#surčin

[cgvijesti]

Žena se porodila na benzinskoj pumpi

Foto: Beta Na benzinskoj pumpi na obilaznici od Surčina ka Dobanovcima porodila se žena, rekla je za RTS doktorka Ivana Stefanović iz Hitne pomoći. Porođaj se dogodio jutro oko 5 časova. „Dok je naša ekipa stigla, rođeno je zdravo žensko dete“, rekla je doktorka. Prema njenim rečima, bila je i pedijatrijska i odrasla ekipa Hitne pomoći koja je prevezla majku i bebu u porodilište u…

[uniquekindoftrash]

Sorry, we didn't know it was invisible

on March 27th 1999. during the NATO bombing of Yugoslavia an F-117A stealth aircraft was shot down near Buđanovci

poster made in celebration of the shootdown

translation:

Sorry, your airplane is on fire

Mine is visible but it doesn't fall

Aviation waste Buđanovci: We have parts for F-117A

There was ground all of a sudden in it's path

Just missed the airport in Surčin

Dad, look at me, driving without hands

What's gonna happen to the White House? I'm gonna set it on fire!

Last address Buđanovci

Send us another one... We need the wings to cover the pigpen

The kid doesn't know what invisible means

Fuck NATO, my brother!

Short but fucking efficient!

[mentalnahigijena]

Evo zašto Srpska pravoslavna crkva nije hrišćanska crkva

Mržnja, kao i svaki oblik netolerancije i netrpeljivosti prema bližnjima, nespojive su s kršćanskim svjetonazorom i u dubokoj su suprotnosti s učenjem Isusa Krista koje se temelji na bezuvjetnoj ljubavi, miru, žrtvi za bližnje, odricanju, oprost i milost.

Postoje, međutim, čak i crkve koje se formalno nazivaju kršćanskim, a u suštinskom smislu imaju vrlo malo veze s kršćanstvom.

Takav je slučaj i sa Srpskom pravoslavnom crkvom.

Oni koji mogu misliti da su to preoštre ocjene neka pročitaju tekst do kraja i onda donesu svoj sud. Što se mene lično tiče, veoma bih voleo da pogrešim i da me sveštenstvo SPC demantuje u narednim nedeljama i mesecima. I ja i svi ostali koji vide šta vide oko sebe i pišu šta vide.

Za početak, događaj od pre manje od 3 godine, Srbija.

U atmosferi srpskog pravoslavnog Božića 2015. godine, u manastiru Fenek (25 kilometara od Beograda, opština Surčin) održana je i predstava povodom manastirske slave u kojoj su gosti srpskih sveštenika bila deca predškolskog uzrasta. uzrasta i nižih razreda osnovne škole iz odeljenja nastavnika Krsmanovića (u pratnji roditelja).

Uz asistenciju sveštenika koji daju ritam i takt pesmi i pevaju zajedno sa decom (radi bolje intonacije i pravilnije interpretacije), izvedena je čuvena četnička bdenija „Svi četnici“ sa stihovima:

„Cijeli dan hodaju po selu/Svi četnici u novom ruhu/Imaju dugu kosu i bradu/Na kapama sve zlatne kokarde/Vodi ih Nikola Kalabić/Voze ga kola kralja Petra/Boj vodi četničke vojvode/Sve neprijatelje šalju na deponiju/Odlaze da traže savjet/Od srpskog generala Draže/Čika im daje mudre savjete/Kako održati srpsku kolijevku/Hrabrog srca idu u boj/Pred ikonu, pali sveću Bogu/U pomoć srpskom narodu/Za krst i slobodu zlatnu.

up.: Idite svi četnici brat na brata/A slušajte komandanta Đujića/Svi četnici vode gorku bitku/Svi se bore za svoju Srbiju.”

(Pročitajte više: ( http://sandzakpress.net/see-kako-u-manastiru-uce-djecu-da-budu-cetnici ; istakao: ZP; stranica posjećena 11.11.2017; snimak u trajanju od 3′ i 10" možete pogledati ovdje: https://www.youtube.com/watch?v=hB0o1qmJmGg )

Tako se odgaja "hrišćanska" omladina u Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Na tradiciji slavljenja najgorih koljača i zločinaca!?

I neka se niko ne zavarava, ovo nije incident, već prosvetna politika SPC kojom su vladali Nikolajevi i Justinovi (najradikalniji sledbenici velikosrpske naci-fašističke versko-nacionalne ideologije ukorenjene u „svetom spasitelju“ "). To je kurs "Svetog arhijerejskog sabora", srpskog patrijarha i svih episkopa bez izuzetka - jer ne može se doći ni do mesta episkopa koji ne prođe to "sito" i nije dokazane velikosrpske orijentacije.

"Svetosavlje" nije religija, nego ideologija, i to je velikosrpska ideologija, i tek kada se sazna ta jednostavna i očigledna činjenica, možemo shvatiti šta se dešava u SPC.

Djeca se odgajaju u duboko ukorijenjenoj tradiciji Koljačkog četničkog pokreta uz uzore Draže Mihailovića , Momčila Đujića , Nikole Kalabića i drugih zlikovaca i masovnih zločinaca!?

Nažalost, oni koji truju dječje duše i njeguju te "vrijednosti" u Hrvatskoj gotovo nikad nisu osuđeni. O tome svjedoči slučaj mitropolita zagrebačko-ljubljanskog Porfirija Perića . U društvu svojih kolega (srpskih pop pevača) peva i pesmu u slavu mesara Momčila Đujića . ( http://www.sbplus.hr/iz_drugih_medija/evo_kako_srpski_popovi_pjevaju_cetnicke_pjesme__.aspx#.Wgc065edbhk ), ali u Hrvatskoj to ne smeta niti jednom lijevo-liberalnom intelektualcu ili mejnstrim medijima. Čak kažnjava novinara lokalne televizije i samu TV kuću jer su ga vrijeđali izjavom da "na Cvjetnom trgu večera četnički vikar".

DA LI JE HRIŠĆANSKI kada popovi slave koljače i zločince?

i

Ali šta drugo očekivati ​​od institucije koja za jednog od svojih najvećih „svetaca“ i „duhovnih otaca“ ima antisemitu i fašistu Nikolaja Velimirovića Žičkog (duhovnog oca Dimitrija Ljotića i njegovog fašističkog „Zbora“), koji je u njegovim stopama (takođe kao "sveci" SPC) idu Joanikije Lipovac, Milorad Vukojičić Maca, Slobodan Šiljak i mnogi drugi fašisti i koljači.

SPC sistematski rehabilituje svoje koljače, uvrštava ih među "Hristove vojnike" i po potrebi ih kanonizuje.

U državi Ilinois (SAD), u Srpskom manastiru Nova Gračanica, na počasnom mestu postavljena je ikona "Nebeska Srbija" na kojoj su glavni likovi "HRIŠĆANSKI RATNICI": izmišljeni i nepostojeći lik iz bolesna mašta srpskih nacifašista koji je postao "svetac". (bez obzira što se nikada nije rodio) "Sveti novomučenik Jasenovački i Glinski", "Sveti Nikolaj Velimirović" i "Borci za veru protiv bezbožnika". vlast“ (u vidu četnika koji su u ulozi „anđela Božjih“ – pratilaca ove počasne svite koju predvode Draž i Nikolaj)!?

