#twoi niewolnicy

[iwanttobesomeonesflower]

[wolcichyczas]

11/02/22

2 Mojżeszowa 11:1-10

(1) I rzekł Pan do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę ześlę na faraona i na Egipt, potem wypuści was stąd. Wypuści was całkowicie, a nawet was stąd wypędzi. (2) Powiedz ludowi, ażeby pożyczyli sobie każdy mężczyzna od swego sąsiada, a każda niewiasta od swojej sąsiadki przedmioty srebrne i przedmioty złote. (3) A Pan usposobił Egipcjan życzliwie do ludu. Także ów mąż, Mojżesz, był bardzo poważany w ziemi egipskiej, zarówno u dworzan faraona jak i u ludu. (4) I rzekł Mojżesz: Tak mówi Pan: O północy przejdę przez Egipt. (5) I pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej, od pierworodnego syna faraona, który miał zasiąść na jego tronie, aż do pierworodnego syna niewolnicy, która jest przy żarnach, i wszelkie pierworodne bydła. (6) I powstanie wielki krzyk w całej ziemi egipskiej, jakiego przedtem nie było i potem nie będzie. (7) Lecz na nikogo z Izraelitów nawet pies nie warknie, ani na ludzi, ani na bydło, abyście poznali, że Pan robi różnicę między Egipcjanami a Izraelitami. (8) I przyjdą wszyscy ci słudzy twoi do mnie, i złożą mi pokłon, mówiąc: Wyjdź ty i cały lud, który idzie za tobą. Potem wyruszę. I wyszedł od faraona w srogim gniewie. (9) Ale Pan rzekł do Mojżesza: Faraon was nie usłucha, aby cudów moich było jeszcze więcej w ziemi egipskiej. (10) A Mojżesz i Aaron dokonali wszystkich tych cudów przed faraonem. Lecz Pan przywiódł do zatwardziałości serce faraona, tak iż nie wypuścił synów izraelskich ze swego kraju.

Pamiętaj, że w 2 Moj 10:28, Mojżeszowi grożono, że jeśli kiedykolwiek zobacz twarz faraona ponownie, to zginie. Mojżesz najwidoczniej wiedział, że ta dziesiąta i największa plaga, plaga śmierci pierworodnych, miała mieć miejsce. Tak więc Mojżesz zwraca słowa faraona z powrotem na jego głowę jako prześmiewcze ostrzeżenie o nadchodzącej pladze. Kiedy Mojżesz powiedział, “Nie zobaczę już więcej Twojej twarzy” (v.29), Mojżesz nie ogłaszał tego, że się poddaje ponieważ tym razem naprawdę przestraszył się faraona. Raczej Mojżesz ogłaszał, że faraon umrze! Najwidoczniej potrzebujemy rozumieć te słowa jako, “I Pan powiedział,” z w.1 jako “Pan już powiedział”, ponieważ w 2 Moj 10:29, Mojżesz mówi wiedząc o tym co się stanie w 2 Moj 11:1. Zauważ, że Pan zainterweniował, dając hebrajskim niewolnikom przychylność w oczach Egipcjan (w.3). Po wszystkich plaga, Izrael był wielce szanowany (oraz Izraelski Bóg) przez powszechny lud! Zauważ również, że Mojżesz był uważany za “wielkiego w ziemi Egipskiej”, w oczach sług faraona oraz innych. Nie ma wątpliwości co do tego, że wielu Egipcjan (nawet sami słudzy faraona) doszło do zrozumienia iż Bóg Mojżesza był naprawdę wielki, a ich bogowie bezsilni! Werset 7 mówi, “Lecz na nikogo z Izraelitów nawet pies nie warknie.” To jest stare, antyczne powiedzenie. Oznacza ono, że nawet najmniejsza krzywda nie stanie się Izraelowi w czasie tej ostatniej plagi.

