#tagalogstory

[mgakwentongbayan]

Ang Pag-ibig ni Datu Puti

Sa Noong-unang panahon, may isang mapayapang kaharian sa Pilipinas na pinamumunuan ng isang mabuting pinuno na si Datu Puti. Kilala siya sa kanyang katapatan, kahusayan sa pagpapatakbo ng kaharian, at malasakit sa kanyang mga nasasakupan. Dahil dito, kinagigiliwan at pinagmamalaki siya ng kanyang mga tao. Isang araw, habang si Datu Puti ay naglalakbay sa mga kalapit na kaharian upang palakasin…

[prikitiwsthoughts]

Kanina pagbaba ko ng MRT sobrang lakas ng ulan. Sa Centris ang baba ko—Q. Ave station. Habang naglalakad ako may nakita akong mga puno sa may gillid paakyat ng overpass. Kung minsan ka nang napadpad sa Centris alam mo yung tinutukoy ko.

Pagkakita ko sa mga puno naisip ko bigla, hindi ba sa halaman para maging maganda ang pagkakatubo nila kailangan nila ng pataba? At ang pinaka-epektibong pataba sa halaman ay organic fertilizer. Yung organic fertilizer mga waste—dumi ng hayop, mga tuyong dahon, bulok na kung anu-ano at mga pinagbalatan ng gulay at prutas. Mga basurang nabubulok.

Kaya siguro may mga nakikilala tayong mga taong tinatawag nating 'red flag'. Yung mga taong sasaktan ka, lolokohin ka, aabusuhin ka o kaya paglalaruan ka. Para tayong mga halaman, tapos sila yung mga organic fertilizer—mga nabubulok. At bilang mga halaman kahit nabubulok na sila nakikitaan pa rin natin sila ng halaga, kaya hahayaan natin silang maging parte ng buhay natin. Tapos dahil sa pananakit nila sa atin, mas natututo tayo. Mas lalo tayong nagiging malakas. Mas lalo nating minamahal yung sarili natin. Sa madaling salita, mas maganda ang magiging tubo mo bilang isang halaman.

Oo, nabubulok na sila. Pero pinaparamdam natin sa kanila na may halaga sila, nasa kanila na kung papahalagahan nila tayo o sasayangin. Hindi ka natalo, mas panalo pa nga eh di ba? Sino bang nawalan, ikaw ba?

Sobrang trapik sa Araneta at Sto. Domingo, baha kasi sa Biak na Bato. Inabot ako ng siyam-siyam sa dyip. Epekto ito ng trapik at palpitation.

[morxim]

Akitin Para Ibigin

PART 1 of 4

May panginginig sa katawan ni Jezrein habang naglalakad papunta sa isang pintuan. Sa likod ng pintuan na iyon ay nandoon ang isang lalaking hinahangaan, lihim na iniibig... lalaking gusto niyang umangkin sa kanyang pagkababae.

Malibog ba talaga siyang babae dahil sa pagtatangka niyang ito? Sa sarili niyang palagay ay hindi, sapagkat ang layunin naman talaga niya ay ang mapa-ibig itong kaibigan niyang si Oliver, na noon pa ma'y gusto na talaga niyang magiging syota.

Mali bang mangarap na magiging kasintahan niya ang lalaking matagal-tagal na rin niyang minamahal ng patago?

Dinaan na niya sa mabubuting istilo ang pang-aakit kay Oliver, ngunit hindi umi-epekto ang kanyang pagiging mabait. Naisip niya na kung hindi nakukuha ang binata sa santong dasalan, ay kukuhanin niya ito sa santong akitan... santong romansahan... at santong yarian... iyon ay kung matatawag bang "kasantohan" ang mga gawaing ganoon.

Hindi niya hiniling na mangyayari ngayong hapon ang pag-angking iyon, ngunit kung mangyayari man, ay nakahanda si Jezrein. Suot ang isang sleeveless shirt at skinny jeans ay iniisip ng dalaga na sana, magagandahan ang lalaking mahal sa kanya.Kung walang mangyayaring anumang kahalayan ngayon hapon, ay ayos lang naman iyon para kay Jezrein. Basta't mapapasa-kanya lang talaga si Oliver... sa kahit anong paraang pu-puwede.

Kumatok siya, may tao kaya sa loob? Medyo may katagalan ang pagbukas ng pintuan. Halata ang pagkagulat sa mukha ni Oliver – ang lalaking nakatira dito, lalaking laman ng pantasya ni Jezrein. Wala itong suot na t-shirt, na naging dahilan upang halos tumulo ang laway ng dalaga. Kitang-kita niya ang napakagandang hugis ng upper body ni Oliver – sang katawan na hinubog ng disiplina at ehersisyo.  

Matagal nang alam ni Jezrein na ganun talaga ang binata, ngunit iba ang pakiramdam ng makita niya ito ng harapan, sa personal. Napabuntong-hininga na lang ang dalaga."Rein! B-ba't ka nandito? A-anong ba'ng atin?," mautal-utal na tanong ni Oliver."Ahm, wala, pumapasyal lang. OK lang ba? Di ba ako nakaka-istorbo?" wika naman ni Jezrein.

"Ahm, di naman, hali ka, tuloy."Pumasok naman si Jezrein. Mabilis na nagt-shirt si Oliver, parang hindi mapalagay. Naging curious si Jezrein kung bakit ganun ang ini-asta ng binata. Para itong nahihiya, dahil kaya hindi nito nagawang maglinis ng kanyang silid at mayroon pa siyang babaing bisita? Oh di kaya'y dahil... nanunood ito ng porno at nabitin sa pagsa-salsal dahil dumating siya?

Maaring maling-mali si Jezrein, pero maaari rin namang tama siya. Isa lang ang paraan para malaman niya. "Pwede bang makigamit sa laptop mo Olie? May titingnan lang sana ako..." at binuksan ni Jezrein ang ilang nakaminimize na windows, at nakita ang isang nakaminimize na video – isang sex video.  

Nahiya si Oliver, hindi ito makatingin kay Jezrein."Ahhh, hehehe. OK lang ang ganyan. Syempre, ganyan naman talaga kayong mga lalaki," nakangiting wika ng dalaga. Sinundot ni Jezrein ang tagilirin ni Oliver upang tuksuhin pa ito. Ngunit sa isip ni Jezrein ay sana'y sundutin din siya ni Oliver... gamit ang sandata sa pagitan ng mga hita nito.

"So, patuloy kaya natin tong panoorin? Sige na, para di naman ma-istorbo ang leisure time mo habang nandito ako." Iyon ang mungkahi ni Jezrein na maghatid sa kanilang dalawa ni Oliver sa langit ngayong hapong ito. Nag-alinlangan si Oliver, ngunit pumayag naman. Pinanuod na nga nila ang video.  

Malakas ang pagbuga ng hangin mula sa ceiling fan ng kuwarto, ngunit pinagpawisan pa rin ng bahagya si Jezrein. Init na init na ang katawan niya dahil sa malaswang palabas na pinapanood nilang dalawa ni Oliver. Sa dulo ng kanyang mga mata ay bahagya niyang sinulyapan ang lalaking katabi. Asiwa ito ngunit napapahimas ito at napapakapa sa naninigas nitong sandata na nasa ilalim ng maluwang na basketball shorts nito.  

"Okey ka lang ba diyan Olie?," tanong ng dalaga sa binata."Okey lang, ayos lang ako," sagot naman nito.Ngunit kasinungalingan iyon, alam ito ni Jezrein. Muli niya itong sinulyapan, isinara nito ang dating nakabukakang mga hita, napapaliyad ng konti... iniipit nito ang naghuhumindig na titi. Napangiti na lang si Jezrein.  

