#tatarçölü

[melodyofblue]

~Tatar Çölü

[stnblmavi]

“Neyi bekler insanoğlu, alışkanlıkların bildik rahatlığını kaybetmemek için mi beklemeyi tercih eder, ya da geleceğini umduğu tek bir önemli anı, olayı, başarıyı, önemsenmeyi mi, yoksa yaşamak için mi beklemeye kendini mecbur eder?” . Ya aslında yanılıyorsa? Ya gayet sıradan bir yazgıya sahip sıradan biri olarak yaratılmışsa? . Beklemenin adıdır ‘Tatar Çölü’ . //stnblmavi

[uzunburakefendi]

. "Başlangıçta hep böyledir. Yeni gelenler kazanır. Herkes için durum aynıdır, insan gerçekten güçlü olduğunu zanneder ama bu yalnızca yeni gelmiş olmanın yarattığı bir durumdur, sonunda diğerleri de sisteminizi öğrenir ve günün birinde bakarsınız hiçbir şey yapamıyorsunuz." syf.72 . "Bir sayfa, böylece, yavaşça çevrildi ve tüketilmiş günlere eklenerek öbür tarafa geçti, şimdilik biriken sayfalar ince bir cilt oluşturmakta ama buna karşılık kalan sayfalar bitmek bilmez bir hacim sunmaktadır. Ama yine de biten bir sayfadır, teğmenim, yani yaşamın bir parçası." syf.147 . "İnsanın, tek başına olduğu ve hiç kimseyle konuşamadığı zaman bir şeye inanması çok zordur. İşte tam da o dönemde, Drogo, insanların her zaman birbirlerinden uzakta olduklarını fark etti, birisi acı çektiğinde, acısı sadece kendisine ait oluyor, hiç kimse o acıyı birazcık olsun dindiremiyordu; bir insan acı çektiğinde, duydukları sevgi ne denli büyük olursa olsun, diğerlerinin bu yüzden acı çekmediklerini ve yaşamdaki yalnızlığı işte bu durumun oluşturduğunu fark etti." syf.193 #dinobuzzati #tatarçölü #çeviri #hülyauğurtanrıöver #iletişimyayınları #kitap #neokuyorum #okumakiptiladır #okumahalleri https://www.instagram.com/p/B2cGxqQJt-B/?igshid=1vc1frofjz0v6

[fatmasevindi]

Subay çıkan Giovanni Drogo, ilk atandığı yer olan Bastiani Kalesi'ne gitmek üzere kenti bir eylül sabahı terk etti. ... Hayat,özgür olduğunu hissettirip tercihlerde bulunabileceğine inandırıp elini kolunu bağlar ve hiç müdahale ettirmeden sanki senin seçiminmiş gibi sana kendi hikayeni seyrettirir bazen. Ne Bastiani Kalesi ne Tatar Çölü umudun ve bekleyişin böylesine gerçekçi yaşandığı tek yer ne de Giovanni Droga bu hikayenin tek kahramanı. ... Engin Geçtan, Hayat kitabında “İlgilendiğim konuları pek konuşmamama rağmen, insanlar bana ne aradığımı biliyorlarmışçasına kitaplar önerdiler ya da armağan ettiler; nasıl bir sezgi gücüyle bu isabetli seçimleri gerçekleştirdikleri konusunda beni hayrete düşürerek.” diyor. Katılmakla birlikte ben de ekliyorum. O kitapları alsan bile bir köşede bekleyip vakti geldiğinde kendini okutuyorlar. ... Okunmalı !!! #dinobuzzati #tatarçölü

[kuslarinuctuguyer]