Krok Życiowy

Wiedząc, że Panu podoba się pocieszanie Jego ludzi, którzy przechodzą przez problem dla Jego celów, musimy zadać sobie pytanie, “Czy ten problem, trudność lub próba sprawiają we mnie zmartwienie i niepokój, czy też ufam Panu wiedząc, że “nawet pies nie warknie” przeciwko mnie? Jaki jest Twój obecny problem, który musisz złożyć przed Bogiem?

[uposledzony-aniol]

09.09

PUSTKA

Jak siostra dla mnie...

Odkąd pamiętam zawsze ze mną była...

Taka nienaturalna ale taka stoicka..

Większość się jej boi bo myślą że ich przerasta....

Ale obejmowała mnie częściej niż moja własna Mama...

Od początku jest i będzie do końca...nie uzupełnie jej niczym...

Ale pokochałem ją ja romus i remulus ciało wilczycy

Już się nie boję...nic takiego mnie nie czeka

Umiem już z nią żyć i nie mam zamiaru dłużej uciekać

Moja kochana pustka, jak się czują twoi niewolnicy?

[wolcichyczas]

2019/02/13

2 Mojżeszowa 11:1-10 

1 I rzekł Pan do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę ześlę na faraona i na Egipt, potem wypuści was stąd. Wypuści was całkowicie, a nawet was stąd wypędzi.  2 Powiedz ludowi, ażeby pożyczyli sobie każdy mężczyzna od swego sąsiada, a każda niewiasta od swojej sąsiadki przedmioty srebrne i przedmioty złote.  3 A Pan usposobił Egipcjan życzliwie do ludu. Także ów mąż, Mojżesz, był bardzo poważany w ziemi egipskiej, zarówno u dworzan faraona jak i u ludu.  4 I rzekł Mojżesz: Tak mówi Pan: O północy przejdę przez Egipt.  5 I pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej, od pierworodnego syna faraona, który miał zasiąść na jego tronie, aż do pierworodnego syna niewolnicy, która jest przy żarnach, i wszelkie pierworodne bydła.  6 I powstanie wielki krzyk w całej ziemi egipskiej, jakiego przedtem nie było i potem nie będzie.  7 Lecz na nikogo z Izraelitów nawet pies nie warknie, ani na ludzi, ani na bydło, abyście poznali, że Pan robi różnicę między Egipcjanami a Izraelitami.  8 I przyjdą wszyscy ci słudzy twoi do mnie, i złożą mi pokłon, mówiąc: Wyjdź ty i cały lud, który idzie za tobą. Potem wyruszę. I wyszedł od faraona w srogim gniewie.  9 Ale Pan rzekł do Mojżesza: Faraon was nie usłucha, aby cudów moich było jeszcze więcej w ziemi egipskiej.  10 A Mojżesz i Aaron dokonali wszystkich tych cudów przed faraonem. Lecz Pan przywiódł do zatwardziałości serce faraona, tak iż nie wypuścił synów izraelskich ze swego kraju.  

W 2 Moj. 10:28 Mojżeszowi zagrożono, że jeśli ujrzy twarz faraona jeszcze raz to umrze. Mojżesz wiedział, że dziesiąta i największa plaga wkrótce miała być zesłana, więc zwraca się do Faraona z ważnym ostrzeżeniem przed dziesiątą plagą. Kiedy Mojżesz powiedział ""już nigdy nie zjawię się przed twoim obliczem"" (w.29), nie ogłaszał swojej rezygnacji z zawodu spowodowaną strachem przed Faraonem. Wręcz przeciwnie, ogłaszał, że Faraon wkrótce umrze!Zobacz, że Pan zainterweniował, czyniąc Egipcjan przychylnymi dla Hebrajczyków (w. 3). Po wszystkich plagach, Izrael (i jego Bóg) zyskał sobie wielki szacunek wśród pospolitego ludu w Egipcie! Zauważ też, że Mojżesza uznawano za wielkiego człowieka w obecności Faraona i jego sług. Bez wątpienia wielu Egipcjan, a nawet słudzy Faraona doszli do wniosku, że Bóg Mojżesza był bardzo wielki, a ich bogowie bezsilni przed Nim.Werset 7 mówi ""Lecz na nikogo z Izraelitów nawet pies nie warknie"". To oznaczało, że Izrael nie miał doświadczyć najmniejszych urazów podczas ostatniej plagi.

