#wild van dijk | Explore Tumblr posts and blogs

allgoodnamesrgoneee · 8 months ago

Note

Hello Bianca! I'm the Virgil anon who requested the smut. Thank you so much! I really enjoyed it 👏🏾🫶🏾💕 you definitely feed the Virgil girlies 🥹

I have another idea for Virgil. Could you write something about Reader meeting Virgil for the first time and she's not impressed. There is a sexual tension between then, she plays hard to get but ends up giving her contact.

Thank you so much 🫶🏾

I got you, girl😉

Hard to get

Masterlist

𝒔𝒖𝒎𝒎𝒂𝒓𝒚 — You meet virgil for the first time and you're not having it.

𝒑𝒂𝒊𝒓𝒊𝒏𝒈 — Virgil Van Dijk x you

𝒘𝒐𝒓𝒅 𝒄𝒐𝒖𝒏𝒕 — 2.3k

Warnings! Fluff, reluctant reader, flirty Virg, sexual tensionnn, nonexistent angst,

The club was loud when you walked in, the bass from the speakers thumping in your chest. Multicolored lights flashed across the crowded dance floor, illuminating faces that blurred together in a haze of movement and energy. You could barely hear yourself think over the music and chatter, feeling your headache getting worse.

Damn, you should have never agreed to come.

As you make your way through the throng of people, you spot her friends near the bar, laughing and clinking glasses. Their joy is almost infectious, but you can’t shake off the feeling of discomfort. You take a deep breath, trying to summon the energy to put on a smile and join them.

"Hey, you made it!" one of them shouts over the music, pulling you into a quick hug. The strong scent of her perfume mixes with the smoky air, making you slightly dizzy.

You nod, forcing a smile. "Yeah, couldn't miss it," you reply, though the words feel hollow. This is the last thing you need after the day you've had. You just want to go back home and cuddle with your cat while watching the newest Kdrama.

Lord knows you've been waiting for it to come out. But you promised Charlotte you would come. And you never break your promises. Ever.

You glance around, hoping to spot Charlotte quickly and get this over with. Your eyes scan the room, catching glimpses of dancing bodies and animated conversations.

Finally, you see her near the DJ booth, her hands waving in the air as she dances with wild abandon. Charlotte's energy is a stark contrast to your own, her happiness almost tangible.

You push your way through the crowd, each step feeling like a monumental effort. As you approach, she notices you and her face lights up even more. "You made it!" she exclaims, pulling you into a tight hug.

"Yeah, wouldn't miss it," you repeat, this time with a bit more sincerity. Seeing her so happy does make you feel a little better.

Charlotte leans in close, her voice barely audible over the music. "Come on, let's dance!" she urges, tugging at your arm.

You hesitate, but then decide to go along with it. Maybe, just maybe, if you let yourself go, you'll find a way to enjoy the night. You let her lead you to the dance floor, the music pounding in your ears and the lights flashing around you.

You try to endure it. You really do. For her sake. But the relentless assault on your senses is too much. The music feels like it's shaking your bones, the lights are a chaotic blur, and the press of bodies around you is suffocating. Every instinct is screaming at you to leave, to find a quiet corner and just breathe.

Charlotte turns to you, her eyes sparkling with excitement. "Isn't this amazing?" she shouts, her voice barely cutting through the noise.

You nod, but it's a weak attempt at enthusiasm. She doesn't seem to notice, too caught up in the moment. As you stand there, swaying awkwardly to the beat, you start to feel dizzy. The room spins slightly, and you realize you need to get out before you embarrass yourself.

"Charlotte," you manage to say, leaning in close so she can hear. "I'm gonna get some air. Be right back."

She looks concerned for a split second, but then she nods, giving you a quick squeeze. "Okay! Don't be long!"

You give her a reassuring smile and start making your way to the exit. Each step feels like a marathon, but finally, you reach the bar, the temporary relief of having some space helping you catch your breath. You signal the bartender, "Can I get a water?" He nods and disappears to the back. You take the opportunity to lean against the counter, trying to ground yourself amidst the chaos around you.

The drink arrives, and you take a sip, savoring the cool liquid as it slides down your throat. It helps, but only a little. You glance back towards the dance floor, seeing Charlotte still lost in her own world.

