#uit eten Amsterdam Noord

[micheltaanman-blog]

Amsterdam-Noord- Skatecafe Karin & Yvonne

[peterpijls1965]

Het Limburg van Lieve Joris

De Belgisch-Limburgse schrijfster Lieve Joris werd geboren in Neerpelt, hemelsbreed nog geen 50 kilometer van Buggenum, waar mijn wieg stond.

Haar oudste broer Fonny ging ten onder aan drank en drugs. Ze schreef een boek over hem, Terug naar Neerpelt, dat ik niet kon lezen. Lieve Joris was toen al een wereldberoemd reporter en auteur. De Franse krant Liberation noemde haar een van de beste journalisten ter wereld.

Lieve Joris studeerde net als ik journalistiek. Een keer zag ik haar in Amsterdam, hoewel laat, want ik lette weer eens niet op. Ik liep met mijn fiets aan de hand op het trottoir ergens in de Pijp toen ik plots opkeek en de blik van Lieve Joris ving. Toen was ze me alweer gepasseerd. Misschien herkende ze mijn Limburgse hoofd, je weet het niet.

Ook door Lieve Joris raakte ik geïnteresseerd in Belgisch-Congo, tegenwoordig Zaïre. Een grootoom van Lieve Joris was missionaris geweest in die voormalige slavenkolonie van de Belgen. Ik verslond Terug naar Congo, Dans van de Luipaard en Het uur van de rebellen.

Dat ik veel later een schilderij kocht van de Zaïrese schilder Sim Simaro, na hem geïnterviewd te hebben voor NRC, dankte ik ook deels aan Lieve Joris. Ze schreef in haar boeken over de peinture populaire-kunstrichting die hij vertegenwoordigt, en verzamelde zelf ook werk van deze kunstenaars, dat ze ter plekke kocht.

Haar interview op Trinidad met de latere Nobelprijswinnaar V.S. Naipaul voor de Haagse Post moet een hoogtepunt in haar journalistieke loopbaan zijn geweest.

In het Belgisch-Limburgse Neerpelt, waar Lieve Joris opgroeide in een groot gezin, was ik nooit. Ik weet dat ze in België op kostschool zat en brokjes hasj verstopte in haar bustehouder. Haar verslaafde broer Fonny zou haar levenslang intrigeren, tot ze over hem ging schrijven.

Ik kwam vroeger graag in Belgisch-Limburg. Al was het maar om boodschappen te doen bij de GB in Maasmechelen, waar veel voormalige Italiaanse mijnwerkers woonden, en waar ik het nabijgelegen restaurant Da Lidia met enige regelmaat frequenteerde.

De aanpalende Voerstreek fascineerde me. Nog toen ik als journalist voor Dagblad de Limburger werkte, woedde daar een hevige taalstrijd die soms gewelddadig werd uitgevochten. Ik ging er graag wandelen, om te eindigen in een verbouwde boerderij met horecafaciliteiten waar je heel lang bleef zitten om te eten en te drinken.

Lieve Joris was al vroeg zo dapper om in De Golf te schrijven over de Arabische wereld. Ze verbleef er langdurig, zoals ze zich op al haar boeken voorbereidt door in de betrokken landen te reizen en wonen, meer recent ook in China.

In Belgisch-Limburg bereed ik graag de gewestweg N773, die van Maaseik tot Neeroeteren de kenmerkende lintbebouwing opleverde, met huizen gebouwd zonder welstand en niet zelden met de rolluiken potdicht.

Journalist Jo Wijnen deed hetzelfde als ik. Hij schreef een legendarisch goede reportage over deze melancholieke rijksweg, die me altijd sterk aan de Napoleonsbaan in Midden- en Noord-Limburg deed denken, maar dan zonder bomen.

Lieve Joris is sinds 1978 samen met de Poolse fotograaf Marek Stawski. Toen ik een huis kocht in Buitenveldert, liet ik dat opknappen door een paar Polen die ik op Marktplaats vond. Hun voorman heette Woytek. Hij vroeg 7,50 per uur, we raakten bevriend.

Nadat ik vertrok uit Amsterdam, terug naar Limburg, was Woytek nog eens aan de deur geweest, vertelde mijn zoon. Woytek had gevraagd of ik misschien nog klussen voor hem had. Maar ik was al opgenomen in een verslavingskliniek in Venray, waar ik nog woon.

De zentuin die Woytek en zijn maten voor me hadden aangelegd, was toen al opgeruimd.

[amsterdamblogs2]

Amsterdam Weekends - Een korte vakantie

Amsterdam Blogs

Op zoek naar een korte Europese weekendvakantie? Amsterdam zou wel eens de plek kunnen zijn om te genieten met je familie, vrienden of partner. Amsterdam Weekends combineren cultuur, eten en plezier in één prachtige, schilderachtige stad om een ​​unieke ervaring voort te brengen.

Amsterdam Blogs

Amsterdam, de hoofdstad en de grootste stad van Nederland, ligt in de provincie Noord-Holland in het westen van het land. Amsterdam is de financiële en culturele hoofdstad van het land. Als toeristische bestemming is het de 5e meest bezochte toeristische bestemming in Europa. Een kleine stad, maar schitterend in geschiedenis, kunst en de belofte van prachtige avonturen, Amsterdam is in alle opzichten charismatisch, warm en aantrekkelijk.

Amsterdam Weekends en Cultureel Toerisme

Amsterdam herbergt een bloeiende culturele scene. Amsterdam, de locatie van bijna 100 festivals per jaar en de thuisbasis van 37 wereldberoemde musea, heeft ook verschillende historische monumenten, winkelstraten en restaurants en uitgaansgelegenheden, en weelderige hotels op zijn naam staan.

Onmisbare plaatsen in Amsterdam zijn architectonische exemplaren zoals de Oude Kerk van Wallen, of de Oude Kerk van Wallen, het Houten Huys aan het Begijnhof, gebouwd in zeldzame gotische stijl, en het Koninklijk Paleis, een mooi voorbeeld van barokke architectuur.

Sterk aanbevolen musea zijn het Stedelijk Museum en het Van Gogh Museum voor moderne kunst en het Rijksmuseum met zijn uitgebreide collectie schilderijen van Rembrandt en klassieke Nederlandse kunst. De Heineken Music Hall en het symfonieorkest in het Concertgebouw zijn de culturele locaties van Amsterdam.

Amsterdam Weekends en uitgaan, eten en winkelen

Afgezien van zijn culturele extravaganza, geniet Amsterdam van een levendige sociale kwaliteit. De stad is het trefpunt van verschillende jonge Europese toeristen die hun Amsterdamse weekenden komen doorbrengen in de schoot van geweldige internationale keukens, opwindende feesten en spannende winkelstraten.

Het Leidseplein en het Rembrandtplein is waar Amsterdam geniet van een internationale uitgaanscultuur. Er zijn ook disco’s in de culturele centra Paradiso en Sugar Factory. Naast diverse etnische en internationale restaurants heeft Amsterdam een ​​populaire cafécultuur en variëren coffeeshops van ouderwets tot modern.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in winkelen, bieden Amsterdam Weekends populaire bestemmingen zoals het Vodelpark en de Negen Straatjes. Vooral Vodelpark is geweldig voor gezinnen met kinderen.

Waar te verblijven tijdens Amsterdam Weekends?

De stad Amsterdam is zowel een populaire luxe vakantiebestemming als een backpackbestemming. Het is een culturele ontsnapping voor liefhebbers van het oude en een leuke stad voor jongeren die geïnteresseerd zijn in winkelen, eten en plezier. Van extravagante monumentale hotels tot zelfstandige appartementen, jeugdherbergen en kampeerfaciliteiten, Amsterdam Weekends biedt accommodatie voor elk budgettype en elke smaak.

In en rond Amsterdam

Amsterdam wordt bediend door de Amsterdam Airport Schiphol die de stad internationaal bedient. De Nederlandse Spoorwegen verbinden de stad landelijk en met de meeste andere Europese steden.

De fiets is het populairste vervoermiddel in en rond Amsterdam. Fietsen is ook de meest ontspannende en plezierige manier om de stad te verkennen. Degenen die liever anders willen, het vervoerssysteem van Amsterdam omvat bussen en tramlijnen. Voor vervoer over de Amsterdamse wateren zijn er veerdiensten. Autorijden wordt afgeraden in Amsterdam.

Amsterdam blogs is een verzameling blogs geschreven door Amsterdammers. Lokale blogs uit amsterdam lezen? Lees hier.

[indianrestaurantganesha]

Beste Indiase gerechten om te proberen in Amsterdam

Amsterdam is een stad die toeristen veel te bieden heeft, met een grote verscheidenheid aan keukens, waaronder enkele van de beste Indiase gerechten ter wereld. Of je nu op zoek bent naar een authentieke maaltijd of gewoon eens iets anders wilt proberen, er zijn veel Indiase gerechten om te proberen in Amsterdam. Net als haar mensen kent ook de Indiase keuken een grote variëteit. Je vindt een scala aan verschillende smaken in verschillende delen van India, van TandooriChicken in Noord-India tot Dosa in het zuiden. Omdat Amsterdam een ​​van de bekende toeristische trekpleisters is, heeft het allerlei keukens.

 Maar voor Indiërs en veel buitenlanders kan geen enkele andere keuken tippen aan de smaken van verschillende kruiden in Indiase gerechten. Je kunt het beste Indiase restaurant Amsterdam dat een breed scala aan Indiase smaken heeft die je verlangen naar de Indiase keuken kunnen stillen. De beste Indiase gerechten om te proberen in Amsterdam zijn een must voor elke curryliefhebber. Er zijn zoveel geweldige opties om uit te kiezen, dus of je nu een die-hard fan bent van masala-kip of net begint, er staat zeker iets op deze lijst voor jou!

