#para kay kanino

[rkivesyoshi]

to be feigned into love with ryomen sukuna

special chapter, read the rest here.

pairings. oc x sukuna

content. sfw

language. english, tagalog

song.

warnings. none

tags. ryomen sukuna x fem!oc, fake dating trope, lawyer!ryomen x art director!oc, established couple

synopsis. a second time truly is magical, if given the chance. shortly after itsumi and ryomen had become an official couple, they decided it was time to present themselves to each of their parents, again, and this time, as true lovers.

note: this is written in first person point of view and in the perspective of the oc, itsumi.

enjoy reading!

◛⑅·˚ ༘ ♡ ೃ⁀➷ ` ੈ˚ ★ ◛⑅·˚ ༘ ♡ ೃ⁀➷ ` ੈ˚ ★

“Ryo, sure ka ba, okay lang ‘tong suot ko?” I ask for the nth time, checking myself in the mirror.

We’re going to meet his parents today and i have never felt more conscious, let alone anxious in my entire life. My job requires for me to converse with various people and I never once had emotions like this when doing so.

Ryo walks up to me and from the back, he wraps his arms around my waist planting a kiss on the crown of my head. “You look beautiful, my love.”

“What about my outfit, sa tingin mo, hindi ba sobra o kulang?” Aligaga kong tanong dito.

“It’s just right, my love.” He answers with no hesitation.

Realizing there was no benefit in me overthinking things, I took his word for it and we finally got to leave our apartment.

“Ah, my son was right, you are a gorgeous young woman, Itsumi.” Nakangiting sambit ng nanay ni Ryomen matapos akong mag-mano rito.

Ngumiti naman ako pabalik, “Thank you po, tita! Pero mas maganda po kayo, alam ko na kung kanino nag-mana si Ryo.”

“Naku!” Lumingon ito sa asawa. “Narinig mo ba ‘yon, mahal? Sa akin daw namana ng anak natin ang kagwapuhan niya.” Pag-bibiro nito.

“Hindi naman ako tatanggi ro’n, mahal.” Sagot naman ng tatay ni Ryomen.

Naramdaman ko naman ang pag-iinit ng mukha ko nang mapagtanto ko ang aking sinabi.

“Lagot ka,” Pag-singit ni Ryo sa gilid ko. “Hindi ka na papasa kay papa niyan.” Halata sa kanyang boses ang pang-aasar.

Pinalo naman ito sa balikat ng kanyang nanay at pinagsabihan, “Baka maniwala si Sumi. ‘Wag mong binibiro ng gano’n.”

Then dinner time came and it was nowhere near what I expected it to be. Magaan ang pakiramdam ko na makipagusap sa mga magulang ni Ryo. Palabiro ang kaniyang tatay at ang kaniyang nanay naman ay sinasabayan din ito. We shared heartfelt laughs, talked about our plans, dreams, and shared our values. Surprisingly, his parents and I have so much in common — so much more than my own.

My heart felt so full and joyous.

It was on the way home that I realized Ryo was reared in a secure household. Looking back, maybe it was the reason why he left and didn’t force anything between us—why he just let time and fate bring us together once more.

“Honestly,” Pag-uumpisa ko. “Kung ayaw mong makaharap si dad ulit, I respect that. We don’t have to go.”

Bahagya itong tumawa. “Bakit naman ako aayaw na harapin si tito?”

“Tito agad?” Tinignan ko ito ng may panghuhusga.

Natawa itong muli sa reaksyon ko. “What, does he prefer to be called sir or gusto mo, dad na lang din itawag ko?”

I cringe at the thought of Ryomen getting shut off in an instant if he had called my father dad on their first meeting in a long time.

“I can handle your father, Sumi.” He says, grabbing my hand as he guides us out of the apartment.

The ambiance from when we had dinner with the Sukunas compared to now differs greatly. This one makes you want to rip your head off, whereas the other was carefree. Moreover, I’m not entirely sure if having both of my parents here is good or bad. Though, on the bright side, this is the first time in a long time I’ve seen my divorced parents together.

“You’re that guy my daughter dated before, am I right? Iyong galing sa mababang pamilya.” Walang emosyong sambit ng tatay ko.

“Dad!” Pag-protesta ko rito.

Naramdaman ko ang kamay ni Ryo sa aking hita at marahan niyang hinaplos ito na para bang ipinapahiwatig sa akin na ‘wag akong masyadong mag-alala sa sitwasyon.

“You weren’t born a chairman. Naging empleyado ka rin na may mababang pwesto.” Pag-sumbat naman ng aking nanay.

I am already regretting even planning this dinner. Sana ay hindi na lang kami tumuloy.

“Yes, sir. I was that guy.” Sagot ni Ryomen sa tanong ni dad.

I gave him a glare, but he only squeezed my thigh, maybe as an attempt to reassure me that it’s all going to be fine.

“Was?” Natatawang tanong ni dad. “Bakit, marami ka na bang naabot sa loob ng maikling panahon?”

Kumukulo na ang dugo ko sa inis habang kalmado pa rin si Ryo.

“I believe so.” Sagot ni Ryomen. “I finished both of my undergraduate and graduate degree with latin honors. I was a top-notcher in the bar exam, and I work at a well-known law firm now.”

My dad snickered, “Face me again when you’ve built your reputation as a lawyer, or not. I know that field is very saturated.”

“I am building it at the moment, sir.” Ryomen smiles. “I specialize in corporate law and have won numerous lawsuits now. If you need my help, don’t hesitate to call. I heard your company is having troubles right now.” There was a hint of mockery in his voice.

Dad was left speechless and moments after, the silence was overrun with my mom’s mocking chuckle.

“Kid,” she turned to Ryomen. “I liked you before and I like you even better now. Good thing you two got back together.”

“Thank you, ma’am.” He smiled.

Mom waves her hand as if telling him off. “Enough with the ma’am. You can call me tita, or mom, but I prefer mom.”

Ryomen gave an amused chuckle before turning to me and winked. He leaned in closer to me and whispered, “What do you say, did I do a good job, princess?”

Naramdaman ko ang init ng aking mga pisngi.

“Kids,” Mom calls and we both face her. “Do you want to eat somewhere else? Nakakawala kasi ng appetite ‘yong atmosphere dito. Maybe we could go shopping, too.”

Pagkasabi niya noon ay dali-daling tumayo si dad at padabog na lumabas sa private dining area.

“So, kailan ang kasal?” Mom asked.

We ended up not having to change restaurants. Nevertheless, mom still insisted on going shopping and so we did, for two more hours. The night started out disastrous, but I’m thankful that at least Ryomen could get along with my mother.

“Bakit ‘di ka man lang nag-react do’n sa tanong ng nanay ko tungkol sa kasal?” Tanong ko kay Ryomen na ngayon ay nakaupo sa couch.

“I did, I smiled.” Simpleng sagot nito habang inaalis ang mga bitones ng kanyang damit.

Umupo ako sa kanyang tabi, “No, I mean, why didn’t you protest?”

Huminto ito sa kanyang ginagawa at tinignan ako na para bang may mali sa aking sinabi. “Protest?”

Tumango ako.

“Baby,” he turned to me, “there is no other ending to this than us getting married. Why would I protest? I intend to marry you, Sumi.”

“Isn’t it too early for you? You’re still starting on your career. Marriage is way different than dating.”

Ryomen examines me with a sincere gaze. “I’m not going to leave you. Hindi lahat ng marriage nasisira, Sumi.”

I look down, feeling a bit disappointed in myself for projecting unto him. “I know. Sorry.”

He scooted closer to me tilting my chin up before leaning in to kiss my cheek, “I’m going to marry you,” then my neck, “build a family with you,” then my lips, “all while loving you endlessly, my love.”

“You’re safe with me, Sumi.” He says before kissing me again, this time with more passion, as if it were full of love, hunger, and desire.

It wasn't long before my back touched the velvety feel of the sofa, and the sound of our moans and lips colliding together as he relentlessly professed his love for me faded into the night.

disclaimer! this is a fan-made content. i do not own the rights to the character of ryomen sukuna. nevertheless, i respectfully request that you refrain from reposting, translating, or copying my content because the plot is my original work.

