#pieptoon

[commetombeunarbre]

In de schemer zag ik een vleermuis wentelen, snel en behendig langs mijn raam, en ik kon, toen ik mijn ogen dichtkneep, nog net haar hoge pieptoon horen.

[pieptoon-mosquito]

De Mosquito werkt op dezelfde toonhoogtes als de Tuinwachter dat dieren moet verjagen. Hieruit blijkt dus dat de term "dierenverjager" niet altijd terecht is. Het verjaagt dus dieren én mensen.

[camperno-mad]

Achteruit rijden met piepalarm?

Soms zetten wij een poll op onze facebook pagina om jullie mening te polsen over het een of ander. Enige tijd geleden betrof dit een poll over wel of geen piepsignaal als je met de camper achteruit rijdt. We kennen het allemaal wel van vrachtwagens. Als je die pieptonen hoort, weet je automatisch dat er…

Achteruit rijden met piepalarm? was originally published on Camper NO-MAD

[natracha]

Horen

Vorig jaar was ik bij de audicien én bij de KNO arts in het UMCG, vanwege doofheid én vanwege tinnitus. Bij mij werd de doofheid steeds duidelijker omdat ik mensen steeds slechter ging verstaan. Jann zei ooit “oostindisch doof” maar dat was gemeen, ik bleek vorig jaar bij de KNO arts 70% doof te zijn. Ik kreeg twee gehoorapparaten voorgeschreven.

Elke ochtend dat ik mijn gehoorapparaten in doe…

[punchingsalad]

Introductie

In de posts die volgen laat ik stukken zien van mijn proces binnen mijn afstudeerproject. Denk hierbij aan besprekingen, ideeen of inspiratiebronnen. Allereerst geef ik een korte beschrijving van mijn projectonderwerp:

Tinnitus is een aandoening aan het gehoor, waardoor mensen die dit hebben een pieptoon, ruis of ander geluid in hun oor/oren horen. Dit geluid is een fantoomgeluid, geproduceerd door je hersenen. Meestal krijg je tinnitus door gehoorschade, maar het kan zijn dat het ook andere oorzaken heeft. Het geluid wat mensen horen is 24/7, en stilte bestaat helaas niet. Voor tinnitus is nog geen genezing gevonden gezien de complexiteit van de hersenen. Wel is er therapie beschikbaar, hoewel deze het echter alleen draagbaar maakt. Tinnitus kan heel stressvol zijn en een grote invloed hebben op iemands leven en gemoedstoestand. In extreme gevallen is er zelfs euthanasie gepleegd, om een voorstelling te krijgen bij deze gevallen: het is alsof er een trein van dichtbij voorbijraast, 24/7. In Nederland alleen al hebben zo’n 2,5 miljoen( en groeiende) mensen last van tinnitus. Echter is mij opgevallen dat voor mensen die geen tinnitus hebben, het heel lastig is om voor te stellen welk effect dit op je kan hebben. Niet alleen is het belangrijk om mensen zonder tinnitus duidelijk te maken hoe dit is zodat men rekening hiermee kan houden. Vooral voor jongere mensen zonder tinnitus, gezien hun gedrag en blootstelling aan geluid, is het belangrijk om deze te weten zodat zijzelf kunnen voorkomen dat ook zij tinnitus krijgen.

Zo is mijn probleemstelling:

De impact van tinnitus is niet zichtbaar voor mensen zonder tinnitus en dit kan tot onbegrip leiden.

Mijn doelstelling wordt hierbij dus om de impact die tinnitus heeft zichtbaar te maken voor mensen zonder tinnitus!

[suicybroodje]

Verdronken (herschreven)

Toen ik mijn ogen opende in het inktzwarte water, wist ik dat boven het oppervlak mijn hele wereld zich vernietigde. Terwijl ijzige kou zich als ketens om mijn enkels en polsen wikkelde en mij naar beneden trok, gaf ik mij gewonnen aan de diepste eenzaamheid die mij tot deze beslissing had gedreven. Wat ik echter niet wist, was dat ik een compleet andere wereld zou betreden, duizenden meters onder het aardoppervlak.

 LANA.

 Ze was begonnen als een fluistering, een kleine pieptoon in mijn oor. Het geruis ging over in een oorverdovend gebulder en haar roep werd een schreeuw. Ze was daar, vulde de ruimte op. Het gewicht drukte zo waar op mij neer, dat ik overtuigd was dat ze haar armen om mij heen probeerde te sluiten. Ik reikte mijn armen naar voren om haar te voelen. Mijn hart sloeg slagen over bij het verlangen naar haar warmte, mijn vingertoppen tintelden alsof ik haar bijna kon aanraken.

