#popiół i diament

[muhammadgiovanni]

Andrzej Wajda “Ashes and Diamonds” (Popiół i diament) Poland, 1958.

[moviesiveseenandwanttoremember]

Andrzej Wajda’s “Popiół i diament” (Ashes and Diamonds) October 3, 1958.

[slavicafire]

Me playing the Warsaw Uprising game: "Wow, this is just like in Kanał."

honestly with all the "well schools will see it" jokes about wajda, kanał should be part of school curriculum for discussions about - if not the event itself, historically - our 'national' ideas of the uprising. but only paired with eroica.

I mean, that of course won't happen in polish schools, ever - gods forbid the state even entertains the idea of losing its strongest propaganda hammer relentlessly aimed at its most vulnerable demographic.

or maybe I'm too cynical. not sure. we did read białoszewski in high school, after all, risky stuff.

[takiezrana]

popiół i diament

[redhatmeg]

Chyba nawet ta ankieta podchodzi pod te "hiperszczegółowe" XD.

[echera]

Popiół i Diament (Ashes and Diamonds) in 1958.

[kulturalnylunatyk]

2022

Szybkie podsumowanie 56 razy w teatrze. Wybitny rok!. A tu najlepsza, rozciągnięta piątka: 1. Imagine (Lupa) 1. Sztuka intonacji (Dramatyczny) 1. Odlot (Szczecin) 2. 1989 (Słowackiego) 2. Wujaszek Wania (Ludowy) 2. Solaris (Ludowy) 2. Dług (Proxima) 3. Nadchodzi chłopiec (Stary) 3. Nieboska Komedia (Stary) 4. Salome (Stary) 4. Iliada (Ludowy) 4. Orlando (Stary) 5. Chciałem być. Krawczyk (Szczecin) 5. Łaskawe (Śląski) 5. Ludwig (Kielce) Reszta, chronologicznie: Pokora (Katowice), Słowak nocą (Słowackiego), Trąbka do słuchania (Stary), Odyseja (Warlikowski), Hamlet (Słowackiego), Turnus mija (Słowackiego), Panny z Wilka (stary - poraz enty) Powarkiwania drogi mlecznej (Słowackiego), Sen nocy letniej (Stary), Pani Bovary (Słowackiego), , Czartoryska-Artefakty (Stary), Nad Niemnem (Ostrewy), Dzienniki Gombrowicz (Bagatela), Mistrzostwa świata w łowieniu metodą gruntową (Tylka), Agammemnon (Słowackiego), Balladyna (Słowackiego), Kopciuszek (Stary), Powrót do Reims (Poniedziałek), Marzenia Polskie (Stary), Odys i świnie (Śląski), Królestwo (Stary), Bezmatek (Ludowy), Wesele (Stary), Fiasko (Stary), Bowie w Warszawie (Dramatyczny), Stowarzyszenie Umarłych Poetów (Och!Teatr), Wymazywanie (Stary), Triumf woli (Stary), Biesy. O piciu herbaty (Stary), Znachor (Słowackiego), Baśń o wężowym sercu (Stary), Tonąca dziewczyna (Stary), Śmierć Jana Pawła II (Poznań), Łatwe rzeczy (Olsztyn), Cudzoziemka (Poznań), Alte Hajde (Poznań), Z naszymi umarłymi (Kielce), Szewcy (Stary), Halka (Stary), Kwadrat (Stary muzycznie), Przekrój (Stary muzycznie), Koncert dla Ukrainy (Słowacki muzycznie), mowa mistrzowska Stasiuka na Conradzie. 21 seriali, najlepsza rozciągnięta piątka: 1. Get Back - zjawiskowe 2. Halt and Catch Fire (4 sezony / drugi raz)  2. Ozark (finał, sezon 4) 2. Sukcesja (sezon 3) 3. Homeland (8 sezonów / pierwsze trzy - drugi raz)  3. Genialna przyjaciółka (sezon 3) 3. Stranger Things (sezon 4) 4. For All Mankind (sezon 3) 4. Over the Garden Wall 4. Gaslit  4. Yellowstone (3 sezony) 4. Severance 5. The Old Man 5. Wielka woda, 5. The Rehersal 5. The Crown (sezon 5) Poza tym te najsłabsze, chronologicznie: Skandal w brytyjskim stylu, The Staricase, Odwilż, Krakowskie potwory, Zawód: Amerykanin, Inside Man

