#paula dehmel

[connyscolorfulworld]

Weihnachtsschnee - Gedicht für Kinder und Erwachsene von Paula Demel - W... Die Magie der Weihnachtszeit liegt in der Luft! ❄️✨ Tauche ein in die zauberhafte Welt von Paula Dehmels Gedicht "Weihnachtsschnee" und lass dich von der winterlichen Poesie verzaubern. 🌨️🎄📽️  Lass uns gemeinsam die Magie der Weihnacht spüren. Bis gleich im Video! 📽️

[ambrose-and-aislinn]

Einen Menschen wissen, der dich ganz versteht, der in Bitternissen immer zu dir steht, der auch deine Schwächen liebt weil du bist sein; dann mag alles brechen du bist nie allein. paula dehmel

[diedeutschestunde]

DIE SCHRIFTSTELLERN

DIE SCHRIFTSTELLERN

01. Theodor Sturm - Herbst 02. Matthias Claudius - Lied im Advent 03. Franz Grillparzer - Dezemberlied 04. Alphonse Daudet - Der Pfarrer von Cucugnan 05. Alphonse Daudet - Der Pfarrer von Cucugnan 06. August Heinrich Hoffmann von Fallersleben - Der Reif 07. Gustav Falke - Winter 08. Oscar Wilde - Der glückliche Prinz 09. Oscar Wilde - Der glückliche Prinz 10. Oscar Wilde - Der glückliche Prinz 11. Heinrich Seidel - Die Gans 12. Hermann Lingg - Die weiße Weihnachtsrose 13. Johann Wolfgang Goethe - Eislauf im Sammetpelz 14. Paula Dehmel - Dezember 15. Gustav Falke - Die Weihnachtsbäume 16. Friedrich Rückert - Wintersonne 17. Marie von Ebner-Eschenbach - Das Weihnachtsfest war nahe 18. Hermann Klethke - Weihnachtsspruch 19. Clemens Brentano - Weihnachtslied 20. Novalis - Ich sehe dich in tausend Bildern 21. Peter Rosegger - Als ich Christtagsfreude holen ging 22. Peter Rosegger - Als ich Christtagsfreude holen ging 23. Peter Rosegger - Als ich Christtagsfreude holen ging 24. Ernst von Wildenbruch - Weihnacht

[horberlin]

“Das gruene Haus”  Premiere am 26.09. 2020

Am 26. September 2020 hat unser neues Kinderstück Im Schlossplatztheater Koepenick Premiere:

“Das grüne Haus” 

eine Musiktheaterproduktion für Kinder ab 3, basierend auf den Texten der Berliner Dichterin Paula Dehmel.

Von und mit: Astrid Rashed (Spiel) Mareile Metzner (Spiel) Gabriele Nagel (Video) Sabine Maria Mader (Bühne und Kostüme) Peter Schindler (Komposition)

Link zur Veranstaltung im Schlossplatztheater:

https://schlossplatztheater.de/events/event/das-gruene-haus/

[biblioncollection]

Singinens Geschichten | Paula Dehmel | Family, Poetry, Religion, Short works | Audiobook full unabridged | German Content of the video and Sections beginning time (clickable) - Chapters of the audiobook: please see First comments under this video. Lieder, Gedichte, Märchen und Geschichten, welche sich Singine für sich ausgedacht hat. Alles spielt in ihrer direkten Umgebung und so kommen viele Personen immer wieder vor wodurch man immer vertrauter mit Singine und ihrer Umgebung wird. Da sie keine Geschwister hat, liest sie alles dem Jagdhund Dorkas vor. Ihr Onkel rät ihr alles aufzuschreiben, was sie dann auch tut. - Summary by lorda This is a Librivox recording. If you want to volunteer please visit https://librivox.org/ by Priceless Audiobooks

[sonyclasica]

PHILHARMONISCHER KINDERCHOR DRESDEN

ABENDLIEDER

El Coro Infantil de la Filarmónica de Dresde, uno de los mejores de Alemania, presenta ahora su disco Abendlieder, en el que presentan canciones de cuna de su país e internacionales junto a otras composiciones poco habituales que merece la pena descubrir. A la venta el viernes 18 de octubre.

