#spuwen

[antifainternational]

ENGLISH BELOW

Pegida heeft een demonstratie getiteld ‘Islam is geen haar beter dan nazisme’ aangemeld voor zondag 17 november om 16.00 op Amsterdam CS om moslimhaat te spuwen. ⚠️ Dit is nooit acceptabel en Pegida moet overal en altijd worden geweerd. Maar zeker na de golf van haat die vorige week onze stad overspoelde, afkomstig van genocide-plegers verkleed als hooligans, het stadsbestuur, de politie, de media, politiek Den Haag en anderen, is het extra belangrijk dat we ons keihard uitspreken. 🔻 Wij, de mensen, niet het stadsbestuur of de politie, zijn Amsterdam en wij staan met alle Amsterdammers die te maken krijgen met haat, demonisering en terreur. Laten we aankomende zondag met veel lawaai duidelijk maken dat de straten van ons zijn en dat moslimhaat van Pegida of wie dan ook hier absoluut NIET WELKOM is! 💌 We verzamelen zondag om 15.45 voor de hoofdingang van Amsterdam CS. Neem lawaai-materiaal, spandoeken en borden mee

Mokum Tegen Fascisme

--------------- ‼️ Pegida has registered a demonstration entitled ‘Islam is no better than Nazism’ for Sunday 17 November at 16:00 at Amsterdam CS to spew hatred towards Muslims. ⚠️ This is never acceptable and Pegida must be banned everywhere and at all times. But especially after the wave of hatred that flooded our city last week, coming from genocide perpetrators dressed as hooligans, the city council, the police, the media, politicians in The Hague and others, it is extra important that we speak out loudly. 🔻 We, the people, not the city council or the police, are Amsterdam and we stand with all Amsterdammers who are confronted with hatred, demonisation and terror. Let us make it clear with a lot of noise this coming Sunday that the streets are ours and that hatred towards Muslims from Pegida or anyone else is absolutely NOT WELCOME here! 💌 We will gather on Sunday at 15:45 in front of the main entrance of Amsterdam CS. Bring noise-making materials, banners and signs!

Mokum Against Fascism

[jurjenkvanderhoek]

HUT IN HET BOS ALS WIJKPLAATS IN DE NATUUR

Een wondere wereld is het, die ik binnenga in Museum Galerie Heerenveen, op dit moment. Een mysterieus bos betreed ik, een magisch woud. Maar is het wel een boomgaard dat ik zie, een veld met oprijzend gewas. Ik kijk in de donkerte van de duisternis, de nachtelijke uren waarin de betovering van het onzichtbare op een hoogtepunt is. Want er is niets te zien achter de stakerige boomstammen, zo zolang het niet wordt aangelicht. Zo zolang er geen lichtpunt is die de omgeving waarneembaar maakt. Rob Regeer ontsteekt daarom een licht op dat schijnt vanuit een verborgen bron in zijn donkere werken. Is dit het heldere licht van een volle maan of de jager met zaklamp op zoek naar een prooi, jongelui die gedropt zijn en verbeten een uitweg zoeken. Het geeft althans een onwerkelijke sfeer, zet een surrealistische werkelijkheid.

In dat decor spelen oranje stippen een bijrol waar een eenzaam huis de dubieuze hoofdrol krijgt toegeschreven. Die oplichtende punten lijken vuurvliegjes, die het licht van de dag aten om het uit te spuwen in de nacht. Het daglicht klinkt zo door in de nachtelijke duisternis. Yin en yang. Maar het blijken geen puntjes te zijn, maar putjes in de compositie. Wie het werk tot op armlengte nadert ontdekt dat de schildering eigenlijk een reliëf is. De materie ligt dik op het doek. De stammen verheffen zich waarin de putjes verf zich verlagen. De vuurvliegjes blijken kleine klankschalen. Het licht echoot zo geluidloos door het bomenbos.