Dino Buzzati Tatar Çölü’nde genç, umut dolu, İtalyan bir subay olan Giovanni ve onun yakalanmış olduğu alışkanlık hastalığını anlatmaktadır. Rutin hayatı bozulmasın diye, hayallerin avutucu kucağında, uyuşukluk ve kokuşmuşluk içinde, “hakkı” olan güzel günleri beklemektedir Giovanni. Ne de olsa ölüm en az ona yakışmakta, zamansa uçsuz bucaksız bir çöl gibidir ona kalsa. Ne sakladığı ve nerede bittiği bilinmez…Ve gurur! Kalede bulunuşunu, ona zor bir görev gibi yutturan gurur. Hep bir şeylere kılıf olan, kendi hayatını, kendi kararlarını, şahsiyetini şişiren, süsleyip püsleyen canım gurur. Kitapta her şey o kadar gerçektir ki Giovanni için üzülür, kendini bu kısır döngüden kurtarsın diye soluğunuzu tutar, daha dikkatli çevirmeye başlarsınız sayfaları. Sonra ister istemez kendi hayatınıza çevrilir gözleriniz. Resimdeki benzerlikleri bulmaya çalışırken yakalarsınız kendinizi ve bu bazen pek de memnun edici sonuçlar doğurmayabilir. Ama şanslısınızdır siz. Giovanni’ye acırsınız, onun yerinde olsanız farklı davranacağınızdan eminsinizdir. Fakat o kadar emin olmamakta yarar vardır. Merveciğime teşekkürle iyi okumalar... #dinobuzzati #tatarçölü #iletişimyayınları

[duslerhezeyanlar-blog]

kendimi bir münzevi olarak kurgulamışım bir zaman, dedem gibi

bütün sevdiklerim yaşam doluydu... heyecanla saldırıyorlardı, ben de öyle olmayı çok istedim. çok istiyorum. denediğim çok oldu ama ne zaman yaşamı içime çeksem içimde bir ses “gerçek yaşam bu değil” diyor..

bir yerde bir şey seni bekliyor diyor, ne zaman bu inanca tutunsam aklıma hep “tatar çölü” geliyor... o anı durmaksızın beklemek, yenilmek, usanmak ve upuzun yol boyunca her şeyden herkesten uzaklaşmak...

[mimzedall]

Tatar Çölü [Dino Buzzati]

Teğmen Giovanni Drago, Bastiani kalesine vardığı zaman tarifsiz bir sıkıntıya kapılır. Burada bir saniye bile durmak istemez. Genç, yeni mezun teğmen, burada geleceği için olumlu hiçbir şey göremez. Lakin siciline olumsuz bir yansıması olmasın diye dört aylığına bu unutulmuş sınır kalesinde kalmaya razı olur.

