#vergevend

[twafordizzy]

Frank Martinus Arion: 'Opkijken naar de Vader'

bron beeld: vn.nl Vooraf: De hoofdpersoon is een getroubleerde jongen, die verkeerde keuzes maakt, geweld gebruikt en foute verwachtingen heeft van wat komen gaat. Hij denkt aan Vader. Hij ligt op bed in zijn eigen kamer. Zijn Vader zal binnen zitten, zal bezig zijn met de krant. Hoe zullen de ogen van Vader nu kijken? Wakker? Zullen ze nog die verre glans van tevredenheid hebben? Nee, de grijze…

[posuimelo]

leeg

Toon mij het onvoorwaardelijke, de vrijheid, het wildeGeef mij ‘t lawaai liever dan te vergaan in de stilteVergeet mij de rust en ‘t stilleven, van ‘t schreeuwen vergevenDe kalmte en routine, tekort aan dopamineEn toch vindt ik mezelf in nood, gemoedsrust zwaar als loodTrek me mee, op sleeptouw, op zwaai,Liever dat dan de rouw maar we houden ons taaiWe gaan op café, of ‘t leven wordt saaiDe…

[megakarina66things-blog]

VERGEVEN.

[charleshaddonspurgeon]

Nabij De Zon | God is weldadig goed En hieraan kennen wij, dat Hij in ons blijft, namelijk uit de Geest, Die Hij ons gegeven heeft. 1 Johannes 3:24 De zonde om de Heilige Geest te vergeten, komt helaas maar al te veel voor. Dat is dwaas en getuigt van ondankbaarheid. Hij verdient al onze aandacht, want Hij is goed, buitengewoon goed. Als God is Hij in wezen goed. Hij deelt in de drievoudige lofzang: ‘heilig, heilig, heilig’, die opstijgt tot de Drie-enige Jehova. Onvermengde zuiverheid, waarheid en gerede is Hij. Hij is weldadig goed, en heeft geduld met onze eigenzinnigheid en strijdt tegen onze opstandige wil; Hij verlevendigt ons uit onze dood in de zonde en dan voedt Hij ons op voor de hemel, zoals een tedere voedster haar kind verzorgt. Hoe edelmoedig, vergevend en teder is die geduldige Geest van God. ‘Ondersteun mij, zo zal ik behouden zijn’ (Ps. 119:117), kunnen we met de psalmist bidden. En als u gebeden heeft, moet u ook op uw hoede zijn; bewaak iedere gedachte, ieder woord en iedere daad met heilige jaloersheid. Stel uzelf niet zonder noodzaak bloot; maar als u geroepen wordt u bloot te stellen, als u geboden wordt om uit te gaan waar de pijlen rondvliegen, ga dan nooit voort zonder schild; want de duivel zal zich erop verheugen dat zijn uur van overwinning gekomen is, en zal ervoor zorgen dat u spoedig, verwond door zijn pijlen, zult vallen, u kunt dan wel verwond worden, maar u kunt niet gedood worden. Wees dan nuchter en waak, het gevaar kan u overkomen op een uur dat alles veilig lijkt. Wees daarom op uw hoede op uw wegen en waakzaam in het gebed. Moge de Heilige Geest ons leiden op al onze wegen.

[all-the-things-i-never-said]

het ene moment wil ik het eruit trekken, dat hart van mij. boos dat ik mijn hart te makkelijk geef en altijd zo vergevend ben. maar andere momenten ben ik zo opgelucht dat het daar nog zit. een teken dat ik nog levende ben, ook al voelt het niet zo. zonder dat hart van mij, stond ik nergens.

[erps-kwerpse]

Vraagjes

1.    Wat is je volledige naam? 2.    Hoe oud ben je en hoe oud word je ingeschat?  3.    Wat is je beste kwaliteit? 4.     Waar ben je heel slecht in? 5.     Welk talent zou je graag willen hebben? 6.     Ben je vriendelijk tegen iedereen? 7.     Waar denk je het meest aan? 8.     Wat vind je leuk/niet leuk aan jezelf? 9.     Wat vind je een lelijk woord? 10.   Wat vind je een mooi woord?  11.   Ben je meer zoals je moeder of je vader?  12.   Is het uiterlijk belangrijk?  13.   Hoe wint iemand je over?  14.   Wat is opwindend/ een afknapper? 15.   Geraak je snel jaloers?  16.   Wat is jouw definitie van vreemdgaan? 17.   Ooit al bedrogen geweest? 18.   Ooit al iemand bedrogen? 19.   Hoe vaak luister je naar muziek?  20.   Wat is het eerste concert waar je naartoe bent gegaan? 21.   Wat was het laatste concert dat je hebt gezien? 22.   Naar welk concert zou je nog graag willen gaan? 23.  Wat is je lievelingsfilm?  24.   Is er iets in je verleden gebeurd waar je niet graag over praat? 25.   Kan je goed je gevoelens verstoppen? 26.   Word je gemakkelijk verliefd? Houd je gemakkelijk van mensen? 27.   Wat is je lievelings feestdag? 28.   Ben je een vergevend persoon? Wat vind je daarvan? 29.   Wat is je ‘type’? 30.   Zou je seks hebben met de laatste persoon die je gesmsd hebt? 31.   Heb je al ooit iemand ontmaagd? 32.   Is vertrouwen moeilijk voor je? 33.   Wat vind je ervan wanneer meisjes klotezat zijn? 34.   Zou je ooit met haaien willen zwemmen? 35.   Zijn jouw ogen dezelfde kleur als die van je papa? 36.   Zou je iemand kunnen daten die je niet doet lachen? 37.   Wat was het laatste waar je om moest lachen? 38.   Mis je oprecht iemand op dees moment? 39.   Verdient iedereen een tweede kans? 40.   Weet de persoon waar je nu gevoelens voor hebt dat jij je zo voelt? 41.   Drink jij frisdrank? 42.   Met wie heb je het recentst gebeld? 43.   Zing je onder de douche? 44.   Zing je mee in de auto? 45.   Vind je musicals melig? 46.   Vind je kerstmis stressvol? 47.   Wat wou je worden toen je klein was? 48.   Draag je soms een badjas? 49.   Wat draag je om te gaan slapen? 50.   Heb je al ooit dansles genomen? 51.   Wat is je lievelingsboek? 52.   Studeer je beter met of zonder muziek? 53.   Ooit al verliefd geweest? 54.   Thee of koffie? 55.   Kan je goed zwemmen? Zwem je graag? 56.   Ben je geduldig? 57.   Dj of band op een trouw? 58.   Al ooit een wedstrijd gewonnen? 59.   Wat is je favoriete pasta gerecht? 60.   Welke kleur zou je graag je haar verven? 61.   Vertel me iets dom/grappig dat nu de geschiedenis ingegaan tussen jij en je vrienden en dat steeds wordt bovengehaald. 62.   Heb je een dagboek/notitieblokje? 63.   Wat doe jij het liefst op een luie dag wanneer je 0 verplichtingen hebt? 64.   Is er iemand aan wie je al je geheimen zou toevertrouwen? 65.   Wat is de raarste plaats waar je al bent binnengebroken? 66.   Zonsopgang of zonsondergang? 67.   Wat is een schattige gewoonte dat één van je vrienden doet? 68.   Ben je al ooit écht bang geweest? 69.   Wat is je lievelingsgebakje? 70.   Vertel me over de knuffel die je had toen je klein was. Hoe noemde hij? Hoe zag hij eruit? Heb je hem nog steeds? 71.   Houd jij je kamer ordelijk of rommelig? 72.   Waar irriteer jij je aan bij mensen? 73.   Welke kleur draag jij het vaakst? 74.   Denk aan een juweel dat jij hebt, wat is het verhaal hiervan? Heeft het een betekenis voor je? 75.   Heb je een favoriete cafétje? Beschrijf het 76.   Met wie heb je het laatst naar de sterren gekeken? 77.   Wanneer was de laatste keer dat jij je volledig sereen en voldaan voelde met alles? 78.   Vertrouw jij veel op je instincten? 79.  Vertel me de slechtste mop die je kent. 80.  Wat was je grootste angst als kind? Is dat nu nog steeds zo? 81.  Koop je graag CD’s en LP’s? Wat was de laatste die je hebt gekocht? 82.  Verzamel jij iets? 83.  Wat is je favoriete mythe? 84.   Is er iemand die je al lang niet hebt gezien waar je graag nog eens mee wilt afspreken? 85.   Wat zijn je favoriete gezelschapsspelletjes? 86.  Heb je huisdieren? 87.  Heb je tattoos? 88.   Heb jij een goede band met je ouders? 89.   Vertel me over één van je favoriete steden. 90.   Naar waar ben je nog van plan te reizen dit jaar? 91.   Wat zijn je plannen voor het weekend? 92.   Vind jij je naam mooi? Is er een andere naam waarvan jij denkt dat die beter bij jou past? 93.  Ben je spiritueel/religieus? 94.  Honden of katten? 95.  Binnen of buiten? 96.  Ben je muzikaal? 97. Als je in een ander milieu was opgegroeid, denk je dat je dan een ander persoon zou geweest zijn? 98. Is jouw sociale media een goede representatie van wie je echt bent? 99. Wat zijn de top 5 dingen waar jij het meeste tijd aan spendeert in een dag? 100. Vind je dat je uiterlijk een goede representatie is van de échte jij? 101. Ooit iets gedaan waar je spijt van hebt? 102. Lievelingsgerecht? Kan je het ook goed zelf koken? 103. Ochtend of nacht? 104. Beste nacht van je leven? 105. Lievelingsland? 106. Met welke bekende persoon zou je willen uitgaan? 107. Favoriete serie? 108. Verslaafd? 109. Iets gedaan waar je trots op bent? 110. Welke opleiding volg je? 111. De beste keuze die je in je leven hebt gemaakt? 112. De slechtste keuze die je in je leven hebt gemaakt? 113. Wil je kinderen? 114. Ooit een relatie gehad met iemand waar je eigenlijk niet van hield? 115. Ben je een dromer of een denker? 116. Wat denk je over je lichaam? 117. Wat haat je aan jezelf? 118. Wat zeggen anderen over je? 119. Slaap je goed? 120. Wanneer huilde je voor het laatst? 121. Beschrijf je eerste kus 122. Welke talen kan je spreken? 123. Bikini of badpak? 124. Lievelingsseizoen? 125. Bad of douche? 126. Waar word je gelukkig van? 127. Heb je een goede band met je broers en/of zussen? 128. Vertel me iets dat ik nog niet weet

[preachingdrummer]

Barmhartig en vergevend

De Heere, onze God, is vol barmhartigheid en menigvuldige vergeving, hoewel wij tegen Hem in opstand zijn gekomen. — Daniel 9:9 Lezen: Daniel 9:1-19 Een indringend stuk zo op de vroege morgen. Een prachtige tekst, maar gehaald uit een verootmoedigend en schuldbelijdend gebed van Daniel. Daniël, die als jongeman uit Israel is weggevoerd naar Babel. Daar weigerde water bij de wijn te doen en zich…

[jezus-christus-is-mijn-leven]

Kolossenzen 3:13 – Verdraag elkaar

“Verdragende elkander, en vergevende de een den anderen, zo iemand tegen iemand enige klacht heeft; gelijkerwijs als Christus u vergeven heeft, doet ook gij alzo” (KOLOSSENZEN 3:13).

