. De zaal werd minimaal belicht, waardoor er meer aandacht was voor de schilderijen dan voor de zaal waarin ze hangen. (alinea 3: “...alle technische installaties van het museum: de verlichting, de beveiliging, de klimaatregeling, de zonnepanelen op het dak, de thermische ...”) Dat er voor werd gezorgd dat het gebouw zuinig is, merkte je niet zo veel behalve dan aan het besparen van licht in het museum zelf maar dat vond ik juist goed. Zoals ik al zei, vielen daardoor de schilderijen op en niet de zaal er rond. (alinea 3: “ Daarbij werd ernaar gestreefd het gebouw zo zuinig mogelijk te maken op het gebied van energie.”) Soms hingen er random tussen de schilderijen van Magritte, schilderijen van andere kunstenaars. Je zag overduidelijk dat deze schilderijen niet van Magritte waren. Ze hadden een andere stijl. Dat is in tegenstelling met wat de recensent zegt, want ze zeggen dat het onderdeel van het museum gewijd is aan 1 kunstenaar, wat ik dus niet vond... (alinea 6: “ Musea die aan é��n grote kunstenaar gewijd zijn, kennen in het buitenland een opvallend succes.”) Voor de rest vond ik zijn schilderijen prachtig. De grijze/witte bal, de witte wolken in de lichtblauwe lucht, de natuur en de mens keerden meermaals terug in zijn werken. We vroegen ons vaak af welk gevoel Magritte zelf had bij de schilderijen en welk gevoel het schilderij ons gaf. Want meestal hadden wij er een absurd gevoel bij. Zo van wat is er hier nu eigenlijk geschilderd? Soms vonden we het zelf ‘random’. (alinea 2: “... maar een boeiend en prettig beeld geeft van het leven, de ideeën en de tijd van de kunstenaar. Een wondere wereld komt hier opnieuw tot leven.”) We gingen van verdiep naar verdiep, van schilderij tot schilderij. Uiteindelijk namen we ook nog een kijkje in de museumshop, waar je (in tegenstelling met wat we hadden verwacht) toch nog voor een goedkoop prijsje gadgets kon kopen in verband met Magritte. (alinea4: “... de winst van de museumshop waar stapels Magritte-boeken, posters, T-shirts en souvenirs op kopers liggen te wachten.”) We vonden het zeer geslaagd en een aanrader!!

Met dank aan mijn esthetische fotograaf @tuongyennguyen :))

0 notes

g-vddess · 7 years ago

Text