Die hoogdruk in de verflaag geeft de sfeer een werkelijk voelbare diepte. Het is geen geschilderd perspectief, maar een opgelegde tastbare derde dimensie. Regeer laat overigens geen vergezicht zien, de omgeving is plat tweedimensionaal weergegeven. Er is geen doorkijk naar een einder. Maar door te werken in beeldverhoging en met zichtverlaging wordt een natuurlijke ruimte gecreëerd. Een vierde dimensie is gemaakt door kleurspeling en lichtverhouding. In deze ruimte komt alles samen, voert het gevoel de boventoon. Is de werkelijkheid abstract, versimpeld de realiteit. In de derde worden vragen gesteld die in de vierde dimensie lijken beantwoord.

Regeer maakt niet zomaar ondefinieerbare platen van de realiteit. De kunstenaar wil mijn verbeelding prikkelen door ongerijmde voorstellingen te maken. Mij op een verkeerd been zetten zodat ik ga nadenken over wat ik zie. Mij ga bezinnen op de actualiteit. Maar eerlijk gezegd zie ik het wereldnieuws en de huidige problemen in het ecosysteem niet terug in zijn betrekkelijke schoonheid. De hut in het bos schept vooral een unheimisch gevoel, maar misschien is dat juist ook wel het moment van bezinnen. Nadenken over hoe leeg en onwerkelijk de werkelijkheid straks zal zijn, wanneer wij niets doen aan de afbraak van de natuur door ons toedoen. Want het bos van Regeer is ontbladerd, zelfs kijk ik wel dwars door stammen heen. De afbraak heeft hij in zijn schilderijen ingezet. En daarin huist de mens in  een gezellig aangelichte sfeer in een huisje midden in het bos. Als een Bijbelse Noach, van God verlaten maar toch zo dicht bij het antwoord op de vraag.

Regeer verheerlijkt deze verlatenheid door de intieme toevlucht, het huiselijke asiel, meermalen in 24-delig tableau te plaatsen. Voortdurend hetzelfde huis van onder gezien, in een gewijzigde kleurstelling en een helder tot duister licht. De aldoor veranderende weersomstandigheid ter plaatse. Een eenvoudige opzet die zich telkens herhaalt, een weerklinkende sfeer. Diezelfde optrek komt terug in andere hoedanigheid met een meer uitgewerkte omgeving. Maar aldoor blijft het vreemde en vage gevoel. Het is wel een wijkplaats, maar je weet niet wat je kunt verwachten van de inhoud. Wat daarbinnen achter dat verlichte venster zich afspeelt blijft de vraag. Zo stelt Regeer in zijn werk vragen die onbeantwoord blijven. De oplossing moet ik zelf aangeven. Zo zoals dat meestal werkt in en door een kunstwerk. De beschouwer geeft bescheid.

Een apart onderdeel in deze opstelling bij Museum Galerie Heerenveen is het plateau met ruimtelijke bouwwerken in MDF. Op klein formaat zijn deze huizen modellen van hutten en kappellen. Onderkomens belangrijk in de omgeving van Kellerjoch in Oostenrijk. Voor Regeer ter inspiratie een geliefde plek. In de bergen en door de bossen. Om de sfeer raak te treffen was het voor hem niet genoeg enkel de omgeving weer te geven op het geschilderde vlak, maar wilde hij ook de ruimte in. Daarvan is het dorp de weerslag. Zijn dorp, het Regeer. Aldus wordt de bezoeker van deze kunstruimte de wereld van Rob Regeer in getrokken. Ervaart de schoonheid die niet schijnt te kloppen. De verbeelding krijgt er de ruimte zich te uiten. Het werk ontroerd op een onbestemde manier. Het past esthetisch juist, maar achter die luister klinkt een duister geluid. Het gebeelde mysterie is onheilspellend.

Expositie “Into the Woods”. Schilderijen en ruimtelijk werk van Rob Regeer bij Museum Galerie Heerenveen (MUGA), Minckelersstraat 11 in Heerenveen. 24 maart tot en met 5 mei 2024.

