durabledutch

[durabledutch]

We reden uit en thuis 2.921km in 15 dagen en verbruikten 423 kWh. Volgens de auto heeft hij daarmee 145Wh/km verbruikt.

[durabledutch]

Wave dag 7 Stelvio - Luzern

De laatste WAVE-dag. Wij zetten onze vakantie voort in Zwitserland en gaan via Luzern, naar Mürren en Schaffhausen. De inschatting is dat dan het geld wel op is. In Guarda (1e stop in Zwitserland) bij het laatste gezamelijke middagmaal, mogen we alvast wennen aan de Zwitserse prijzen.

Het was een prima WAVE en de opzet als Tour met BetterPlanetTours bevalt ons prima. We boften met het openstellen van de grenzen van de diverse landen kort voor aanvang. Vandaag reden we dus van de Stelvio naar Guarda, een stadje waar geen auto’s van buiten in mogen.

Vandaar ging de reis over de Fluelapas naar Thusis, en over de Oberalppas naar Luzern. Met enige omwegen omdat we niet over de Zwitserse snelweg rijden om een paar Zwitserse franken te besparen. Dat brengt ons bij de eerste Supercharger in Fluelen. Doordat het vooral bergafwaarts ging hebben we niet echt stroom nodig, maar voor de dag van morgen slaan we alvast wat op. Bijvangst is dat er een goede italiaan naast die supercharger is en we nuttigen daar de avondmaaltijd alvast. Ondertussen laadt Model 3 tussen de grote jongens.

In de avonduren komen we aan bij ons overnachtingsadres The Bed+Breakfast in Luzern. De sleutel onder de deurmat voldoet om binnen te komen. Het is een oude karakteristiek villa met meerdere kamers. Niet teveel trappen lopen blijkt (kraken).

[durabledutch]

De laatste dag. Vanaf de Stevlo reden de meesten nog naar Guarda voor een gezamenlijke middagmaaltijd. Daarna ging ieder zijns weegs naar huis of naar een verlengde vakantie. De avond voordien was nog besteed aan het maken van en groepsfoto met auto’s aan de rand van een afgrond met de WAVE swing; links-rechts-links-rechts etc.

[durabledutch]

Bloemen op de Stelvio

Hoewel de Stelvio vooral veel rots is, groeit en bloeit er nog van alles tussen de rotsten.

[durabledutch]

Wave dag 6 Moos - Stelvio

Deze dag dan maar wel de kortste route naar onze overnachting op de Stelvio op 2900m hoogte. Het idee was dat we rond de Gasthof dan nog een wandelingetje door al het moois konden maken. Dat bleek een verkeerd idee te zijn.

Maar we begonnen onze dag met de Timmelsjoch. Je kunt door tot de top, daarna is hij afgesloten. Maandag 20-7-20 zou de pas weer open gaan. Sommigen hadden deze rit de voorgaande dag in de namiddag al gereden, met spraakmakende beelden tot gevolg. Wij kwamen op de top aan, in de wolken.

Daarna in St Leonard een kort wandelingetje over de Passerschlucht richting Moos. We hebben hem niet helemaal uitgelopen, we wilden nog wat meer doen en niet te laat op de Stelvio zijn.

De Stelvio of Stilfersjoch. Een pas apart; een ongekende serie haarspeldbochten, die niet allemaal even ruim zijn. Een meekijkende co-piloot is nuttig voor de campers, bussen, motorrijders, fietsers en ook nog wat auto’s bijtijds te signaleren. Voor een EV verder geen probleem; altijd vermogen, dus snelheid maken en houden, schakelen etc. is niet aan de orde. De Europese maten van de model 3 komen hier van pas.

De Stelvio ligt op ongeveer 2900 meter hoog de top is de ruw en vooral veel steen.

Wederom mooi uitzicht, minder mooi vonden we de ontvangst op de top; geparkeerde auto’s, een haag van winkeltjes met prullaria en verder veel asfalt en vervallen en gedateerde hotels. Zoals ook ons Hotel Piranova. En weer een gedenkplaquette van Fausto Coppi.