Part of you wants to stay for her, but another, louder part of you is screaming for escape. You weigh your options, swirling the water in your hand. Maybe just a few more minutes to collect yourself, you think. Then you can decide.

"Rough night?" The voice beside you catches you off guard. It's deep. Deeper than anything you've ever heard. And you hate the way it makes your thighs clench. God, it's been a while.

Get a grip, girl.

You look up to see a tall, ruggedly handsome man standing before you. His dark hair was pulled back into a bun, and his intense eyes bore into yours with a mixture of curiosity and something else you couldn't quite place.

"Actually, I do mind," you reply coolly, taking a sip of your drink.

"Well, that's a shame," he said, sliding into the seat across from you anyway. "Name’s Virgil."

"Good for you," you responded, not even trying to hide your disinterest. You're usually friendly but you're headache plus your asshole of a coworker had already drained every ounce of patience you had. You just wanted to be left alone, to drink your water and maybe, if you were lucky, sneak out without Charlotte noticing.

Virgil didn’t seem deterred by your cold response. He leaned back, a small chuckle leaving his lips, the sound low and rich. "You’ve got a sharp tongue. I like that."

You raise an eyebrow, unimpressed. "Is that supposed to flatter me?"

"Depends," he replies, a hint of a smirk playing on his lips. "Is it working?" You roll your eyes, but there's a small part of you that appreciates his persistence.

"Not really," you say, taking another sip of your water. "Look, I'm not in the mood for small talk. Just here to support a friend and get through the night." You say, your tone firm but not unkind. He frowns a little at your words and you hate how cute he looks doing it. Not the time, Y/N.

"Fair enough," Virgil says, holding up his hands in mock surrender. "No more small talk."

You sigh, feeling a bit guilty for being so curt. "It's been a rough day," you admit, looking down at your glass. "Just… needed a moment to breathe."

"I get that," he says, his tone softer now. "Clubs can be overwhelming, especially if you're not in the right headspace."

You nod, appreciating the understanding. "Yeah, it's not really my scene. But my friend, Charlotte—"you gesture towards the dance floor where she's still dancing, "she loves it. And I promised I'd come."

Virgil follows your gaze and nods. "Looks like she's having a great time. You're a good friend for being here."

"Thanks," you say, feeling a bit more at ease. You were strangely enjoying talking to him. "I just need a break from all the noise."

He glances around the crowded bar, then back at you. "How about we step outside for a bit? Get some fresh air?"

You hesitate, but the idea of a quieter space is tempting. "Okay," you agree, sliding off your stool. "But just for a few minutes."

Virgil leads the way through the throng of people tall frame paving the way for you, and you follow, feeling slightly relieved as the noise begins to fade.

Once outside, the cool night air is a welcome contrast to the stifling atmosphere inside. You take a deep breath, feeling your headache start to ease.

"Better?" Virgil asks, leaning against the wall. He looks good like that.

"Much," you reply, closing your eyes for a moment and savoring the quiet. "Thanks."

"No problem," he says, his voice gentle. "Sometimes, you just need to step away for a bit." You open your eyes and look at him, noticing the way the streetlights cast a warm glow on his face. His eyes dim a little as they meet yours, and you can see a hint of understanding in them. Hm, interesting.

"So, what brought you to the club tonight?" you ask, curious despite yourself.

"Meeting some friends," he says with a shrug. "We just got back into town and decided to celebrate."

"Town?" you repeat, intrigued. "You're from here?"

"I used to be," he replies. "But I've been playing soccer professionally for a few years now. Just got back from England for a bit of a break." You take in the new information, thinking about how different his life must be. Now that you think of it…you've seen him before.

"That's pretty cool," you say. "I'm a nurse."

"Really?" he asks, his eyebrows arching in surprise. "How old are you?"

You laugh at the question. "Twenty-seven." And then add, "Why, how old are you?"

"Thirty-two," he replies with a chuckle. "Sorry, didn't mean to sound rude. Just didn't expect you to be a nurse."

"I get that a lot," you say, shaking your head. "Guess I look younger than I am." You feel him glance at you, and your heart rate picks up. The way his eyes run over your body makes you feel like a dessert he wants to devour. You feel your thighs clench slightly at the thought.

"Sorry, I'm being an ass," he says, shaking his head. "I didn't mean to offend you."