[onzichtbaartochaanwezig]

10 geboden voor hulpzoekende collega´s. 1.    Domme vragen bestaan niet, alleen domme antwoorden en die kun je van mij verwachten

2.    Negatieve gedachten worden bezworen met een overdaad aan positieve gedachten

3.     Wees niet bang of schrik niet als ik luidkeels "neen" zeg, de "ja" volgt meestal heel snel

4.     Iedereen is altijd welkom, gisteren vandaag en morgen (en omdat jullie het zijn overmorgen ook)

5.     We lachen met en om mekaar maar altijd met het nodige respect

6.     Niet iedereen is even slim (ondergetekende is het bewijs), maar domme mensen bestaan niet

7.     Je hart luchten of je gal spuwen is toegestaan, daarvoor dient de breakout met de  koffiemachines en slechte koffie maar ook met zijn goede zetels

8.    Een onmiddellijk antwoord verwachten is toegestaan, maar niet altijd realistisch

9.    Fouten maken kan en mag (maar liefst niet teveel), zolang je die fouten ook maar durft toe te geven

10.   Wees niet ontgoocheld wanneer ik het antwoord op je vragen niet ken, ik ben naar het schijnt ook maar een mens

[rotterdamvanalles]

De Maagd van Holland, aan de nieuwe markt. 1915.

De Maagd van Holland is een standbeeld in het centrum van de Nederlandse stad Rotterdam, op de Nieuwemarkt aan de Gedempte Botersloot. Het is een monument opgericht ter ere van de inneming van Den Briel door de Watergeuzen op 1 april 1572. Het beeld, onthuld in 1874 en officieel bijgenaamd het Vrijheidsbeeld, was bedoeld als centraal decor bij de uitbundige jaarlijkse 1-aprilvieringen. Het werd gemaakt door Joseph Graven.

Op de top staat in het midden de Nederlandse Maagd, gebeeldhouwd in natuursteen. Aan haar voeten staan op de vier hoeken kleine leeuwen, die ieder een wapenbord vasthouden, met vooraan het wapen van Rotterdam en dat van Brielle. De stok met de vrijheidshoed en de leeuwen karakteriseren deze vrouw als Hollandia. Op het onderste niveau staan een geus, een visser en een handwerksman, alsmede vier bronzen pelikanen die water spuwen in de arduinen opvangbak van de fontein. Op zomerse dagen vinden stadsdieren er verkoeling.

Oorspronkelijk stond het beeld opgesteld in een bloemenperk en kijkend naar het westen, in de richting van de Laurenskerk en de Botersloot, die 1866 was gedempt. In de Tweede Wereldoorlog werden de gebouwen in het omringende gebied grotendeels verwoest, met uitzondering van de Gemeentebibliotheek en het beeld van de Maagd van Holland. Vermoedelijk niet lang na de oorlog werd het 90° naar het zuiden gedraaid en thans staat het Vrijheidsbeeld met zijn rug naar het voormalige bibliotheeksgebouw, uitkijkend over het marktplein.

Over het beeld schreef de Rotterdamse dichter Willem van Iependaal het gedicht Groetenis. Het eerste couplet is al een treffende illustratie van het vanouds aan het beeld betuigde respect:

Zwaar en hevig aangebeden

Stedemaagd van Rotterdam

Groetenis van Pollie Piekhaar

Negen maanden rooie pan

Hoe is 't met de koue voetjes

Op je stoofie van arduin ?

altijd nog in pipse blommen

En geharrenaste tuin

Al sinds de onthulling wordt ze door Rotterdammers in de cultuur van de straat vereenzelvigd met de 18e-eeuwse volksvrouw Kaat Mossel, die ook niet op haar mondje was gevallen.

Foto komt uit de collectie van het @stadsarchief010 en Informatie komt van Wikipedia

[peterpijls1965]

27 januari 2015  · 

Waarom psychopaten en stalkers grappig zijn

Ik had het voorrecht een paar keer psychopaten en stalkers achter me aan te hebben. Ik schrijf voorrecht, omdat ik veel van ze geleerd heb, ook over mezelf.

Achteraf gezien begrijp ik wel waarom ik tijdelijk hun doelwit was. Psychopaten en stalkers hebben een neus voor labiliteit, kwetsbaarheid en ontspoord gedrag bij hun doelwitten. Soms eerder en beter dan hun slachtoffers zelf.

