#prachtige avond

[dutchjan]

May 20, 2024

[kobe-jente-in-the-usa]

Fly Eagles Fly

ma 20 - zo 26 jan

Sneeuwlandschap

De sneeuwstorm heeft weer voor een prachtig wit landschap gezorgd. Dat vraagt om een heerlijke sneeuwwandeling, koude handen door sneeuwballen te gooien (Kobe) en foto's te trekken (Jente), en warme chocomelk om nadien weer op te warmen! Kobe zorgt na de overwinning van gisteren voor een toepasselijk 'Go Birds' kunstwerk op een auto, zullen de Philly eigenaars wel kunnen smaken. We behalen deze week ook recordtemperaturen van -12 graden Celsius (aanvoelstemperatuur tot -20), laagjes laagjes laagjes! Dankzij het koude weer blijft de sneeuw beter liggen en kunnen we er een hele week van genieten.

We the people

Martin Luther King day is hier één van de weinige Amerikaanse feestdagen. Ter gelegenheid is het National Constitution Center gratis te bezoeken. We starten ons bezoek met een erg patriottische show met acteur rond ‘We the People’, het ontstaan van de grondwet en de democratische waarden die erin vervat zijn. Ironisch genoeg is Donald Trump op hetzelfde moment zijn eed aan het afleggen. Amerika, een land van extremen. 

Dinsdag decodag

Een paar dingetjes om het leven in het appartement wat fijner te maken. We hangen een lichtjesslinger op met postkaartjes van de nationale parken in de VS. Daarnaast krijgen we de allerleukste post. Diederik heeft met zijn nonkel, die in Georgia woont, een pakket Coté d’or meegegeven om van daaruit naar ons op te sturen. Fantastisch, bedankt Didi! 

BAEFarewell

We nodigen Loïc van BAEF ook uit om bij ons te komen eten, die is opnieuw even in de VS. We hebben een gezellige avond waarin we er weer op uitkomen dat we veel gelijkaardige ervaringen opdoen hier in Philly. Deze keer dan vooral in verband met het wetenschappelijk werk van Loïc en Jente en de uitdagingen die ermee gepaard gaan. Doet deugd. Later op de week passeren we nog eens bij hem thuis. Hij is het appartement aan het leegmaken voor hij er helemaal uittrekt en wij mogen vanalles overnemen. We komen buiten met een hoop lampen, kruiden en een kledingrekje. Bedankt Loïc en Alisa! 

Belgisch biercafé en line dancing

Wanneer we vertellen dat we Belgen zijn, is ons al vaak aangeraden om eens naar Monks Café te gaan, dat ooit opgestart is door Belgische uitbaters en een erg uitgebreide bierkaart heeft. Die uiteraard erg prijzig is, voor sommige bierflessen van 75cl kan je 75 dollar betalen! Ze serveren ook Belgisch (?) eten. Zoals de eeuwige klassieker: mosselen met Thaise curry.  We spenderen er een gezellige avond met Tom. Kobe drinkt Orval, Jente en Tom een Kasteelbier Rouge. Tom nodigt ons uit om de volgende dag eens mee te gaan linedancen in een gaybar. Doen we! In elk geval gaat Jente dansen en komt Kobe mee ter aanmoediging. Het is wel niet al te eenvoudig en het is er ook ontzettend druk. Er zijn wat klachten onder de gay community dat er te veel hetero’s aanwezig zijn, gelukkig is Jente er op uitnodiging. 

Don't climb the poles!

Op zondag is het weer Eagles-hoogdag. Het is zo mogelijk nog drukker in Fado, waar we opnieuw naartoe gaan. We gaan nog vroeger dan vorige keer en toch bemachtigen we ternauwernood onze zelfde tafel. De sfeer is fantastisch. Jean-Louis (J-Lo voor de vrienden) neemt nog twee vrienden mee. Fijn voor wat conversatie, want hoe sfeervol ook, zo’n wedstrijd duurt uren!

De Eagles winnen het NFC Championship en mogen door naar de Superbowl! De feestvreugde is enorm. Volgens traditie (blijkbaar) is het na de overwinning verzamelen geblazen op Broad Street om te vieren, illegaal vuurwerk af te steken en straatverlichting te beklimmen. Naar verluidt zouden de palen met vet ingesmeerd worden om dat te voorkomen. Terecht, want er valt een dodelijk slachtoffer bij de paalbeklimmers.

Vanuit de hele stad stromen de bars leeg en verzamelt er zich een enorme groene menigte van 72 000 mensen op de brede verkeersas, die ook volledig afgezet is voor het verkeer. Het is een fantastisch volksfeest om mee te maken, heel Philly lijkt op de been. Vreugde en gezang alom. Allemaal waakzaam gadegeslagen door een hoop politieagenten in zwarte leren vesten met matrak in de hand. 

[gewoonkarin]

De eerste twee weken in het nieuwe zitten erop. Het viel mee. Vaak vroeg uit bed als in 5 uur tot half 6. Op tijd naar bed nog een uitdaging want we eten soms laat en er wordt gesport ‘s avonds. Denk daar nog het huishouden bij en twee moestuinen, dan is het wel duidelijk dat vroeg naar bed nog niet zo eenvoudig aangewend is.

Jongste liefje fladdert weer van hot naar her, werkt best veel, spreekt af met vriendinnen en heeft prachtige plannen om veel te reizen. De avonturier onder ons.