 LANA.

 Haar gewicht was ondragelijk. Ik vocht met al mijn energie om elke spiervezel aan te zetten haar vast te pakken. Mijn handen grepen keer op keer in lege duisternis. Waar was ze? Bij elke poging nam de kramp in mijn spieren toe, kon ik mijn armen minder heffen. Het was alsof ze me tegenhield, dwong naar haar te luisteren.

Ik stopte met vechten, wachtte net zo lang tot de pieptoon in mijn hoofd afzwakte tot het zachtjes pulseren van mijn hart.

En toen hoorde ik haar echt.

 Lana.

 Ik zweefde in een eindeloze ruimte, waar haar stem een voortschrijdende echo was. De tintelingen in mijn vingers zetten zich om in een ijzige leegte. Als gif trok het mijn lichaam in en sloot het zich rond mijn haperende hart. Het vocht met een aantal krachtige slagen tot het plots werd vernietigd door een rotsblok dat zich op mijn borst stortte.

Ik viel kilometers naar beneden tot zelfs de laatste sterren aan de hemel doofden. Wat resteerde was slechts mijn individu dat zich in niets anders dan eenzaamheid en duisternis bevond. Ik opende mijn mond om haar te roepen, wilde schreeuwen dat ik van haar had gehouden, maar de duisternis had ook mijn stem weggenomen.

 En toen was ze daar, diep binnenin mij. Haar liefde ontbrandde zich uit een kleine vonk in mijn borst. De warmte breidde zich uit en ik wist dat het haar bloed was dat mijn longen langzaam verdronk. Het was haar aanraking die mijn oogleden sloten. Ik voelde haar handen mijn huid strelen toen mijn lichaam zich over gaf aan de zandbodem waar de reis ten einde kwam.

 Ze was bij me op het slot.

Ik zou nooit meer alleen zijn.

[wpvolvov70]