Patuloy sila sa panunood. Typical na romansahan at kantutan ang makikita sa screen ng laptop. Alam ni Jezrein na nakita na ni Oliver ang ang palabas na ito, malamang ilang beses na rin. Ito kaya ang dahilan kung bakit sa kanyang katawan na ito nakatitig sa halip na sa screen ng computer? Iyon nga ang nangyayari.... sa cleavage na niya nakatingin ang lalaking katabi.  

Saglit na nahiya si Oliver at tuminging muli sa screen. Napangiti si Jezrein, at kinilig ng konti. Ilang minuto pa ay parang hindi na mapakali si Oliver kung kaya't nagmungkahi na lang si Jezrein: "Ahm Oliver, if you want... magmasturbate ka na lang diyan."  

Nang matapos iyong bigkasin ni Jezrein ay nabigla siya't nagtaka sa sarili, Bakit ko ba na-suggest yun? Yaks. But what's done is done, kaya't hinayaan na lang niya't pinanindigan ang sinabi. Itinaas niya ang kanyang kilay na animo'y hinahamon pa si Oliver na magjakol na nga sa tabi niya.

"Sure ka Rein? OK lang talaga sayo?," ang medyo nahihiyang pagkumpirma ng binata.

"Yea, okey lang no. Kesa naman magtitiis ka lang diyan, mahirap yang ganyan no." Medyo may pagka-concern ang tunog ni Jezrein. Ngunit ang totoo ay- Sige na, magjakol ka na diyan, pahiya-hiya kapa, hihilain ko yang titi mo pag di na ako nakapagpigil, tsu-tsupain ko pa yan, kung gusto mo. Napangiti pang lalo si Jezrein sa likot ng kanyang pag-iisip.  

Di niya inakalang makapag-isip siya ng ganoon sa kainitan ng kanyang kamunduhan. Gusto nga talaga siguro niyang makitang binabalot ng mga daliri ni Oliver ang sarili nitong tite, at magpapataas-baba ang kamay ng binata doon. In short, kumbaga, gusto niyang makitang magpaparaos ang kaibigan sa tabi niya ngayon.  

Wala pang nakita si Jezrein na ganun sa malapit o malayo man, pero heto siya't nagnanais na may isang lalaking magsa-salsal sa sarili nitong alaga. Kung magsa-salsal man itong crush niyang si Oliver sa tabi niya ay tutulong talaga yata siya, palagay niya. Gagawin niya ang kahit na ano, basta't masiyahan lang at makaraos ang lalaking ito na matagal na niyang ginugusto.

Part 2-4: https://noypilyo.site/akitin-para-ibigin-2-4/

[yashiisthoughts]

one shot story

*Yawwwwwnnn* “Hayss, waaah grabe, inaantok pa ako.”

“Matulog ka kasi ng maaga, jhane pupuyat ka wla ka namang jowa! Haha!” pang aasar ni rean .

Ako nga pala si Princess Jhane Madrigal, 18yrs old 4th year college student. At yung nang-aasar saken ? Walang iba kung di ang nakapa mapang-asar kong bestfriend. Rean Vargas sya na ang bestfriend ko since elementary wala na atang makakapag hiwalay samin ng bff ko.

“Maaga naman akong natulog eh.. saka, anung walang jowa meron kaya! Si Dylan” sagot ko sa kanya.

“nako, eto nanaman tayo sa dylan,dylan nayan. Ni hndi mopa nga nakikita ung tao eh. Mamaya mapahamak kapa sa taong yan.”  sermon nya sakin.

Si Dylan? Nakilala ko sya noong mga panahong sobrang down ako dahil sa panloloko sakin ng ex ko. Ipinalit nya ako kay Dianne, yung sikat na Pokpok ..De joke lang .. pero totoo sikat sya sa Campus namin. Nakilala ko sya sa isang apps at oo aaminin ko sa loob ng 3 months naming pag-uusap sa phone nainlove na ako sa kanya kahit di pa kami nag kikita. Maharot x marupok ang lola mo teh. Kaya nung nanligaw sya saken ay sinagot ko agad sya. Txt at tawag lang yung communication namin. Hinanap ko rin sya sa facebook pero hndi ko sya makita.

“Hindi ah! Sure akong mabait syang tao, sabi nya. Mag kikita na daw kami” naka ngiti kong sagot.

“At pano ka nmn nakaka sigurong sya nga yun aber?” taas kilay nyan sabi sakin.

“Bumili kami online ng couple sweater,saka ginawan ko sya ng handmade srunches, hihi” sabay ngiti ko.

“luh? Korni mo teh! Haha pero bet ko yarn ah? Anu naman binigay nya sayo?” ngisi nito.

“Yung isang sweater  saka, eto” sabay pakita ng singsing na kinuwintas ko. “sabi nya gawin ko muna

daw kwintas, pag nag kita kami sya daw mismo mag-susuot sakin,” naka ngiti kong tugon.

“ay sus! Ang ngiti ng bruha oh! Ang pisngi mo mapunit, Tara na nga late na tayo!” sabay hila nya sakin.

“-sungit.. meron kaba ngayun? Hmp” bulong ko.. at pinan silatan nya ako ng mata na ikinatawa ko .

--

“OMG! Nabalitaan nyo naba ? May 5 bagong transferee sa school!”

sigaw ng isang studyante sa di kalayuan.

“Oo! Kyaaaaah! Grabe, ang grapo nila!! galing daw sila sa all boy school.”

“Ang sabi, may hinahanap daw sila, omg! baka ako na yun!” tili naman ni dianne. Ang sikat sa campus namin.

“Tingnan mo yang si Dianne, ang harot talaga, may bagong transferee lang eh. Kumakarengkeng agad. Teka sila pa ba ni Natan?” Mapanuring tanong ni rean.

Oo nga noh? Ilang araw ko naring hindi sila nakikitang magkasama.

“Baka wa-”

Mag sasalita palang ako ng lumingon yung grupo ni dianne samin. Tinaasan nya ako ng kilay at bumulong.

“FREAK”

kahit bulong lang yung alam kong yun yung sinabi nya base narin sa galaw ng bibig nya..

Sarap sungalngalin yung bibig nya.

Napayuko nalang ako.

“Wooh! Kelan kaya nanging Zoo itong Campus, ang dami kasing nag kalat na ahas eh!” sigaw ni Rean.

“WHAT DID YOU SAY!?”

Hindi na ako nakapag react ng bigla akong hinila ni rean para tumakbo. Nag tawanan kami ng makatakas kami sa grupo ni dianne. Laugh trip kami sa pamumula ng mukha nya hahha para syang kamatis.

“paunahan sa room! Haha ang ma hule man lilibre!!” sabay karipas ng takbo.. aba loko yun ah! Hndi pa nga ready tumakbo agad. Hinayaan ko nalang syang mauna sa room, ganun din naman eh ako parin mang lilibre sa kanya. Buraot tlga.

“huy nakita ko yung bagong tranferee! Sheeet! Ang gwapo!! sana maging kaklase natin!” dinig kong hiyaw ng isang studyante sa nadaanan kong room.

Hmmm.. bagong transferee.... nasa malalim akong pag iisip ng makasalubong ko si Natan, yung EX ko.

“jhane, pwede kabang maka- usap?”

“B-bakit?”

“Hndi na ako mag papaligoy. Gusto kong humungi  ng sorry sa ginawa ko. Pwede bang ibalik natin yung dati?” Seryoso nyang sambit sakin.

“Haha, nag papatawa kaba? Tingin mo Ganun lang yun? Oo mapapatawad kita, pero yung satin? Matagal nang wala”  nilagpasan ko nalang sya at nag lakad na papuntang room. Nakakailang hakbang palang ako ng bigla ulit syang mag saiita.

“Bakit? May nag papasaya naba sayo? O may naka una na sayo?” pang iinsulto neto.

Humarap ako sa kanya “ Oo may nag papasaya na sakin.  At ano namn kung may naka una na sakin? Atleas hindi sya gaya mo.”

“At pano ka naman nakaka siguro? “ ngisi nito sakin.

