#watermolen
Explore tagged Tumblr posts
Video
Leumolen of St. Ursulamolen. by Wim Jacobs Via Flickr: Wandeling Leudal. Bruggenroute door het Leudal – 9.7 km (12,2 km met bonus). Leumolen of St. Ursulamolen.
#Nikon D7200#Nikon#D7200#AF-S DX 16-80mm f/2.8-4E ED VR#wandelen#wandelroute#hiking#hike#knooppunten#Leudal#LImburg#Nederland#Netherlands#Europa#Europe#molen#mill#watermolen#watermill#FBpage#pint#500px#flickr
0 notes
Text
Jea this is the real one the one and only REBDOOM from 10 years ago and I'm back to KICK ASS. don't take this too seriously and don't be a dick that's about it . if you wanna know more go here .
" I live my life as an outcast and I wouldn't have it any other way, most hated from day one, I find solace in solitude, take my life in stride with a bad attitude " me & you against the world
4 notes
·
View notes
Text
De Boezemstraat met de ingang van het abattoir, 1958.
In 1897 bouwde men aan de Crooswijkse Boezemstraat het Rotterdams Openbaar Slachthuis. In de volksmond stond het al gauw bekend als het 'abattoir'. Het lag dicht in de buurt van de veemarkt. In de loop van de jaren is herhaaldelijk gepoogd het slachthuis naar een ander deel van Rotterdam te verplaatsen. Tot 1981 bleef het echter op de oude plaats in gebruik. In dat jaar verhuisde men naar een nieuw slachthuis in de Spaansepolder. Het oude complex in Crooswijk werd kort daarop gesloopt.
De Boezemstraat is vernoemd naar de hoge boezem. Op 14 januari 1769 werd door de Staten van Holland en West-Friesland octrooi verleend om, tot ontlasting van de gemeene boezem de Rotte, een tweede boezem te maken in de polder Rubroek. Het overtollige water kon door een sluis bij de Oostpoort ontlast worden in de Nieuwe Maas. De aanbesteding van de hoge en de lage boezem en de watermolens vond plaats op 25 april 1772. In 1854 werd nog een Reserveboezem gegraven. In 1897 werden de Hoge en Lage Boezem gedeeltelijk en de Reserveboezem geheel gedempt. De 2de Reserveboezemstraat heette van 1914 tot 1918 Kampioenstraat, een naam die herinnerde aan het door de voetbalvereniging 'Sparta' behaalde kampioenschap. Deze vereniging oefende op het nabijgelegen Exercitieveld. De Boezemweg vormde vóór 1973 een onderdeel van de Boezemsingel. Hoewel de naam Hoge Boezem als straatnaam reeds jarenlang in gebruik is, werd hij pas bij bovengenoemd besluit officieel vastgesteld. Op een plattegrond van 1881 komt de Boezemstraat voor onder de naam Abattoirstraat naar het slachthuis of abattoir, dat daar geprojecteerd was. Dit abattoir werd op 1 mei 1883 geopend.
De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
0 notes
Text
Muzikanten van Heule-Watermolen schitteren in Barok & Beyond https://www.indegazette.be/muzikanten-van-heule-watermolen-schitteren-in-barok-beyond/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr
0 notes
Text
Text and 📸 @vincentcroce
1-. Flawrest
2-. Combustion
3-. Beuningen, Overijssel
4-. Buuserzand
5-. De Bommelas, Los Hoes. Buurse, Overijssel, Netherlands
6-. Disco inferno
7-. Incoming
8-. Gilderhauservenn
9-. Holland, Natur in de delta
10-. y 11-. Haagse Bos Losser
12-. Haaksbergerveen at sundown. Almost like a marble
13-. Light breaks where no sun shines
14-. Pleasant morning to say the least
15-. y 16-. Landgoed Singraven
17-. Rise from the ashes
18-. Skeletor
19-. Solitude-Strength
20-. Stomin' Mornin'
21-. 'T Sybrook
22-. The Shire - Paasberg, De Lutte
23-. Through the brooding forest-gloom
24-. Target locked
25-. Watermolen Oele
26-. The Highland Cow
27-. a 29-. Witte-Veen
1 note
·
View note
Text
2-7 Kjelleidet
In je eentje fietsen in Noorwegen vraagt om een bijzondere instelling. Je moet er van houden om naar de natuur te kijken, want verder is er niks te zien. Als je door het oude West- en Midden-Europa fietst, kom je overal kerkjes tegen en musea die om je aandacht vragen, je ziet mooie kasteeltjes aan rivieren of op heuveltoppen staan en bemoste watermolens onder beukebomen terwijl de forellen vrolijk dartelen in het beekje dat het molenrad aandrijft. Maar hier is gewoon niks. Ja, er staan huizen en boerderijen en schuurtjes en die bouwen ze van hout en die vervangen ze om de zoveel tijd, dus daar valt niet veel geschiedenis aan af te lezen. Als je van vissen vangen en opeten houdt, zit je hier goed. Of als je van schieten houdt, want er staan overal borden met Schietbaan.