Gedachten over het vers van vandaag …

Dit vers vertelt ons dat wanneer er een conflict of een gat is in onze interacties met anderen, we ervan moeten afzien en anderen moeten vergeven. De Bijbel heeft zoiets vastgelegd: “Toen kwam Petrus tot Hem, en zeide: Heere! hoe menigmaal zal mijn broeder tegen mij zondigen, en ik hem vergeven! Tot zevenmaal?” (MATTHEÜS 18:21). Door de uitwisseling tussen Jezus Christus en Petrus kunnen we Gods wil voelen. Hij hoopt dat we anderen kunnen vergeven, van elkaar kunnen houden en goed met anderen overweg kunnen gaan. Als iemand ons beledigt, denken we dat het genoeg is om hem zeven keer te vergeven. Maar Jezus Christus vroeg ons om anderen zeventig keer zeven maal te vergeven. Dit is het principe om met anderen overweg te kunnen gaan gegeven door God. Hij hoopt dat we anderen kunnen vergeven en het als onze verantwoordelijkheid kunnen nemen, en als een verplichte les voor God liefhebben en bevredigen. Dit is wat de normale mensheid zou moeten bezitten.

Nadat we door Satan zijn verdorven, waren we vol van verdorven satanische gezindheid, arrogant en verwaand, beweren suprematie over alles te hebben, egoïstisch en verachtelijk. Wanneer we met anderen overweg kunnen, weigeren we inferieur te zijn aan of onder iemand anders, maar spreken of handelen voor ons aangezicht en onze belangen. Wanneer de woorden of daden van anderen ons aangezicht schaden of onze belangen schaden, zullen we van hen vervreemd raken of zelfs haten. Als gevolg hiervan is er geen manier voor ons om op een normale manier met elkaar om te gaan. Als we beoefenen volgens de eisen van God, alles behandelen met een God-liefhebbend hart zonder rekening te houden met ons eigen persoonlijk voordeel, ons verlies of winst, dan kunnen we anderen vergeven. Met andere woorden, degenen die anderen kunnen vergeven hebben vriendelijke harten en zijn goedhartige mensen. God houdt van zulke mensen. Hoe moeten we dan dit aspect van de waarheid beoefenen en binnengaan?

Laten we een passage van Gods woorden lezen, “De gezindheid van normale mensen kent geen valsheid of bedrog. Die mensen hebben een normale relatie met elkaar, ze staan er niet alleen voor en hun leven is niet middelmatig of decadent. Ook is God onder allen verheven. Zijn woorden vinden hun weg onder de mensen, mensen leven in vrede met elkaar en onder de zorg en bescherming van God, de aarde is vervuld van harmonie, zonder de bemoeienis van Satan, en de heerlijkheid van God is van het grootste belang onder de mensen. Zulke mensen zijn als engelen. Ze zijn puur, levendig, klagen nooit over God en wijden al hun inspanningen alleen aan Gods heerlijkheid op aarde.”

[jeanschoonbroodt]

De WARE GENADE en het Heil.

DE WARE GENADE EN HET WARE HEIL IN CHRISTUS JEZUS.

Zoals door de zonde van de ene mens, Adam, de zonde in de wereld kwam... en door de zonde de geestelijke dood... en dus de scheiding van God... en zo ook de lichamelijke dood... en door deze zondeval de veroordeling/verdoemenis over de gehele mensheid kwam, zo is door het geloof en de gehoorzaamheid van de ene mens, Christus Jezus/Yeshua ha Mashiach ( =de Tweede Adam) de reddende daad op het kruis verricht, die allen weer met God verzoende... door Zijn bloed... en in het reine bracht met God... en hen weer aanvaardbaar maakte voor God door Zijn bloed... en hen voor God tot rechtvaardigen maakte in God’s heilige ogen, hetgeen hun positie voor God betreft/ oftewel rechtvaardigde/rechtvaardigt... waarbij alle mensen door God zelf alleen de verdiensten van Christus Jezus tot rechtvaardigheid wordt toe-gerekend, zonder dat de mens zelf daartoe iets heeft bijgedragen.

De Wet zegt : Als jij doet, dan zal GOD doen.

De GENADE zegt : God heeft alles gedaan. Neem het dankbaar aan... en laat je nu door God’s liefde en waarheid innerlijk veranderen door Zijn Geest. Geloof, vertrouw... en volg Jezus Christus in gehoorzaamheid jegens Zijn Persoon, Vader en Geest en woord/apostelleer. En het mooie is... dat God zelf door genade al deze dingen in je geweten, hart en leven uitwerkt. HIJ is TROUW. Amen. Paulus zei : Want ik ben er van overtuigd/verzekerd/ervan doordrongen, dat HIJ, die een goed werk des geloofs in u begonnen is, het ook zal vervolmaken/voltooien tot op de dag van Christus Jezus. Amen. En zie ook Petrus woorden in 1 Petr. 5 ; 10+11. en Phil. 2 ; 12+13.

In het heerlijke en ontzagwekkende en ook verschrikkelijke besef wat het Jezus gekost heeft om ons te redden, behoren wij Hem, en Zijn Vader, en Zijn opoffering en lijden en Zijn bloed en Hoge Priesterschap te heiligen/waarderen in het diepst van ons geweten, hart en geest en ziel... en de volkomen bereidheid te hebben Hem te eren... en ons leven voor Hen te verliezen in navolging van Christus Jezus... zodat we uiteindelijk in Hun tegenwoordigheid zullen eindigen/zijn in alle eeuwigheid. In dit besef... laat ons het heilig avondmaal/broodbreking vieren tot Zijn nagedachtenis totdat HIJ komt... en wij voor altijd met Hem zichtbaar verenigt zullen zijn.Amen. Hallelu-YHVH. Amen.

Dit is wat het woord genadegave betekent. Niets van de zondige mens, maar alles van God gegeven tot redding van allen, zo zij deze reddende daad niet blijven verwerpen , maar door de inwerking van God... en Zijn Geest en woord en van Jezus Christus en Zijn bloed op hun geweten en hart... ze tot geloof en inkeer geleid worden tot hun redding. Ef. 2.

De mens wordt dan ook niet voor God aangenaam of rechtvaardig of gerechtvaardigd op grond van werken naar de torah/wet van God aan Mozes en aan Israël gegeven, maar alleen op grond van de verdiensten van Jezus Christus... en het door God aan de mens geschonken geloof in dit FEIT ! Reden : Allen hebben die wet/thorah al overtreden, en kunnen dus alleen maar op grond van Jezus’, de Christus, verdiensten gered worden... en blijven... en gerechtvaardigd voor God’s troon staan/verschijnen. Er is geen enkele andere basis ! Wie dit loochent, heeft het evangelie niet begrepen... of afgewezen in religieuze verblinding en zelfingenomenheid/ijdelheid/trots of zelfdunk of zelfgerechtigheid, waarbij men niet wilde buigen onder God’s gerechtigheid. Want God heeft buiten de Thorah/Wet om Zijn EIGEN gerechtigheid geopenbaard, die daarin bestaat, dat HIJ ieder rechtvaardigt die in het geloof in Jezus Christus en Zijn bloed leeft... en dus aan Zijn verdiensten vasthoudt als de ENIGE anker voor zijn ziel... en als DE Rots waar op hij/zij  zijn/haar geloof bouwt... ten heile.

Het is volbracht ! Het Lam is geslacht ! Er is geen andere WEG, dan die door GOD in deze is beschikt om gered te worden en te blijven. Laat U dit geloof niet roven, door “vromen” of “religieuzen” of zgn. “superheiligen”, die misleiders zijn, doordat zij alleen maar op heiligheid of “gerechtigheid” naar de mens wijzen... of alleen maar de thorah of religieuze wetten willen vervullen, maar daarbij het bloed van het Lam God’s niet verkondigen, smaden, bespottelijk maken of “overdreven “ vinden... of beweren dit niet nodig te hebben, omdat ze zelf wel “goed genoeg”... zijn etc.

Zijn bloed is gevloeid en gesprenkeld in het Allerheiligste op het zoendeksel van de Ark van het Verbond op aarde en in de hemel... voor het aangezicht van GOD en de heilige engelen-wereld.  De zonden zijn hierdoor verzoend en vergeven... en de aarde en de hemel zijn besprenkeld met het bloed van Jezus Christus tot reiniging van alles wat op aarde en in de hemel is. 

De Deur/Poort naar God's tegenwoordigheid ten heile is voor iedereen open... Kom naar binnen... praat met je God en Vader en met Jezus Christus. Want we zijn allen geroepen om gemeenschap te hebben met de Vader en de Zoon en de Geest van GOD.

Daarom kan GOD ook iedereen op aarde te hulp komen, die Hem aanroept. HIJ is er voor iedereen, ja zelfs voor de grootste zondaar of gruwel-bedrijver, over wie HIJ Zich kan ontfermen om van hem een mens des geloofs en der liefde en een heilige te maken.

Alleen dit werk van God met Christus Jezus en Zijn bloedstorting op het kruis/martelpaal... redt de mens... en daarom zei Jezus ook, die wist om hetgeen Zijn werk zou uitwerken tot redding van zeer velen :

"Wie tot Mij komt, die zal IK geenszins uitstoten."

DE zonde is het niet geloven in dit feit.

En in HET WARE GELOOF... zie je liefdevol en geduldig en verdraagzaam en zorgzaam en biddend  en vergevend om naar je onwetende medemens... en zul je hem deze boodschap toezenden of verkondigen.... en hem op alle mogelijke manieren in liefde en waarheid trachten te winnen voor het Koninkrijk van de hemel en voor de Tempel/Gemeente van de Levende GOD en dus voor de Bruid en Het Lichaam van Christus Jezus... en dus het eeuwig leven in heerlijkheid.

Vele mensen, die dit evangelie verwerpen, zullen dit doen omdat zij hun eigen gevoelsmatige en vaak door satan bewerkte eigen - of zelf-gerechtigheid willen handhaven... en zijn daarom vijanden van de ware heiligen, die deze waarheid wel geloven en vasthouden en belijden. Deze zelf-rechtvaardigen zijn daarom vaak wreed en hard en meedogenloos en veroordelen en vervloeken anderen en wensen hen het slechte toe. Zij zijn vaak wraakzuchtig en onvergeeflijk en onverzoenlijk naar hen toe, die hen onrecht of pijn deden. Zij zijn gebonden in ongerechtigheid en verbittering jegens anderen.

Mijn vraag : Zal de Zoon des mensen bij zijn wederkomst nog HET WARE geloof vinden ? Staan wij nog in dit geloof ? Prakticeren wij dit geloof ? Of zijn we als de onbarmhartige slaaf, die zelf zijn schuld vergeven kreeg van zijn Heer, maar die de anderen, die bij hem in de schuld stonden, bij de keel greep om ze te dwingen hem hun schuld te betalen ? Hij werd door zijn "lieve Heer" uiteindelijk gebonden en uitgeworpen en aan de folteraars over gegeven.

Verbaast U niet als er nu al sommigen deze straf al op aarde door-maken wegens hun hardheid jegens anderen. Jezus kan je NU reeds aan zijn engelen of demonen overgeven om je te tuchtigen... of te folteren/slaan met allerlei ziekten en plagen of je demonisch laten binden of pijnigen, omdat je een harde wrede onbarmhartige slaaf of slavin bent.

Je wilde of wilt wel zijn liefde naar jou... maar haat anderen en verwenst of vervloekt hen en zet zelfs anderen tegen elkaar op.Satan hitst mensen tegen elkaar op, zodat zij uiteindelijk elkaar afslachten.  Wees niet langer zijn slaaf... maar wordt vrij. 

Wees NU bevrijdt in Jezus Christus' heilige naam en genade en heilige Geesteskracht en waarheid. Amen.

God's Woord zegt : God's barmhartigheid roemt Zich jegens God's oordeel. God wil allen redden... jij niet ?Jezus stierf voor allen ?  Joh. 3 ; 16. Kol. 1.

Wil jij anderen veroordelen, voor wie Jezus Zijn kostbare leven in de gruwelijkste marteldood gaf... om hen te redden en te rechtvaardigen voor God's troon op grond van Zijn verdiensten, en dus voltooide verlossings- en verzoeningswerk en heiligmakingswerk ?