Después de su exitoso primer álbum de villancicos, el Coro de Dresde interpreta en su nuevo disco piezas como “Guten Abend, gut Nacht” de Johannes Brahms, la canción popular francesa “Au clair de la lune”, “Mein Stern” de Bedrich Smetana y “Cantique” de Jean Racine por Gabriel Fauré. La famosa “Gymnopédie No. 1” de Satie y el “Clair de lune” de Debussy se incluyen en versión instrumental con

arreglos para cuarteto de cuerda.

En Abendlieder, el Coro cuenta historias sobre la luna, habla sobre el anhelo de la infancia pasada y la alegría de un nuevo mañana. La grabación se realizó en la nueva sala de conciertos del Kulturpalast Dresden.

El Coro de Niños de la Filarmónica de Dresde debe su creación en 1967 a una iniciativa lanzada por Kurt Masur, que era el director de la Filarmónica en ese momento. Hoy es uno de los coros infantiles más conocidos y exitosos de Alemania. Desde 2012 el profesor Gunter Berger ha dirigido el coro en el que actualmente cantan unos 140 niños.

El espectro musical abarca desde obras del Renacimiento hasta piezas del siglo XXI. El trabajo profesional continuo con los niños se apoya en una estrecha cooperación y conciertos celebrados conjuntamente con la Filarmónica de Dresde. El Coro ha obtenido los primeros premios en muchas competiciones nacionales e internacionales y a ofrecido conciertos y talleres en Europa, China, Japón, Estados Unidos, Canadá, Australia y los Emiratos Árabes Unidos. Las producciones de radio, cine y televisión, así como numerosas grabaciones documentan la amplia gama de actividades del coro.

Gunter Berger se dedicó desde 1990 a trabajar con coros, tanto con niños como con adultos. Como director del coro de niños MDR (1990- 2011) lanzó el conjunto a la reputación europea. Desde 2012 dirige el Coro Infantil de Dresde y durante este período ha ampliado considerablemente las oportunidades de capacitación y el repertorio del mismo.

CONTENIDO

1.     Guten Abend, gut Nacht                            

Johannes Brahms (1833-1897)

T: Des Knaben Wunderhorn, 1808

children’s choir a-cappella

2.     Abend wird es wieder                                                      

folk song *

M: Christian Heinrich Rinck (1770-1846)

T: Hoffmann von Fallersleben (1798-1874)

children’s choir, wind quintet, piano

3.     Wer hat die schönsten Schäfchen *

lullaby

M: Johann Friedrich Reichardt (1752-1814) T: Hoffmann von Fallersleben (1798-1874)

children’s choir, wind quintet, harpsichord

solo: Antonia Pätzold

4.     Au clair de la lune                                  

French folk song

S: Rainer Lischka (*1742)

children’s choir a-cappella

5.     Clair de lune                                          

Claude Debussy (1862-1918)

Arrangement: Martin Hoffmann

strings quartet

6.     Kein schöner Land          

M&T: Wilhelm von Zuccalmaglio (1803-1869)

S: Magdalene Kemlein (*1930)

children’s choir a-cappella

7.     Leise, Peterle, leise *              

M: Reinhold Zimmermann

T: Paula Dehmel (1862-1918)

wind quintet, piano

8.     Schlafe, holder, süßer, Knabe

M: Franz Schubert (1797-1828)

children’s choir, piano

9.     Weißt Du wie viel Sternlein stehen *

folk song since 1809

T: Wilhelm Hey (1789-1854)

children’s choir, wind quintet, piano, celesta

10.   Adagio for Strings op. 11

Samuel Barber (1910-1981)

strings quartet

11.   Gebet „Gott, Deine Güte“ 35 Nr. 3                          

M: Moritz Hauptmann (1792-1868)