 Hier zijn enkele van de beste Indiase gerechten die je in Amsterdam kunt proberen:

       ChickenTikkaTandoori: Als je op zoek bent naar heerlijk Indiaas eten in Amsterdam, kijk dan niet verder dan ChickenTikkaTandoori. Dit gerecht is perfect voor een weekendmaaltijd en zit boordevol smaak. De kip is tot in de perfectie bereid en de kruiden geven het een heerlijke diepte van smaak. Je zult niet teleurgesteld zijn door dit gerecht!

      Boterkip: dit klassieke gerecht is een favoriet van alle liefhebbers van Indiaas eten, en het is geen wonder waarom. De boterkip wordt gekookt in een romige, boterachtige saus met kruiden die hem ongelooflijk lekker maken. Als je de authentieke smaak van de Indiase keuken wilt ervaren, bestel dan dit gerecht en je zult niet teleurgesteld worden.

      TandooriChicken: Als je van gegrilde kip houdt, dan moet je de tandoori kip eens proberen. Gekookt boven een middelhoge vlamgrill gekruid met verschillende kruiden (zout, rode of zwarte peper), knoflook, een paar kruiden, vers citroensap en olijfolie.

      Naan Bread: Naanbrood is een must als je Indiase restaurants in Amsterdam bezoekt. Er zijn verschillende soorten naanbrood verkrijgbaar. Sommigen van hen zijn Aloo Naan, Cheese Naan, Butter Naan, Garlic Naan, Keema Naan, etc.

●      Knoflook Naan: De knoflookpasta maakt eenvoudig naanbrood extra smaakvol en lekker.

      Peshwari Naan: Nog een klassiek Indiaas brood, Peshwari Naan is gemaakt met een licht karnemelkdeeg en gevuld met gekruide uien en kaas. Het is perfect om in je favoriete currysaus te dippen.

      LambRogan Josh: Als lam jouw ding is, dan heeft Amsterdam jou gedekt. Rogan Josh (langzaam gekookt lamsvlees met kruiden) is een must om te proberen, en er zijn ook tal van andere heerlijke Indiase gerechten om te proberen.

      Tikka Masala: Een klassiek Indiaas gerecht gemaakt met kip of lam, tikka masala is op smaak gebracht met kruiden en gekookt in een saus op basis van tomaten. Het is perfect voor een snelle en gemakkelijke maaltijd.

      Dal Makhni: Als u op zoek bent naar een heerlijke en authentieke Indiase maaltijd, hoeft u niet verder te zoeken dan Dal Makhni. Dit gerecht is gemaakt van een mengsel van rundergehakt, kidneybonen, kikkererwten en kruiden. Het is het lekkerst met naanbrood en wat augurken erbij.

      Paneer Makhani: Als je op zoek bent naar heerlijk Indiaas eten in Amsterdam, moet je paneer makhani eens proberen. Dit gerecht is gemaakt van zachte, romige kaas gekookt met een smaakvolle tomatensaus en geserveerd met gestoomde rijst. Het is een perfecte maaltijd als je op zoek bent naar iets hartigs en vullends, en het zal zeker elke smaakpapillen behagen. Als je op zoek bent naar een nog avontuurlijkere optie, probeer dan de tandoori-kipversie van paneer makhani. Dit gerecht bestaat uit sappige kipfilets die worden gekookt in een pittige saus gemaakt van kruiden zoals komijn en kardemom.

      Kheema Masala: Als je India wilt proeven in het hart van Amsterdam, moet je Kheema Masala eens proberen. Dit gerecht is gemaakt van gemalen lamsvlees en kruiden, en het is zeker een van de meest populaire Indiase gerechten op het menu. Je kunt het bestellen met rijst of naanbrood, en het is zeker iets waar je geen spijt van zult krijgen.

 Al deze gerechten zijn favoriet bij veel liefhebbers van Indiaas eten, en je zult niet teleurgesteld zijn als je een van deze gerechten eens probeert! Tot slot, als je op zoek bent naar iets zoets, probeer dan gulabjamun. Dit dessert is gemaakt van deegballen gevuld met suiker en kardemom. Ze worden vervolgens gebakken en geserveerd met melk of ijs. En ben je op zoek naar een goed Indiaas restaurant Amsterdam? Probeer dan het Ganesha Indian Restaurant, hier kunt u enkele van de beste Indiase gerechten proeven die niet alleen populair zijn in India, maar over de hele wereld.

[thomasopreis]

Het begin

Je moet ergens beginnen. Na afscheid te nemen van Hanna in Berlijn

en Nederland

en bijna alle andere mensen, vertrek ik met mijn ouders naar Kroatië. We vliegen op Split en daarna zijn we van plan de Dalmatische kust af te gaan.

De vlucht verloopt goed, onze corona certificaatjes worden gescand en we mogen Kroatië in. In Split komen we aan bij ons appartementje. Het is 4 hoog zonder lift, maar is wel prima gelegen en het heeft eigenlijk alles wat we nodig hebben. We rusten uit en de volgende dag ontdekken we een klein strandje waar de locals hangen. Heerlijk om te zwemmen. De Kroaten spelen allemaal een soort handbal in kniediep water. Niet handbal zoals wij het kennen maar met zo’n klein rubberen balletje dat ze naar elkaar overslaan. Het ziet er wel grappig uit. Het terrasje aan dit strand is mooi gelegen en een halve liter kost er 18 kuna (7,5 kuna is 1 euro). Prima.

Voor de rest is het in Split vooral een beetje strandhangen, zwemmen en we hebben nog het eilandje Brac bezocht met de veerboot.

Qua begroeiing heb je hier een hoop olijf en granaatappelbomen.

Ook hoor je de hele tijd het geluid van cicaden, net als op het nieuwe album van Lorde.

Na Split dalen we af naar Makarska met de bus. Eenmaal aangekomen in Makarska in ons mooie appartementje merk ik dat ik mijn secrid met daarin al mijn pasjes kwijt ben. Eerst kan ik het niet geloven, maar eventjes later vervloek ik mezelf dat ik zo dom kon zijn. Het kan niet anders dat die in de bus blijven liggen is. Misschien is die bus al wel doorgereden naar Dubrovnik ofzo. Pfff. Snel maar naar het busstation gegaan. De vrouw van het loket zegt dat de buschauffeur al naar huis is, maar de bus op het terrein van het busbedrijf Promet staat. Aan de rand van de stad ongeveer een half uur lopen. Wij spoeden ons daarheen, onderweg vervloek ik mezelf nog een stuk of 100 keer. Op het terrein staan er een hoop bussen. Ik spreek iemand aan en het blijkt de baas te zijn. Ik laat hem het kenteken zien en hij gaat met me mee de bus in. Ik zie mijn secrid direct liggen. Alles zit er nog in. Wat een opluchting! Pfff. Na een poging van mijn vader om me erop te wijzen dat ik altijd alles goed in de gaten moet houden (Jahaa dat weet ik wel) gaan we een drankje doen om bij te komen en ‘s avonds lekker uit eten (Cevapcici en vis aan de haven). Hèhè, dat ging maar net goed allemaal.

De volgende dag in Makarska besluiten we de berg te beklimmen omdat er bovenin een botanische tuin ligt. Het blijkt een zwaardere klim dan verwacht, maar uiteindelijk wel een mooie tocht.

Na Makarska vertrekken we noordwaarts naar Zadar. Dit plekje heeft ook een prachtige oude stad (net als Split) en twee interessante kunstwerken. Het eerste is een getijdenorgel, wat dus geluid maakt op basis van de inkomende golven (zal hem hieronder apart toevoegen want ik weet niet hoe je filmpjes moet invoegen in een blog post).

Het tweede is een zonnekunstwerk. Overdag schijnt de zon erop en laadt het op. ‘s Avonds geeft het een enorme lichtsjoo.

Onze laatste bestemming aan de kust is Rijeka, de grootste haven van Kroatië. Op een uurtje rijden van Rijeka met de bus is er een groot natuurpark waar we gaan wandelen. Blijkbaar is dit park enorm populair om te klimmen. We komen mensen uit heel Europa tegen die hier gaan klimmen. Wellicht ook leuk voor de klimmers onder ons? (Thijs, Maud)

Onze laatste bestemming samen is Zagreb. We verblijven hier wederom in een top appartement en verkennen de stad. Zagreb kent een hoop musea waaronder ook hele aparte musea zoals het Museum of Broken Relationships en het Museum of Hangovers. Het laatste kan ik zeker aanraden als je goeie verhalen wilt lezen.

Ook is Kroatië de geboorteplaats van Nikola Tesla en dat is natuurlijk wel reden voor een standbeeld.

Mocht je minder nieuwsgierig zijn naar de cultuur van het land en het liever dicht bij huis houdt, bij ons om de hoek was er een coffeeshop, maar in plaats van dat je naar binnen moest, hadden ze gewoon een automaat.

Veel plezier ermee.

In Zagreb nemen we afscheid en vertrekken mijn ouders naar Sibenik om nog wat dagen aan de kust te vertoeven. Ik vertrek naar Sofia en begin aan het solo gedeelte van mijn reis.

In Sofia kom ik ‘s avonds aan en net voor het hostel zie ik iemand die er ook nogal backpackerig uit ziet. Going to  the Hostel Mostel? vraag ik. Ben jij een Nederlander? reageert hij. Blijkbaar is m’n Engels dan toch niet zo accentloos. Kevin komt uit Amsterdam en samen hangen we de komende dagen wat rond in Sofia. Hij maakt een klein Oost Europees tripje, Budapest, Zagreb en Sofia. Hier zijn wij met onze gids bij de bekendste kathedraal van Sofia, met gouden dak.

Ook hebben we allebei nog een typisch Bulgaars ontbijt, mekici. Het smaakt naar olliebollen en is prima om de dag mee te beginnen.