Maar als fietser zonder hengel of geweer moet je dus jezelf op andere wijze vermaken. Je kijkt wat om je heen, fotografeert het een en ander dat er prompt niet zo spectaculair meer uitziet als toen je het zag en verder kun je natuurlijk luisteren naar muziek en naar podcasts.
Als ik dit aspect van te voren beter overdacht had, dan had ik afgelopen winter tekenlessen genomen en dan zou ik nu elke dag mijn schetsboek openklappen om de ruige rotswanden en prachtige luchten hier vastleggen.
Ik at gisterenavond curry fruit rice uit de zak, want ik had geen zin in die 12 kilometer naar de supermarkt (en dan nog 12 terug). De camping waar ik zat was een echte visserscamping, de recreatiezaal hing vol met foto’s van vissers met enorme heilbotten. Bij het haventje was een complete overdekte visfileerplaats met een bord dat je verplicht was alles perfect schoon te houden en je visafval 200 meter uit de kust overboord te zetten. Dat niet zozeer vanwege de stank, als wel de meeuwenoverlast.
Het is koud als ik vertrek, een graad of tien, meer zal het niet zijn. De lucht is grijs, maar er is geen regen voorspeld. Er valt af en toe wel een druppel uit de lucht, maar dat hier telt niet. Regen is regen en als het een beetje miezert is het droog. Vandaag is het een hele fijne motregen, althans eigenlijk fiets je gewoon door de wolken, want de lucht zit vol met fijne waterdruppeltjes, die zweven en niet vallen.
In Kolvereid is er een cafe bij de supermarkt waar je verse koffie kunt krijgen, (met gratis refill, daar maak ik graag gebruik van). Het is altijd maar weer afwachten of en wanneer je ergens koffie kunt drinken.
Onderweg krijg ik van A.A. te Z. het volgende raadsel op: wie wordt de nieuwe gemeentearchivaris van Rotterdam? Ik heb het in twee keer goed, maar moet beloven het nog even onder de pet te houden.
Op de camping hebben ze geen hutten meer vrij. Ik kreeg nog wel het aanbod om in het grillhouse te slapen, een zeskantig hutje met een stookplaats in het midden, maar daar kan ik mijn benen niet strekken. Dat betekent kamperen in de nattigheid. Nou ja, dat kan natuurlijk ook, maar ik ga wel kijken of ik morgen droog kan slapen.
Gefietste afstand: 59 km
Gefietste tijd: 5 uur
Afstand tot de Noordkaap langs de meridiaan: 872,1 km
1 note
·
View note
Text
Wandelgids ‘Wandelen langs watermolens’
Watermolens staan vaak in de mooiste landschappen en kennen letterlijk en figuurlijk een bewogen verleden. Deze industriële monumenten spreken dan ook tot de verbeelding. Wandelboswachter Ellen heeft de fascinatie die zij voor watermolens heeft nu omgezet in de wandelgids ‘Wandelen langs watermolens’. “De combinatie tussen natuur en cultuurhistorie zoek ik graag op”, vertelt Ellen. “Deze…
View On WordPress
0 notes
Text
Arcen | Zonnige winterwandeling
Donderdag, 18 januari 2024 | Vanochtend wandel ik door het zonnige Arcen. Kasteel Arcen met zijn Kasteeltuinen is het sfeervolle start- en eindpunt van mijn wandeling door dit pittoreske dorp, waar geen sneeuw te bekennen is. Vanuit de Kasteeltuinen die heerlijk in het licht van de laagstaande zon baden loopt mijn wandeling naar de Wymarse Watermolen (Wymarsche Watermolen), een idyllisch…
View On WordPress
0 notes
Text
file: Watermolen Hogemolen - 327893 - onroerenderfgoed.jpg
0 notes
Photo
Blad. Premium wandelroute Nette Seen. De route begint aan de Nette met een schitterend uitzicht over de Windmühlenbruch met zijn witte waterlelies. Het gaat verder langs het meer naar de Gartzmühle, een voormalige watermolen en dan over een brug, van waaruit je een interessant uitzicht hebt over de nieuwe rivierbedding van de Nette. Na ca. 200 m heb je een mooi uitzicht over de Ferkensbruch met rietkragen, stuwdam en vistrap. Er volgen een lindelaan en de manege Lüthemühle en dan loopt de route aan de Pestkapel voorbij tussen de velden en weiden van de natuurbeheerhoeve. De route gaat dan verder langs een klein watertje naar de brug over de Nette, met uitzicht op velden waterlelies, dan naar het uitzichtplateau van het Roerdomp-project, met een prachtig uitzicht over de Wittsee. Daarna loop je langs de Leuther Mühle naar de landschapshoeve Baerlo en terug naar het uitgangspunt. Lengte 11,6km. https://flic.kr/p/2oBqDQN May 18, 2023 at 02:22PM
1 note
·
View note
Text
late night mole sewing
my sewing machine broke so it was very rushed hand sewing
I love my watermolen
0 notes
Text
Gezicht op de Hoge Boezem met op de achtergrond molen de Noord aan het Oostplein, 1934.