"No, it's okay," you assure him. "It happens."

There's a moment of silence, and then he speaks again. "So, do you like being a nurse?"

"It can be hard sometimes," you admit, thinking about today. "But I like helping people." You think of all the times you've held someone's hand or comforted their family. "It's rewarding in its own way."

He nods, looking thoughtful. "Yeah, I can understand that. There's something satisfying about knowing you're making a difference." You smile, enjoying the easy conversation. This is going so much better than your last date. The thought makes you sad a little. Damn, I need a better love life, you think.

As you chat, the sounds from inside the club fade into the background. There's only you and him. The world shrinks around you until it's only the two of you, the cool air, and the faint hum of traffic. It's a heady feeling. You like the way he makes you feel. The way he seems to want you.

And maybe you want him too. Maybe.

"What about you?" you ask, changing the subject. "Do you like being a professional soccer player?"

His smile is immediate. And beautiful. God, he has a beautiful smile. Your heart is fluttering at the sight. "It's the best thing in the world," he says, his eyes lighting up with excitement. "There's nothing quite like being on the field, playing my heart out." He pauses for a moment, looking thoughtful. "It's hard sometimes. There's a lot of pressure and stress, but at the end of the day, it's worth it."

You nod, seeing the passion in him. "That sounds amazing," you say, meaning it. You're happy for him.

There's a pause again, and you look up at Virgil. His gaze has grown more serious, and you can feel a different kind of tension in the air. A sexual tension.

"I really like talking to you," he says, his voice low and husky. You feel your breath catch in your throat. You really like talking to him too.

"I really like talking to you too," you reply, trying to sound cool despite the way your pulse is pounding in your ears. He steps closer, his body heat radiating towards you, making you feel like you're being drawn to him. Like the world is tilting to make sure you're closer.

"I was thinking," he says, his voice dropping even lower. "Maybe we could grab some coffee sometime?" His eyes are intense, and you can see the desire in them. The need to get closer.

"I'm not sure," you reply, trying to sound nonchalant. You're playing hard to get but you really, really want to say yes.

He steps even closer, his face inches from yours. "Come on, I'm really not that bad." His tone is persuasive, and you can feel your resolve weakening. He's too charming, too magnetic. Too hot. And you haven't gotten laid in a while.

"Okay," you finally say, relenting. You don't want him to think you're easy. But damn, you want to kiss him.

"Great," he says, a wide smile stretching across his face. He pulls out his phone, holding it out for you to put your number in.

You do, and then he sends you a quick text to save your number. You smile as you see his name pop up on your phone, a thrill running through you.

"Thanks," Virgil says, slipping his phone back into his pocket. "Looking forward to it."

"Me too," you reply, your voice barely above a whisper. You step back slightly, feeling overwhelmed by his closeness. You glance back towards the club, the music now sounding almost inviting. "I should probably get back to my friend."

"Yeah," he says, his voice sounding a little disappointed. "It was nice meeting you."

"Likewise," you reply, smiling softly. He nods, and then walks past you towards the door. You follow, watching him enter the club first, then slipping in behind him. You take a moment to look at his ass before you lose sight of him.

Damn, it's been a while since you've seen an ass that fine.

You make your way to the dance floor, finding Charlotte with your friends. You join them, letting the music wash over you. You lose track of Virgil, but you don't mind. You're happy for the rest of the night, dancing and laughing with your friends. And maybe, just maybe, you're looking forward to coffee sometime soon.

Maybe.

Possibly.

Probably.

Definitely.

-Bianca🌻

#footballer x reader #football #virgil van dijk x reader #virgil x reader #virgil x you #virgil van dijk

144 notes · View notes

4virgil4 · 1 year ago

Note

how many websites is this tumblr account linked to? i know a lot of poeple can find you from pinterest because almost all the pictures of virg and his family on pinterest are linked to this tumblr. youre about the only active fanpage with tea and the one who somehow knows how to find things like pictures and videos that are exclusive - like the one where virg kisses his wife. (i hope he posts the nike ad soon)

i think a lot of the anons who come on here are actually like their side pieces or something. didnt one come on here and make a story of virg being abusive and jelous of his wife a while back? and call me crazy but i feel like virg posts so many things after theyve been talked about here like tattoos to hiding shirtless pics to his wifes name on the shoe. everytime somoene brings it up here he suddenly posts that stuff.