Na gornjoj ikoni, u gornjem desnom uglu je Nikolaj Velimirović, u donjem desnom uglu „Vojnik Hristov“ Draža Mihailović, pored njega „Sveti novomučenik Jasenovački i Glinski“ sa pratnjom, a u donjem desnom uglu ikona su stihovi:

„Vesele se tamo oko Svetog Save/Kao sinovi kraljevi u slavu kraljeve/I četnici slavni, Božji osvetnici/Mnogi poklonici, mnogi dobročinitelji.“ ( http://iznadistokaizapada.blogspot.hr/2012/05 /blog-post_13.html ; istakao: ZP; stranica posjećena 11.11.2017.)

Da li se koljači i dokazani zlikovci koji imaju desetine hiljada života na duši mogu napraviti "Hristovi vojnici" i da li ijedna crkva ima pravo da veliča takve?

DA LI JE KRŠĆANSKI?

Fašista, ratno huškač i antisemita Nikolaj Velimirović vraća se kući

Fašistički i antisemitski vladika SPC Nikolaj Velimirović Žički pobegao je u SAD posle Drugog svetskog rata jer je bio na listi ratnih zločinaca. Tokom čitavog posleratnog perioda u Srbiji bio je slavljen u krugovima velikosrpskih ideologa i poklonika, na šta su tadašnje komunističke vlasti zatvarale oči, jer su im glavna briga bile „ustaše“. I do smrti Nikolaj se obraćao svojoj pastvi preko radio stanice koju je osnovala srpska emigracija u SAD. Tako da njegov duh sve vreme lebdi nad Srbijom.

U vreme kada je već počela velikosrpska agresija u bivšoj SFRJ, posmrtni ostaci ovog fašiste, rasiste i antisemite su uz veliku pompu prevezeni u Srbiju (selo Lelić kod Valjeva), u cilju dalje homogenizacije srpskog javnosti. Najveću zaslugu za to ima Jovan Velimirović, njegov nećak. Dakle, kako i dolikuje, i kada je mrtav, Nikolaj je korišćen za RAZPIRANJE i ŠIRENJE MRŽNJE i RAZRED, što je činio još za života kao aktivni fašista i član Ljotićevog "Hora". Sahranjen je uz najviše počasti (maj 1991.), a 19. maja 2003. godine proglašen je za sveca, a za kratko vreme zasenio je rodonačelnika dinastije Nemanjića (Stefana, oca Svetog Save) i postao " najveći i najpoštovaniji srpski svetitelj posle Svetog Save“.

ZAŠTO?

Zato što je tvorac nacifašističke versko-nacionalne „svetosavske“ ideologije i svojom harizmom obezbeđuje opstanak te ideologije u okrilju SPC i u tradiciji srpskog naroda.

Fašista Joanikije Lipovac , mitropolit crnogorsko-primorski (1940-45) bio je aktivni saradnik nemačkog i italijanskog okupatora, odgovoran za stradanje hiljada ljudi, Srpska pravoslavna crkva ga je proglasila svetim 1999. godine.

Milorad Vukojičić Maca , poznat kao "pop Koljač" (vođa četničke trojke), odgovoran za brojne zločine nad civilima u Crnoj Gori (Pljevlja i okolina), za klanje, pa i silovanje maloljetnih djevojaka, iskorenjivanje čitavih porodica, kanonizovan je 2005. ogorčenje preživjelih rođaka žrtava koji su tražili od Sinoda SPC da obustavi postupak, ali bezuspješno.

Pop Slobodan Šiljak , poznati četnički koljač, pripadnik četničke trojke, zaklan i silovan, kanonizovan je zajedno sa svojim saborcem Miloradom Vukojičićem Macom u manastiru Žitomislić 2005. godine. U dokumentarnom filmu "Sveci i zločinci" detaljno su opisani zločini koje su počinili, a riječ je o živim svjedocima čiji su članovi porodica i rođaci svirepo ubijeni. (Pogledajte: https://www.youtube.com/watch?v=b5TQmEIaQ3s )

Najviša vlast SPC i veliki broj srpskih sveštenika tokom Drugog svetskog rata aktivno su pomagali četnicima, mnogi su bili u saradnji sa Nemcima, Italijanima i okrvavili im ruke, ne samo krvlju Hrvata i Muslimana, već i sa krv sopstvenog srpskog naroda kojeg su klali i proganjali u Srbiji, o čemu se takođe govori ima dokaza (vidi: Masakr u Vraniću; https://www.youtube.com/watch?v=r70kq0yXTTQ )

Patrijarh srpski Pavlepočetkom 1990-ih i tokom ratova u SFRJ širio je otvorenu mržnju svojim govorima, pismima i „poslanicama“ (poput one za pravoslavni Uskrs 1991.), propagirao ideju „velike Srbije“ i tvrdio da "nema zajedničkog života između Srba i Hrvata" (o čemu je čak pisao lordu Karingtonu, posredniku za bivšu Jugoslaviju), dok su se u Hrvatskoj dešavali najveći masakri, a B i H obilazili su srpske krajeve i ohrabrivali Srbi da nastave rat i odbace mirovne sporazume, sve vreme tvrdeci da su Srbi "genocid" i da nikada nije pokazao ni mrvicu saosecanja prema istinskim zrtvama ubijenim u ime pravoslavlja i Srbije, blagoslovio je najvece ratne zlocince (Radovan Karadžić, Ratko Mladić, Biljana Plavšić), bio je "duhovni komandant" zločinca Željka Ražnatovića Arkana kojeg je i blagoslovio,otvorio "srpske bogoslovije" na mjestima najvećih pokolja muslimana (Višegrad - gdje je spaljeno najmanje 119 civila), postavio najgore ratne huškače, pa čak i zločince poput Vasilija Kačavende na položaje episkopa, episkopa i mitropolita, podržao i promovirao druge fašisti koji su trovali narod i širili mržnju:Amfilohije Radović , Atanasije Jevtić , Lukijan Pantelić , Filaret Mićević , Artemije Radosavljević , Lukijan Vladulov , Nikanor Bogunović, Nikolaj Mrđa, Jovan Velimirović i mnogi drugi. Oni su aktivno učestvovali u ratu (mnogi zajedno sa četnicima) i odgovorniji su za širenje mržnje, zla i ratnog ludila više od vođa paravojnih grupa.

Sociolog religije Mirko Đorđević , Srbin i praktični vernik, napisao je knjigu o delovanju patrijarha Pavla Kišobran patrijarha Pavla , koja mnogo objašnjava (PDF format: https://pescanik.net/wp-content/ PDF/mirko_djordjevic-kisobran_patrijarha_pavla.pdf )

Mržnja kao porijeklo

 Kada se teorije o srpskom narodu kao "nadrasi" ili "plemenu majki" dovode u vezu sa mitomanijom, megalomanijom, nacionalnim mitovima, željom za teritorijalnim proširenjem i mržnjom prema susedima (posebno "Latinima", tj. rimokatolici) i sve je to pojačano "svetošću" koja u centar svega stavlja Svetog Savu iz velikosrpske dinastije Nemanjića (izjednačavajući ga sa Bogom i ne retko mu dajući prednost), dobijamo onu neman versko-nacionalne ideologije koju obično nazovi velikosrpsku ili velikosrpsku ideologiju. Ta velikosrpska ideologija je srž, sadržaj i vezivno tkivo onoga što srpski nacionalisti nazivaju "nacionalnom misijom".