Mijn lief heeft het naar zijn zin op zijn nieuwe werk, ziet wat hij nodig heeft om te gaan doen zoals hij het wil gaan doen. Enthousiast en, bijkomend voordeel, een stuk minder moe dan hij voorheen was uit het werk. Nu kookt hij elke dag en dat vind ik heerlijk. Ik hou niet zo van koken en zeker nu ik niet zo goed kan eten vind ik het helemaal een gedoe. Dan regel ik de rest van het huishouden liever.

Oudste liefje had vorige week woensdag een dipje omdat het lastig vrienden maken is op de universiteit. Met 200 man in college is iemand bekends vinden nog niet zo simpel. Heimwee naar haar vrienden. Gelukkig had ze de dag na het dipje veldwerk en ontmoette ze nieuwe mensen en ook bij de practica leert ze mensen kennen. Op zoek naar een kamer. Dat ook. Even slikken voor deze moederkloek maar ik zie ook dat het beter is. De reistijd kost kruim en dat gaat ze geen jaren volhouden. Van ongeveer half 6 ‘s ochtends tot soms half 8 ‘s avonds op pad zijn is niet goed voor de rust. Ik weet dat het goed is zoals het gaat. De kamer komt als ze er klaar voor is.

Ik rommel wat aan. Zoals altijd druk op het werk en de grote drukte komt eraan. Verder ben ik weinig sociaal want die tanden?!?! Vermoeiend vooral. Na een dag werken en praten en snoepjes eten tegen het kokhalzen ben ik ‘s avonds blij om tandeloos op de bank te kunnen zitten. Weer op pad moeten is plannen en doe ik alleen als het echt niet anders kan. Uitleggen hoe het zit blijft lastig want ik heb nu toch implantaten boven? Yep. Maar die doen nog niks, die moeten nog een paar maanden vastgroeien en mogen niet belast worden. Kan ik kauwen? Ja, op iets zachts. En zo min mogelijk. Wat je ziet is niet het hele verhaal. Die bek vol tanden is zichtwerk maar niet functioneel. Ik hoop op beter over een paar maanden. Nog even tandje erbij.

Dat was het voor nu. Ik ga eens opruimen hier op de tuin. Mijn tanden zijn er klaar mee.

[echteliefde]

Beste Échte Liefde Gemeenschap,

Wat een onvergetelijke avond op de zevende editie van Bedenkingen op 9 januari 2024! Het was een eer mijn verhaal te delen in The Hall of Fame, te midden van gelijkgestemden die net zo gepassioneerd zijn over liefde, vrijheid en intimiteit als ik.

Échte Liefde gaat voor mij verder dan woorden; het is een diepgewortelde overtuiging die ik graag deel. Die avond heb ik mijn reis met jullie gedeeld en hoe dit idee van liefde verspreiden tot stand kwam. Het thema van de avond, vrijheid en intimiteit, raakte mijn hart, en ik hoop dat mijn woorden met jullie resoneren.

Een bijzonder moment was de kans om exclusieve Échte Liefde items te bemachtigen, een tastbare herinnering aan een avond vol inspiratie. Dank aan allen die deel uitmaakten van deze magische avond en aan Kunstmaan, Sapi, Tilburg Universiteit filosofieafdeling en The Hall of Fame voor dit prachtige initiatief.

Het delen van mijn verhaal in The Hall of Fame was een eer, en ik ben dankbaar voor de warmte en liefde. Blijf op de hoogte van toekomstige evenementen en ontdek meer over de reis van Échte Liefde op deze website.

Met liefde en dankbaarheid,

Gregory Wijnstein

[ynseincanada]

zaterdag 9/12/2023

(deel 1)

Hallo iedereen. Snel even een update van de afgelopen maand, want ik zit momenteel in deadline seizoen! :(

Op 10 november ben ik op een nachtelijke trip gegaan naar Elk Island National park met Mei om sterren te spotten! De foto's zijn enorm wazig, maar geloof me, het uitzicht was prachtig. Ik heb nog nooit zoveel sterren gezien. Iemand had een gigantische telescoop mee, en zo hebben we Jupiter en Saturnus kunnen spotten. Ik heb zelfs de ringen rond Saturnus gezien! Jammer genoeg was het noorderlicht niet te zien.

Tijdens reading week (een week vakantie in November), ben ik naar Calgary getrokken om een weekje bij Anna (mijn huisgenoot in Edmonton) en haar familie te blijven. Dinsdag ben ik naar de mall geweest (echt een ding hier) met Jin (onze andere huisgenoot die ook van Calgary is) en haar lief. s' Avonds zijn we gaan eten in een Koreanse BBQ plek. ZO lekker.

Woensdag ben ik Calgary stad gaan verkennen. Het bekendste monument van Calgary is de toren (zie foto's). Ik wou wel naar boven gaan, maar een ticket kostte 20 dollar........ Help. Anna's papa had vanalles opgeschreven dat ik zeker moest bekijken, dus ik heb zijn lijstje gevolgd. Mijn dag heb ik geeindigd in (weeral) een mall....