Zaskakująco sporo filmów, mimo że mało w kinie. Pierwsza piątka: 1. Popiół i diament 1. Przygoda 2. Chip&Dale: Brygada RR 2. Ennio 2. Córka 2. Wszystko wszędzie na raz 3. Oto jest głowa zdrajcy 3. Kto zabił sekretarza generalnego ONZ 4. Powrót do tamtych dni 4. Najgorszy człowiek na świecie 5. Apollo 11 5. Struggle: Szukalski 5. Truflarze 5. Ziemia obiecana (z D.Olbrychskim w MOS) Poza tym dobre, chronologicznie: King Richard, Elvis, eXistenZ, To nie wypanda, Film balkonowy, Batman, Ucieczka na srebrny Glob, Zielony Rycerz, Zbawiciel na sprzedaż, Being the Ricardos, Whitney, French Dispatch, 8 1/2, Herbert. Barbarzyńca w ogrodzie, Tragedia Makbeta, Bo we mnie jest seks, Teściowie, Scarface, Ukryte, Wiking, Last Duel, Matrix Zmartwychwstania

No i te złe, kolejność losowa: The Forgiven, Triangle of Sadness, Świtezianka, Gray Man, The Lost City, Jurassic World, Salome, Wild Salome, Uncharted, Enancto, Oczy Tammy Faye, Belfast, Gwiezdne wrota

Także miłe wystawy: Puchalski (MCK), Brytyjczycy w MuFo, Spindle Henry’ego Moora w InterContinentalu Miami, Chagall w Narodowym Warszawie, Design i poslkie malarstwo XIX-wieczne w Narodowym w Warszawie, Pawilon Czapskiego w Krakowie i Czapski w Warszawie, storyboardy Polańskiego i Wajdy w Wajda School, sztuka w Ithra, brytyjska sztuka współczesna w Rzymie

Trochę czytania: głownie Dwutygodnik (felietony Olgi Hund!), Okoński w Tygodniku, blogi Łukasza Drewniaka, trochę wstydliwych pozostałości po dobrej Wyborczej (weekendowe wydanie przeglądane głownie dla żartu), do zapamiętania: Smoleńsk Torańskiej, wybitni Europejczycy O.Figesa, Wygnaniec Domosławskiego, Maus Spigelmana, Porwanie Europy Maraiego, Zajedźmy kobyłę historii Modzelewsiego, Wajda Michalaka, Czarodziejska Góra Manna, audiobooki z Panem Samochodzikiem i podcast “Pełnia literatury”.

Do tego wspaniałe jedzenie: żonglerka (wszystko), kolacyjki balkonowe na Sarego, Kropka, dogi z tapbar, czarny ryż z Turlaj Klopsa, jesienne menu w Zakładce, kolacja i śniadanie u Domi, pizza u Konrada, wino z Kaurismaki w Annecy, żurek w Gliwicach, kolacja w Pałacu Kamieniec, sporo Euskadi, syryjski kurczak w Suvayda, wina i fenkuły na Konfetti w Krakowie, lody Algida Purgatorio w Lazio, śniadania w Krempnej, śniadanka, drinki, mule i cielęcina w cytrynie i pizza w Cannes, kubańskie tapasy, salceson i kiełbasa w Marsylii, corndog w Everglades, kraby u Joe’go, robster roll w Margot i żeberka w Miami, fishburger w Ojcowie, bania beer na integracji, kaszanka z grilla w łódzkiej filmowce, chipsy i wino w Rascalu, jabłka i chipsy na tarasie w Brzezowej, kleparskie śliwki, pępkowe ogórki u Wydry, obiad i wino Nizio w Sarnach, kaszak u Guciuów, stek u francuza w Dolinie Bobru, wódka i weselne krokiety Klaudii i Maćka, gulasz u Andertów, wino i śniadania na tarasie w Tarczynie, amatriciana na Awentynie.

