#redirisv

[redirisv]

Αν τ' αστέρια μου μιλούσαν. Θα ψιθύριζαν τ' όνομα σου;

By Iris

Photo by Himeros

[redirisv]

Αν για μια στιγμή απόψε τα φώτα της πόλης άγγιζαν τα γυμνά κορμιά μας, αναρωτιέμαι σε ποιο σημείο θα έβρισκαν τα χείλη σου.

By Iris

Photo by Himeros

[redirisv]

MAXXI - Museo Nazionale Delle ARTI - Del XXI Secolo

[redirisv]

Και είναι στιγμές που οι χτύποι της καρδιάς σου δεν μπορούν να εκφράσουν την ομορφιά που αντικρίζουν τα μάτια σου.

Που σ' ένα σου χαμόγελο δεν μπορεί να εκφραστεί η ευτυχία που αγγίζει το κορμί σου.

Που για πρώτη φορά καταλαβαίνεις ότι ένα σου κομμάτι έχει πλέον χαθεί στην αγκαλιά ενός ανθρώπου που κάποτε ονομασες δικό σου.

"Κάποτε" by Iris

[redirisv]

Και υπάρχουν βραδιά που δεν μπορείς να διατηρήσεις κλειστό το κουτί της Πανδώρας.

Που οι σκέψεις γίνονται ο χειρότερος εχθρός σου και οι δαίμονες σου απειλούν τις τελευταίες σταγόνες λογικής σου.

Είναι εκείνα τα βράδια που η βροχή μοιάζει να μην μπορεί να ξεπλύνει τις αναμνήσεις σου και το σώμα σου μοιάζει να θυμάται κάθε λέξη που το άγγιξε, κάθε μελωδία που το ταξίδεψε και κάθε όνειρο στο οποίο για μια στιγμή πίστεψε.

Αργεί να ξημερώσει by Iris

[redirisv]

Και υπάρχουν στιγμές που πιστεύω στους αγγέλους. Εκείνους που φυλάν τα όνειρα σου τις στιγμές που τα βλέπεις σαν κινούμενη άμμο να γλιστράνε ανάμεσα στα ακροδάχτυλα σου και να χάνονται στην απεραντοσύνη ενός ωκεανού αβεβαιότητας και φόβου. Είναι εκεί για να κλείσουν μέσα στις παλάμες σου ένα μικρό μαργαριτάρι ελπίδας καθώς τα κύματα αργά αγγίζουν τους αστραγάλους σου καλώντας σε να βουτήξεις μέσα στο σκοτεινό γαλάζιο τους.

Κολυμπάμε;

[redirisv]

Και υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι ότι μου λείπω. Και ξυπνάω και σκέφτομαι ν' αλλάξω, σήμερα, απόψε, από αύριο. Και ξυπνάω ξανά για να επαναλάβω τα ίδια, χαμένη κάπου στην ρουτίνα μου. Και προσπαθώ να σταματήσω, αλλά η συνήθεια είναι ύπουλη γυναίκα που προσφέρει ασφάλεια στην αγκαλιά της. Εγώ όμως θα αλλάξω, υπόσχομαι θα αλλάξω. Βράδιασε όμως κι είναι αργά. Αύριο, ίσως αύριο αλλάξω.

Υποσχέσεις

[redirisv]

Και απόψε ζήτησα από την πανσέληνο να ενώσει τα κομμάτια του εαυτού μου.

Εκείνου που έζησε στο παρελθόν.

Εκείνου που απόψε βρέθηκε να νανουριζεται από τον ήχο των κυμάτων.

Κι εκείνου στον οποίο σύντομα θα μετατρεπομουν.

Και η πανσέληνος θαρρείς κι ανταποκριθηκε στο κάλεσμα της ψυχής μου, μου ψιθύρισε απαλά πως κάθε βράδυ εκείνη

Συντρόφευε τον παλιό εαυτό μου.

Τα δικά μου μαλλιά απόψε χαϊδεύει.

Και αύριο βράδυ μαζί μου πάλι θα συνομιλεί για τα θαύματα του κόσμου.

Ένας διάλογος με το φεγγάρι by Iris

[redirisv]

Δώσε μου έναν λόγο να αναπνεύσω όταν πνίγομαι στις ίδιες μου τις σκέψεις.

Αγάπησε με by Iris

[redirisv]

Και ξεχάσαμε να γράφουμε για αισθήματα. Για έρωτες και για αγάπες, για πόνο και για δάκρυα. Γιατί είναι καιρός τώρα που δε μιλάμε για όσα αισθανόμαστε, αλλά να τουλάχιστον υπήρχε αυτή η λευκή κόλλα που άκουγε τα βράδια εκείνους τους ψιθύρους της καρδιάς που τα χείλη δεν μπορούσαν να εκφράσουν. Και ποτιζε από δάκρυα. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που τσαλακωμενη από τον πόνο κατέληγε στο έδαφος δίπλα στα υπόλοιπα χαρτιά που για μια στιγμή προσπάθησαν να σηκώσουν ότι σε βαραίνει.