Bulgarije is trouwens de armste lidstaat van de EU, het minimumsalaris is ongeveer 320 euro in de maand. Gemiddeld ligt het salaris op zo’n 6 a 700 euro per maand, maar je verdient meer in het bedrijfsleven als bijvoorbeeld medewerker van een callcenter dan als leraar voor een publieke basisschool. Dit is weinig geld voor ons Nederlanders. We verbazen ons er continu over dat alles zo goedkoop is. Een halve liter bier in een Bulgaars restaurant is bijvoorbeeld 2,1 lev (ongeveer 1 euro en 5 cent)

Voordat we allebei vertrekken hebben we nog de Vitosha berg beklommen, net buiten de stad. Sofia heeft een aantal mooie gebouwen in de oude stad, maar voor de rest voelt het een beetje beklemmend aan. Er zijn niet veel grote open ruimtes en ‘s nachts wordt het niet zo goed verlicht. Wel fijn om even buiten de stad te zijn en adem te halen dus. We zijn niet helemaal tot de top geklommen, maar wel tot de waterval. In het echt ziet het er indrukwekkender uit dan op de foto, maar hier toch nog een fotootje (gastje rechtsonder voor schaal).

Na onze klimtocht komen we terug in het hostel en is de eigenaar ruzie aan het maken met een vrouw. Het lijkt erop dat ze niet wil betalen. Ze klaagt over het geluid en dat het niet schoon genoeg is, maar dit valt reuze mee in dit hostel. Waarschijnlijk is het gewoon een trucje om niet te hoeven betalen. Ze roepen een tijdje naar elkaar totdat de vrouw vertrekt (zonder te betalen). De eigenaar van het hostel loopt boos naar achteren, ik hoor hem nog net “f*cking gypsies” mompelen.

De volgende dag vertrekt Kevin terug naar huis en neem ik de bus naar Thessaloniki. De bus vertrekt een uur later dan gepland van het busstation en van een andere plek waar hij had moeten vertrekken. De buschauffeur ziet er ook nogal vaag uit. Tijdens de rit slingert hij regelmatig over de weg en oja, hij was ook nog ff vergeten te tanken dus toen we aankwamen bij de grens met Griekenland draaide hij om en reden we een heel stuk terug Bulgarije in om te tanken.

Bij de grens gelooft de Bulgaarse vrouw bijna niet dat ik het ben op mijn paspoort. Oké, ik heb bijna geen haar meer op mijn kop maar toch, voor de rest zie ik er niet zo anders uit. Ze vraagt wel 3x om mijn naam en bekijkt me van top tot teen. Blijkbaar heb je in dit gebied veel vluchtelingen, maar een vluchteling met een Nederlands paspoort, Nederlands rijbewijs, Nederlandse bankpas en een museumjaarkaart met mijn kop erop lijkt me toch wel sterk. Uiteindelijk mag ik erdoor. Aan de Griekse kant kijkt er een vent een halve seconde naar me en zegt Joeeeee kom maar door. Tip voor vluchtelingen naar West Europa, ga na Griekenland niet via Bulgarije maar probeer een andere route. Wellicht Noord-Macedonië?

De buschauffeur stuntelt nog een beetje verder maar uiteindelijk komen we aan in Thessaloniki. Blijkbaar zaten de Bulgaarse medereizigers al de hele reis op hem te zeiken, dat hij niet kon rijden. Hij reageerde met, dan rij je volgende keer toch lekker zelf?

Enfin, we zijn in Thessaloniki en het voelt meteen een stuk gezelliger. Mensen zitten buiten op het terras, het weer is beter en er zijn een hoop open ruimtes. En het ligt aan zee natuurlijk. Top. Het hostel ziet er ook beter uit en ik heb een bottom bunk in plaats van een top bunk zoals in Sofia. Yes!

Ik ben hier de komende dagen en daarna wil ik graag de Olympus beklimmen. We zullen zien of dat een beetje te regelen is. Voor nu neem ik een gyrosje en een biertje (Mythos) en breng ik later weer verslag uit. Joejoeee

[shopperwithattitude]

Derde Amazing Oriental zaak in Den Haag

21.01.2021

Amazing Oriental is een supermarktketen in opkomst. Het gaat om een winkel met veel producten uit Azie. ShopperWithAttitude (SWA) was laatst in een filiaal in Amsterdam Noord (zie foto’s). In Den Haag opent Amazing Oriental al de derde zaak. Als je van Aziatisch eten of drinken houdt, neem er dan eens een kijkje. Lees meer hierover in de Levensmiddelenkrant. En lees meer achtergrondinformatie over deze keten op Wikipedia.

[chantalsblog]

Tal’s lijst van 50: fifty before 50 (Nederlands)

Zaterdag ben ik jarig en word ik 49, ik ga dus mijn 50e levensjaar in. Dat zou je niet zeggen hè? 40 worden vond ik minder erg dan 30, want in 2001 had ik het gevoel dat mijn jeugd voorbij was. Daarna is het gezegde: het leven begint bij 40. Mijn iForty vierde ik daarom groots en uitgebreid over 2 dagen.

Hoewel ik graag een feestje geef, wordt mijn 49e verjaardag een sober partijtje. Dit door corona en het feit dat ik nog herstellende van de operatie ben. Alleen de (schoon) familie is - in verschillende etappes - uitgenodigd om ‘mijn nieuwe leven’ een mooie start te geven. En daarna word ik dus echt bijna 50... hoewel bijna? Gelukkig duurt dat nog een heel jaar, nog 365 dagen de tijd om er aan te wennen en me erop voor te bereiden. Hoe?

Door mijn gastric bypass operatie van 2 weken geleden gaat er het komende jaar sowieso al heel veel veranderen, hopelijk alles ten goede. Maar daar bovenop heb ik een leuk idee gevonden, op internet: een ‘fifty before 50 list’ ofwel: een lijst van 50 dingen die ik nog wil doen voordat ik 50 word: Tal’s lijst van 50.

Omdat de tijd vliegt, het leven kort is en ik nog best veel op mijn wensenlijst heb staan, moest ik mezelf wat doelen gaan stellen, deze 50-lijst is daar een mooi opstapje voor. Natuurlijk gaat niet alles in het komende jaar lukken (hierbij spelen de financiën en corona natuurlijk ook een rol), maar al lukt het me een kwart van de doelen te bereiken, dan ben ik al blij. En gelukkig heb ik een partner die graag met mij mee op pad gaat, dus dat scheelt ook weer.

De lijst staat op willekeurige volgorde en is gevuld met punten die te maken hebben met reizen, eten & drinken, gezondheid, shoppen, familie, werk, cultuur, natuur… sommige doelen zijn makkelijker haalbaar dan andere, maar dat maakt de uitdaging alleen maar leuker.

En lukken sommige punten niet voor 17 oktober 2021, dan is er daarna ook nog tijd. Let’s go!

Tal’s lijst van 50

Vis eten aan zee

Kerst in Canada vieren gaat niet lukken, maar ik zet hem er toch op

Met de auto van Toronto naar New York (Canada / USA)

Toeren door Noord-Italië en zwemmen in Laggio di Maggiore (Italië)

Relaxen in Sardinië (Italië)

Naar de woonplaats van Beatrix Potter (Sawrey Lake District, Noord Engeland)

Zeehonden spotten op een van de Waddeneilanden, maakt niet uit welke (NL)

NL nog beter leren kennen door 3 plaatsen te bezoeken waar ik nog nooit ben geweest

Blogs gaan maken met tips, tricks & recepten voor mensen met gastric bypass / sleeve en mijn @talskitchen accounts update

Samen met Robbert door Valencia dwalen (Spanje)

Lunchen bij de Avocadoshow (Amsterdam)

High Tea bij De Groot (wordt uitdaging, ik neem gewoon een doggy-bag mee)

Eten bij Joris Bijdendijk (RIJKS of WILS)

En als het eten bij RIJKS wordt, Robbert meenemen naar het museum om de Nachtwacht nog een keer te zien

Sparen voor het ‘Blauw Vouw Servies’ van Heinen Delft’s Blauw

Robbert meenemen voor een geheime locatie (nachtje weg)

Mijn Nike Air Max reinigen zodat ze eindelijk weer wit zijn

Mijn LEGO uitzoeken en netjes opbergen in boxen (IKEA)

Fietstassen kopen zodat ik zeker vaker de fiets kan pakken (anders kan ik geen boodschappen meenemen)

Alle foto’s die ik heb goed uitzoeken, sorteren en in dozen opbergen

Bootje varen in Giethoorn

Met Rick en Lucas naar Ouwehands Dierenpark

Wandeling door de Loonse- en Drunense Duinen

Jeugdsentiment: kleding shoppen in Eindhoven

Familie Van Houten familie reünie plannen (zodra dat weer mogelijk is) - wie wil helpen is welkom!

Familie Van den Thillart reünie plannen (zodra dat weer mogelijk is) - wie wil helpen is welkom!

Mijn eigen kamer opgeruimd en schoon houden (ben daar soms wat slordig in)

Leuke korte laarsjes met hak kopen, omdat ik deze weer aan kan door mijn gewichtsverlies (hopelijk kan dat i.v.m. mijn knie)

Het leren van de Italiaans taal weer oppakken. Na 24 lessen helaas gestopt en het niet bij kunnen houden.

Vaker blogs schrijven (en plaatsen)

Een offline weekend plannen (ik denk de grootste uitdaging uit de hele lijst, misschien starten met een dag?)

Oefenen met het maken van vlogs

Meer bewegen door vaker te fietsen, meer naar het zwembad te gaan, minimaal 1 keer per week naar de sportschool te gaan

Vaker mezelf laten verwennen door bijv. een keer naar de pedicure, schoonheidsspecialiste of manicure te gaan

Het afgelopen corona-jaar heb ik meer mensen een echte kaart gestuurd, dit wil ik komend jaar volhouden

Minimaal 1x in de 6-8 weken op zaterdag naar de Bossche markt gaan

Onze plank met vogelhuisjes achter in de tuin realiseren (à la Hotel Hoog Holten)

Meer rustmomenten op het werk creëren door bijv. in lunchpauze te gaan wandelen, coffee break met collega’s van andere afdeling en beter de tijd nemen voor het eten

Vaker een bos verse bloemen in huis zetten

Met mijn tenen de zee voelen

De badkamer reorganiseren: bad eruit, walk-in douche erin

Op werkdagen de wekker 10 minuten eerder zetten om oefeningen te kunnen doen (om 6:00 uur dus)

Onderzoek doen naar de gastric-bypass-vriendelijkheid van restaurants en dan met name de prijs / hoeveelheid verhouding.