Psychopaten en stalkers hebben altijd gemeen dat ze onder het voorwendsel van de beste bedoelingen bij je binnen proberen te dringen, om je vervolgens maximaal te ontregelen en beschadigen.

Als je weerstand aan ze biedt of ze op afstand zet, ontsteken ze zonder uitzondering in razernij. Altijd zullen ze proberen je vervolgens te chanteren. Met een belastend dossier, zogenaamd compromitterende foto’s of door je omgeving tegen je op te zetten met roddels die een kern van waarheid kunnen bevatten.

Dat lukt in eerste instantie soms vrij aardig. Stalkers en psychopaten kunnen namelijk erg overtuigend overkomen. Bijvoorbeeld door zich neer te zetten als slachtoffers of kasplantjes, of als een soort hulpverleners die alleen maar het beste met je voor hebben.

Ik heb een paar keer de fout gemaakt daar met enige agressie op te reageren. Dodelijke vergissing. Als je boos wordt, weten stalkers en psychopaten dat ze grip op je hebben. Vervolgens zullen ze er alles aan doen die grip te versterken.

Bijvoorbeeld door te proberen je (ex)partner of kind in hun macht te krijgen. Altijd omdat hun eigen partner of kind minder succesvol of intelligent is.

Stalkers en psychopaten hebben steeds gemeen dat ze lijden aan wat de Duitsers zo mooi Schadenfreude noemen. Ze genieten van andermans pijn, vooral als ze die zelf veroorzaakt hebben, liefst door zich voor te doen als modelvriend of zogenaamd goedbedoelende medemens en vervolgens het zoutzuur tevoorschijn te halen.

Stalkers en psychopaten hebben ook altijd gemeen dat ze lijden aan hevige jaloezie en minderwaardigheidscomplexen. Die projecteren en externaliseren ze met groot fanatisme op hun omgeving, liefst op doelwitten waarvan ze denken dat die labiel en chantabel zijn.

Het is interessant om te letten op de partners van psychopaten en stalkers. Dat zijn bijna altijd beschadigde, serviele types. Zeg maar gerust: slaafjes. Ook met hun kinderen is altijd van alles aan de hand.

Die partner-slaafjes dienen om de buitenwereld kond te doen van de voortreffelijkheid van de psychopaat en stalker die hun heerser is. Of om uit te dragen dat de psychopaat en stalker eigenlijk heel zielig is, want slachtoffer van al dan niet verzonnen seksueel misbruik of een kutmoeder (of vader).

Een ander camouflagemiddel van de psychopaat en stalker kan maatschappelijk succes zijn, dat meestal bereikt wordt door ondergeschikten te vertrappen en zich in te likken bij leidinggevenden.

Of het zijn juist medische wrakken die zich een permanente slachtofferrol aanmeten, en van daaruit een spoor van verwoesting aanrichten in andermans levens, bijvoorbeeld door hun slachtoffers voor hun eigen gewin te misbruiken of seksueel te exploiteren.

Zoek altijd dekking voor mensen die constant zeggen: jamaar ik kan er niks aan doen. Of: jamaar ik bedoel het zo goed.

Psychopaten en stalkers hebben een feilloze antenne voor mensen die iets tegen je hebben. Daar sluiten ze dan gelegenheidscongsi's mee. Onder het motto: de vijand van mijn vijand is mijn vriend. Gelukkig vallen die gelegenheidscongsi's na gedane zaken altijd weer uit elkaar. Vervolgens mag ik de betrokkenen graag in het gezicht spuwen. Bijvoorbeeld met een blog.

De tragiek van psychopaten en stalkers is dat ze bijna nooit zelfinzicht of ziekte-inzicht hebben. Dat is inherent aan hun stoornis. Gevangenissen en klinieken zitten vol met seriemoordenaars en seriële oplichters die overtuigd zijn van hun onschuld of slachtofferschap. Daarom zijn stalkers en psychopaten nauwelijks te behandelen: ze zijn intrinsiek gewetenloos.