Evo kako to izgleda u djelima njihovih vodećih teologa i crkvenih velikodostojnika u samo nekoliko od desetina hiljada sličnih i još radikalnijih citata:

1. “ A danas je srpski Vaskrs na nebu. Danas sva nebesa, sveti apostoli, sveti proroci, mučenici, ispovednici slave Svetog Savu. Danas i sam Gospod grli Svetog Savu, najvećeg i najsvetijeg Srbina... I kleči i plače. Plače nad nesrećnim srpskim rodom, plače nad zemaljskom Srbijom. Sva Nebeska Srbija slavi Svetog Savu, a vi nesrećni Srbi ste ga zaboravili na zemlji ."

( Justin Popović, KUDA IDEŠ, SRBIJA?! , Beseda na Svetog Savu 1966. godine u manastiru Ćelije; preuzeto sa: https://sh.wikipedia.org/wiki/Nebeska_Srbija ; istakao: ZP; stranica posećena 11.11. /2017 )

2. „Od kneza Lazara i Kosova Srbi su pre svega stvorili nebesku Srbiju, koja je do danas sigurno izrasla u najveću nebesku državu. Ako uzmemo samo nevine žrtve ovog posljednjeg rata, milione i milione Srba i Srba, djece i slabih, ubijenih ili mučenih u najstrašnijim mukama ili bačenih u jame i pećine od strane ustaških zločinaca, onda možemo razumjeti kako mnogo je srpsko carstvo danas na nebesima“.

(Episkop Jovan Velimirović povodom proslave 600. godišnjice Kosovske bitke; preuzeto sa: https://sh.wikipedia.org/wiki/Nebeska_Srbija ; istakla: ZP; stranica posećena 11.11. 2017)

3. „Ponovo je srpski narod na krstu na Kosovu i Metohiji, u Dalmaciji, Krajini, Slavoniji, Baniji, Lici, Kordunu, Srijemu, Bosni i Hercegovini. (...) A šta reći drugačije od onoga što je mudra Jevrejka rekla opakim i agresivnim muslimanima: 'Opraštamo vam što ste nas ubili, ali ne možemo vam oprostiti ako nas prisiljavate da vas ubijemo'.

(Vidi: Atanasije Jevtić , iz govora povodom ustoličenja episkopa SPC; Vidi:   https://hr.wikipedia.org/wiki/Uloga_Srpske_pravoslavne_crkve_tijekom_velikosrpske_agresije ; istakao: ZP; stranica posećena 11.11. /2017)

4. „Srbi ne mogu da žive sa Hrvatima ni u jednoj zemlji. Ni u jednoj Hrvatskoj."

( Patrijarh srpski Pavle u pismu Lordu Karingtonu, predsedavajućem Međunarodne mirovne konferencije o Jugoslaviji, 1. novembar 1991; Vidi: https://hr.wikipedia.org/wiki/Uloga_Srpske_pravoslavne_crkve_tijekom_velikosrpske_agresije ; istaknuto: ZP1; stranica posećena na /11/2017 )

Ako pogledate crkvenu štampu SPC s kraja 1980-ih i ranih 1990-ih, šokira vas količina mržnje i laži koja se širi sa tih stranica. Čisti rasizam i šovinizam koji poziva na "krvnu naplatu duga" i podstiče "osvetu".

Uz sve to, SPC otvoreno slavi zločince, ne samo iz Drugog svetskog rata, već i iz ovih nedavnih ratova i od njih pravi nacionalne heroje. Prednjači ekstremizam i čvrsto je vezan za četničke i profašističke organizacije koje još uvek deluju u Srbiji i "Republiki Srbiji".

Ovdje ću navesti samo jedan primjer iz ne tako daleke prošlosti, jer prostor ne dozvoljava detaljniju razradu ove vrlo zanimljive teme.

Dana 4. avgusta 2011. godine u parohijskom domu Crkve Svetog Save u Beogradu održana je promocija knjige Milana Lukića, jednog od najvećih i najbešćutnijih srpskih masovnih zločinaca koji je odgovoran za smrt najmanje 130 civila ( od kojih je u proljeće 1992. godine u Višegradu spaljeno najmanje 119 živih civila – žena, djece i staraca – Muslimana u dvije kuće). Pravosnažnom presudom od 4. decembra 2012. osuđen je za zločine istrebljenja, zločine protiv čovječnosti, progon i druge zločine na doživotni zatvor od strane MKSJ-a u Hagu. Knjiga masovnog zlikovca Milana Lukića opravdava zločine, a objavila ju je Srpska radikalna stranka Vojislava Šešelja

Međutim, ovo što je do sada pomenuto je (nažalost) samo vrh ledenog brega, jer su zlodela srpskog sveštenstva toliko da se o tome pišu knjige. Jedan od njih je napisao Milorad Tomanić (Srpska crkva u ratu i ratovi u njoj, Beograd, 2001; dostupno u PDF-u: http://www.safaric-safaric.si/knjige/2001%20Tomanic%20SPC%20u%20ratu% 20i%20rat%20u%20njoj.pdf ).

Srpska pravoslavna crkva kroz svoju poznatu istoriju (od odvajanja od Bugarske crkve u vreme Nemanjića početkom 12. veka) do danas je bila i ostala naslednik velikosrpske ideologije, koja je našla svoj pravi izraz i smisao. tokom 20. veka u "svetisavlju" - modernoj verziji srpskog nacizma - fašizmu čija je konstanta osvajanje zemalja drugih naroda metodama genocida i etničkog čišćenja i stvaranje "velike Srbije".

Pošto su etnofiletizam, nasilje, mržnja, netrpeljivost i antiekumenizam protiv hrišćanstva, ovde već imamo dovoljno elemenata da izrazimo ocenu da u slučaju Srpske pravoslavne crkve ona nikako nije institucija koja predstavlja, zastupa i praktikuje hrišćanstvo. ili evanđeoskim principima.

Ono što je ranije rečeno vrlo je lako dokazati nepobitnim činjenicama i argumentima koje nam pruža sama Srpska pravoslavna crkva svojim praktičnim delovanjem, a radi se samo o odabiru onoga što može poslužiti kao dokaz; jer ih ima toliko da nije lako napraviti izbor i to je jedini praktični problem koji se javlja pri razmatranju naznačene teme.

Etnofiletizam je jedno od glavnih obeležja SPC i tumači se kao stavljanje nacionalnih interesa iznad jedinstva vere. Na Saboru carigradskih patrijaraha 1872. (dakle prije 145 godina) etnofiletizam je osuđen i odbačen kao "jeres" i grijeh, međutim, uprkos činjenici da su odluke tog Sabora postale obavezujuće za sve pravoslavne crkve, SPC ih nikada nije prihvatila niti ih je držala.