Natigilan ako sa sinabi nya. Pano nga ba ako nakaka siguro? Hndi ko nalang sya sinagot at tinalikuran sya .

Panu nga ba ako nakakasiguro??

_

“Good morning class. So today may bago tayong makakasama.” bungad samin ni prof. “Pasok kana.”

Busy ako sa pag kalikot ng gamit ko ng mapako yung tingin ko dun sa bagong dumating, Parang nag slow mo ang lahat. May kahabaan yung buhok nya, pero bagay sa kanya. Yung labi nya.. ewan ko pero parang ang lambot sa paningin ko. Tapos yung mga mata nya, parang may  gustong ipa hiwatig. sheeeeet nka tingin sya skin!

*dug-dug* biglang bumilis yung tibok ng puso ko.. bakit? bakit diko maalis yung mga tingin ko sa kanya?

“Hi! I'm Daniel Lance Curbano. Im looking for my princess” sabay tingin saken.

*Dug-dug* wait bakit sya naka tingin sken ? *Dug-dug**Dug-dug*

“ssuge maupo kana sa likod” sabi ng prof nmin.

*stare* *death glare* *stare* napatingin ako sa mga kaklase kong babae, lahat sila masama kung tumingin. Humarap naman si rean sakin na nasa unahan ko.

“swerte mo girl. Katabi mo yung bago, hihi”

napalingon namn ako sa katabi ko. Tumingin sakin yung Bago at ngumiti, pucha para akong matutunaw sa titignya. Nag bawi ako ako ng tingin sa kanya at yumuko nalang tae nakaka hiya

–

Lumipas yung mga araw, naging busy ang lahat sa  nalalapit ng school festival.Napatingi nako sa phone ko, ilang araw naring walang paramdam si dylan. Si Natan panay ang pangungulit na bumalik ako sa kanya. Si Dianne, ayun buntot ng buntot kay daniel parang aso. Ewan ko sila kaya ?  

“yes lunch time! Tara na jhane mawalan pa tayo ng pwesto!” sigaw ni rean.

“eto na eto na, atat na atat teh ?” tumawa lng sya, habang inaantay akong maligpit yung mga gamit ko.

*je 't aime * *DUG-DUG * napalingon ako sa katabi ko, si Daniel. Yung mga mata nya .. parang hinihigop ako. * DUG ~ DUG~ DUG* lalong bumilis yung tibok ng puso ko nung ngumiti sya sakin.

“PRINCESS JHANE MADRIGAL! Wag kana kumain tumunganga ka nalang dyan!” sigaw ni rean sa may pintuan. Binawi ko agad yung tingin ko sa katabi ko at nag madaling lumabas kasama si rean.

–

Natapos ang buong araw sa school na nakaka-ilang. Panu ba naman si Daniel, naka titig sakin hanggang uwian. Hndi ako maka pag concentrate sa kanya!

“Jhane! Mauuna nako ha? May practice pa kasi kami sa cheering eh, alam mona bukas na yung festival. Ingat ka pag uwi ha? *Sabay halik nito sa pisngi ko* byebye” paalam sakin ni rean.

Nag lalakad nako pa labas ng campus nag mag ring yung phone ko. Si DYLAN! Nag madali agad akong sagutin yung tawag nya.

“Princess”

biglang bumilis yung tibok ng puso ko.

“Prince! Bat ngayun ka lang? Ilang araw kang di nag paramdam ah.” malungkot kong tugon sa kanya.

“Pasensya na Princess, Busy lang tlga ako nitong nakaraan.” hinging paumanhin nya.

“Ganun ba..?” bulong ko.

“Sorry Princess, wag ka mag alala bukas may supresa ako sayo. Sige pincess mauna na nako ahh.

'Je 't aime'” -End call

natulala ako sa huling sinabi nya hndi ko alam kung anung irere-act ko, yung puso ko ang bilis ng tibok.

Hindi kaya.... hindi imposible..

--

Araw ng School Festival, alas singko na ng hapon, mag-isa akong nag iikot sa campus, tapos na yung shift ko bilang isang maid sa coffee shop namin sa room. Si rean ayun kamasa yung jowa nya.Si Dylan kanina kopa inaantay kong tumawag.Suot kopa naman yung binili naming couple sweater. Ang daming tao nag tatakbuhan, isa-isa nang nagpupunta yung mga istudyante sa field, mag start na ata yung concert.  

“Hayss.. Makauwi na nga lang” bagsak ang balikat akong nag lakad palabas ng campus ng biglang may lumapit sakin.

“Ate pinabibigay po” sabay abot ng tatlong pulang rosas na ,ay maliit na note. Tatanungin ko pa sana kaso bigla na syang umalis. Tinitigan ko yung pulang rosas. Isang tao lang ang nakaka-alam ng paborito kong bulaklak. Si Dylan...binasa ko yung naka sulat sa maliit na papel. “je 't aime mon princess” *DUG * *DUG *

Hindi kaya.......

Nasa malalim akong pag iisip ng maramdaman kong may naka tingin sakin, napalingon ako sa may rooftop. Si Daniel.. naka tingin sya skin, Bigla syang nagangat ng kamay at itinali yung kalahati ng buhok nya saka ngumiti sakin. Nanlaki yung mga mata ko. Tumakbo ako papasok ng building at tinahak ang rooftop.

Binuksan ko ng malakas yung pinto, wala sya. Nagulat ako ng may biglang humablot ng kwintas ko. Pag lingon ko sa tabi ko, si Daniel. Naka side view sya sakin habang naka tingin sa kwintas. Napa tingin ako sa buhok nya, sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Yung handmade scrunches

“Dylan..” sambit ko sa mahinang boses, naiiyak nako. “Kamusta my princess.. masaya akong makita ka ng personal.” saka sya lumuhod at kinuha yung kamay ko. Hinalikan nya muna ito saka nya isinuot ung singsing sa daliri ko..  di nako makapag pigil niyakap ko sya at siniil ng halik. “hnding hndi kita iiwan aking prinsesa... lagi na akong naririto sa tabi mo.” sabay halik nya sakin noo..

“je t' amaie mon princess.” sabay halik nito sa aking noo.

“je t' amie mon prince”

--END--

[unknownmd]

Day 5

It’s been 5 days. Day 5 since nakita ko nalang all of a sudden na may pinost siya sa story niya na may girlfriend na siya. Siguro 2 months na rin nung di kami nag uusap, tapos last time I checked, may iba na siya. Sino ba naman ako para mag reklamo, ex lang ako.   Idk what to do, my heart, my chest hurts so bad. Totoo pala na people really do fell out of love. At kung mangyari yun, wala na. Wala ka na magagawa. I’ve been with this guy for almost 4 years. 4 years wasn’t easy for me. Sobrang dami ko pinagdaanan sakanya. Verbal abuse, emotional abuse and I know di  na healthy para sakin. Alam ko dapat dati ko pa siya iniwan. Alam ko ang tanga ko na kasi mahal ko parin. Cut the story short. We broke up. Ako nakipag break. Gusto ko lang sana ng pahinga. Gusto ko lang sana na marealize niya na kawawa na ako. He said he love me.. Idk pero after nun, 2 months palang. May iba na siya.  Ang sakit lang.

Hindi mo naman pwedeng ipilit yung sarili mo sa taong ayaw na sayo. Di ko alam pero di ako maka function ng mabuti.  Ako naman nakipag break diba? Bakit ako yung nasasaktan.  Nasasaktan ako sa thought na, minahal niya ba talaga ako? Bakit ang dali sakanya. Bakit ako yung nag dudusa na parang mababaliw ako kakaisip na meron na nagpapasaya sakanya. Was it my fault? Kapalitpalit ba talaga ako? Nakakaumay ba ugali ko? All i did was love him..