Samen met Robbert ons droomhuis creëren, huidige huis of een ander

Alle losse recepten - her en der in huis verspreid – verzamelen, uitzoeken, sorteren en bundelen

Mijn iFifty voorbereiden: wil (kan?) ik het groots vieren? Of doe ik leuks voor mezelf… en mijn naasten. Of ga ik lekker op vakantie

Minimaal 1 dag per week thuis werken

Opgeslagen spullen uit AllSafe halen en een nieuwe plek in huis (of ander huis) geven

Met Rick naar het Moco Museum (Amsterdam)

Mijn administratie beter bijhouden en meteen weggooien wat ik niet hoef te bewaren.

Het lijkt mij niet alleen leuk om hier het komende jaar mee bezig te zijn, maar ik hoop hiermee ook anderen te inspireren om actief leuke (en minder leuke) dingen te ondernemen. Ga je nu ook zulke doelen stellen? Laat het me weten, dat vind ik leuk.

Ik probeer jullie via mijn regelmatige blogs en mijn stories op Instagram en Facebook op de hoogte te houden van de vorderingen. Hopelijk wordt de lijst steeds een beetje korter... Leuk streven, toch? Ik gun mezelf dan ook een fantastisch 50e levensjaar toe.

Voor nu: HAPPY BIRTHDAY TO ME!

Ciao! X Chantal

[fassanda]

Roos’ Eindejaarslijstje

Naam: Roos Dickmann

Leeftijd: 23

Beroep: Linkse hobbyist: actrice en dichter(in/es).  

Beste gerecht in 2019 (waar, wat, wie?): de pompoenrisotto van de catering (Sanne en Jan Jaap heten ze geloof ik) op de set van Soof 3. Schiet me ineens te binnen wat m’n gemiste kans was in 2019, moment.

Meest memorabel moment van euforie onder invloed in 2019?: elke heikneuter die iets anders zegt dan de overwinning van Ajax op Juventus gun ik een draaiorgel voor z’n huis!!!!!

Meest aangename verrassing in 2019?: uitgeverij Prometheus die me een boek uit liet brengen.

Ik heb voor het eerst ....... In 2019?: gepoept bij m’n vriend.

Beste reis(spot) in 2019?: ik ben dit jaar voor het eerst in Noord-Macedonië geweest. Naast het feit dat je daar een huis koopt voor hetzelfde geld als voor een uur parkeren in Amsterdam, is het daar (op het ‘beneden’-centrum van Ohrid na) echt mooi.

Beste collabo(s) in 2019?: gingen Patricia Paay en Johan Vlemmix na dat sekspopgevecht nou toch een samenwerking aan of heb ik dit gewoon zelf bedacht?

Beste aankoop in 2019?: m’n kaartje voor The Book of Mormon.

Meest hinderlijke social mediapersonality in 2019?: Thomax Cox promootte een vakantie naar Saudi Arabië, zullen we het daar eens over hebben?

Top social mediapersonality in 2019?: Joop Buyt.

Beste televisie/YouTube programma uit 2019?: m’n vriend is eindredacteur van #BOOS en ik denk dat als ik nu niet #BOOS noem dat ik dan een maand lang kan fluiten naar hoofd.

Beste influencercampagne uit 2019?: 1983

Domste influencercampagne uit 2019?: de rest

Domste Vice artikel uit 2019?: hahahaha

Beste klantenservice in 2019?: ik belde laatst met de Rabobank omdat ik rood wilde staan en dat vonden ze meteen prima. s/o Rabobank

Beste podcast uit 2019?: de Pompcast van Omar en Terry. De brand in het Landhuis was ook spannender dan alle Scandinavische detective-series bij elkaar (misschien overdreven).

Beste Instagram(profiel, post) uit 2019?: Just a construction guy, Jane Richsen, Gaby Blaaser.

Gemiste kans in 2019?: dat ik dus niet naar dat recept van die pompoenrisotto heb gevraagd.

Beste expositie in 2019?: ik heb alleen die van Picasso in het Stedelijk gezien, dus ik kies die.  

Grootse deceptie in 2019?: ToTtEnHaM hOtSpUr

Het meest hoopvolle in 2019?: m’n fam. M’n moeder studeert weer, m’n pa verkoopt kippen en dat loopt als een trein, m’n broertje is voor 8 maanden reizen en m’n broer heeft een nieuwe baan. Makes tering gelukkig.

Persoonlijke overwinning in 2019?: overgebleven strips antidepressiva weggegooid.

Gezelligste feestje in 2019?: ons eigen huisfeest toen m’n huisgenoot afstudeerde en lang op reis ging. De pinata vloog in de fik terwijl Sieneke door de boxen Sja La Lie Sja La La toeterde. 

Beste #hashtag?: vind ik dom

Nepste #hashtag?: dohom

Beste concert in 2019?: Willem in Carré

Tofste clips uit 2019?: Ronnie Flex - Heimwee

Meest belabberde clip(s) in 2019?: die Culo clip van Bizzey en Frenna. Wat een hel was dat.

Beste film(s) uit 2019?: Joker, Midsommar en De Libi.

Beste documentaire uit 2019?: Three Identical Strangers. Helemaal naar van geworden. Plus, naar mijn mening niet de beste documentaire, maar wel een waarvan je zin krijgt om die ouders in te smeren met poep: Mijn dochter de vlogger.  

Beste boek uit 2019?: De moord op commendatore - Murakami, In alle steden - Aukelien Weverling, Laura H - Thomas Rueb. Ik ook van mij van ene Roos Dickmann blijkt ook vet te zijn (heb het zelf niet gelezen)

Muzikale hoogtepunten uit 2019?: Baby Boys, TheColorGrey, Beyonce, Riz La Vie, Mac Miller, Ares, Ronnie Flex, Bon Iver, Josbros, Octavian, Rimon, D’angelo, Joost, Fleetwood Mac, Niki & The Dove, Niko, The Pussycat Dolls.

Muzikale dieptepunten uit 2019?: R. Kelly heeft er natuurlijk wel een beetje een teringzooi van gemaakt.

Nepste bitch in 2019?: de belastingdienst

Beste bitch in 2019?: die kleine klimaatmeid van 1

Doelstellingen voor 2020: meer gebruik maken van m’n Cinevillepas, een filmscript schrijven, geld sparen, meer sporten zodat ik meer gore troep kan eten en even chubby blijf <3

Uitkijken voor ....... in 2020?: zakkenrollers in de overvolle metro jongens ze zijn er nog steeds

[micheltaanman-blog]

Covid Style uit eten in Amsterdam Noord

Covid Style uit eten in Amsterdam Noord

Man wat missen we cafés , gelal , restaurants, proosten ,theater, applaus ,film, ontroering  live muziek , dansen , en festivals . Damn ! Dan maar Covid style uit eten met prachtig uitzicht op Amsterdam . Waar : Aan de kade van de NDSM werf Amsterdam Noord , naast stadsstrand/Cafe/Restaurant Plekk ( geruchten gaan dat ze nog een paar jaar langer op deze plek mogen blijven , hoera !  ) Wij haalden…

[antonieniessen]

Reality check #3

“Waarom ben je altijd zo negatief, Ton ?”…“Jezus, wat ben jij een zwartkijker”…“Jij levert alleen maar kritiek, maar oplossingen ho maar”…“Heb je weer last van je onderbuik, kerel ?”…“Nederland is een fantastisch land. Zeur toch niet zo”…“Wees een keer positief, man”

Eerlijk gezegd weet ik niet of het rijtje aanslagen dat ik gisteren keurig voor jullie opsomde volledig is. Een man die op een bushalte inreed werd omschreven als een verwarde persoon en die term wordt wel heel vaak gebruikt. Ook blijf ik twijfels houden over het ''incident'' voor het Amsterdamse CS. Een auto reed op 10 juni omstreeks 21 uur in op een groep voetgangers en binnen no time kregen wij te horen dat het allemaal te maken had met de bloedsuikerspiegel van de bestuurder. Een getuige die ter plaatse verklaarde dat hij de man moedwillig op de groep in zag rijden schijnt niet eens gehoord te zijn. Ook de beveiligings camera’s werkten niet. Vreemd, héél vreemd. Van de dader hoorden we geen naam en geen achtergrond. Het werd muisstil. Tot gisteren dan. Ineens verscheen de naam, de leeftijd en de achtergrond op de site van GeenStijl. Via een politie lek. Er werd niet gelekt naar de mainstream media, maar naar GeenStijl. Dat noem ik een ''bewussie''. Deze diender wist heel goed dat lekken naar bv het Parool zinloos was. Waarom ? Omdat het Parool vanaf dag 1 op de hoogte was van de personalia van de man en als huisblad van de gemeente Amsterdam niets naar buiten brengt wat de multicul in een kwaad daglicht zet. Die flut journalisten bijten nog liever hun tong af. Uit respect gebruik ik de naam van de man niet, want het zou best eens kunnen zijn dat het inderdaad met zijn bloedsuikerspiegel te maken had. Combinatie van een hele dag niet eten en niet drinken is nu eenmaal niet gezond. Zeker niet in de zomer. Het feit dat iemand in die toestand toch in een auto stapt is uiterst onverantwoordelijk. Dat staat voor mij gelijk als lazarus achter het stuur stappen. De 8 gewonden hebben in mijn ogen een ijzersterke zaak wat betreft een schadevergoeding. Ik zou als politie zijnde nog maar eens goed naar deze zaak kijken. 