Het probleem is dat onze maatschappij psychopatengedrag hevig aanmoedigt. Alleen winnaars tellen mee, en het punt is dat de meeste mensen dat niet zijn. Daarom voelen losers en verknipten zich aangemoedigd om te simuleren dat ze winnaars zijn, want ze horen er zo graag bij. En als dat niet lukt, gaan ze werktuigelijk proberen anderen kapot te maken.

Dat mechanisme zie je veel in organisaties. Tijdens functionerings- en voortgangsgesprekken worden werknemers gek gemaakt met onhaalbare targets. Of ze krijgen de klassieke dooddoener te horen dat ze niet goed communiceren.

De managers die dit onheil aanrichten, worden niet zelden op hun beurt weer opgejaagd door directeuren en aandeelhouders.

Al die baasjes zijn tegenwoordig dol op managementboekjes waarin psychopatengedrag fanatiek wordt aangemoedigd en beloond. Ik ben er van overtuigd dat de bestseller Hoe word ik een rat? gruwelijke schade aanricht in organisaties. Ik ken namelijk een paar types die dat verderfelijke boek tot bijbel hebben verheven. Hun gedrag en communicatie zijn navenant.

Als je psychopaten en stalkers eenmaal herkent, worden ze grappig. Ze zijn namelijk niet in staat van koers te veranderen, dat is inherent aan hun stoornis. Aldus lopen ze altijd in hun eigen mes. Dat is mijn Schadenfreude.

[langsdewittewolken]

Dat heb je in een lava land: het warme water stroomt zo de wereld in. Een stop aan de hot springs zorgt voor heerlijk warm baden. We deden al van warme zee, zotte zwembaden, oceaan, aquariumzee. Dit water is zwavelwater recht uit de bron. De goden spuwen zalig zacht, warm, helend water en dat een zwembad vol. Warme luxe in een warm land.

[reneleijen]

Werkstraf bedreiging ministers

Een man (53, uit Assen) die in 2022 via twitter premier Mark Rutte en de ministers Sigrid Kaag en Hugo de Jonge met de dood bedreigde, is veroordeeld tot zestig uur werkstraf en zes weken voorwaardelijke celstraf, conform de eis van het OM. De verdachte wilde naar eigen zeggen niet meer dan zijn gal spuwen, maar de rechtbank vond dat niet van toepassing op de teksten die de man schreef. ‘Tijd om…

[gpfansnl]

Verstappen ondergaat schouderophalend hoe de Britse fans de pik op hem hebben 🗣️

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Leg dan af alle slechtheid, alle bedrog, huichelarij, afgunst en alle kwaadsprekerij. En verlang vurig, als pasgeboren kinderen, naar de zuivere melk van het Woord, opdat u daardoor mag opgroeien, indien u tenminste geproefd hebt dat de Heere goedertieren is. (1 Petrus 2:1—3) Lees verder Psalm 34:8—14. Het kwaad wat vermeden moet worden is: alle slechtheid. “Wraak is zoet” zeggen de Italianen. De meeste Engelsen hebben dat ook geleerd, maar niet degene die Christus geproefd heeft, hij zegt, “Hoe kan ik wraak nemen als Christus mijn zonden weggedaan heeft?” Ja, vergeving is zoet en het walgt van slechtheid. Het keert zich daarvan af als van gif. Bedrog. Dat is de listigheid waarbij de mensen hun medemensen beroven. Sommigen denken dat bedrog goed is. Kijk naar de handelaar, je moet beide ogen open houden anders zal hij je bedriegen. Hij vertelt niet echt leugens, maar, ja, hij scheert wel heel dicht langs de waarheid. Het is bedrog, lage sluwheid en listigheid. Een man van God haat die dingen. “Wat? Ben ik een dienaar van de God van de waarheid en moet ik verbuigen, verdraaien, overdreven vleien en alles doen behalve wat recht is om voorspoed te krijgen?” Zoals de Heer het tegen de gemeente in Laodicea zei, “Ik zal u uit Mijn mond spuwen” zo spreekt de gelovige over alles wat niet waar en oprecht is. “Ik wordt er ziek van, ik walg er van, ik verafschuw het, ik keer me ervan af.” Het volgende is huichelarij of hypocrisie waarbij mensen niet beroofd noch verwond, noch bedrogen worden. Een Christen kan geen hypocriet zijn. Hypocrisie schuilt net als alle andere zonde in de mens tot het allerlaatste. Maar de gelovige haat het doen alsof. De mens die de Heer ooit als genadig heeft geproefd, is waar en transparant in zijn beroep. Als iemand denkt dat hij beter is dan hij, verlangt hij er niet naar om veren te dragen die niet van hem zijn. Hij wil niet verheerlijkt worden voor het werk van iemand anders. Ook wil hij niet bouwen op het fundament van een ander. Hypocrisie verafschuwd hij volkomen Ter overdenking De beste manier om deze zonden te vermijden is met Gods hulp het tegenovergestelde te zoeken. Vriendelijkheid voor slechtheid (Efeze 4:31–32), openheid voor bedrog (2 Korinthe 4:2) en oprechtheid voor hypocrisie (Mattheüs 6:2–6; Romeinen 12:9). Preek nr. 459, 6 juli 1862

