#sokaktaki

[mistikyol]

Eveeet yeterince (sahte) gündem oluşturdular, yeterince bizi bize öfkelendirdiler, yeterince herkesi negatife boğdular, yeterince negatiften beslendiler, 2 ay daha gerçek gündemi -ekonomik çöküş- konuşmayalım, uyuyalım istiyorlar. UYANIN! konu asla haycanlar değil; bir kaç saldırgan köpekle ölen çocuklar çok da umurlarındaydı, emin ol ne seni ne beni ne de başka bir canı düşünmezler, negatife bulaşan sadece kendini düşünür ve sadece kendine hizmet eder....şeytan budur aslında: sadece kendi varlığını önemsemek ve kendi gibi negatiften beslenenlerle büyümek ve çoğalmak...senin üzüntün, senin acın, senin trajedin, senin can kırıkların onun besini- şeytan senden çıkan acı dolu enerjiyle beslenir; onun besini bu. Karanlığa hizmet edenler etkili koltuklarda oturduklarını sanıyorlar; çünkü şeytan en büyük yalanı kendine hizmet edenlere söyler. O tam bir yalancıdır ve o koltuklarda hep güçlü kalacaklarını zannediyorlar; oysa bir bilseler... karanlığa hizmet edenler cahildir, kördür, sağırdır ve artık insan olma özelliklerini kaybedenlerdir. Şeytanın en büyük yalanı ise yaşarken cehennemi değil cenneti yaşayacaklarına dair onlara verdiği sözdür. Oysa yaşarken cehennemi tadacaklar. Ölümden sonra ise bizim aklımızın alamayacağı ızdıraplar onları bekler. Yüklendikleri kötü karmik yükler belki de tekrar insan bedeninde doğma hakkını bile vermeyecektir bunlara. Bunu NUR'a , Alllah'a, yüce YARADANA hizmet edenler bilirler.

#mistikyolyoutube#mistikyol#ruhsalgelişim#kişiselgelişim#meditasyon#olumlama#didemçiloğlu#cemçiloğlu#sokaktakicanlarıöldürenşeytanahizmeteder

[throwmeintojapan]

bi kediye bakmayi cok istiyorum ama ben emekli olana kadar mumkun gorunmuyo…

[karagozkuyumculuk]

View this post on Instagram

A post shared by Karagöz Kuyumculuk💎Mustafa (@kuyumcukaragoz)

[birazeksik-birazfazla]

Nasıl bir günah işlemiş olabiliriz acaba bütün bir nesil veyahut bütün çevrem kime uzansan feryat figan...

[keskinkesik]

gerçeklere tutunmak için teorileri çiğniyorum. hâlâ orada olduğunu bile bilmediğim mısraların arasında kayboluyorum. kirpiklerime kadar giyiniyorum. kollarımı dünyanın suskunluğuna açıyorum. hiç bitmeyeceğini benim bile bilmediğim bir boşluğun tadını çıkarıyorum. yorgunluktan terleyen ellerimi hissetmek istemiyorum. içsel yazılarım içimdeki mefhum göçmen çöküşünün bir sonucu olsaydı, bu boş tuvali karalayacak cesaretim olmazdı diye düşünmeye başlarken derin bir nefes çekiyorum. hava ciğerlerimden geçerken kaburga kemiğime sıkışmış bir nostaljiye çarpıyor. her şeyi çok yüksek sesle duyuyorum. beyin damarlarım vücudumu terk etmek istiyor. bazen düşmenin ve ayağa kalkmanın gümbürtüsünden biraz yoruluyorum. omurgamı tutan yanmalara dayanamıyorum. kendimi yol boyunca ayaklarım ağırlaşmış, kalbim yana yatmış ve ruhum felç olmuş hâlde yürürken görüyorum. derin boğaz eyleminde ağzımdaki tabanca ve tetiği çeken dişlerimle kendimi öldürüyorum. satırlar dürtüyü tutamıyor. yalvarışım dinmiyor. alevler karanlıkta dans ediyor. günah beni yanmaya çağırıyor. göğsümün yırtılmasını izliyorum. kendimi zihnimin içinde güvende tutuyorum. ama hapsedemiyorum. cebim delik deşik, evimin anahtarlarını kaybettim. geriye kalan o karanlık sokaktaki ayak izlerimden ibaretim. söylemeye çalıştığım her kelimede tırmalayan boğazım. susuyorum. günlük melankoliyi yutuyorum. ruh hâlim şafak vakti benimkinden başka ağır bir adım taşımayan bir mezarlıkmış gibi. elimde bir kibrit ve damarlarımda alkolle ip üzerinde yürüyorum. görünüşe göre hiçbir şey kırmamışım. sadece kendimi tekrar bir araya getirmeye çalışırken birkaç kemiğimi yerinden oynatmışım.