Terug naar de aanslagen. Buiten het feit dat 99% van de aanslagen binnen Europa gepleegd worden door radicale moslims valt mij nog iets op. Bij verreweg de meeste aanslagen zijn Noord Afrikanen betrokken. Waarom weet ik niet, maar het is een feit. Ik kan er wel allerlei theorieën op loslaten, maar dat laat ik liever over aan mensen die daar verstand van hebben. Terwijl Europa al maanden de confrontatie zoekt met president Erdogan van Turkije zijn het veelal Noord Afrikanen (lees : Marokkanen en Algerijnen) die voor dood en verderf zorgen. Als Europa zijnde zou ik meer aandacht besteden aan het echte probleem en iets minder ruziepotten met de president van Turkije. In Turkije zitten namelijk zo'n de 3,5 miljoen geregistreerde vluchtelingen en als de Turkse president boos wordt zet hij de grenzen wagenwijd open. Die invasie kan Europa helemaal niet aan. Europa moet zijn verstand gebruiken en kiezen voor een diplomatieke oplossing met de Turken en een keiharde aanpak van de groep die een levensgroot probleem vormen : de Noord Afrikanen. Of moet ik jullie mee terugnemen naar 1 januari 2016 ? Plaats delict : het Stationsplein in Keulen. Ook deze dadergroep bestond hoofdzakelijk uit Noord Afrikanen. Niks geen vluchtelingen, maar hoofdzakelijk Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs. Problemen oplossen doe je door de problemen te benoemen. Niet door ontkennen en de andere kant opkijken. Helaas hebben links en het politiek correctivisme een verbond gesloten en dat verbond houdt in dat allochtone criminelen vooral niet als allochtoon in de media mogen verschijnen. Daarbij gesteund door de mainstream media. Ondanks het feit dat ze zich op grote schaal schuldig maken aan buurtoverlast, bedreiging, agressie tegen hulpverleners, straatrellen en –roof, homo bashing, seksuele agressie tegen vrouwen, huiselijk geweld, loverboy praktijken, groepsverkrachtingen, drugshandel, georganiseerde criminaliteit en wat al niet meer. Wordt vervolgd. 

[dearjohnmusic]

Producer Laurens Joensen (rechts) samen met Kasper Frenkel Frank, de engineer van Electric Monkey. Op de achtergrond drummer Martijn Bosman.

Nog maar drie nachtjes slapen en dan is het zover! "Things Will Change" is nu al het mooiste werk dat we hebben kunnen maken in ons muzikale leventje. In de aanloop naar vrijdag nemen we jullie graag nog even mee naar die paar magische (opname)dagen in november. En dan vooral hoe ons avontuur met producer Laurens Joensen tot stand kwam. Voor de liefhebbers, want deze long read begint al ergens begin 2009.

Als beginnend liedjesschrijver schreef ik (DJ) me in 2009 in bij CREA voor een cursus Singer-Songwriting. Het is de Zeeuwse grootmeester Laurens Joensen die deze cursus geeft. Als begenadigd gitarist en evenzo tekstschrijver weet hij zijn cursisten als geen ander de fijne kneepjes van het vak bij te brengen. Ik vertelde hem tijdens een van de lessen over mijn grote inspiratiebron: Jason Mraz. Als muzikant van de vorige generatie heeft Laurens geen idee wie deze meneer Mraz is. Ik geef hem de CD "We Sing. We Dance. We Steal Things.”. "Veel luisterplezier!", zeg ik hem. En ook: "Ik zie wel wanneer ik hem terug krijg van je." Dat zou even gaan duren.

De cursus kwam tot een einde en tijdens het finale optreden, mijn eerste als solo-artiest, heb ik nog nooit zoveel angstpeentjes gezweet. Gelukkig was maatje Ruud er toen ook al om me tijdens één van de liedjes (mentaal) te ondersteunen. De CD kreeg ik overigens die avond nog niet terug.

Jaren verstreken. Inmiddels had ik mezelf het alter-ego Dear John aangemeten en me helemaal suf gespeeld in allerlei cafés, huiskamers en op kleine en grote podia. Eén van de liedjes die ik tijdens de cursus schreef komt af en toe nog wel eens voorbij in onze sets. Met Laurens heb ik in die tijd helaas geen contact meer gehad. Enkele pogingen om het schijfje te heroveren strandden in goede intenties.

Tot twee jaar terug. Ik liep thuis de deur uit en wie stond daar plots voor mijn neus? Jawel, het was Laurens! Op de vraag wat hij hier op de kade kwam doen antwoordde hij dat hij de kat van mijn buren moest eten geven. Maar het mooiste was dat Laurens in de tweede zin zei: "Volgens mij heb ik jouw CD nog!" We deelden wat lachsalvo's uit en Laurens beloofde me de CD nog de volgende dag in de bus te gooien. De man hield woord. Helaas was ik er tijdens dit korte onderhoud niet in geslaagd om het telefoonnummer van Laurens op te slaan in mijn telefoon. Maar dit zou goed komen.

Weer een jaar later was ik op aanraden van mijn schoonzus bij een concert van het Pierre Dunker Quartet in Teatro Munganga. Na een heerlijke jazzavond draaide ik me tijdens het nuttigen van mijn Duveltje om en trof daar wederom Laurens Joensen aan. Dit was geen toeval meer. We babbelden even bij en Laurens vertelde me inmiddels een studiootje te hebben in Amsterdam Noord. Aangezien Ruud en ik dusdanig vergevorderd waren met het schrijven en pre-produceren van "Things Will Change", leek het ons een goed idee een keertje koffie te drinken met z'n drieën.

En zo geschiedde. Op een regenachtige doordeweekse avond in oktober togen we vol goede moed (en met knikkende knieën) naar Studio Monde. Aldaar speelden we akoestisch de track. "Aangenaam, jongens", waren zijn woorden. Gevolgd door; "Laten we hier wat moois van gaan maken!" We maakten een plan en vervuld van enthousiasme reden we terug naar huis.

Vervolgens ging alles vrij snel. Laurens kende nog wel een drummer. Martijn Bosman. De man met de dikste groove van Haarlem. Met een palmares waar we bang van werden. Check zelf maar. Gelukkig wist ik Korné ter Steege te ritselen om de basgitaar (en ook nog pedal steel) te komen spelen. Korné ken ik van de open mic avonden in Café Nel. Maar vooral als de bassist van de band die op mijn trouwdag de tent aan het dansen kreeg. Drie weken later repeteerden we in de studio van Martijn in Haarlem. Dit ging heel tof worden...

Op dinsdag 6 november was het dan zover. Studio A, de grote live-room van de Electric Monkey Studio in Noord, was klaar voor ons. De vibe die er die dag heerste was ongeëvenaard. Laurens en engineer Kasper Frenkel Frank hadden samen een masterplan gesmeed om de sound te krijgen die we zochten. De drums werden midden in de ruimte geplaatst om een open geluid te krijgen. Schuin tegenover Martijn stond Korné. Ruud zat met zijn gitaar op schoot in de drum-booth en ik zong de vocals in een aparte ruimte naast de control room. Na een korte lunch break was het de 6e live-take die alles in zich had. Dit is ook de take die in zijn geheel op de plaat staat. Na wat vocal overdubs, een klein piano partijtje van Laurens en extra percussie van Martijn, zat dag 1 erop.

Dag 2 was gitaar-dag. De dag begon meer dan uitstekend toen Laurens zijn ziel en zaligheid in een nylon gitaarpartij stopte. Kippenvel, zo mooi. Vervolgens was het de beurt aan Ruud om de finishing touch te verzorgen met zijn ongekend fijne elektrische gitaar sound. Het was af. We waren gesloopt, maar hadden ons nog nimmer zo voldaan gevoeld. Nadat Korné enkele dagen later vanuit zijn home studio nog wat pedal steel had toegevoegd, was het aan Tammo Kersbergen om zijn mix skills los te laten op ons liedje. And so he did.

De eerste mix was een eureka moment van grootse proporties. Na wat heen-en-weer kaatsen van feedback en voorstellen, kon er een strik omheen. Job done! Dit moest gevierd worden. Getuige het champagne-moment dat je kunt terugvinden op Instagram en Facebook.

En dan nu dus ein-de-lijk de release. Aankomende vrijdag, 19 april, gaat 'ie de lucht in! We zijn ongekend trots en iedereen die aan dit project heeft meegewerkt ongelooflijk dankbaar. We kunnen dan ook niet wachten om ons kindje te kunnen presenteren. Hopelijk zijn jullie net zo benieuwd!

Wil je er zeker van zijn dat je de track niet gaat missen, Pre-Save hem dan vast op Spotify. Dat kan via deze link: https://djmsc.nl/djtwc-presave

[hotspotjes]

[fusion_builder_container background_color=”” background_image=”” background_parallax=”none” enable_mobile=”no” parallax_speed=”0.3″ background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” video_url=”” video_aspect_ratio=”16:9″ video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_preview_image=”” overlay_color=”” video_mute=”yes” video_loop=”yes” fade=”no” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”solid” padding_top=”90″ padding_bottom=”90″ padding_left=”15%” padding_right=”15%” hundred_percent=”no” equal_height_columns=”no” hide_on_mobile=”no” menu_anchor=”” class=”” id=”” admin_toggled=”no”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ layout=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding_top=”” padding_right=”” padding_bottom=”” padding_left=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none” last=”no” hover_type=”none” link=”” border_position=”all”][fusion_title hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” content_align=”left” size=”2″ font_size=”” line_height=”” letter_spacing=”” margin_top=”” margin_bottom=”” text_color=”” style_type=”default” sep_color=””]

KEUKEN VOOR IEDEREEN

[/fusion_title][fusion_text columns=”” column_min_width=”” column_spacing=”” rule_style=”default” rule_size=”” rule_color=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=””]

Dimitri’s is een paar maanden open, maar is nu al niet meer weg te denken in Oost. Deze hotspot zit gevestigd op een hoek tegenover het Muiderpoort station en is ook met het OV goed te bereiken.