Ang sakit di ko ma expain nararamdaman ko. Everyday was like “Tangina eto nanaman iiyak nanaman ako, naaalala ko nanaman na may iba na siya.” People would say na wag mo na isipin, move on ka na. As much as possible gustong gusto ko na. Ayaw ko na maisip siya at yung bago niya. Ayaw ko na na magigising in the morning para lang umiyak. Kulang ako sa tulog, kulang ako sa lahat. Evryday was like parang may bato na naka dagan sa dibdib ko. Sobrang down ko na parang gusto ko nalang umiyak magdamag. Idk pero sumasakit lalo puso ko pag naiisip ko na, samantalang siya masaya. Masaya sa bago niya. 

Gusto ko na makalimot. Ang sakit na. Di ako maka function.

[cloudymichiqoh]

Si Samantha Cortez ay isang professional Engineer. She will use her beauty para makuha ang isang bilyonaryong lalaki na si Brian Lopez. Magtatagumpay kaya siya na makuha ang lalaking inaasam niya? Lalaking gagamitin niya upang maiganti ang pagkamatay ng kanyang ama.

Brian Lopez ay isang bilyonaryo at taga-pagmana ng isang construction firm na kilala sa buong Pilipinas, maging sa ibang bansa. Kakagat kaya siya sa plinaplano ni Samantha Cortez?

Subaybayan natin ang kwento ni Brian Lopez at Samantha Cortez.

[shewhocriedpoems]

Some people aren't looking for love. Instead, love is the one who’s looking for them. 

https://www.wattpad.com/story/239441075-if-the-waves-follow-the-moon

[heyitsanuhyees-blog]

SoOOoo I just uploaded Chapter One! Here’s a sneak peek of what’s inside and I do hope you have the time to read it. 

Xx - Anais

[mgakwentongbayan]

Ang Alamat ng Lanao del Sur

Noong unang panahon, may isang magandang lugar sa Pilipinas na tinatawag na Lanao del Sur. Ang lugar na ito ay kilala sa kanyang kagandahan, malalim na lawa, at mga burol na nakapaligid sa paligid. Sa kabila ng kanyang yaman, isa itong lugar na sakop ng misteryo at mga alamat. Ang pinakakilalang alamat ng Lanao del Sur ay ang kuwento ni Bantugan. Si Bantugan ay isang matapang na mandirigmang…

[raenaalmeda]

Author: raenaalmeda

Title: The Hot CEO was a Mafia Boss

Genre: Romance and Action

Link: https://www.wattpad.com/story/234055452...

Status: 

•Book 1 - Finished ~ 46 Chapters

•Book 2 - On-going ~ 1 Chapter

Blurb: He's George Leonardo Vasquez, the coldest God of all Mafia Bosses that has an alluring body. But his heart became a slave to search for the woman he had known when he was a child. He has been separated from her for a long time, so even though he already became a young man, he was still looking for her even though it is impossible for them to meet again.Trinityellian Gomez a girl from the province of Pangasinan who wanted to work in Manila. She knew deep in her heart that not only work that she came for, she wanted to go there to find a special person.As time goes by, Tyellian started to fall for this Mafia Boss for it's hidden kindness inside him. Will she risk falling in love with this man after she finds out he's a Mafia Boss?As the so called "Tadhana" played. Someone needs to sacrifice for the safety of the person he loves.Will fate once again let their path crossed? Or fate will let their lives better off together?

[yashiisthoughts]

on going story

“I’m an angel with a shotgun,

fighting till the wars won

I don't care if heaven won't take me back.

I'll throw away my faith babe just to keep you safe,

don't you know you'll every thing I have...

and I, wanna live not just survive tonight”

“hmmmm..” inaantok akong inabot yung maingay kong cellphone at pinatay ang alarm. Gumulong ako at nag sumiksik sa unan ko.

“Hoy Keena! Bangon na!”

“Ay Kabayo!”  aray ko! Tae ang aga aga eh.. ang sakit ng pwet ko ..

“Naku ka talagang bata ka, pa alarm alarm kapang nalalaman. Ayaw naman bumangon! Tayu na at maba ma late ka sa first day of school mo.

Pupungas pungas akong tumayo. Hmmm first day of school?? firts day of school.............

first day of school.... teka..

kinuha ko yugn phone ko at tiningnan yung oras..

“sheeeeeeeeeeeet!! late nako!!!”

napakaripas ako ng takbo papuntang banyo.grabe sorbrang excited ko kagabi anung oras na akong naka tulog. Hi Im Keena Violet Montecarlo, 20yrs old not your typical ordinary girl, alam mo kung bakit? Kasi magulo yung Buhay ko. As in. imagine.. Yung biological Father ko inanakan lang yung nanay ko. Then guess what happen? Pinag palit kami dun sa pera at mana nya. Hndi ko nga alam bakit bitbit ko darin yung apelyido nya? I have 2 step siblings, bali anak sila ni mama sa pangalawa nyang asawa. Wala naman akong problema sa mga kabatid ko , tanggap ko sila yung problema ko lang naman ay yung tatay kong wala nang ginawa kundi mag inom.

“Hoy mag madali kana dyan,”

“Eto na! Nang mamadali na nanginginig pa!”

After ko mag bihis at mag ayos patakbo akong dumaan sa lamesa, naabutan ko pang nag aalmusal yung dalawa kong kapatid at himalang makita ang tatay kong kape ang inaalmusal kesa alak. Kumuha nalang ako ng tinapay at nag tatakbo palabas ng bahay.

“Bye Ma! Alis nako !”

Hindi ko na inantay yung pag bubunganga nya dahil sa hindi ko pag kain ng almusal. Haha si mama talaga.. walking distance lang naman yung shool namin pero grabe. Lakad takbo yung ginagawa ko tae. Patawid na sana ako nang biglang …...

“ahhhhhhhhhhhhh!”  napayu ko ako habang tinatakpan yung mukha ko.

Buhay pa ba ako bess? Nakiramdam muna ako sa paligid ko. Nagmulat ako ng mata at pag lingon ko. Pucha muntik ko na maka lips to lips yung kotse.

“Wtf!? Are you out of your mind!? Kung gusto mo mamatay! Wag kang mangdamay! ”

Aba't loko to ah.. sya pa galit, eh ako yung muntik nyang masagasaan!? Tumayo ako at hinarap yung may ari ng kotse.

“So? Ako mag aadjust? Ikaw na nga yung muntik maka-sagasa!? Like hello!? Kita mo naman nasa pedestrial lane ako .. ang laki laki rin ng sign ng slow down. Sampal ko kaya sayo para mabasa mo!?”

Nang gigigil kong tiningnan yung lalaki, gulat yung itsura nyang mukhang nagulat at tinititigan ako. Infairness ah... ang fafa.... char.

“Excuse me? May dumi ba sa mukha ko??”

“ha?    ah.. w-wala! Cge na umalis kana! At baka tuluyan kitang sagasaan dyan!”

Sinipa ko muna yung unahan ng sasakyan nya at saka kumaripas ng takbo.. Argh!? Napaka antipatiko!

…

Sa loob ng kotse..

“ she look so familiar. ang cute nya … yung uniform nya, sa Southwells University yun ah.. pero bat ngayun ko lang sya nakita ?”

[wheneunoiawrites-blog]

STORY TITLE: Grace

I'M NOT A PROFESSIONAL WRITER. I just love to write for JESUS. I'm sorry for all the wrong grammars and misspellings. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

---------------------------------

PART ONE OF THREE

NOTE: Some sentences that are in italics are flashbacks. Please don't get confused. Happy reading! 

RUAH

"Wala akong anak na malandi! Lumayas ka dito!"

I cried so hard na parang ngayon na lamang ako iiyak. Isa-isa kong pinulot ang mga damit na hinagis ni Papa sa aking harapan. Mas lalo akong naiyak dahil sa patuloy niyang pang-iinsulto sa akin.

"Pinag-aral kita, binihisan! Saan ba 'ko nagkulang, Ruah?!" nasasaktang sigaw niya. Napatayo ako at hinawakan si Papa sa kamay at lumuhod.