Hoe kom je er achter of een nieuwe band op je huidige velg van de Volvo V70 past

Om te weten te komen of de nieuwe band op jouw Volvo V70 velgen past kun je 2 dingen doen, namelijk: kijken naar de maat of meten. Kijken naar de maat is het gemakkelijkst, vaak staat de maat van de velg ergens op de velg. Soms is dit niet zo en zal je moeten meten. Op de banden staat de maat meestal altijd afgebeeld, meten is dus vaak niet nodig. Weet je de maat van zowel de band en de velg dan is het passend wanneer deze gelijk zijn. Als je de maat niet weet dan zul je toch moeten meten. Meet allereerst de straal van de velgen. Meet dan de straal van de band. Komen deze maten overeen dan is het goed. Meet wel van onder de rand van de velg, de band moet uiteraard in de velg kunnen vallen. Is de diameter van je velg 17 inch dan zal het gat van de band kleiner zijn dan 17 inch zodat deze in de velg valt. Dit verschil is klein, is het gat van je band bijvoorbeeld 15" dan zou het verschil te groot zijn. Wat tevens van belang is naast de juiste diameter is de juiste breedte. Om deze te meten meet je van de rand van de velg naar de andere rand. Dit is de breedte. Meet daarna ook het wiel in de breedte van rand naar rand. Komen de maten overeen of is de afwijking minimaal (een paar millimeters, een of twee) dan is het goed. Heb je een Volvo V70, dan wil je deze maar natuurlijk goed onderhouden. Het onderhoud van een Volvo V70 is vrij eenvoudig maar diverse onderdelen vereisen zoals bij elke auto meer aandacht. Enkele punten die belangrijk zijn zijn de bandenspanning, de koelvloeistof, het oliepijl, kogellagers en remblokken. Erg belangrijke in het onderhoud van de Volvo V70 is het regelmatig (maandelijks) nagaan en eventueel op pijl brengen van de olie. Motorolie smeert de motor en zorgt dat deze langer mee gaat. Een goed oliepijl is erg van belang voor de Volvo V70. Om de olie te controleren open je de motorkap en trek je de pijlstok uit het reservoir. Veeg deze schoon met een doek en stop de pijlstok daarna terug in het reservoir. Haal de stok er dan weer uit en kijk of of de olie uitkwam op het gebogen deel van de peilstok te zien is. Is dit het geval dan is de olie op pijl. https://wpvolvov70.tumblr.com/post/638805797607964672/5-tips-als-je-jouw-volvo-v70-velgen-en-banden-gaat Zie je de rand onder het gebogen deel van de pijlstok dan is er te weinig en moet je wat olie bijvullen. Meet de olie altijd bij een koude motor, omdat je anders je handen kunt verbranden. Net als de olie moet je de koelvloeistof geregeld (maandelijks) te checken. Koelvloeistof kan uit de opening spuiten als het heet is, controleer de vloeistof enkel bij een koude motor. Open de motorkap en draai de dop van het reservoir. Op of in het reservoir staan twee lijnen aangegeven. De hoogste lijn geeft aan tot waar je de vloeistof maximaal kunt bijvullen, de onderste lijn geeft aan wat er minstens in moet zitten. Zorg ervoor dat je altijd bijvult tussen deze twee lijnen. Zodra de koelvloeistof in de buurt van de onderste lijn komt moet je de koelvloeistof bijvullen. Vul nooit meer dan het maximum aan koelvloeistof. Bij opwarming komt het reservoir onder druk, een te hoog pijl kan de dop doen springen waarna de vloeistof zal gaan spuiten. In het wiel van de auto bevinden zich kogellagers. Deze zorgen ervoor dat je wielen goed draaien om de das zonder schade te veroorzaken. Soms gaat een lager kapot, dit is schadelijk voor het wiel van de auto en ook voor de as. Bekijk af en toe of de lagers nog goed zijn. De controle is vrij eenvoudig, draai de ramen open en zet de radio uit. Rijd een stukje met de auto en neem ook enkele bochten naar links en naar rechts. Hoor je knarsende geluiden dan is er waarschijnlijk een lager kapot, ook een tikkend geluid kan duiden op een kapotte lager. De remblokken zijn uiteraard ook belangrijk , deze check je ook op geluid. Rijd een stukje met de ramen open en de radio uit. Let goed op de auto op het moment van remmen, hoor je een pieptoon dan is waarschijnlijk je remblok aan vervanging toe. Als laatste check je de bandenspanning, dit is ook zeer belangrijk in het onderhoud van de Volvo V70. De spanning dien je minstens eenmaal per maand bij het tankstation. Gebruik de bandenpomp, stel de pomp in op de juiste spanning (te vinden op de band en soms ook op de lijst met automerken en type op de pomp). Houd de pomp op elk ventiel, de pomp vult de bandenspanning aan tot het juiste niveau of laat lucht ontsnappen wanneer een band te veel spanning heeft. Let op dat in sommige gevallen de achterwielen een andere spanning hebben als de voorwielen. Bij grote temperatuurschommelingen (bijvoorbeeld als u op vakantie gaat naar een warmer of kouder land) is het aan te raden de spanning altijd te nakijken omdat de temperatuur een rol speelt bij de spanning van je banden.

[pieptoon-mosquito]

Schel geluid!  Kattenverjagers ook mensonvriendelijk  Apparaatjes die met een schel geluid katten of andere dieren uit de tuin verjagen, blijken niet alleen katten op afstand te houden, maar ook mensen die gevoelige oren hebben. Er zijn steeds meer klachten te horen over de apparaten die 140 decibel geluid produceren en een bereik van wel 200 meter kunnen hebben. Of het schadelijk is voor de katten- en mensenoren is niet bewezen, hoewel sommige mensen er hoofdpijn en oorsuizen of andere forse klachten van krijgen. In België zijn de apparaten inmiddels verboden, in Nederland helaas nog niet. Hebben je buren zo'n apparaat en worden jij en je kat er gillend gek van? Probeer het dan maar met een goed gesprek op te lossen. Kijk ook eens op www.mosquito.forum2go.nl  voor meer informatie en ervaringen.

De gebruiker van de kattenverjager hoort het geluid zelf niet. Maar wat nu als jij het wel hoort? Vaak werken de kattenverjagers met een hele hoge pieptoon waarmee ook de Mosquito werkt. Het geluid jaagt dus niet alleen dieren weg maar ook mensen.

Wilt u (gratis) juridisch advies wat u tegen dit geluid kunt doen of andere informatie hier over? Bel naar 06 49 13 77 77. U mag ook een e-mail sturen met uw ervaringen! pieptonen@ en dan gmail.com

Geloven je buren niet dat jij het geluid wel kan horen? Vraag ze of ze het geluid aan en uit willen zetten. Op de momenten dat het toestel aanstaat geef jij dat vervolgens aan.