[whimsicalparadies]

Kamatayan 1

“Atleast nagawa ko lahat…” Alam kong hindi ito ang pinakamagandang entrada ng isang sulatin. Sulatin? Para kanino ko ba toh sinusulat? Kung laman lang naman ito ng aking pag-iisip, o aking tatawaging “agam-agam?” Di na ako magpapaligoy-ligoy pa, napasulat talaga ako dito buhat ng ako’y hingal na hingal na. Saan? Sa buhay. Kamatayan? Tunay nga bang ito ang solusyon sa lahat ng di kaaya-aya nating karamdaman habang tayo’y nabuhuhay? Kung gayon, ay bakit takot na takot tayo rito? Dahil ba’t ito ay misteryoso? Isang bagay na di natin lubusang mauunawaan hangga’t di natin nararanasan, at isang bagay na di na maihahalintulad sa iba kapag nadanas ng isa. Ngunit inilahad ni Oscar Wilde na, “Death must be so beautiful. To lie in the soft brown earth, with the grasses waving above one's head, and listen to silence. To have no yesterday, and no tomorrow. To forget time, to forget life, to be at peace.” Dahil dito, napaisip ako, ano ba ang mas kaaya-aya? Ano ba ang mas kakayanin ko? Saan ba ako mas liligaya? Ang pagharap sa bawat hamon na ibinabato sa akin ng buhay? Ang paghanap ng tinatawag nilang “fulfillment” sa tuwing may mga bagay kang nakakamtan? O ang humimlay ng payapa, walang iniisip, walang hinahabol na hininga, walang sinasabayang daloy ng panahon, at maging malayang bahagi ng sansinukob na nagbibigay liwanag at kahulugan sa lahat ng di ko na maisa-isa pa. Hayaan niyo muna akong mag-kwento pansamantala. Sa totoo lang, gumising lang talaga ako bigla na para bang masyado kong nararamdaman lahat ng bagay, dumoble lahat ng sakit, ng lungkot, ng galit, ng irita, alam kong may mga nararamdaman ako, ngunit ang pinaka-higit na dumoble sa akin ay ang “kawalan” o “emptiness” sa Ingles, na para bang sinampal ako ng kamanhidan, na sa sobrang manhid ay nakahahapdi sa bawat sandali ng aking paghinga, ng aking pag-iisip, pagkilos, at paggawa. Habang patagal nang patagal, ang mundo’y para bang kumukulimlim, sumisikip, bumibigat, at nakalulunod. Nakakawala na ng gana, wala na akong gana sa hapagkainan, wala na akong gana sa mga bagay na dati’y nakapag-bibigay kagalakan sa akin, wala na akong ganang lumabas, wala na akong ganang makaranas, wala na akong ganang kumilos, wala na akong ganang humarap sa kahit kanino, wala na akong ganang lumakbay, wala na akong gana, wala na akong gana. Lagi ng walang gana. Di ko alam saan nanggagaling toh, di ko mawari ano ba ang pinanghuhugutan ko, napakalabong kawalan at kalungkutan, ngunit ang tanging batid ko’y wala akong kawala sa sitwasyon kong ito. Kung mayroon, ito ay malabo, hindi ko matagpuan. Biruin mo yon, sarili kong isip tinatraydor ako. Binibigyan ako ng mga problemang hindi naman totoo, at hindi naman nangyayari. Binibigyan ako ng sakit, ng galit, ng suklam, at lahat-lahat ng mga bagay na ikinasusuka ng sistema ko. Paano ako hindi magagalit? Paano ako hindi magwawala? Paano ako hindi maiinggit sa mga taong hindi binabagyo ng kanilang saloobin!? Nakakatawang isipin na ang tanging pahinga at kalayaan ko lamang ay pagtulog, at sa mga sandali na walang laman ang aking isip, ako’y nakababalik sa reyalidad, sa mga panahong ako’y nakakalimot mag-isip. Habang ako’y nabubuhay at nag-iisip, alam kong patuloy kong mararamdaman ang kamanhirang nakahahapdi’t nakalulunod sa aking kaluluwa. Kaya sa kasalukuya’y aking nang nauunawaan, kung bakit kay raming yumakap sa kamatayan, sapagkat dito lang nila mararamdaman na sa wakas, nagkaroon na rin ako ng kontrol sa mga bagay-bagay, na sa wakas matatahimik na rin akong tunay, na walang akong nakaraan, kasalukuyan, at kinabukasan, na hindi ako binibilangan ng oras, na hindi ako hinahapo sa mga pangyayari’t isipan ko. Totoo nga na we suffer more in our imagination, than reality. Sa mga pagkakataon na tayo’y nalulumbay, at batid natin ang dahilan, mas nakakaya natin at natutuklasan ang tamang solusyon, ngunit sa mga pagkakataon na tayo’y namamanhid o nalulungkot na di natin malaman ang dahilan, ng di natin maunawaan ang pinanggalingan, na bunga lamang ng pag-imbento ng ating isip, at agam-agam, ay ang hirap palang makawala’t makaahon. O kamatayan, tulungan mo ako.

[watkahel]

sa pagbagtas at pagbatid.

ang batid bumagtas, babagtasin ang kabatiran. simpleng ayos ng chiasmus na nasa pormang ABBA.

ang batid bumagtas, babagtasin ang kabatiran. napili ang mga salita sa kagustuhang magkaroon ng magandang daloy sa dila gamit ang pakikipaglaro sa letrang 'b'. dagdag roon ay napili ang mga salitang nakasaad para sa mas maayos na konteksto ng kaisipan. ang pagbagtas ay kumakahulugan sa pagdaan o pagsuong, pero sa daang hindi pa nadadaanan o nalalaman. ang pagbatid ay pag-alam, isa sa malakas na pwersa sa buhay ng tao. karunungan. kung walang dunong ay walang pagpanday sa karanasan. dahilan sa kung bakit tayo nabubuhay.

ang batid bumagtas, babagtasin ang kabatiran. ang kabatiran ay ginawa para bagtasin, tanging daan para mapagpaigi ang sarili, para maiwasto ang mga mali, para matanaw ang tamang tahak gamit ang mga bagay na patuloy na malalaman. may mga puntong ang batis ng kabatiran na babagtasin ay nakakatakot, rumaragasa, at maingay. pero laging mayroong nakaambang kalma at ligaya sa kabila ng malalakas na agos. o kung hindi man ay may higit na aral, na magtuturo kung paano mas maging bihasa sa pagbagtas, para sa mas mabibilis, malalakas, at nakakalulang alon sa batis ng kabatiran.

laging banggit ng nanay ko noon na hindi sapat ang dunong kung walang sigsa at sikap. sabi niya kasi noon ay tamad ako, at wala akong patutunguhan kung puro talino. ang chiasmus na ito ay simple, pero ang simpleng aral na ito na natutuhan saking huling klase ay malapit sa puso. pumasok ako sa klase na laging may bitbit na takot, sapagkat hindi naman talaga sumusulat at kumakatha, na malaking manipestasyon ng impostor syndrome buhat nang pumasok sa komarts. cliché man kung pakinggan ang huling klase sa unibersidad ang nakapagbuod ng aking danas sa kolehiyo. kakayanin kung may kagustuhang matuto, kahit sa bagay na hindi mo gusto. kalaunan ay matututuhang mahalin ang bagay na hindi mo inaasahang mapapalapit sa iyong pagkatao. 

para kanino ko binagtas ang kabatiran ng pagtula? para sa dating sarili, at maaaaring para pa rin sa sarili ngayon na maraming kinatatakutan sa buhay. nakakatakot ang pagtanda, pero sa klase ay natutuhan sumuong sa maliliit na bagay tulad ng pagtula. ang klase ay nakapagbatid ng mensahe na kakayanin at kakayanin. hindi ko inisip na matatapos ang klase, o kung matapos man ay may mga kasamang pulang remarks at mga palyadong marka. pero ang pagtutula ang isa sa mga nagpaalala sa akin ngayong taon na walang madali sa buhay. patuloy na kakailanganin ang pagpanday ay pagpapahusay sa lahat ng bagay. ika nga sa isang kantang nalaman ko sa kapatid ko (Lights - Up We Go), nothing gives easy, easy gives nothing (ang galing kasi noong malaman ko itong lyrics na ito, hindi ko pa alam na chiasmus ang tawag sa mga ganito). gusto ko rin ialay ang dulo ng intro na ito na magpasalamat sa mga kaklase, vvi, shai, maya, at emil sa mga suhestyon, at kay emman, ang self-proclaimed evil kong propesor sa klase, sa pagmulat sa akin at sa amin sa panibagong perspektiba ng buhay, gamit ang kanyang mga talinhaga.

pagpasensyahan ang mga akda, hindi ako bihasa, pero sinikap kong kathain ang mga iyan. sana ay magustuhan ninyo.