Keer om, o mens, belazer en belieg en bedrieg jezelf en anderen niet meer... Zonder God's ingrijpen ben je of wordt je een moordenaar.

God zegene je met het besef, dat deze boodschap de waarheid is, zodat je bevrijdt wordt van elke religieuze waan en zelfbedrog.

God's zegen in deze in Jezus Christus’ heilige naam, wenst u allen,

Jean Schoonbroodt.

D.d.20.06.2019.

[wasted-midnight]

De woorden die ik inslikte of niet tot zinnen kon herrijzen M'n stiltes die op een innerlijk conflict verwijzen. Het eerlijke gevoel, tijsterend vanbinnen Toch laat ik mezelf valse gevoelens, excuusjes verzinnen. Want met mijn brein kan je nooit zomaar iets zeggen Zonder op een of andere manier een link te leggen. Met het gevoel van de andere of een fout in m'n eigen spreken. De fout van het zeggen of het zwijgen blijft in m'n hoofd steken. Dus, luister je naar me en hoor je m'n stem? Niet enkel de woorden, maar ook de mens die ik ben? Mijn stiltes en mijn afwezigheid De fouten die ik maakte en het toebehorend spijt?. Niet vergetend maar toch vergevend, strevend naar een complex geheel van overwinningen en verlies. Dat op het eind van de dag je niet luistert naar m'n falen, maar dat de stilte wordt gevuld met liefde en advies. Dat ik niet opnieuw in de leegte val van incompetentie en haat voor de wereld waarvan ik hou.

[christusleeft]

Romeinen 8

Het nieuwe leven door den Geest.

1 Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest. 2 aWant de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods. a: Joh 8:36 Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn. Rom 6:18 En vrijgemaakt zijnde van de zonde, zijt gemaakt dienstknechten der gerechtigheid. Rom 6:22 Maar nu, van de zonde vrijgemaakt zijnde, en Gode dienstbaar gemaakt zijnde, hebt gij uw vrucht tot heiligmaking, en het einde het eeuwige leven. Gal 5:1 Staat dan in de vrijheid, met welke ons Christus vrijgemaakt heeft, en wordt niet wederom met het juk der dienstbaarheid bevangen. 3 bWant hetgeen der wet onmogelijk was, dewijl zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en voor de zonde, cde zonde veroordeeld in het vlees. b: Act 13:39 En dat van alles, waarvan gij niet kondet gerechtvaardigd worden door de wet van Mozes, door Dezen een iegelijk, die gelooft, gerechtvaardigd wordt. Rom 3:28 Wij besluiten dan, dat de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt, zonder de werken der wet. Gal 2:16 Doch wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken der wet, maar door het geloof van Jezus Christus, zo hebben wij ook in Christus Jezus geloofd, opdat wij zouden gerechtvaardigd worden uit het geloof van Christus, en niet uit de werken der wet; daarom dat uit de werken der wet geen vlees zal gerechtvaardigd worden. Heb 7:18 Want de vernietiging van het voorgaande gebod geschiedt om deszelfs zwakheids en onprofijtelijkheids wil; c: 2Co 5:21 Want Dien, Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem. Gal 3:13 Christus heeft ons verlost van den vloek der wet, een vloek geworden zijnde voor ons; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die aan het hout hangt. 4 Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest. 5 dWant die naar het vlees zijn, bedenken, dat des vleses is; maar die naar den Geest zijn, , dat des Geestes is. d: 1Co 2:14 Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden. 6 Want het bedenken des vleses is de dood; maar het bedenken des Geestes is het leven en vrede; 7 Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet. 8 En die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen. 9 Doch gijlieden zijt niet in het vlees, maar in den Geest, zo anders de Geest Gods ein u woont. Maar zo iemand den Geest van Christus niet heeft, die komt Hem niet toe. e: 1Co 3:16 Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt, en de Geest Gods in ulieden woont? 10 En indien Christus in ulieden is, zo is wel het lichaam dood om der zonden wil; maar de geest is leven om der gerechtigheid wil. 11 En indien de Geest Desgenen, Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, fzo zal Hij, Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken, door Zijn Geest, Die in u woont. f: Rom 6:4 Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden. Rom 6:5 Want indien wij met Hem een plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding; 1Co 6:14 En God heeft ook den Heere opgewekt, en zal ons opwekken door Zijn kracht. 2Co 4:14 Wetende, dat Hij, Die den Heere Jezus opgewekt heeft, ook ons door Jezus zal opwekken, en met ulieden daar zal stellen. Eph 2:5 Ook toen wij dood waren door de misdaden, heeft ons levend gemaakt met Christus; (uit genade zijt gij zalig geworden), Col 2:13 En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden, en in de voorhuid uws vleses, mede levend gemaakt met Hem, al uw misdaden u vergevende; 12 Zo dan, broeders, wij zijn schuldenaars niet aan het vlees, om naar het vlees te leven. 13 Want indien gij naar het vlees leeft, zo zult gij sterven; maar indien gij door den Geest de werkingen des lichaams doodt, zo zult gij leven. 14 gWant zovelen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods. g: Gal 5:18 Maar indien gij door den Geest geleid wordt, zo zijt gij niet onder de wet. 15 hWant gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; imaar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader! h: 1Co 2:12 Doch wij hebben niet ontvangen den geest der wereld, maar den Geest, Die uit God is, opdat wij zouden weten de dingen, die ons van God geschonken zijn; 2Ti 1:7 Want God heeft ons niet gegeven een geest der vreesachtigheid, maar der kracht, en der liefde, en der gematigdheid. i: Isa 56:5 Ik zal hen ook in Mijn huis en binnen Mijn muren een plaats en een naam geven, beter dan der zonen en dan der dochteren; een eeuwigen naam zal Ik een ieder van hen geven, die niet uitgeroeid zal worden. Gal 3:26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus. Gal 4:5 Opdat Hij degenen, die onder de wet waren, verlossen zou, en opdat wij de aanneming tot kinderen verkrijgen zouden. Gal 4:6 En overmits gij kinderen zijt, zo heeft God den Geest Zijns Zoons uitgezonden in uw harten, Die roept: Abba, Vader! 16 kDezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn. k: 2Co 1:22 Die ons ook heeft verzegeld, en het onderpand des Geestes in onze harten gegeven. 2Co 5:5 Die ons nu tot ditzelfde bereid heeft, is God, Die ons ook het onderpand des Geestes gegeven heeft. Eph 1:13 In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte; Eph 4:30 En bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door Welken gij verzegeld zijt tot den dag der verlossing. 17 En indien wij kinderen zijn, zo zijn wij ook erfgenamen, erfgenamen van God, en medeerfgenamen van Christus; lzo wij anders met lijden, opdat wij ook met verheerlijkt worden. l: 2Ti 2:11 Dit is een getrouw woord; want indien wij met Hem gestorven zijn, zo zullen wij ook met Hem leven; 2Ti 2:12 Indien wij verdragen, wij zullen ook met Hem heersen; indien wij Hem verloochenen, Hij zal ons ook verloochenen; 

Drievoudig zuchten

18 mWant ik houde het daarvoor, dat het lijden dezes tegenwoordigen tijds niet is te waarderen tegen de heerlijkheid, die aan ons zal geopenbaard worden. m: Mat 5:12 Verblijdt en verheugt u; want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij vervolgd de profeten, die voor u geweest zijn. 2Co 4:10 Altijd de doding van den Heere Jezus in het lichaam omdragende, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam zou geopenbaard worden. 2Co 4:17 Want onze lichte verdrukking, die zeer haast voorbij gaat, werkt ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der heerlijkheid; Php 3:20 Maar onze wandel is in de hemelen, waaruit wij ook den Zaligmaker verwachten, namelijk den Heere Jezus Christus; 1Pe 4:13 Maar gelijk gij gemeenschap hebt aan het lijden van Christus, alzo verblijdt u; opdat gij ook in de openbaring Zijner heerlijkheid u moogt verblijden en verheugen. 1Jn 3:1 Ziet, hoe grote liefde ons de Vader gegeven heeft, namelijk dat wij kinderen Gods genaamd zouden worden. Daarom kent ons de wereld niet, omdat zij Hem niet kent. 1Jn 3:2 Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods, en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen. Maar wij weten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem zullen gelijk wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is. 19 Want het schepsel, met opgestoken hoofde, verwacht de openbaring der kinderen Gods. 20 Want het schepsel is der ijdelheid onderworpen, niet gewillig, maar om diens wil, die het onderworpen heeft; 21 Op hoop, dat ook het schepsel zelf zal vrijgemaakt worden van de dienstbaarheid der verderfenis, tot de vrijheid der heerlijkheid der kinderen Gods. 22 Want wij weten, dat het ganse schepsel te zamen zucht, en te zamen in barensnood is tot nu toe. 23 En niet alleen dit, maar ook wij zelven, die de eerstelingen des Geestes hebben, wij ook zelven, , zuchten in onszelven, verwachtende de aanneming tot kinderen,  nde verlossing onzes lichaams. n: Luk 21:28 Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog, en heft uw hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is. 24 Want wij zijn in hope zalig geworden. De hoop nu, die gezien wordt, is geen hoop; want hetgeen iemand ziet, waarom zal hij het ook hopen? 25 Maar indien wij hopen, hetgeen wij niet zien, zo verwachten wij het met lijdzaamheid. 26 En desgelijks komt ook de Geest onze zwakheden mede te hulp; owant wij weten niet, wat wij bidden zullen, gelijk het behoort, maar de Geest Zelf bidt voor ons met onuitsprekelijke zuchtingen. o: Mat 20:22 Maar Jezus antwoordde en zeide: Gijlieden weet niet wat gij begeert; kunt gij den drinkbeker drinken, dien Ik drinken zal, en met den doop gedoopt worden, waarmede Ik gedoopt worde? Zij zeiden tot Hem: Wij kunnen. Jas 4:3 Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt. 27 En Die de harten doorzoekt, weet, welke de mening des Geestes zij, dewijl Hij naar God voor de heiligen bidt.

De rijkdom der uitverkorenen

28 En wij weten, dat dengenen, die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede, dengenen, die naar voornemen geroepen zijn. 29 Want die Hij te voren gekend heeft, die heeft Hij ook te voren verordineerd, den beelde Zijns Zoons gelijkvormig te zijn, opdat Hij pde Eerstgeborene zij onder vele broederen. p: Col 1:18 En Hij is het Hoofd des lichaams, namelijk der Gemeente, Hij, Die het Begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn. 30 En die Hij te voren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt. 31 Wat zullen wij dan tot deze dingen zeggen? qZo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? q: Num 14:18 De HEERE is lankmoedig en groot van weldadigheid, vergevende de ongerechtigheid en overtreding, die den schuldige geenszins onschuldig houdt, bezoekende de ongerechtigheid der vaderen aan de kinderen, in het derde en in het vierde lid. 32 Die ook rZijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken? r: Gen 22:12 Toen zeide Hij: Strek uw hand niet uit aan den jongen, en doe hem niets! want nu weet Ik, dat gij God vrezende zijt, en uw zoon, uw enige, van Mij niet hebt onthouden. Isa 53:5 Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Joh 3:16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. 33 Wie zal beschuldiging inbrengen tegen de uitverkorenen Gods? sGod is het, Die rechtvaardig maakt. s: Isa 50:8 Hij is nabij, Die Mij rechtvaardigt, wie zal met Mij twisten? Laat ons te zamen staan; wie heeft een rechtzaak tegen Mij? hij kome herwaarts tot Mij. 34 Wie is het, die verdoemt? Christus is het, Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook opgewekt is, Die ook ter rechter Gods is, tDie ook voor ons bidt. t: Heb 7:25 Waarom Hij ook volkomenlijk kan zalig maken degenen, die door Hem tot God gaan, alzo Hij altijd leeft om voor hen te bidden. 35 Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, naaktheid, of gevaar, of zwaard? 36 (Gelijk geschreven is: vWant om Uwentwil worden wij den gansen dag gedood; wij zijn geacht als schapen ter slachting.) v: Psa 44:23 Maar om Uwentwil worden wij den gansen dag gedood; wij worden geacht als slachtschapen. 1Co 4:9 Want ik acht, dat God ons, die de laatste apostelen zijn, ten toon heeft gesteld als tot den dood verwezen; want wij zijn een schouwspel geworden der wereld, en den engelen, en den mensen. 2Co 4:11 Want wij, die leven, worden altijd in den dood overgegeven om Jezus' wil; opdat ook het leven van Jezus in ons sterfelijk vlees zou geopenbaard worden. 37 Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars, door Hem, Die ons liefgehad heeft. 38 Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, 39 Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere. Read the full article

[caroleghesquiere-blog]

Klassiek: opera

FC Bergmans ‘Les pêcheurs de perles’ als opera over de herinnering, in het aangezicht van de dood

FC Bergman heeft van Bizets Les pêcheurs de perles een opera over de herinnering gemaakt. Of was het stuk dat al altijd? In elk geval: het concept werkt, al is de uitwerking ervan soms onaf.