I have seen a whole lot of wild things in my days on this platform, but someone thinking Virgil van Dijk actively gives a fuck about what is said on 4virgil4’s blog has got to be right near the top of that list 😂 I think you’re giving this blog and it’s random ass anons a whole lot of unjustified credit lololol And I have no clue how or why my posts end up somewhere else, it’s certainly not something I do myself or know the mechanism of.

#thanks a bunch to the lively anons who send me content at times tho I can’t take all the credit for all the digging 😚

1 note · View note

dagbladdijkenwaard · 2 years ago

Text

Er zijn veel voordelen van een online nieuws

Voordelen van een online nieuws zijn talrijk. Als er een lijst is om mee te werken, kun je op volle kracht beginnen. Als u echter geen lijst heeft, wordt het moeilijker om het nieuws van de grond te krijgen. Je hebt een lijst nodig om mee te beginnen; anders naar wie ga je het mailen? Dagblad Dijk en Waard

Adverteren zal nodig zijn, maar online is het anders. Sociale mediasites zijn een goede manier om mensen op de hoogte te stellen van uw nieuws. Het vinden van een sociale site die geschikt is voor uw onderwerp is de sleutel. Als uw nieuws op online zaken wijst, zijn er een aantal sites die bij u passen. Als u echter over dieren in het wild schrijft, zult u minder sites vinden die gespecialiseerd zijn in dat onderwerp. Het goede nieuws is dat ze meer gericht zijn op uw onderwerp.

U kunt ook op verschillende manieren adverteren met advertenties als u daar een budget voor heeft. U hebt een bestemmingspagina nodig, een site waar mensen naartoe gaan om zich aan te melden. Het kan worden gecombineerd met de informatie over uw onderneming en een aanmeldingspagina. U kunt het adverteren via Google of op een aantal andere manieren. Om de links naar dat soort sites te vinden, geeft een woordzoeker u genoeg om uit te kiezen, zoek gewoon op het trefwoord adverteren.

Als je geen budget hebt om mee te werken, zul je echt moeten werken om je werk te promoten. Het gebruik van sociale sites zoals Twitter is goed, maar je hebt mensen nodig die lezen wat je plaatst en de keerzijde van sociale media is dat je volgers moet opbouwen. U kunt ook bloggen om uw lijst op te bouwen. Blogs lijken gemakkelijker te worden opgepikt als je originele inhoud hebt, waardoor de informatie sneller wordt verspreid dan wanneer je alleen een bestemmingspagina opzet.

Het promoten van uw werk is een doorlopend iets, omdat u wilt dat het voortdurend groeit. Het internet biedt een onbeperkt aantal mogelijke klanten voor uw werk. Het omvat de hele wereld en is niet beperkt door tijd of locatie. Je kunt het schrijven in New York en het kan gelezen worden in China. U kunt uw werk laden om 15.00 uur. M. Eastern Standard Time, en het kan in een minuut of in uren over de hele wereld worden gelezen. Het maakt ook niet uit wanneer u uw site start, als uw artikelen tijdloos zijn, blijven ze voor altijd online en kunnen ze over jaren worden gelezen.

De productiekosten zijn minimaal voor een online product. U moet uw website draaiende houden op een domein. Meestal zijn dat uw belangrijkste kosten zodra u uw lijst heeft opgesteld. Als u een lijst moet samenstellen, moet u mogelijk advertentiekosten toevoegen. Desalniettemin, wanneer die twee worden opgeteld, is het peanuts in vergelijking met wat het zou kosten voor hetzelfde item offline. Alleen al de printkosten zouden fenomenaal zijn.

Het inhuren van schrijvers is een ander gebied waar u geld kunt besparen. U kunt een schrijver inhuren door hem een naamregel te geven met een link naar zijn website. Dat geeft de schrijver de bekendheid die hij nodig heeft om zijn producten of diensten bij een nieuw publiek te promoten. Offline moet u misschien een hoge prijs betalen voor een schrijver, terwijl u dit online kunt besparen.