Antiekumenizam je takođe veoma izražen u SPC i svako jedinstvo hrišćana u njoj smatra se pogubnim za srpsku crkvu i srpski narod. Posebno su omraženi rimokatolici, koji se nazivaju "mrznim Latinima" i shvataju kao "krvni" i "vekovni neprijatelji". Kada se neko u Srbiji naziva "ekumenistom", to je jednako najtežoj kletvi koja se može izgovoriti, a oni koji dobiju tu žigu smatraju se najgorim nacionalnim izdajnicima i otpadnicima od SPC i naroda.  

Razmišljaju li o tim činjenicama naši političari, koji svake godine za Božić odlaze u crkvu na Cvjetnom trgu u Zagrebu da lome kruh i znaju li kome i čemu se tamo klanjaju - ako im je to uopće važno?

To bi nama Hrvatima svakako trebalo biti važno i znati o kakvoj se organizaciji radi, s kojim ciljevima djeluje na području Republike Hrvatske, ali i otvoreno govoriti o razaranjima koje širi oko nas.

Jer to nije problem samo za Srbe, nego prije svega za nas Hrvate.

Kao što sam već rekao, postoji mnogo dokaza koji govore u prilog činjenici da SPC NIJE HRIŠĆANSKA CRKVA , samo je pitanje koliko smo spremni da se suočimo sa tom činjenicom.

Da SPC nije djelovala na području Republike Hrvatske, većina navedenog bila bi njena unutrašnja stvar, to nije slučaj, jer se radi o sigurnosti i budućnosti građana naše zemlje i hrvatskog naroda.

Tim pre što je naše iskustvo sa SPC i srpskim nacifašizmom veoma teško i bolno, a rane iz prošlog rata još uvek su sveže.

Linkovi na kojima možete pronaći neke od materijala koji prikazuju političko djelovanje SPC i njenu ulogu u agresiji na Hrvatsku i Bosnu i Hercegovinu tokom 90-ih godina 20. stoljeća:

https://hr.wikipedia.org/wiki/Uloga_Srpske_pravoslavne_crkve_tijekom_velikosrpske_agresije

https://hr.wikipedia.org/wiki/Srpska_pravoslavna_crkva_i_chetnici

https://hr.wikipedia.org/wiki/Političko_djelovanje_Srpske_pravoslavne_crkve

http://www.safaric-safaric.si/knjige/2001%20Tomanic%20SPC%20u%20ratu%20i%20rat%20u%20njoj.pdf

https://pescanik.net/wp-content/PDF/mirko_djordjevic-kisobran_patrijarha_pavla.pdf

[prodajanekretnina]

Kuća. 120 m2. Surčin Beograd - NEKRETNINE ZA PRODAJU

[oglasavanje]

Kuća, Boljevci opština Surčin

[pozovimajstorabgd]

Grejanje na pelet Surčin Grejanje na pelet Surčin Haus majstor Beograd 063 81 140 78 Grejanje na pelet Surčin i grejna sezona u veliko počinje a kada se ta tema dotakne onda dolaze na 100 tema kao što je grejanje na drvene palete ili će biti grejanje na centralnu toplanu ili grejanje na struju, podno, radijatorima, gusanim,

Ako imate problema sa svojom peći na pelet, preporučujemo da se obratite stručnom majstoru za peći na pelet. On će moći da utvrdi uzrok problema i ponudi odgovarajuće rješenje. Stručni majstori za peći na pelet su obučeni za rad sa različitim tipovima peći i mogu ponuditi savjet o odabiru najboljeg modela za Vaš dom.

062 88 95 111 Toma

[zanimljivaekonomija]

GOSPOJINSKI FESTIVAL LJUBAVI I VINA U SURČINU

Danas je u Surčinu po četvrti put održan GOSPOJINSKI FESTIVAL LJUBAVI I VINA, u organizaciji Kluba vina Surčin, a u saradnji sa GO Surčin i Turističkom organizacijom Surčin. Na manifestaciji su se okupili članovi vinsko-viteškog reda „Zmaj Ognjeni Vuk“, a pravi ukras festivala bile su devojke obučene u narodne nošnje. Na platou ispred Opštine mogla su se degustirati vina proizvođača sa područja najmlađe beogradske opštine, a posetioci su probali i grožđe iz aktuelne berbe.

Foto: Boro Tomović

[der-papero]

Pur di non mangiare di nuovo carne, stasera mi abbasso a magnare una pizza, in un luogo chiamato “Caffè Ramazzotti” (e già cominciamo malissimo), Vojvođanska 409n, Surčin.

Mi son avanzati 20 euro in tagli da 5, più altri 5 in moneta. Una pizza da 32 cm costa, al cambio, 4 euro e 90, quindi siete miei ospiti.

[stealth-skills]

Group America (90s): An old picture of Vojislav “Voya the American” Raičević, right, and Veselin “Teddy Bear” Raičević, left. Vojislav Raicevic, aka Voja the American, was the chief executor of the "America" ​​clan, whose members were mostly Montenegrins trained in America. The "Americans" are said to have represented Milosevic's death squad and to have a list according to which they killed for service. It can be said that they were "Zemun citizens before Zemun citizens", that they performed dirty work for the state. It is said that they cleaned up almost the entire Voždovac clan, as well as other unsuitable fierce guys, but also journalists and politicians. Allegedly, the "Americans" cooperated with the Serbian and Montenegrin services all the time. The Ministry of the Interior spoke of this clan as a group consisting of the Raicevic brothers, the Roganovic brothers and others, and an informant named "Srecko" reveals details: That the clan consisted of a core of 15 professional assassins a death squad carrying out contract killings. He cited two high-ranking police officers, one from Serbia and the other, as associates of the clan from Montenegro. Srećko asked for a settlement, that the police guarantee his safety and that he would tell everything, but since he did not receive guarantees, he disappeared. Seselj was the first to speak publicly about the "Americans" when he accused the head of the DB, Jovica Stanisic, of killing his death squads in Serbia. Allegedly, the connection between Montenegrins from America and the Serbian DB was Boško Radonjić, the head of the Irish mafia in New York and a good friend of the last great Italian godfather, John Gotti. It is said that when Radonjić came to Serbia in the early 1990s because he was being tried in America for influencing the jury that tried Gotija, Stanišić personally assigned him security. When the clan was formed, it was allegedly headed by Joca Amsterdam, who is leaving Serbia due to the accusation that he ordered the murder of Goran Marjanović Bombaš. Then, at the head of the clan comes Voja, who worked for the Italian mafia in America until he hooked up with some and had to come here. In the middle of the nineties, Voja organized, but he also carried out many liquidations. They say that he was extremely skilful, he did not hesitate to disguise himself as a beggar or a woman in order to approach the victim. It is said that when Ćenta blackmailed the head of a man for 80,000 marks, Voja did it and went to Ćaldović, but he made him say: "You killed someone? Don't make me laugh, look at yourself!" It will cost him his head. The next time they met, but through a crosshairs. Voja allegedly killed Ćenta in the center of Belgrade together with journalist Maja Pavić, Ceca's godfather. Although Voja was close to Arkan's godfather Milan Djordjevic Bombon and although Arkan did not like Centa, because Voja killed his godfather and Colonel Garda, Shuca (the first husband of Legija's second wife), Arkan was very angry. Jenta and Jusa did not like Arkan, but there was respect between them because, together with Ashanin and the late Ljubo and Giška, they formed an old guard of fierce guys and used to work together abroad. By killing Jenta and Maja, Voja gained powerful enemies, Jus and Arkan. Besides them, the Americans were already at war with the people of Surčin. The agreement between the Belgrade bosses and the top of the police that Voja must leave allegedly fell. His former friends Rogo and Bojan Petrović, with whom he held "Stupica" together with Ćenta's son-in-law Mišo Cvijetinović, kidnap Voja, film him and torture him in order to admit that he killed Ćenta. Misha's motive was revenge, while the other two wanted to take over Voj's affairs. Allegedly, Bojan held him, Rogo shot him 4 times in the shoulder until he confessed, and then Misha Tiger shot him in the head. Bojan allegedly cooperated with the Americans before, who did Goran Vukovic in order for Petrovic to take over the affairs of his former friend. The soldier's body was not found, but it is said that he was butchered, and parts of the body were thrown into the Danube or buried somewhere. After that, Vojin's protector Bombon and Luka Pejović were killed (a member of the "America" ​​clan and, according to the former head of the DB, Goran Petrović, Ćuruvija's killer). After Vojin's murder, war begins on the streets of Belgrade! The soldier's friends take general revenge and eliminate everyone they suspected of being involved. There were about twenty names on the alleged list, the most famous of which were: Rogo, Petrović, Miša, Jusa, Badža, Šijan, Ašanin, Kundak, two police colonels and many others ... According to informant Srećko, Mileta Miljanić Mike took the lead. clan, and the direct perpetrators of the murders that followed as revenge for Voja were: Veselin Raicevic Medo, Zeljko Maksimovic Maka, Ivan Delic Ico and Nikola Maljkovic Maljavi. Mike was sentenced in Greece to 40 years for smuggling 114 kilograms of cocaine. Ico allegedly killed Defense Minister Pavle Bulatovic. Maka killed a policeman who tried to identify him in '95, and in 2002 he was accused that his group that took over the American clan, known as the "Maka group", organized the assassination of General Boško Buha, although there are indications that Zemun people set it up as they would drive them out of Belgrade. After the war in the underground at the end of the 1990s, it was obvious that Stanišić had let go of the reins and that the DB no longer controlled the mafia. After the stories that he and Arkan intend to betray Milosevic, he will be replaced, and the old mafia lose the protection of the state. He will be replaced by Radomir Markovic, the first man next to him will be the commander of the strongest unit, Milorad Ulemek (Legija), and the new clan in charge of dirty business: Zemunski. Thus a new death squad was born.  

