#sezon gjuetie

[kafsho]

[kafsho]

– Ku po shkon?- një zë si prej fundit të pusit. – Të shkruaj… – Të shkruash?!!! Ti s’je në vete… Dhe me të vërtetë që s’jam në vete. Se po të isha në vete, në atë orë të natës mund të dilja, për shembull, të zija peshk. Liqeni aty afër. Koha e krapit. Krapulicat rrahin bishtin nëpër cekëtina dhe në mëngjes të paktën do sillja aq peshk, sa për një drekë të sigurt. Por jo. Unë dua të shkruaj. Dal në kuzhinë dhe ndez kompjuterin. Ndërkaq që kompjuteri ndizet, hap frigoriferin, hedh pak qumësht në një filxhan çaji dhe mbi të një lugë plot me neskafe e pak sheqer.

Afred Çapaliku, Pse shkruaj