#wandkleed

[dutchjan]

January 09, 2024

[pedaalridder]

Op een dag in 2001, welke dag het precies was weet ik niet meer, maar wellicht zo'n maandag waar het in die tijd op straat opvallend vaak naar aangebrande karbonades met bonen rook, fietste ik naar mijn fietsenmaker en daar werd het onheil geveld over 'Mister Comanche', zoals ik mijn fiets noemde. Kort en bondig zei de fietsenmaker "hij is op.“ Ik moest afstand doen van mister Comanche. Mijn fietsenmaker deed of als het om een levend persoon ging.

Nou had ik ook best het één en ander met deze fiets meegemaakt. Na eerst drie jaar met een 'gewone‘ fiets op vakantie geweest te zijn kon ik in 1992 na lang sparen eindelijk een fiets aanschaffen waarmee ik comfortabeler op reis kon… een groene Batavus Comanche.

In augustus ’93 ging ik met hem naar Denemarken. Een voor mij nieuw land waar bleek alleen chocolademelk in blik werd gekocht en de overige dranken in teveel wegende glazen flesjes. Opmerkelijk genoeg begreep ik meestal de Deense opschriften goed. Zo hing in een jeugdherberg een bordje waarop stond: ’din mor arbedjer ikke her‘, oftewel 'je moeder werkt hier niet, ruim je eigen pröttel op.' Helemaal geweldig vond en vind ik het woord: 'tak!‘ In variaties met mange en tusind (uitspraak: toesen) waar bedankt en hartelijk dank mee bedoeld wordt. Ook bleek als je het Deens niet machtig was dit net zoals overal in Scandinavië geen probleem te zijn omdat toen al het Engels daar algemeen in zwang was.

Voor het eerst ging ik ook naar Kopenhagen. Hoewel ik meteen erg onder de indruk was van de stad, was ik echter ook bedrukt. Ik was er vanuit de stad Herning dat in het midden van Jutland ligt met de tog (= trein) naar afgereisd. In die tijd best nog een avontuur. Midden tijdens de reis stapte opeens iedereen uit en ik begreep niet waarom. Wat bleek? We zaten op een ferry zonder dat ik dat door had. Tegenwoordig is Jutland met Sjaelland waarop Kopenhagen ligt verbonden met een brug, maar toen dus nog niet. De reden dat ik bedrukt was, was dat even daarvoor mijn fiets gestolen was, gelukkig bracht de politie hem terug, maar toch had het geen goed uitwerking op mijn gemoed en ben ik eerder dan gepland was naar huis gegaan. Uiteindelijk werd het een grote bron van inspiratie voor het volgende jaar waarop ik besloot meer van Kopenhagen te gaan genieten.

En daar ging ik op zondag 24 juli 1994 op pad vanuit Enschede naar Kopenhagen, om er op 4 augustus aan te komen. Nog altijd kijk ik graag terug naar dit avontuur, waarbij ik uiteindelijk 4 weken op de fiets onderweg was. Rond de Deense hoofdstad ligt het kasteel 'Sorgenfri', en dat was zeker op deze reis van toepassing.

Vele omzwervingen volgden, mooie reizen zoals ook deze vakantie door Noorwegen, Zweden en Denemarken. En zo belandde ik afgelopen zondag, de tiende september die heet begonnen was maar geleidelijk afkoelde bij Amalienborg, het 'optrekje' van de dronning…koningin Margrethe. Een opmerkelijk personage die het niet kan schelen hoe ze is uitgedost is, haar oudejaarstoespraak nog gewoon van papier voorleest en zelf poppen en wandbekleding maakt. Zoals ik tijdens de voorgaande keer dat ik in Kopenhagen, in de herfst van 2013, ervaren heb. Daar hing in het koninklijk paleis een wandkleed met gebeurtenissen uit de geschiedenis van Denemarken. Ook Anders And was er afgebeeld. Niemand minder dan Donald Duck! De maakster van dit kunstwerk…de dronning.