-zai

[sunb0rn]

at wala nang nagawa si mamy na mag isa ako dito sa apartment ngayon.

kahapon ko pa din kasi naiisip ano kaya tots nya.

nung sunday pa nya alam na may sakit si kar eh.

di naman sya nag cchat. nag ssend lang sya ng recipes sa fam gc pero di sya nangangamusta. tonight nalang nung nag chat ako para sabihin na mag ingat sila at wag labas ng labas sa bahay at baka may madulas

idk of na-rant/nakwento ko naba dito na ang big deal kay mamy if wala ako kasama sa apartment. bsta yung mga last year yon and sa TG channel ako mas nakaka pagkwento.

yung pinaka natatandaan ko was yung one time na napa byahe ng gabi si kar pauwi dito instead na papalipas muna sya sa kanila. hindi naman sinabi ni mamy na bumyahe si kar ng gabi ah. sabi nga nya eh dapat daw di na kami naluwas if hindi sigurado na makaka uwi yung isa sa amin. bumyahe nalang si kar kahit mejo nag away sila ng mama nya ksi nag aalala din sya na nag aalala nanay ko.

bsta simple na kwento nalang to ksi di ko na din maalala all pero bsta badtrip (naffrustate na feeling ko di ako makakilos) ako non. di lang din naman nya isang beses ni call out. and even nung kami pa ni mae ang magkasama, lagi paalala na wag mag iisa. ang akin, may kanya kanya kaming sched sa buhay siempre so masisigurado ba nya na magkasama kami palagi dito sa bahay. hindi rin naman.

kailangan ko pa tuloy mag sinungaling kapag itatanong niya kung andito naba si kar. hindi naman sya tipong regularly mag tanong,kasi di rin kami ma text/chat/vc na fam, random lang. pero imbis sana makaka pag kwento ako like, "si kar po umuwi muna sa kanila ksi may bday sa bahay" ganyan; wala wag nalang.

ayun, kanina nag ask sya sino kasama ko. idk kung hoping sya na nagpasama ako kung kanino man na workmate. tas sabi ko lang wala, nag paalala nalang sya ng ingat, mag lock, wag basta mag bubukas ng pinto.

feel ko nakwento ko na yung ganon pero skl ulit ksi first time yung alam niya na wala ako kasama.

[m--a-r-i--a]

Pagkabigo

Sa bawa't balikwas ng hinihigaang kama

kada pagmulat at pagsara ng mga mata,

tila'y para bang mga munting guhit sa'king mga alaala,

pagsulyap mong inaaninag ko sa tuwina.

'Di na mararanasan, 'di na mararamdaman,

guni-guni't gawa-gawa na lang ng isipan

ang iyong pag-irog na siyang ipinadadama

tila salaming pinunasan at luminaw na.

Pawang mga kendi sa kay tamis sa umpisa,

ngunit napalitan ng pait ng ampalaya,

nagugulumihanan, nalilito, ang preso,

kagaya ko ay nakakulong na sa'yong mundo.

Tila'y may umaaligid na mga anino,

at hindi malaman-laman kung kanino ito,

'sang-libong kutsilyo ang sumaksak sa dibdib ko,

'lang katapusang luha'y bumuhos sa mukha ko.

Pagtataksil, halo-halong emosyo'y umulan.

Ang paninisi sa sarili nang walang hanggan.

Ikaw ang payaso, at ako ang manonood.

Ang pagbibigay ng lugod, naging pagtalikod.

[allah-name-above-all-names]

Mister Russel Nelson:

We will continue to support Miss Ana Nicolas (Yanagi)

Gosh! Phew 🚬🚬

May every evil eye turn blind from the truth? We have no idea

#Consequences #Repercussions

Pasundo nyo na po sya sa Pulisya dahil sa piled-up crimes nya 😌😌

Alam nyo naman siguro ang GINAWA ko when I was still young sa anak ni Ate Juliet na taga-kanto because they accused Kuya Ricky ng physical abuse daw, child abuse. He used to give expensive fruits to Grandpa George back then then you accused him. Yeah! Proud of it na sinaktan ko sya to warn her to not get involved again sa mga kamay ng mga walang alinlangan sa pagpapalaganap ng kasamaan. You're reminding me of the physical violence that I did? I'm not ashamed of it. No guilt feelings. Kaya kayang-kaya ko gawin kung gugustuhin ko lang na pagsasampalin lalo na si ANA CRISTINA NICOLAS at ingudngod mukha nya sa PINAKAMAGASPANG na cement road. DEPENDE SA MOOD KO 🤪🤪

The ⚔️ Lumayas ka dito sa bahay namin. Binababoy mo. Don't say I didn't warn you. We're not anymore tolerating your devious and devilish sorcery of wickedness. Katanga mo neh? Gusto mo ba kuhanin mga journal ko para mag-misled? Diba you can do all things through who gives you strength? Ni Vishnu neh? Yes po. 'Yun ang shawarawt nya sa Spotify nya.

Then inside the bus, they therefore concluded that it's about the energy? Demon of Earth and Fire is actually Kendall Jenner. Like duhhh 😛🫥

Hindi kayo maniniwala na may DIYOS na magpaparusa sa inyo. Peoples are somewhat convicted but perfect love casts out fear. NATATAKOT sila na gagawan nyo sila ng kasamaan. But they are never afraid to face GOD because their conscience is so malinis pooooo. And therefore we all agree that death from the hands of the wicked is not anymore petrifying because it means eternity with the Lord God Almighty.

Aabangan ka na nila nyan sa Malate. Bayanihan of the people. Orbiting neh? Umikot ikot ka pa, MULALA. PANAY KA NAKAHINGI NYAN. Meaning? Baka maging palaboy ka sa kalye. May palabas sa tv before si Ana Capri. Pinagtripan sya kasi SIRAULO, tapos sinilid sya sa sa likod ng sasakyan. Napatay sya unintentionally kaya tinago bangkay nya. Very wrong move!

Saan ka uuwi nyan? Umuwi ka na sa talagang nanay mo na si Roque. O kaya kay Sitti Ahari. Nyek! Tombie. Ibalik mo perang ninakaw mo. PARE-PAREHO LANG KAYO. Kanino kaya NAGMULA ang linya na 'yan. Utos mo, neh?

Lahat ng mga salitang binitawan mo babalik sa'yo. Ayaw na namin magsalita pa sa mga endless possibilities na pwede mangyari sa'yo sa future.

HANDA NA KAMI. SUGOD GANG. BAKIT MAY DUGO? FEELING NA-CONFINE SA MANILA DOCTORS HOSPITAL NEH? NAPA'NO KA BA? NAGPA-ABORT? KADIRI, TEH.. MAY bulok na fetus sa belly talaga ni MISS ANA CRISTINA NICOLAS. Parusa sakanya ng Diyos. May mga susunod pa nyan. Which is which? Or Kay Kim Tae Hee.. Impossible! #Perusal

Tapos 'yung smart watch neh? Why naka-sunglasses? Push-up undergarment 😂😂 Minsan flat, Minsan anez? Ewww. When they had their outing with Hewlett Packard guys. So cheap talaga. Kagalit sakanya ng uncle from Taiwan na owner ng isa sa conglomerate sa Hermosa Ecozone. Marami Galit sakanya, sa totoo lang..

Even 'yung salary nya sa Atos. Well, overpaid na nga sya eh. Tapos underwork kasi busy sa pag-uutos at pagsabotajjj here and there. Scrum Master ika. Until mapagod sya. Natutulog ka pa ba? Workshop of the devil is her/ his own body. Nagbe-benefit sila sa mga ginagawa nya na karimarimarim na krimen.

Kahit umamin ka, Miss Ana Cristina Nicolas bunyag na bunyag na mga GINAWA mo din Hindi lang kay Ate Anne. May mga sinira ka na din na relasyon. Traumatic past nila mainly because of you. YOU ARE THE REASON. Actually, enemy ka na din ni Vishnu. Kaya paano ka na lang kapag nagsama-sama na kayo? Tapos theft of time din. Wala sa sistema mo ang integrity. Extremes.

Si Renz actually bagot na bagot sa mga PINAGGAGAWA mo sa Mapua. Hindi sya na-threaten or na-intimidate man lang. Nagtimpi din sya. Kasi alam nya darating ang time na matitigil ka sa mga ginagawa mo. EVERYDAY NEH, DEVIL QUEEN ANA CRISTINA NICOLAS.

Last mo na pag-stalk sa Tumblr nya? Eh di wawawiwaw. Pati kay Tedted Joshua Acuin Santiago gusto din magpapansin. SA LAHAT NG LALAKE, actually. Forever single ka kaya? May gusto manligaw sa'yo ba? Kahit si Karl ayaw sa'yo. Taken sya. Wa sya pakels. Pasalamat ka sinasamahan ka sa mga trip mo na ginamit mo lang. As if naman Hindi alam ng mga lalaki na di madiscern ang MOTIBO mo na sana sila nasa lugar ni Karl na kasama ka? Wow ha. Assuming, LADY GAGA. Diba may pic na kalansay na waiting for the perfect man? Baka sya 'yonnn.