T: Christian Fürchtegott Gellert (1715-1769)

children’s choir a-cappella

12.   Esti dal                                                                  

Zoltan Kodaly (1882-1967)

children’s choir a-cappella

13.   Cantique de Jean Racine                                      

Gabriel Fauré (1845-1924)

Arrangement: Jean Ashworth Bartle (*1947)

children’s choir, strings quartet

14.   Mein Stern                                            

Bedrich Smetana (1824-1884)

children’s choir a-cappella

15.   Tundra                                                                                

M: Ola Gjeilo (*1978)

T: Charles A. Silvestri (*1965)

children’s choir, piano, strings quartet

soli: Kira Benkert, Julia Lenk

16.   Blessing *                                              

Irish Poem

S: Katie Morgan Bart (*1980)

children’s choir, wind quintet

17.   Gymnopédie No. 1                                

Erik Satie (1866-1925)

strings quartet

18.   Im schönsten Wiesengrunde                  

folk song

T: Wilhelm Ganzhorn (1818-1880)

S: Fritz Höft (1925-1995)

children’s choir a-cappella

19.   Der Mond ist aufgegangen

M: Johann Abraham Peter Schulz (1747-1800)

strings quartet

20.   Es ist so still geworden (a.c.) *                

folk song

children’s choir a-cappella

21.   Abends will ich schlafen geh'n *                

Engelbert Humperdinck (1854-1921)

T: Adelheid Wette (1858-1916)

children’s choir, strings quartet

M: melody

T: text

S: setting

* Arrangement: Gunter Berger

PHILHARMONISCHER KINDERCHOR DRESDEN

Página web

Facebook

[osobypostacieludzie]