"I..I'm sorry, Pa! I...I will leave, just please go back to your room at magpahinga ka po." umiiyak kong sabi. Masakit iwan si Papa. Palagay ko, hindi ko kakayanin pero alam kong dapat akong magpakatatag.

Nalaman kong buntis ako.

I failed him. For seventeen years of my existence, ngayon lang. Ngayon ko lang siya na-disappoint ng ganito. Wala akong utang na loob. Naging mabuti sila sa akin.

I was adopted. Malaki ang utang na loob ko sa kanila ni Mama Remy. But, Mama died because of cancer when I was thirteen. Si Papa naman ay may history ng heart attack and I don't want him to suffer more. Na pati siya ay mawala sa akin.

Tama ng ako na lang ang masaktan ng sobra-sobra kasi sobra ko silang mahal. Si Papa.

"I don't need your worry! Huwag ka ng magpapakita! Kahit kailan!" sigaw ni Papa ng buong puso bago ipinasara ang gate kina Manang Fely.

I breathe heavily. I breathe with all my heart.

"Pa, I promise, babalikan po kita." sabi ko at tumayo ng marahan. Sa huling pagkakataon ay pinagmasdan ko ang bahay na kinalakihan ko. Ang mga masasayang ala-ala. Ngumiti ako kahit patuloy sa pagpatak ang mga luha ko.

"Hindi ako susuko." sabi ko bago tumalikod.

SEVEN YEARS LATER...

"Thank you po, Pastora." ngumiti ako ng malapad kay Pastora bago ibinalik sa kanya ang kanyang libro na ipinahiram sa akin. Ngumiti siya bago ibinalik sa kanyang drawer ang libro.

"Siguro po, mahal na mahal ng asawa po ninyo ang trabaho niya noon." sabi ko kay Pastora. Nasa kanyang opisina kami dito sa church. It's a Tuesday afternoon. Ibinalik ko sa kanya ang libro ng kanyang asawa. Namatay na ito ten years ago dahil sa pagkaguho ng building na project niya sa Manila. He's a civil engineer. Ngumiti si Pastora Rosy bago sumagot sa akin.

"Sobra. Dumating sa punto na pinagselosan ko ang trabaho niya noon." hagikgik niya. Ngumisi ako. "Pasyal ka ulit sa bahay sa susunod. I can lend you more books about Civil Engineering. Mataas ang bookshelf ng asawa ko sa dami." Tumango ako ng sunud-sunod dahil sa narinig.

I'm a graduate of Civil Engineering and I am preparing for my board exams this coming May. Everyone in the church are very supportive that's why malakas ang loob ko. Ipapasa ko ito. At pagkatapos ay babalikan ko si Papa. It's been seven years nung nakausap ko siya. From Pampanga ay bumiyahe ako papuntang Manila. To start a new life. At sa church na ito, sila na tumulong sa akin. Habang nasa second year college ako noon, may nag-invite sa akin sa Campus Ministry. Doon, nilabas ko lahat ng hinanakit ko. Sama ng loob ko. There, I accepted Jesus as my personal Lord and Savior. Hindi na ako natakot pa para sa araw ng bukas. Kasi kasama ko Siya. At alam ko, magiging okay din ang lahat.

Pero...

Medyo mahirap pa para sa akin na ipagtapat kina Pastora ang iilang mga nangyari sa akin sa mga nakalipas na taon. Hindi ko pa rin kaya. Pero, I believe na in God's perfect timing, may mapagsasabihan din ako. Minsan, I doubt my love for Jesus kasi bakit hindi ko pa rin makuhang magtiwala? Bakit hindi ko pa rin maipagtapat ang totoong sitwasyon ko?

Masayang nagku-kuwento sa akin si Pastora sa buhay-dalaga niya ng biglang may marahang kumatok sa pinto. Pareho kaming napatingin sa pintuan. Marahang nagbukas ang pinto at pumasok si Kael na may dalang mga nakarolyong plates.

"Kael!" maligayang salubong ni Pastora sa panganay na anak. Ngumisi lamang si Kael sa ina. Tumayo ako sa kinauupuan at tinulungan siyang ilapag ang iilang gamit na kanyang dala.

"Hi, Ruah." bati niya at nakipag-apir sa akin. Ngumisi ako at tumango matapos makipag-apir.

"Ma." tawag niya sa ina bago halikan ito sa noo. Napangiti ako. He's always a good son to his mother. Aside from being a civil engineer ay siya din ang Youth leader sa church. Napatingin ako sa mga nakarolyong mga plates. Hindi ko maiwasang humanga. Napansin yata ni Kael ang pagkamangha ko kaya lumapit siya sa mga plates at inilatag ang mga iyon sa drawing table niya na nasa opisina ni Pastora. Gumagawa kasi siya ng mga plates niya dito minsan.

"Kailan ang start ng construction?" tanong ko na mangha pa rin habang nakatingin sa perspective ng bagong building ng church na itatayo. Ang ganda!

"Next week." sagot naman niya habang inilalatag ang floor plan doon sa tabi malapit sa table ni Pastora.

"Tumawag si Minelle kanina, Kael. Hindi ka niya mapupuntahan ngayon, may tinatapos daw siya sa office niya. Tumatawag daw siya sa'yo kanina pero hindi ka sumasagot." balita ni Pastora na ngayon ay kinakalikot ang kanyang cellphone. Mabilis namang kinuha ni Kael ang kanyang cellphone sa bag na dala at seryosong kumunot ang noo pagkatapos makita siguro ang iilang missed calls ng kanyang Architect sa project na ito. Arch. Minelle is one of our youths sa church. She's a nice friend to me also.

"Tatawagan ko lang saglit po, Ma. Hindi ko napansin na naka-silent ang phone ko." paalam niya sa amin bago siya lumabas ng office. Bumalik ang atensyon ko sa perspective na nakalatag. Halos kumislap ang mga mata ko sa ganda ng bagong itatayong church. Napakaganda ng bawat detalye. I admire Minelle for this, really. Pero, halos yakapin ko ang katabing structural plan. Ang galing! Napakadetalyado! Napatingin ako sa ibaba ng plate.

Engr. Mikael Sartiga - sabi ng nakalagay.

Balang araw, magkakaroon din ako ng initials na ito. Hindi ba, Lord? Napangiti ako.

"Anong sabi anak?" tanong ni Pastora pagkapasok ulit ni Kael.

"Nagsorry lang po ako Ma. Susubukan niya daw dumaan dito mamaya. Busy daw po, e." sabi niya sa ina bago lumapit ulit sa mga plates.

"Kumusta ang review?" tanong ni Kael sa akin ng makalapit. Mula sa mga plates ay nakangiti pa rin akong tumingin sa kanya. Nakatingin siya sa akin.

"Maaga kaming nadismissed today, that's why I'm here." sabi ko at muling tumingin sa mga plates. Humalakhak siya ng mahina dahilan para mapatingin akong muli sa kanya.

"Why?" natatawa ko na ring tanong. Tumingin ako kay Pastora ng humagikgik ito mula sa kanyang upuan. Namula yata ang mga pisngi ko. Masyado yata akong halata na excited ng pumasa at maging isang ganap na Civil Engineer.

"I'm excited for you, Ruah." nangingiting sabi ni Kael. Ngumiti ako ng malapad at ibinalik ang mga mata sa mga plates.