Hoyyy, FYI, ang mga tunay na anak ng Diyos hindi attracted sa'yo, Miss Ana Cristina Nicolas. Alam nila likaw ng bituka mo. Sa IG account i-restore mo 🤣🤣 Kapang-gaya kasi kaya ayan. Baka mag-misled ka din ng post ni Dada Jeff Eliscupidez na nagbalik-loob sa DIYOS si Miss Ana Carpio. Balik-loob sya kay Vishnu.

Inom ng inom ng kape. Every move neh? Isang tanong lang, Miss Ana Cristina Nicolas: ano meron kay Ate Anne at bakit kagusto mo sya nakikitang NAHIHIRAPAN? Kundi ka ba naman SUGO ng Demonyong Vishnu.

Maghanda ka pa dyan. Pero alam mo kung kanino ka talaga head-over-heels? Truth SLAPS you back. Kay Kuya Justin Timberlake 🤪🤪 I hope I am forgiven ☺️. Gaga ka ba? Ulol! — Jesus said in New Testament, Tagalog version (Fool! in English) Alangan naman baliw literal na translation. May playlist ka pa na .... ganyan diba? Panlinlang mo kunwari' sorry ka? Sorry not sorry kamo. OPM Loop daw sa eternity symbol. Tingnan mo nga naman kung paano ka manlinlang ng mga salita, simbolismo atbp. Kundi ba naman stalker ka constantly.

Lumayo layo ka sa Bataan. Bumalik ka sa Malate, Dubai-like. Open city. Marami sarado na clubs doon for temporary pleasures. Kahit ibenta mo katawan mo, Wala magkaka-interest. LISTA mo sa tubig. Bayad bayad din daw ng utang. Sino ba talaga may pagkakautang na malaki?

Marami prophecies sa'yo na napakasarap isipin na ga'non magiging destiny mo. GOD IS FAIR.

Tapos irarason mo that Love covers a multitude of sins? NEKNEK mo times four, Mapua moments. Probably like one of the tsutsu, arte ng! Bakit ba ini-ingles mo tita mo? Pasosyal lang sya, te..

No mercy, no mercy at NO FORGIVENESS TOWARDS YOU, MISS ANA CRISTINA NICOLAS. Even si Divine Grace Balintong, and everybody close to me. Akala mo lang wala ako communications sa friends ko. Akala mo lang wala.

Wala kami pakelam kahit ano pa gawin mo sa buhay mo, Ana Cristina Nicolas. Kung may gagawin ka pa KALOKOHAN, siguraduhin mo lang. Wala ka kasi kinakatakutan. Sisihin ka nila sa huli nyan, for sure.

Bilang na lang.. Beke nemen 😵‍💫😵‍💫

[break404]

just observe

so here's what is currently happening.

i always feel at peace when i am in silence & solidity. i know that there is something happening inside that needs to be changed, need ko lang ng tamang tyempo at tamang way how to increase my connection and power.

let's talk about power.

last Sunday, 2 hrs nag preach si dad. disclaimer lang, I am not kicking against the goads, I am just giving my opinion with what I observed.

Nag kataon lang ba ang preaching ni dad last sunday?

so here's what he's preaching about the ignorant Pharisees and the arguments behind them.

nag bigay sya ng mga example ng mga taong nag karoon ng argument with him and how he manage the church. until dumating sa point na nakpag mention na sya name. minention nya ang name ni marvin loterte.

Marvin is one of my disciples before. Matalino syang bata at very obedient. di ko alam kung kanino sya napatid, knowing na okay naman kami nung ako pa nag hahandle sa kanya.

i've been with the harvester since 2016. I've been with them since 2020. kung ttgnan 4 to 5 years ko nang kasama ang staff and sila dad. Marami na 'kong nalalaman sa kanila. Maraming beses narin akong napatid at patuloy na napapatid sa kanila. Pero what made me stay is the fact that i accepted them and loved them as how family should be doing.

what are Marvin's questions kay dad, i believe that dad is right. It is an argument. But the intention of marvin, alam kong hindi para tirahin si dad but marvin wants clarity and consistency sa preachings ni dad.

gaya ng sabi ko, i know almost all the flaw of this family. saksing pipe ako sa lahat ng bagay. Pero i do not need to voice it out, una, dahil tao lang din sila. nag kakamali at patuloy na mag kakamali.

isa lang sa maling ginawa ni marvin is nag backslide sya. Kaya ayon, tinarget sya. Alam kong aware sya sa magiging consequence.

You know moses against Israel? how about David and Saul?

that story is all about obeying and disobeying the appointed one.

Totoo na need mong iobey ang mga taong nasa taas, specially if they are appointed by God. Kahit pa ang kapalit nito ay sarili mong prinsipyo at paniniwala.

Sa mundong to, dalawa lang ang pinanggagalingan ng POWER. Una ay PERA, pangalawa ay CONNECTION.

Kaya kung wala ka ni isa dyan, balewala ang prinsipyo mo. Kahit gaano ka pa katalino at kagaling sa position na nilalakaran mo.

As of now, na punta ulit ako kay msloi. Sya na ulit life guide ko. Buti naman, kasi kay msloi, nakikinig ako. Kay ate maine, tingin ko never na talaga ko makikinig sa kanya.

Pero depende, kapag na encounter na nya si Lord. Never ko sya narinig na nag glory to God. Never kong nakita sa kanya na inako nya ang mga responsibility ng mga pag kakamali ng mga taong below her. ang nakikita ko sa kanya so far and until now (mula noon) she's continually getting the credits from other people.

So here's the catch, I am now planning to keep my silence and continue observing the people around me. Even gusto kong mag life group at mag I.D ng mga tao, tingin ko sira na sakin ang proseso ng getting to know God with this church. Per let's see kung paano mag kakaroon ng changes ang bawat isa.

Eto lang mapapangako ko...

habang nabubuhay ako at nasa loob, i will use this to save the next generation. I want them to know God and feel that serving God is not burdensome. It should not be burdensome.

Kahit kapalit pa nito'y buhay ko.

[tsaasuri]

Ano ang mga nagkakatulad sa Prinsipe Teñoso at Ibong Adarna?

[pagsasalin nito sa wikang Tagalog; maaaring may mga hiram na salita]

Mayroong ilang mga elemento o bahagi ng salaysay na nasa parehong katha.

Ang karaniwan-ngunit-mayaman na Don Juan - Sa parehong katha, ang bida ay pinangalanang Juan, isang karaniwang pangngalan sa mga populasyong Hinispano. Samantalang mayroong bahid ng "karaniwang tao" diyan, ang salaysay ay tinatangi siya [sa iba] sa pamamagitan ng paggawa sa kaniya bilang isang mariwasang tao, kung gayon ang honorific o pamagat na panggalang na Don. Ang parehong mga bide ay mga prinsipe rin sa kanilang mga sariling kaharian.

Ang nagdamdam na ama at pagsumpa ng mga anak - Sa Ibong Adarna, si Haring Salermo ng Kahariang delos Cristal ay hindi gusto na magpakasal ang kaniyang paboritong anak, si Donya Maria Blanca, kay Don Juan. Upang maparusan ang kaniyang anak, sinumpa niya ang kaparis niya; binatid niyang hula na makakalimutan ni Don Juan siya, iibig sa iba at itatakdang ikasal sa taong iyon. Habang ang salaysay ni Prinsesa Flocerfida ay hindi isang eksaktong tugma sa salaysay ni Donya Maria, si Prinsesa Flocerfiday ay pinarusahan din ng kaniyang ama dahil ginusto niyang pagpakasal sa isang tanging lalaki. Nangyari din na parehas na Don Juan [ang kanilang mapapangasawa] at ang mga lalaking iyon ay nasumpa sa isang pagkakataon, subalit si Prinsipe Juan Teñoso ay sinumpa ng kaniyang sariling ama ng ibang kadahilanan. Siya ay sinumpa dahil pinalaya niya ang tropeo ng kaniyang ama, ang isang nagdurusang bihag na higante. Ang parehong mga prinsesa ay naikasal sa kanilang mga pinili kahit na nagkaroon ng mga balakid o pagsubok.

Ang higante - Mayroong higante na hindi namiminsalang nilalang sa Prinsipe Teñoso na binihag ng kaniyang ama na si Haring Artos. Katulad niyon, may higante rin sa Ibong Adarna, subalit ang higante doon ay makakatwiran na nakapipinsala sapagkat may binabantayan siya na prinsesa sa malalim na balon (upang hindi makaalis?).