Sneeuw woensdagavond!!!! ft. Gypsy <3

Donderdag zijn Anna en ik naar Banff getrokken, op ongeveer een uurtje en half rijden van waar ze woont. Het was daar ongelooflijk prachtig. Ik raad iedereen aan om eens naar de parken van Alberta te gaan, want het is ongelooflijk. Het was wel super glad, omdat het net had gesneeuwd, en ik ben een paar keer net niet gevallen. Het stadje was ook super gezellig, met leuke restaurantjes en winkeltjes.

P.S.: spot de eekhoorn!

Op de terugweg zijn Anna en ik gestopt in Canmore, ook een super schattig stadje. Toen we daar waren, was er een van de mooise zonsondergangen, zeker met de bergen in de achtergrond <3

[jogjadays]

Het is nu zondag 2 april half 7 's avonds lokale tijd en we zijn nu al een aantal uurtjes in het huis waar we de komende tijd gaan besteden. Het huis heet Rumah Mangga, oftewel Mango House. En de naam is gelijk ook het enige wat we wisten over onze verblijfplaats voordat we hier aankwamen. Het precieze adres van Rumah Mangga hadden we namelijk nooit doorgekregen. We zijn dus bijna 24 uur onderweg geweest naar een onbekende plek. Gelukkig heeft het goed uitgepakt. Rumah Mangga is een prachtige plek midden in de creatieve wijk van Yogyakarta. Het huis heeft een klein binnenplaatsje met een keuken, een mooie badkamer inclusief bad, een veranda en twee ruime slaapkamers. Ik denk eerlijk gezegd niet dat we iets mooiers hadden kunnen uitkiezen. De reis zelf verliep voorspoedig. De vlucht van Amsterdam naar Yogyakarta kostte zo'n 13 uur, waarbij de grootste uitdaging was om ons niet gek te laten maken door zowel Belgen voor ons, Duits/Nederlanders naast ons en nog meer Duitsers(?) achter ons. Bij aankomst in Jakarta namen we gelukkig afscheid van elkaar (niet letterlijk): zij naar Bali, wij naar Yogyakarta. We moesten echter wel nog een uur of 4 wachten tot onze vlucht zou vertrekken. Inmiddels was het ochtend in Jakarta en bleek de nieuwe terminal vol met eettentjes te zitten. Vanwege ramadan waren voor alle eettentjes schermen gezet zodat niet iedereen met eten geconfronteerd hoefden te worden. Niemand heeft ons dus ook gezien bij de KFC om 10 uur 's ochtends. De vlucht van Jakarta naar Yogyakarta duurde maar een uurtje en was zo voorbij. Op de nieuwe luchthaven van Yogakarta werden we opgehaald door twee mensen van het Cemeti-team (de kunstorganisatie waarbij Sam haar residency doet). Omdat we nog even op de trein van het vliegveld naar Yogyakarta zelf moesten wachten, stonden ze erop dat we nog even wat zouden eten met z'n allen. Sam en ik aten zo een vroege lunch met Nasi Kucing (kattenrijst). Dus niet Nasi Kuning. Nasi Kucing betekent eigenlijk dat je een klein bolletje rijst/bami in een bananenblad krijgt. Het kucing-gedeelte staat dus meer voor dat het een kleine (katten)-portie is(?). Misschien zit ik er naast hoor. Vervolgens pakten we de trein die zich door jungle, rijstvelden en dorpjes richting Yogyakarta zelf slingerde. De reis duurde zo'n 40 minuten en was het eerlijk gezegd alleen voor het uitzicht al waard. Je krijgt echt een mooi overzicht van het gebied tussen Yogyakarta zelf en de zuidkust van Java. Bij aankomst op het treinstation van Yogyakarta had Team Cemeti een taxi voor ons geregeld die ons dus naar ons surprise-huis bracht. Het eerste wat de taxi-chaffeur deed was wat zo'n beetje wat elke taxi-chaffeur in Indonesië doet: Westlife opzetten. En eerlijk gezegd is Westlife ook niet verkeerd. Na Westlife volgde Mariah Carey, die ik jaren geleden op Ambon ook al non-stop in de auto heb kunnen luisteren Verder hadden we het met de taxi-chaffeur nog over Yogyakarta zelf, Gunung Merapi (de nu actieve vulkaan) en Gudeg (het lokale zoete gerecht wat ik nog niet op heb). En zo stonden we voordat we het wisten dus voor het infameuze Rumah Mangga. En zoals ik al had verklapt. Het is prachtig. Nu gaan we misschien nog een klein rondje lopen en daarna lekker uitrusten.

[deberghuthorizon]