Και ίσως σταματήσαμε να γράφουμε γιατί τα αισθήματα μας πρόδωσαν. Ίσως όμως σταματήσαμε να γράφουμε με την ελπίδα ότι κάτι θα μας κάνει να αισθανθούμε ξανά τόσο έντονα και τόσο αληθινά που ��άθε λόγος που μας κρατούσε μακριά από εκείνον τον λευκό καμβά θα διαγραφεί.

[redirisv]

Κι αν κάποια στιγμή οι δρόμοι μας συναντηθούν και βρεθώ να σ' αντικρίζω.

Ίσως επιτέλους καταλάβω για ποιον λόγο και ποιο σκοπό ο κόσμος σε κράτησε μακριά μου.

Ίσως επιτέλους βρω τα λόγια να σου περιγράψω πόσα ένιωσα, πόσα νιώθω.

Ίσως πάλι η σιωπ�� να επικρατήσει. Όχι εκείνη της αμηχανίας αγάπη μου, μην φοβάσαι.

Μιλάω για εκείνη τη σιωπή, που τα λόγια είναι περιττά μπροστά στα συναισθήματα που εκφράζουνε τα μάτια.

Όταν σε συναντήσω by Iris

[redirisv]

Θέλω να νιώσω την θάλασσα να βρέχει τα πόδια μου και μετά αργά να μπω όλο και πιο βαθιά. Μέχρι το νερό να καλύψει κάθε σημείο του κο��μιού μου, μέχρι η θολή όψη του βυθού να είναι το μόνο που αντικρίζω, μέχρι η απεραντοσύνη της να καλύψει την ύπαρξη μου.

Απόψε άφησε με στον βυθό της να χαθώ, θέλω μόνο ένα μέρος να κρυφτώ και ας χάσω την πνοή μου. Μόνο για απόψε σε ικετεύω άφησε με να χαθώ στα κατάμαυρα νερά σου.

By Iris

[redirisv]

Ένα πράγμα μην ξεχάσεις μόνο στην ζωή σου. Να την ζήσεις. Ο χρόνος. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Δεν σου επιτρέπει βλέπεις να διορθώσεις τις μετάνοιες σου, εκείνες που έρχονται αργά, πολύ αργά στην ζωή, για πράγματα που δεν έζησες, για πράγματα που φοβήθηκες να αγγίξεις, για πράγματα που φοβήθηκες να ρισκάρεις και έμεινες με τα "αν". Ο χρόνος δεν σου τα δίνει πίσω. Κι αν ένα πράγμα πρέπει να κάνεις στην ζωή σου, είναι να την ζήσεις. Να ερωτευτείς με πάθος, όχι έναν άλλον άνθρωπο, αλλά την ίδια σου την ζωή. Να παντρευτείς, ναι να παντρευτείς, όχι εκείνον με τις υποσχέσεις, τις όμορφες, τις διαμαντενιες, αλλά τα όνειρα σου, τα όνειρα που έκανες μικρός και εκείνα που έζησαν μέσα σου μεγαλώνοντας, περιμένοντας να γίνουν πραγματικότητα. Δεσμευσου μαζί τους, δεσμευσου να τα κάνεις πραγματικότητα, κυνήγησε τα. Και όποιος σου πει ότι δεν μπορείς, χαμογέλα και άφησε τον στην μιζέρια του. Άφησε τον να προσαρμόζει τα "Θέλω" του στα "Πρέπει" των άλλων. Άφησε τον να σου φωνάζει ότι πρέπει να συμβιβαστείς με αυτόν τον κόσμο, αυτούς τους ανθρώπους, αυτές τις ιδέες, αυτούς τους κανόνες. Μόνο θυμήσου, στο τέλος της διαδρομής, όταν γλυκά κρατάς τη ζωή σου πλέον μόνο στις αναμνήσεις σου και την εξιστορείς, αυτά που έζησες και σου έμαθαν την "Ευτυχία" να είναι περισσότερα από τα "αν", που ΑΝ ΔΕΝ προσπερνουσες ίσως σου επέτρεπαν να την γευτείς.

Η Ευτυχία by Iris

[redirisv]

"Γάλα και Μέλι" Rupi Kaur

[redirisv]

"Γάλα και Μέλι" Rupi Kaur

[redirisv]

Κι αν ποτέ χαθώ μην μ' αναζητήσεις. Κάπου χάθηκα μέσα στην ρουτίνα και τις απαιτήσεις, κάπου ξέχασα να ζω, κάπου σε μια αντανάκλαση νόμιζα θα δω εμένα και δεν με βρήκα πουθενά. Κι ο έρωτας μας; Θα μου πεις. Μα αγάπη μου πώς μπορώ έτσι λειψη να σ αγαπήσω, όταν ξέχασα εμένα ν' αγαπάω; Πώς θα σε στολίσω με τ' αστέρια που αξίζεις όταν δεν μπορώ να κάνω βήμα έξω από τα σκοτάδια μου;

Θα έρθω να σε βρω by Iris