[kanomatilda]

A Film to See the World/ "Ashes and Diamonds"

Written by Kano Matilda

"Ashes and Diamonds" is a Polish film directed by Andrzej Wajda, released in 1958. It is set on May 8, 1945, the day Germany surrendered in WW II, and tells the story of a young man named Maciek, who has been tasked with assassinating a labor party member over the course of one day.

Zbigniew Cybulski’s portrayal of Maciek writhing to his death atop a garbage heap is one of the most iconic scenes, frequently cited in stills, and I, too, was utterly shaken by this final moment.

Wajda's “War Trilogy” consists of "A Generation" (1955), "Kanal" (1957), and this film. The title "Ashes and Diamonds" is a direct translation of the original Polish title "Popiół i diament." Through these three works, Wajda depicted diamonds in the ashes of war, culminating with the climactic final scene of this film.

Looking back at a few examples from this movie: the upside-down crucified Christ, fireworks after a shooting, and the blood-stained white sheets—Wajda has a tendency to use strong dialectical imagery, and I feel that this method imparts a striking nihilism to his films.

In the church where Maciek and Krystyna take shelter from the storm, the God people believe in is hanging upside down. When Maciek mistakenly kills the wrong man, fireworks burst into the sky as if in celebration. The next morning, Maciek's blood is smeared across sheets that seem to act as symbols of innocence.

Wajda was born in Poland in 1926. His youth was swallowed by the war, of course. During the war, like the protagonists of his “War Trilogy,” he was involved in the anti-Nazi resistance movement, and this makes it clear that much of his work is drawn from personal experience.

By capturing two opposing elements simultaneously in the same frame—strength and weakness, beauty and ugliness, right and wrong—Wajda portrays a nihilistic worldview that finds meaninglessness in all things, denying the existence of an absolute “truth.”

If I recall correctly, once Nietzsche said something along the lines of “Because essence begins with the body, believing in the body has a much stronger basis than believing in the spirit.”

Wajda’s filmography, centered around the theme of war, might be considered “socially conscious” cinema, works created in an effort to change the world. Indeed, his films possess a power strong enough to move the world. However, I personally feel that Wajda was simply searching for his own sense of being through the “body” of cinema.

Just as Maciek, after coming back from the dark sewer, could no longer accept the light, Wajda, having spent his entire youth in wartime, could not find any hope in a world filled with absurdity and hopelessness. Thus, he gazed at the "body" called cinema as a means of self-salvation, hoping that one day he might return to the world.

I believe Andrzej Wajda made films for Andrzej Wajda. I find sincerity and am drawn to the honesty of a film created for just one person.

[1234567ttttttttttt]

POPIÓŁ I DIAMENT. Analiza sceny w barze

[mkemals]

KÜLLER VE ELMASLAR (POPİÓŁ İ DİAMENT), 1958

[lostgoonie1980]

471. Cinzas e Diamantes (Popiół i diament, 1958), dir. Andrzej Wajda

[wetgeliscasualinterval]

Popiół i diament (1958) by Andrzej Wajda.

[vperyod93]

The war has ended!

Ashes and Diamonds (1958) dir. Andrzej Wajda

[whosthatknocking]

Have you seen Ashes and Diamonds?? :—))

Yes, I have but very very long time ago. I have to rewatch it someday.

[gypsyastronaut]

[polski-james-dean]

Zbigniew Cybulski (1966)

was a Polish actor, one of the best-known and most popular personalities of the post-World War II history of Poland. Cybulski remains a legend of the Polish cinema. His style of acting was revolutionary at the time, as was his image (leather clothes and big sunglasses). He was often referred to as "the Polish James Dean". Like Dean, he played nonconformist rebels, and like him he died young.