[ik-andrea]

Het mannenbrein

Het mannenbrein verwondert mij. Ik, als vrouw, ben namelijk de hele dag vol met gedachten. Hele gesprekken kan ik met mezelf voeren. Fouten die ik maak komen terug en ik bedenk er verschillende manieren voor hoe ik die fouten had kunnen voorkomen. Of ik bedenk een alternatieve verhaallijn, zodat mijn favoriete en, helaas, net afgeslachte tv/boek-personage toch in leven blijft. Ik kan me geen moment bedenken dat ik geen gedachten heb gehad. Neem dan mijn vriend. Geen onwijze kletskous en onder het nom van "stille wateren, diepe gronden", vraag ik hem soms waar hij op dat moment aan denkt. Vaker wel dan niet krijg ik dan te horen 'Aan niets'. Hoe dan?! Dat kan toch niet?! Nu denk ik bijvoorbeeld aan hoe je in vredesnaam aan niets kan denken. 'Gewoon, omdat ik moe ben,' klinkt het dan meestal. Ik stel me dan altijd voor dat er op dat moment een pieptoon van geen bereik in zijn hoofd klinkt. Misschien dat hij daarom altijd binnen een paar seconden in slaap valt. Gekke man zonder gedachten. Of een meditatiewonder, dat kan ook nog. Ik kijk nog eens naar hem naast mij op de bank. Hij heeft weer zijn "ik denk aan niets" gezicht op. Ik moet er om grinniken. Hij trekt zijn wenkbrauw naar me op. 'Zit er weer een draadje bij je los?' 'Altijd.' Zijn gedachten schakelen zichtbaar weer uit. Wel lekker rustig zo.

[natracha]

Pieptonen Pieptonen in de oren. Wij beiden hebben we daar last van en ik lees dat ook op de tijdlijn bij veel vrienden.

[zielsvlucht]

Kaars

"Zoals gewoonlijk zegt u wanneer u droomt." Zei de instructeur terwijl de jongen zijn ogen sloot. "Dan kom ik er bij om u uw naam en instructies te geven."

De jongen dacht nog te knikken, maar net als alle andere gedachten, werd dit idee uit zijn schedel gejaagd. De vage kleurenspikkels die hij altijd zag als hij zijn ogen sloot, begonnen rond te kolken. Er leek een tunnel te ontstaan. Een tunnel waar de dromer door vloog. Een tunnel waar hij al snel door viel. Meteen voelde hij de wind in zijn gezicht blazen en hoorde hij het langs zijn oren ruizen. Voorzichtig opende hij zijn ogen. Zijn juiste paar ogen openden zich. Hij nam diep adem. Hij ademde ook met de juiste longen. Zijn hele lichaam was nu los van de wakkere wereld. De kleurenspikkels rondom hem transformeerden langzaam. Het werd een draaikolk van zijden linten in alle mogelijke kleuren. De bodem, waar hij naar toe viel, werd licht. Zijn zwaartepunt verschoof plots en hij kantelde om in de lucht. Hij viel niet meer met zijn voeten eerst, nu dook hij ondersteboven door de schacht van kleuren, naar het licht beneden. Toen hij dat licht bereikte, versnelde hij plots en spatte de tunnel uiteen in een wolk van duizenden kleurrijke snippers. Nu was hij er.

Hij viel door een grijze lucht en merkte dat de wind plots kouder was. Hij keek naar het landschap dat op hem afkwam en zag een meer liggen, midden in een bos waar al de herfstbomen grijze bladeren hadden. Hij voelde zich opnieuw omdraaien; terug met zijn voeten eerst. Hij vertraagde. Langzaam daalde hij naar beneden, naar de oever van het meer. Daar kwam hij zachtjes op het grind terecht.

"Ik droom." Zei hij terwijl hij om zich heen keek.

De hele omgeving was grauw en modderig. Het slijk was tot meters de stam opgekropen, alsof er een overstroming was geweest. Hij schrok toen er plots een voertuig met veel kabaal over het meer heen raasde. Het was een helikopter, maar een helikopter met de verkeerde proporties. Het was een kolossaal gevaarte dat een schaduw over het hele meer wierp terwijl het voorbij vloog. Onechter kon niet. Dan hoorde hij –Nee, voelde hij- een pieptoon, toen de stem van de instructeur de droom binnendrong.