Paul von Hindenburg ( Paul Ludwig Hans Anton von Beneckendorff und von Hindenburg ) - niemiecki dowódca, feldmarszałek i polityk, w latach 1925-1934 prezydent Republiki Weimarskiej i III Rzeszy. Paul Ludwig Hans Anton urodził się 2 października 1847 roku w Poznaniu. W 1855 roku ojciec Paula został przydzielony do regimentu stacjonującego w G��ogowie, w którym rodzina Hindenburgów zamieszkała przy Kirchstra��e 70. Początkowo uczęszczał do miejskiej szkoły ewangelickiej. W 1863 roku ojciec Paula został awansowany do stopnia majora. Prawdopodobnie w kwietniu tego roku został przeniesiony do jednostki stacjonującej przy Friedrichstraße w Berlinie. Paul von Hindenburg wstąpił do Korpusu Kadetów, następnie rozpoczął służbę w siłach zbrojnych Prus. W 1865 roku został podoficerem. Brał udział w wojnie prusko-austriackiej oraz prusko-francuskiej. Po powrocie z wojny, w latach 1878-1884, ukończył Akademię Wojskową. W 1885 trafił do Sztabu Generalnego, już jako kapitan. Następnie przybył do Szczecina, jako drugi oficer sztabowy i generalny komendant II Korpusu armijnego. Tam służył pod rozkazami generała Hanna von Weiherna. W Szczecinie poznał Gertrudę Wilhelminę von Sperling, z którą zawarł związek małżeński 24 września 1879 roku. Ich pierwsza córka, Irmgard, urodziła się w Szczecinie 14 listopada 1880, następnie syn Oskar w 1883 roku w Königsbergu (Królewcu). W kwietniu 1884 Hindenburg został przeniesiony do Poznania i objął jako szef kompanii dowództwo nad batalionem 58. Regimentu piechoty. Sztab tego regimentu stacjonował w Głogowie. W roku 1889 został szefem oddziału piechoty w pruskim Ministerstwie Wojny, zaś w 1893 roku komendantem 91. Regimentu piechoty. 29 listopada 1891 roku w Berlinie przyszła na świat kolejna córka – Anna Maria. W 1896 roku Hindenburg został mianowany szefem sztabu VIII Korpusu stacjonującego w Koblencji, zaś w następnym roku otrzymał szlify generalskie. W roku 1900 został komendantem 28. Dywizji piechoty, stacjonującej w Karlsruhe. W latach 1903-1911 pracował w Ministerstwie Wojny. Kolejna wojna przyniosła Hindenburgowi Krzyż Żelazny. W 1911 roku Hindenburg przeszedł w stan spoczynku. Na początku I wojny światowej został powołany do czynnej służby jako dowódca 8. Armii (od 22 sierpnia 1914 roku). 30 sierpnia 1914 roku jako dowódca 8. Armii odniósł zwycięstwo nad wojskiem rosyjskim pod Tannenbergiem w Prusach Wschodnich oraz nad Jeziorami Mazurskimi. 17 września na czele nowo utworzonej 9. Armii z Górnego Śląska Hindenburg wyruszył przez południową Polskę na Iwangorod i Warszawę. 26 sierpnia Ludendorff, wraz z Hindenburgiem wydali 8. Armii rozkazy, które przewidywały zaatakowanie rosyjskiej armii „Narew” dowodzonej przez Samsonowa, stacjonującej na południu Prus Wschodnich. Atak rozpoczęto na całym odcinku od Lautenburga do „północnego” Bischofsburga. 1 listopada 1914 Hindenburg objął naczelne dowództwo frontu wschodniego i otrzymał stopień feldmarszałka. W dniach od 16 listopada do 15 grudnia 1914 roku rozegrała się jedna z ważniejszych bitew I wojny światowej pod Łodzią, gdy tymczasem Korpus Armijny Hindenburga przygotowywał się do zimowej bitwy, która miała miejsce w dniach od 4 do 22 lutego. O zwycięstwach Hindenburga pisał niemiecki pisarz Richard Dehmel, który był „wolnym uczestnikiem” wojny, przebywającym na froncie zachodnim. W jego notatkach z 10 grudnia 1914 roku w dzienniku można zauważyć uwagę, że wojska pod dowództwem Hindenburga wzięły do niewoli 150 tys. żołnierzy rosyjskich (w tym także 400 Japończyków) i 500 dział. Od 1915 roku jego oddziały były sukcesywnie wypierane z zachodnich terenów Rosji i Galicji. Do kwietnia walki trwały na terenie Karpat. 