Krok Życiowy

Wiemy, że Bóg pragnie pocieszać tych, którzy przechodzą przez trudności płynące z bycia Mu posłusznym. Zadaj sobie pytanie ""Czy ten problem, ta trudność i ta próba sprawia, że się martwię czy raczej ufam Bogu, że nie pozwoli nawet ""psu warknąć"" na mnie?"". Jaką trudność powinieneś oddać Bogu?"

[wolcichyczas]

2019/02/11

2 Mojżeszowa 10:1-15 

1 Potem rzekł Pan do Mojżesza: Idź do faraona, gdyż to Ja sam przywiodłem do zatwardziałości serce jego i serce sług jego, aby czynić te moje znaki wśród nich  2 i abyś ty opowiadał dzieciom swoim i wnukom swoim, jak obszedłem się z Egipcjanami, i jakie znaki czyniłem wśród nich, byście poznali, żem Ja Pan.  3 Poszedł więc Mojżesz z Aaronem do faraona i rzekli do niego: Tak mówi Pan, Bóg Hebrajczyków: Jak długo wzbraniać się będziesz, by się przede mną upokorzyć? Wypuść lud mój, aby mi służył!  4 Bo jeżeli będziesz się wzbraniał wypuścić lud mój, to Ja jutro sprowadzę szarańczę na twój kraj.  5 Pokryje ona całą ziemię, tak że nie będzie można zobaczyć ziemi, i pożre resztę tego, co ocalało, co pozostało po gradzie, i obgryzie wszystkie drzewa, które wam rosną na polu.  6 I napełni domy twoje i domy wszystkich sług twoich, i domy wszystkich Egipcjan, czego nie widzieli ojcowie twoi i ojcowie ojców twoich, odkąd żyją na ziemi aż do dnia dzisiejszego. Potem odwrócił się i wyszedł od faraona.  7 A słudzy faraona rzekli do niego: Jak długo będzie nam ten człowiek przynosił nieszczęście? Wypuść tych ludzi, aby służyli Panu, Bogu swemu. Czy jeszcze nie rozumiesz, że Egipt ginie?  8 Sprowadzono więc z powrotem Mojżesza i Aarona do faraona, a on rzekł do nich: Idźcie, służcie Panu, Bogu waszemu. Lecz którzy to mają iść?  9 Mojżesz odpowiedział: Pójdziemy z naszą młodzieżą i z naszymi starcami; pójdziemy z naszymi synami i naszymi córkami, z naszymi trzodami i z naszym bydłem, gdyż mamy obchodzić święto Pana.  10 Wtedy rzekł do nich: Pan niech będzie z wami, jeżeli ja kiedykolwiek wypuszczę was i dzieci wasze. Patrzcie, jak złe macie zamiary.  11 Nie tak! Idźcie wy, mężczyźni, i służcie Panu, skoro tak tego żądacie! I wypędzono ich od faraona.  12 I rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę swoją nad ziemią egipską, by przyszła szarańcza. Niech spadnie na ziemię egipską i pożre wszelką roślinność ziemi, wszystko, co pozostawił grad.  13 I wyciągnął Mojżesz laskę swoją nad ziemią egipską. A Pan sprowadził wiatr wschodni na kraj i wiał przez cały dzień i całą noc. A gdy nastał poranek, wiatr wschodni przyniósł szarańczę.  14 I szarańcza przyleciała nad całą ziemię egipską, i osiadła w bardzo wielkiej ilości na całym obszarze Egiptu. Nie było przedtem takiej ilości szarańczy ani już nie będzie.  15 Pokryła ona całą powierzchnię ziemi, tak że ziemia pociemniała. I pożarła całą roślinność ziemi i wszelki owoc drzew, który pozostawił grad. Nie pozostała żadna zieleń na drzewach ani żadna roślinność w całej ziemi egipskiej.