<U droomt.> Zei de elektronische stem van de instructeur, zoals gewoonlijk.

"Ik zit in een bos, een grijs en drassig bos, aan de oever van een meer. Ik heb net een grote helikopter zien voorbijvliegen. Aan het meer staan twee mannen, als ik het goed zie. Eentje staat tot zijn knieën in het meer en-

<Een beschrijving is niet nodig. U zal niet in deze droom blijven.>

"Waar ga ik dan naartoe?"

<Een vooraf ontworpen omgeving. Daar is uw opdracht.> Zei de instructeur <Uw naam is roknkn'uk>

"Herhaal dat eens?" vroeg de dromer

<Uw naam is ederaat zeekit'm adijnen>

"Ik krijg mijn naam niet door." Zei de dromer.

<Begrepen.> Zei de instructeur. <U hoeft uw naam niet te weten voor deze opdracht. De opdracht gaat door. U wordt overgezet naar de geconstrueerde omgeving>

Langzaam smolt het bos rondom de dromer. Alles droop als wazige inkt naar beneden en liet zwarte sporen achter in de lucht. De dromer zakte weg in het donker dat achter bleef

<Grens> kondigde de instructeur aan.

De dromer spatte uit elkaar in een explosie van blauwe lichtfargmenten. De fotonen draaiden in lussen terug naar waar ze vandaan kwamen en de dromer werd opnieuw gevormd. Hij zette zich schrap voor wat er zou gebeuren. De overstap van brein naar computer was... vreemd.

<Neuron-extractie uitgevoerd. Binaire grens wordt nu overschreden.>

Eén enkele foton schoot weg van het geheel, naar een andere plek die zich ergens achter de duisternis bevond. Dan nog een andere, dan nog één en dan nog één. Steeds meer fotonen maakten zich plots los van het geheel en begonnen een snelle reis over de binaire grens, waarna ze terug op hun plaats werden gezet aan de andere kant. De dromer werd in twee delen gesplitst. Eén deel van hem was aan de ene kant van de grens en werd uit elkaar gehaald. Het andere deel was aan de andere kant van de grens en werd aangevuld door een stroom van fotonen, afkomstig van de eerste helft. De dromer bevond zich op twee plaatsen tegelijk, en hoewel het geen zeer deed, kon hij niet anders doen dan schreeuwen tot het voorbij was. De laatste foton vloog over de grens en zette zich op zijn plaats. Een grote lichtflits maakte het af. De dromer was weer een dromer.

<U bent nu geconverteerd naar het binaire platform. De omgeving waarin u landt heet [kaars]>

De afdaling was heel kort deze keer. Nog geen meter of twee. De omgeving was direct onder hem verschenen. De duisternis was ook gebleven. De dromer kwam neer op een grauwe vloer. Hij keek naar de muren. De muren waren eveneens grijs en reisden nog meters omhoog voordat ze in de schaduw verdwenen. Hij zag geen plafond. Veel meer was er niet te zien, het was slechts een kleine ruimte met als enigste inhoud een tafel waar een kaars en een aansteker op stond.

<Gebruik de aansteker om een vlam op de kaars te zetten, maar zorg er voor dat het vuur niet op de pit overspringt.>

"Ik begrijp de opdracht niet." Zei de dromer.

<Voer de actie uit die de kaars zal doen branden, en zorg er voor dat de kaars niet brand.>

Na even nadenken vroeg de dromer: "hoe moet ik dat doen?"

<U droomt.> was de enigste hint dat de instructeur gaf.

De dromer nam de aansteker en deed de kaars branden.

<U moet dat doen, maar dan zorgen dat de pit midden in de vlam inactief blijft.>

"Kan ik de was van de kaars gebruiken om ermee de lont af te dekken of zo?"

<Dat is niet de bedoeling.>

De dromer blies de kaars uit en probeerde opnieuw. Opnieuw brandde de kaars. Hij probeerde nog een keer, maar het lukte weer niet.

"Ik begrijp de opdracht echt niet." Zei de dromer.

<U begrijpt de opdracht wel.> zei de instructeur.

De dromer bleef proberen, maar telkens als de vlam de pit van de kaars aanraakte, ontstond er meteen een nieuwe vlam. U droomt. Zei hij tegen zichzelf. Wat ben ik daar nu mee? Hij dacht wat verder na. Dromen zijn niet echt. Bedacht hij. Geconstrueerde dromen ook niet. Deze kaars ook niet. Hij dacht verder na.