[svetlanaknezevicworld]

View this post on Instagram

A post shared by Svetlana Lana Knežević (@lanaknez)

Taking off... January 2019 #belgrade #airport #surcin #takingoff #snow #mylife #myBelgrade #myflights #video #photography #winterconditions #athomeintheworld #traveldeeper #dametraveler #instagramers #iphonography #worldnomads #passionpassport #travel #makingtheimpossiblepossible #myworld (at Surčin) https://www.instagram.com/p/Bsd6w87gH28/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=ymrlxlhgb6z9

[cgvijesti]

Isključen iz saobraćaja, vozio 252 na sat

Pripadnici Uprave saobraćajne policije sinoć su oko 23 časa, na auto-putu Sremska Mitrovica-Beograd, opština Surčin, presretačem zaustavili i isključili iz saobraćaja tridesetšestogodišnjeg vozača „audija A6“ koji se kretao brzinom od 252,8 kilometara na sat na dijelu puta gdje je brzina ograničena na 130, navodi se u saopštenju. Kako se navodi u saopštenju, kontrolom je utvrđeno da je ovaj…

[infositely]

Nestlé builds plant-based food factory in Serbia

Nestlé builds plant-based food factory in Serbia

Nestlé is to spend CHF67m (US$73m) on building a plant-based food production facility in Serbia. The factory will cover 18,440 sq m and will be located close to the existing Nestlé factory in Surčin, which has been operating since 2012. The new site will be used for the production of the Swiss company’s Garden Gourmet range, largely for export to other European markets. Nestlé said the first…

[mentalnahigijena]