Zoals u kunt zien, zijn er een aantal manieren om geld te besparen wanneer u online produceert. Een offline nieuws kan honderden tot duizenden dollars kosten om elke maand af te drukken, afhankelijk van de grootte van het stuk. Online kan het in vergelijking voor centen worden geproduceerd. Dus bouw je aanhang op en veel plezier met het vervullen van je droom.

Referenties Dijk en Waard https://nl.wikipedia.org/wiki/Dijk_en_Waard

2 notes · View notes

jurjenkvanderhoek · 2 months ago

Text

NATUURGEBIED DE DEELEN WEERGEGEVEN IN VEERTIG SCHILDERIJEN

Om de emotie te doorvoelen die Sjoerd de Vries en Jan Snijder aan de petgaten en langs de rietkragen ervoeren, trok Han Steenbruggen natuurgebied De Deelen in. De plek kort ten noorden van de plaats Heerenveen kent de museumdirecteur tot dan van schilderijen, van een kort bezoek waarbij hij nauwelijks verder kwam dan de dijk en van een boek dat Thom Mercuur in het jaar 2000 samenstelde en uitbracht. Verder was Steenbruggen niet gekomen met het gebied, maar hij wilde toch verder kijken dat zijn zicht vanaf de weg kon reiken. Vooral toen Bruno van Dijck en Christiaan Kuitwaard het voornemen hadden om een week en plein air te werken langs de boorden van De Deelen. Voor de sfeer die De Vries en Snijder opriepen in hun werk koos Steenbruggen echter het verkeerde seizoen. Hij was er in het voorjaar, net als Van Dijck en Kuitwaard er in mei 2023 waren. Om de stemming van gele rietkragen en diep zwart water te vatten bleek de herfst het juiste jaargetijde. Het moment dat de natuur zichzelf afbreekt om opnieuw te kunnen beginnen. Zich te ruste legt om in winterslaap te gaan en uitgerust en lentegroen een volgend jaar aan te vangen. Het strijklicht van de lage zon door de maanden waarin de r zit geeft het waterrijke landschap een bijzondere kleur. Tinten die op andere momenten nauwelijks worden gehaald, of het zal de schemer zijn, het ogenblik dat de dag door de nacht breekt en andersom.

Over zijn beleving op verschillende momenten in het natuurgebied schreef Han Steenbruggen een drietal essays voor het boek met schilderijen van De Deelen. Een veertigtal kunstwerken van Van Dijck en Kuitwaard, plus nog enkele sfeerfoto´s van het gebied en de kunstenaars aan het werk. Deze foto´s in zwartwit om de kleur over te laten en aandacht te geven aan het schilderwerk. Het is bijzonder te ervaren hoe twee kunstenaars op dezelfde plek tot diverse vertalingen van de werkelijkheid komen. Op de eigen manier met enige invloed van de ander heeft het duo boeiende sfeerbeelden gemaakt. Wanneer ik in dezelfde maand van het voorjaar het gebied bezoek zoals zij deden, kan ik hun versies van het landschap zo geografisch en naadloos daarin plaatsen. In latere maanden heeft de natuur zich geïnnoveerd tot een betere versie van zichzelf of de uitvoering juist zo bewerkt dat het amper in de eigen schaduw kan staan. Maar ieder moment heeft schoonheid en stemming. ‘De eeuwigheid duurt ieder ogenblik’, citeer ik Steenbruggen die een schilder die ook dichter was aanhaalt.

Op de plek zelf hebben de kunstenaars in de open lucht gewerkt en geschapen. Van Dijck heeft dan thuis in het atelier nog schetsen uitgewerkt waarbij de herinnering aan het verblijf in het gebied bruikbaar was. Kuitwaard heeft later nog De Deelen op diverse momenten bezocht, maar voor Van Dijck bleek het minder waardevol om vanuit België voortdurend naar het noorden te reizen. Hij had genoeg aan tekeningen en zijn geheugen. Van Dijck heeft dus de natuur gevat vrijwel aan het begin van de cyclus van haar jaarlijkse bestaan. Het gebied schudt zich de kou van de winter af en straalt omfloerst de zomer tegemoet. Er is veel ontluikend groen dat zich fluisterend spiegelt in het water. De omgeving is vooral landschappelijk en horizontaal bekeken, maar deze vlakheid verdiept zich en vindt grond in stil water. Er is geen leven nog van vogels en insecten. De kunstenaar heeft geen oog voor langstrekkende snelle bewegingen. De blik kleeft aan het struikgewas en het kabbelende water. De verfhuid wordt wel bewerkt met de achterkant van het penseel of het zwart van houtskool. Het trekt lijnen door de sfeer, geeft contour aan het gevoel.