"Dit is een lucide droom, toch?" Vroeg hij.

<Ja, maar u mag geen voorwerpen importeren en u mag de ruimte niet verlaten voor deze opdracht.> Antwoordde de instructeur.

Ik kies wat ik doe. Dacht de dromer. Hij keek naar de kaars en dacht; Ik kies wat de kaars doet. Hij blies de kaars uit, en bracht dan langzaam de aansteker dichter bij de kaars. Jij gaat niet branden. De pit ging langzaam door de vlam, was uiteindelijk midden in de vlam, en brandde niet. De dromer lachte.

"Het is me gelukt!"

Er kwam geen antwoord van de instructeur.

"Het is me gelukt." Zei de dromer opnieuw.

<Wacht even. Deze opdracht is bedoelt om te falen.>

"Hoezo? Ik heb het gedaan! De kaars brand niet!"

De dromer voelde weer een pieptoon. De instructeur was weg. De dromer had geen idee wat er aan de hand was. Dan voelde hij een prik in zijn arm.

"Au!"

Hij keek. Een mug vloog weg van zijn arm. Uitwendige prikkels worden in dromen verwerkt tot banale gebeurtenissen die de gegevens van de zintuigen verklaren. Herinnerde de dromer zich. Waarom dacht hij daar nu aan? Zijn hersenen konden helaas niets verzinnen dat de volgende gebeurtenissen konden omvatten. In één keer werden alle kabels uit getrokken. De grens tussen computer en brein verdween. Het voelde alsof één van zijn ledematen er werd afgekapt.

Hij werd wakker in zijn bed, bijna hersendood. Alsof zijn bewustzijn ergens werd achtergelaten in een computer, in een klein donker kamertje met enkel een kaars, tafel en aansteker. Een doctor duwde met een spuit de laatste druppels vergif in zijn arm. Twee metalen wezens drukten de instructeur tegen een muur. De instructeur was in paniek. Andere psychiaters waren druk in de weer met van alles en nog wat. Zowel achter de computers als aan de vele buisjes en draden die aan de dromer hingen. De directrice was ook in de ruimte. Zij stond tegenover het bed van de dromer en zei:

"Uw naam is Jochem De Wever. U hebt zonet gebroken."

De dromer kon niets terugzeggen. Hij kon nauwelijks horen wat de directrice zei.

"Gewone mensen verleggen hun grenzen." Vertelde de directrice terwijl Jochems lichaam begon te beven van het vergif "Maar, Brekers verpulveren hun grenzen, breken ze af, vernietigen ze. Zo blijft er geen grens over. Zo houdt niets hen nog tegen, worden ze niet te stoppen. Zo krijgen ze eindeloos vermogen en macht."

Jochem schreeuwde van de pijn terwijl zijn organen verteerd werden door het agressieve middel dat nu elke bloedvat had ingenomen.

"Brekers zijn gevaarlijk. Ze zijn niet enkel een bedreiging voor het bedrijf. Ze zijn een bedreiging voor de wereld, en zelfs een bedreiging voor al dat werelden schept."

Jochems ogen rolden weg. Zijn spasmen sloegen tegen de doctors en psychiaters die hem waren aan het loskoppelen.

"Want ziet u, een kaars hoort te branden." Vertelde de directrice verder "U bracht daar verandering in. Als u een voorwerp kan alterneren in een droom, kan u het ook in de realiteit. Het universum, het menselijke brein en computernetwerken, hebben namelijk allemaal overeenkomstige structuren."

Jochems geschreeuw stopte gelijktijdig met zijn hart.

"Brekers moeten verwijderd worden..." Was het laatste dat Jochem haar hoorde zeggen, voordat hij voor eeuwig verder droomde.

[punchingsalad]

Hoe wil ik dit doen?

Mijn doelstelling is duidelijk. Maar hoe wil ik dit verwerkelijken, welk beeld heb ik voor ogen?

Ik wil met mijn project een visualisatie, of zelfs ervaring, geven van hoe het is om tinnitus te hebben en de impact hiervan. Aangezien dit een auditief probleem is wil ik een combinatie van bewegend beeld (video) en geluid gebruiken in een installatievorm. Qua geluid wil ik niet alleen een de welbekende pieptoon laten horen (tinnitus heeft ook meerdere geluiden, die zelfs ook nog eens afwisselen in volume en vorm), maar ook gebruik maken van soundscapes om de daarbij behorende gemoedstoestand uit te drukken. Wat betreft beeld/visueel wil ik een abstractie, of in ieder geval een metaforische verbeelding van de impact die tinnitus heeft en de verstoring die tinnitus teweeg brengt in ‘het bekende’ , het normale.