Toon Hölscher, de man achter Dimitri’s, raakte geïnspireerd in Tel Aviv waar iedereen altijd met elkaar samen is, tijd voor elkaar neemt, maar vooral samen geniet door met elkaar te eten. Dimitri’s moest een ware ontmoetingsplek worden waar je van dinsdag tot en met zondag naar binnen kunt lopen.

Van een ontbijt, lunch, borrel tot aan een diner, kunnen verschillende culturen elkaar hier ontmoeten. 

[/fusion_text][fusion_text columns=”” column_min_width=”” column_spacing=”” rule_style=”default” rule_size=”” rule_color=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=””]

[/fusion_text][fusion_text columns=”” column_min_width=”” column_spacing=”” rule_style=”default” rule_size=”” rule_color=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=””]

De kaart bij Dimitri’s staat vol met mezzes uit het Midden-Oosten en de Noord-Mediterraanse keuken. Dit zijn kleine gerechten die je samen met elkaar kunt delen, om zo de verschillende smaken uit de Mediterraanse en Arabische keuken te proeven. De keuze uit mezzes bestaat uit vis, vlees of een vegetarische variant, waarvan elk gerecht als een waar kunstjewerkje wordt geserveerd.

[/fusion_text][fusion_button link=”MEER HOThttps://hotspotjes.nl/hotspots/eat-drink-hotspot/amsterdam/amsterdam-oost/” text_transform=”” title=”” target=”_self” link_attributes=”” alignment=”center” modal=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility�� class=”” id=”” color=”default” button_gradient_top_color=”” button_gradient_bottom_color=”” button_gradient_top_color_hover=”” button_gradient_bottom_color_hover=”” accent_color=”” accent_hover_color=”” type=”” bevel_color=”” border_width=”” size=”” stretch=”default” shape=”” icon=”” icon_position=”left” icon_divider=”no” animation_type=”” animation_direction=”left” animation_speed=”0.3″ animation_offset=””]MEER HOTSPOTS IN AMSTERDAM OOST[/fusion_button][fusion_text columns=”” column_min_width=”” column_spacing=”” rule_style=”default” rule_size=”” rule_color=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=””]

Zo proefden wij een heerlijke kabeljauw met kappertjes en citroen, gepocheerde kip, rundertartaar met mierikswortel, knolselderij en falafel met ingelegde groenten. Om nog maar over het eveneens smaakvolle chocolade dessert te zwijgen.

[/fusion_text][fusion_text columns=”” column_min_width=”” column_spacing=”” rule_style=”default” rule_size=”” rule_color=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=””]

[/fusion_text][fusion_text columns=”” column_min_width=”” column_spacing=”” rule_style=”default” rule_size=”” rule_color=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=””]

Naast shared dining kan je bij Dimitri’s ook terecht voor feesten en partijen. Bij een borrelarragement hoeft het je dus aan niets te ontbreken. Live muziek, cocktail en gin-tonics events worden hier ook regelmatig georganiseerd, dus houd dat vooral in de gaten.

Kortom: neem plaats in een van de prachtige fauteuils en geniet van een smaakvol Arabisch en Mediterraans sprookje. 

Website: dimitris.amsterdam Adres: Insulindeweg 1

[/fusion_text][fusion_map api_type=”” embed_address=”” embed_map_type=”roadmap” address=” Insulindeweg 1, 1094 NW Amsterdam” type=”roadmap” width=”100%” height=”300PX” zoom=”14″ scrollwheel=”yes” scale=”yes” zoom_pancontrol=”yes” animation=”yes” popup=”yes” map_style=”default” overlay_color=”” static_map_color=”” infobox_content=”” infobox=”default” infobox_text_color=”” infobox_background_color=”” icon=”” icon_static=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” /][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]

#dimitris #amsterdam #hotspot #oost KEUKEN VOOR IEDEREEN Dimitri’s is een paar maanden open, maar is nu al niet meer weg te denken in Oost.

[emma-pintens-blog]

Day 1

Donderdag 24/11:

Na een lange dag les is het tijd om richting het station te stappen, ik ging namelijk naar Us By Night. Ik had vrijwel direct een trein naar Antwerpen Centraal en moest dan nog 20 minuutjes stappen naar de hangar op Park Spoor Noord. Bij aankomst leek het eerst allemaal vrij vaag, eerst moesten we ons ticket afgeven waarna we een bandje kregen om de volgende dagen binnen te kunnen. Bij binnenkomst in de ruimte kregen ik en het meisje waarmee ik samen naar het event was gegaan direct het aanbod om een gratis wafel te halen. Tegen eten zeg ik uiteraard nooit nee, zeker niet als het gratis is. De gratis wafels waren een actie van Adobe, waarna we een foto van de wafel op ons Instagram verhaal mochten zetten met de hashtag Adobe bij. Na de gratis wafel heb ik een tijdje rondgelopen op het event om alles te ontdekken en mijn eerste indruk was toch wel dat het vrij klein was. Het eerste wat mij opviel was de gigantische bus waar iedereen mocht op tekenen (ik en Paula waren de eerste durvers). Daarna ben ik snel drinken gaan halen want de eerste spreker was bijna aan de beurt. Ik bestelde een soort rare ice tea die enorm naar mojito proefde maaaarrr… aangezien ik dat weekend ervoor een enorme kater heb gehad die ik nooit meer zal vergeten, vond ik dit verschrikkelijk om te drinken. Oh fun fact dat ik niet op voorhand wist: geen drinken of eten in de mainstage dus met gevolg heb ik mijn drankje letterlijk moeten binnenkappen. De eerste spreker was Alex Czetwertynski uit New York. Hij is de creatieve ontwikkelaar bij Maxon. Alex kon heel goed spreken en had direct het publiek mee, ik denk ook omdat de beelden en filmpjes op zijn presentatie zo boeiend waren dat heel de zaal echt wel geinteresseerd was. Hij liet filmpjes zien over festivals en feesten waar hij de lichtshows van had geregeld. Dit was echt mega nice! Hierna ben ik naar de tutorial stage gegaan waar Bart Van De Wiele aan het praten was over de veranderingen bij het progamma Adobe CC, hij liet allemaal nieuwe trucjes zien waar wij als student communicatie toch wel veel aan kunnen hebben. Nick Cline uit Amsterdam was de volgende spreker dat ik ben gaan uitchecken. Dit was in de living room, een super gezellig podium met allemaal cozy zetels rond. Het was enorm druk bij zijn presentatie (ik denk dat dit ook komt omdat Adidas gewoon super populair is). Hierna hebben we heel de avond tot ongeveer 22u liggen socializeren met studenten die er ook waren . Dit was dag 1

[richard-nagel]

Het Suriname van schrijver Chris PolanenDoor:

Chris Polanen werd geboren in Suriname en verhuisde op twintigjarige leeftijd naar Nederland. Hij is dierenarts in Amsterdam-Zuidoost en eerder dit jaar kwam zijn debuutroman Waterjager uit. Waterjager speelt zich af in de nabije toekomst waar Paramaribo onder water staat door een dijkdoorbraak. Het grootste gedeelte van de bevolking is vertrokken, maar de goudzoekers, vissers en prostituees zijn gebleven. We kijken mee met Joshua, die Suriname op jonge leeftijd heeft verlaten. Hij keert terug om zijn broer Jean-Christophe op te zoeken, die de wetteloze stad met harde hand onder controle houdt.Chris gaat nog regelmatig terug naar zijn geboorteland en vertelt touristico over een veel vrolijker Suriname dan het Suriname uit zijn boek. Reis met ons mee naar het geboorteland van de schrijver.

De rivier

‘De Suriname-rivier mondt bij Paramaribo uit in de Atlantische oceaan en is eigenlijk het mooiste aan Suriname. Het is de levensader van het land en Paramaribo is het hart. Dolfijnen spotten is een trip die ik elke toerist aan kan raden. Je stapt in een bootje bij Leonsberg, net buiten Paramaribo, en binnen een half uurtje zit je tussen de dolfijnen in de monding van de rivier.

Iedereen kwam Suriname binnen via deze riviermonding: de kolonisten, de tot slaaf gemaakten en de immigranten uit Azië. Het is daarom een belangrijke en historische plek. De rivier zelf is woest en krachtig. Ik heb een paar keer aan de zwemmarathon meegedaan. Dan zwem je 18 kilometer vanaf Domburg richting de Atlantische Oceaan. Dat klinkt zwaarder dan het is. Begrijp me niet verkeerd: het is nog steeds heel zwaar, maar de sterke  stroming helpt je een handje. Deze race is altijd op 1 juli, de dag van de afschaffing van de slavernij. De finish is in het hartje van de stad. Het is een groot evenement en erg leuk om te bezoeken.

Een spannend moment tijdens deze zwemmarathon is de Jules Wijdenboschbrug. Je zwemt hier onderdoor maar moet opletten tussen welke pilaren je doorzwemt. Zwem je aan de linkerkant, dan beland je in de modder en kan je niet verder. Ga je rechts, dan kom je in een versnelling en ga je linea recta naar de Atlantische oceaan. Je moet dus precies in het midden blijven. Dat is niet gemakkelijk met die stroming.’

Paramaribo-Noord

‘Ik ben opgegroeid in Paramaribo-Noord en dat vind ik nog steeds een van de leukste plekken in de stad. Ik ga graag naar Blauwgrond, waar je veel Javaanse eettentjes hebt. Vooral in het weekend is het hier erg gezellig. Het is niet zo toeristisch. Hier kom je vooral de Surinamers tegen. Maar boven alles is het eten heerlijk.

Een bekende bezienswaardigheid in Paramaribo-Noord is de Sint-Petrus-en-Paulusbasiliek, een van de grootste houten kerken van Zuid-Amerika. Maar er is zoveel meer. Ik kan de Braziliaanse wijk van harte aanraden, een tip die je niet snel vindt in een reisgids. Het nachtleven bruist hier. La Perola, is een bijzondere plek. Een beetje ruig en soms behoorlijk spannend. Het is een hotel, restaurant en club. Je kunt hier heerlijk eten en goed dansen. Bijzonder is dat je hier tot heel laat kan eten. Dat zie je niet vaak in Paramaribo. Je kunt overal tot in de vroege uurtjes dansen, maar niet eten. Hier wel.’