W dzisiejszym paragrafie widzimy ósmą plagę- szarańczy. Zastanawiałeś się kiedyś dlaczego Bóg kazał Mojżeszowi ogłaszać plagi przed Faraonem, wiedząc że Faraon Go nie usłucha? W drugim wersecie czytamy, że ta plaga miała być znakiem dla Izraela. Bóg nie tylko miał na celu działanie w sercu Faraona. Chciał też aby cuda w Egipcie miały też być opowiadane dzieciom i wnukom Mojżesza (i całego Izraela). Pan chciał użyć tego historycznego wydarzenia, w którym miał bezpośredni udział, jako lekcje dla Jego ludu. A więc jednym z celów plag było, żeby Izrael poznał ""żem Ja Pan"" (w. 2). (Zob. Ps. 76:10)

Zauważ, że Faraon znów proponuje pójście na kompromis z Bożym rozkazem wypuszczenia ludu. Faraon mówi ""Idźcie, służcie Panu, Bogu waszemu. Lecz którzy to mają iść?"" chociaż wcześniej mówił ""Idźcie, ale nie zbyt daleko."" (2 Moj. 8:28). Teraz Faraon mówi ""Idźcie, ale ja będę decydował o tym kto pójdzie"". Mojżesz zrozumiał sugerowane znaczenie kompromisu Faraona: tylko rodzice mogą iść, ale dzieci, dziadkowie i bydło już nie. To wszystko było źródłem egipskich dochodów!  Zamiary tego bezbożnego króla były jasne dla Mojżesza: Możecie iść jeśli chcecie, ale będziecie zmuszeni do powrotu (w. 11). Faraon chciał mieć kontrolę nad Izraelem tak, żeby po czasie uwielbienia, jego niewolnicy powrócili.

Krok Życiowy

Przez chodzenie na kompromis odwracamy się od Bożej woli. Nie powinniśmy się targować ze światem! W jaki sposób świat Ciebie poprowadzi na kompromis?"

[wolcichyczas]

2019/02/02

2 Mojżeszowa 5:13-23 

13 Naganiacze zaś przynaglali, mówiąc: Musicie wykonać codzienną waszą pracę jak wtedy, gdy jeszcze była słoma.  14 I bito nadzorców izraelskich, których ustanowili nad nimi nadzorcy faraona, mówiąc: Dlaczego nie wykonaliście ani wczoraj, ani dzisiaj cegieł w pełnej ustalonej jak poprzednio ilości?  15 I przyszli nadzorcy izraelscy do faraona, i biadali, mówiąc: Dlaczego tak postępujesz ze sługami swoimi?  16 Nie daje się już słomy sługom twoim, a mówi się nam: Róbcie cegły! Ponadto słudzy twoi są bici. Wina to ludu twojego.  17 A on odpowiedział: Leniwi jesteście, leniwi i dlatego mówicie: Pójdziemy i złożymy ofiarę Panu!  18 Teraz więc idźcie, ale do pracy! Słomy wam nie dadzą, a jednak musicie oddać wyznaczoną ilość cegieł.  19 I widzieli nadzorcy izraelscy, że jest z nimi źle, ponieważ im powiedziano: Nie ujmie się nic z codziennej ilości cegieł.  20 Gdy wychodzili od faraona i natknęli się na Mojżesza i Aarona, którzy stali, oczekując ich,  21 rzekli do nich: Niech wejrzy Pan na was i osądzi, żeście nas tak zohydzili u faraona i jego sług. Włożyliście do ręki ich miecz, aby nas zabili.  22 Wtedy Mojżesz zwrócił się ponownie do Pana, mówiąc: Panie! Dlaczego wyrządziłeś zło temu ludowi? Dlaczego mnie tu posłałeś?  23 Wszak od tej chwili, gdy poszedłem do faraona, aby mówić w imieniu twoim, gorzej postępuje z tym ludem, Ty zaś nie wyratowałeś ludu swego.  