STEPHAN MOENS

16 december 2018, 11:15

Les pêcheurs de perles speelt volgens het libretto op Sri Lanka, in een kolonie van parelvissers die op een autoritair geleide sekte lijkt. Het verhaal beschrijft niet veel meer dan een eenvoudige driehoeksrelatie. Twee vrienden, Zurga en Nadir, zijn ooit tegelijk verliefd geworden op eenzelfde vrouw, Leïla, maar zweren elkaar dat ze er niets mee zullen aanvangen. Jaren later ontmoeten de drie elkaar weer en barst de wonde open, waarna Zurga, die machtiger is dan Nadir, die laatste aan de galg praat wegens woordbreuk, en hem samen met Leïla wil laten terechtstellen. Niks exotisch aan, puur burgerlijk drama.

Maar hoeveel jaren na de verliefdheid speelt dat drama zich eigenlijk af? FC Bergman rekt die tijdspanne uit tot de laatste levensfase. Want als we oud worden, bestaat ons leven steeds meer uit verleden. Misschien is dat wel het drama?

REALITEIT OF INBEELDING?

Les pêcheurs de perles van FC Bergman speelt zich af in een bejaardentehuis: een overlijdensmachine en een doos vol herinneringen. Het RVT-leven staat realistisch op het draaitoneel, met zowel troosteloze ruimtes als efficiënt maar ook afstandelijk verzorgend personeel. Verstrooiing is een diavoorstelling van oude vakantiekiekjes aan het strand, de realiteit is de dagelijkse aanwezigheid van de dood in de kamer ernaast.

Zurga ziet zichzelf als sterkste figuur in die gemeenschap. Plots komt Nadir aanwaaien. Tijdens het beroemde duet ‘Au fond du temple saint’, waarin zij hun herinnering aan Leïla ophalen, katapulteert het draaitoneel ons terug naar het verleden: een strand voor een enorme golf à la Hokusai, waar zij hun jonge zelf en de jonge Leïla zien in een prachtig tableau vivant. Er zullen er nog meer volgen, waaronder één bij de wonderlijke herinneringsaria van Nadir, ‘Je crois entendre encore’, evenals een jubelende, naakte paringsdans van de jonge Leïla en Nadir.

Ondertussen is ook de echte Leïla, een diva op haar retour, in haar rolstoel binnengedragen in het rusthuis. Die twee werelden – het stervende heden en de levendige herinnering – komen soms gevaarlijk dicht bij elkaar en leiden uiteindelijk naar het schijnbaar pathetische einde: Leïla en Nadir gaan de eeuwige toekomst tegemoet op de golf van het leven, terwijl Zurga zich vrijwillig in de lijkenlade legt.

Waarom schijnbaar? Omdat je het ook anders kan verstaan: als alles zich alleen in het langzaam dementerende hoofd van Zurga heeft afgespeeld, is er niets pathetisch aan, zelfs niet het feit dat de oude Leïla zich plots tot haar jongere zelf verpopt. In het aangezicht van de dood worden we door de herinnering weer jong.

OVERTUIGEND CONCEPT

Dit meerduidige concept, dat nog in tientallen andere details weerkeert, overtuigt absoluut. Het hapert enkel hier en daar in de uitwerking. Leïla in een enorme avondjurk de golf laten opklimmen, is een overbodig en vermoedelijk gevaarlijk effect. Met aanstekers zwaaiende bejaarden bij het ‘optreden’ van de diva Leïla: dat is te veel cliché en herinnert eraan dat deze opera eigenlijk geen ironie verdraagt. En zo zijn er nog een paar.

Eén ervan raakt ook aan de muziek. Voor Zurga en Nadir werden bewust oudere zangers gekozen: Stefano Antonucci en Charles Workman. Dat is uiteraard dramaturgisch verantwoord, maar leidt ook tot enkele vocale uitschuivers in de moeilijkste passages. Offer je een stukje van de muziek op aan theatrale breekbaarheid?

Leïla werd daarentegen met Elena Tsallagova jong bezet – met succes. De eveneens jonge Belgische dirigent David Reiland leidt koor en orkest met gevoel en precisie, maar slechts op enkele momenten met alle flonkering die Bizets orkestratie aanbiedt.

Eigen mening

Opera Les Pêcheurs de Perles – zondag 23 december te Opera Antwerpen

Toen mijn broer mij voorstelde om last minute naar de opera te gaan (onder de 26 jaar zijn er heel goedkope tickets te verkrijgen als er nog een half uur voor de voorstelling tickets over zijn) was ik terughoudend. Het vooroordeel van een opera als iets ouderwets, saais en langdurig zat toen in mijn hoofd. Met het argument dat het maar 1 uur en 40 min zou duren en een lovende recensie over het stuk, vertrokken we toch naar Antwerpen voor mijn eerste opera ooit.

Les pêcheurs de perles gaat over een driehoeksrelatie. Twee vrienden werden smoorverliefd op eenzelfde vrouw en toen besloten ze, voor hun vriendschap, dat niemand met haar iets mocht beginnen. Vele jaren later, in het rusthuis, komen de drie mekaar weer tegen. De verliefdheid van vroeger is zeker nog niet over. Beiden zijn ze nog tot over hun oren verliefd op de bloedmooie vrouw, een ware diva. De vrouw begint een relatie met één van de mannen. Wanneer de andere man daarachter komt, wordt hij woedend. Hij zet iedereen van het rusthuis op om hem achter zich te zetten. Hij wil het koppel laten gerechtstellen omdat de man zijn pact van vroeger niet heeft gespecteerd. In het allerlaatste stuk besluit de man toch om vergevend te zijn en om het koppel niet terecht te stellen, en eindigt het stuk met een eind goed al goed.

Het stuk heeft 2 dimensies, enerzijds het beiaardentehuis en anderzijds het strand. In het bejaardentehuis stond het einde van de levenscyclus centraal en aan de andere kant van het decor staat het prachtige strand van vroeger en de jeugdigheid net centraal. In de recensie zeggen ze dat het strand voornamelijk herinneringen zijn, waar ze in het rusthuis op leven. Ik zelf ervaarde het in het begin als 2 volledig aparte werelden. In het beiaardentehuis waren de hoofdpersonages oud en op het strand werden ze vertolkt door ander mensen die er veel jonger uitzagen. Daarna was pas voor mij duidelijk dat het over herinneringen ging. Op een gegeven moment worden de 2 werelden doorbroken en komen de beiaarden vanuit het beiaardentehuis de 2 geliefden, op het strand halen. Dit was zeer krachtig om te zien, want ze kwamen de 2 geliefden precies uit hun droom trekken, terug in de realiteit van het beiaardentehuis. Wat ook opviel was dat de 2 verliefde beiaarden na een  tijd hun “vel/kostuum” uitdoen en ze terug jong worden. Ze herbeleven de jonge liefde van vroeger weer en daarom wakkert hun levensvuur weer aan in het rusthuis. De andere man (die niet samengaat met de vrouw) ervaart dit niet en hij blijft in zijn oud vel/kostuum. Hij is verbitterd en heeft minder levensvreugde meer.

Ik had een statische opera verwacht, maar niets was minder waar. Het prachtige toneel kon  360° draaien van het rusthuis, naar de zee. Het verschil tussen deprimerende rusthuis en de vurige liefde tussen de twee jonge mensen werd zeer krachtig getoond op het podium. Er kwam ook een stukje ballet op het strand (in de herinneringen van de twee), wat ook zeer mooi was om te zien, aangezien ik nog nooit naar een ballet voorstellingen ben gaan kijken. De 2 hoofdzangers worden in de recensie beschreven als dramaturgisch, maar leidt tot enkele vocale uitschuivers in de moeilijke stukken. Het eerste kan ik zeker beamen, het tweede vind ik niet. Zowel de muziek als de zang waren voor mij fenomenaal, vooral de mannenstem vond ik zeer impressionerend. Om af te sluiten wil ik nog even dit kwijt: ik denk dat ik zeer veel geluk heb gehad met deze opera. Dit is een zeer actief stuk (door het decor, de twee werelden (strand en zee), ballet, kostuumwissels en de vele mensen dat er in mee speelden) en daardoor was het zeer toegankelijk voor het breder publiek. Na de voorstelling geraakten we aan de praat met 2 oudere mensen die vaker naar opera gaan, en zij beaamden dat dit één van hun beste opera’s was die ze ooit hebben gezien. Ik ben in ieder geval blij verrast en sta open om nog een keer naar een opera/ballet te gaan!

[megakarina66things-blog]

VERGEVEN.

[charleshaddonspurgeon]

Nabij De Zon | Gratie voor een terdoodveroordeelde Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout; opdat wij, der zonden afgestorven zijnde, der gerechtigheid leven zouden; door Wiens striemen gij genezen zijt. 1 Petrus 2:24 Een gevangene werd uit de gevangenis gehaald om opgehangen te worden en toen hij op de kar naar het galgenveld reed, was zijn hart zeer bezwaard bij de gedachte aan de dood en niemand uit de menigte kon hem opvrolijken. De galg kwam in zicht en de zon werd voor hem verduisterd. Maar zie, zijn vorst kwam met grote haast aangereden om hem gratie te verlenen. De man opende zijn ogen en het was alsof hij uit de dood verrezen was en weer terugkeerde tot een blij bewustzijn. Het zien van zijn vorst had alle somberheid weggevaagd. Hij verklaarde dat hij nog nooit in zijn leven zo’n schoon gelaat had gezien en toen hij het papier las waarop zijn gratie vermeld stond, beloofde hij plechtig dat er nooit een vers zou zijn dat hem dierbaarder zou zijn dan die paar regels van soevereine genade. Vrienden, ik kan mij nog goed herinneren dat ik op die dodenkar zat en Jezus naar mij toe kwam met Zijn vergeving. Dood en hel lagen voor mij, maar ik verblijdde mij zeer toen ik de tekenen van de nagels in Zijn handen en voeten en de wond in Zijn zijde zag. Toen Hij zei: 'Hoewel uw zonden vele zijn, zijn ze allemaal vergeven’, toen dacht ik dat ik nog nooit zo iets lieflijks gezien en nog nooit zulke muziek gehoord had. Nee, ik dacht dat niet alleen, ik wist heel zeker dat dit zo was. De eeuwigheid zelf zal mij nooit iets openbaren wat nog lieflijker is. Mijn vergevende Heere heeft geen gelijke of mededinger. O, wat een Christus is Hij, Die mij, een schuldige, veroordeelde zondaar, verscheen op weg naar de hel! Gezegend zij Zijn naam. Hij droeg aan het hout mijn vloek, schande en dood en ik ben in vrijheid gesteld.