Chris schreef een column over La Perola voor Waterkant, je leest hem hier

Buiten de stad

‘In Suriname heb je niet echt een zandstrand. Het is vooral modder en mangrove. Braamspunt is wel een zandstrand en hier kun je zelfs zwemmen in de oceaan. Je kunt er gemakkelijk heen met een bootje. Ik kan niet omschrijven hoe het eruit ziet, want het is een heel kwetsbaar stukje strand. De zee verandert de vorm constant.

Galibi, aan de westkust van Suriname, is ook heel bijzonder. Hier komen tussen februari en augustus zeeschildpadden aan land om eieren te leggen. Dat is absoluut niet alleen interessant voor dierenartsen zoals ik. Je kunt heel dicht bij de dieren in de buurt komen omdat ze tijdens het eieren leggen in een soort trance raken. De gigantische schildpadden zijn prachtig om te zien en tijdens het eieren leggen lijken ze te huilen.

De andere kant op, bij de grens met Guyana, tref je weer een heel andere wereld. Dit district heet Nickerie en hier wonen bijna alleen maar hindoestanen. Dit is de plek om Phagwa in maart mee te maken. Dan wordt er met gekleurde poeders, parfums en gekleurd water gegooid. Een vrolijke boel dus. Dit feest is in Paramaribo al groot, maar hier gaat het nog een stap verder.’

Tips van Chris:

Squeezy Hot Pot ‘Chinezen maken deel uit van de Surinaamse bevolking. De afgelopen twintig jaar zijn er nieuwe Chinezen gekomen en die hebben weer nieuwe dingen meegenomen. Het gerecht Hot Pot is daar een voorbeeld van. Dit restaurant is er veruit het beste in. Hier krijg je een grote ketel met kokende bouillon. Alle ingrediënten bestel je er rauw erbij. Het is heel lekker, gezellig en niet duur.’ Plutostraat 118, Paramaribo

Bistro Don Julio ‘Deze plek ken ik goed want mijn oma woonde hier in de straat. Er wordt hier goede muziek gedraaid en er wordt vaak spontaan gedanst. Het publiek is wat ouder, tieners komen er niet. Het een plek waar vooral Surinamers komen, toeristen gaan liever naar ’t Vat. De eigenaar is heel gastvrij. Hij komt altijd even aan je vragen of je het naar je zin hebt.’ Tokailaan 6, Paramaribo

De Cultuurtuin ‘Dit is niet wat je denkt, want er is niet veel cultuur. Het is een groen gebied in het centrum. Hier is ook het asiel waar zwerfhonden opgevangen en gesteriliseerd worden. Vanuit Nederland ondersteun ik dit project. De dierentuin is er tegenover. Het is fijn om hier even te ontspannen: Surinamers joggen hier en het is er heel stil.’

Touristico schreef dit verhaal in samenwerking met travelsuriname.nl, ‘jouw reis, jouw tempo’. Marijke Tuinstra en Edward Noordpool zijn dol op Suriname en willen het bijzondere land graag aan anderen laten zien. Om hun kennis en enthousiasme te delen, begonnen ze in 2016 hun reisbureau travelsuriname.nl. Je kunt bij hen je reis samenstellen met behulp van blokken. Je reis is hierdoor op maat gemaakt en tot in de puntjes verzorgd, maar er is ook ruimte voor eigen invulling. Ze helpen je uiteraard graag bij het maken van je keuze!

[miekeslotboom]

Zomervakantie 10 juni 2017 tot en met 29 juni 2017

Al jaren hebben we Denemarken op onze lijst staan en dit jaar, echt waar , dit jaar gaat het er eindelijk van komen. Als ik de laatste dingen aan de camper doe, vind ik dan ook dat alleen alles van Denemarken in de camper nodig is , en verwijder dan ook alle andere boeken ... tips etc. van Duistland. Denemarken, Here We Come !

Op zaterdag vertrekken we, voor ons doen vroeg, we wegen de camper en dat gewicht zit goed, dat is fijn om te weten. We gaan op pad. We rijden een heel stuk, tot Friedrichstadt eigenlijk niet heel ver van Denemarken af. Friedrichstadt is een prachtig stadje dat gebouwd is door iemand die totaal verliefd was op Amsterdam . En zodoende is hier een klein Amsterdam nagebouw.. de huizen de bruggen... alles. De Zaterdagavond was zon en regen... maar de zondag laat toch een zonnetje zien. We maken een boottocht en daarna vertoeven we in de stad op het terras want de zon heeft opeens veel kracht. Als we teruglopen naar de camper verandert opeens het weer ook... er komt weer regen. Maar door dit weer , is alles hier prachtig groen. Op maandag verlaten we Duitsland en eindelijk begint onze reis in Denemarken, we rijden naar Romo, en pinnen daar eerst Deense Kronen. Het is nog niet het eenvoudigste geld , zeker niet wanneer je de euro gewend bent. We lopen over de boulevard bij de haven, drinken koffie en gaan dan met de camper over het strand rijden. Want dat mag daar, Natuurlijk is dit heel leuk. Het waait als een bezetene en af en toe motregent het ook.  Het zand stuift onze camper in en wat er vanzelf nog niet inkwam , dat regelen de honden wel ,  die zitten vol zand. We vermaken ons prima op het strand en het is voor ons allen erg leuk. Toch beslissen we daar niet de top stellplätz te nemen, Het is nl. een plek die nergens bij ligt. Dat is voor mensen die alles goed kunnen prima , voor mij met mij toch enige beperkingen is een plek in de stad gewoon beter. We rijden door naar Ribe want dat stond ook op mijn lijst .. dat wilde ik heel graag zien.

Verbaasd ben ik, over dat de Denen het gelukkigste volk van Europa worden genoemd. Ik vind ze dat niet uitstralen , zouden ze een andere marge hanteren. Ik doe erg mijn best met mijn ”wat en hoe” boekje Deens maar eigenlijk interesseert het ze niet veel, ze praten duits of engels. Maar dat we nu zeggen , goh wat een prettige, gezellige mensen, nee dat helemaal niet . In Ribe stuiten we op een nieuw probleem. We lopen en ik wil even rusten. De honden mogen nergens naar binnen en dat betekent dat je in wind en regen, buiten op een terras moet gaan zitten. Onze eerste kennismaking met de prijzen van Denemarken, ontzettend duur... je kijkt wel twee keer voor je besteld. Maar het was een leuk stadje met gezellige winkels. De camperplek is gratis en is een parkeerterrein maar prima. De volgende dag zijn we eigenlijk al in zo‘n mineur stemming over Denemarken dat we twijfelen, moeten we wel blijven, als de honden nergens mogen, wat moeten we dan... we bezoeken het vikingcentrum nog en dat is zeker de moeite waard... erg mooi, leerzaam en prachtige omgeving, Een middaglunch voor 1 persoon, brood met twee worsten, kost 16 euro omgerekend. Pff wat een prijzen.... dat is toch even slikken. Dan komt de vraag weer... wat gaan we doen.. Denemarken of terug....

Ik zet nog even door en vraag Arjan van de noordzee naar de oostzee te rijden en aan die kant te kijken. De weg er naar toe is vlak en groen. Het valt me vooral op dat het lijkt alsof de huizen zijn neergevallen uit de lucht, pats zo in het grind, gras.... en er is nergens tuin... geen bloemperken, niets. Heel af en toe zie je een bloembak. Maar dat is sporadisch. Ik had veel meer pracht en praal verwacht... maar het dat is niet zo. En de natuur is vlak, heuveltjs, lieflijk maar ook eenvoud.

In Aabenraa aangekomen ga ik even de supermarkt in en dan is het omslagpunt bij mij het ook bereikt.... ik wordt zo onvriendelijk geholpen. Ik ben zo in de war van het vriendelijke Denemarken dat opeens niet zo vriendelijk schijnt te zijn. En meer regels kent dan ons bekent is,

Ik zeg we kijken even bij de camperplek nog.... en dan moet je opeens met creditcard betalen... en wij hebben Deense Kronen, ik ben er klaar mee en zeg, inleveren, bij de bank nu en wegwezen. En dat was ons Denemarken, een hele camper vol met alles over Denemarken, alleen boeken over Denemarken.. en wat gebeurt er ... we gaan naar Duitsland terug.

Denemarken, veel mensen zijn er gek op, anderen niet. Maar wat ik nu wel begrijp is dat ik beter moet vragen hoe die mensen hun vakantie vieren, Gaan ze veel uit, zitten ze op terras of zitten ze bij de camper of caravan. Zijn de mensen goed ter been, dit is het belangrijkste ...want wat vinden ze er leuk en dan komt fietsen en wandelen naar voren, en dat zijn toch dingen die ik niet kan. Dus zo leer je weer bij dat als iemand iets verteld je altijd moet doorvragen. Vooral over hoe ze vakantie beleven , bij de tent of weg....uit eten gaan of juist niet... een goede leer.

Goed we gaan weer rijden en als we Duitsland in rijden , valt er een last van ons af. We zijn thuis, zo voelt het, de taal gaat goed... euro... fijn.

We stoppen in Rendsburg dat is ook een topstellplatz en het is een prachtige, we zitten mooi aan het water en kunnen alle kanten op. Die dinsdag de 13e juni zitten we heerlijk buiten en genieten van het weer. Woensdag gaan we naar het NOK - Noord Oostzee Kanaal. Hier komen grote schepen doorheen en ook traumschiffe, nou dat willen we zien. De heenweg is een veel te lange weg, een foutje, we drinken koffie en eten ijs.... dan gaan we verder naar het welkomspunt. Hier worden schepen welkom geheten en iemand verteld steeds alles over de schepen, herkomst, lading, frequentie van doorkomen, alles. Heel erg interessant maar het traumschiff laat op zich wachten.... het heeft vertraging en moet de sluis nog in dus ipv 15.00 uur wordt het wel 23.00 uur. Dus die laten we voor wat het is .... we nemen een kortere we terug en genieten van de omgeving. We rusten op een bank voor de kerk en genieten van het kerkkoor dat oefent.... dan naar de camper... we gaan eten koken.