Maging mabait sa mga ketongin - Sa Bibliya, ang ketong ay hindi natatanging tumutukoy lamang sa sakit na ngayong kilala bilang Hansen's disease at ang salita ay ginagamit para sa mangilang bilang ng sakit sa balat. Si Hesu Kristo, isang mahalagang bahagi ng Bibliya, ay nagpakita ng kabaitan sa mga ketongin na in-o-other o iniiba sa lipunan. [Marahil na] parehong may Kristiyanong impluwensiya ang Prinsipe Teñoso at Ibong Adarna, ang mga mahahalagang katauhan sa mga salaysay na iyon ay sinunod ang gawi ni Kristo kung saan ang ibang mga tauhan ay humamak lamang sa mga may sakit o dispigurado.

May balik ang kabaitan - Sa Prinsipe Teñoso, dahil sa kabaitan ni Prinsipe Juan Teñoso sa higante ay nakatanggap siya ng isang mahiwagang panyo na makakatulong sa pagpapaamo ng mga hayop at sumasakatuparan ng ilang mga hiling. Nakuha niya rin ang pabor o kalooban ng higante kaya ito'y tumutulong o naglilingkod sa kaniya paminsan. Si Prinsesa Flocerfida ay gintampalaan din ang kaniyang kabutihan. Sa Ibong Adarna, si Don Juan ay naging mabait din sa maraming tauhan na nangyaring mahalaga ang kanilang mga pabor upang maging matagumpay sa paglalakbay o salaysay ng bayani/bida.

Ang talab ng igting ng isip sa katawan - Sa Ibong Adarna, si Haring Fernando ng kaharian ng Bernanya ay nahihirapang malaman kung kanino ipapasa ang susi ng kaharian at dahil dito ang kaniyang katawan ay nalumo sa isang karamdaman na maaaring pumatay sa kaniya. Ayon sa isang diwata (isang mahiwagang nilalang na inilarawan niya bilang waring sugo ng Langit) na nagparoon sa kaniyang panaginip, ang kaniyang karamdaman ay tulong sa kapasyahan kung sino sa kaniyang mga anak ang makabuluhang o marapat magmana ng kaniyang trono. Kung sinumang siyang makakuha ng lunas sa kaniyang sakit ay siyang makakatunayang marapat. [Samantala,] ang isa pang hari sa salaysay na ito, si Haring Salermo, ay nagtamo rin ng karamdaman mula sa kaniyang isipang nagdadalamhati na ginusto ng kaniyang paboritong anak na maikasal na. Hindi tulad [ni Haring Fernando,] walang lunas ang kaniyang karamadaman. Sa Prinsipe Teñoso, nagalit [at nahimatay] si Haring Diego kay Prinsesa Flocerfida dahil ginusto niyang pakasalan ang isang lalaking mababa ang antas [sa lipunan]. Tulad ni Haring Salermo, nakakuha siya ng karamdaman mula sa kaigtingan ng isip, [isang karamadaman] na maaaring kumitil sa kaniya. Subalit katulad naman ni Haring Fernando ay may lunas naman ang kaniyang sakit.

Ang may sakit na hari at ang natatanging lunas - Si Haring Fernando ay nagagamot lamang ng awit ng mahiwagang ibong Adarna na nasa mapagsubok na bundok. Samantala, si Haring Diego ay malulunasan lamang ng gatas ng leon na nasa mapagsubok na bundok. Ang parehong lunas ay natatangi at mahirap makuha.

Lakbay sa kabundukan - Sa Ibong Adarna, ang mga prinsipe ay naglakbay tungo sa Bundok Tabor para sa mahiwagang ibon. Sa Prinsipe Teñoso, ang mga prinsipe ay naglakbay tungo sa Ika-Pitong Bundok. Nakakapukaw ng usisa, si Don Juan ng Ibong Adarna ay kinailangang makarating sa Ika-Pitong Bundok ng salaysay niya upang mahanap ang kaniyang asawa sa hinaharap. Sa parehong salaysay, ang bayani(/bida) ay kailangang magwagi sa malupit, makalikasang at mahiwagang mundo.

Ang bunso ang magwawagi - (Ang bunso ay nangngahulugang pinakabatang anak.) Isang arketipong tauhan sa kuwentong ada, ang bunsong lalaki ay magwawagi laban sa kaniyang mga kapatid na lalaki na karaniwang hindi mahusay o may kapintasan. Ang mga nakatatandang kapatid ay humahamak sa pinakabatang kapatid, iniisip na siya'y mahina, atbp. Sa Ibong Adarna, si Don Juan lamang sa kanilang magkakapatid ang nagtatagumpay sa pagpapaamo ng Adarna. Matapos sila iligtas habang napapa-sa-kamay ang kinakailangang ibon, binugbog nila [si Don Juan] hanggang siya'y 'di na halos humihinga at iniwan siya. Subalit nito, nakayanang gumaling ni Don Juan at [kalaunan niyang] natanggap ang papuri bilang [tunay na] bayani. May iba ring pagkakataon na siya'y ginawan ng mali ng kaniyang mga kapatid ngunit siya'y nagtagumpay gayunman. Sa Prinsipe Teñoso, habang siya'y nasa anyong balat-kayo, siya ay dinakip ng mga ibang prinsipe upang ipain sa mga leon habang kinukuha nila ang gatas nito. Gayunman, hindi nila nakuha ito dahil noong nakatagpo sila ng iba pang leon, masyado silang duwag upang matapos ang layunin. Si Prinsipe Teñoso, sa pamamagitan ng kaniyang katapangan at maaring dahil din sa kaniyang mahiwagang panyo, ay matagumpay niyang nakuha ang lunas na gatas. Ang mga prinsipe [mula kanina] na siya ang kanilang panginoon kung ibibigay niya ang lunas sa kanila. Umayon si Prinsipe Teñoso. Sa kalaunang bahagi ng salaysay, nagpakita ng karuwagan muli ang mga prinsipeng iyon at nagpaliban kay Prinsipe Teñoso na siyang nagpatunay na mahalaga sa pagwagi ng digmaan. Subalit sa Prinsipe Teñoso hindi magkakapatid ang lahat ng mga prinsipeng binanggit, gayunpaman ding gumanap na waging bunso si Prinsipe Teñoso.

Ang (pangkalahatang buod na) talata na ito at itong buod (ng limang bahagi) ng Ibong Adarna ay ang mga ginamit na sanggunian.

[toffu9yu]

Para kay B. (hindi ni Ricky Lee)

Noong huling araw ng Hunyo na lang pala kita makikita. Sana'y natitigan ko na ang mga mata mo nang mas matagal, para nabaon ko ang imahe mo at ang kulay ng mundo noong narito ka pa.

Sa loob ng mahigit isang taon, nasa isip kita. Minsan-minsa'y nasa puso. Ginusto kitang mahalin. Sa unang pagkakataon, ginusto kong isuko ang puso ko sa isang tao. Hahayaan kong mahulog ang katawan kahit magkabasag-basag ang mga buto, dahil kung sa iyo ako ulit mabubuo gugustuhin ko. Akala ko.

Gano'n naman siguro kapag nakaramdam ka ulit ng pakiramdam na malapit sa salitang pag-ibig, pagkatapos ng mahabang panahong pag-iisa. May kasiguraduhan kang walang konkreto. Handa ka kahit ang salitang iyon ay gawa sa usok lamang. Ganoon ako sa iyo. At walang sino mang tao ang nakapagbigay lakas-loob sa akin kagaya nito. Ngunit, malaki ang utang ko sa tadhana. Dahil bilang kapalit, hindi ka niya ipinagkaloob sa akin.

Ibang lalim ng lungkot ang iniwan mo. Sa muling pagkakataon, ramdam ko ang bigat ng pag-iisa sa buhay. Sanay naman ako, pero pagkatapos ng isang taon, naramdaman ko ulit ang malaking puwang ng mundo. Nagigising na naman akong may tanong sa mga labi: para kanino ba ako bukod sa sarili ko?

Alam ko namang lilipas ka din gaya ng ilang taong nagdaan. Mapupudpod din ang memorya mo. Hihina ang tunog ng tawa mo sa isip ko. Ang kintab ng mga mata mo. Ilan ito sa mga bagay na may bigat kong inaabangang mapudpod pagdaan ng oras. Bagaman, kaakibat nito ay ang lungkot na hindi ko na ulit mararamdaman ang saya kapag makikita ka. Ang tamis ng ideyang matitigan ka. Ang kilig at tuwa na may isang taong sabik akong makita araw-araw. May kalungkutan sa tagumpay na mawawala ka na sa puso ko. Pero may pait man, alam kong doon ako mapapabuti. Sa pagkawala mo ay ang pagbalik ko sa sarili ko.