29 sierpnia 1916 roku zastąpił generała von Falkenhayna na stanowisku szefa Sztabu Generalnego. W 1917 roku wraz z Ludendorffem zmusił do ustąpienia ze stanowiska kanclerza Bethmanna-Hollwega. Kosztowna ofensywa na Zachodzie zarządzona przez Hindenburga (marzec-lipiec 1918 roku) sprowokowała kontrnatarcie aliantów, którzy z pomocą wypoczętych wojsk amerykańskich pokonali i zmusili do kapitulacji armie niemieckie. I wojna światowa przyniosła Hindenburgowi Krzyż Rycerski. W 1918 roku Hindenburg po raz pierwszy spotkał kaprala Adolfa Hitlera. Po 1918 roku tłumił wystąpienia rewolucyjne w Niemczech, został autorem powiedzenia o „nożu wbitym w plecy” niemieckiej armii podczas I wojny światowej (Dolchstosslegende). Po zakończeniu wojny otrzymał gwiazdę do Krzyża Wielkiego Krzyża Żelaznego, która była nazywana Hindenburgstern. To samo odznaczenie otrzymał też feldmarszałek Blücher i nosiło ono nazwę Blücherstern. W 1925 i 1932, pomimo przekonań monarchistycznych i niechęci do republiki, zgodził się kandydować i został wybrany prezydentem Republiki Weimarskiej. W walce o pierwszą kadencję został poparty przez siły konserwatywne i nacjonalistyczne. Natomiast w 1932 roku rekomendowały go partie centrolewicowe (pokonał Adolfa Hitlera i Ernsta Thälmanna). Podczas sprawowania funkcji zaskarbił sobie sympatię większości Niemców, także tych o poglądach lewicowych, oraz zdobył ogromny autorytet pośród rodaków. Wówczas wykształcił się swego rodzaju kult jego osoby (w 1915 roku wieś Zabrze na Górnym Śląsku przemianowano na Hindenburg). Po śmierci pochowano go na terenie Tannenberg Denkmal, pomnika na cześć zwycięskiej bitwy pod Tannenbergiem w 1914 roku (dzisiejszy Stębark), zwanego od tego czasu Mauzoleum Hindenburga, znajdującego się w miejscowości Sudwa pod Olsztynkiem. 30 stycznia 1933 jako prezydent powołał Adolfa Hitlera na stanowiska kanclerza Rzeszy. Wicekanclerzem Rzeszy i komisarzem Rządu Rzeszy w Prusach został Franz von Papen, do którego Hindenburg miał pełne zaufanie. Jednocześnie z powołaniem rządu Hitlera prezydent Rzeszy rozpisał wybory do Reichstagu (trzecie w ciągu roku – lipiec 1932, listopad 1932), wyznaczając je na marzec 1933. Po pożarze budynku Reichstagu (w przeddzień wyborów parlamentarnych) Hindenburg kontrasygnował w nocy 28 lutego 1933 dekret rządu Rzeszy „O ochronie narodu i państwa” (niem. Zum Schutz von Volk und Staat) – faktyczne zawieszenie praw obywatelskich (prawo do aresztowań bez kontroli sądu, cenzury prasy i korespondencji, podsłuchów telefonicznych, zakaz zgromadzeń itd). Konsekwencją były masowe aresztowania przeciwników politycznych NSDAP, osadzanie ich w obozach koncentracyjnych w trybie administracyjnym i wszechobecny terror bojówek SA, które stały się częścią pruskiej policji, podporządkowanej Hermannowi Goeringowi jako ministrowi spraw wewnętrznych Prus (jako tzw. policja pomocnicza). Reichstag nowej kadencji uchwalił Ermächtigungsgesetz („ustawa o nadzwyczajnych pełnomocnictwach”), zawieszającą konstytucję Republiki Weimarskiej, przekazując rządowi Rzeszy „czasowo” uprawnienia ustawodawcze parlamentu. Ustawa, przedłużana dwukrotnie, obowiązywała do 1945 i była jedyną prawną podstawą totalitarnej władzy NSDAP i Adolfa Hitlera. Drugiej kadencji Hindenburg nie ukończył. Ostatnie miesiące życia spędził w swym majątku rodowym w Neudeck, z dala od polityki. Czując zbliżającą się śmierć, 11 maja 1934 roku spisał testament polityczny, w którym wyraził opinię, że narodowy socjalizm w Niemczech jest przejściowy. Dzień przed śmiercią Hindenburga Hitler, w drodze rozporządzenia rządu Rzeszy, połączył stanowiska prezydenta i kanclerza Rzeszy w funkcję „Führer i Kanclerz Rzeszy”, przejmując oficjalne zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi Niemiec. Było to formalne ustanowienie dyktatury narodowo-socjalistycznej w Niemczech. Hindenburg zmarł 2 sierpnia 1934 roku o godzinie 9.00 rano w Neudeck. Na wieść o jego śmierci zarządzono w całych Niemczech żałobę narodową. Na terenie dawnych Prus Wschodnich, w pobliżu wsi Sudwa (na przedmieściach Olsztynka), znajdują się pozostałości fundamentów po mauzoleum marszałka Paula von Hindenburga. Pomnik-mauzoleum zbudowano dla uczczenia zwycięstwa Niemców nad armią rosyjską w sierpniu 1914 roku. W dniu 7 sierpnia 1934 uroczyście pochowano tam zmarłego Hindenburga, co jednak nie było zgodne z ostatnią wolą marszałka. W pogrzebie brał udział Adolf Hitler. 