De Berghut op Boerderijklassen... deel 1! De eerste dag plaatsten we vol enthousiasme onze bagage in de turnzaal en kropen we met minstens evenveel enthousiasme op de bus van Claudine. Ze bracht ons naar het prachtige Pierlapont, waar boerin Els ons een fantastisch warm en beweeglijk welkom heette. Nadien toonde ze ons hoe we zelf een brood bakten; ideaal voor het ontbijt van morgen! Boer Sam liet ons kennis maken met kalfjes, geitjes, ezels, paarden... en we mochten de dieren zelfs eten geven. Na al dat zwoegen mochten we even uitblazen! Een ritje op een paard was meer dan verdiend. Na een heerlijk middagmaal leefden we ons uit in de strobalen. Boer Sam nam ons mee op een rit in de huifkar! De kinderen in de Berghut zijn rasechte avonturiers. Op het Pierlapad ontdekten we dan ook allerlei soorten insecten, waterdieren en vogelsoorten. Eenmaal terug op de boerderij stond Claudine ons al op te wachten. Ze bracht ons helemaal terug naar Snaaskerke, waar we een bezoekje brachten aan Boerderij Lauwers... iets waar onze Emiel al de hele dag naar uitkeek! Boer Dries leidde ons met de deskundige hulp van Emiel rond op zijn boerderij. We namen plaats in de tractors, maakten kennis met talloze koeien en dronken heerlijke melk. Wat was het daar leuk! We stapten samen terug naar school en toverden de turnzaal om tot een slaapzaal. Na deze wel erg actieve dag smaakte de spaghetti als nooit tevoren! Alsof dat allemaal nog niet leuk genoeg was werden we nog getrakteerd op een filmavond in Bioscoop Berghut. Onze oogjes vielen toe voor het eind van de film en om half 9 vond onze meester het welletjes geweest: de lichten gingen uit, net als onze ogen. Een nachtje slapen op school: best spannend! Na een deugddoende nachtrust ging om 7 uur het licht alweer aan. Vele enthousiaste 'GOEIEMORGEN'-kreten later trokken we propere kleren aan, fristen we ons op en wandelden we naar de eetzaal waar een uitgebreid ontbijt ons stond op te wachten. Heer-lijk! Met een opgeruimde turnzaal in het achterhoofd stapten we opnieuw op de bus: ditmaal met Hof ter Linde als bestemming. We zagen nog meer koeien, kalfjes, tractors en stieren dan gisteren! De chocomelk was ook hier heerlijk, en het speelplein mét go karts een absoluut hoogtepunt. Even voor de middag bracht Claudine ons helemaal terug naar het vertrouwde Snaaskerke. In het gezelschap van een film genoten we even van verdiende rust én een heerlijk middagmaal... met dessert! Maar dit zijn de boerderijklassen: we trokken voor de laatste keer onze laarzen aan om een wandeling te maken rond de velden van Snaaskerke. Na een korte pauze bij een speelplein stapten we terug naar school, om af te sluiten met een kort maar krachtig hoekenwerk. En om 15u zat het er al reeds op. We vlogen dan ook in de armen van onze mama's en papa's en gaan in ieder geval erg goed slapen deze avond. Wat een fantastische boerderijklassen! 🥳 Bedankt aan mijn papa voor de extra begeleiding en fijn gezelschap tijdens deze twee dagen, mijn vrouw voor de extra hulp 's morgens en 's avonds, mijn mama voor het koken van spaghettisaus voor een klein leger, mijn schoonouders voor het in goede banen leiden van het avondeten, Emma en de mama van juf An voor het ontbijt en middagmaal, en de ongelofelijk fijne collega's van GBS De Horizon. Alsook heel erg veel dank aan de ouders voor alle vertrouwen én aan de leerlingen van het tweede leerjaar om er samen een onvergetelijke twee dagen van te maken. Dat hebben jullie allemaal superflink gedaan! Meester Arne

[keesdp]

Langs de fjorden

Als het weer je niet bevalt in IJsland wacht dan 5 minuten, zegt de IJslander. Maar wij hebben de laatste dagen vrij stabiel weer. Het is niet meer mistig, het regent niet meer en de temperatuur loopt op tot zomerse waarden van zo'n 14 graden celcius. Het zonnetje komt zelfs af en toe te voorschijn. Maar ik houd mijn wollen vest voorlopig wel aan, al moet ik bij een wandeling bergop de rits soms openzetten.

Langs de fjorden rijden in het noorden langs de Atlantische Oceaan is een adembenemende rit. De natuur is prachtig met fantastische vergezichten en deels besneeuwde bergen aan de overkant. De wegen zijn over het algemeen goed, met hier en daar een onverharde weg. Er is zeer weinig verkeer. Soms wordt je ingehaald door een asobak, daar bedoel ik mee een Amerikaanse pick-uptruck met enorme wielen. Op een asfalt weg is dat niet erg, maar op een grindweg schieten de stenen door de lucht. Gelukkig is het tot nu toe goed gegaan. Ik zei al; het verkeer is schaars. Wat opvalt zijn de vouwwagens die veel auto's achter zich aantrekken. Ook hier en daar een caravan of een huurcamper.

We stoppen bijna voor iedere waterval, die Yvonne moet fotograveren en af en toe een museum. Zo zijn we in het auto(wrakken)museum geweest, het zeehondencentrum, de grafheuvels van de laatste ter doodveroordeelden in 1830, het schapenmuseum en bijna het poolvossenmuseum. Er is meestal niet meer te zien dan wat opgezette dieren en veel tekst over onderzoek naar deze dieren, en je steunt dat onderzoek door een kaartje te kopen. Dat doen we graag, vooral omdat ze meestal een heerlijke maaltijd serveren in het cafe in het museum. We beginnen altijd met wafel en koffie. Dat wordt geserveerd met een bak room en een bakje jam. Dan krijgen we subtiel een menu toegeschoven en voor we het weten zitten we aan de lamsbout of forel. Want lekker eten maken kunnen ze die IJskonijnen.