W dzisiejszym paragrafie sprawy się pogarszają. Zamiast uwolnienia, hebrajscy niewolnicy są bardziej uciskani niż kiedykolwiek. Ale czy powinno nas to dziwić? Czy Bóg nie ostrzegł Mojżesza, że jego pracy będzie towarzyszył bezwzględny sprzeciw? Wiedza o tym, że ktoś się będzie przeciwstawiać znacznie się różni od doświadczenia przerażającej i silnej ręki wroga. 

Więc kiedy Mojżesz i Aaron wychodzili z zakończonej konferencji z Faraonem (w.20), komisja już czekała na protest przeciwko polityce braku słomy, która została na niej ustalona. Zażalenie jest oczywiste. Obwinili Mojżesza mówiąc ""zohydziliście nas u faraona i jego sług"" (w.21). Mojżesz wysłuchał ale nie napomniał ich za złe nastawienie. On wiedział jak ciężki był ich ciężar. I choć mógł im przypomnieć, że to było do przewidzenia, on ""zwrócił się ponownie do Pana"" (w.22).  Co za dobra reakcja! Kiedy masz pytania albo kiedy doświadczasz przeciwności nie tylko od wrogów ale nawet od przyjaciół po prostu zwróć się ponownie do Pana- zanieś swoje ciężary Panu i zostaw je tam.Więc nasz fragment kończy się na tym jak Mojżesz przychodzi do Pana z ciężarem na sercu. Mówi ""Dlaczego wyrządziłeś zło temu ludowi? Dlaczego mnie tu posłałeś?"" (w.22). Jutro zobaczymy, że Pan niewątpliwie słuchał swojego sługę i od razu go pokrzepił.

Krok Życiowy

Czy zdarzały się chwile w twoim życiu, kiedy modliłeś się pytając Pana dlaczego twoja sytuacja się komplikuje? Pan jest gotowy do wysłuchania naszych błagań i do zainterweniowania. Pamiętaj jednak, że On nie popełnia pomyłek. Jakich przeciwności doświadczasz teraz, z którymi powinieneś przyjść do Niego?

[wolcichyczas]

2019/06/28

Objawienie Jana 6:1-17 

1 I widziałem, jak Baranek zdjął pierwszą z siedmiu pieczęci i usłyszałem głos jednej z czterech postaci, donośny jak grzmot, mówiący: Chodź!  2 I widziałem, a oto biały koń, ten zaś, który siedział na nim, miał łuk, a dano mu koronę, i wyruszył jako zwycięzca, aby dalej zwyciężać.  3 A gdy zdjął drugą pieczęć, usłyszałem, jak druga postać mówiła: Chodź!  4 I wyszedł drugi koń, barwy ognistej, a temu, który siedział na nim, dano moc zakłócić pokój na ziemi, tak by mieszkańcy jej zabijali się nawzajem; i dano mu wielki miecz.  5 A gdy zdjął trzecią pieczęć, usłyszałem, jak trzecia postać mówiła: Chodź! I widziałem, a oto koń kary, ten zaś, który siedział na nim, miał wagę w ręce swojej.  6 I usłyszałem jakby głos pośród czterech postaci mówił: Miarka pszenicy za denara i trzy miarki jęczmienia za denara; a oliwy i wina nie tykaj.  7 A gdy zdjął czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartej postaci, która mówiła: Chodź!  8 I widziałem, a oto siwy koń, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć, a piekło szło za nim; i dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, by zabijali mieczem i głodem, i morem, i przez dzikie zwierzęta ziemi.  9 A gdy zdjął piątą pieczęć, widziałem poniżej ołtarza dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli.  10 I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi?  11 I dano każdemu z nich szatę białą, i powiedziano im, aby jeszcze odpoczęli przez krótki czas, aż się dopełni liczba współsług i braci ich, którzy mieli podobnie jak oni ponieść śmierć.  12 I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć, że powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały księżyc poczerwieniał jak krew.  13 I gwiazdy niebieskie spadły na ziemię, podobnie jak drzewo figowe zrzuca figi swoje, gdy wiatr gwałtowny nim potrząśnie;  14 i niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich.  15 I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich,  16 i mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie,  17 i przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać?  