Dino Buzzati Bastiani kalesi ülkenin en kuzeyinde, uçsuz bucaksız bir çöle bakan kayalık dağların arasındaki bir geçide kurulmuştur. En yakın yerleşim yerine üç gün uzaklıktaki bu kale, olmayan bir yere benzemektedir. Drago zamanla fark eder ki burada kalan askerlerin kafasında hep aynı şey var. Bir gün kuzeyden Tatarlar saldıracaktır ve onlar da kaleyi müdafaa ederek büyük kahramanlıklara imza atacak ve tarihe geçeceklerdir. Bunun için yıllarca beklemiş ve bekleyecek insanlar mevcuttur. Günler hep aynı rutin ve sıkı disiplin içerisinde geçer. Sarnıcın sesi geceleri hep aynıdır. Bütün kale büyük bir sessizliğe boğulur. Nöbetler hep aynı disiplin içerisinde tutulur. Parolalar her gün değişir, parolayı unutan bir asker gerekirse vurulur yine de askeri disiplinden taviz verilemez. Bütün subaylar her gün gözlerini kısarak çölün en uzak noktalarını tararlar. Bir gün muhakkak Tatarlar saldıracaktır. Kitap hayatlarımızı iki yönlü irdeliyor gibi. Bir yanı rutine (belki de kadere) boyun eğişimiz, bir yanı da hayatlarımızın hep bir beklentiyle geçişini anlatıyor. Hepimizin küçük hayatlarımızda kocaman beklentileri vardır. Hep bir gün güneşin bizim için, yalnızca bizim için doğacağına inanırız. Belki de en sevdiğimiz bir melodinin eşliğinde doğacaktır ve o günün kahramanı olacağızdır. Ömrümüz bir beklentinin peşinde geçer. Bir gün kahraman olacak, bir gün zengin olacak, bir gün tüm emellerine kavuşacak olan bizler o güne ulaşabilmek için sıradan, rutin, gündelik bir hayatı yaşamayı sürdürürüz. Her gün aynı şeyleri yaparız, uyanmamız, uyumamız, yememiz, içmemiz, gezmemiz, eğlenmemiz, çalışmamız, konuşmamız… akla gelen her şey alışılmış ve sıradanlaşmış bir aynılığın mahsulüdür. Hayat bize bir zenginlik, mutluluk, ün, aşk, şöhret getirecektir bir gün, bu hayal bizi ayakta tutar, hayata bağlar. Sonra bu sıradanlık zincirinin bir ucunda kahramanlığı ararız. Bütün ömrümüzü bu gün için geçiririz. Fakat kahraman olacağımız yegâne gün tabutun içinde eller üzerinde taşınacağımız gündür ki bunu da çok geç fark ederiz. Teğmen Drago beklemeye koyulur. Neyi beklediğiniz, neden beklediğini kendine ifade etmese bile çok iyi bilmektedir. "Sizin gibileri daha önce de gördüm," diye devam etti komutan. "Yavaş yavaş kalede kalmaya alıştılar, buraya hapsoldular, hiç kıpırdayamadılar. Sonuçta otuz yaşında kocadılar." Sonunda yirmi bir yaşında girdiği bu kaleye ömrünün en güzel değil, ömrünün tüm yıllarını vermeye başlar. Senelik iznini yaptığı zamanlarda dahi insanların içine karışamamakta, kaleye geri dönmektedir. "Tıpkı bir yabancı gibi şehirde dolaşıp eski arkadaşlarını aradı, her birinin işyerlerinde, büyük şirketlerde ya da siyaset alanında çok meşgul olduğunu öğrendi. Ona, ciddi ve önemli şeylerden, fabrikalardan, tren yollarından, hastanelerden söz ettiler.” “Deniyor ama tüm çabalarına karşın eski sohbetleri, şakaları, kullanılan sözcükleri yeniden hayata geçirmeyi beceremiyordu. Şehrin içinde eski arkadaşlarını bulmak için dolaşıp duruyor ama sonuçta kendisini hep bir kaldırımda tek başına buluyor, akşamın gelmesine daha uzun ve bomboş saatlerin olduğunun farkına varıyordu." Geçmişte içinde yaşadığı ve normal gördüğü topluma artık yabancılaşmıştır. İletişim kuramaz, kalede alıştığı bekleme rutininden başka bir şeyle kendini avutamaz. Artık bütün dünyadan soyutlanmış, yabancılamış, kendini sadece düşmanı beklemeye programlamıştır. Tatarlar gelecektir ve Drago kahraman olacaktır. İtalyan yazar Dino Buzatti'nin 1940 senesinde yazdığı, başyapıtı sayılan Tatar Çölü Türkçe‘ye Hülya Tufan tarafından çevrilmiş, 232 sayfa, İletişim Yayınları'ndan çıkmış. Kadere boyun eğme, sıradanlaşma, alışkanlıklar, rutin üzerine ilginç bir kitap okumak isteyenler için tavsiye edilebilecek güzel bir eser. Read the full article

[mustafaokutan]

Üstün Dökmen’in bir röportajında denk gelmişti bu kitap. Övgüyle bahsediyordu. Sabırsızlıkla bekledim. Umarım ben de beğenirim 🐡 . 🍦🍉🍒🍓 Kitap oku fotoğraf çek  @ferrarisinisatanbillge teşekkürler 🍦 Galerisini takip etmelisiniz. 🍦 Haziran 🍦 ayında🍦 3 kitap hediye  📚🍦 beğenilere göre ilk fotoğraf yorum sahibine Kırıl Kabuk , Güz Fotoğrafçısı ve Sığnak Kuşu @caner.ozcelik kitap hediye🎁 Takip şart. ⏩🌎tag  @kitapokufotografcek ⏩🌎etiket #kitapokufotografcek Fotoğraflarınızda etiketimizi kullanın vakit buldukça yayınlarız. Gizli hesap iseniz mesaj atın. #fotografcekkitapoku #neokuyorum #okumak #instakitap #arkakapak #okuyorum #kitapkahve #kitaplariyikivar #kitapönerisi #yenikitap #kitapaski #okumakgüzeldir #kitapyorumu #kitapsever #okudumbitti #tatarçölü #kitapsever #kitapaşkı 💫 #Repost

[sedirlioda]

Tatar Çölü ...