De donderdag 15 juni doen we kalm aan en in de middag gaan we naar de stad en kijken daar wat en gaan later weer terug. Dan begint het te onweren en regenen,,,

Vrijdag 16 juni pakken we de biezen en gaan naar Preetz voobij Kiel. We hadden gehoord dat het Kieler dagen waren en voor we naar Preetz gaan onderzoeken we Kiel met de camper, halen alle info, kijken waar de trein is en waar we op een boot kunnen. Dan naar Preetz , een mooie camping met kano verhuur en wij staan voor de poort maar een mooie plek met prachtig sanitair. Aardige mensen , die vorig jaar naar Winterswijk reden voor inkopen bij Obelink... het schijnt zoveel geld te schelen.... hoe grappig is dat.

Er is een mooi restaurantje bij  aan het water en er is een prachtig wandelpad naar het dorp. We hebben al treinkaartjes gekocht dus we zijn er klaar voor.

Zaterdag 17 juni gaan we op pad, de trein van 10 uur en in Kiel is het al druk. Het duurt een hele week en de schepen komen dan nog steeds aan. Dus dat betekent dat het weekend erop alles compleet is maar de mooiste schepen zegt men , zijn er niet omdat die dit jaar in Nederland zijn. We nemen de boot en die vaart ons van opstappunt naar opstappunt.... we kunnen zo alles zien en op de terug weg stappen we ergens aan de prommenade uit en lopen terug. Maar dat is nog een heel eind en het is warm en druk en... pfff opeens heb ik ook genoeg van de drukte en wil terug .. naar onze rust. Dus om vijf uur in de trein terug en bij onze camping heerlijk gegeten.... wat een drukke dag.

Wat ook interessant is dat er een punt is in Kiel dat is een herdenkingspunt, Laboe, hier houden de schepen even stil en herdenken de gesneuvelden in zee. Nergens noemt de vvv dit maar omdat ik altijd aan de praat ben met mensen vertelden ze ons dit.

Dan is het zondag 16 juni en prachtig weer, al vroeg draai ik een was en hang die op, verschoon onze bedden en dat is heerlijk , dan douchen we als het gebouw net is gereinigd.... maar het er zo netjes.. zo perfect dat dat eigenlijk niet nodig is. We gaan even bij het restaurant wat drinken en eten een wafel en gaan terug naar ons mooie plekje, ontzettend lieve Zweden naast ons met een Shih Tzu die dol blij was als ze ons zag.

Op Maandag 19 juni gaan we naar Wismar maar via Lubeck, de marsepein stad. We rijden via Plön en dat moet ook heel mooi zijn en dan zie ik een bord Malente... Daar gaat mijn favoriete boek over, hoe grappig. David Safier, Jesus liebt mich heet het.

Het is even zoeken in Lubeck, en even rondrijden maar we vinden de winkel. Een mooi uitzicht er tegenover, en na de koffie lopen we met marsepein en likeur terug en rijden verder. Onderweg komen we door de mooiste landschappen en dat valt me op in Schleswig Holtstein het is er prachtig, een sprookje. En de maand juni is geweldig, klaproosvelden met korenbloemen, gele pracht en praal, het is een droom waar je door rijdt.

De camperplek in Wismar is stampvol een kamp lijkt het.... maar voor een nacht... is het prima maar buiten zitten doe je er niet. We gaan de stad in het is heel warm.  Arjan gaat op een terras zitten en bekijk de stad, het is prachtig de wegen niet, keien... maar de huizen de kerk, alles is bijzonder. En als ik klaar ben gaan we naar een restaurant. Omdat er geen plaats is komen er twee keer mensen bij ons zitten en met Jorg de laatste hebben we enorm leuke gesprekken gevoerd en hoor je weer dingen die je nooit hebt geweten. Topavond.

Op dinsdag 20 juni gaan we naar Schwerin. We vertrekken en de plek is bijna leeg maar alles gereserveerd.... ongelooflijk.

Oohh Schwerin is 1 grote bouwplaats , de straten , het slot , alles.....we drinken koffie en ik maak foto‘s maar dan heb ik het gezien we gaan weg... we kijken wel waar we overnachten maar hier niet.. het is een rommeltje in de stad en ik hoef de volgende dag niet meer terug. We gaan naar Neukloster. Die Plek had ik al vaker gezien. We hebben een plek in de schaduw en het is er bijna koud. We zitten heerlijk maar er zijn massa’s muggen. Het ligt aan een water en het is er prachtig wandelen, er zijn allemaal scholen, van Rugen heel oud oosten komt hier naar school. Blinden instituut, gehandicapten.. gymnasium alles is er in een bijzondere omgeving. Er verblijven ook veel kinderen in het internaat omdat reizen zo ver is. Op woensdag 21 juni wandelen we langs het water, onze kleine waterrat heeft het warm en duikt erin. We drinken koffie met taart en gaan terug. We worden wel idioot van de muggen die zijn zo wreed.

Op donderdag 22 juni gaan we door naar het eiland Usedom eigenlijk onder Rugen wat veel bekender is. Maar hier ligt Peenemünde en daar is de V1 en V2 uitgetest. Er ligt een U boot een paradijs voor manlief. We komen erg moeilijk op het eiland maar met een omweg zijn we er. Eerst de zee aangedaan, het regent onophoudelijk maar niemand  ziet het als een probleem.... zee..zee

Dan gaan we de plaatsen door naar de camperplek. En die is zo bizar bijzonder. Het is een vrijheid, blijheid plek. Zet maar ergens neer. Arjan is helemaal om en wil volgend jaar weer. Het is ook leuk, de boten zijn restaurants en het is in opbouw, de brug naar de overkant is net geopend en iedereen doet zijn best toeristen te trekken en tevreden te stellen. Het DDR achterstandje wordt ingehaald. Het is een tijdje droog en wat genieten we buiten.

Op Vrijdag 23 juni gaat Arjan het V museum in zeg maar en hij geniet, ik lees, kijk tv en wacht, het regent de hele dag. We spreken later af en eten in een boot wat. Die nacht is er gigantisch onweer en het regent enorm. Het is ongelooflijk.

Op zaterdag 24 juni gaat Arjan naar de U boot en ik doe weinig , wandel, lees. Het regent , het is even droog, een wisselvallig weer. We eten in de camper en nemen een dessert op de boot. De  natte sporen van de nachtelijke regen trekt heel langzaam weg maar het is kletsnat.

Op zondag 25 juni gaan we naar Ahlbeck aan de poolse grens, daar zijn zandsculpturen en dat wil ik graag zien. Het was prachtig. Maar het weer sloeg zo ineens weer om en met bakken uit de lucht... gelukkig was het binnen.

Voordeel van dit weer is dat alles prachtig groen is, de natuur lonkt naar ons.We gaan even polen in en dan over de grens, braderie, markt, kraam na kraam kilometers lang .... en ik wil uit de auto ik wil los , ik wil kopen , ik wil blijven. Maar we moeten door naar Dargen. Het DDR museum. Je weet niet wat je allemaal ziet, het is er mutje vol en elk ogenblik zie je wel weer wat. Daarna rijden we verder en we zoeken een nieuwe plek. Gross Quascow een camping met camperplek. We staan er maar mooi vinden we het niet direct. Zo groot zo moeilijk te belopen, steil... maar weer aan een prachtig meer . Helaas zijn de muggen hier nog agressiever.... grrrrrrr.

We zitten nog even buiten, eten en genieten. De volgende dag de Maandag 26 juni gaan we wandelen en beneden aan het water zitten en de avond uit eten.

Dinsdag 27 juni vertrekken we naar Oranienburg hier woonde Amalia en onze Amalia is daarna vernoemd een eenvoudig slot , heel fijn en leuk om even te zien, Dan door naar Magdeburg. Arjan wil dat heel graag zien maar we hebbe file en de ene opbreking na de andere en dan eindelijk aangekomen , komen we de stad niet in en ik ben zo moe en Arjan zo klaar er mee dat we doorrijden.

we willen naar Steinhudde, eindelijk daar is de plek verschrikkelijk , zo erg dat we de nacht  er niet willen zitten en vertrekken, de dag wordt steeds langer... pffffff. We rijden naar Hameln een plek die we kennen en gaan bij de kanoclub staan. Het regent, het komt met bakken uit de lucht. Ook de Woensdag 28 juni komt het van boven.... het giet.... Mijn zus en zwager zitten 40 km verderop en komen met de auto en we houden ons op in een restaurant en vermaken ons samen, en eten gezellig. Ze lopen even mee naar de camping want het is droog maar daar aangekomen begint het weer te hozen......

Op donderdag 29 juni vertrekken we naar Emmertahl, we bekijken voor een andere keer de camperplek en bezoeken in de buurt een kasteel en dan kiezen we ervoor om naar huis te rijden, 20 dagen van huis, het is klaar. We hebben alles bij gehouden en kwamen op 76,00 afgerond per dag aan uitgaven. Incl. diesel, camping, plekken, wassen, boodschappen, uitjes, eten alles. Dus geslaagd, 2150 km gereden dit jaar.

[micheltaanman-blog]

Amsterdam Noord -Hangar

Zondagmiddag een beetje een druilerige dag . Wind / wolken en de zon die er maar  doorkomt .

Netflixen met een zak Bugles en een fles Cola ligt op de loer . Net op tijd weten we een lazy bankdag om te buigen naar een “waar & wanneer “ vakantie bespreek lunch .

De vrienden uit Amsterdam stellen “Hangar”  in Amsterdam-Noord voor . Voor hun handig  want met de pont zitten ze er zo en voor ons tof…