Ons Hotel Pironva, bleek ook te dateren van 30 jaar terug, verder wel schoon en  een slaapplaats voor twee. We vluchten naar restaurant Tibet, iets hogerop dat wel enig nivo had. Bijgekomen met een kopje koffie, maakten we een wandeling naar de burcht aan de andere kant van de weg; een stevige wandeling. Bovenop bleek dit een drielandenpunt te zijn; Zwitserland, Italie en Oostenrijk hebben hier begin van de vorige eeuw elkaar het leven zuur gemaakt. Restanten van loopgraven oud waren te zien. Wel weer een mooi uitzicht.

‘s Avonds een onverwacht fantastische maaltijd in het hotel genoten. Corona maatregelen werden strikt toegepast, incl. temperatuurmeting. Het eten en de wijn waren prima, de bediening eveneens prima, hoewel chaotisch. Karakteristiek Italiaans laten we maar zeggen. Genoten in een prima ambiance ook na het eten in de bar. De whisky bleek van goede kwaliteit en laag geprijsd, het laatste beetje Oban uit de fles kreeg ik voor niets mee.

[durabledutch]

De klassieker van deze WAVE 2020 Top of the Alps; de vallende geiten!

en natuurlijk veel meer moois

[durabledutch]

Wave dag 5 Antholz - Moos in Passeier

Het programma gaf een kort ritje aan. De reisorganisatie nam aan dat na al dat gerij van de voorgaande dagen en met een lange slotrit in het vooruitzicht, er behoefte zou zijn aan een makkelijk dagje. Op de vrije dag in Antholz werd er echter door de deelnemers een alternatieve route met zoveel mogelijk passen bedacht in plaats van de kortste route van Antholz naar Moos.

Aan de TDC bij Sporthotel Wildgall de batterij op 80%, dan moest het lukken tot Moos zonder tussenladen. De route was idd (weer) geweldig en voerde door de Dolomieten. Dit gebergte is veel ruwer en rauwer dan het gemoedelijke alpenlandschap. Op de Passo Pordoi kun je met een cabinebaan tot op de top van zo’n Dolomieten rots en daarna naar benden wandelen (door de sneeuw). Hebben we niet gedaan, zie de WAVE video van dag 7.

Vervolgens ga je verder en rijd je achter deze rots om verder.

Voor een natje en droogje dat aan onze eisen voldeed was het even zoeken, maar vonden we in St. Michael.

Door de buitenwijken van Bozen door diverse tunnels richting Sarntal en Penserjoch

Het weer erg bedrukter, de temperatuur daalde. Net als de stroomvoorraad. Volgens de theorie was Moos prima haalbaar, maar het was kritischer of we de top van de Jaufenpas zouden halen. Van daar komt er in de afdeling alleen maar stroom bij.

Door wat rustiger de pas op te rijden is er al snel wat meer voorraad. De grafiek toont het wat dramatischer dan het is; de ondergrens is geen 0% maar 20%. De Tesla navi geeft een zeer betrouwbare waarde, ook met zeer wisselend profiel. 

Alles is relevant 25% SoC betekent ca. 125 km range. In onze ZOE, destijds met 22kW batterij, betekende dat 92% vol. Harm en ik kwamen in 2017 met nog 17km op de teller op de top van de Gothardpas aan; volop lol. We kwamen Engelse Tesla model 3 rijders tegen die peentjes zweetten omdat ze met 20% een supercharger hadden gehaald :-D

Na de Penserjoch, de Jaufenpas. Daar zat het helaas potdicht. Wel lekker bakkie gedaan met Beat en Sep die er ook net waren. Beat ging op de fiets naar beneden. 

Moos in Passeier en Gasthof Platterwirt waren prima verblijfplaatsen. In de directe nabijheid een uitzichtpunt over het dal en een “Passerschlucht” waar je een wandeling langs de Passeier kunt maken over diverse bordessen. ‘s Avonds info van de burgemeester over de coöperatie vorm waarin diverse gemeentes samenwerken ten aanzien van stroomvoorziening, glasvezel, laadstations etc. en süd Tirol is niet Italië begrepen we.