 Het is de bedoeling dat men in de installatie kan stappen, en als het ware kan ervaren hoe het is om ‘in’ het hoofd te zitten van iemand die tinnitus heeft. Beeldend ben ik hier dus ook aan het kijken naar een meer surround ervaring. Het geluid wil ik of via speakers of met koptelefoons laten horen. Dit laatste het liefst aangezien ikzelf merk dat bij de meeste geluidsinstallaties het geluid redelijk hard staat, iets wat ikzelf niet graag wil met mijn eigen tinnitus, maar ook om een juist signaal af te geven aan mensen.

  Om mensen ook na de ervaring een verder toelichting te geven over tinnitus wil ik hierbij ook informerende flyers (of een link naar webpagina bijvoorbeeld) leggen, om zo ervoor te zorgen dat de beleving en info later blijft hangen en ze er zo bewuster mee omgaan.

Natuurlijk is dit nog een tijdelijk beeld wat ik heb, deze zal waarschijnlijk bijgeschaafd worden of veranderen gedurende mijn theoretisch en beeldend onderzoek!

[suicybroodje]

VERDRONKEN.

Toen ik mijn ogen opende in het inktzwarte water, wist ik al dat de hele wereld was vernietigd – wat ik echter niet wist, was dat ik een compleet andere wereld in de oceaan zou aantreffen, kilometers onder het aardoppervlak.

LANA.

Ze was begonnen als een fluistering, maar de fluittoon in mijn oren was ondertussen zo oorverdovend dat haar roep overging in een schreeuw. Ze was daar, vulde de ruimte op, drukte zo zwaar op mij neer dat het niet anders kon dat haar armen zich volledig om mij heen gesloten hadden.

Ik reikte mijn armen naar voren om haar te voelen. Hartslagen sloegen over bij het verlangen naar haar warmte, alsof mijn vingertoppen het al bijna konden raken.

LANA.

Ze drukte zo hard. Maar toch grepen mijn handen steeds in de lege duisternis. Waar was ze? Mijn spieren verkrampten bij elke beweging die mij dichter bij haar bracht. Het was alsof ze me tegenhield, dwong naar haar te luisteren.

Ik hield op met vechten, wachtte net zo lang tot de pieptoon in mijn oren afzakte tot het zacht pulseren van mijn hart.

En toen hoorde ik haar echt.

Lana.

Mijn lichaam zweefde in een eindeloze ruimte, waarin haar stem slechts een voortschrijdende echo was. Een ijzige leegte trok zich via mijn vingertoppen verder mijn lichaam in, omsloot zich rond mijn haperende hart. Het liet me kilometers vallen, tot ik zeker wist dat mijn individu zich in niets anders dan duisternis bevond.

Ik opende mijn mond om haar naam te zeggen, maar de duisternis had ook mijn stem weggenomen.

En toen was ze daar, diep in mijn binnenste. Het was haar bloed dat langzaam mijn longen verdronk. Haar aanraking, die mijn oogleden sloten. Ze was bij me op het slot.

En ik zou nooit meer alleen zijn.

[teamcnaturalinteraction]

Week 5 - Soundtrack eerste deel experience

Tijdens het project moment heb ik een kleine soundtrack gemaakt voor het eerste deel van de experience. Ik heb hier Ricks soundtrack voor gebruikt als inspiratie. Dezelfde notificatie geluiden, maar met een stuk dreigendere achtergrond muziek en sfeer. Ik heb dit gemaakt als iteratie, zodat we kunenn testen wat voor soort ondertoon beter werkt of welke een beter effect geeft: De vrolijkere stijl, of de duistere. 