Kuitwaard geeft dan het licht meer ruimte in zijn werk. Het stille water spiegelt de tonen van het voorjaar. Leliebladeren liggen als een school vogels op dat water. Hoewel dit liquide oppervlak zich monumentaal in het portret uitspreidt, het egaal en ongerimpeld over de drager ligt, is de verfhuid kalm in beweging. Kuitwaard weet met subtiele verfvegen dynamiek te brengen in de stille gelatenheid. Het is niet een opvliegende gans die gakkend de stilte doorbreekt, maar de wind die het water doet golven in de vroege ochtend. Vooral dat tijdstip van de dag maakt de stemming, bouwt de sfeer. In latere uren is die magie in werkelijkheid verdwenen, maar voegen de schilders deze in abstractie aan hun werk toe. Kuitwaard is er niet alleen in die maand mei, maar ook nog in september en november. In februari weet hij ook eenzelfde bezieling van het landschap te bereiken. Duidelijk niet in de hardvochtige en te zonlichte zomermaanden. De tijd waarin de mens tot leven komt, maar de natuur in stemming omslaat. Het hoogtepunt van de dag is ook niet het middaguur, wanneer de zon op het hoogste punt staat. Een dag is als een jaar, met eenzelfde afwisseling van seizoenen. De uiterste sfeer is er in de vroege morgen en het begin van de avond, in het voorjaar en het najaar. Bij uitspruiten en afsterven.

Han Steenbruggen weet in zijn korte verhalen de tendentie van de schilders te schetsen. “Kuitwaard blijkt gevoelig voor milde tonen van strijklicht en schaduwvelden”, schrijft hij. “Zijn atmosferische impressies zijn als dagdromen. Ze koesteren de diepere geheimen van het landschap, zijn vervuld van lichte melancholie, maar dragen nooit de sporen van een zwaar gemoed.” Van Dijck kent een onrustiger natuur vindt Steenbruggen. Hij schildert met lossere toetsen en vegen die structuur vinden dankzij lijnen of krassen. In zijn schilderijen ritselen bladeren en rimpelt water. Maar beide kunstenaars geven vooral de stilte van en in dit gebied een plek. Terwijl op de achtergrond het verkeer over de snelweg raast is serene rust en welkome eenzaamheid in deze natuur ter plaatse te ervaren. Wie De Deelen bezoekt of heeft bezocht zal dit beamen. Dit vredig zwijgen van de ooit door mensenhanden gemaakte omgeving is te doorvoelen in de schilderijen van Bruno van Dijck en Christiaan Kuitwaard. Zij portretteren een gebied waar de natuur weer bezit van heeft genomen nadat de mens het heeft verlaten. De petgaten herinneren nog vaag aan de modderige landarbeid van turfstekers. De natuur heeft teruggenomen wat het eerder is ontnomen. De mens zorgde voor afbraak, de natuur voor herstel. Die gesteldheid is daar nu te vinden, deze toestand is realiteit en zal gewaarborgd moeten worden voor de toekomst. Dus komt de mens weer om de hoek kijken om de natuur een hand te helpen. Zo werken we samen aan een betere wereld.

Die betere wereld weten Van Dijck en Kuitwaard, en voor hen De Vries en Snijder, nu al vast te leggen. Zij bieden een blik vooruit, behouden de sfeer en fixeren de emotie bij het gebied. Steenbruggen probeert dat in woorden te doen door te proeven van het landschap. Zich erin te begeven, de geest die de kunstenaars in hun werk legden ter plekke aan te voelen. Met een scherp mes kerfde Sjoerd de Vries rietkragen in karton, Jan Snijder veegt het vermoeden van wind en de meewarige stilte in elk schilderij. Steenbruggen spreekt met de boswachter over de toekomst van het gebied. Het boek De Deelen is zo een almanak voor wie het gebied daadwerkelijk intrekt. Een wegwijzer om deze natuur te doorgronden. En zie ik daar het silhouet van Sjoerd de Vries in Kuitwaards’ compositie 22.11.2023? Ik zal het onderzoeken wanneer Museum Belvédère de schilderijen in de zomer van 2025 zal tonen. Dan kan de echte sfeer worden gepakt die het duo in het natuurgebied heeft ervaren. Want het boek, hoewel met een uitstekende vormgeving waarin de werken goed tot uiting komen, is als catalogus best geslaagd maar blijft toch surrogaat voor het bekijken van de ‘echte’ schilderijen. Ik verheug me op de tentoonstelling.