Of de dronning zondag ook thuis was weet ik niet, misschien was ze ergens in Kopenhagen onderweg net als ik. Op de fiets werd het een feestje want er is zo ontzettend veel te zien. Veel mooie muurschilderijen, pracht behuizingen, water, bruggen, havens. Zo rond de binnenstad leek het wel even op Amsterdam met al die toeristen die niet fietsen konden, een uitzondering was een klein meisje met een helmpje op, hoe zij kon trappen naast haar moeder! Eenmaal in andere stadsgedeelten kon je prima terecht. Heel mooi om te aanschouwen was de Grundvingtskerk en de aanpalende huizen rondom een hof. Om op het hof te komen moest je enkele treden op, toen ik een foto wou maken bemerkte ik dat een klein wit hondje achter mij had plaatsgenomen. Het was nogal koddig omdat het beestje moest uitrusten, de bazin begon een gesprek met mij, en ik raadde waar het over ging. In de wijk Nørrenbro was één straat totaal bevolkt met motorrijders, zoveel had ik er nog nooit gezien. Zo fietste ik langs een demonstratie tegen dierenmishandeling en nu dit. Je mening verkondigen is in Scandinavië een groot goed. Alweer snel was het avond geworden, een machtig klokkengeluid dwarrelde over de straten. Het einde van de rit was in zicht. Ik smeerde mij nog maar eens in met zonnemelk. Een regenjas en zonnemelk was ik vergeten mee te nemen vanuit huis. Eerstgenoemde bleek niet nodig, laatstgenoemde had ik gelukkig bijtijds in Zweden gekocht. Zo ging ik als een niet uitziende Comanche de avond in, over straten waar het gelukkig niet naar aangebrande karbonades met bonen rook.

[riri5307]

Wandkleed mei 2023 - RIRI ART The Netherlands.

[fransopdefiets]

Wandkleed uit de collectie Sami kunst

[jurjenkvanderhoek]

VORMEN ZONDER VERMEEND DOEL BIJ AFSLAG BLV

Wanneer ik de ruimte binnenloop is het alsof ik over de drempel  van een stoffenzaak stap. In deze ruimte geurt het als in die winkel, vergeven van raam- en vloerbekleding. Het ruikt er geurig natuurlijk naar wol. Niet naar schaap, maar naar het bewerkte product van deze viervoeter. Het ruikt zoet en huiselijk. Na enige tijd is de neus er echter aan gewend en lijkt de lucht neutraal te geuren, ruik ik niets meer. Of het moet de vers gezette koffie in het naast deze kunstruimte gelegen museumcafé zijn. Ik ben de drempelloze dependance van Museum Belvédère binnen gelopen. Zonder drempel is de kunst die daar wordt getoond echter niet. In Afslag BLV, gelegen in het centrum van Heerenveen, laat het museum hedendaags werk zien om podium te zijn voor jonge talentvolle kunstenaars. Talent wordt bewezen door afgestudeerd te zijn en werkbijdragen te ontvangen. Het talent heeft een voedingsbodem gevonden, maar moet nog groeien en bloeien. Heeft nog niet altijd de vaste vorm gevonden. De kunstenaar zoekt naar een bij hem of haar passende duiding, die sluit aan de idee van de bezoeker – de kijker naar het werk.