[durabledutch]

Liever een paar extra passen rijden, dan zo snel mogelijk naar de volgende bestemming

[durabledutch]

Wave dag 4 Antholz

Een vrij te besteden dag; een bezoekje aan een waterstofhuis, de Drie Zinnen of de omgeving Antholz. Het werd het laatste; “wandeling” 7B naa de Steizger Alm, de Almweg en een stukje Seerundweg.

Het weer was wisselend en onze gastheer wilde er ook geen slag naar slaan, maar als het gaat regenen, altijd na vieren. Het wandelpad 7B bleek meer een soort lange trap dan een wandelpad. Uit het bos gekomen was de hut al zichtbaar en een drankje lonkte. 

Ware het niet dat we de portemonnee in het Gasthof hadden laten liggen. Was geen probleem; de zus van de uitbaatster had een camping in Antholz. Als we daar betaalden was het ook goed..

De terugweg was makkelijker dan omhoog, met vooral veel mooie vergezichten.

Einde van de ochtend waren we weer terug bij de auto en nog steeds prima weer. Eerst betalen op de camping, dan weer terug en de Stalller pas op naar de Obersee. Die pasf is 1-richting verkeer, dat om het half uur wisselt, vanwege de smalle weg.

Boven gekomen een wandelingetje naar de Obersee en een soepje en kaisersmarren gedaan in Oostenrijk. Ondertussen waren de bijen en koeien druk hun natje en droogje te verzamelen.

[durabledutch]

Een vrije dag in omgeving Antholz. Hoe het weer meewerkte en Zwitsers hoorngeschal.

[durabledutch]

Wave dag 3 Bled - Antholz

Dit moet zo’n beetje de langste dag worden. Toch nog eerst een wandeling naar het meer en een klim en bezoek aan de burcht. De burgemeester geeft geschiedenisles en daarna over de Vrcikpas en de Boka waterval Slovenië uit, Italië in en naar Antholz in Südtirol Tirol.

Dus een wandeling naar het meer van Bled, na een coronaproof ontbijt in het Astoria Hotel. Het meer van Bled is prachtig net als de burcht. Normaliter zou je nu over de hoofden moeten lopen, maar, een geluk bij een ongeluk, nu niet. De burgemeester trakteerde ons op een bezoek aan de burcht en verhaalde van de historie van de regio Bled en Slovenië. Het land blijkt door de jaren heen een speelbal van grotere machten te zijn. De huidige onafhankelijkheid wordt daarom gekoesterd en de buren uit oosten worden wantrouwend benaderd. Tot slot geeft de burgervader aan dat iedereen weer welkom is en prima naar Bled kan komen.

Onderweg naar de Boka waterval over de Vršič pas blijken de Slovenen er al op uit te trekken; best druk. De pas is mooi en de kasseien in de haarspeldbochten geven een aparte touch. Boven, bij de uitspanning is het weer druk, dus we rijden maar door, naar Zaga. Ook daar blijkt deze ene waterval een reden voor een Sloveens dagje uit en we lopen met de Slovenen naar het uitzichtpunt. Best mooi.

Een beetje restaurant was niet open of beschikbaar, daarom op naar Italië, weer een illegale grensovergang. Italië was vooral uitgestorven en verlaten in dit gebied. De beoogde route bleek versperd, dus een niet voorziene omweg. Viel achteraf wel mee, ca. 20km om. Wel even wennen aan de Italiaanse rijkunsten, zoals niet tussen de lijntjes rijden, veeel te hard rijden, inhalen over een doorgetrokken streep en met tegemoetkomend verkeer. Geen bijzondere weg. De navi gaf aan dat we het mogelijk niet gingen redden, dus planden we een supercharger laadstop in Borca di Cadore.

Niet leuk, de ogenschijnlijk korte afwijking van de route duurde een eeuwigheid door veel wegwerkzaamheden en vrachtverkeer. Achteraf bleek de stop niet nodig, want als bestemming was het adres voor het volgend hotel ingetikt. We hadden het dus prima gehaald. Gelukkig was de koffie en de brioche prima en voor een prikkie.