Levende dieren zien we ook veel onderweg. We spotten een walvis in het smalste fjord op de kaart, een heleboel zonnende zeehonden op een landtong, een kat die kopjes komt geven en heel veel vogels. Yvonne wil dat allemaal vastleggen, maar bij de stern gaat het mis. Ze komt kennelijk te dicht bij het nest en een stern gaat in de aanval. Ze scheert in duikvlucht op Yvonne af en vlak boven haar hoofd stijgt ze weer op om opnieuw de aanval in te zetten.

Dode dieren zien we ook. Zo zien we in de haven van SIglufjordur een vissersboot uitgeladen worden. Grote bakken met kabeljouw staan op de kade. Een tonijn zonder staart en een krab liggen op de kade. gelukkig zijn alle vissen al dood, al is dit toch ook een luguber gezicht. Er is ook een bak met platvissen. 1 grote schol en 3 scharren zijn apart in een bak gegooid samen met een rode poon. Yvonne vraagt aan de eerste de beste uitlader, of ze vis kan kopen. Moet je die grote man met die trui vragen. Oke, can I buy fish from you? vraagt ze. Wat wil je? vraagt hij. Yvonne wijst naar de schol. Hoeveel? vraagt hij. Two, zegt Yvonne er helemaal niet bij stilstaand dat we niet eens Ijslands geld hebben. Oke zegt de man, dan moet je ze alle drie nemen en hij gooit de drie scharren op het dek. Neem maar mee zegt hij. No problem. Op de camping is een gezamelijke keuken, zoals op bijna alle Scandinavische campings. Yvonne googled hoe je ze scoon moet maken en bereiden en we eten die avond een heerlijke verse delicatesse om je vingers bij af te likken.

[branomi]

Fundação de Serralves

Net buiten de stad, in het westen van Porto, vind je een must-visit museum: Fundação de Serralves. Buiten het museum, waar je moderne en hedendaagse kunst a volonté vindt, heb je nog andere prachtige bezienswaardigheden. Een prachtig roze paviljoen en een wandeling door de bomen. Serralves heeft het allemaal!

Het paviljoen

Naast het museum vind je een prachtig paviljoen ontworpen door José Marques da Silva. Het roze gebouw is werkelijk een architecturale parel dat je aandacht zal vasthouden. In het paviljoen vind je de tijdelijke exposities. Net naast het paviljoen vind je een klein kappelletje, wat werkelijk de rust zelve is. Momenteel loopt er een expositie over Alexander Calder, dé master in kinetische kunst. Met zijn imposante mobielen en kunst dompel je jezelf helemaal in zijn wereld.

Het park

Naast het museum en het paviljoen, vind je een prachtig en eindeloos park met een nog mooier middenplein. Een perfecte plek om even de stad te ontwijken, maar ook om verdwaald te geraken in de natuur. Wil je even de hoogte in? Dat kan! Je kan namelijk een wandeling maken tussen de bomen via het houten pad. Wij raden je aan om dit pad in de avond te doen. Tijdens de avond is het pad namelijk verlicht, wat jouw ervaring nog leuker zal maken.

Heb je zin om er even op uit te gaan? Neem zeker een kijkje op de website van het museum. Je kan de expositie van Alexander Calder nog tot 19 mei 2024 ontdekken, samen met de permanente en tijdelijke collecties in het hoofdpaviljoen.

[psopreis]

Dag 7: Theth - Valbone (maar dan tot de bergkam en terug)

Een van de meest gelopen routes in Albanië is de tocht van Valbone naar Theth. Starten in Valbone zorgt er voor dat je iets minder hoeft te klimmen aangezien Theth net wat lager ligt. Wij starten echter in Theth, en aangezien onze auto hier staat is dit ook ons eindpunt. "Alleen" naar boven en weer terug.

Blij dat we 3 nachten in Theth hebben geboekt en deze tocht konden maken op een heldere en droge dag. Naar de bergkam en terug: 13.5 km en 1100 hoogtemeters.

Nu lekker met de beentjes omhoog en wachten op het avondeten in ons guesthouse. Voor de 3e avond wordt het redelijk routine. Aldus de moeder des huizes: same desert, same party after dinner!

Party? Jazeker! De jongste zoon hoeft niet mee te helpen met het toetje afruimen. Dan mag hij zijn dj set aanslingeren en zorgen dat alle wandelbeentjes weer los gemaakt worden. Papa en mama dansen mee, tot 21h. Dan moet de muziek zachter en moet de zoon helpen met het vegen en dweilen van de eetzaal.

En dat allemaal op deze prachtige locatie:

[luckas58-blog]

Dag 10 (heb 1 dag overgeslaan) in costa rica. Prachtig strand in Matapalo, met veiligheidszone voor schildpadeieren, die rond keren van tij ‘s avonds op het strand worden gelegd. Met bewaker en datums per perkje. Na ontbijt vertrokken voor cero del muerte, een pas van 3300 hoogte, was vroeger niet ongevaarlijk om over te steken vandaar de naam, maar is sinds kort perfect geasfalteerd, kunnen de Fransen of Italianen een puntje aan zuigen. Gestopt bij een café op 3000m hoogte voor koffie en hebben er een halsketting voor Helena en een hemd voor mijzelf gekocht. Dan dalen naar san Gerardo, zeer alpenachtige cottages, met lekker eten. Nog wandelingetje (privé trials voor 10$ per persoon laten liggen) naar waterval, maar de tweede waterval niet gezien gezien de toestand vh wandelpad en de verroeste bruggen. Veel gegeten en gekaart ‘s avonds. Bedrust om 8u30!