Objavljen spisak i lokacije svih osoba koje traži Sud BiH zbog ratnih zločina Na spisu je skoro 130 osoba koje su nedostupne bh. pravosuđu, a izdate su i naredbe za raspisivanje potjernica zbog počinjenih krivičnih djela ratnog zločina i krivičnih djela kažnjivih po međunarodnom humanitarnom pravu. Poznato je da se u Srbiji, Hrvatskoj, ali i drugim zemljama, doduše u manjem broj, krije na stotine optuženih i osumnjičenih ratnih zločinaca koje potražuje Sud BiH, kako bi bili izvedeni pred lice pravde zbog monstruoznih radnji tokom agresije na BiH, ubijanje civila, ratnih zarobljenika, silovanja, genocida i rušenja kulturnih spomenika. Sve ove osobe uživaju u slobodi, a u Srbiji i Hrvatskoj skoro se i ne kriju, već su uposleni i žive normalnim životom. Novinska agencija Patria u svom istraživanju došla je do imena i prezimena skoro 130 osoba koje su nedostupne bh. pravosuđu, a izdate su i naredbe za raspisivanje potjernica zbog počinjenih krivičnih djela ratnog zločina i krivičnih djela kažnjivih po međunarodnom humanitarnom pravu. Podsjećamo da je jučer predsjednik Srbije Aleksandar Vučić i glavni tužilac Mehanizma za međunarodne krivične sudove Serge Brammertz ocijenili da bi jedan od koraka koji bi doprinio pomirenju na Balkanu bila transparentna razmjena svih optužnica za ratne zločine i informacija o istragama između Bosne i Hercegovine i Srbije. Prije ovoga svakako bi bilo potrebno osobe koje se kriju u Srbiji isporučiti Bosni i Hercegovini kako bi sudski procesi mogli početi i okončati se. Iluzorne su izjave Vučića i Brammertza o saradnji mehanizma i Srbije, regionalnoj pravosudnoj saradnji u postupcima za ratni zločin sve dok se na stotine osoba osumnjičenih za najteže ratne zločine koje uključuju i genocid kriju u Srbiji! Najveći broj osumnjičenih i optuženih za ratne zločine kriju se u Srbiji i Hrvatskoj, ali prema podacima kojima raspolaže Patria, a dolaze iz obavještajno-sigurnosnih agencija zločinci se kriju i u Australiji, Njemačkoj, Nizozemskoj, Švicarskoj, Rusiji, Crnoj Gori, Italiji... Među imenima koja objavljujemo je i Novak Đukić, bivši general Vojske Republike Srpske. Na osnovu komandne odgovornosti za zločin počinjen na tuzlanskoj Kapiji, 2009. Sud Bosne i Hercegovine ga je osudio na 25 godina zatvora. Na spisku je i ratni zapovjednik općine Čajniče Duško Kornjača, za kojim je raspisana Interpolova tjeralica zbog zločina protiv čovječnosti, godinama živi i radi u Novom Sadu. Jedan od onih koji se traže je i Milomir Savčić, predsjednik Boračke organizacije Republike Srpske (BORS), koji je, po svemu sudeći, baš kao i njegovi brojni prethodnici, spas od krivičnog gonjenja pronašao s druge strane Drine. Nekadašnjeg načelnika Odjeljenja za obavještajne poslove Drinskog korpusa VRS-a Svetozara Kosorića je Tužilaštvo BiH optužilo za genocid, odnosno da je svjesno pomagao učesnicima udruženog zločinačkog poduhvata živi slobodno u beogradskom naselju Jajinci! Radoslav Janković, bivši obavještajni oficir u Odjeljenju za obavještajno-bezbjednosne poslove u Glavnom štabu VRS-a nedostupan je bh. pravosuđu, a Tužilaštvo ga tereti da je od 11. do 19. jula 1995. svojim djelima i propustima pomogao i podržao djelimično istrebljenje bošnjačkog naroda s područja Srebrenice. Za većinu optuženih za ratne zločine ili genocid lako se da ustanoviti da su se mahom odricali bh. državljanstva te su uzimali Srbije ili Hrvatske. Neki od optuženih već su svjedočili putem videolinka iz Beograda na suđenjima koja se vode na Sudu BiH ili u Haagu, ili su se pojavljivali u medijima. Dragomir (Jovo) Pećanac 6. 6. 1964. Nastanjen u Beogradu Željko (Slobodan) Mijatović 10.10.1965. Državljanin BiH i Srbije Mladen Milanović 22.5.1958. Nepoznato Boško (Marijan) Previšić zv. Boko 27.1.1950. Živi u Hrvatskoj - Belišće Novak (Živko) Stjepanović 25.4.1966. U Srbiji, Ljubovija Rajko (Milorad) Kušić 21.9.1954. Odrekao se državljanstva BiH. Slobodno se kreće po Beogradu Jovo (Simo) Jandrić 5.5.1954. Nepoznato Slobodan (Mileta) Pekez 8.8.1957. Nepoznato Grujo (Dušan) Lalović 3.1.1959. Nepoznato Boško (Petar) Lalović 8.1.1952. Nepoznato Gojko (Mirko) Stajić 10.1.1960. Tokom zime boravi u Novom Sadu. Radi u Rusiji u Sočiju kao građevinski radnik Milislav (Neđo) Gavrić 19.11.1948. Odrekao se državljanstva BiH Aleksa (Vlado) Golijanin 17.12.1962. Nepoznato Mitar (Dimitrije) Lažetić 14.4.1953. Živi u Srbiji Vojin (Jakov) Popović 8.1.1947. Živi u Beogradu Vitomir (Slavko) Popić 13.8.1960. Živi u Srbiji - Novi Sad Duško (Nikola) Kornjača 13.8.1960. Srbija Jakov (Franjo) Duvnjak 17.3.1959. Živi u Hrvatskoj - Knin ili Gračac Jovo (Marko) Radeka 16.10.1964. Nepoznato Momir (Milorad) Savić 21.1.1952. Živi na teritoriji Srbije Zoran Vuković 6.9.1955. Nepoznato Boško (Stevan) Starović 25.12.1964. Nepoznato Nijaz (Idriz) Smajić 20.11.1961. Nepoznato Marijan (Željko) Kozina 19.11.1972. Odrekao se bh. državljanstva, živi u Hrvatskoj Marko (Pavo) Vidović 12.4.1968. Koristi ime Vincetić Pero - umro Draško (Dragoje) Krndija 25.4.1957.   Zec (Mladen) 22.8.1966. Lice boravi u Australiji Saša (Dušanka) Dunović 19.4.1973. Nepoznato Aleksa (Vlado) Golijanin 17.12.1962. Nepoznato Nedeljko (Anđelko) Obradović 14.3.1961. Živi u Hrvatskoj u Metkoviću Boško (Mane) Lukić 25.11.1940. Potjernica raspisana 2013., osuđen na 14 godina zatvora Ivan (Žarko) Ančić 2.1.1962. Odrekao se bh. državljanstva, sada državljanin Hrvatske Miloš (Ratomir) Zekić 30.8.1963. Nepoznato Gojko (Marko) Borjan 8.10.1959. Živi u Kanadi Dragan (Dmitra) Dopuđa 2.9.1973. Nepoznato Perica (Jerko) Kustura 1.5.1970. Živi u Hrvatskoj Dragan (Milan) Maksimović 23.6.1960. Nepoznato Nedeljko (Ivan) Matić 5.7.1964. Lice boravi Njemačkoj, boravi s bratom zv. Garavi Ranko (Dušan) Momić 13.6.1967. Živi na području Srbije ili Crne Gore. Nalazio se na izdržavanju kazne u nekom od zatvora u Srbiji Vide (Vlatko) Palameta 3.5.1964. Hrvatska, zaposlen u Luci Ploče Miroslav (Petar) Hrstić 16.8.1949. Napustio BiH i nastanio se u Metković - Hrvatska Zlatan (Gojko) Jelić 14.12.1970. Odrekao se državljanstva BiH i uzeo hrvatsko Milenko (Ostoja) Karlica 29.1.1963. Nepoznato Branko (Petar) Basara 3.10.1939. Nepoznato Nedžad (Alija) Herenda 27.7.1953. Živi u Nizozemskoj Edvin (Fetah) Jusić 27.4.1972 Živi u Njemačkoj Ratko (Rade) Mimić 3.12.1970. Živi u Srbiji - Beograd Svetozar (Đoko) Kosorić 22.5.1953. Živi u Beogradu, mjesto Jajinci Anto (Marko) Golubović 4.10.1969. Nastanjen u Osijeku - Hrvatska Jurica (Pejo) Božić 18.4.1970. Živi u Hrvatskoj Brano (Zoran) Gojković 4.10.1968. Lice boravi u Ljuboviji Srbija Milija (Radenko) Jovanović 3.2.1966. Lice boravilo u Ljubovini - Srbija Miko (Velibor) Milić zv. Lenda 2.10.1973. Boravi u Crnoj Gori Nedeljko (Dragoja) Milidragović zv. Neđo 10.1.1985. Lice se nalazi u Hrvatskoj, prema neprovjerenim informacijama uhapšen u Srbiji Zoran (Vojislav) Obrenović zv. Maljić 22.1.1971. Živi u Srbiji Milenko (Gojko) Savić 7.11.1967. Nepoznato Mirsad (Idriz) Smajić 20.7.1964.  Nepoznato Albert (Branko) Topić 7.12.1971. Državljanin BiH i Hrvatske Željko (Mladen) Zec 19.2.1964. Lice boravi u Australiji Vinko (Borisava) Lazić  10.5.1959. Boravi u Srbiji - Beograd Blagoje (Grujo) Vojvodić 27.9.1962. Živi u Srbiji Čedo (Mijat) Bogičević 4.3.1971 Živi u Srbiji Mile (Vojislav) Pantić 16.6.1970. Živi u Beogradu - Srbija Milenko (Neđo) Komosar 8.3.1962. Živi u Srbiji Milorad (Branko) Panić 18.4.1960. Nastanjen u Rusiji Dragoljub (Marko) Gligić 29.6.1969. Nastanjen u Italiji Miodrag (Petar) Knežević 18.7.1955. Nalazi se u Srbiji u mjestu Surčin Borislav (Milorad) Stojišić 26.3.1956. Lice se nalazi u Švicarskoj Bogdan (Mitar) Stevanović 16.2.1951. Lice se nalazi u Bajinoj Bašti - Srbija Vinko (Vinko) Papak  25.5.1972. Lice se nalazilo u Hrvatskoj Nenad (Dane) Bubalo 24.1.1954. Lice nastanjeno u Beogradu Zdenko (Rudolf) Grbavac 21.10.1967. Lice nastanjeno u Zagrebu Tomislav (Vaso) Kovač 4.12.1959. Lice nastanjeno u Beogradu Dragomir (Danila) Kezunović 29.1.1954. Lice nastanjeno u Novom Sadu Elvir (Omer) Muminović zv. Popaj 18.2.1975. Lice nastanjeno u Švicarskoj Slađan (Radislav) Pajić 26.12.1970. Prijavljen u Vlasenici, nepoznato gdje se nalazi Dalibor (Momčilo) Krstović 2.5.1972. Lice nastanjeno u Beogradu - Srbija Ivica (Stojan) Kolobara 23.12.1964. Nastanjen u Sinju - Hrvatska Zoran (Petar) Stupar 29.7.1964. Prijavljen u Vlasenici - nepoznato gdje se nalazi Zoran (Ostoja) Adamović 8.11.1963. Lice nastanjeno u Česteregu - Srbija Miodrag (Obrad) Vujičić 28.2.1960. Lice nastanjeno u Beogradu - Srbija Goran (Jovo) Mojović 15.3.1969. Lice nastanjeno u Zemunu - Srbija Slađan (Momir) Tasić 9.3.1968. Lice nastanjeno u Užicama - Srbija Slobodan (Slobo) Ćurčić 26.8.1970. Lice nastanjeno u Danilovgradu - Crna Gora Milojko (Petar) Kovačević 19.5.1962. Lice nastanjeno u Užicama - Srbija Dušan (Mićo) Cimeša 10.6.1958. Lice nastanjeno u Zemunu - Srbija Goran (Mijat) Tešić 24.1.1962. Prijavljen u Vlasenici, nepoznato mjesto boravišta Dušan (Ivko) Spasojević 25.6.1954. Prijavljen u Zvorniku, nepoznato Slavko (Stajko) Petković 17.1.1974. Nepoznato Dušan Kačar 16.6.1958. Nepoznato Mladen Maksimović 31.8.1968. Nepoznato Nedeljko Pašić 2.9.1962. Nepoznato Zoran Adamović 8.11.1963. Nepoznato Jovan (Lazar) Gavranović  23.8.1961. Nepoznato Nebojša Petković 7.5.1966. Nepoznato Richard Glušac 25.10.1970. Nepoznato Duško Samardžić 25.6.1959. Nepoznato Nikola (Božo) Brčić 16.3.1960. Nepoznato Miljenko (Nikola) Nogolica 16.3.1962. Nepoznato Radoslav (Blagoje) Janković  8.10.1949. Živi u Srbiji Mirko (Spaso) Vručinić 2.12.1947. Nepoznato Marko (Ivan) Sunarić 7.1.1946. Nepoznato Ilija (Pavo) Jurić 20.7.1963. Nepoznato Josip (Josip) Stanković 29.9.1961. Nepoznato Milorad (Mlađen) Krunić 10.6.1953. Nepoznato Vida (Nikola) Lujić 17.4.1971. Nepoznato Slobodan (Lazo) Kovačević 6.9.1967. Nepoznato Stojan (Živojin) Vučković 29.7.1943. Nepoznato Marko (Vaso) Kovač 27.3.1935. Nepoznato Novak (Đurađ) Đukić 10.4.1955. Lice nastanjeno u Srbiji Milenko (Jovo) Jakovljević 8.12.1950. Lice u Hrvatskoj Jovan Pavlica 24.8.1954. Nepoznato Vlado Daić 10.1.1965. Nepoznato Mirko Banjeglav 20.11.1961. Nepoznato Tomo (Dušan) Legen 10.11.1954. Nepoznato Mladen (Ivan) Mitrović 11.10.1961. Nepoznato Cetnik (Milan) Stevanović 1.12.1959. Nepoznato Miroslav (Čedo) Jokić 12.8.1972. Nepoznato Darko Crnobrnja 24.3.1967. Nepoznato Milorad (Jovo) Božić 27.8.1952. Nepoznato Ljuban (Petar) Amidžić 13.10.1943. Nepoznato Dušan (Vladimir) Martić 20.2.1962. Nepoznato Zoran (Rade) Keić 26.8.1971. Nepoznato Miodrag (Veselko) Nikačević 23.7.1964. Nepoznato Željko (Ljuba) Krnjajić 20.7.1960. Nepoznato Mile Veselinović  7.10.1960. Nepoznato Željko Sanader 21.5.1972. Nepoznato Milomir Savčić 7.12.1959. Nepoznato, sumnja se da je u Srbiju #regija #eu