Terug naar de geur die de ruimte bij eerste betreden vult. Het blijkt te komen van de getufte wol die is gebruikt door de daar op dit moment exposerende kunstenaar voor een eigentijdse wandbekleding. Uiteraard bekleedt tweedimensionale kunst altijd de wand. Dit getuft wollen werk heeft echter het karakter van een reliëf dat in elementen uiteen kan vallen. De abstracte uiting beschouw ik als losse vormen, niet als beeltenis op zich. Dat betekent niet dat het niets voorstelt, van die simpele gedachte over een abstract werk moeten we af. De voorstelling is ongrijpbaar. In de gegeven vorm is een beeltenis te zien, maar die verstandelijke vanzelfsprekendheid geeft het objectief kijken een rugzak. Een last om vrijuit van de compositie te genieten, zonder meer. Het menselijk verstand wil herkenning, wenst iets tastbaars te zien dat schakelt aan een begrip. Maar dat bevatten, dat inzicht, wordt in deze vervangen door gevoel. De presentatie is ongrijpbaar, hoewel de inspiratie grijpt aan de werkelijkheid. De realiteit is het water waaruit geput wordt, de grond waarin gewoeld wordt, de lucht waarin de bezieling zweeft. De ervaren beelden worden opgeslagen en komen als beeldend kunstwerk tevoorschijn, wanneer de tijd er rijp voor is. De abstractie heeft daarom een kern van waarheid, een werkelijkheid in zich. Dat is de waarheid van de kunstenaar. De kijker naar het werk moet een vertaalslag maken om de essentie te achterhalen, te sluiten aan de duiding om het te begrijpen.

Om mijn verstand te vriend te houden wens ik datgene wat ik bekijk te benoemen, te identificeren. Mijn ogen zoeken onderscheid, dat is een natuurlijk proces – het valt niet tegen te houden. In eerste blik kan ik daarom niet onbevangen kijken. Het verstand tuurt naar invulling, zingeving, verklaring. Deze drang naar interpretatie moet ik uitschakelen om fris en afstandelijk te kunnen beschouwen. Verstand op nul, blik op oneindig, zoiets. Echter, geeft de maker mij wel een handvat door het werk een titel te geven. Lastig, want dan word ik een richting in gestuurd die ik misschien helemaal niet wil. Leidt de kunstenaar mij naar een besloten duiding, een afgesloten toelichting. Gaat de compositie zonder titel dan kan ik neutraal kijken. Kan ik zien wat ik wil zien. En dat is in het geval van Dieke Venema een verademing.

Naast de zacht aanvoelende composities in getufte wol heeft Venema enkele metalen objecten en een tweetal monotypes op canvas in de ruimte gebracht. De verwerking van het wandkleed in aan elkaar gerelateerde elementen is monumentaal maar weinig indrukwekkend. Het materiaal geeft niet de degelijke fijnheid die de figuratie verlangd. De groots bedrukte canvas vormgeving heeft wel van een imposante kwaliteit. De werken met een enkele drukgang getekend toont een sferische massa kolkende non-figuratie. Daarin figureren vormen die niet getekend lijken. Ik zie ze, maar kijk ik anders dan zijn ze verdwenen. Het aluminium, brons en betonstaal heeft eenzelfde structuur als het wol. In abstracte zin dan wel te verstaan. Het zijn vormen zonder een vermeend doel, buiten een denkbeeldige betekenis. Ze vullen de ruimte maar hebben er geen band mee. De vormen staan op zichzelf, maken geen verbinding met de omgeving. Kunnen echter wel aanleiding zijn voor een reactie en een vervolg, lees ik in de bijgeleverde tekst. Maar is dit niet altijd het geval, dat de kunstenaar werk laat groeien op wat hij of zij daarvoor heeft gemaakt. Dat ieder volgende compositie een reactie is op het vorige, dat het eerdere aanleiding is om nieuw werk te maken. De expositie in Afslag BLV is te klein van omvang om die voortgang in de beleving van Venema te onderkennen.

paper, scissors. Expositie werk van Dieke Venema bij Afslag BLV, Minckelersstraat 11 in Heerenveen. 3 maart tot en met 19 mei 2024.

[joostjongepier]

Wat?   Taartborden (ca. 1930), Erker met meubilair door A. Damon et Colin met glas door Marc Delon (ca. 1899), Wandkleed Aanbidding der Koningen, ontworpen door William Morris en Edward Burne-Jones (1888), Water-maan-Guanyin (15e eeuw, anoniem), Adam en Eva na de verdrijving uit het paradijs (1645/50) door Leonhard Kern en Allegorische representatie van de zondeval, dood en opstanding (ca. 1750 anoniem).

