#sowiecka Rosja
Explore tagged Tumblr posts
Video
youtube
Sowiecka Okupacji Polski - 17 Września 1939. Kroniki Filmowe #rosja #pol...
0 notes
Text
ROSJA SOWIECKA JESZCZE RAZ?
Henryk Grynberg Pracownicy donoszą jedni na drugich, współobywatele stają się policjantami jak za najciemniejszych lat stalinowskich. Prywatne rozmowy w restauracjach i pociągach są okazją do podsłuchów i donosów, do których mocno zachęcają władze i wiadomości o aresztowaniach nagłaśniane przez propagandowych komentatorów. Putin wezwał naród do czystki i „wyplucia” zdrajców. Jak Stalin ponawia…
View On WordPress
0 notes
Text
Zabiła go prawda o Katyniu – 5 lat temu zmarł Oleg Zakirow, major KGB badający sowiecką zbrodnię
Zabiła go prawda o Katyniu – 5 lat temu zmarł Oleg Zakirow, major KGB badający sowiecką zbrodnię
Oleg Zakirow, major KGB badający zbrodnię katyńską, umarł w wielkanocny poniedziałek 18 kwietnia 2017 r. w Łodzi. Zabiła go prawda o Katyniu, bo w świecie schizofrenii prawda nie działa jak odtrutka, tylko jak trucizna – ocenił Józef Śreniowski, społecznik i analityk, współzałożyciel KSS „KOR”. W całej Polsce trwały akurat obchody i uroczystości upamiętniające sowieckie ludobójstwo polskich…
View On WordPress
0 notes
Text
17 września
Dzisiejszy dzień nieodmiennie od 82 lat kojarzyć nam się będzie z agresją sowiecka na Polskę nazywana IV rozbiorem Polski na mocy wcześniejszego paktu Ribbentrop Mołotow. Straszna data i nie chce nawet o niej wspominać bo do dzisiaj budzi grozę. A widzimy, ze Rosja dalej nas nienawidzi tylko za to, że jesteśmy. Po prostu. Maksymilian Gierymski, Powstaniec 1863 roku…
View On WordPress
#Adam Chmielowski#Benedykt XVI#Jan Paweł II Wielki#Jan Paweł II Święty#Maksymilian Gierymski#Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi#Święty Zygmunt Szczęsny Feliński
0 notes
Link
Kocia dawka humoru w komunistycznej otoczce, która potrafi zapewnić czytelnikowi masę doskonałej zabawy.
0 notes
Text
Literackie Biuro Podróży [sezon 3 odc.6]
Literackie Biuro Podróży [sezon 3 odc.6]
ROSJA SOWIECKA W audycji: Thierry Wolton „Historia komunizmu na świecie. Tom 1: Kaci” Wydawnictwo Literackie Leonid Józefowicz „Zimowa droga. Powieść dokumentalna” Wydawnictwo Noir-sur-Blanc Yuri Slezkine “Dom władzy” PIW PRZERYWNIK MUZYCZNY: Ilugdin Trio „Tamed loneliness” z albumu “My Story” Jazzists Catherine Merridale, „Wojna Iwana. Armia Czerwona 1939-1945” Wydawnictwo Znak Mark…
View On WordPress
#Borys Sokołow#Catherine Merridale#Dom Wydawniczy Rebis#Ilugdin Trio#Jazzists#Leonid Józefowicz#Literackie Biuro Podróży#Mark Sołonin#Novae Res#Oficyna Wydawnicza Noir sur Blanc#PIW#Talgat Jaissanbayev#Thierry Wolton#Wydawnictwo Literackie#Wydawnictwo Znak#Yuri Slezkine
0 notes
Photo
Петлюра Симон Васильович ( Си́мон Васи́льович Петлю́ра, Symon Petlura, Symon Wasylowycz Petlura ) - ukraiński polityk socjaldemokratyczny i narodowy, naczelny dowódca wojsk URL, pisarz, dziennikarz, publicysta, prezydent Ukraińskiej Republiki Ludowej w latach 1919–1926 (od 1921 r. na uchodźstwie). Symon Petlura urodził się w Połtawie, w rodzinie o tradycjach kozackich. Uczył się w połtawskim seminarium duchownym. Pracował jako dziennikarz. W 1900 roku został członkiem Ukraińskiej Partii Rewolucyjnej, był socjalistą uznającym odrębność narodową Ukrainy, jednym z liderów Ukraińskiej Socjal-Demokratycznej Partii Robotniczej (nazwa Ukraińskiej Partii Rewolucyjnej od grudnia 1905). W czasie I wojny światowej pracował we Wszechrosyjskim Związku Ziemstw i Miast (tzw. Ziemgorze), ogólnorosyjskiej organizacji samorządowej utworzonej w 1915 w celu pomocy