[internetchaoss]

kwil gewoon zijn hart uit zijn lijf scheuren (als hij er al eentje heeft) er dan op stampen en op spuwen en het dan gewoon teruggeven

want zo voelt het bij mij

[dv-vilt]

BKZ

gedicht deemoed binnenin huist de Zanger:bij de stalen kevers, bij het gruis, bij de vetten. monden spuwen bloed in de bezongen monden.in de bloedmonden duiken de zingende monden, de zuigende monden, de malende monden, de huilende monden, de lachende monden, de sprekende monden, de vloekende monden die in de monden de lallende tong beroeren van de nog nauwelijks bezongen monden. aan de walmen…

[kronieken]

Zware brand te Reningelst

Zware brand te Reningelst

Juist buiten Reningelst-Dorp, links langs de steenweg naar Westouter, ligt de hofstede bewoond door het gezin van Jozef Verbiese.

In de nacht van zaterdag op zondag, rond 1u40 werd de vrouw gewekt door het geschrei van het kleinste kindje. De luiken aan de vensters van hun slaapkamer zijn nooit heel dicht toegedaan en, opstaand, zag de moeder met ontzetting vlammen opstijgen uit de heel…

[vladislavhoudvanmieren]

Derde opgave

Hallo iedereen, hier is het voorlaatste opgave. In deze opdracht moet ik een personage met een mythische god, een monster…  zich laten confronteren. Ik zal Liese zich laten confronteren met een draak.

Confrontatie

Nadat deze zaak eindelijk gedaan was, ging Liese op vakantie. Deze zaak was erg moeilijk voor haar, er was heel veel emotie. Ze ging naar Schotland, meerdere vrienden van haar hebben haar gezegd dat er een heel mooi landschap was. De laatste keer dat ze een tip voor vakantie kreeg, vond ze het heel leuk. Dus ging ze naar Schotland, in een verre plek met weinig personen.

Ze arriveerde eindelijk na die 5 lange uren in de vliegtuig, auto enz. Het was bijna een woestijn dacht ze. Na enkele dagen op vakantie, had ze een leuk leven. Maar iets heel raars ging haar vakantie weer veranderen. Ze was op een groot plein met voor haar een grote rotsen berg. Ze hoorde een eng geluid, maar ze dacht dat het gewoon de wolken was, het was een grijze dag. Maar toen hoorde ze het weer en zag ze van ver een rode wolk. Ze zag die rode wolk naar haar komen en eigenlijk, was het een vuurspuwende draak!

Ze moest snel reageren, hoe kon ze nou een draak doden, op tenminste verslaan? Ze gebruikte haar detective hersen om iets te vinden. Eerst dacht ze aan wat kon een draak nou verslaan, ze had er nog nooit gezien. Ze dacht even en ze herinnerde zich ineens dat in een oud boek het geschreven was dat er een zwakke plek onder de twee vleugen van de draak was. Ze had twee wandelstokken in haar zak. Ze had die meegenomen omdat ze wist dat ze veel ging wandelen. Ze pakte een mes die ze had om zijn brood te snijden, en ze scherpte de twee wandelstokken. De draak was er nu. Maar tot zijn verassing, toen de draak bij haar was, stopte hij met vuur te spuwen. En de draak begon haar te praten!