Maraming professionals sa church and hindi ako maiwasang maexcite na balang araw ay magiging isa ako sa kanila. Don't get me wrong. I'm not about the title. I am about the capability and improvement. Alam kong kapag pumasa na ako, mas makakapagexplore ako sa field na pinili ko. And ang mas nakapagpainspire pa sa akin lalo is lahat sila--ang mga CPAs (Certified Public Accountants) namin ay voluntarily nilang hawak ang finance ng church. Ang mga LPTs (Licensed Professional Teachers) namin at mga PhDs (Doctor of Philosophy) ay maliban sa kanilang trabaho ay voluntarily nilang hawak ang Children Ministry namin and ang kanilang mga events like Daily Bible Vacation School every summer and gumagawa ng mga lesson plans. Ang aming mga Doctors and Nurses ay sa mga Medical Mission ng church sa iba't ibang lugar na sinasamahan namin ng Evangelism. We need to proclaim Jesus. This world needs Jesus kaya masipag ang bawat isa at nagtu-tulung-tulong. And ang mga Civil Engineers, Architects and also the Mechanical, Electronics, and Electrical Engineers namin ay voluntary ding tumulong para sa pagpapatayo ng bagong church building. And let us not forget the business owners ng church. Todo suporta sila sa mga gagastusin ng bagong building.

At madami pa. God is blessing them so much that's why they decided to bless every people around them. We are so blessed to bless.

Simula noong umalis ako sa amin ay nagtrabaho ako habang nag-aaral. Mabait ang boss namin dahil maluwag siya sa oras ko. Very supportive din siya. Para na siyang ina sa akin.

Two days before the exam ay sama-sama kami sa church for fellowship and prayer para sa aming mga magt-take ng board exams. Tatlo kaming magt-take this May. Ang daming pagkain na dinala ng iba. Pre-celebration daw! Nagtatawanan ang lahat habang naka-form kami ng malaking circle sa gitnan ng church. Youth na lamang ang natira dahil medyo late na din.

"Madadagdagan na naman ang mga professionals ng church!" maligayang balita ni Gavin, isang Mechanical Engineer. Pumalakpak naman kami. Yes. We are declaring it na! We have victory through Jesus!

"At madadagdagan na naman ang magsesettle down." panunukso ni Minelle, ang Architect na kasama ni Kael sa bagong building ng church. Humagikgik ang ibang youth kaya napaiwas ako ng tingin at napahigpit ang aking hawak sa tasa na nasa kamay ko.

"Ano, Kael?" baling ni Minelle kay Kael. Ngumisi lamang si Kael bago tumingin sa akin. Napainom ako sa kape na hawak ko. Halos masamid naman ako ng magtilian ang mga babaeng youth na kasama namin.

"Silent, children." pagbibiro ni Kael dahilan para humalakhak sila. Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil mabilis na naman ang tibok ng puso ko. Hindi ko inaasahan na bubuksan nila ulit ang topic about sa amin ni Kael.

"Look, guys. Why don't we just close in prayer na? It's getting late. Huwag natin hayaan mapuyat ang mga magbo-board." sabi ni Kael pero dahilan lang iyon para magtilian silang muli!

"Ayaw mo lang mapuyat si Ruah! Dinamay mo pa kami, kuya!" pang-aasar ni Claire na kasabay kong magt-take ng board. Napayuko na lang ako sa hiya. Kinalabit naman ako ni Minelle kaya napatingin ako sa kanya. Ngumiti siya sa akin.

"You will make it." nakangiting sabi niya kaya marahan akong ngumiti.

"In Jesus' name." sabi ko.

Flashback...

"Ang lakas ng loob mo, ano? Kung sino pa ang mga ampon, sila pa malalakas ang loob!" sigaw sa akin Madeline. I thought they like me, I thought tanggap nila 'ko pero...

"Ano bang ginawa ko sa inyo?" naiiyak kong tanong habang hila-hila nila ako at hindi ko alam kung saan nila ako dadalhin. Inaya nila ako kanina paglabas ng school kahit gabi na. Inabot kami ng gabi dahil tinatapos namin ang research namin. We're graduating ng Senior High School.

Frats. Hindi ko alam na kasali sila sa isa sa mga frats ng school namin. I always wanted to feel that I am belong. Hindi nagkulang ang pagmamahal ng magulang ko sa akin. Mahal na mahal nila ako. Pero, hindi ko maiwasan na maghanap ng kaibigan paglabas ko ng bahay. Noong una ay pinakisamahan nila ako. Pero, simula noong magexcel ako sa school, sa section namin ay naramdaman ko na ang galit nila.

Ganun ba talaga? Kung kailan ka nagsisikap ng wala namang inaapakang ibang tao ay mas dapat kang maghirap? They started bullying me at mas lumala nung malaman nilang ampon ako. Every day of my life was hell.

"Sa palagay mo bagay kayo ni Vince? Gusto mong ipamukha pa sa'yo, e!" nanggigigil na sabi ni Madeline. Tumawa lang ang dalawang kasama niya. Kaming dalawa ni Madeline ang nasa likod at sa harap ang dalawa. Nagd-drive ang isa.

"Madeline, I told him na hindi ko siya gusto! I don't want to be in a relationship dahil mas priority ko ang pag-aaral ko!" naiiyak na sabi ko. Tumawa siya pero there's no humor in it.

"Huwag ka ngang pa-santa!" sabi niya.

"Saan ba natin iiwan 'yan?" tanong ni Kristie, ang nagmamaneho ng sasakyan!

Kinabahan ako ng sobra-sobra.

Pawis na pawis akong napabangon mula sa pagkakauob ko sa itaas ng mesa. Nakatulog ako sa pagrereview. Mabilis ang aking paghinga habang nakatingin ako sa aking maliit na orasan sa table ko. It's 2:18am in the morning. Nakuyom ko ang aking kamay dahil sa sakit na naalala ko.

Tears in my eyes didn't stop falling. Tumingala ako at tumawag sa Kanya na alam kong nakikinig at never akong iniwan.

"Are you ready for tomorrow?" tanong sa akin ni Kael. The night before my exam, he called. Nasa veranda ako, nagpapahangin habang nagbabasa. Napatingin ako sa ibaba at kita ko ang kabusyhan ng mga sasakyan aa ibaba.

"Of course! More than ready." sabi ko dahilan para matawa siya. Ngumisi ako. "Nasaan ka?" tanong ko. Nakakarinig ako ng mga kaluskos ng ballpen sa kabilang linya.

"Sa office pa ni Mama, dito sa church. Tinatapos ko ang ibang detalye ng plano." sabi niya. Napatango ako kahit di naman niya nakikita. "Ganun ba..." sabi ko at napapikit ng medyo lumakas ang hangin.

"Ruah..." tawag niya.

"Hmm?" sagot ko.

"I'm still waiting." sabi niya na nakapagpatigil sa akin.

TO BE CONTINUED...

[strawbrielle]

Something Series #2: Something Between Us (SBU)

"Ibalik mo ang first kiss ko!"

Unexpected things happen when you least expect it. When that jerk came into my life, everything was completely ruined. I swear to the heavens that I hate him to the moon and back!

Nang malaman ko na isa akong Monceda, I really thought it was a blessing... but I was wrong. Kung ano pa yung bagay na hindi ko hinihingi, iyon pa yung ipinagkait nila sa akin. And that is the freedom to choose who I want to love.

My name is Callie Myles "Camylle" Monceda, and I am engaged with the childish playboy, Justin Salvernon. The boy who stole my first kiss at ang pinaka inaayawan kong tao sa buong universe!

You may read it here: https://www.wattpad.com/story/93762121-something-between-us

[I take no credit of the illustration used for the cover. All credits belongs to the artist.]