2 października 1935 roku trumnę ze zwłokami Hindenburga przeniesiono do specjalnie przygotowanego Honorowego Podwórca (Ehrenhof). W styczniu 1945 roku Niemcy w ostatniej chwili zdążyli wywieźć w głąb Niemiec trumnę z jego zwłokami. Kilka dni później pomnik został wysadzony w powietrze przez wycofujące się wojska niemieckie. Obecnie szczątki feldmarszałka spoczywają w kościele św. Elżbiety w Marburgu nad rzeką Lahn w Hesji. W pełnym brzmieniu nazwiska marszałka – von Beneckendorff und von Hindenburg dostrzega się dwie części składowe, będące nazwami rodów. Zostały one oficjalnie połączone w roku 1789. Każdy ród z osobna posiada wielowiekową historię. Początki rodu Hindenburgów sięgają 1000 roku. Z tego okresu jednak nie zachowały się żadne źródła pisane. Natomiast pierwsze wzmianki o Beneckendorffach pojawiają się w kronikach miejskich z 1280 roku. Jest w nich mowa o kędzierzawym zakonniku, noszącym imię Johannes de Benkendorpe, który zawarł umowę kupna soli z franciszkańskim mnichem Wernerem von Schulenburgem. Nazwiska przodków marszałka pisane były dawniej w różny sposób: -dorp, -dorff, -dorf. Jeszcze w 1915 roku w jednym z meklemburskich muzeów w Schwerinie znajdowały się liczne pamiątki z wojny trzydziestoletniej po oddziałach von Beneckendorffa. Przodek marszałka przywędrował z Rosji, gdzie otrzymał tytuł hrabiego oraz herb: Trzy róże. Przodkowie marszałka osiedli w Nowej Marchii już w 1300] roku. W 1757 rodzina Beneckendorff wzięła udział w bitwie pod Kolinem. Młodszy brat Ludwika – Konrad służył w stopniu porucznika (leutnanta) w Gardeschützenbataillon, a w późniejszych czasach został mianowany komendantem najprawdopodobniej tej jednostki. Umarł w randze generała-majora (Generalmajor). „Hinden” jest starym wyrazem, pochodzącym od hindin, lub hirschkuh, które z kolei mogły mieć związek ze słowem Hund lub Hundschaft. Część rodziny o tym nazwisku przebywała na terenie Prus. 10 stycznia 1722 zmarł bezdzietnie pułkownik Otto Fredrich von Hindenburg. Był on właścicielem majątków ziemskich Neudeck (Ogrodzieniec) oraz Limbsee (Limża) nadanych przez króla Prus Fryderyka Wielkiego za zasługi położone w wojnach śląskich przeciwko Austrii. Dobra owe odziedziczyły następnie siostry Ottona Friedricha – Zofia i Barbara. Później dobra odziedziczył Otto Gottfried von Beckenendorf, wnuk Barbary i pradziadek Paula, nastąpiło to po śmierci Zofii i Barbary w latach odpowiednio 1774 i 1778. Jednak przejęcie przez Ottona Gotfrieda własności obwarowano pewnym warunkiem: wolą Otto Friedricha von Hindenburg było, aby kolejny dziedzic Neudeck i Limbsee przejął wraz z nimi nazwisko Hindenburg i herb tego rodu. Oficjalne połączenie nazwisk potwierdził swym dekretem król Prus Fryderyk Wilhelm II dnia 2 stycznia 1789. Od tego czasu kolejni dziedzice nosili nazwisko von Beneckendorf und von Hindenburg i pieczętowali się herbem będącym połączeniem motywów wziętych z obu herbów rodowych.W 1801 roku Hindenburgowie osiedlili się w Neudeck. Urodził się tam starszy syn, który w późniejszych latach był radcą krajowym w Prowincji Poznańskiej. Zaś młodszy syn – Jan Henryk, nie mając dalej ochoty służyć pod rozkazami Napoleona w 1806 roku odszedł z wojska i zmarł w Limży 6 maja 1827 roku. Rodzice babki marszałka ostatni rok przeżyli w Neudeck pozostając pod opieką swojego jedynego syna, Otto Ludwik zmarł 18 lipca 1855.Ojciec marszałka – Robert urodził się w Neudeck 21 maja 1816 roku terenie prowincji pruskiej był on krajowym dyrektorem ziemskim, dzięki czemu w czasach napoleońskich pomagał swojej starszej rodzinie. W 1832 roku ojciec Paula jako piętnastolatek służył w 18 Regimencie Piechoty, który stacjonował w Poznaniu. Rodzice Paula zawarli związek małżeński w kościele garnizonowym w Poznaniu 17 października 1845 roku. Zamieszkali przy Bergstraße 7, a w październiku 1849 roku przenieśli się na Wilhelmstraße 15.