Waar?   Museum für Kunst und Gewerbe, Hamburg

Wanneer?   5 maart 2024

Het Museum für Kunst und Gewerbe toont een grote variatie aan voorwerpen. Er is een afdeling met oude muziekinstrumenten. Er zijn meubelen uit verschillende stijlperioden, onder meer heel fraaie uit de Art Deco. Ook zijn er voorwerpen uit verschillende religies: Christendom, Jodendom, Islam, Shinto en Boedhhisme. En dan heb ik nog maar een deel opgenoemd. Het was me, eerlijk gezegd, niet helemaal duidelijk welk deel van het museum de vast collectie toonde en wat tijdelijke tentoonstellingen waren. De bij de ingang verstrekte plattegrond bracht daarin niet echt helderheid.

Uit de veelheid aan voorwerpen, pik ik er een aantal uit die mij in het bijzonder opvielen of die ik heel fraai vond.

Een van de eerste zalen die ik bezocht, had een wand met daarop twintig taartborden, sommige met heel mooie art deco-motieven.  Maar het gaat mij nu even niet om al die afzonderlijke borden, hoe fraai ze ook zijn. De wand als geheel illustreert de spreuk ‘Het geheel is meer dan de som der delen’.  De twintig borden, netjes in vijf rijen van vier geordend, vormen samen een oogstrelend geheel. Ik aarzel om er het etiket ‘kunstwerk’ op te plakken, maar stiekem doe ik het toch!

Een andere zaal bevat onder meer een prachtige art nouveau erker met meubilair en een wandtapijt, uitgevoerd door de beroemde Arts and Crafts-werkplaats van Morris & Co. William Morris zelf ontwierp de planten; de figuren zijn een ontwerp van Edward Burne-Jones, een kunstenaar die nauw verbonden was met de Pre-Raphaelite Brotherhood.

Guanyin, de Bodhisattva van Mededogen zit op een rots in het paradijs van Potalaka. Volgens de traditie staart ze naar de maan die weerspiegeld wordt in het water aan haar voeten. In haar kroon zien we een afbeelding van Boeddha Amithaba, waarmee Guanyin in het boeddhistische pantheon is verbonden. Boeddha’s streven naar verlichting, om zo de wereld te ontstijgen. Bodhisattva’s zijn, net als boeddha’s, verlicht maar kiezen ervoor op aarde te blijven en mensen te helpen op hun pad naar verlossing. Jezuïtische missionarissen zagen in de in China populaire Guanyin overeenkomsten met de Madonna.

Adam en Eva zijn, in het beeld van Leonhard Kern, zojuist verdreven uit het paradijs. Zich volledig van hun naaktheid bewust en vol schuldbesef, treden ze met angstige gezichten hun nieuwe leven tegemoet. Het thema van de zondeval komt terug in een nogal bizarre sculptuur uit de achttiende eeuw: een allegorische representatie van de zondeval, dood en opstanding. Een menselijke figuur, een skelet en een slang zijn in dit beeld op merkwaardige wijze met elkaar verknoopt.

Toegegeven: het bovenstaande is een allegaartje en dat is dit museum ook een beetje. Maar dan wel een allegaartje van een buitengewoon hoog niveau.

[linterieurid-21]

THE ART BOX Indie Mandala Tapestry aesthetic room decor wandkleden indiaas bedsprei sheets wandkleed bed sheets picknickkleed yoga mat decoratie tie dye, Grijs en wit, 135x210 Cm

[deknutseljuf]