[zachthart]

ik snap niks van deze wereld hoe kan het zo verscheurend en kapot zijn als een krantenkop over een aanslag op onschuldige mensen, en goede mensen met de donkerste gedachten die ik niet kan helpen en tegelijkertijd zacht en vergevend, als je warme huid op een zondagochtend en twee zachte lippen die me in slaap kussen wat ik probeer te zeggen is de wereld is één grote tegenstelling en ik weet niet of ik warm of koud moet zijn

F.A.L.

[charleshaddonspurgeon]

Innige barmhartigheid Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving van hun zonden, door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid van onze God, waarmee ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte; om te verschijnen aan hen, die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods; om onze voeten te richten op de weg des vredes. Lukas 1:77-79 Hoor eens hoe Zacharias in dit blijde lied zingt over de vergeving van zonden! Hij roemt het als een van de grootste bewijzen van de barmhartigheid van onze God. Zacharias heeft een tijdlang niet kunnen praten. Dat was een bestraffing voor zijn ongeloof. Nu hij zijn spraak weer terug heeft, gebruikt hij deze om te zingen over Gods vergevende barmhartigheid. Zonder vergeving is er geen zaligheid en daarom zegt hij: 'Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving van hun zonden.' De Heere kon Zijn volk geen vergeving schenken op grond van recht, en daarom deed Hij het vanwege Zijn barmhartigheid - de innige barmhartigheid van onze God, die Zich door het genadeverbond tot ónze God heeft gemaakt. Hij gaat voorbij aan de overtreding van Zijn volk omdat Hij vreugde vindt in goedertierenheid. Meteen aan het begin van deze preek wil ik dat iedere ziel die onder de zonde gebukt gaat, in de vergeving van zonden gelooft. Want God is liefde, en Hij heeft een grote liefde voor het werk van Zijn handen. Hij is zo vol ontferming dat Hij de schuldigen niet graag veroordeelt. Hij beschikte een manier om Zijn toorn te kunnen afwenden en hen in Zijn gunst te kunnen herstellen. Alleen om deze reden is er vergeving van zonden. We ontvangen geen vergeving omdat we dat verdienen, op welke manier dan ook, nu of ergens in de toekomst. We ontvangen alleen vergeving vanwege de innige barmhartigheid van onze God en het wonderlijke bezoek van Zijn liefde dat daaruit voortkwam. Als Hij genadig genoeg is om onze zonden te vergeven, kunnen ze worden vergeven, want Hij heeft alles gedaan wat daarvoor nodig is. De He ere is genadig genoeg om onze zonden te vergeven. Hij is genadig genoeg om wat dan ook te doen. Zie Hem in Christus Jezus; daar zien we Hem als de God vol ontferming. We zongen zojuist: 'Zijn hart is gemaakt van tederheid, Zijn ingewanden smelten van liefde.' Wat een ware woorden! Vanmorgen wil ik in de preek deze enkele woorden voor het voetlicht brengen: 'de tedere barmhartigheid van onze God.' Voor mij blinken ze van vriendelijk licht. Ik zie ze als het ware stralen als de weergaloos mooie parels waarvan de hemelpoorten zijn gemaakt. Dat woord 'teder' is als een schitterende melodie die mijn hart raakt. 'Barmhartigheid' klinkt me als muziek in de oren, en 'tedere barmhartigheid' is de meest intense vorm daarvan - zeker voor iemand met een gebroken hart. Voor iemand die zich wanhopig en moedeloos voelt, is dit woord leven uit de dood. Een grote zondaar, afgeranseld door de zweep van zijn geweten, zal zijn oren spitsen en roepen: 'Laat me de liefelijke klank van die woorden, 'tedere barmhartigheid', nog eens horen!' Als u aan deze tederheid en aan God denkt, zal het u verbazen dat Iemand Die zó groot is ook zó teder is. Wij zijn geneigd de Almachtige een verpletterende kracht toe te kennen die zich nauwelijks om het kleine, het zwakke, het lijdende kan bekommeren. Maar als we wat langer nadenken, zien we vol verwondering en bewondering dat het toch zo moet zijn. Wie groot is onder de mensen, is teder, omdat hij niet alleen met zijn hoofd en handen grote dingen doet, maar ook een groot hart heeft. Een werkelijk grote geest is altijd vriendelijk. En omdat God zo oneindig groot is, is Hij dus ook teder. We lezen over Zijn vriendelijkheid en Zijn tederheid voor de mensenkinderen. In het evangelie van onze zaligheid zien we deze in al hun volheid geopenbaard. Deze 'tedere barmhartigheid van onze God' is heel opmerkelijk. In het Grieks staat hier: 'De barmhartigheid van het hart van onze God.' De evangelisten schreven in het Grieks, maar namen allerlei zegswijzen van de Hebreeuwse taal over.

Daarom gebruiken ze geen bijvoeglijk naamwoord, zoals we op grond van onze vertaling zouden denken, 'tedere barmhartigheid', maar zeggen ze: de barmhartigheid van Gods ingewanden, Zijn innerlijk of Zijn hart. 'De barmhartigheid van Gods hart' wordt zichtbaar in de vergeving van zonden en in het tedere bezoek dat Hij ons brengt wanneer Hij tot ons komt als 'de Opgang uit de hoogte', als de dageraad. Groot is de tedere liefde van Gods barmhartigheid! Ik vestig uw aandacht op deze oorspronkelijke lezing omdat deze volgens mij niet alleen 'tederheid' betekent, maar veel meer dan dat. De barmhartigheid van Gods hart is natuurlijk de barmhartigheid van Zijn grote liefde, de barmhartigheid van Zijn grenzeloze vriendelijkheid en betrokkenheid. Maar deze uitdrukking roept nog ontelbaar veel meer gedachten op die als bijen uit hun kast zwermen. Het doelt op de barmhartigheid van Gods diepste innerlijk. Het hart is de zetel en het centrum van het leven. Barmhartigheid is voor God als Zijn eigen leven. 'Ik heb geen lust aan de dood van de stervende, spreekt de Heere HEERE' (Ezech. 18:32). God is liefde. Hij is niet alleen liefdevol, Hij is de Liefde Zelf! Barmhartigheid is onderdeel van Gods Wezen. God is daar waar Zijn hart is en de barmhartigheid ligt in Gods hart verankerd. Hij heeft Zijn barmhartigheid onlosmakelijk verbonden aan Zijn eigen bestaan. Zo waarachtig als God leeft, zal Hij vergeving van zonden schenken aan allen die zich tot Hem wenden. Dat is nog niet alles. De barmhartigheid van Gods hart betekent Zijn hartelijke barmhartigheid, Zijn hartelijke vreugde in barmhartigheid. De Heere vergeeft de zonden van ganser harte. Hij heeft een heel sterke wil om te vergeven en is daar van harte toe bereid. Met Zijn vingers formeerde God de hemel en de aarde, maar met Zijn hart gaf Hij Zijn Zoon om zondaren te kunnen redden. De eeuwige God wijdt Zich met hart en ziel aan het verlossen van mensen. Als u, om het zo te zeggen, het meest goddelijke van God wilt zien, moet u kijken hoe Hij zonden vergeeft en mensen zalig maakt. Als u Gods karakter in grote letters geschreven wilt zien, overdenk dan hoe Hij uit grondeloze liefde de aarde een bezoek bracht in de Persoon van Zijn geliefde Zoon en welke heerlijke daden van onbevattelijke genade daaruit ontspringen. Het is iets onbeschrijfelijk groots om God te zien wanneer Hij zegt: 'Nu zal Ik opstaan' (Jes. 33:10). Vol ontzag kijken we toe wanneer Hij Zijn arm ontbloot. Deze geweldige kracht wordt echter het beste zichtbaar wanneer Hij genade werkt. Als Hij Zijn kracht opwekt om ons te komen redden, als Hij Zijn diepste Wezen aanwendt om ons te zegenen, wat zijn we dan gezegend! Het is déze goddelijke waakzaamheid om ons goed te doen, deze gretigheid om ons te zegenen, die met de uitdrukking 'de barmhartigheid van Zijn hart' wordt bedoeld. Het is niet alleen tederheid; het spreekt van een intensiteit, een hartelijkheid, een gretigheid, een vreugde en een samenballing van Zijn macht. Dit wordt allemaal zichtbaar in Gods omgang met schuldige mensen wanneer Hij hen bezoekt om vergeving van hun zonden te schenken. Onze voorzanger laat soms zijn stemvork klinken voordat we ons lied aanheffen. Datzelfde heb ik nu in deze openingswoorden gedaan. "Iédere barmhartigheid' is de grondtoon van mijn preek; ik wil dat deze noot steeds in uw oren blijft klinken. Welke andere klanken er ook uit de tekst kunnen voortkomen, dit is de belangrijkste toon: de tedere, liefdevolle, hartelijke, intense barmhartigheid van God die Hij ons heeft bewezen. 1. Hij bezoekt ons Allereerst wil ik uw aandacht erop vestigen dat Hij Zijn tedere barmhartigheid toont door ons een bezoek te brengen. 'Door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid van onze God, waarmee ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte.' God had niet slechts vanaf een afstand medelijden met ons. Hij stuurde ons geen verlichting via de ladder die Jakob zag. Hij Zélf heeft ons bezocht. Er is geen geleerde taal nodig om over deze tekst te preken, want de woorden zelf zijn vol heilige gedachten.

Een bezoek van God, wat moet dat Zijn! 'HEERE, wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?' De meesten van u zouden een bezoek van de koningin hun leven lang niet vergeten; u zou uzelf heel vereerd voelen. Maar een bezoek van God - wat zal ik daarvan zeggen? Dat Hij Zich bukte om Zijn hoge woonplaats te verlaten, en de majesteit waarin Hij regeert, om onbelangrijke wezens zoals wij te bezoeken? Deze Bijbel is een brief van Hem. Dit Boek is ons meer waard dan het zuiverste goud. Maar een werkelijk bezoek van God Zelf, welke woorden zijn er voor zo'n weergaloos gunstbewijs? Op welke manieren heeft de Heere ons Zijn tedere barmhartigheid getoond toen Hij Zich verwaardigde ons een bezoek te brengen? Gods grootste bezoek aan ons is de menswording van onze gezegende Heere en Zaligmaker Jezus Christus. In de tijd daarvoor had God al vaak een bezoek aan mensen gebracht, dat leest u in uw Bijbel. Maar het heerlijkste bezoek van alle was toen Hij kwam om op deze aarde te verblijven, ruim dertig jaar lang, om onze zaligheid te bewerken. Wat anders dan 'tedere barmhartigheid', hartelijke barmhartigheid, intense barmhartigheid, kon de grote God ertoe bewegen ons zo nabij te komen dat Hij daadwerkelijk onze natuur aannam? Koningen brengen hun onderdanen weleens een bezoek, maar ze dénken er niet aan hun armoede, ziekte of zorgen op zich te nemen. Ook al zouden ze het willen, ze kunnen het niet, en ook al zouden ze het kunnen, ze willen het niet. Dat is meer dan we van hen zouden kunnen verwachten. Maar toen onze goddelijke Deere kwam, kwam Hij in ons vlees. Hij hulde Zijn Godheid in het gewaad van het stof dat wij zijn. O, kinderen! De Heere heeft jullie bezocht door een Baby te worden, en daarna een Kind, Dat bij Zijn ouders woonde, hun gehoorzaamde en opgroeide, net als jullie. Werkende mannen, de Heere heeft u bezocht door de Zoon van een timmerman te worden. Hij weet alles van uw zware werk, uw vermoeidheid, uw honger en zwakte. Mensenkinderen, Jezus Christus heeft u bezocht. Hij werd in alle dingen verzocht zoals u, maar zonder zonde. Hij nam werkelijk onze natuur aan en kwam zo heel dichtbij. Hij nam onze ziekte op Zich en droeg onze smarten. Niemand anders dan de oneindig liefdevolle en barmhartige God! Deze Man is nauw aan ons verwant. Deze Broeder is geboren om ons in onze benauwdheid te helpen. In al onze benauwdheid is Hij benauwd. Hij is de verpersoonlijking van tedere liefde. Bedenk dat Hij niet alleen onze natuur aannam, maar ook te midden van ons leefde in deze wereld van zonde en verdriet. Deze grote Vorst betrad onze verblijfplaats - mag ik het een hutje, een krot noemen? - waar de arme mens een tijdlang zijn thuis heeft. Onze kleine planeet werd gemaakt om helderder te stralen dan haar zustersterren toen de Schepper in menselijke gedaante op aarde vertoefde. Hij wandelde door Samaria en doorkruiste de heuvels van Judea. 'Hij ging het land door, goeddoende.' Hij mengde Zich onder de mensen, bijna zonder terughoudendheid, hoewel Hij door Zijn volmaakt reine karakter afgescheiden was van zondaars. Toch bezocht Hij alle mensen. Hij at brood met een farizeeër, wat misschien nog wel meer bijzonder is dan dat Hij zondaars ontving en met hen at. Een gevallen vrouw was voor Hem niet te ver heen. Hij ging naast de bron zitten en praatte met haar. De armen en onwetenden waren voor Hem niet te laag. Hij bekommerde Zich om hen. Hij was been van ons gebeente en vlees van ons vlees. Daarom was Zijn bezoek aan ons een heel vertrouwelijk bezoek. Hij verachtte niemands nederigheid; Hij wendde Zich van niemand af vanwege zijn of haar zonde. Hij bezocht ons niet alleen om naar ons te kijken, met ons te spreken, ons te onderwijzen en ons een goddelijk voorbeeld te geven. Dat zou al onbegrijpelijk genadig zijn. Nee, Hij bezocht ons zó dat Hij in onze verdoemenis afdaalde om ons daarvan te kunnen verlossen. Hij werd voor ons een vloek gemaakt, want er is geschreven: 'Vervloekt is een ieder die aan het hout hangt.