[ghostorionn]

evdeki ve sokaktaki bütün savaşları kaybettiğim yerdeyim.

[maybeeonedayy]

Bu nasıl bi dünya insanlık nerde diye bağırıyoruz ama sesimiz mi çıkmıyor duyulmuyor mu anlamıyorum her yerde herkes çığrından çıkmış küçük küçük çocuklar öldürülüyor cinsel istismara uğruyor yetişkinler desen öyle sokaktaki ağzı olup dili olmayan canlıları bile koruyamıyoruz bu yaşanılanlar film bile olsaydı izlemeye dayanamazdık ama bunların hepsi gerçek hayatta meydana geliyor ve kimse hiçbi şey yapmıyor insanlığımdan utanıyorum hemde çok utanıyorum

[enkazdansblog]

Sokaktaki insanların telaşını, mutluluğunu izlerken dönüp kendime baktım. Ayak uçlarıma baktım, Beni bir yere götür, diye yalvardım. Bir telaş, bir yol bul diye içimde bir sesle konuşmaya çalıştım. Ama ne ses vardı ne de hareket. Beni bir yere çekip çıkaracak bir güç bekledim, ama ayaklarım sanki toprağa kök salmış gibi duruyordu.

[hevesler]

biraz sigaram ve çokça anlatacaklarım var. sokaktaki kargaşa dinmiş, herkes evine sinmiş. evin kapısı hiç açılmamış. ben yerimden milim kıpırdamamışım. bir ara esen rüzgâr tenimi yalayıp geçmiş, saçlarımın arasına sızmış. ben ikinci sigaramı birinci sigaramın ateşiyle yakar olmuşum. bir zamanların güzel çocuğunu nasıl böyle bir canavara dönüştürdüğümü hayretler içinde izlemişim. tenimi kessen kan akmaz. öyle bir acımasızlık sarmış beni. ve ben, buna bir tebessüm sunmuşum. içimde ölen her şeyin mezarını iki değil, yirmi metre kazmışım. dirilmelerine fırsat bile vermemişim. şimdi, kapı bir kere açılıp kapandı. gelen her kimse, yanıma uğramadan kendi içine döndü. sigaram tenimde söndü. ben bir şeyler uğruna kendimi yok ettim. içimdeki canavarı diriltip, insan kalan her yanımı bir yangında kül ettim. sigaram bitti, anlatacaklarım boğazıma dizildi.

[alkolikreaksiyonlar]

Sadece ağlıyorum. Abartılacak bir şey yok. Sadece üzgünüm. Ellerim en soğuk gecede eldivensiz gibi. Abartılacak bir şey yok. Sadece aldandım. Sadece sarılacak bir şeyim kalmadı. Gözlerimdeki yıldızlar ölmüş gibi. Ellerim soğuk. Gözlerim kapalı. Başım acıyor. Düşünmekten mi ağrıyor? Bilmiyorum. Bunu da bilmiyorum. Gözlerimi kapatınca gördüğüm şeylerden, böyle biri olmaktan, sokaktaki kedilerin üşümesinden, insanların sahte sevgisinden ve ellerimi sıcak tutacak bir şey olmamasından mı nefret ediyorum. Yıldızlarımı öldürdüğüm an içimde öldürdüm kendimi. Beni sıcak tutacak kollara ihtiyacım yok. Rüyalarımı acıtıyorum. Kabus oldular iyice. Uyurken bile rahat yok. Nasıl kurtulacağım ben? Geçti diyorum, bitti. Sakin ol. Nefes al, ver. Sayarsın, geçer, biter. Bir, iki, üç, dört, beş, altı, yedi. Geçecek gibi değil. Çığlık atmak istiyorum. Neden çığlık atmıyorum? Sekiz, dokuz, on, on bir, on iki, on üç, on dört. İçimde bir ağırlık var gibi. Yere çekiyor. Bayılacak mıyım? Olabilir. Canım acıyor mu? Her yerim acıyor. Hareket etme. Ağırlık seni bir o tarafa bir bu tarafa sürüklüyor. Geçecek değil mi? Geçecek, hayır geçecek gibi değil. Başım hala acıyor mu? Acıyor. Bağırma. Çığlık atma. Durabilirsin yerinde değil mi? Sadece hareket etmeyeceksin. Bu kolay. Kolay, değil mi? Öyle. Sadece sakin ol. Geçti bitti diyorlar. Öyle mi? Değil. Anlatmak ister miyim? Hayır. Açığa çıkarmamım anlamı yok. İçine göm sadece, içine göm, içine göm. Öldür. Öldü. Yıldızlarımla beraber öldüm. Yıldızlar ve ben bozuk bir sokak lambasının altında ölüyüz.