Credits voor de muziek: - Notificatie geluiden .zip file van Rick  - Hoge pieptoon: https://www.youtube.com/watch?v=rHTinEcgLn0,  Ear Ringing Sound Effect - Free Download HD, SFX and GFX, geraadpleegd op 21-5-2019 - Achtergrond muziek: https://www.youtube.com/watch?v=zXZsUCwRkPs,  Sinister Dark Ambient Background Music - Dark Rage,  CO.AG Music

[reservebank26]

Complex M

Frederique schatje, probeer het eens via de vaste bedrading van Klone’s droomgenerator. Gewoon rechtstreeks doorlussen naar de achterste kleine schijfvortex en daarna terug koppelen via zijn linkerkwab. Gewoon een hulplinkje leggen tussen het ongebruikte deel van zijn pulverbrein en de stabiele veerkrachtmodule. Ze kreunde eens een keertje luidruchtig en schudde misnoegt het hoofd. Soms werd ze wel eens moe van haar technisch geweten. Zeker als haar gedaante noodzakelijkerwijs moest schakelen naar de nachtstand en ze dus moest binnendringen in man’s gedachte. Ze was er de laatste keer bijna ingebleven toen poging één jammerlijk mislukte van haar schrijver. Ze was iets te enthousiast met hem het hotel ingelopen. Het ging achteraf gezien nog opvallend lang goed. Totdat meneer zijn verrekte anarchistische inborst teveel gewicht in de schaal legde en de ketting sprong. Ze kon nog net op tijd de generator invluchten voor ze automatisch zou vervagen als zijn vaste fantoom. Het ging allemaal maar net goed. Gelukkig had ze hem daarna beter kunnen afstellen voor poging twee. Alleen heeft meneertje Sideburner een ander probleem. Hij heeft last van complex M. Nu al drie hoofdstukken lang vallen zijn vrouwen met de letter M als dikke strontvliegen dood op de grond. De eerste keer kon nog lijken op een incident, maar drie weken geleden was het wel duidelijk. Complex M moet gefikst worden in een nieuwe droom……

Mathilde, Martine en Margo. De eerste werd gedood door buitenaards leven. Het verhaal was ook al zeer bloederig begonnen met drie moorden. Blijkbaar kwam daar zijn geweldzuchtige karakter plots om de hoek gluren. Was niet geheel onverwacht, iedere schrijvende fantast heeft die duistere kant. Dood door verraad….Martine was zich dan weer te bewust van haar lot. Ook zij had al een aantal liquidaties op haar naam staan voor ze zelf aan de beurt was……Weer blijven hangen in de letter M. En dan hebben we nog Margo den Kuier. Dood door een tweede leven. Frederique klom in de droomgenerator en ging achter het controlepaneel zitten. Ze bekeek eens aandachtig de drie dode vrouwen. Wat waren de overeenkomsten? De beginletter M….En hey, de tweede letter was in alle drie de gevallen een A. De A van Anti…Nee, dat was het niet. De A komt na de M. Frederique ging er eens bij staan. De volgende poging moest kloppen anders zou het Rad van Duisterwoud niet draaien…..drie keer een dubbele agenda. Misschien was dat het euvel. Moeilijk…..Ze liep nog eens de procedure door die ze binnen enkele tellen zou opstarten. Het zou in theorie moeten kunnen, maar een M-complex was vrij uniek. Ze trok de luiken dicht van haar luie chroniqueur en gooide haar lange benen op het bureau….Het was nu wachten op de remslaap.

Ze schrok ervan. De rode lampen voor haar knipperden al zeker vijf minuten. Een vluchtige blik leerde haar dat Sideburner vol in de aanval was gegaan. Ze deed snel de schermen in de droomgenerator aan. Verdomme, hij was terug naar Duisterwoud. Frederique moest hem onmiddellijk bijsturen. Hij moest koste wat kost niet door de voordeur. Achterom Klone! Ze zag dat haar schrijver lang bleef staan bij de trappen. Ze moest nu echt ingrijpen. Ze moest hem onmiddellijk bijsturen in zijn droom. Er klonk een pieptoon en toen een kleine plof. Damned, dat was haar stemvervormer naar zijn laatste remslaapperiode toe. Klone, achterom! De schermen lieten een ander beeld zien. Hij liep terug naar het begin van de uitgerolde loper. Goed zo jongen, weg van die onheilsplek. Het is nog te vroeg voor jou! Jij krijgt van mij je gezochte letter M. We noemen haar Milla. En weet je wat? Milla gaat je helpen…..Of je dat nou leuk vind of niet. Frederique concentreerde zich op haar pas bedachte personage. Als ze morgen Milla zou spreken zou het probleem met de letter M in één klap opgelost zijn. En toch….Milla was een potentieel gevaar voor het hele verhaal. Milla kon haar Waterloo worden. Zij zou straks zo snel mogelijk afgeschreven moeten worden…..Als haar werk erop zou zitten. Ah, de stem werkte weer…..

Klone