[fransopdefiets]

4-7 Whitby

Ik kreeg gisterenochtend een tip in Danby. Naast de ruïne van de abdij zit een kleine brouwerij. Daar ging ik naar toe voor een pint IPA en een pizza. Ik zat even te denken of ik die bestelling nog een keer zou herhalen, want die

pizza was wel erg dun, maar ik vond dat het zo genoeg moest zijn. En anders zijn er altijd nog brood, yoghurt, appels en mueslirepen.

Die gedachte bleef ongeveer tien minuten hangen, terwijl ik nog een beetje rondkeek in een oud straatje en toen stapte ik een restaurantje binnen om een zeebaars naar binnen te werken met vooraf een pint pale ale. En toe een panna cotta met vers fruit, curd van citroen en rozemarijn en lemongelly geserveerd in een citroenschil. Heel bevredigend allemaal.

Het was overigens echte touristenchique waar ik at, met speciale aanbiedingen als zes oesters met drie soorten prosecco. Maar dat kon mij niet zoveel schelen.

Ik eet natuurlijk altijd alleen op vakantie en dan zit ik ook nog vaak te lezen op mijn ereader of te schrijven op mijn telefoon. En nooit iemand die zegt, leg die telefoon toch eens weg. Ik moet opeens denken aan die geweldige film van Peter Greenaway: The cook, the thief, his wife and her lover. De lover zit ook altijd alleen lezend in het restaurant waar zij ook komt met haar man, the thief. Voor wie het verhaal niet kent, the wife raakt geïntrigeerd door die lezende man en begint een affaire met hem, the thief komt er achter en laat the lover vermoorden, waarna the wife wraak neemt door the cook het lijk te laten bereiden en door the thief te laten opeten.

Dus nu weet je hoe ik de andere eters in een restaurant inschat, zie ik de hoofdpersonen van deze film om mij heen? Dan is het oppassen geblazen! Deze avond was de kust veilig trouwens, veel mannen op leeftijd met wilde t-shirts en sikjes in het gezelschap van vrouwen die minstens twee keer zoveel wegen als ik, geen kans op stille romances dus.

Het was overigens uitstekend eten, maar vanuit economisch oogpunt beschouwd, had ik beter een tweede pizza in de brouwerij kunnen nemen.

Na een beetje uitslapen, lees ik, totdat de abdij opengaat, wat in de nieuwe essaybundel over het Nederlands slavernijverleden, zo ben ik in augustus voorbereid op mijn aandeel in het onderzoek naar het Zaanse slavernijverleden. Of nou ja, abdij, wat er van overgebleven is dan, want het is een grote ruïne. Tot mijn schrik krijg ik bejaardenkorting en van de weeromstuit koop ik de bezoekersgids erbij. Daar heb ik vijf minuten later al weer spijt van, want dat is extra gewicht op de fiets. Het is maar goed dat ik vroeg in de abdij ben, want Whitby blijkt een groot toeristenfeest. Je struikelt er over de echte bejaarden met Nordic walking sticks, bejaarden met poedeltjes in kinderwagentjes, bejaarden die zo weggelopen lijken uit Britse televisieseries van vijftig jaar geleden. Heel bijzonder allemaal. Naast de abdij is ook een krankzinnige kerk met binnen een groot doolhof van kerkbanken, die in groepjes om en om door elkaar staan. Langs alle wanden staan geschilderde borden met stichtelijke teksten, duidelijk 19e eeuws.

Rondom de kerk liggen natuurlijk honderden graven met verweerde onleesbare stenen. Op de deur van de kerk een briefje met het vriendelijk verzoek niet te vragen waar Dracula begraven ligt. Dat doet een beetje denken aan Bakerstreet 224, waar nog altijd post voor Sherlock Holmes naar toe gestuurd wordt.

Onderaan de trappen (199 steps) naar de abdij lunch ik met soup en sandwiches met harde sixties en seventies muziek. Dat past dan ook wel weer in het hele concept.

Daarna naar het lokale museum, opgericht in de 19e eeuw met grote vitrines vol met curiosa. Vlinders en opgezette meeuwen, harpoenen, een gepatenteerd kraaiennest, experimentele kompasnaalden, een strijdbroek van kokosvezels van een eiland in de Stille Zuidzee en van datzelfde eiland prachtige strijdknotsen. Die zijn gesneden uit één stuk hardhout met een gebogen uiteinde waarop een puntige bol met een lange punt in het verlengde van de buiging. De kunst is, zo vertelt het bijschrift, om een mooi rond gat in iemands schedel te slaan zonder die schedel met de bol te verbrijzelen. Dat was alleen weggelegd voor de geoefende strijder, dat begrijp je wel. Ik denk dat je er na een man of tien wel handigheid in hebt gekregen. Verder hebben ze behalve veel 19e eeuwse foto’s van de strandbadende elite en vissersvrouwen op blote voeten ook een paar foto’s van in puin geschoten huizen.

Dat verhaal zit zo. In de eerste wereldoorlog voeren een paar Duitse kruisers naar de Engelse kust en beschoten een aantal dorpen, waaronder Whitby. De bewoonster van het betreffende huis kwam om en haar zoon schonk een door granaatscherven beschadigd schilderij aan het museum, op voorwaarde dat het nooit gerestaureerd zou worden, maar voor altijd zou getuigen van deze aanval.