[itsfreeaudiobook]

Lieder, Gedichte, Märchen und Geschichten, welche sich Singine für sich ausgedacht hat. Alles spielt in ihrer direkten Umgebung und so kommen viele Personen immer wieder vor wodurch man immer vertrauter mit Singine und ihrer Umgebung wird. Da sie keine Geschwister hat, liest sie alles dem Jagdhund Dorkas vor. Ihr Onkel rät ihr alles aufzuschreiben, was sie dann auch tut. - Summary by lorda via Libricox

[berufedieserwelt]

Als  Puppendoktor  wird jemand bezeichnet, der sich beruflich oder aus Passion mit der Reparatur oder Restauration von Puppen und Plüschtieren beschäftigt. Hauptsächlich werden Puppen aus Celluloid , Porzellan, Wachs, Holz und Stoff repariert.

Der Berufszweig entstand Mitte des 19. Jahrhunderts, als Puppen mit empfindlichen Wachs- oder Porzellanköpfen starke Verbreitung fanden. In Österreich und Deutschland waren es bis ins 20. Jahrhundert häufig auch Friseure oder Perückenmacher, die sich der Reparaturen von Puppen annahmen. Dieses lag vor allen Dingen daran, dass Puppen früher oftmals Perücken aus Echthaar besaßen.

  Berufsbezeichnungen

Puppendoktor,    Puppenrestaurator

Bulgarisch: кукла на сервиз, pеставратор на кукли Englisch: doll doctor, doll’s repairer, doll’s restorer Französisch: réparateur de poupées, restaurateur des poupées Italienisch: riparatore della bambola, restauratore di bambole Niederländisch: poppendokter Polnisch: lekarz lalek, osoba naprawiająca lalki Portugiesisch: reparador de boneca, restaurador das bonecas Russisch: брач кукол, ремонтник куклы Schwedisch: dockadoktor, dockaläkare Slowenisch: zdravnik lutka, restavrator za punčke Spanisch: reparador de la muñeca, restaurador de muñecos

verwandte Berufe:    Puppenmacher

  um 1880  [Franz v. Defregger]

Anzeige

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Puppen-Reparaturwerkstätten in Deutschland

Puppen- und Teddykliniken

. Ob Kuscheltier, Spielzeug oder Sammlerobjekt: Teddybären und Puppen können nicht nur Kindern ans Herz wachsen. Und wenn das gute Stück einen Schaden erleidet, wenn ein Bein bricht oder ein Glasauge fehlt, ist es praktisch, eine Teddy- oder Puppenklinik in der Nähe zu haben. Rund 150 solcher Werkstätten haben wir ausfindig gemacht – Puppen- und Teddydoktoren ist kein staatlich anerkannter Beruf. Auffällig oft sind die Werkstätten im Süden ansässig, dort, wo die Spielzeugproduktion Tradition hat: in Baden-Württemberg, Franken, Thüringen und im Erzgebirge. Auch in Nordrhein-Westfalen sind sie verbreitet. Es werden übrigens nicht nur kostbare Porzellanpuppen oder Steiff-Bären zum Doktor getragen, manchmal braucht auch ein gewöhnlicher Teddy Hilfe – weil ein Kind so an ihm hängt, dass er unmöglich in einer Kiste verschwinden kann. Einen pädagogischen Effekt hat der Gang zum Doktor, der Puppe oder Teddy praktisch immer retten kann, wohl auch: Er nimmt Kindern die Angst vor dem echten Arzt.