Paalam B. Ibabaon ko ang ala-ala mo sa mga salitang isunulat ko. Kalong nila ang minsang kasiyahan ko maski ang mga kasawian.

[benefits1986]

Headsarte Draft 001

Ext. Intramuros at Night, Full Moon, Starry Night na mala-Vincent Van Gogh Trippy Mode (Sepia-ish pero may kulay pa rin siyang saks na sapul pa)

1: TMI mo noh? 2: Ikaw rin, TMI. 1: Magaling ako ngayon pero dati hindi. 'Yung gusto ko nga na school, 'di ako nakapasa e. Pero ngayon, eto na ako. 1: Aywaw. Bebentahan mo ba ako ng insurance or lupa? Maka-profile ng sarili mo, akala mo may final interview ka diyan. 2: Ay, hindi kita bebentahan. Sinasabi ko lang sa'yo. 1: 'Di rin kita bibilhan if ever. Mayaman ka na e. 2: Kelangan pang mas mag-hustle forda future family. 1: May ganun? Ayaw talagang bumitaw. Bakit ba gusto mong mag-family? 'Di ka ba mahal ng mama mo? Question 'yan a. 'Di ako nangaasar. 2: Favorite ako ng mga pamangkin ko. Saka gusto kong may kasama sa buhay. Pero alam mo ba? May nangyari sa family ko? 1: Ano 'yan? Pang-MMK? 2: Nung burol ng erpat ko, may bumisita. 'Di pala kami only family. Nalaman lang namin nung wala na si papa. 1: Jusko, dhzai. Ano ba 'yan? Naka move on ka naman na? 2: Oo naman. Para kay mama. 1: Ang lala mo. So, ikaw, loyal ka ba? 2: Oo naman. Ikaw ba? 1: Wow. Confident ka talaga noh? When last relationship mo? Ako sobrang tagal na. 2: More than 3 years ago. 1: Hindi ka serial monogamist? 2: Ano 'yun? 1: Hayyy. Bakit 'di mo alam 'yun? 2: Joke lang. Alam ko 'yun. Akala mo naman ikaw lang maraming alam. Hindi ako serial monogamist. Ilan pa lang naging jowa ko. Ikaw? 1: Ah. Onti lang din. 2: Weh? 1: O, e 'di bahala ka. Mas marunong ka pa sa akin. Nakipag-live in pa nga ako e. Hahahaha. Giba 'di ba? Matagal-tagal din 'yun pero olats din ending.

2: Bakit 'di kasal? Bakit live in? 1: Wala naman sa kasal 'yan or 'di kasal e. 2: Iba pa rin 'pag may papel lalo 'pag may mga bata. 1: Wawawawiiii. Purist? 2: 'Di naman. Dun lang tayo sa malinis at walang mintis. 1: Scarrie Bradshaw na ba me? LOL. ULOL. 2: May TOTGA ka? 1: What the fuck is that question? 2: 'Di mo alam 'yung TOTGA? 1: Alam ko. Syempre meron, matanda na ako. Pero pinili ko kasi magalaga ng nanay ko. Ayun muna inuna ko para full gear na, full force pa. 'Di ko mag-sabay ng dalawang major-major tasks sa life e. EME. 2: Ako rin meron. 1: Namiss mo TOTGA mo right now? 2: Hindi. Tapos na 'yun. Matanda na rin ako e. 1: Alam mo, tumigil ka na. Mga tanong mo noh, nakakainis. 2: Ayaw mo nga ng kids? Seryoso? 1: 'Di ko ayaw. Pagod na pagod lang akong mag-alaga ng mga tao sa mundong ibabaw. 'Yun lang talaga. 2: Ako, sakitin ako saka hypochondriac ako, pero, sinusugod ko sarili ko sa ER. Independent ako e. Saka may isang health issue ako na 'di maexplain ng mga doctors pero wala akong maint. Galing ko noh? 1: Makalapag ng red flag, wagas. Ayus. Salamat na lang. God bless. Kaya mo na sarili mo. Independent ka nga kasi, 'di ba? Tapos gusto mo ng kids noh? Iba rin. 2: Alam ko kasing kaya ko saka gusto ko talaga pero puwede namang wala. Depende sa usapan 'yan. 1: May negotiable contracts eme nalalaman? Baka nanguuto ka lang. 2: Bakit? Magpapauto ka ba? 1: Bakit ako? Magahanap ka ng bata as in bata na pak. Mas marketable ka ngayon because the vibe is giving daddy vibes all over. Mabenta ka sa market na alam na this. Kahit maka-limang anak ka pa. Puwedeng-puwede.

2: Huy. Gusto ko mature e. Pang mature roles. 1: Hayup ka. Kaka-Vivamax mo 'yan. 2: Ano 'yung Vivamax? 1: 'Di ba magaling ka? 2: Ano nga 'yung Vivamax? 1: Alam mo 'yung Tiktik saka Abante Tonight na may komiks section? 2: Inquirer lang meron sa bahay naman saka Panorama. 1: Hay. Jusko. 'Wag ako. Kadire reference. 2: Batang 90s. Born in the 80s tayo. Gets na gets mo nga e. 1: I hate you. Umiinit ulo ko sa'yo. Kanina ka pa. 2: 'Di halata sa'yo. Daldal mo e. 1: Ah, madaldal talaga ako kahit kanino. 'Wag kang feeling. Ikaw? Wala kang makausap? Socially awkward ka ba kaya ka ganyan? 2: Hindi naman. Mapili lang sa kausap. Sayang oras e. 1: Eto, sayang oras 'to. 2: Hindi naman sa tingin ko.

1: So, LS? Why or why not? 2: Depende sa'yo yan. Ano bang gusto mo? 1: Worth it ba sa estado ng justice system sa bansang patuloy nating pinipili in pink with blazing blue? 2: 'Di ko alam sagot diyan. Everything is subjective e. 1: Deep 'yan? 'Di nga? 2: Oks naman LS pero depende 'yan sa gusto mong ma-achieve saka dun sa gusto mong school, 'wag ka na dun kasi 'yung board member dun ay si ___. 1: True. Kadire talaga. As in. Ikaw anong plano mo? 2: Etong bagong program. Check ko lang sched. 1: Bakit 'yan gusto mo? In fairness, ganda ng track. 2: Para yumaman. 1: Mayaman ka na e. 2: Mas mayaman pa. 1: Wow. Future-proofing. Hahaha. Boogsh.

2: In fairness sa'yo. Sarap mo kausap. 1: Masarap talaga akong kausap. Basic. LOL. Kasi gago akong kausap always. 2: Ako rin, masarap... kausap. Saka magaling ako. 1: Aigoooo. Makabuhat ng bangko niya o. Sino ka diyan. 2: Try mo. 1: 'Di ka mayabang pero maangas ka. Alam mo 'yun? 2: 'Di ko sure e. Ikaw na bahala mag-judge. 1: Maka-tanong lang din ano po? Parang audit. 2: Audit ba? Basic. 1: Lekat pulikat ka. Straight ka ba talaga? 2: Oo naman. 1: Sure? Ang daldal mo e. 2: Oo nga. Ikaw, 'di ka ba talaga straight? 1: Hindi. Not ever. 2: Fluid? Yes. Wala namang mali sa fluid. Basic. Gusto ko 'yan. 1: Gago. Thanks! Next.

[wordsoul]

Ang Damo ay Berde Kahit Saan

Sabi nila, “grass is always greener on the other side,” hindi naman pala. Matagal bago ko ito nakita, masyado kasing okupado ang utak at mata.

Magulo akong tao. Kapag pagod ay hinahanap ang pahinga pero kapag nabigyan ng pagkakataon ay naiinip naman dahil walang ginagawa. Isang dahilan na siguro ang kagustuhang maraming gawin nang sabay-sabay ngunit imposible, syempre. Eh ako naman ‘tong ambisyosa, kaya naiinis kapag walang magawa.

Ang hirap ipaintindi sa sarili na ayos lang na itahimik muna ang utak pero kasi, bakit nakakakonsensya? Nasanay na lang siguro ako, saklap.

I have so much love, care, and compassion to give. Totoo ito. Nag-uumapaw pa nga. Ngunit, totoo din naman na wala akong kapangyarihan gawin ang lahat. Kaya matagal din bago ako naging mabait sa sarili ko (hanggang ngayon, hindi iyon mai-aalis sa akin… nasa sistema ko na yata).

Pero, kahit mahirap, sinusubukan kong… kumawala sa maingay kong isip. Buhol-buhol eh. Minsan, hinahayaan ko na lang ang sarili kong huminga tsaka ko naiisip na “ito lang pala ang kailangan ko.”