' Hij nam onze schulden op Zich opdat Hij ze zou kunnen betalen - en Hij betaalde met Zijn eigen hart. Hij gaf Zichzelf voor ons. Dat is meer dan wanneer ik zou zeggen: 'Hij gaf Zijn bloed en Zijn leven.' Hij gaf Zichzelf. Toen Hij ons bezocht, nam Hij ons kwaad weg en schonk Hij ons het goede. Toen Hij onze natuur aannam, vrijwaarde Hij Zichzelf niet van de gevolgen van onze zonde. Toen Hij onze wereld binnenkwam, behield Hij niet een hogere status dan de gewone aardbewoners. Hij kwam om een mens te zijn onder de mensen. Hij droeg alle ellende die de menselijke natuur aankleeft omdat we van Gods wegen afwijken. Voorwaar, onze ziekten heeft Hij op Zich genomen, onze smarten heeft Hij gedragen, want de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen. Onze Heere bezocht ons om onze Borg te zijn en ons vrij te kopen. Wat een teken van tedere barmhartigheid! Ik kan even geen woorden meer vinden, want dit gaat ons bevattingsvermogen te boven. Hier schieten alle woorden tekort. Ook als ik niet zoveel pijn zou hebben gehad, zou dit onderwerp me te machtig worden. Als u voor het eerst zou horen dat de mensgeworden God deze wereld heeft bezocht, zou u zo buitengewoon verwonderd zijn dat u die verwondering in eeuwigheid niet meer zou kwijtraken. Daalde God Zelf zó laag af om ons een bezoek te brengen? Dit is het hart van het evangelie: het ongeëvenaarde feit van de menswording van Gods Zoon, Zijn leven op deze aarde en het feit dat Hij Zich als een offerande aan God aanbood. Dit hoeft niet in bloemrijke taal te worden verteld; hoor slechts de kale feiten en spring op van vreugde! God bezocht ons niet in Zijn wraak, niet als een cherub met een vlammend zwaard, maar in de zachtmoedige Persoon van die nederigste van alle nederigen, Die zei: 'Laat de kinderen tot Mij komen!' Hierin toont Hij ons de tedere barmhartigheid van onze God. Niets kan meer teder zijn dan de goddelijke verschijning van de Man van Smarten. Ik geloof echter niet dat we moeten zeggen dat dit het enige bezoek van Gods tedere barmhartigheid is, want in sommige vertalingen staat deze tekst in de toekomende tijd: 'Door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid van onze God, waarmee de Opgang uit de hoogte ons zal bezoeken.' Tot op de dag van vandaag bezoekt God ons op andere manieren, maar Zijn barmhartigheid is daarin net zo groot. De verkondiging van het evangelie in een land, of aan welk mens dan ook, is een bezoek van Gods barmhartigheid. Telkens wanneer u komt en het evangelie hoort, kunt u er zeker van zijn dat het koninkrijk van God dicht bij u is gekomen, of u het nu aanneemt of niet. Zelfs als u uw oren dichtstopt en er niets van wilt weten, heeft God u in Zijn tedere barmhartigheid bezocht. Want in het evangelie vertelt Hij u dat er een weg is om zalig te worden, dat er een manier is om zonde te vergeven. Het is een gruwel - of moet ik zeggen: een wonder? - van ongerechtigheid, dat nadat de mens heeft gezondigd en God zoveel heeft gedaan om een manier uit te werken om deze zonden te vergeven, er nog iémand is die weigert Gods vergevende liefde te ontvangen. O, mijn hoorders, waarom bent u zo dwaas? Waarom haat u uw eigen ziel? De demonen zelf zullen het eerst nauwelijks hebben geloofd, dat er schepselen konden bestaan die zo verhard waren dat ze de liefde weigerden die hen in genade opzocht. Dat hebben de demonen nooit gedaan. Mensen zondigen niet alleen tegen God, maar ook tegen hun eigen belang, als ze weglopen van God Die hen met Zijn onzelfzuchtige goedheid tot Zich lokt en weigeren te worden zalig gemaakt door Hem Die ons liefhad tot in de dood. De zegen die God in Zijn grote tederheid en liefde heeft uitgewerkt toen Hij Zijn geliefde Zoon gaf om voor ons te sterven, zouden we vol gretigheid moeten ontvangen. Wilt u dit geschenk niet ontvangen? Mijn geliefde hoorders, u zult deze plaats vanmorgen niet verlaten zonder te weten dat God u in Zijn grote tedere barmhartigheid heeft bezocht door het gezegende feit dat u de goede boodschap van vrije genade hebt gehoord. Jezus zoekt u; zou u Hem niet zoeken?

Maar, geprezen zij Zijn Naam, Hij heeft sommigen van ons opgezocht op een manier die zelfs nog meer bijzonder is. Door de Heilige Geest is Hij ons hart binnengekomen en heeft Hij de koers van ons leven veranderd. Hij verlichtte ons verstand en gaf ons zo liefde voor het goede. Hij leidde ons tot het belijden van onze zonden. Hij bracht ons tot het aannemen van Zijn genade door het verzoenende bloed. Zo heeft Hij ons wis en zeker gered. Wat een bezoek is dit! Als de Heilige Geest ons een bezoek brengt om Zijn intrek in ons te nemen, daalt Hij heel laag af. Ik heb vaak gezegd dat ik niet weet waar ik me het meest over verwonder: de menswording van Gods Zoon of de inwoning van Gods Geest. Dit laatste is een wonderlijke nederdaling, want de Heilige Geest neemt geen rein lichaam aan voor Zichzelf, maar maakt onze lichamen tot Zijn tempels. Hij woont niet alleen in één zo'n lichaam, maar in tienduizenden, en dat niet slechts voor dertig jaar, maar gedurende heel het leven van de gelovige. Hij woont in ons ondanks al onze provocaties en opstandigheid. Niet alleen mét ons, maar in ons, en dat voor eeuwig. O, wat een tedere barmhartigheid! Wie kan deze beschrijven? Lieve Geest, vriendelijke Geest, hoe kunt U bij mij blijven? O heilige Duif, hoe kunt U rust vinden in zo'n ziel als die van mij? Maar zonder U blijven we nergens, en daarom aanbidden we de tedere barmhartigheid die ervoor zorgt dat U ons zo lang verdraagt en zo genadig in ons werkt totdat U ons gelijkvormig hebt gemaakt aan het beeld van de Eerstgeborene. Ons hart smelt door de liefde van de Geest - de gemeenschap van de Heilige Geest, waardoor de Heere ons een bezoek heeft gebracht. Sinds de eerste keer dat de Heere ons bezocht, hebben we steeds weer bijzondere bezoeken van Hem ontvangen. Deze brachten hartstochtelijke vreugde, bijzondere uitreddingen en talloze zegeningen. 'De liefde Gods [is] in onze harten uitgestort door de Heilige Geest, Die ons is gegeven' (Rom. 5:5). De Heere heeft ons bezocht in de nacht, Hij is tot onze geest genaderd en zo heeft Hij ons behouden. We hebben de intieme en dierbare gemeenschap met de Vader en met Zijn Zoon Jezus Christus genoten. Of is dat niet waar? Vaak gebeurde dit als we in grote moeilijkheden verkeerden. Toen we terneergeslagen waren, toen er ongewoon zware lasten op onze schouders lagen, toen we weenden over hartverscheurende verliezen zorgde de barmhartigheid van onze God dat de Opgang uit de hoogte ons juist op zulke momenten een bezoek bracht. Daarin hebben we Zijn tedere liefde gezien. Deze bezoeken lichten ons leven op, zoals de sterren de nachtelijke hemel. Ik kan nu niet verder uitweiden over dit prachtige onderwerp. Dat laat ik aan uzelf over. Uw ervaring is de beste preek over deze tekst! Gods bezoeken aan Zijn eigen kinderen zijn bewijzen van de hartelijkheid, de intensiteit, de tederheid van Zijn barmhartigheid. Spreek hierover, u die zulke bezoeken hebt genoten! 2. Hij bezoekt ons als de dageraad Ik vraag uw aandacht nu voor een tweede punt. Deze oceaan is zo wijd dat ik nauwelijks weet waarheen ik de steven moet wenden. Ten tweede betoont Hij Zijn tedere barmhartigheid doordat Hij ons bezoekt als de Opgang uit de hoogte. Dit duidt op de dageraad in het oosten, de zonsopkomst bij het gloren van de dag. Hij komt in Christus, of door Zijn Geest, niet als een hevige stormwind tot ons, zoals toen Hij vanaf Paran kwam met tienduizend van Zijn heiligen, met Zijn vurige wet. Hij heeft ons bezocht als een glimlachende zonsopgang die de wereld met blijdschap overspoelt. Hoewel dit bezoek van het evangelie ogenschijnlijk met minder pracht en praal is omgeven dan het bezoek van de wet, mist het niets aan werkzaamheid of heerlijkheid. God heeft ons niet bezocht als een kandelaar, die onze duisternis misschien iets kan oplichten, maar haar niet kan veranderen in de dag. David verheugde zich en zei: 'De Heere zal mijn lamp doen schijnen', maar wij mogen veel verder gaan. Wij hebben geen lamp nodig, want de Heere heeft ons bezocht