Nou, genoeg verhalen verteld voor vandaag.

Gefietst: nee, alles gewandeld

[jamesdavid12]

Ontdek Utrecht: Jouw Gids voor een Hotelverblijf

Bunk Utrecht is meer dan alleen een plek om te overnachten; het is jouw toegangspoort tot de bruisende charme van deze middeleeuwse stad. Wat maakt Utrecht zo moeilijk te weerstaan? Deze stad heeft alles: het is gemakkelijk te bereiken, biedt prachtige met cafés omzoomde grachten, en ja, het heeft zijn eigen Bunk. Dit hostel is perfect voor reizigers die op zoek zijn naar een betaalbare, unieke en sociale ervaring. Laten we de voordelen van een verblijf in een hostel in Utrecht ontdekken!

Waarom Kiezen voor een Hostel in Utrecht?

Betaalbaarheid zonder CompromissenHostels zijn de ideale keuze voor budgetbewuste reizigers. Bij Bunk Utrecht krijg je waar voor je geld, met comfortabele accommodatie die je de ruimte geeft om meer van de stad te verkennen zonder je bankrekening te plunderen.

Een GemeenschapsgevoelIn een hostel ontmoet je snel andere reizigers. Bij Bunk hostel in Utrecht wordt deze gemeenschapszin versterkt door een sociale en open sfeer. Of je nu een praatje maakt bij de receptie of deelneemt aan een groepsactiviteit, je zult snel nieuwe vrienden maken.

Dichtbij Lokale AttractiesBunk Utrecht ligt op een steenworp afstand van het meest centrale station van het land. Dit maakt het de perfecte uitvalsbasis om de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad te verkennen, zoals de iconische Domtoren en de prachtige grachten.

Must-Visit Bezienswaardigheden in Utrecht

● De Domtoren: Een bezoek aan Utrecht is niet compleet zonder een klim naar de top van de Domtoren. Geniet van een adembenemend uitzicht over de stad en leer meer over de geschiedenis van deze indrukwekkende toren.

● Museum Speelklok: Dit unieke museum toont zelfspelende muziekinstrumenten en biedt een leuke en leerzame ervaring voor alle leeftijden. Het is een geweldige manier om een paar uur door te brengen.

● De Utrechtse Grachten: Maak een wandeling langs de pittoreske grachten en ontdek de charme van de stad. De cafés en restaurants langs het water zijn perfect voor een ontspannen pauze.

Verken Populaire Wijken

Utrecht heeft verschillende wijken die elk hun eigen unieke sfeer bieden:

● Oudegracht: Dit historische kanaalgebied is gevuld met gezellige cafés en boetieks. Het is een geweldige plek om te genieten van een drankje terwijl je mensen kijkt.

● Lombok: Deze multiculturele buurt staat bekend om zijn diverse eetgelegenheden. Probeer lokale specialiteiten of internationale gerechten in de levendige restaurants.

● Neude: Dit levendige plein is het sociale hart van de stad, met veel bars en eetgelegenheden. Het is een perfecte plek om ‘s avonds te ontspannen.

Ervaar Bunk Utrecht

Bij Bunk Utrecht vind je meer dan alleen een bed; je vindt een levendige gemeenschap van gelijkgestemde reizigers. Met een unieke mix van historische charme en moderne voorzieningen, is Bunk de ideale uitvalsbasis voor jouw avonturen in Utrecht. Geniet van de betaalbaarheid, de sociale sfeer en de nabijheid van de beste attracties van de stad.

Dus waar wacht je nog op? Boek je verblijf bij Bunk Utrecht en laat je onderdompelen in het hart van deze betoverende stad. Met zijn unieke ervaringen en vriendelijke sfeer, is Bunk jouw perfecte thuisbasis voor het verkennen van alles wat Utrecht te bieden heeft. Welkom bij jouw avontuur — welkom bij Bunk!

[gewoonkarin]

Eerste kerstdag. Ik ben op de tuin, kippen en Dotje de aanlooppoes voeren. Fijn, even buiten en in beweging.

Ik noem mezelf spottend de grinch van kerstmis. Ik heb er niet veel mee. Ik denk dat ik dat wel heb gehad. Vroeger, met het opzetten van de boom, het spelen met de knijpvogels in de boom en de kerststal. De nachtmis in de kerk en daarna warm worstenbrood. Kerststukjes maken met paddenstoelen erin. De ijstaarten met de plastic takjes hulst. Het is nergens mis gegaan. Zo zie ik het niet. Ik viel van mijn geloof af en daarna was kerst meer een verplicht toneelstuk. Ik versier het huis ook maar minimaal. Ik vind ons huis fijn zoals het is.

Misschien ben ik over heel wat jaren ook wel blij als onze liefjes met kerst samen bij ons zijn, met hun lieven en eventueel liefjes maar ergens denk ik dat dat me dan niet boeit. Ik zie ze liever jaarrond met grote regelmaat dan alleen met die dagen. Niet verplichten in ieder geval. Niet dat het samenzijn als een verstoring voelt van elkaars tijd. Ongemakkelijk. Ik hoop dat ze elkaar op blijven zoeken. Niet uit elkaar groeien en elkaar verliezen. Ze zijn maar met z’n tweeën.

