#yitirip

[keremcatak]

Yaşamın, bütün yaşadıklarını yitirip yeniden kazanmanın süreci olacak — hep yeniden yitirip hep yeniden kazanmanın süreci…

[geceninisiklarii]

"yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak, unutma! aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak."

Nazım Hikmet

[rikkat-i-kalp]

Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak.

Unutma; aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak!

Nazim Hikmet

[cinayetnotlari]

Yara bandı istemiyorum. Yaraya vurulan her bant Sadece iz.

Yok olsam diyorum, hiç var olmamış. Hiç iz bırakmamış gibi. Her semtinde farklı bir yokluk bu sokakların. Kalbim bütünlüğünü yitirip parçalanıyor.

Takılı kalıyor ruhum buradan ileri gidemiyorum.

O eşiği aşmak için eşlik etmiyor bana ayaklarım.

Durup düşünüyorum ve ben daldıkça derinlerde boğuluyorum. Hangi rakam,hangi rakamın peşinden gelir unutuyorum. Hangi saat, hangi saati seyreder de akar zaman bilmiyorum.

Saat yelkovanı takip etmekten yoruldu diye mi içim paramparça?

Yoksa paramparça olmak için bir sebep mi arıyor içim?

Kafamın içindekiler zehirli ok gibi iniyor zihnime.

Ortadan ikiye bölünmek ötede dursun, kurşun dahi işlemiyor düşüncelerimden. Burası bir çöplük. Bu hayat önüme konulmuş bir çöplükten ibaret. Bu süretler o çöpün kendisi, kokuyor her taraf leş. Git buradan.

Kimse görmeden yok ol körler ülkesinden..

Çocukluğumun izleri benliğime kazındı nasıl silinir bu.

Bir omuz ver bana, bir el.

Geceler soğuk, kaşlarım çatık, beynim bulanık.

Odam dağınık, sen hakim, ben sanık.

Ay parıldar gökyüzünde

Gök, senin yüzünde.

[yolguncesi]

Butimar;

Epeydir yazamadım sana ama çok uzaklardan soluğunu duyuyorum. Yaşam soluğu mudur yoksa başka renk ve seslere mi karıştın bilmiyorum ama aklıma geliyorsun ve içime öyle soğuk bir karanlık üşüşüyor ki bu durum beni çok farklı yerlere, çok farklı konulara sürüklüyor. Benden ziyade zihnimi diyelim.

Ne haldesin bilmiyorum… Neredesin, ne yapıyorsun bilmiyorum ama umarım iradeni yitirip deniz suyunu içmemişsindir. Büyü bozuldu gibi hissediyorum çünkü kaç zamandır…

Genelde karamsar olduğum zamanlar böyle hislere bürünüyorum ve bu aralar nedense daha yoğun. Ve bir şey ifade etmek gerekirse sana bazen öfkeleniyorum ve bu öfke esas olarak kaynağını kendi hatalarımdan alıyor.

Biliyorum, affedersin beni günün birinde…

Affedersen kulağına eğilip soracağım; “Bana rüzgâra eşlik etmeyi öğretir misin?”

[thekingofthesky]

Yok öyle; umutları yitirip, karanlıkta savrulmak. Unutma, aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak. ~Nazım Hikmet

[hazanla]

“Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak.

Unutma aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak”

Anonim

[shockwawe]

O gece hayatımın dönüm noktasıydı, Mathilda. İlk kez sevgiye olan inancımı yitirip zihnimin kalbimi darmadağın etmesine müsaade etmiştim.

[kitapvesarkisevenbirisi]

"Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak.Unutma; aynı gökyüzü altında,bir direniştir yaşamak."

[femmelunee]

Eğer bir gün tüm umutlarımı yitirip senden vazgeçersem, senden sonra ki tek duam kimse beni seni sevdiğim kadar sevmesin olur. Senden kalan acıları, hataları, günahları kimseyle paylaşamam. Acımı bir başkasına yükleyemem. Ellerine bıraktım kaderin iplerini ya sen sev şu benliğimi ya da kimse değmesin ellemesin benliğime....

26 Haziran kırılmış bir kadın/kırılmış bir hanımefendi

[uzaaklar]

"Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak. Unutma; aynı gökyüzü altında, bir direniştir yaşamak."

[istanbul7tepe]

Yok öyle umutları yitirip savrulmak.

Unutma aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak...

Nazım Hikmet.

[gozlerindekiay3]

Yok öyle umutları yitirip karanlığa savrulmak.

[bozandeniz]

Upuzun bir yoldur sözcüklerim..

Durmak..!

Geçitlerde..

Sözcüklerde..

Kendi içinde durmak..!

Ve

durdum..

Hiç durmamış gibi

durdum..

Bulup..

Yitirdiğim..

Yitirip bulduğum nedir..

Düşünüyorum..

Tam da

bu günlerde

"hayatın anlamı"

üzerine daha çok düşünüyorum..

Ve sorguluyorum

elbette..

Dostluklarımı..

Aşklarımı..

Güven bağlarımı..

Her şeyden yorgunum..

Sözün bittiği yer burası mı..?

Sahi..

Biz..

Neden..

Ve..

Hep kendimize çarpıyoruz en olmadık yerlerde..

Biz ki..

Aykırıya..

Ayrıntıya..

Azınlığa tutkunuz..

Keder, bilmenin ilmidir..

Keder diyecek biri..

Anlayacaksın..

Her şey sınıfsaldır diyor..

Gözlerime bakıyor..

Ve her şey birbiriyle ilgilidir, diyiyorum..

Gözlerine bakıyorum..

Her şey,

her şeyle ilgili..

Bunu hepimiz biliyoruz

Ve..

Farkındalık,

Bir zihin akışı

ve

kocaman bir yürek ister..

Bazen..

Yürüdüğüm..

Durduğum..

Sustuğum

her şey..

Işık..

Ve kül rengi..

Bazen..

Ellerimi nereye koyacağımı şaşırıyorum..

Sahi sorgulayan

sorgulayan kaç kişiyiz

Kızıl-Deniz Bozan

[pohotocolors]

Yok öyle umutları yitirip,

karanlıklara savrulmak...

Unutma!

Aynı gökyüzü altında,

bir direniştir yaşamak!

-Nazım Hikmet-

İyi geceler....

[aurorathegirl]

Hayatım boyunca vedalardan nefret etmişimdir. Arkadaşlıkların, ilişkilerin ,daha da genel alacak olursak iletişimlerin, son bulacağını ya da eski halini yitirip yeni bir şekil alacağını düşünmek beni korkutuyor. Değişimin her türlüsü korkutuyor zaten. Ama işin içine sevdiğim insanlar girince sanki göğsümde bir sıkışma oluyor, aldığın nefes yetmiyor. Sanki soluduğum hava beni daha da nefessiz bırakıyor. Mantıklı yanım her şeyin bir sonu olduğunu ve ayrılıkların tüm ilişkilerle beraber geldiğini söylüyor. Ve üzülmek konusunda hakkım olduğunu doğruluyor.