Objawienie JanaApostoł Jan napisał księgę Objawienia około 95 n.e. podczas panowania Rzymskiego cesarza Domitiana (81-96 n.e.). Jan był na wygnaniu na wyspie Patmos (wyspa o wymiarach 6,5km x 13 km używana w celach ukarania przestępców, oddalona o ok.10 km od Efezu). Tradycja twierdzi, że Jan został uwolniony za czasów cesarza Nerwa, który panował w latach 96-98 n.e..Zgodnie ze słowami Chrystusa skierowanymi do Piotra w Jana 21 i zgodnie z tradycją kościoła, Jan był jedynym apostołem, który dożył starego wieku (choć on też umarł śmiercią męczeńską). Powszechnie uznaje się, że ewangelia Jana oraz 1,2 i 3 Jana także były napisane w 90tych latach n.e. więc nie można definitywnie powiedzieć, że księga Objawienia Jana jest ostatnią księgą Biblii, jednak można śmiało stwierdzić, że jest logicznym zakończeniem treści zapisanych w obu testamentach. Jan był umiłowanym uczniem jak i częścią trzyosobowej grupy najbliższych osób Jezusowi razem z Piotrem i Jakubem. Był z Chrystusem na górze przemienienia. Zabrał Piotra do domu najwyższego kapłana na ostatnią sprawę sądową Chrystusa, bo ewidentnie znał tą wpływową rodzinę. Tylko Jan, ze wszystkich apostołów, był obecny przy ukrzyżowaniu gdzie usłyszał prośbę Jezusa o zatroszczenie się Marią. W roku 95 n.e. Jan miał już za sobą siedemdziesiąt lat służby Jezusowi. Co za wspomnienia musiały wypełniać jego umysł w momencie otrzymania wspaniałych informacji z księgi Objawienia! Ze wszystkich autorów Nowego Testamentu, tylko Łukasz i Paweł napisali więcej od Jana. ""Objawienie"" jest przetłumaczeniem greckiego słowa apokalipsa. Jedno i drugie słowo odnosi się do odsłonięcia. Zazwyczaj kojarzymy odsłonięcie przyszłych zdarzeń (proroctwa) z księgą, ale tutaj słowo ""objawienie"" mówi o objawieniu Jezusa Chrystusa, który jest głównym tematem księgi i duchem przyszłych zdarzeń. Objawienie 1:19 przedstawia zarys księgi w trzech czasach. Jan dostał polecenie aby zapisał ""co widział"" (czas przeszły, rozdział 1), ""co jest"" (czas teraźniejszy, rozdziały 2 i 3) i ""co się stanie potem"" (czas przyszły, rozdziały 4-22). Moglibyśmy też podzielić księgę na sposoby w jakich przedstawia Jezusa. W rozdziałach 1-3 jest przedstawiony jako Pan nad zborami. W rozdziałach 4-20 jest przedstawiony jako Lew nad narodami. W rozdziałach 21-22 jest przedstawiony jako Baranek wieczności.Księga Objawienia jest bardzo symboliczną księgą. Niektóre symbole są wyjaśnione bezpośrednio w tekście, a inne mają swoje wytłumaczenie w Starym Testamencie. Powinniśmy być ostrożni by nie skupiać się na zdaniach, które używają słowa ""jak"". Takie zdania są porównaniami, nie rzeczywistością.W historii widzimy cztery sposoby zrozumienia tej księgi. W teorii ""preterystycznej"", zapowiedzi uznaje się za spełnione wraz z okolicznościami z 70 roku n.e.