Dat heb ik met grote zus. We zijn maar met z’n tweeën en best verschillend. Toch proberen we elkaar jaarrond te zien en te spreken. Gisteravond waren wij met vieren bij grote zus, gourmetten. Het werd een gezellige avond. Straks gaan we naar het kleine moedertje van mijn lief. Ik hoop dat het dan ook gezellig is.

Morgen zijn we vrij. Echt vrij. Niks uur en tijd maar alle tijd. Ik wil nog zoveel doen. Zoals altijd. Het komt er vaak niet van en met een paar verfblikken die op me staan te wachten heel verleidelijk om een te grote klus op te pakken. Ik houd me in. Een vogelkooi verven. Wat studeren. Naar de tuin. En even naar het tuintje van ons thuis. Ze in het licht zetten. Omdat ik met kerst mis. Niet meer, niet minder maar zoals altijd wat ooit was.

Een vriendin van oudste liefje is vandaag jarig. Een kerstkindje. Voor haar is kerst belangrijk en nu helemaal. Misschien de laatste kerst met vieren vieren. Een onzekere zekerheid. Voor mij de reden om van elke dag te genieten. Of het nu wel of geen feestdag is.

Het was vorige week zo’n genietweek. Profielwerkstuk presenteren door oudste liefje, twee werkstukken. Ze deed het super. Jongste liefje mag naar een debatweek, gekozen dankzij een sterke pitch want praten kan ze. Doet ze alsof ze het al jaren doet. Kerstgala van oudste liefje. Prachtig in groene galajurk op hakken. Ik vochtige wangen. Van die momenten die ik op wil zuigen, niet verliezen in de waan van de dag. De tijd gaat soms zo hard dat ik het liefste stop wil roepen om even te staren, te genieten, te laten bezinken.

Les voor volgend jaar of liever gezegd, voor vanaf nu. In het moment stil gaan staan. De wereld om me heen verder laten draaien en links laten liggen. De ruis laten verstommen.

[d-s07]

Wij liepen afgelopen zomer in de avond door Rhodos en kwamen hier langs. Wat je hier ziet is een gedeelte van de oude stadsmuur in Rhodos. Hier zie je vaak grote planten en bloemen in de omgeving en in de avond is er altijd een gezellige sfeer door de lampjes die aan staan. Wat mij aan aantrok is de gezelligheid en de rust, want er was op dat moment even niemand naast de mensen met wie ik was. Ik voelde me gelukkig en fijn want had geen school en zat in een warm land met een gezellige sfeer met leuke mensen om me heen en prachtige uitzichten. Daarnaast voel ik me gewoon fijner in de zomer op een warme plek dan in de kou wat me ook vrolijker maakte. Wat mij opviel was dat alles altijd heel netjes en schoon daar is er ligt gewn troep op de grond. Daarnaast zie je nog echt oude dingen terugkomen van vroeger en is niet alles gemoderniseerd wat ecbt het oude laat zien. Wat speelt in deze foto is rust en ontspanning met een gezellige warme sfeer en een duidelijk beeld van het oude Rhodos. Wat terug te zien is, is dat ik echt een zomer mens ben die van de zon houdt wat terug te zien is aan de foto van de zonsondergang. Het warme fijne gezellige spreekt me aan en voel ik me fijn bij.

[taeminno]

Beautiful Soul Sweater

Beautiful Soul Sweater Maak kennis met onze prachtige 'Beautiful Soul' sweater, een eerbetoon aan de innerlijke schoonheid die in ons allemaal schuilt. Met zijn eenvoudige maar krachtige boodschap is deze trui perfect voor iedereen die gelooft in de kracht van vriendelijkheid, mededogen en liefde. Deze sweater is niet alleen stijlvol, maar ook heerlijk comfortabel, gemaakt van hoogwaardige materialen die zorgen voor een zachte en warme ervaring. Of je nu 's avonds ontspant bij het haardvuur, een wandeling maakt in de natuur of gewoon met vrienden samenkomt, deze trui voegt een vleugje positiviteit en warmte toe aan elke gelegenheid. Met zijn tijdloze ontwerp en betekenisvolle boodschap is de 'Beautiful Soul' sweater meer dan alleen een kledingstuk - het is een statement van vriendelijkheid en empathie. Het herinnert ons eraan om altijd onze ware, mooie zelf te omarmen en anderen met dezelfde liefde te behandelen. Bestel vandaag nog onze 'Beautiful Soul' sweater en draag bij aan een wereld vol vriendelijkheid en liefde. Met deze trui laat je zien dat schoonheid van binnenuit komt en dat een liefdevol hart de ware essentie is van een prachtige ziel. Wij hebben deze sweater speciaal ontworpen en zal ook speciaal voor jouw bedrukt worden. Elke sweater is daarmee uniek. Verkrijgbaar in verschillende kleuren en prints. Mooie sweater van 80% gekamd katoen / 20% polyester en heeft een perfecte pasvorm en voelt zeer zacht aan. Comfortabele lengte voor een vlotte retaillook Perfect Sweat Technology. Binnenkant geborsteld. Door de stretch aan de mouwen en onderboord krijgt deze sweater een modieus uiterlijk. Mouweinden in Elasthan Onderboord in Elasthan Wasvoorschrift 30 °C, normaal programma