[Friederike Milbradt – ZEITmagazin, 40/2016]

  Puppenklinik Nürnberg – ‘Rose Weihreters Sorgenkinder’

  Dies & das

  Ersatzteile

Reklamemarke – um 1920

[handmade by unknown]

  Früh übt sich …

um 1920, Frankreich

1939, Frankreich

um 1955

    Puppendoktor Pillermann   [Paula Dehmel]

um 1920, England

.

Ach lieber Doktor Pillermann, sieh dir mal bloß mein Püppchen an, drei Tage hat es nichts gegessen, hat immer so stumm dagesessen, die Arme hängen ihr wie tot, sie will nicht einmal Zuckerbrot! Ach, lieber Doktor, sag mir ehrlich, ist diese Krankheit sehr gefährlich? . Madame, sie ängst’gen sich noch krank! Der Puls geht ruhig, Gott sei Dank; doch darf sie nicht im Zimmer sitzen, sie muß zu Bett, muß tüchtig schwitzen; drei Kibitzeier gebt ihr ein, dann wird es morgen besser sein.

    um 1965, DDR

Mein Bruder hatte mal Fieber und ich hörte den Arzt raten zum Schwamm mit kaltem Wasser, dann würde das Fieber vergeh’n.

Meine Puppe bekam Fieber, ihre Wangen waren schrecklich rot, da nutzte auch ich den Schwamm, genau wie der Arzt es gesagt.

  »Hast Du Kummer oder Sorgen,   komm gleich morgen   zu Frau Puppendoktor Pille   mit der großen  klugen Brille.«

      Der Puppendoktor Als  Puppendoktor  wird jemand bezeichnet, der sich beruflich oder aus Passion mit der Reparatur oder Restauration von Puppen und Plüschtieren beschäftigt. 

[deutschegedichte]

aus "Wittewoll schlafen" von Paula Dehmel https://www.texts.at/4gT

[spidophile]

I'm having a hard time translating some German poetry. Do any of my followers speak German and would be willing to help me?

[horberlin]

Probenfoto “Das grüne Haus” 21.06.2020

Thema unserer Stückentwicklung sind die zeitlos phantasievollen, einfühlsam poetischen und auch lustigen Märchen, Gedichte und Rätsel der vergessenen Berliner Autorin Paula Dehmel (1862-1918). Die gebürtige Berlinerin lebte viele Jahre in der Parkstrasse in Pankow. Dort saß sie nach der Trennung von ihrem Mann, dem Literaten Richard Dehmel, im Garten ihres Hauses und schrieb für ihre drei Kinder:

„Ja, es ist ein grünes Haus, in dem ich wohne; und alle Märchen und Geschichten, die in diesem Buche stehen, sind darin geschrieben worden. Es ist nicht etwa grün angestrichen - nein, mein Haus ist anders grün, und auch nur im Sommer. Dann wachsen die Haselsträucher und Kletterrosen so dicht an den Mauern, dass man vor lauter Grün nicht in die Fenster sehen kann...“

Naturerfahrung, die Monate und der Jahreslauf, Wetter, Pflanzen, Tiere: ewige Themen gerade, aber nicht nur für Stadtkinder. Dabei ist ihre besondere Qualität die Sprache, die sie für die Kinder findet, ein Einfühlen und Verstehen in die kindliche Sprach - und Lebenswelt.