De Deelen. Het natuurgebied in 40 schilderijen van Bruno van Dijck & Christiaan Kuitwaard en 3 teksten van Han Steenbruggen. Uitgeverij Wijdemeer, 2024.

#Christiaan Kuitwaard #Bruno van Dijck #Han Steenbruggen #De Deelen #Wijdemeer #boekbespreking

0 notes

rotterdamvanalles · 2 months ago

Text

Gezicht op de Grondherendijk bij de Rietdijk, 1934.

De Grondherendijk Is vernoemd naar de grondheren (grondeigenaars) van Charlois. Vóór 1895 droeg de Grondherendijk de naam Hooge Dijk. De Grondherenstraat ligt op het terrein van de vroegere Kerkegrient.

Een verklaring van de naam Rietdijk wordt gezocht in een belofte van Jan van Almonde en Joris de Bije om de Riethille, ten noorden van de Robbenoordse polder te bekaden. Zij hadden in 1525 Robbenoord en deze Riethille in pacht. Een reeds in 1482 genoemd stuk land, 'dat rietblok', zal ook wel in deze buurt gezocht moeten worden.

Charlois (spreek uit: sjaarloos) en de Riederwaard (Reijerwaard) behoorden vroeger tot het land van Putten, een geheel onafhankelijk gebied met een eigen regering en een eigen recht. In 1456 ging dit gebied over van de heren van Gaesbeek op de hertog van Bourgondië, die er zijn zoon Karel de Stoute, graaf van Charollois (een graafschap in Bourgondië), mee beleende. Door de vele hoge vloeden in de 14de en 15de eeuw liep dit gebied regelmatig onder water. Karel de Stoute wilde in 1460 'die lande, slijck, uterwairt ende Rietbroek, geheiten Riderwairt' laten bedijken. Als voorwaarden werden daarbij gesteld dat dit land niet meer Riederwaard, doch Charlois zou heten, en dat er een kerk gesticht zou worden, gewijd aan Sint Clemens. Dit land omvatte de latere polders Karnemelksland, de Hille, Charlois, Robbenoord en Plompert. Door de goede bedijking en de gunstige ligging werd het gebied spoedig bebouwd. Charlois was zowel een ambachtsheerlijkheid als een grondheerlijkheid. Bij eerstgenoemde berustte de jurisdictie, terwijl aan het bestuur van laatstgenoemde de zorg voor waterstaatszaken was opgedragen. In 1895 is Charlois door Rotterdam geannexeerd.

De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

moonlitfirefly · 3 months ago

Text

““My daughter will be dangerous.

Something raised tall and wild,

thorned and beautiful.

Like honeysuckle - nourishing to some,

and poisonous to others.

My daughter will be dangerous,

made of wit and razor.

She will not smile when told,

or be made into something obeying.

She will not be a delicacy

for someone to covet.

Her worth will not be weighed in admiration, but in the fullness of her heart.

My daughter will be dangerous

because she will know that love is not built with fear, and she will know the boundaries of her own permission.

My daughter will be dangerous

like brave things are.

She will know that threats often come dressed as desperate men,

and she will learn to laugh in the face

of those who believe her to be weak.

You will not silence someone raised to roar. She will know the ways I’ve failed,

the times I’ve fallen,

and I will walk beside her until we fly together. And when she wonders who she is,

I will trace each of her fingertips with my love. I will hold her hands in my own

and I will remind her that she is everything.

I will honor her from scraped knees

to broken heart.

I will love her from before her first breath,

and beyond my last.

She will be dangerous,

not because she is my daughter,

but because of who she is herself.”

Words: J. Raymond

Art: Zoe Van Dijk

#j. raymond #zoe van dijk art #she/her/they

0 notes

romanlightman001 · 1 year ago

Video

youtube

VIRGIL VAN DIJK WINS THE CARABAO CUP FOR LIVERPOOL & SENDS FANS WILD! | ...