met de dageraad! Hij is niet gekomen als een felle gloed die snel weer uitdooft, maar als een licht dat al onze dagen, ja, voor eeuwig zal duren. Na de lange, donkere en koude nacht van onze ellende komt de Heere op de beste en meest effectieve manier: niet als de bliksem, niet als een kandelaar, niet als een vlammende meteoor, maar als de zon die de dag laat aanbreken. Het bezoek dat de Heere ons brengt, is als de dageraad, omdat het geschikt is voor onze ogen. In de natuur is het oog geschikt voor het licht en het licht voor het oog. Zo is het ook in het rijk van de genade. Wanneer in het oosten de dag daagt, schijnt de zon niet meteen zo fel als rond het middaguur. Hij verschijnt aan de horizon als een zwak licht dat geleidelijk toeneemt tot de volle dag. Zo kwam ook de Heere Jezus Christus. In Bethlehem kwam Hij zwak, als het ware, maar uiteindelijk zal Hij verschijnen in de volle heerlijkheid van de Vader. Zo komt ook de Heilige Geest van God geleidelijk aan tot ons. Wat is Gods genade geschikt voor het hart, en het vernieuwde hart voor Gods genade. Hij is over ons overvloedig geweest in alle wijsheid en inzicht. God openbaart Zich aan ieder persoonlijk op een wijze die past bij de toestand en het vermogen van iedere gunsteling. Soms denk ik dat God het evangelie precies op mij heeft toegesneden. Denkt u dat ook weleens? Het ochtendlicht is zo geschikt voor uw oog alsof er geen enkel ander schepsel zou zijn dat het zag. Zo zorgt de Heere dat Zijn bezoeken precies bij ons verdriet en zelfs bij onze zwakheid passen. Hij toont ons precies zoveel van Zichzelf dat Hij ons in verrukking brengt, maar niet met de helderheid van Zijn lichtglans verblindt. Hij had de eerste keer in de majesteit van Zijn genade kunnen komen, zoals Hij later doet, maar dan zouden we niet in staat zijn geweest het te verdragen. Daarom wachtte Hij daar nog mee. Nu zijn we beter in staat vast voedsel te eten met Hem. Daarom zet Hij ons nu vast voedsel voor, terwijl Hij ons eerst melk gaf, wat voor baby's geschikter is. Al Gods bezoeken aan ons zijn vol genade, maar in Zijn bezoeken in de dageraad van de genade zien we zowel tederheid als barmhartigheid. Gods bezoeken zijn als de dageraad omdat ze een einde maken aan onze duisternis. De dageraad verbant de nacht. Geruisloos en moeiteloos verjaagt ze de zwarte donkerte en verspreidt ze een prachtige gloed. De nacht spreidt zijn vleermuisvleugels en vertrekt; hij vlucht voor de pijlen van de naderende zon. Wanneer Jezus in ons hart komt, verdrijft Zijn nadering de duisternis van onwetendheid, verdriet, zorgeloosheid, vrees en wanhoop. Onze nacht is voor eens en altijd voorbij als we aanschouwen hoe God ons bezoekt in Jezus Christus. Daarna kunnen er wel wolken overdrijven, maar zal de nacht niet meer terugkeren. O, u die in een inktzwarte nacht verkeert, als u maar een glimp van Christus zult opvangen, zal de dageraad tot u zijn gekomen! Op geen enkele andere plaats is licht voor u, dat mag u van me aannemen, maar als u door het geloof Jezus ziet, zult u geen kandelaars van menselijk vertrouwen of sprankjes van gevoelens en indrukken nodig hebben. Het aanschouwen van Christus zal de nacht voor u doen eindigen. 'Ze zagen naar Hem op en werden verlicht; hun gezicht werd niet rood van schaamte' (Ps. 34:6, naar de KJV). Ik vind het een prachtig beeld, Christus Die als het morgenlicht de wereld binnenkomt, want Hij komt met zo'n grote zegen -  een onmetelijke en mateloze zegen. Sommigen willen Christus altijd meten, ze hebben altijd schattingen nodig van hoe veel en hoe ver. O ja, onze Heere komt om Zijn uitverkorenen te verlossen, dat geloof ik zeker, maar bepaalde vrienden willen vervolgens een bepaald aantal lichtstralen toelaten tot een bepaald aantal ogen en het licht beperken naargelang het aantal mensen dat zich daarin zal verblijden. Zo niet, geliefden! Jezus is het Licht van de wereld. Hij komt uit de hoogte om licht te werpen over heel het heelal, zoals de zon van het ene einde van de hemel uitgaat naar het andere, zodat er niets voor zijn hitte is verborgen.

Jezus verschijnt als het licht dat ieder mens verlicht. Er is geen ander licht. Ieder die dat licht wil ontvangen, staat het vrij om dat te doen, ja, Hij schijnt op blinde ogen. Dit licht komt zelfs tot degenen die het haten. Daarom zijn zij niet te verontschuldigen. 'Het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.' En, 'dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liever gehad dan het licht; want hun werken waren boos.' Als de Heere naar de mensen komt, komt Hij met onbeperkte zegeningen. U kunt net zo goed uw meetstok nemen om de lengte en breedte van het zonlicht te meten, als dat u de lengte en breedte van de tedere barmhartigheid van onze God in de openbaring van onze Heere Jezus Christus kunt meten. Wanneer de Heere ons bezoekt, is dat als de dageraad, want Hij brengt ons de hoop op een grotere heerlijkheid die nog zal komen. De eerste komst van Christus heeft niet meteen alles geopenbaard. Het ochtendkrieken is niet hetzelfde als de volle middagzon, maar wel het ontwijfelbare voorteken daarvan. Zo is de eerste komst van Christus het onderpand van de heerlijkheid die nog zal worden geopenbaard. De zon komt nooit op het verkeerde moment op om dan plotseling weer onder te gaan. Hij rijst op om zijn loop te volbrengen, zoals een held die juichend voortsnelt op zijn weg. Als wij een bezoek van de Heere ontvangen, kan Hij weleens komen in de weg van een bestraffing of van een zwakke hoop, maar laten we geduldig zijn, want de dag zal verder gloren, het licht zal steeds meer toenemen, en het is onmogelijk dat de dag wegsterft in de oude zondige duisternis. 'Een heilige, hoge, eeuwige middag' is de bestemming van allen die de Christus hebben aanschouwd en zich in Zijn licht hebben verheugd. Volgens mij is dit alles een prachtig voorbeeld van de tederheid van Gods barmhartigheid. Vindt u niet? Dit komen van de Deere en van Zijn licht, zo geleidelijk aan en toch zo overvloedig; zo gepast en toch zo werkzaam; vervult dit u niet met dankbaarheid? Elk vogeltje is blij als de zon weer opgaat. God laat dat grote hemellichaam zo vriendelijk opgaan dat zelfs een mus er niet van beeft, maar vol vertrouwen zijn blijde loflied tsjirpt. Zelf een bloemetje beeft niet omdat de grote zon op het punt staat de hemel met zijn licht te overspoelen. God heeft ervoor gezorgd dat de zon zó opgaat dat elk minuscuul kelkje van elke bloem die bloeit, opengaat om het gouden licht in te drinken en daardoor wordt verkwikt. Zo is het ook met Christus' komst tot ons, zelfs tot de minste en zwakste. Het is geen kolossale zegen die ons met zijn enorme gewicht verplettert. Het is geen mysterieuze openbaring die ons met haar ondoorgrondelijkheid verwart. Zijn komst is de eenvoud zelve, de vriendelijkheid zelve, en juist des te groter en subliemer omdat dit zo'n eenvoudige en tedere komst is. Laten we God vanmorgen prijzen omdat Hij ons bezoekt, en dat wanneer Hij ons bezoekt, Hij komt als de zonsopgang. 3. Hij bezoekt ons in onze lage staat Ten derde blijkt de grote tederheid ook hieruit dat de Heere ons bezoekt in onze allerlaagste staat. 'Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving van hun zonden', lezen we in de tekst. Daaruit blijkt dat God ons bezoekt wanneer wij in onze zonden zijn. Als het heilsplan zou inhouden dat wij eerst uit onze zonden moeten loskomen en dat God daarna naar ons toe zal komen, zou dat vol barmhartigheid kunnen zijn, maar niet vol tedere barmhartigheid. 'Want Christus, toen wij nog krachteloos waren, is te Zijner tijd voor de goddelozen gestorven. (...) God bevestigt Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, toen wij nog zondaars waren.' Ik voel me altijd in mijn element als ik op dit punt aankom en kan spreken over dit heerlijke thema van Gods bezoekjes aan onwaardige zondaars die het kwaad verdienen, de hel verdienen. Zijn zaligmakende bezoekjes vloeien voort uit genade, pure genade, niet vermengd met enige verdienste of enig recht aan onze kant.

God komt tot ons als de dageraad, die 'op geen man wacht, noch mensenkinderen verbeidt'. Ik zie hoe onder ons een bepaald sentiment opgang vindt als het gaat over liefdadigheid. Dat is een sentiment dat ik niet kan verdragen. We moeten onze gaven niet onkritisch geven, maar wel overvloedig. Velen roepen: 'Wij helpen alleen degenen die dat waard zijn!' Als God die maatstaf zou hanteren, waar zouden u en ik dan blijven? Met gedempte stem wordt zelfs gezegd dat de ziekenhuizen zonder twijfel worden gebruikt door mensen die hun eigen onkosten behoren te betalen om het slecht betaalde medisch personeel te ondersteunen. Dat mag wel zijn, maar ik heb een hekel aan de harde, vrekkige geest die zulke kritiek uit. Doe daar niet aan mee; zo spreken barbaren. Wie de tedere barmhartigheid van God kent, zal zich herinneren dat deze ons heeft bezocht toen wij zelfs niet het minste goede bezaten, zoals de zon opgaat over de rechtvaardigen en de onrechtvaardigere Hij geeft met vreugde aan hen die helemaal niets verdienen. Hij zal de grootsheid van Zijn goedheid niet kleiner maken door van ons een armzalige cent eigen verdienste te vragen als betaling daarvoor. Hij geeft vrij, in overeenstemming met de rijkdommen van Zijn genade. Zoals Hij Zijn regen niet alleen uitgiet over de akkers van vriendelijke en gulle mensen, maar ook over die van de vrek en de bruut, zo schenkt Hij Zijn rijkdom aan de slechtsten van de mensen. Laten we hiervan leren en Hem hierin navolgen, want dan zullen we de tedere barmhartigheid van onze God kennen. De beste manier om het goddelijke voorbeeld te gaan begrijpen, is door dit voorbeeld na te volgen. Daarnaast, onze God bezoekt ons wanneer we in duisternis verkeren. Zijn barmhartigheid komt tot ons wanneer wij in zo'n duisternis zijn dat we niets weten, niets zien, niets geloven en niets hopen. Is dat geen tederheid? 'Onderwijs een mens tot op een bepaald punt', zegt iemand, 'en dan mogen we hopen dat Gods genade hem zal bezoeken.' 'Onderwijs hem zo goed je kunt, maar hoop dat God ook degenen zal bezoeken die geen enkel onderwijs hebben genoten.' 'Blijf in de beschaafde wereld', roept een ander, 'en zet het leven van uw zendelingen niet op het spel door hen naar de onbeschaafde volken te sturen.' Naar zulke woorden mogen we niet luisteren, want onze marsorders luiden: 'Predik het evangelie aan alle schepselen.' Het evangelie moet voorafgaan aan de beschaving en deze juist voortbrengen. Aan hen die in duisternis zaten, wilde de Heere de Opgang uit de hoogte sturen. Het is onnodig om licht te sturen naar een plaats waar al licht is. Hebben wij geen spreekwoord over water naar de zee dragen? God stuurt ons Zijn genade niet omdat we al iets hebben wat als voorafgaand en voorbereidend mag worden beschouwd. Het voorafgaande en voorbereidende is er alleen dankzij Zijn genade. Wanneer Hij in Zijn liefde komt, neemt Hij dit mee naar degenen die nog niets van Zijn licht en leven weten. Zij leven in het donker en Hij schept voor hen de dag. Zag u dat er staat: 'aan hen die gezeten zijn in duisternis'? Dit is meer dan 'in de duisternis zijn'. Iemand die in de duisternis zit, denkt dat zijn situatie hopeloos is en daarom onderneemt hij niets meer. Stel u eens een arme reiziger voor die geen licht kan maken. Hij heeft lang rondgedwaald om een pad te vinden, maar het is zo donker dat hij de juiste weg niet kan zien. Uiteindelijk kruipt hij moedeloos in elkaar tegen een rots omdat hij geen andere schuilplaats kan vinden. Het is een teken van Gods tedere barmhartigheid dat Hij moede- lozen opzoekt die in een bange werkeloosheid bewegingloos neerzitten. Wie alle hoop is verloren, is inderdaad verloren, en de Zaligmaker is gekomen om zulke verlorenen te redden. Vervolgens staat er: ‘die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods'. Heb u die schaduw weleens gevoeld? Hij heeft een vreselijke uitwerking. Hij maakt ons kil en koud tot op het bot en laat het bloed in onze aderen stollen. De dood buigt zich over de mens en ook al slaat