Ang hirap din kasing kalabanin ang sarili. Kaso wala rin namang choice. Kailangan lumaban pero hindi naman ito magagawa kung magulo ang utak. Matagal bago ko natutunan ang kahalagahan ng pagpapahinga ng utak at katawan. Kailangan ito para makabangon muli. Kahit papaano, I needed to touch some grass, to be one with nature. Para sa sarili ko, sa mga pangarap ko, para sa pagmamahal na gusto kong ibuhos… sa pamilya, kaibigan, at kung kanino man. 

Ang damo ay berde kahit saan. Hindi ko lang nakita noon dahil sa maingay, maulap, at okupadong utak at paligid. Masaya ako, kontento… ngunit bilang ambisyosa ay nangangarap pa rin naman. Ang kailangan ko ay ako upang makita ang opurtinadad sa lahat ng bagay. 

Mahirap pa rin itatak sa utak pero ang hakbang na ito ay isa sa mga bagay na panghahawakan ko. There are so much things to look forward to because grass is green everywhere. Tahimik, payapa at kalmado. Kailangan lang natin lumingon paminsan-minsan at pagkatapos ay laban muli! Para sa pag-ibig.

Sabi nga ng Spongecola, “Gumaganda ang paligid kung bawat tao ay puno ng pag-ibig… oh, kay gandang isipin, ang isang mundong puno ng pag-ibig.” ✨💌

[itsofficiallyme-ailnrms]

Hello my online diary!

There’s a loooooot going on in my life and I don’t know where to start. Hmm siguro lets start nalang sa dami ng problema para negative tas positive na sa dulo haha!

Ayun nga, si mama super nabaon sa utang :( it started kase may utang na talaga kaming malaki before pero nakakayanan bayaran because malakas naman tindahan. Nasa 1.5m yung utang before tas nakalahati naman na nila and continous paying naman ang kaso dumating yung inflation diba halos lahat nawindang na ang mahal ng presyo so yung tindahan namin naapektuhan. That time madami si mama bayarin, utang kay alex paluwagan dalawa ata tas may mga side trip utang na maliliit lang naman before.

Edi ayun nga nagkaroon ng changes, naapektuhan yung tindahan humina yung benta. That time dalawa pa kase yung tindahan namin and si mama nalang mag isa nagtitinda kase may work na ako e. Kumbaga di ko nadin kaya tumulong pa kase pagod din mentally isama pa na unstable ako kase mejj di ko dama yung work environment ko anyways sa next nalang yan haha. So yun nagkaroon ng problem di pa naman malaki pero nagstart na nga si mama umutang utang. Siguro around March 2023 ko din yun nalaman na mejj nasasanay na syang umutang kung kani kanino kase nabubuksan ko messenger nya before e and sobra sya magmakaawa na mangutang. Knowing mama di sya gaganon e. Tsaka sa isip ko non may pera kame kahit ano mangyari. And then yun nga nalaman namin na nalulubog pala kami unti unti. Right there and then binenta namin yung isang lupa para makaraos. Akala namin makakaraos na hindi pa pala :(

Napaka malihim kase ng mama ko, akala nya pag di nya sinabi mareresolve nya mag isa lahat pero no! Di nya kinaya. Little we didn’t know tuloy padin pala utang nya hanggang sa umabot na umutang nnaman kame ulit kay bente uno ng 1.5m ulit and thats another 5yrs to pay ni papa :(

Papa didn’t deserve all of this. Dapat nag eenjoy na sila now. Konting galaw nalang kase nagwwork na kame eh kaya na namin ang bills pero it didn’t work that way.

Now, we are doing the best we can to pay the debt of my mama. Grabe na iniyak ni mama sa mga utang nya balde balde na siguro yon. Nakakaawa oo pero nakakagigil din kase at the same time. Ang taas kase ni mama akala mo perfect. Sya yung example ng tita mong ang daming kuda pero wala naman napatunayan. I know its harsh pero kase tru. Mapanlait pa tsaka she only wants you kapag may pakinabang ka. She is not humble or alam mo yun mabait na mabait talaga. Basta hirap explain. On the other side sywmpre wala naman kame choice kundi intindihin nalang. Nangyari na e. What more can we do diba? Edi mag solution nalang.

So that’s what we are doing right now. We have side business nadin na fishball halo halo and mini tindahan na hoping lumago ( cross fingers) and gcash cash in cash out. Grabe tong pagsubok samin as family.

One good thing about it is mas pinapatibay neto yung pasensya, tinuturuan kame magpatawad sa pagkakamali and inuuwa nalang ang sitwasyon. I can say na we are holding together to fight this problem as family. We are more open yo how we will solve it, how to handle our finances and its quite working naman. From time to time we are still going back na bat kase umutang ka ng ganto ganyan but at the end of the day we still reminded na pera lang yan sige lang matatapos din natin yan lahat. Unti unti lang. kakayanin natin yan🙏

Lord, we might see the problem bigger and think that hope is so small to hold on but please always guide us that you are with us, please make us feel that u are with us in this journey. Its so painful and its breaking us all but we know you have much bigger plans with our family. Please make our problems go away and give us your comfort. In jesus name amen🙏🥹😭

[allah-name-above-all-names]

Mga walang takot sa Diyos lalo na si Miss Ana Cristina Nicolas. If you can't beat them, join them. Eh di wow ulet. HAHAHAHA.

“Let her come to me”— Moana line 😜😜 NEKNEK mo 😂😂 Suelo neh.. SARAP BUHAY

“Ready na kami na sampalin ka, Ana Cristina Nicolas, anytime anywhere”— The Trio plus one 🤣🤣

Mga anak sa pagkakasala. Sayang. Ano daw? Stop nang stop? Anez ba yorn? Yung sa Go, Grow, Stop and ano na nga yung isa? Bait yorn, in Tagalog pain. Bwahahahaha.

Appa Shiva 🙌🏻✌🏻

Kambal daw sya. In her dreams 😂😂 Baka ganoin nga maisip nya kapag na-corner na sya.

Hindi daw makamove on kay "Robin Cris Pascua”. Remember, may illusions and hypnosis Dito sa world, Miss Ana Cristina Nicolas. Mami Candy ko sya sa Korea. You want proof? She is actually my nanny. Hahahahahaha! Renz, pasok 🤭🤭 Oh, girl pala sya. Tutal Wala ka din tigil sa panonoof (d) ng videos interviews ng 2cellos. Hahahaha. Obsessed sa body building. Para kanino? Baka Kay Mr. Beast 🫢🫢

Baka si Louie Dilag naman ipambala nya. Well, sya si Chacha, bading sya sa London. Pero girl din sya talaga. Sino pa ba? 🤔 Si Oyo Celestial, girl din sya. Momshie Betty. Nakakaloka ba? Hmm. Who else pa ba? Kasi ikaw at si KIM TAE HEE ang hands and feet ni Vishnu 😵‍💫😵‍💫

Pasalamat ka.. Stale bangus. You've been trying to kill me. Mandaraya sa board exam. Inggit ka kasi nag-top 1 sa CPALE si Ate Anne— Claudy Kaye 😂😂😆

Mental telepathy, you do note girl is peyk 😂😂

Marami ka pa din hindi alam, ate devil/ angel in disguise masquerading in light. Sino kaya ang GGSS now?

Plagiarism 🫢 Bakit kaya finrend nya si Karl? User neh? — Ate Ysid 😂😂 Wala kasi sya makita true friend, Anne kasi devil nga sya. Sino gusto maging friend ng Dyablo? 😂😂 Pati guitar, props neh 😂 Anyway, kahit magbagong buhay sya after everything, Wala din saysay 😌😌

[break404]

kamusta na kaya sila?

recently, ayokong maattached sa kahit na kanino. i mean, even a little thing about other people. Minsan nga kulang nalang sabihin kong, "ginagamit ko lang kayo" nawalan ako ng gana mag life group at mag ID simula nung nag karoon ng issue kay bonifacio at kay jannah.

nadamay lahat ng inosente. pati kami na ang goal lang ay gawin yung mission. If we are really after God's commission to us, why we should be afraid. I mean, on my age now, i know how to identify naman na kung ano ang red flag at ano ang hindi. Honestly, everyone is affected. I am affected. Hindi ko na ulit ginusto mag handle ng tao. That time pa naman, i am the first person na nakaalam sa loob. Hind masakit nung nalaman ko yon, ang masakit is yung O.A response nila towards the issue. Oks lang san maging protective , pero over protective na minsan. Na dumating sa point na ayaw na nila tanggapin yung girl (di man nila sinasabi pero hndi ko makita ang accpetance sa kanila) ang masakit pa don is snsiraan nila sa harp ko yung girl. Eh handle ko yun. I was like, okay lang kayo? How can i protect this organization . This family. if they are the ones who is destroying it. Sa family na to, ang dami kong naranasan. Di to ko naranasan mareject ng paulit ulit. plans na di pinayagan. suggestion na hindi sinang-ayunan. Kaya....