“Wat doe je op mijn terrein! Ik slaap hier al 500 jaren en jij komt mij storen! Wat wil je nu jij waardeloos mens!”

“Ik ben op vakantie, ik wou gewoon deze berg klimmen. Het is een beetje raar maar, wat is jou naar… draak?”

“Joris, Joris de Boris.”

“Ok Joris, ik wil echt niet vechten met jou, ten eerste omdat ik op vakantie ben, en ten tweede omdat je mij in een spuw mij doden kan.”

“Dat is waar en waarom zou ik dat eigenlijk niet doen?”. Liese dacht heel hard in haar hoofd om iets te vinden.

“Omdat het veel energie kost, en dat je jouw vuur kwijt gaat raken. Ik ben lief, maar als er achter mij iemand met slecht ideeën komt, kan je niks meer doen.”

“Serieus, is dat jouw excuus? Dat is echt slecht. Ten eerste heb ik heel veel vuur, eigenlijk 1000 keer genoeg om je te doden. En ten tweede is er in 500 jaren niemand gekomen, dus dat iemand 5 minuten na jij komt, zou erg pech zijn.”

“Misschien wel ja.” Liese dacht heel hard in haar hoofd, ze wist niet wat zeggen maar ze wou toch niet dood. “Weet je Joris, je blijkt mij lief te zijn, waarom zou je mij” Joris spuwde een hele harde spuw op Liese. Liese rende zo hard dat ze kon achter een steen.

“Misschien ben je eigenlijk niet wie ik dacht dat je bent Joris. Maar weet je wat? Ik ben niet bang van jou, kom dan kleine draak.” Het ‘kleine draak’ maakte Joris heel erg boos. Hij vloog zo hard dat hij kon naar Liese en spuwde heel veel vuur op het steen. Het detective hersen van Liese heeft gewerkt, ze wou eigenlijk dat het draak heel zijn vuur spuwde zodat ze daarna hem gewoon met de twee wandelstokken hem dood kan maken.

“Ik voel zelfs geen graden meer Joris de Boris.” Joris spuwde weer heel veel vuur, en toen hij stopte moest hij hoesten, dus hoestte hij. Liese heeft ervan geprofiteerd en gooide één van zijn twee wandelstokken recht onder zijn vleugel.

“AAAAAAh, dat is pijnlijk. Denk je misschien dat het me iets doe kleine mens? Dit moest je écht niet doen jonge vrouw!” en hij spuwde zo hard als hij kon. Liese zag dat het steen daardoor breek, en ze gooide zich daarom in een kleine rivier achter haar.

“HAHAHAHA, ik heb je Liese, ik wist dat ik je kon doden, kleine vrouw”. Toen de draak zich omdraaide om weer te gaan slapen, ging Liese uit het water en gooide ze het beste dat ze kon onder het tweede vleugel van de draak.

“NEEEEEE, je hebt me Liese! Sorry, ik ben een stoute draak geweest.”

“Haha, ik wist het dat je geen hersen had”. De draak viel op de grond, stil zoals een paal. Liese had weer gewonnen.

Dat was het iedereen, ik hoop dat jullie het leuk hebben gevonden, tot ziens voor het laatste opdracht!

[rotterdamvanalles]

De Maagd van Holland, aan de nieuwe markt. 1915.

De Maagd van Holland is een standbeeld in het centrum van de Nederlandse stad Rotterdam, op de Nieuwemarkt aan de Gedempte Botersloot. Het is een monument opgericht ter ere van de inneming van Den Briel door de Watergeuzen op 1 april 1572. Het beeld, onthuld in 1874 en officieel bijgenaamd het Vrijheidsbeeld, was bedoeld als centraal decor bij de uitbundige jaarlijkse 1-aprilvieringen. Het werd gemaakt door Joseph Graven.