państwu rosyjskiemu w organizacji zaopatrzenia i zaplecza szpitalnego dla armii.Od rewolucji lutowej i obalenia caratu w 1917 roku związany z organizacjami dążącymi do budowy niepodległego państwa ukraińskiego, dowodził Hajdamackim Koszem Słobodzkiej Ukrainy. Po okupacji w lutym 1918 terytorium Ukraińskiej Republiki Ludowej przez wojska niemieckie i austro-węgierskie (w konsekwencji traktatu brzeskiego), obaleniu 28 kwietnia 1918 przy udziale wojsk niemieckich rządu URL i ustanowieniu Hetmanatu Pawła Skoropadskiego Petlura znalazł się w opozycji. W listopadzie 1918 roku, po zawieszeniu broni zawartym w Compiègne przez Ententę z Niemcami, wzniecił powstanie przeciw Skoropadskiemu, który uprzednio cieszył się wsparciem niemieckim. 14 grudnia siły Petlury, których trzon stanowił korpus Strzelców Siczowych (pod dowództwem płk Jewhena Konowalca) zajęły Kijów restytuując Ukraińską Republikę Ludową. Naczelnym Atamanem (wodzem naczelnym) Armii URL został Petlura.Po upadku Hetmanatu Rosja Sowiecka ogłosiła, że w związku z anulowaniem traktatu brzeskiego przestaje uznawać niepodległość Ukrainy. W grudniu 1918 na terytorium Ukraińskiej Republiki Ludowej wkroczyły z kierunku Kurska oddziały Armii Czerwonej, posuwając się w głąb kraju. 3 stycznia 1919 zajęły Charków, instalując tam marionetkowy Tymczasowy Robotniczo-Chłopski Rząd Ukrainy, który proklamował 29 stycznia 1919 powstanie Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. 5 lutego rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej pod naporem nacierającej Armii Czerwonej opuścił Kijów udając się kolejno do Winnicy, Równego i Kamieńca Podolskiego. Z Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej ustąpił wówczas Wołodymyr Wynnyczenko, a Symon Petlura zawiesił członkostwo w Ukraińskiej Socjal-Demokratycznej Partii Robotniczej i 13 lutego 1919 objął funkcję prezesa Dyrektoriatu URL, którą pełnił aż do śmierci (od 19 listopada 1920 roku wykonywał obowiązki na uchodźstwie). Dyrektoriat sprawował faktyczną władzę na pasie Wołynia i części Podola - pomiędzy pozycjami Wojska Polskiego a liniami Armii Czerwonej, a później przejściowo armii gen. Denikina, która we wrześniu - grudniu 1919 zajmowała Kijów i Naddnieprze[1]. W 1919 przez Ukrainę pod wszystkimi administracjami sprawującymi władzę na jej terytorium przetoczyła się fala pogromów antyżydowskich, w której życie straciło blisko 100.000 ludzi, w tym większość padła ofiarą napadów rabunkowych przeprowadzanych przez lokalne bandy chłopskie, oddziały podporządkowane URL, Kozaków dońskich z oddziałów Armii Ochotniczej gen. Antona Denikina lub oddziałów Armii Czerwonej (Armia Konna Budionnego) sukcesywnie sprawujących faktyczną władzę na obszarze Ukrainy w latach 1919–1921. Do połowy grudnia 1919 terytorium zajmowane przez Armię URL było pasem buforowym pomiędzy Wojskiem Polskim a Armią Czerwoną i wojskami Denikina na południe od błot poleskich. W konsekwencji front wojny polsko-bolszewickiej przebiegał wówczas tylko na Białorusi.Od sierpnia 1919 toczyły się w Warszawie poufne rokowania polsko-ukraińskie, początkowo wojskowe (o zawarcie rozejmu, który zaczął obowiązywać 1 września 1919 - w dzień po zajęciu Kijowa przez armię Denikina), a następnie polityczne - w sprawie rozgraniczenia terytorialnego pomiędzy Ukraińską Republiką Ludową a Polską i wzajemnej współpracy skierowanej przeciw Armii Czerwonej i Rosji Sowieckiej. 2 grudnia 1919 delegacja URL pod przewodnictwem Andrija Liwickiego zawarła porozumienie terytorialne i graniczne z Polską, w formie deklaracji, które 7 grudnia 1919 zaaprobował przybyły do Warszawy Petlura. 