- zniszczenia Jerozolimy przez Rzymian. W ""historycznej"" teorii zapowiedzi dotyczą całej historii świata rozpoczynając od czasów Jana aż do końca czasów. Teoria ""idealisty"" twierdzi, że księga uczy pewnych duchowych zasad i że nie mówi o konkretnych zdarzeniach. Czwarty pogląd, który udziela nasz komentarz, to teoria ""przyszłości"", która głosi, że rozdziały 4-22 są przyszłością.Księga używa cyfr w bardzo wyjątkowy sposób (cyfra siedem ukazuje się 50 razy!). Bibliści odnotowali 550 aluzji do Starego Testamentu: 278 z 404 wersetów wspomina Starotestamentowe pojęcia. Daniela 2 ma swoje odniesienie w Objawieniach dziesięć razy, a do Daniela 7 jest trzydzieści aluzji. Grecki tekst ma wiele błędów gramatycznych, które można wytłumaczyć wielkim podekscytowaniem Jana kiedy otrzymywał i zapisywał informacje.Księga przedstawia ostatnią walkę Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego z ojcem (Szatanem), synem (Antychrystem) i nieświętym duchem (fałszywym prorokiem). Objawienie kończy się nowością: nowym niebem i ziemią, nowymi ludźmi, nową oblubienicą, nowym domem, nową świątynią, i nowym światłem. To jest odpowiedź na tragedię z 1 Mojżeszowej 1-3: odzyskanie raju dla odkupionej ludzkości. Księga Objawienia jest jedyną księgą w Biblii, która obiecuje błogosławieństwo dla tych, którzy ją czytają, jednak przez większą część historii była ignorowana, ponieważ uważano ją za zbyt trudną do zrozumienia. Księga Daniela 12:4 mówi, że w czasach ostatecznych, Chrześcijanie będą rozumieli proroctwa (""Ale ty, Danielu, zamknij te słowa i zapieczętuj księgę aż do czasu ostatecznego! Wielu będzie to badać i wzrośnie poznanie."").Objawienie 6:1-8:1 opisuje siedem sądów pieczęci. Z każdym otwarciem nowej pieczęci, Jan obserwuje prorockie zdarzenie. Pierwsze cztery sądy pieczęci, są też nazywane czterema jeźdźcami apokalipsy. Głos brzmiący jak grzmot, pochodzący od pierwszego żyjącego zwierzęcia, wygłasza sąd. Biały jest symbolem zwycięstwa i może być symbolem pozornej czystości. Widzimy, że te wydarzenia zostały zainicjowane przez Boga ponieważ jeźdźcowi białego konia dano władzę. Możemy zatem uznać te zdarzenia za Bożą karę, która jest wylewana na grzeszną ziemię.Choć nie jest w tym fragmencie podany okres czasu wydarzeń z rozdziału 6., Daniel i Mateusz mówią o wojnie podczas całego okresu wielkiego ucisku. Możemy uznać, że otwarcie pierwszej pieczęci zaczyna się niedługo po pochwyceniu kościoła i że biały koń reprezentuje początek dążenia Antychrysta do objęcia władzy nad całym światem. Czerwony koń dotyczy rozlania krwi w wojnie. Czarny koń reprezentuje głód, który przychodzi po wojnie. Boży głos (pochodzący spośród czterech postaci) wyjaśnia, że trzeci koń jest karą zesłaną na grzeszną ludzkość. Podane ceny jedzenia wskazują na dziesięciokrotną inflację w cenach. Oliwki i winogrona rosną dziko, więc nie są one bezpośrednio dotknięte tymi zdarzeniami. Głód jest ograniczony, a bogaci nadal mają swoje jedzenie. Ostatni koń jest koloru żółto-zielonego (greckie słowo to chlor) i oznacza śmierć. ""Piekło"" (po grecku- hades, oznacza grób) jest ""karawanem pogrzebowym"" który następuje po wszystkich poprzednich sądach.Szósta pieczęć (w. 12-17) jest podobna do czas��w opisanych w Mateusza 24.

Krok Życiowy

Jeśli miałoby to mieć miejsce jutro, 1.5 miliardów ludzi by umarło. Czy twoi przyjaciele i znajomi są bezpieczni?"