Llama 🦙 floor or wall rug without sewing 🧵 🇳🇱 Lama vloerkleedje of wandkleedje maken zonder naaien? Dat is heel gemakkelijk! Kijk voor het sjabloon en de werkwijze op https://y.is/VUlUi 🦙(laat in reacties weten of je de klikbare link per pb wil ontvangen) #deknutseljuf #creametkids #mar_onlijn #easydiy #lama #floorrug #floorrugs #wallrug #llamallama #llamas #llamalover #llama #kleedje #knutselen #diycrafts #diyhomedecor #kleed #wandkleed #vloerkleed #vloerkleedinspiratie #meisjeskamer #creatief #slaapkamerinspiratie #meisjesdingen #kidsroomdesign #kidsroomdecor #kreativ_weltreise Made by: @mar_onlijn Inspiration: @diy_by_kleinliebchen (bij The Netherlands) https://www.instagram.com/p/Cfa8-Vzj6lm/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[grasonderjevoeten]

Prachtig kamertje 💕 #grasonderjevoeten #roseinapril #josephbunnylamp #konijnenlamp #wandkleed #hoeslaken #worldmap #wereldkaart #ledikant #babykamer #kinderkamer #shoponlineinonzewebshop #ziestoriesvoorlinknaarwebshop https://www.instagram.com/p/CB_i-pEgVAr/?igshid=1tfac55k5ayfv

[dutchjan]

September 05, 2023

[ketlin-van-esschoten]

Woven memories... #artwork #art #kunstwerk #kunst #textileart #contemporaryart #hedendaagsekunst #modernart #wandkleed #atelier #ketlinvanesschoten #ijsselstein (bij Kade 24 studio art en design) https://www.instagram.com/p/CAueUrFlWJ0/?igshid=1n1dmoedkh99z

[stekki-nl-blog1]

Wandkleed maken met macramé, lekker creatief!

Macramé wandkleden zijn heel leuk voor aan de muur. Maar wat is het eigenlijk? Kun je het zelf eenvoudig maken? Of is het niet gewoon beter om er een kant-en-klaar in de winkel te kopen? Benieuwd? Lees snel verder!

Wat zijn macramé wandkleden?

Macramé is een handwerktechniek, bestaande uit het knopen van draden zodat er een patroon ontstaat. Met macramé kan van alles mee gemaakt worden. Denk bijvoorbeeld aan armbanden, schommels, jurken, onderzetters en ga zo maar door. Wat je er ook mee kan maken is een wandkleed! Je kan je helemaal uitleven met de verschillende soorten knopen en op deze manier kan je je wandkleed ook nog eens origineel maken. Ik leg je hieronder uit hoe je zo’n origineel en uniek item kunt maken voor aan de muur. Klik hier voor andere leuke DIY’s.

De benodigdheden

Houten stok

Touw

Schaar

Optioneel een liniaal

De basis

Kies een houten stok en zaag hem in de lengte die je wilt hebben. De stok die ik heb gebruikt is een steel die toevallig in de schuur lag. Aan die stok knoop je een touw om het wandkleed op te kunnen hangen. Voor het wandkleed zelf heb ik 20 stukjes touw geknipt van rond de 360cm. Deze vouw je vervolgens één voor één dubbel en maakt ermee een knoop om de stok heen, net zoals in de foto hiernaast. Nu kan het leukste werk gaan beginnen!

Knoop erop los!

Voor dit macramé muurkleed heb ik de volgende twee verschillende knooptechnieken gebruikt. Als eerste de vierkante knoop en daarna de dubbele halve steek.

Vierkante knoop

Stap 1

Leg het linkse draad zo over de ander drie draden neer, dat het een 4 vormt.

Stap 2

Leg het rechtse draad over het linkse draad heen. Haal hem vervolgens onder de twee middelste draden door en haal hem door de lus.

Stap 3

Trek de lussen aan.

Stap 4

Leg het rechtse draad zo over de ander drie draden neer, dat het een omgekeerde 4 vormt.

Stap 5

Leg het linkse draad over het rechtse draad heen. Haal hem vervolgens onder de twee middelste draden door en haal hem door de lus.

Stap 6

Trek vervolgens de lus weer aan.

Stap 7

Herhaal stap 1 t/m 6 nu voor alle andere draden.