Geen zin om met die drukte weer terug te rijden naar de route, dus over Cortina d’ampezzo naar Antholz gereden. Ook hier volop wegwerk, maar gelukkig niet zo druk en vooral na Cortina, een uitgestorven streek. Jammergenoeg misten we hierdoor de route langs de drie Zinnen.

Antholz bleek verrassend mooi en het hotel beschikte over drie destinationchargers (1 voor de anderen, 2 voor Tesla). Het hotel deed de naam “Sporthotel” geen eer aan. 20 jaar terug misschien wel. Enfin, bediening deed haar uiterste best en het eten was prima.

[durabledutch]

Een excursie naar de burcht van Bled die een geschiedenisles door de burgemeester werd. De Vršičpas, Boka waterval. Italiaanse rijkunsten en weer mooie omgevingen.

[durabledutch]

Wave dag 2 Mittersill - Bled

Na een goede nachtrust en ontbijt, zijn we naar de Großglockner gereden. Daar was het veel drukker dan in 2018 en de Gletscher weer verder weg. Een stop in Seeboden aan de Millstätter See voor een ijsje en in Villach voor wat kW’s. Via de Wurzenpass illegaal Slovenië in, naar Bled, waar er weer wel serieus met Corona wordt omgegaan.

Door het mooie weer was het behoorlijk druk; fietsers, campers, tractors, motoren, auto’s en EV’s. Onder hen een behoorlijk aantal die hier competitiegericht bezig lijken te zijn, dwz zo snel mogelijk omhoog of omlaag. Dat dit nog lang goed gaat lijkt me niet, tegen de tijd dat een fietser in de afdaling een auto probeert in te halen, of een motor die op de middenstreep de ideale lijn meent gevonden te hebben, of de veel te brede Countach die meent dat iedereen voor hem wel optieft. Allemaal malloten die het voor de rest verpesten. En dan zijn de bussen met Aziaten nog weggebleven dit jaar. Maar ook zonder de malloten kun je je afvragen of we allemaal wel goed bezig zijn zo. We hebben in 2018 door het slechte weer geboft en een rustige Großglockner getroffen.

Hierboven de oude lift naar waar vroeger de teen van de gletscher lag. Nu niet meer.

Ook een herinnering uit 2018; het laadplein in Seeboden aan de Seepromenade. Een mooie locatie aan de Millstätter Sed die we bij de anderen gepromoot hadden en we troffen de meeste teams daar ook aan. Helaas met een BMW hybride aan de type 2 van de snellader, zodat er toeren uitgehaald moesten worden om CCS te laden. Wij hadden alleen behoefte aan een ijsje, niet aan stroom. Op de FranzJosefhöhe was een plaatsje vrij aan een laadpunt, waar we we weer voldoende aan hadden. In Villach aan de supercharger wilden we voor Slovenië even volladen.

Dat viel wat tegen. Ten eerste reden we opeens richting Wenen en niet naar de SuC in Villach. Ten tweede omdat de SuC in Villach net als Innsbruck te klein is en dus veel te druk. Na de routecorrectie in Villach, hadden we net een goede plek en eenvertrekkende buurman waardoor het laden met 110 kW los ging, tot ook die plaats bezet werd en er dus stroom gedeeld moet worden; 60kW. In ZOE termen fantastisch, verwend als we als Tesla rijders nu zijn, veel te langzaam.

Officieel zijn er maar 3 grensovergangen naar Slovenië open voor EU ingezetenen. Dus files daar en het gaat over de snelweg waarvoor we geen vignet hebben. Voor Oostenrijkers en Slovenen geldt dit niet en zijn er veel meer open. Zo ook in de Wurzenpass, die hebben we toch maar genomen, als het niet lukt, moeten we door naar de Karawankentunnel. Omdat we wat aan het omrijden waren en langzamer geladen hebben, kwamen we terecht in de overuren van de grenswachten, die er dus niet meer stonden. We konden gewoon door, als we de tekst op het bord niet lazen.