[agnostiskia]

[prikitiwsthoughts]

Si Pitsel at si Baso

May isang baso at pitsel. Yung baso sunod nang sunod sa pitsel, sabi ng pitsel sa baso 'ano ba bakit ka ba sunod nang sunond sa akin?' Sumagot yung baso, 'gusto kasi kita.' Nagtaka yung pitsel, 'bakit mo ko gusto?' Di naman sumagot yung baso, ngumiti lang. Sunod pa rin nang sunod yung baso sa pitsel. Hindi tinitigilan ng baso ang pitsel, kada nadidikit yung baso sa pitsel bubuhusan nya ng tubig yung baso. Paunti-unti, kontrolado pero nalalagyan ng laman yung baso. Hanggang nasanay yung pitsel na laging nasa tabi niya yung baso, di naman pala masama kung lagi niyang kasama yung baso. Masarap rin pala sa pakiramdam na may nakakasama ka. Naisip ng pitsel para di na umalis sa tabi niya yung baso lagi niyang lalagyan ng tubig, paunti-unti at kontrolado para kahit papaano may matira pa sa kanya. Hanggang sa dumating yung mga pagkakataong nag-aaway na sila baso at pitsel, sa takot ng pitsel na iwan sya ng baso binibigyan nya na lang ng tubig. Minsan napapasobra ng bigay si pitsel di niya namamalayan malaking bahagi na nya ang nauubos, samantalang yung baso naman konti na lang eh punong-puno na. Hanggang isang araw napansin ni pitsel na parang nawawalan na sya ng laman. Sabi ng pitsel sa baso, 'baka pwede naman akong makahingi ng kaunting tubig, mawawalan na kasi ako ng laman. Baka kasi pag naubos ako mawalan na ko ng silbi, lalong lalo na sa'yo.' Sumagot yung baso, 'binigay bigay mo sa akin tapos babawiin mo? Ano ka ba?' Nagulat yung pitsel sa sinabi ng baso, kaya sabi ng pitsel 'di ko naman binabawi sa'yo humihingi lang ako ng bagay na binigay ko sa'yo, di ba tayo pwedeng mag give and take? Di ba ganoon yun? Baka pwede mo lang akong bigyan ng tubig, o baka may pwede ka pang ialok? Juice? Softdrinks? Alak? Kape?' Di makapaniwala ang baso sa sagot ng pitsel, 'wow?! Gusto mo pa juice eh tubig nga lang binigay mo sa akin, softdrinks pa ha?! Alak?! Wow?! Kape matutunaw ka sa kape.' Kalmado lang yung pitsel, 'may malamig namang kape. Di mo ba ako bibigyan? Ang damot mo na bakit ka ganyan? Dati sunod ka nang sunod sa akin ngayon parang iritang-irita ka na na parang di mo ko kilala. Gusto mo lang ba ako noon dahil meron ako na wala ka, tapos ngayong nakuha mo na, ayaw mo na sa akin?' Di naka-sagot yung baso sa galit kaya umalis na lang siya. Nalungkot ang pitsel sa nangyari, tinatanong tuloy nya sa sarili nya kung tama ba yung ginawa niya. Tama naman pero bakit masakit sa pakiramdam nya? Dahil sa sakit naiyak yung pitsel, kaya naubos na rin yung natitira nyang laman. Hanggang sa wala ng natira sa pitsel. Ngayon para kay pitsel ay parang wala na syang silbi. Tila parang ayaw na rin nyang magkaroon ng laman kasi baka mamaya ubusin lang siya tapos iwanan lang rin.

[channelinghappiness]

5-Day Pleasure - Chapter 2

The man roughly stroked his black thick wavy hair with his fingers. From his bed, he got up and opened the cabinet where he had his collections of different wine. He poured some on his wine glass and drinks it straight. His Adams apple protruded as the liquor runs through his throat. The muscles on his sturdy arms rippling beneath his white shirt as he poured another shot.

His strong features illuminated by the vague light from the moonlight. Tumapat siya sa bintana at mas lalong humubog ang kaniyang gwapong mukha. His crystal clear emerald eyes, framed with long thick lashes looked amazing against the moonlight. The sculpted reddish lips that he has can make women soaking wet on their panties. The strong jaw and chin with subtle hair made him look barbaric and manly in all aspect. His wide shoulders and brawny chest exudes power and authority. He is a big man with strong personality. He is the man women fantasized in the middle of the night while touching themselves. Too bad, Isabella has no idea about him and what he got.

Muli siyang sumimsim sa hawak na wine glass. Hindi niya ininda ang init na dulot niyon sa kaniyang lalamunan. All he wants is to sleep and forget about the woman behind this wall. But who is he kidding? Until now he could feel her soft delicate lips at the tip of his shaft. Her warm mouth around the length of his manhood. His cock throbbed at the thought.

Though he used force against her, he didn’t feel any guilt nor sorry to her. He had fucked every woman he wanted, and all of them gave him a blowjob, but Isabella, despite of her being hard to get, she sure gave him one of the mind-blowing blow he ever had.

He wants to feel her. He wants to know how tight her walls would be around his shaft. The alluring scent of honeysuckle remained on his skin. She smelled like one.

He wants to taste the delicate cherry between her thighs. He wants to know how good she smells. He wants to pound her walls hard and rough. He wants to crash her hips and fuck her senseless all night in different parts of this cabin, but his wicked thoughts were interrupted by a knock.

He cursed badly. He opened the door of his room and one of his man was standing across him.

"That must be good news," he scowled.

"Boss, your packaged arrived at the Zobel Mansion just now."  

He can't help but to think about the reaction Mr. Zobel, would be seeing the pictures of her loving daughter, tied and only in her undergarments. His dark thick brows turned upward as his lips twitched wickedly at the thought.

***

Isabella tried to move her wrists but she was still chained. She lifted her feet and she gasped when she noticed that it wasn't chained. Hope kicked-in to her heart. But when she remembered what happened last night, she felt disgusted and low.

The devil abused her mouth pretty bad. Until now she could feel his huge throbbing cock inside her mouth. Pumping and thrusting until her throat. She thought she would die from the rough treatment, but here she is alive and has no idea what's coming for her.

A blanket only covered her nakedness. And even though she couldn't see her body, she knew how swollen and red her breasts were.

He mauled her body last night, especially her breasts and nipples. He even used a nipple clamp to torture her poor nipples. She could still feel the pain of clamps on her nipples. She shivered at the thought. Luckily, he didn't touch her down there. But she still felt cheap and disgusted.

She had this belief that if you let a man use your mouth for his own pleasure, the respect there was gone. And now all that is left to her is pain, disgusts and scared for what will happen to her next.

The door opened and her knees started to shake in fear. The room is air-conditioned, but heat suddenly pricked her body.

"What do you want?" She scowled, trying to sound brave.

He didn't answer. She felt the bed sank and she knew the man sat beside her. He cupped her cheeks and gently caressed his knuckles over it.

"What are you doing? You treated me bad last night, and now what are you doing?" Her voice full of bitterness and accusation.

"If only you're a good girl, Isabella, I would have been nice to you. But you bit my dick, bitch." His voice is warm and low, yet it scares her.

Naramdaman niya ang paghigpit ng kamay nito sa kaniyang panga. Parang ilang segundo lang ay mapipisa ang kaniyang baba. She is helpless, he can do whatever he wants to her. Fucking chains…

"Well, you deserve that for being a pig!" She screamed, her brows crinkled with so much anger.

Naramdaman niya ang paggalaw ng kamay ng lalaki. Pumunta iyon sa  kaniyang namumulang labi at ang kasunod niyang naramdaman ay ang mainit na labing dumampi sa kaniyang labi.

For a second, her body went numb. Her mind became hazy and she felt the erratic beating of her heart. Hindi siya makahinga at para siyang nalulunod. She gasped only to be filled by his lips again. He claimed her sensuous mouth made for sin and pleasure, roughly. He was dominating… territorial.

His lips are soft and taste like a combination of champagne and strawberry. Her eyes widened. The thought of him kissing her struck her senses. She wriggled her face, but the man only captured her cheeks. He grabbed a forceful of hair at napatingala siya dahil doon.

His lips travelled on her chin and down to the sides of her jaw. He licked her jaw line before his tongue tasted the hollow on her pretty little neck. She gasped and she couldn't move a little. Para siyang nanigas sa kinalalagyan niya.

Her body felt hot instantly. And she was disgusted at the thought that he made her.