O sabah bakışlarını açık seçik görülen çöldeki üçgene dikti ve ölmüş olduğunu zannetti. Bunun bir düş olabileceğini düşünmedi. Düşlerde, her zaman saçma ve karmaşık bir şeyler vardır ve insan tüm gördüklerinin yalan olduğu duygusundan ve en güzel anda uyanacağı düşüncesinden hiçbir zaman tam olarak kurtulamaz. Düşlerde olanlar, hiçbir zaman üzerinde yabancı adamlardan oluşan bir ordunun ilerlediği bu çöl parçası kadar berrak ve gün gibi açık olmazdı.

...

[flyingfishbone]

#Book #Dino #buzzati #Tatarçölü #kitap

[mustafaokutan]

“Ölü sınır demekle ne kastediyorsunuz?” “Endişe uyandırmayan bir sınır.  Öbür tarafta büyük bir çöl var.” “Çöl mü?” “Evet, gerçek bir çöl, taşlık ve kuru bir toprak, adına Tatar Çölü diyorlar. ” ~~~ "Başlangıçta hep böyledir. Yeni gelenler kazanır. Herkes için durum aynıdır, insan gerçekten güçlü olduğunu zanneder ama bu yalnızca yeni gelmiş olmanın yarattığı bir durumdur, sonunda diğerleri de sisteminizi öğrenir ve günün birinde bakarsınız hiçbir şey yapamıyorsunuz." ~~~ Herkese İyi Akşamlar🤗 Bu ay Adana Kitap Ağacı ailemle birlikte okuduğumuz Dino Buzzatı'nin "Tatar Çölü" kitabıydı🤗📚 Kitapta, Genç Teğmen Giovanni Drogo'nun Tatar Çölü'ndeki Bastiani Kalesi'ne tayini çıkmasını, kaledeki yaşamını ve umut dolu dünyası anlatılıyor. Tatar Çölü'nde savaş çıkmasını bekleyen askerlerin, umutla bekleyişini, sabırla amaca tutunmalarını dile getiren yazar bunu çok güzel ifade etmiş. Onlarla birlikte bizde bu savaşın çıkmasını bekliyoruz. Umut'un nasıl ayakta tuttuğunu, yazgının da ötesine geçilemeyeceğini anlatan güzel bir romandı. ~~~ Kitap fotoğraf yorum adresi #kitapokufotografcek  💞😼 @begusunkutuphanesi teşekkürler 🎖 Galerisini takip etmelisiniz. 😻 ⛄Mart⛇ ayında☃3 kitap 1📚 Çekilişle Ayşe Kulin Adı Aylin ve 2📚 beğenilere göre ilk fotoğraf yorum sahibine istediği kitap hediye🎁 ve 3📚 1. olan fotoğraf yorumunu beğenenlerden 1 kişiye istediği kitap hediye🎁 Takip şart. Fotoğraflarınızda etiketimizi kullanın vakit buldukça yayınlarız. Gizli hesap iseniz mesaj atın. Fotoğraflarınız😽instagramda🙀 facebookda😿gebzevecevresifotograflari 😾tumblrda😺twitterda😸 (ayın ilk 10'u ve okuduklarım beğendiklerim vb.) aynı anda kişisel facebook hesap #okutanmustafa 😹 yayınlanır 🗓📆 Her ay ilk 10 ve kitaplık kampanyaları  hikayede paylaşılır. #fotografcekkitapoku #kitap #oku #bookphotography #instabook #book #bookstagram #kitapsevgisi #kitapstagram #instakitap #kitapaşkı #kitapkurdu #tatarçölü #dinobuzzati #iletişimyayınları #kitaplar #kitapkurdu #kitapsevgisi #bookstagram #books #bookworm #begüşünkütüphanesi 📚