zijn hand hem niet neer, zijn schaduw verduistert zijn vreugde, verkilt zijn hoop, maakt zijn hart gevoelloos en maakt het leven zelf tot een soort dood. De schaduw van de dood is een verward gemoed, een terneergeslagen geest, vrees voor het onbekende, afschuw over het verleden en grote angst voor de toekomst. Gaat iemand van u gebogen onder de schaduw van de dood? Heeft de hel zijn muil opengesperd en zijn klauwen naar u uitgestoken? Hebt u in uw wanhoop een verbond gesloten met de dood, en bent u een verdrag aangegaan met het rijk van de dood? Zo zegt de Heere: uw verbond met de dood zal tenietgedaan worden en uw verdrag met het rijk van de dood zal geen stand houden. Want de Heere is gekomen en Hij heeft u bezocht in de Persoon van Zijn geliefde Zoon om de gevangenen te bevrijden en degenen die ter dood veroordeeld zijn, te redden. De Heere kent uw schuld, nu Hij u deze ochtend opzoekt en zegt: Kijk eens omhoog! 'Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt!' Zie en leef, zie en word meteen verlost, ook van die vreselijke doodsschaduw die nu over uw leven hangt. Wat geeft het me een vreugde als ik denk aan deze tedere barmhartigheid van God voor de verlorenen. Er zijn verlorenen die zullen worden gevonden, en laatsten die de eersten zullen zijn. Het lijkt of God u heeft vergeten, of u uit het boek van hoop bent gelaten, maar toch is Jezus naar u toe gekomen - om licht te geven aan hen die in duisternis en in de schaduw van de dood zitten. Is dit geen tedere barmhartigheid? Als Hij niet was gekomen om Zijn licht over zulke mensen te laten schijnen, dan zou ik nooit zijn gered. Een evangelie voor opgewekte mensen was voor mij niet geschikt geweest; ik had een evangelie voor de wanhopigen nodig. Ik ken sommigen van ons die verloren zouden zijn gegaan als het evangelie alleen geschikt was geweest voor mensen die een goed karakter hebben en het begin van een 'natuurlijke godsdienst' in zich hebben. Alleen een Zaligmaker van zondaars zou geschikt zijn voor sommigen van u, meer nog, voor ieder van ons! De goede Samaritaan ging naar de gewonde man toe. Zo kwam Jezus naar ons toe in onze verlorenheid. De weldoener van die gewonde zei niet: 'Kom hierheen, klim op mijn ezel, dan zal hij je naar de herberg dragen.' Hij ging zelf naar de halfdode, en daarom hulpeloze, man toe. Hij goot olie en wijn in zijn wonden terwijl het slachtoffer geen vin kon verroeren. Hij verbond zijn wonden, zette hem op zijn eigen ezel en bracht hem naar de herberg. Dit is tedere barmhartigheid! En dit is hoe Jezus met ons omgaat. Hij doet alles voor ons, vanaf het allereerste begin. Hij is de Alfa en de Omega. Is het geen bewijs van de tedere barmhartigheid van onze God dat Hij ons opzoekt in de duisternis, in de schaduw van de dood, en dan en daar Zijn liefde aan ons openbaart? 4. Zijn bezoek heeft een geweldig resultaat Mijn tijd en mijn krachten raken op. Daarom eindig ik nu met een vierde gedachte over deze tekst: onze God toont Zijn tedere barmhartigheid ook in de geweldige en blijde gevolgen van Zijn bezoek. 'Om te verschijnen [KJV: om licht te geven] aan hen, die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods; om onze voeten te richten op de weg des vredes.' Eén voorbeeld moet genoeg zijn. Denkt u met me mee? Door de woestijn trekt een karavaan die al lang geleden de weg is kwijtgeraakt en bijna omkomt van de honger. De zon is ondergegaan en de duisternis maakt het hart van de reizigers neerslachtig. Overal rondom hen is een grote zandvlakte en een Egyptische duisternis. Daar zullen ze moeten sterven, tenzij ze het spoor weer vinden. Ze voelen het gevaar waarin ze verkeren. Ze zijn hongerig, dorstig en uitgeput. Ze kunnen zelfs niet slapen van angst. De nacht hangt als een zware deken om hen heen en de ontmoediging beklemt hen. Watte doen? Hoe waken ze! Maar o, ze zien zelfs niet één ster die nog enige troost zou kunnen bieden. Uiteindelijk roepen de wakers: 'De dag breekt aan!' De dageraad gloort over de zee van zand, en wat nog beter is: ze werpt licht op een steenhoop die daar als een wegwijzer is opgericht.

De reizigers hebben het spoor gevonden. De zonsopkomst wees hun de weg van vrede en redde hen zo van de dreigende ondergang. Wat wil ik met dit beeld zeggen? Als de Heere Jezus Christus ons bezoekt, doet Hij werkelijk het licht opgaan in onze duisternis; Hij brengt ons naar het juiste spoor en maakt dat voor ons tot een weg van vrede. Vat nu eens alles samen en bedenk wat de Heere voor u heeft gedaan. Eens kende u de weg niet, en alle prediking in de wereld had die niet aan u bekendgemaakt als Jezus Zelf, de Dageraad, u geen bezoek had gebracht. Toen u de weg kende, kon u die niet op eigen kracht bereiken. U zag hem vanaf een afstand en kon er niet komen, maar toen Jezus naderde, leidde Hij u erheen. Hij stelde uw voeten op een rots en maakte uw schreden vast. Maar hoe goed deze weg ook was, het zou voor u een weg van twijfel, angst en aarzeling zijn geweest als de Heere u niet zo vriendelijk had beschenen dat het een weg van volkomen vrede was geworden. Het woord 'vrede' in onze tekst betekent voorspoed, overvloed, rust, vreugde. Ik vraag u, vrienden, of u dit niet uit eigen ervaring kunt beamen. Bent u niet in blijdschap uitgetrokken en werd u niet met vrede voortgeleid? 5. Een praktische toepassing Goed, tot slot een praktische toepassing van dit alles. Als de tedere barmhartigheid van God ons heeft bezocht en zoveel meer voor ons heeft gedaan dan ik kan vertellen of dan u kunt horen, laten wij dan ook zelf tedere barmhartigheid betonen in de omgang met onze medemensen. Het is iets afschuwelijks als iemand zichzelf een christen noemt, maar zich nooit om een ander bekommert. Het is vreselijk als u leeft om zalig te worden, naar de hemel te gaan en van uw godsdienst te genieten en niét om anderen tot zegen te zijn en het leed van een lijdende wereld te verzachten. Weet u niet dat het volstrekt onzinnig is om de godsdienst te beschouwen als een egoïstische geestelijke transactie waarmee we onze eigen ziel redden? U hoopt tevergeefs op vrede zolang u niet weet lief te hebben. Vanwaar al die strijd en al die conflicten, anders dan door een gebrek aan liefde? Tenzij uw godsdienst uw aandacht van uzelf aftrekt en zorgt dat u voor een hoger doel dan uw eigen geestelijke welzijn leeft, bent u niet vanuit de duisternis overgebracht in het licht van God. Alleen de weg van onzelfzuchtigheid is de weg van vrede. Daarom vraag ik u vandaag om met grote tederheid aan al onze arme medemensen te denken. Dit zijn zware tijden. Laten degenen die meer bezitten dan ze werkelijk nodig hebben altijd gereedstaan om andermans nood te verlichten, wat op dit moment zeer dringend nodig is. Ik roep u vanmorgen op tot gulle steun aan onze ziekenhuizen. Deze worden in Frankrijk 'huizen van God' genoemd en hun bedoeling is inderdaad naar Gods hart. Ieder van ons kan morgen in een ziekenhuis liggen. 'Ik ben rijk', zegt u? Toch kunt u worden aangereden op straat of een beroerte krijgen en dan staat de deur van het ziekenhuis voor u open. Het is niet alleen een toevluchtsoord voor de bedelaar, maar ook voor de welvarende bevolking. Al heel vaak moesten puissant rijke mensen gewond naar een ziekenhuis worden gedragen vanwege vuur, water, een ongeluk of een plotselinge ziekte. Ik doe een beroep op uw onbaatzuchtigheid en op uw eergevoel: lever uw bijdrage aan de zorg voor allen! Ik doe echter op nog hogere gronden een beroep op u. Ik ben even vergeten hoeveel duizenden mensen er in het afgelopen jaar vanwege een ongeluk naar het ziekenhuis moesten, maar dat is een verbazend hoog aantal. En daar vragen ze nooit wie de gewonden zijn of waar ze vandaan komen, maar ze vangen hen allemaal op. Elk groot ongeval betekent hoge kosten voor het ziekenhuis dat daar in de buurt staat. Hier is niet genoeg aandacht voor, anders zou er na ieder ongeluk wel een reeks giften binnenkomen. Slechts weinigen realiseren zich hoe deze nobele instituten worden gefinancierd. 'O, de rijken geven vast genoeg.' Helaas, de rijken vergeten de ziekenhuizen vaak. 'O, de gebruikelijke collectes zullen vast in de kosten voorzien.

' Dat hebt u mis! Collectes leveren vaak maar zo'n schamel bedrag op dat de ziekenhuizen er weinig aan hebben. Daarom moeten ze schulden maken, hun kapitaal erdoorheen jagen of hun bedden leeg laten. Ik kan niet te sterk benadrukken dat we de ziekenhuizen moeten steunen. Ergens hoopte ik dat de regering deze taak op zich zou nemen, maar aan de andere kant betwijfel ik of ze zich net zo goed van die taak zou kwijten als particuliere partijen die een hart voor de medemens hebben. Er moet echt iets gebeuren. We moeten veel meer geven. De collectes in al onze kerken en kapellen zouden minstens tweemaal zoveel moeten opleveren dan ze tot nu toe doen. Als u er getuige van zou zijn dat een man werd aangereden en u zijn botten hoorde breken, zou u naar uw portemonnee grijpen of doen wat in uw macht lag om hem te helpen. Ik wenste wel dat ik u de nood van zo'n moment kon laten voelen, en daarmee uw hart en handen kon aanraken. Altijd heersen er ziekten die duizenden naar de ziekenhuizen drijven, op zoek naar hulp. Ik zou u weleens willen meenemen naar een ziekenzaal waar enkele patiënten hun verhaal aan u vertellen. Wat zijn er veel zieken! Wat veroorzaakt ziekte veel armoede! Wat een hevige pijnen moet een lichaam soms doorstaan! O, kom, laten we hen helpen! Laten we degenen die hun beste krachten aan het herstel van de zieken wijden en hen verplegen vrijgevig ondersteunen. Wie kan zijn hand op zijn zak houden? In naam van de tedere barmhartigheid van onze God draag ik u op gul te geven aan deze voortreffelijke zaak. Bedenk tijdens de collecte dat dit niet het moment is om wat kleingeld af te staan. U die rijk bent, moet een cheque uitschrijven of bankbiljetten geven. Dat kan ook via onze penningmeester, als u daar de voorkeur aan geeft. Iedereen moet vrijgevig zijn vanwege de tedere barmhartigheid die de Dageraad van onze hoop en van ons leven is. Amen.