Stap 8

Doe stap 1 t/m 7 bij de volgende rij. Sla alleen de buitenste 2 draden aan de linkerkant over. Zo ontstaat er een ruitvormig patroon.

Stap 9

Herhaal die stappen vervolgens voor de rest van de rij en sla de buitenste 2 draden aan de rechterkant ook over.

Stap 10

De vorige stappen heb ik daarna nog een paar keer gedaan, zodat je dit resultaat krijgt.

Stap 11

Het leek mij leuk om de rijen af te laten lopen in een punt. Dit kun je doen door bij elke volgende rij 2 extra draden aan de buitenkant over te slaan.

Dubbele halve steek

Stap 1

Pak het tweede draad, haal die achter het eerste draad heen en vervolgens er weer overheen door de lus. Trek de lus daarna aan.

Stap 2

Doe stap 1 nog een keer en ga vervolgens 1 draad verder naar binnen. Dus het buitenste draad laat je nu zo.

Stap 3

Herhaal de eerste 2 stappen tot aan het midden en doe dan hetzelfde aan de andere kant. Zodat het er zo uit komt te zien.

Stap 4

Ik heb de vorige stappen een stukje eronder nog een keer uitgevoerd.

Het eindresultaat

Daar is hij dan, je zelfgemaakte macramé wandkleed! Ik heb onderaan nog wat knoopjes gemaakt als extra detail. Het maakt de saaie witte muur zo een stuk leuker! Vond je deze DIY nou leuk en wil je meer DIY’s van ons zien? Bekijk dan onze DIY pagina.

[budgethome]

© Foto van @huisjevannatascha ♡ Wat een mooi wandkleed hè? Natascha kocht dit kleed als vloerkleed (60 x 90 cm) voor €6,99 bij Zeeman en met een stok, dubbelzijdig tape en een touwtje toverde ze 'm om tot muurhanger. Super creatief! In mijn verhaal zal ik de reels van Natascha met het stappenplan delen voor als je ook aan de slag wilt. Heb jij ook weleens iets een andere functie gegeven dan waar het voor bedoeld was? Vloerkleed: https://zeeman.com/zeemanpartners/?tt=34503_12_291591_&r=%2Fnl%2Fvloerkleed-aav000041606.html https://www.instagram.com/p/CgECccYIHN0/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[joostjongepier]

Wat? In the world but don’t know the world (2009) door El Anatsui, met enkele details [en ter vergelijking Dem smoke and blaze under royal regime door Raquel van Haver]

Waar? Presentatie Tomorrow is a different day in Stedelijk Museum, Amsterdam

Wanneer? 30 augustus 2021

Is het een wandkleed? Een mozaïek? Een sculptuur? Als je de museumzaal binnenkomt en kijkt naar het immense werk dat de lange wand van de zaal vult, is niet onmiddellijk duidelijk waar je precies naar kijkt. Pas als je dichterbij komt en inzoomt, zie je waaruit het gigantische kunstwerk is opgebouwd: platgeslagen doppen en wikkels van halzen van bierflessen. Afval dus, waarbij alcohol het verbindende element vormt. Alcohol vertegenwoordigt in Afrika een belangrijke symbolische en culturele betekenis. Het speelt een ambivalente rol als genotmiddel, economische factor en teken van uitbuiting en verslaving. Als je weet dat alcohol ook werd gebruikt om te betalen voor slaven, verwijst het kunstwerk ook naar de ingewikkelde historische verhouding tussen Afrika enerzijds en Europa en Amerika anderzijds.

Dit abstracte werk roept bij mij associaties op met het figuratieve werk van Raquel van Haver, die als kunstenaar leefde en werkte in achterbuurten van steden in Zuid-Amerika en Afrika. Ook in haar werk speelt alcohol vaak een grote rol. Hetzelfde museum dat nu dit werk van de Ghanese kunstenaar El Anatsui tentoonstelt, wijdde in 2018 een solotentoonstelling aan het werk van Raquel van Haver: Spirits of the Soil.