[mesut-sems]

Sokaktaki kediler bile manita yapmış el ele, yan yana,can cana dolaşıyorken...

Biz hala yalnız dolaşalım... :)

[ay-simay]

İnsanları ite köpeğe yönlendirme çabası görüyorum son günlerde

Bu sokak köpekleri sorunu yıllardır vardı,öyle pat diye birden bire çıkmadı

Esas kudurmuş it' itrail onbinlerce insanı katlederken soruyorum başımızdaki büyüklere;

Sokaktaki itle köpekle uğraştığınız kadar bu itin soyunu kurutmak için uğraştınız mı acaba !??

...

[poemvolia]

sokaktaki tanımadığım insanlar gibi ailem. aynı çatının altında sanki herkes bana yabancı.

[alperen1emre]

Siyasilere karşı uzun zamandır güvenimizi kaybettik polislere zaten kaybediyoruz akrabalar desen zaten insanlıktan çıkmışlad hiç birine hiç bir şey anlatılmıyor hastanede doktorlara güvenemiyoruz bebekleri katletmişler bile isteye sadece daha fazla para alacakları için sokaktaki küçük çocuğa gülümsemeye bile utanır hale geldim adalet sistemi zaten ortada 9276328363 tane suç kaydı olan insanlar dışarda kol geziyor yaşam koşulları zaten iyi değil çoğu okul hocaların kendini tatmin etme yuvası olmuş biz bu ülkeyi nasıl kalkındıralım nasıl iyi hale sokalım muhalefet ülke birbirini götürüyoken yok dokumacılık yok bilmem ne toplayiciliğı yapıyor inanılır gibi değil bu ülke

[girifit]

biraz sigaram ve çokça anlatacaklarım var. sokaktan yankılanan ambulansın sesine kulaklarım aşina. sokakta bir kargaşa. oradan oraya koşturan insanlar. balkondan izliyorum her birini, bir filmi izler gibi. bir elimde sigara, içimde hep sustuklarımla. kapının üç kere çarpış sesini duyuyorum. gittiler. ama gelecekler. onlar gelecekler. bir sigara yakıyorum. anlatacaklarım uğruna ben yanıyorum. ciğerlerimde her sabah bana bahşedilen bir acıyla koyun koyunayım. bu sefer öylesine konuşmuyorum sana. yemin ederim. her geçen saniye aleyhime işliyormuşcasına kıvranıyorum. nefretim öylesine büyüdü ki aynaya bakamıyorum. sigarayı söndürüyorum. önümde duran küllüğün ilk lekesini ben bahşediyorum ona.

biraz sigaram ve çokça anlatacaklarım var. canım, canımdan sökülüyor sanki. boğazım düğüm düğüm oluyor. annem beni çabalamaya değer bulmuyor. haklı. küllerinden dirilmek nerede görülmüş, söylesene. binbir nefrete kucak açıyorum. öl, diyenlere boyun eğiyorum ama inatlarına da yaşıyorum. binbir nefret beni nefesimden ederken ben kahkaha atıyorum. alışmak buymuş, diyorum. eskisi kadar acıtmıyor, doğruyu söylemek gerekirse artık hiç acıtmıyor. bilincindeyim bazı şeylerin. canımı yakacak gücü kimseye vermiyorum. eskiden olsa o silaha mermileri dizer, silahı avuçlarına bırakırdım. ama artık değil. alışmak benim yanıma dâhi yanaşmıyor. sevgiyse sadece bir laftan ibaret. ben biliyorum. canını alırım, kendime katarım. bir sigara yandı ve söndü.

biraz sigaram ve çokça anlatacaklarım var. sokaktaki kargaşa dinmiş, herkes evine sinmiş. evin kapısı hiç açılmamış. ben yerimden milim kıpırdamamışım. bir ara esen rüzgâr tenimi yalayıp geçmiş, saçlarımın arasına sızmış. ben ikinci sigaramı birinci sigaramın ateşiyle yakar olmuşum. bir zamanların güzel çocuğunu nasıl böyle bir canavara dönüştürdüğümü hayretler içinde izlemişim. tenimi kessen kan akmaz. öyle bir acımasızlık sarmış beni. ve ben, buna bir tebessüm sunmuşum. içimde ölen her şeyin mezarını iki değil, yirmi metre kazmışım. dirilmelerine fırsat bile vermemişim. şimdi, kapı bir kere açılıp kapandı. gelen her kimse, yanıma uğramadan kendi içine döndü. sigaram tenimde söndü. ben bir şeyler uğruna kendimi yok ettim. içimdeki canavarı diriltip, insan kalan her yanımı bir yangında kül ettim.

sigaram bitti, anlatacaklarım boğazıma dizildi.