Kortom, het laatste stukje naar Bled binnendoor kon beginnen.Mooi land en nog niet zo verpest met reclames, grote bedrijfspanden en andere nieuwlichterij. Wel wordt er hard gewerkt aan de infrastructuur en herstel van bestaande woningen. In Bled bleek het Austria hotel Corona serieus aan te pakken en moesten de maskers uit de tas. Prima. Nog lang nagepraat op het terras.....

[durabledutch]

Wave dag 1 Silvretta - Mittersill

In Silvretta hebben we onze eerste ontmoeting met de reisgroep. Daarna via de Gerlospas en de Krimmler watervallen naar Mittersill.

Het zware onweer bleef achterwege, maar de hele dag is het wat regenachtig gebleven. Allereerst het stukje van Mellau naar Silvretta, daar waar de eerste ontmoeting met de andere teams is. We rijden over Au en Damüls en vandaar over Faschina. Een mooi rustig stukje. Voor de Silvretta moet tol betaald worden en daarna de pasweg.

Boven hadden we gezamenlijk middageten in het Silvretta restaurant wat voor de verandering wel de coronaregels strikt opvolgde. Een pluim, in de rest van Oostenrijk lijkt Corona niet te bestaan; buffetten, feesten, volle tafels, handenschudden, geen mondkapjes, geen 1,5m.

De Zwitsers haalden voor de aftrap hun uitschuifbare alpenhoorn tevoorschijn en we konden gaan. Ieder op eigen plan naar Mittersill.

Alertheid blijft van belang; bedoeld was de supercharger in Innsbruck in te voeren, maar nadat de navi wat rare aanwijzingen gaf, bleek de supercharger aan de innsbruckerstrasse in Lermoos ingevoerd te zijn. Even aanpassen, tegelijk dan maar even de instelling ““geen tolwegen” uitzetten, dan gaat het ook wat vlotter.

De supercharger in Innbruck is maar 6 stalls groot en rijp voor uitbreiding. Ze gaven in het naastgelegen winkelcentrum blijkbaar iets voor niks weg. Corona waarschijnlijk een onbekend verschijnsel. Die tweede golf krijgen we gegarandeerd.

Het weer verslechterde. We bleken in 2018 bij Wave Austria de Gerlospas afgesneden te hebben, nu reden we hem wel en kwamen langs de Krimmler wasserfallen. Geen weer om uit je auto te komen, dus een fotootje en door.

Aangekomen in Mittersill was het al weer beter en Louis had de stroomvoorziening al uitgelegd; we konden gelijk inpluggen en daar na inchecken in hotel Braurüp. Prima kamer, goed geslapen. Klaar voor de dag van morgen.

[durabledutch]

Dag 2 over de Großglocknerstraße naar Bled

[durabledutch]

De eerste dag van deze Wave Tour begon op de Bielerhöhe. Met de acht andere auto’s en berijders maakten we kennis tijdens het middageten in het Silvrettahuis. De Zwitserse afvaardiging bracht hun uitschuifbare Alpenhoorn in stelling en daar gingen we.

[durabledutch]

De cijfers

Altijd leuk om de cijfertjes op een rij te zetten. Vanaf maart doe ik dat oa met Teslafi.com Het ritje van thuis naar Mellau is een ritje dat we al jaren doen en daarom prima vergelijkingsmateriaal (zie ZOE-nl.tumblr.com voor die cijfertjes). Het begon ooit in 2015 in de winter met de 22kW ZOE in 20,5 uur. Veel slechtere omstandigheden nauwelijks denkbaar; winter, geen snelladers. Inmiddels doen we het met ZOE ook veel vlotter en makkelijker. Maar de Tesla nu in zomer 2020 is kampioen; 10h en 5min. Met de ICE deden we het zelden sneller.

Zaterdag begint de echte Wave nu reden we naar ons vaste wintersport stekkie dat lekker in de buurt van het startpunt, de Bielerhöhe ligt.

De diverse etappes (in Ellenberg stonden we 15 min stil in een file op de Autobahn);