[prodajanekretnina]

Kuća, Boljevci opština Surčin - NEKRETNINE ZA PRODAJU

[pozovimajstorabgd]

Vikend majstor grejanje Beograd COVID zaštita Vikend majstor grejanje Beograd COVID zaštita prisutna non stop hitno 0638114078 Vikend je stigao i umesto da se radujete i provodite sa svojim prijateljima, porodicom a Vi ćete da zovete majstora da Vam popravi grejanje, zameni osigurač, namesti TA peć, neki grejač, električni šporet ili popravi električni kotao

Čukarica, Novi Beograd, Rakovica, Stari grad, Savski venac, Vračar, Zvezdara, Zemun, Palilula, Voždovac, Grocka, Surčin, naselja: Čubura, Zeleno brdo, Olimp, Lion, Bulbuder, Mirijevo, Đeram, Kalenić, Crveni krst, Slavija, Hram, Neimar, Karaburma, Borča, Ovča, Krnjača, Kotež, Bulevar despota Stefana, Palilulska pijaca, Topličin venac, Banovo brdo, Čukarička padina, Ada Cinganlija, Cerak, Cerak Vinogradi, Vidikovac, Obilićev venac, Dorćol, Knez Mihajlova, Dedinje, Senjak, Topčider, Trošarina, Blokovi Novi Beograd, Sava Centar, Fontana, Ušće, Geneks, Hotel Jugoslavija, Zemun polje, Altina, Vojni put, Plavi horizonti, Ugrinovci, Dobanovci.  