Op de top staat in het midden de Nederlandse Maagd, gebeeldhouwd in natuursteen. Aan haar voeten staan op de vier hoeken kleine leeuwen, die ieder een wapenbord vasthouden, met vooraan het wapen van Rotterdam en dat van Brielle. De stok met de vrijheidshoed en de leeuwen karakteriseren deze vrouw als Hollandia. Op het onderste niveau staan een geus, een visser en een handwerksman, alsmede vier bronzen pelikanen die water spuwen in de arduinen opvangbak van de fontein. Op zomerse dagen vinden stadsdieren er verkoeling.

Oorspronkelijk stond het beeld opgesteld in een bloemenperk en kijkend naar het westen, in de richting van de Laurenskerk en de Botersloot, die 1866 was gedempt. In de Tweede Wereldoorlog werden de gebouwen in het omringende gebied grotendeels verwoest, met uitzondering van de Gemeentebibliotheek en het beeld van de Maagd van Holland. Vermoedelijk niet lang na de oorlog werd het 90° naar het zuiden gedraaid en thans staat het Vrijheidsbeeld met zijn rug naar het voormalige bibliotheeksgebouw, uitkijkend over het marktplein.

Over het beeld schreef de Rotterdamse dichter Willem van Iependaal het gedicht Groetenis. Het eerste couplet is al een treffende illustratie van het vanouds aan het beeld betuigde respect:

Zwaar en hevig aangebeden

Stedemaagd van Rotterdam

Groetenis van Pollie Piekhaar

Negen maanden rooie pan

Hoe is 't met de koue voetjes

Op je stoofie van arduin ?

altijd nog in pipse blommen

En geharrenaste tuin

Al sinds de onthulling wordt ze door Rotterdammers in de cultuur van de straat vereenzelvigd met de 18e-eeuwse volksvrouw Kaat Mossel, die ook niet op haar mondje was gevallen.

Foto komt uit de collectie van het @stadsarchief010 en Informatie komt van Wikipedia

[dromen]

Ze trekt lange straten van tranen uit haar gezicht

Een kluwen, een spuwen kleurt van haar wangen tot haar tenen de ruimte

Golven plamuren de muren en dichten de kieren tot alle licht en donker van buiten is geweerd

Hier veilig ingesponnen als rups in cocon verwarmt het— omarmd in gemis

Een leegte vult zich met water: ingekapseld verdriet

[wereldvaninkt]

De Vlek

Er zit een vlek op het plafond. Alsof iemand geprobeerd heeft vuur te spuwen met zijn soep. IK weet eigenlijk niet of het soep is. Misschien is het wel vol-au-vent, of stoofvleessaus.

Hoe heeft iemand in godsnaam stoofvleessaus tegen het plafond geplakt? Het moet hier minstens honderd meter hoog zijn, misschien wel meer. Zouden ze een wedstrijdje gedaan hebben, om ter hoogst gehaktballen gooien? Is de winnaar degene die de vlek gemaakt heeft? Is de vlek er daarom nog? Is het een soort eerbetoon?

Of misschien neemt gewoon niemand de moeite om naar boven te kijken, en ben ik de eerste die de vlek ziet.

Of misschien is de vlek helemaal geen vlek. Misschien is het iets anders. IK kijk opzij, naar mama en papa. Die zijn nog altijd bezig met eten, en kijken zo geconcentreerd naar hun bord dat er geen tijd overblijft om naar boven te kijken.

Ik kijk opnieuw.

Nee, echt, wat als die vlek helemaal geen vlek is? Misschien is het een ruimtewezen, op het plafond. Wat als dat ruimtewezen stilletjes uitbreidt? Niemand die het gezien heeft, behalve ik. Straks neemt het de hele wereld over, en ben ik de enige die daar iets aan kan doen!

Ik kijk nog eens naar papa. Hij eet nog steeds en zegt iets over politiek. Snapt hij dan niet dat het crisis is? En waarom praten grote mensen bij een crisis altijd over politiek?