In een boezem wordt het overtollige water uit de poldersloten opgeslagen. Op 14 januari 1769 werd door de Staten van Holland en West-Friesland octrooi verleend om, tot ontlasting van de gemeene boezem de Rotte, een tweede boezem te maken in de polder Rubroek. Het overtollige water kon door een sluis bij de Oostpoort ontlast worden in de Nieuwe Maas. De aanbesteding van de hoge en de lage boezem en de watermolens vond plaats op 25 april 1772. In 1854 werd nog een Reserveboezem gegraven. In 1897 werden de Hoge en Lage Boezem gedeeltelijk en de Reserveboezem geheel gedempt.
De 2de Reserveboezemstraat heette van 1914 tot 1918 Kampioenstraat, een naam die herinnerde aan het door de voetbalvereniging 'Sparta' behaalde kampioenschap. Deze vereniging oefende op het nabijgelegen Exercitieveld. De Boezemweg vormde vóór 1973 een onderdeel van de Boezemsingel. Hoewel de naam Hoge Boezem als straatnaam reeds jarenlang in gebruik is, werd hij pas bij bovengenoemd besluit van 24-12-1982 officieel vastgesteld. Op een plattegrond van 1881 komt de Boezemstraat voor onder de naam Abattoirstraat naar het slachthuis of abattoir, dat daar geprojecteerd was. Dit abattoir werd op 1 mei 1883 geopend.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
0 notes
Photo
bij Watermolen de Olliemolle https://www.instagram.com/p/Cn7mI17t8Q_/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Text
Hoogovens van Clabecq
De geschiedenis van de hoogovens van Clabecq gaat terug tot in de late middeleeuwen. In 1752 stond hier een smederij die werd aangedreven door een watermolen aan de rivier de Senette. Deze molen dreef aanvankelijk ook een korenmolen aan.
Het bedrijf, onder de naam 'Fonderie et Platinerie de Fer’, groeide snel en bevatte in 1819 talrijke installaties en zelfs een kleine hoogoven. Dit bedrijf ging in 1829 failliet.
Na het faillisement was er een doorstart. Josse-Philippe-Edouard Goffin richte Forges de Clabecq op. De hoogoven goeide aanzienlijk na de voltooiing van het kanaal van Charleroi-Brussel. Het duurde echter tot na 1850 voor er van een echte fabriek sprake was. Charles-Henri Goffin hielp zijn broer Josse-Philippe-Edouard met de oprichting van een walserij met een verbinding tot het spoorwegennet. In 1888 werd de bedrijfsvorm omgezet in een Naamloze Vennootschap.
In de jaren ‘70 beleefde het bedrijf zijn hoogtijdagen. Het omvatte toen hoogovens, walserijen, een installatie voor continu-gieten, een gieterij en een elektrische staalfabriek. Er werkten toen 6000 arbeiders.
Vanwege sterk fluctuerende grondstofprijzen was een faillissement onafwendbaar. Na de Oliecrisis in 1973 begon de neergang van de staalproductie in Europa. De eerste stakingen in 1993 werden snel gestopt door de vakbondsleiding. Er volgden zeer bewogen jaren voor de fabriek. Na het onvermijdelijke faillissement in 1996 drukten de werknemers hun woede uit over de schandalige rol van de banken. De slogan ‘On marche parce que rien ne marche! (Wij marcheren omdat niets functioneert!)’ vat het algemene gevoel samen van de 30.000 mensen, verzameld rond vakbondsleider Roberto D'Orazio, die in 1997 in Clabecq deelnamen aan de ‘veelkleurige’ mars voor werkgelegenheid. Tijdens deze protestmars, één van de grootste ooit in België, schreeuwden de deelnemers hun ongenoegen uit over de vernietiging van banen als gevolg van de globalisering van de economie.
In 2008 begon de afbraak van de fabriek met behulp van springstoffen. De val van Hoogoven 6 in 2012, een gigantische installatie die meer dan een eeuw lang het landschap aan het kanaal Brussel-Charleroi bepaalde, betekende het einde van een eeuwenoude traditie van metaalnijverheid in deze omgeving.
Enkele gebouwen, waaronder de watertoren, bleven bewaard. Het noordelijke deel van het fabrieksterrein is herontwikkeld als een gemengde stadswijk.
0 notes