KORONU POPRAVLJAM!!!!! Kada može TV prva da mi veruje možete i vi dragi Beograđani! TV PRVA mi veruje možete i vi! - https://youtu.be/FkfG-YvfPW8 Protočni bojler SIEMENS, BOSH, GORENJE KOTLOVI NA GAS Podno grejanje na struju UGRADNJA GREJACA u Kaljeve peći SERVIS I POPRAVKA, MONTAŽA I DEMONTAŽA Akcija - Hitno i brzo - 062 88 95 111 Majstor Toma https://pozovimajstora.rs 0628895111 TOMA MAJSTOR ELEKTRIČAR Kotlovi na gas PPODNO GREJANJE NA STRUJU ETAŽNO GREJANJE PEĆI MONTAŽA I DEMONTAŽA V I D E O  N A D Z O R SERVIS I POPRAVKA H A U S  M A J S T O R BGD A K C I J A - HITNO I BRZO! Keramičar - LAMINAT -Sanitarija - VODOINSTALATER VODOINSTALATER - VEŠ MAŠINE - SUDO MAŠINE - AUTOMATIKA - GIPSANI RADOVI SVI VAŠI KVAROVI NESTAJU KADA POZOVETE MAJSTORA TOMU! Pošten, vredan, stručan, izuzetno predusretljiv i ljubazana HAUS Majstor BEOGRAD SVE VASE BRIGE PRESTAJU KADA MENE POZOVETE!!!! 062 88 95 111 Haus majstor Toma https://grejanjebeograd.rs https://pozovimajstora.rs https://hausmajstorbeograd.net https://majstoribeograd.rs https://uslugezlatibor.rs 00 -24 h 062 88 95 111 Beograd

[zanimljivaekonomija]

SURČIN - OPŠTINA BUDUĆNOSTI

Najmlađa beogradska opština Surčin, zainteresovana je da iskoristi dobre predispozicije koje ima i na svojoj teritoriji, na svega dvadesetak kilometara od centra prestonice, razvija gotove sve vidove turističke ponude. U cilju bolje prezentacije te ponude, prošle godine je osnovana Turistička organizacija GO Surčin, dok je 1. juna ove godine otvoren prvi Turistički informativni centar u opštini 

Surčin se nalazi jugozapadno od Beograda i obuhvata površinu od 288 km2. Sastoji se od sedam naselja (katastarskih opština) u kojima živi oko 45 hiljada stanovnika. Ponosni su broj rođene dece, jer imaju godišnji prosek od oko 500 beba, broj zaključenih brakova, godišnje oko 250, i mali broj razvedenih bračnih zajednica, negde oko 35. Za sve veću prepoznatljivost i privlačnost Surčina, surčinski vinari, kojih je svakog dana sve više i imaju sve bolja vina, smatraju da je to upravo zbog njihovog vina, pčelari smatraju da je to zasluga njihovog meda, voćari se pozivaju na dobre lešnike i orahe, ali se zna da je u pitanju, pre svega, dobra energija ovog podneblja. U Surčinu se ponose i brojevima od oko skoro 9.000 penzionera, 14.000 zaposlenih, oko 2.000 preduzetnika, 6.500 osnovaca, 1.500 mališana smeštenih u državne vrtiće. Uzajamno poštujući i negujući kulturne različitosti u Surčinu zajednički oblikuju život većinsko srpsko stanovništvo, te Slovaci, Romi i Hrvati.Gradska opština Surčin je razvojno orijentisana opština. Cilj je da ta sredina bude centar investicionih ulaganja u Beogradu i mesto intenzivnog privrednog razvoja i zapošljavanja stručnih kadrova. Ova opština ima izuzetno povoljan saobraćajni položaj, što svakako predstavlja jedan od najvećih razvojnih potencijala opštine u budućnosti. Drumski saobraćaj je određen drumskim koridorima (autoputevima) granica Hrvatske - Beograd (Dobanovci), autoputa E-75 deonica Beograd - Niš i novim autoputem „Miloš Veliki“. Ne sme se zaboraviti železnički saobraćaj, plovna reka Sava (koju su premostili 4 puta), kao ni najvažniji objekat saobraćajne i socio-ekonomske infrastrukture na teritoriji opštine, međunarodni aerodrom „Nikola Tesla“. Predispozicije Surčina za razvoj sporta i turizma su prepoznate, tako da je u planu da se na teritoriji opštine gradi Nacionalni fudbalski stadion, na kojem ćemo svi zajedno bodriti naše „Orlove“. Očekuje se da u narednom periodu počne njegova izgradnja u vrednosti oko 60 miliona evra, na 430 hektara, za 60.0000 gledalaca, sa kompletnom infrastrukturom, parkingom za 10.000 automobila i 500 autobusa. Biće to ceo grad u okviru stadiona i dobra prilika za buduće investitore, jer kada se tako nešto dogodi poveća se interesovanje za otvaranje mnogih dodatnih sadržaja. 

Prevedeno sa latinskog jezika „Surčin“ znači „sklonište“, odnosno „pribežište“. Još u periodu antičkog rimskog carstva bogati stanovnici Singidunuma su utočište od buke i burnog života nalazili na prostoru današnjeg Surčina. Tako je i danas. Surčinska opština je i dalje svojevrsna oaza spokoja i tišine i dolazak iz grada u Surčin je kao prelazak u drugu vremensku dimenziju, dolazak u rajsku dolinu pored Save, u očuvani prirodni ambijent, dovoljno daleko, a opet dovoljno blizu velegrada. Posetioci i turisti mogu da uživaju u miru koji pruža Sava u Nautičkom selu „Biser“ u Boljevcima, da veslaju kajak u Progaru, skijaju na vodi, jašu u surčinskim konjičkim klubovima, kupaju se na „Tarzan plaži“, najlepše sanjaju u brvnarama u sred Bojčinske šume koja je zaštićeno prirodno dobro i koja je bila lovište kralja Aleksandra. Na teritoriji Surčina se nalaze i šume Cerova greda, Gibavac, Zidine, Dobanovački zabran, Draža, Zabran i Crni lug, kao i ribnjaci Bečmenska bara i Živača, što pruža izvanredne mogućnosti za turizam, sport, rekreaciju, lov i ribolov. Nezaobilazne destinacije su i Manastir Fenek, koji je, prema narodnom predanju sagrađan u drugoj polovini 15. veka a osnovali su ga Stefan i Angelina Branković, Muzej vazduhoplovstva i Etno-kuća Stajkov. Predsednik GO Surčin Stevan Šuša kaže da uz realno sagledavanje svih potencijala budućeg razvoja turizma, opština ima za cilj da se afirmiše valorizovanjem sopstvenog geostrateškog položaja, prirodnih i turističkih kapaciteta sa prepoznatljivim identitetom, uz očuvanje prirodnog nasleđa. Savremeno očuvanje nasleđa zasniva se na mudrom upravljanju postojećim potencijalima. Opština je zainteresovana da iskoristi dobre predispozicije koje ima i na svojoj teritoriji, na svega dvadesetak kilometara od prestonice i razvija područje za lovni, prirodnjački eko-turizam, na lokaciji „Višnjik“ u Petrovčiću. Takođe, kamping turizam razvijaćemo u Nautičkom selu „Biser“ u Boljevcima i ribnjaku „Bečmenska bara“, ističe Šuša. U cilju bolje prezentacije turističke ponude opštine Surčin, prošle godine je osnovana Turistička organizacija, a ove godine, 1. juna, na Međunarodni dan reke Save, Turistička organizacija Gradske opštine Surčin otvorila je prvi Turistički informativni centar u opštini Surčin. Cilj otvaranja Turističkog info centra je promocija turističke ponude Surčina, kulturnih vrednosti područja i predstavljanje gastronomskih, rekreativnih i tradicionalnih delatnosti – svega onoga što Gradska opština Surčin može da pruži svojim posetiocima i turistima. Info centar je moderno uređen i poseduje sve uslove za promociju štampanog materijala, izlaganje suvenira, a od zaposlenih posetioci mogu da dobiju informacije o turističkoj ponudi GO Surčin.