#yaseminmuradova

[yaseminmuradova]

Eylül 07, 2018

BENLİK

Benlik

       Uzun zamandır konuşmak istediğim bir konu var. Konuşmadığımız konu, bastırmaya çalıştıkça biriken ve yüzeye çıkan bir konu. Benlik

.

-Buradan itibaren kendi adıma konuşacağım-

Sürekli olarak baskı altındayım. Herkesin benim üzerimde tasarladığı bir düşünce/davranış biçimi, bir görünüm, bir yaşam var. Herkesin bir beklentisi var sezdiğimce. Bir süre bunu belki de farketmeden belki de kabullenerek üstleniyorum o yaşamları. Fakat habitatım değiştikçe yaşamlar değişiyor, ben değişiyorum. Eleştiriler alıyorum. Bu aralar gülmeme neden ; "dengesiz birisin, sürekli değişiyorsun" başlığı altında yapılan eski eleştiriler. Etrafımda birden fazla insan; birden fazla tasarı varken, kendi benliğimi yoksaymayı bile tartışmadan, hangisine inandırmalıyım kendimi?

Sorgulamaya başladığım döneme  beni sürükleyen birkaç adımdan bahsetmeliyim.;

Kitapçıda ilk kez  kendi seçimim olan bir kitabı alışım,

estetik  algımın gelişmesiyle fotoğraf çekme isteğimin kabarışı,  

tek yaptığım seyahetler,

farklı yaşamları görmemle içimde farkettiğim haz duygusu,

rastladığım müzikler,

sonuç olarak hepsinin yarattığı haz duygusu,

Benliğime bağlı olarak çıkan haz duygusu.

Daha açık konuşmam gerekirse, bir şeyleri "yapmam gerektiği " yolla yapmam gerektiğiydi; benliğimi yok etmeye yeltenen düşünce.

Bir soruyu cevaplarken, verilmesi gereken cevabı bilerek, bir kıyafet seçerken boyunu, ölçüsünü -sözde- namus gibi kavramlarla bağdaştırmam  gerektirdiğini bilerek, bir kitabı okurken "uzak durulması" gereken içeriklerden sakınarak,

yeni şeylerden, denenmemiş ya da denenmiş fakat dayatan kişi tarafından onaylanmamış farklı şeylerden kaçarak,

Bir sınırlar çemberi içinde sıkışmış olarak yaşamaktaydım.

Geride kalmış bir geçmişten bahsedermişçesine konuşmam sizi yanıltmasın, baskılar hala burada, yanıbaşımda.

Değişen durumdur.

Hayır diyebilmemdir.

Sonuçlarını göze alarak kendi hayatımın, kendi nefes borumun sorumluluğunun kendimde olduğunun farkında olmak ve farkındalığı  aşılamaktır.

Artık isteklerim doğrultusunda giyiniyor,tasarlıyor, yiyip içiyor, yürüyor, seçiyorum.

Yanlış anlaşılmasın, bu kişisel bir durumdur,

Benim yolum, benim zevklerim banadır. Kimse ne sevmelidir ne de bu yolda gitmelidir.

Aynı şekilde kimseye de karışamam, herkesin yolu, bakış açısı farklıdır , herkese saygım sonsuzdur.

Olması gereken, oldurmaya çalıştığım; saygı duymak, müdahale etmemektir,

Fikirler paylaşılabilir, ama tercihler tartışılamaz..

------

Birlikteliğimizden mutlu olmadığım saç rengimi, değiştirme kararı aldığımda annemin tepkisi "saç rengin güzel, dokunma" olmuştu.

Anlaşmaya varamayınca saçımı kendim boyattım.

Karşılaştığımız ilk an,

" Sen beni sevmiyorsun, saygı duymuyorsun, beni dinlemiyorsun."  

olmuştu tepkisi.Düşünmeliydim, bunlar doğru muydu? YoksaSevginin anlamı , var olduğu kişiyi, sevmek,Saygının anlamı, seçimlerine katılmasan da kabul edebilmek, Dinlemenin anlamı, deneyime, sunulana ilgi göstermek  değil miydi?Yani bu durumda o bana sevgisini göstermiyor, saygı duymuyor ve dinlemiyordu. Hüzünle karışık kabullenişim bana benliğimi kazandırdı, Kim ne derse desin,  kendi yolunda yürü, sevdiğin şeyleri yap,  aldığın oksijeni sadece sen  alabilirsin , kimse senin yerine soluyamaz,  bırak, kimsenin senin yerine hayatını yönlendirmesine izin verme. Benliğini keşfet.

İyi yolculuklar