21 kwietnia 1920 roku Petlura zawarł układ sojuszniczy z Polską i od polsko-ukraińskiej ofensywy na Kijów do zawieszenia broni w wojnie polsko-bolszewickiej (12 października 1920 r.) był jedyną uznawaną międzynarodowo głową państwa Ukrainy. Po wycofaniu międzynarodowego uznania Ukraińskiej Republiki Ludowej, co było jednym z warunków traktatu ryskiego, przebywał w Polsce. Po żądaniu ekspulsji przez dyplomację sowiecką był ukrywany w Polsce przez Henryka Józewskiego i Stanisława Stempowskiego w ich mieszkaniach i domach, przy tolerancji władz polskich. Po objęciu władzy przez koalicję Chjenopiasta został zmuszony do opuszczenia Polski 31 grudnia 1923 roku, na emigracji kolejno w Budapeszcie, Wiedniu, Genewie i w Paryżu.Zamordowany przez zamachowca Szolema Szwarcbarda 25 maja 1926 roku. Zginął najpewniej z inspiracji OGPU, choć kwestia inspiracji zamachu nie została wyjaśniona jednoznacznie. Szwarcbard podczas procesu w Paryżu utrzymywał, że morderstwa dokonał w akcie zemsty za wymordowanie jego rodziny na Ukrainie w okresie rządów Petlury i został przez ławę przysięgłych (i w konsekwencji sąd) uniewinniony.Symon Petlura został pochowany na paryskim cmentarzu Montparnasse.
0 notes
Text
Teheran, Jałta, Poczdam - Polacy naród, który nie nauczył się polityki...
Jednego Polsce nie można odmówić, honoru. To on zawsze kierował naszą polityką. Walczyliśmy z zakonem, byliśmy przedmurzem chrześcijaństwa, ratowaliśmy z opresji inne narody, byliśmy przykładem tolerancyjności a każdy kto z nami zadarł zazwyczaj kończył pod kopytami naszej jazdy. Czy była w tym jednak choć odrobina polityki? Póki mieliśmy silne argumenty w rękawie można tak powiedzieć, wszystko zmieniło się po roku 1795 i po III rozbiorze Polski.
Zniknęliśmy, nadal walczyliśmy, ale nasze zabiegi polityczne z przed rozbiorów nie pomogły. Stronnictwa i stany były wiecznie pokłócone, to na tym gruncie wyrosła Targowica. Teraz pomyślmy, rok 1918 odzyskujemy niepodległość, rok 1920 zwyciężamy w wojnie ze Związkiem Sowieckim, wyzyskujemy ten sukces, ale nie do końca. W latach 30 zawieramy sojusze z państwami.... oddalonymi od nas. Wielka Brytania i Francja gwarantują naszą niepodległość, i wszystko jest piękne. Jesteśmy zabezpieczeni przed Niemcami hitlerowskimi, ale co z naszym drugim odwiecznym wrogiem? ZSSR nigdy nie zapomniało porażki z roku 1920, mało tego ich cele są jasne i będą prowadzić na zachód po trupach Polski, Niemiec i Francji. Otwarcie o tym mówią w każdej odezwie rewolucyjnej.
Nigdy nie byliśmy mistrzami dyplomacji i polityki. Zawsze zawieraliśmy sojusze i liczyliśmy,że zostaną dotrzymane. Cały ten wywód ma swoje źródło w książce generała Władysława Andersa “Bez ostatniego rozdziału”. Wspomnienia Pana Generała dały i mi do myślenia.
Co wyszło z tych rozważań? Większość europejskich państw wszystko kalkuluje sobie na chłodno. Wystarczy zobaczyć na obecną Rosję, dawniej ZSSR, zasada ta sama. Co im się opłacało w 1939? Rozbiór Polski z Niemcami i podział jej terytoriów, więc dlaczego mieliby przestrzegać umów międzynarodowych i paktów o nieagresji? Wielka Brytania i Francja owszem wywiązały się z obietnic i wypowiedziały wojnę Niemcom... i tylko Niemcom. Czemu nie wypowiedziały jej ZSSR? Nie chciały pakować się w konflikt z dwiema największymi potęgami na kontynencie, zwłaszcza, że same nie były przygotowane do wojny. No to patrzmy dalej na przebieg sytuacji. Rok 1940 jesteśmy potrzebni walczymy we Francji, Norwegii, w 1941 jesteśmy jednym z głównych państw, które pomagają odeprzeć Niemców w Bitwie o Anglię.