#youtube

0 notes

ilovetheater-nl · 1 year ago

Text

Choreograaf Anouk van Dijk keert na 30 jaar terug in Korzo

FOTO:©Marjolijn Bakker Op vrijdag 23 februari 2024 is het feest in Korzo: dan is het precies veertig jaar geleden dat bioscoop Corso werd gekraakt en transformeerde in theater Korzo. Het jubileum wordt groots gevierd met het jubileumprogramma Korzo was Corso: celebrating 40 years of adventurous theater. De afgelopen vier decennia is er heel veel gebeurd in Korzo, van wilde feesten en een…

View On WordPress

#Anouk van Dijk #Korzo Theater

0 notes

moonfirebrides · 1 year ago

Text

In this Schön! online editorial, photographer Álvaro Gracia captures the infectious Aya Gueye. Fashion by Minerva Portillo sees her in a range of garments, pulled from brands like Maison Valentino, 90s Archive, Alejandro Resta, and Yolanda by Gracia. Meanwhile, Wild Van-Dijk enhances her etherealness.

#schon magazine #aya gueye #gracia #black beauty #beauty #natural hair #black women #black woman #dark skin #gold jewellery

15 notes · View notes

suckmyarschkarte · 3 years ago

Text

QATAR 2022 LET'S GOO

#dutch nt #virgil van dijk #WILD VIRGIL MY BELOVED

34 notes · View notes

allgoodnamesrgoneee · 2 months ago

Text

✨ New Patreon Upload! ✨

Hey everyone! I’ve just uploaded a new Virgil fic on my Patreon, and you definitely don’t want to miss it!

Head over now to check it out and show some love! 🙌

📖 Link in bio! ✨ Let me know your thoughts after reading! 💬

Don't forget my Patreon is now available for $3 for the month of December; don't miss your chance to catch up on all the exclusive content before the month ends!

Moving Day

Masterlist

𝒔𝒖𝒎𝒎𝒂𝒓𝒚 — The one where you move into your new house

𝒑𝒂𝒊𝒓𝒊𝒏𝒈 — Husband!Virgil Van Dijk x Wife!You

𝒘𝒐𝒓𝒅 𝒄𝒐𝒖𝒏𝒕 — 4.8k

Warnings! FLUFF!! you guys are so cute, SMUT (18+), fingering, riding, the usual

Preview

**********

He grins, his face growing serious as he cups your cheek with one calloused palm. “Hey,” he says softly, his fingers skating over the curve of your jaw. “You know I love you, right? You're the best thing that's ever happened to me.”

Heat washes through you at the gentle touch, your breath catching in your chest. You try to speak, but there are no words.

So instead, you lean in.

You kiss him, a soft press of lips against lips, the world spinning around you. For a moment, there’s only him, and you, and the promise of forever.

The kiss deepens, his mouth opening against yours, his tongue sweeping in to taste you. Your hands tangle in his shirt, and he pulls you onto his lap, groaning in approval when your thighs settle on either side of his hips.

The kiss turns wild, tongues clashing and teeth scraping. You’re lost in the sensation of his warmth, his scent, his taste. You’re lost in him.

And he in you.

You can tell by the way his fingers tighten around the nape of your neck, the way his mouth devours you like he can’t get enough. You can tell by the way he lets out a ragged groan when you shift against him, your body moving restlessly against his growing erection.

He pulls back first, gasping for air like he’s drowning. His pupils are blown wide, his mouth open and wet from your kisses.

“Fuck,” he curses, dropping his forehead against yours. “Fuck, I need you. Need you right now.” The words, gruff and low, go straight to your core, your thighs clenching with the sudden surge of lust.

“Then take me,” you challenge, biting down on your lower lip just to see the way it makes his eyes flash with want.

It’s all the permission he needs.

**********

-Bianca🌻

#footballer x reader #virgil x reader #virgil x you #virgil van dijk x reader #virgil van dijk

25 notes · View notes

dagbladdijkenwaard · 2 years ago

Text

Dagblad Dijk en Waard

Referenties Dijk en Waard https://nl.wikipedia.org/wiki/Dijk_en_Waard

1 note · View note