The way his lips marveled around her face and neck, it sent a high amount of electricity into her body. She never felt this strong sensation before, and was horrified thinking that her captor triggered something deeper of her. Something she's trying to hide... but now, he made her explore her own desires for opposite sex.

"Don't!" She hissed when she felt his hands on the blanket that covered her body.

The man shrugged it off and pulled away the cover. His intense eyes clouded with lust seeing her erect nipples. It was swollen from last night but still alluring and tempting.

"Are you turned on, Isabella?" He taunted.

Isabella shut her eyes tightly beneath her blindfold and shook her head violently.

"I am not! You, devil!" She hissed, trying to convince herself above all.

She heard his menacing laughter before feeling his hands on her breasts. He cupped both breasts and used his expert hands to pleasure it. Isabella shut her legs tightly; she felt an intense throbbing on her stomach. Pakiramdam niya ay kusang bubuka ang kaniyang hita dahil sa ginagawa ng lalaki sa kaniyang katawan.

"It's okay to give in to your desires, Isabella. It's okay if you tell me that you want this." His lips covered her nipples. He suckled and nibbled on it as he played her other nipple with his fingers. He rolled his tongue on her nipples before pinching it. Isabella groaned mentally.

Ayaw niya sa ginagawa sa kaniyang katawan, pero hindi niya rin mapigilan ang mga lumalabas na tunog sa kaniyang labi. "It's okay if you want me to touch you… because baby, I will gladly obliged." He sucked her nipples softly, unlike what he did to her last night. Last night, he was rough and now he is gentle.

Isabella shut her lips tightly, fighting the urge not to moan under his pleasure. She doesn't want this. Mas mabuti na lang sigurong daanin siya sa dahas ng lalaki, that way she won't react like this. She felt her back arching; her tummy touching the strong arms of the man busy pleasuring her nipples.

"Oh, God! Please stop it!" She writhed in pleasure, her chest heaving roughly.

She felt her nipples melt under his mouth. Her toes curling and she slightly parted her legs. The man saw her reaction and upon seeing the glistening spot between her thighs, his cock twitched upward. It is harder than a rock, and bigger than this woman's wrist.

He lowered his head and reached for her tummy. Isabella gasped and she tried to escape from the chain but she can't. Nagpapiling-piling ang kaniyang ulo sa ginawang paghalik ng lalaki sa kaniyang tiyan. He kissed and licked her belly until he found her navel. He circled his tongue on her navel and a gruff moan escaped her mouth.

She felt her flesh burning under his lips. The way his lips moved over her body is intoxicating and addicting. She is new to these things and she never thought she would feel this fiery desire over her captor. She may not see his face, but it actually thrilled her.  And she knew how amazing his lips are. How pleasurable it could be on her burning flesh. She is scared... or maybe she is not.

Tila naglaho ang takot sa kaniyang dibdib at napalitan iyon ng makamundong pagnanasa. She likes it the way he touches her. She felt her heart pounding harder than the usual whenever he claims her lips. This is the first time she felt this kind of things... and maybe being kidnapped is not that bad, she thought.

She cursed herself mentally. Ito yata ang gusto ng kaniyang kidnapper, ang mahulog siya sa sarili nitong pagnanasa. Maybe her captor is laughing at her. Sa mata nito ay pinatunayan niyang cheap siyang babae. Because who on the right mind would enjoy being pleasured by her kidnapper? Instead of fighting her urges, tila nagpaalipin siya rito.

"Luv, you are so hot. I want to feel you inside me as I pound you hard and rough." He whispered that sent tingling shiver on the long bones at her back. "I want to hear you scream as I fuck your wet cunt, baby. You have no idea how much I want you, Isabella." Those words triggered the strong tension that was building up. Isabella couldn't even lift her feet. Tila nanghihina siya sa boses ng lalaki sa kaniyang tainga. It was soft, yet possessive.

She gasped when she felt his hand at the most delicate part of her body. Umawang ang kaniyang labi sa gulat at nanginginig ang kaniyang labi at binti. No one touched her there before, she's not even touching herself. At ngayon walang kahirap-hirap iyong nahawakan ng isang estranghero.

"Don't!" She begged, writhing against his touch.

He crooked a smile instead. The redness of her face turned him on. He used his hands to part her legs. He positioned himself between her sweet little cherry. His eyes glistened with lust as he finally saw how beautiful and pink she is. She’s fresh like a rose. Hiyang-hiya si Isabella, lalo na at ramdam niyang nakatitig ang binata sa kaniyang pagkababae.

Nagustuhan niya kaya?

She slapped her face mentally. Bakit iyon ang pumasok sa isipan niya? Instead of fighting him, talagang iyon ang pumasok sa isipan niya? Suddenly, she felt intimidated.

"You are beautiful, Isabella." He cupped her sex and her legs quiver under his touch. She tried to close her thighs but the man caught her thighs and spread her wider than before. Talagang hiyang-hiya na siya. Lalo pa't nakabuyangyang ang kaselanan niya sa harap ng kaniyang kidnapper.

"Ohhhh noooohhh!" She writhed in pain and pleasure when his fingers moved up and down on her wet folds. The touch was delicate, possessive… probing.

She felt her nipples stiffened and her back arching.

"You want this, Isabella?" He teased her.

He pressed her clit between his thumb and forefinger. Mas lalong nagwala ang katawan ni Isabella. She started groaning and her sweet groans triggered him to touch her even more.

"This sweet little cherry is mine, Isabella." He kneaded her sex that sent a shivering fire to the center of her thighs. "No man can see, feel and touch this except me. If you let other man play with my favorite toy, you are dead, luv."

She's not scared of his possessiveness. Instead, it turned her on.

The dampening on her sensitive part worsens. She felt her wetness on her thighs and even on the mattress. "You’re soaking wet for me, luv. If you continue this, Isabella, I will give you the best orgasm you never had."

She tensed at his words. They are dirty but why are her legs quaking in anticipation?

He again cupped her mound and played with it for a moment before his hands freed her from the chain.

 Nakahinga siya nang maluwag.

"Pauuwiin mo na ako?" Her voice full of hope when she asked.

The man tilted his head, catching the full view of Isabella's hopeful face. He shrugged his shoulders before lifting her off the bed.

She squirmed and shouts. Her hands on her blindfold, but the man is fast enough to grab both her wrists and use his hand to capture it.

"Ano ba? Where are you taking me? After what you did to me! You played with my body!" She screamed.

"But your body reacts accordingly." He answered. "And if you dare remove your blindfold, Isabella, I will punish you hard and rough. I will fuck that ass of yours.”

The mere thought of him taking her rear sent a quivering fear on her chest. Nagpatianod na lamang siya kung saan man siya dalhin ng binata. The faint smell of honeysuckle wrapped around him. Isabella really smells good.

Inilapag siya ng binata patayo kaya naramdaman niya ang basa sa kaniyang talampakan.

The man lifted her arms over her head. At sa isang iglap lamang ay nakatali na ito. Her breasts were full and her nipples taut. The bones below her breasts were visible.

Her arms were stretched above her head and tied on the ceiling. A devilish grin crossed his face upon seeing his beautiful vixen— naked, stretched and blushing.

He knelt at the center of her thighs. She felt his warm breaths on her sensitive part. He then lifted her one leg. She gasped in pain and horror.

"W-What are you doing?" Her voice stammering.

The image flashed on her mind like a crashing waves and she found the tension fired up against her chest, down to her center core. She could feel her mound beating. Excitement or fear? She has no idea either.

Ipinatong ng binata ang kaniyang binti sa balikat nito. He stretched her wide enough for his own pleasure. He wants to memorize every details and how would she feel when he's inside her. He wants to pound her walls like an animal deprive of food for a long period of time. He has this sadistic urge to fuck her hard till her hips and ribs broken. He doesn't care about her. He only cares for the heaven between her thighs.

"It's time to pop this cherry, luv." He leaned forward and his tongue tasted the promise of pleasure in between her thighs.

She moaned.