Atak Niemiec na ZSSR i szybkie sukcesy armii Hitlera i nagle, Rosja Sowiecka wznowiła stosunki dyplomatyczne z nami. Tak był to warunek dostaw sprzętu wojennego i pożyczek od aliantów zachodnich. Jesteśmy traktowani jak bracia Słowianie. Generał Anders po latach niewoli jest wypuszczony i może tworzyć Polską armię. Wydawało by się sielanka. Jednak to wszystko jest kolejną zimną kalkulacją ze strony Moskwy i aliantów zachodnich. My wam damy sprzęt i walczcie z nimi na wschodzie a my sobie przygotujemy wszystko tutaj w spokoju. Wy nam dacie sprzęt a my poczekamy aż karta się odwróci, wtedy zaczniemy dyktować warunki.
I stało się, wyjście naszego wojska z Rosji, odwrócenie frontu pod Stalingradem. Rosja nagle zaczyna stawiać warunki. Pierwsza konferencja wielkiej Trójki, Teheran. Polska zostaje oddana w strefę wpływów Rosji Sowieckiej. Pierwszy nóż aliantów skierowany w naszą stronę. Mimo obietnic, mimo wielkich słów i podniosłych mów. Nie pomogło Casino, Ancona, nie pomogły największe siły zbrojne na uchodźctwie. Dla aliantów zachodnich, niegotowych wtedy do utraty takiego sojusznika jak Rosja to było wygodne, oddać nas w ich łapy. Dla Rosji był to test aliantów zachodnich, co zrobią gdy się upomnimy o Polskę i o tzw. Linie Curzona? Linia Curzona de facto to linia podziału Polski pomiędzy Niemcy i Rosję w 1939. Ot coś na co nie zgadzały się państwa zachodnie od początku wojny.
Polityka, jedno z najgorszych narzędzi człowieka do tworzenia ładu na świecie. O ile po Teheranie mogliśmy mieć jeszcze jakiekolwiek nadzieję na wolne i niepodległe państwo tak Jałta rozwiała wszelkie wątpliwości. Zostaliśmy zdradzeni, tak czuły się miliony Polaków w kraju i tak czuł się żołnierz na uchodźctwie. Czy słusznie? Odpowiadając jako Polak: oczywiście, że tak było to podłe i niehonorowe zachowanie aliantów zachodnich i Rosji Sowieckiej. Odpowiadając jak dyplomata: nie słusznie, narody zrobiły co w tym momencie było dla nich dogodne i korzystne. Nie oglądały się na nas. Tak wygląda uprawianie polityki, patrzenie na własne dobro bez zerkania na ofiary poboczne. Potem trzeba to tylko ładnie wytłumaczyć i stworzyć pozory dbałości o ludność polską pod zaborem rosyjskim.
Jałta, określenie naszej wschodniej granicy na lini Curzona, drugi nóż aliancki. Poczdam tylko potwierdził te decyzje, ale mamy o to trzy główne mogiły dyplomacji polskiej. Wystarczyło nas nie zaprosić. Co mogliśmy potem zrobić? Będąc w gościnie u aliantów zachodnich? Nic, protestować pisać noty i odezwy do rządów zachodnich. Te sobie z tych naszych słów nic nie robiły. Próbował Prezydent, Naczelny Wódz i próbował też Generał Anders. Zostaliśmy zdradzeni i zmieszani z błotem, ale to droga Polsko jest polityka, tutaj nie ma miejsca na skrupuły. Może powinniśmy wyciągnąć z tego wnioski i zamiast kłócić się o ochłapy ze stołów naszych zachodnich “przyjaciół” zacznijmy patrzeć i widzieć nasze potrzeby. Zacznijmy o to walczyć. Zaczynając od reparacji wojennych, odebranych nam przez niby zrzeczenie się rządu komunistycznego.
Myśl o sobie Polsko, nie o sąsiadach i nie o sojuszach czy paktach. Ucz się wielkiej polityki na przykładzie dawnych konferencji.
0 notes
Text
Jak Stalin został antysemitą
Sowiecka Rosja w czasach Józefa Stalina nie była państwem antysemickim. Rzekomy antysemityzm Stalina pojawił się dopiero wówczas, gdy zaczęto budować mit Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. W budowie tego mitu mieli przeszkadzać sowieccy Żydzi, którzy chcieli, aby żydowski Holokaust znalazł się w centrum wojennej historii. I właśnie to spowodowało, że w końcu lat czterdziestych Stalin postanowił zmienić…
View On WordPress
0 notes