Hindi ko na ulit gnsto ma attached sa kahit na kanino. Naubusan ako ng social battery na maging missionary. Pero i still know my mission. I know that i am called to stand and share the goodnews. And ginagawa ko parin naman yon. I also know that i have capability to govern a group of people for God's glory.

Pero napapagod akong ibgay yung buo ko habang may mga taong nag sasamantala lang ng bagay na binbgay ko. Yes, i know na wala ako sa position para mag malaki at angkinin kung anong gift sakin ng Lord. Pero who knows? What if kaya until now i'm still valuable sa paligid ko because God is planning to use me to correct those people around me. Para ipahiya sila at ipakitang nag mamayabang na sila.

But I asked God for His wisdom. Baka kasi kakaisip ko kung bakit until now is dominant ako, despite the fact na i am getting away to unnecessary gatherings, is maging hobby ko na ang mag malaki.

I want God to offend me every now and then.

Let's talk about esther...

recently i realized na mejo nagiging attached na ko sa kanya. Sa decisions nya in life and all. Which is not the right way to add value to myself. I am always available to help her. na dapat i teach her to stand on her own.

minsan di ko na alam kung sino ako. kung ano ako. kung anong gsto at ayaw kong gawin. kung ano lang ang kaya kong tapusin.

Thanks for allowing me Abbah to be used by you... whenever I am ready.

[bonholmesy]

Sabi ko pala magkkwento ako. So here it goes..

I’m feeling better naman na. Nasa stage na ng acceptance haha at moving on. Not giving meaning to anything na but still feeling giddy over the smallest interaction.

Last night we met for dinner. Nakatalikod ako sa entrance ng restaurant so hindi ko kita kung parating na sya. Nalaman ko lang na nandyan na nung sumesenyas na yung dalawang kasama ko (na alam na I had feelings for pas) pero di ako tumingin. Naramdaman ko na lang na may bumeso sakin and I touched her face haha to beso back.

She looked stunning as always. Pink looks good on her. We’re seated across each other so kitang kita ko siya. Good talk sa restaurant. After nun, we went to 12 monkeys for Janine’s gig.

Nung nasa backstage kami, pinakita niya sakin yung tiktok video niya about holding it together kasi ayaw nyang may sumilip sa rectangle at sabihing “sana matagal ko nang sinabi sayong mahal kita”. I’ve watched that video. I watch all of her videos. But I pretended I didn’t. Hindi ko alam irereact ko haha so I just said mapapabangon talaga ako niyan at sasabihing it’s a prank!

Tapos nung set na ni Janine, nasa side ako ng stage pero tinawag nya ako at sinabing dun kami sa audience banda. Tinabihan ko siya literally kasi ang taas ng upuan hahaha so tumayo na lang ako sa tabi niya. Out of nowhere pinakita niya sakin yung video ng doberman niya na galing sa photos. Ang cute! Very random. So fucking cute!

Wala lang, sumasayaw lang kami in place. Ang boring ng crowd pero we enjoyed the set. Binubulong niya na sobrang dull ng crowd tapos nagccheer siya kay Janine. Dinamayan ko siya haha I also cheered and shouted and danced.

Nung bandang bridge na ng Hulaan hugot na hugot siya napaka-cute! Sabi ko “pas grabeng hugot yan ah!” The line goes “puro ka amba nakakalunod kang ibigin” I was thinking hayyy para kanino kaya yung hugot niya. Lucky guy!

After the gig we went to UCC for coffee and chill. Kwentuhan about lots of things!! When we get there she explained to me the meaning of 1st wave, 2nd wave, and 3rd wave ng coffee. Smart woman! Then we also talked about TFIOS, John Green, at ang pinakabinabaran namin na topic ay mga sci-fi series. I can feel the excitement in her and her love for marvel and sherlock. Her eyes and voice glow.

Sadly, magsasara na yung UCC and she also has to go kasi may gown fitting pa siya for her parents vow renewal.

It was a great night. I learned something new again.

Looking forward to more nights like this.

[justcallmesecret-blog]

T.S. 08.21.2023

Hi. Dahil nandito ka sa tabi ko ngayon at binabasa mga tinatype ko, sige sabihin ko na. Di ko alam bakit habang tumatagal gumaganda ka sa paningin ko. I can't help myself na titigan ka. Ewan ko ba dapat tumitigil na ako eh pero bakit ganito bumibilis lalo tibok ng puso ko.45 % ito breakdown ng aking pag alis ng feelings ko sayo kasi yun kasi yung dapat. Everyday humahanap ako ng paraan para makamove on sayo. Oo ginagawa ko na lahat para maalis yung feelings ko for you. Haist. Ang hirap pala mainlove sa taong di talaga mapapasayo kahit kailan. hahahaha anyways. wag ka mag aalala sa akin ha. ganito naman talaga pagnag mahal, part na talaga yung sakit. Medyo nadudurog na ako eh. Sorry kagabi ha. Di ko talaga napigilan sarili ko na sabihin yun sayo. Na overwhelm lang talaga ako at nabanggit ko pa yung topic na yun. Pero kung tatanungin mo ako kung kanino ko ibibigay first kiss ko. First choice ko ikaw. Di biro yun. Di ko alam kung bakit ikaw. Pero yun ang sinasabi ng puso ko. Kaya nga di ako makatingin sayo minsan kasi sa lips mo ako napapatingin. hahahaha Wag ka nga tumingin ng genyan naiilang ako. nasasanay na rin akong yakapin ka sa gabi kahit alam kong bawal. Kaya kapag nayayakap kita inaalis ko agad. Sorry kay it boy hahahah. mali naman kasi yun ginagawa ko. Nahanap ko yung comfort na gusto ko sa isang tao pero sa taong may iba naman mahal. Kaya dapat itigil ko na at ibalik yung mga harang unan hahahaha. aaminin ko naiinggit ako sa iba kapag ikaw yung unang yumayakap sa kanila. I mean never mo ako niyakap na katulad nung sa kanila. kaya medyo malungkot ako kapag nakakakita na may kayakap kang iba. Pero syempre di ko dapat maramdaman yun kasi nga bawal. Kaya iniisip ko na lang na di mo ako yayakapin hehe. I like you. Sobrang nagugustuhan na kita. Sana maaalis ko na agad tong feelings na to hehe. Thank you dahil di mo ko iniwasan nung umamin ako sayo. hehe. Gusto ko lumayo pero di ko magawa. Kaya nga tinanggihan ko lahat ng opportunity na meron ako para makasama pa kita ng kahit konting panahon. Promise di ko na ulit gagawin yun. Wag mo isipin na fault mo yun kasi choice ko na makilala ka pa at makasama ka and maging matalik na KAIBIGAN. oo kaibigan lang. alamko na hanggang dun na lang yun hehe. aminin ko rin na kapag binabanggit mo si andrea nagseselos ako. pero wala me karapatan kaya ayun. Tatahimik na lang ako. Di ko pinagseselosan si it boy kasi jowa mo yun. pero kay andrea talaga ako nagseselos. pero okay lang naman na ikwento mo sya sa akin. Swerte nya kasi minahal mo siya. sana all diba char. Ayaw mo na ba malaman nararamdaman ko? kasi ititigil ko na to. di na ako iimik about sa feelings ko for you. kung yun ang gusto mo. na dapat yun naman talaga dapat gawin diba? hehe. Sorry kung sayo ako na fall. Nag dami naman single dyan na pwede ko magustuhan pero bakit sayo pa. aaminin ko nasasaktan na rin ako ngayon. ganun pala yung feeling ano. Lahat ng galaw mo para sa iba yung pagiging sweet mo sa kanila naiinggit ako. kasi di ka naman ganun sa akin. Lagi mo kaya ako binubugbog hahahaha. atsaka medyo harsh ka magsalita pagdating sa akin. kaya sobrang nasaktan ako dun sa ginawa mo kagabi. resibo lang naman kukunin pero bakit kailangan ibato yung bag diba. then after nun parang okay lang lahat sayo. Sobrang nasaktan talaga ako kagabi na di na dapat kita kakausapin nung gabing yun. Sakit kaya. Sobrang dinurog mo puso ko kagabi. kung wala lang si mamju baka umalis ako kagabi. at sa umaga na babalik. Kaso syempre di ko pa rin naman gagawin yun kasi inaantok na ako nun. hahahaha pinapatawa lang haist. paano kung layuan na kita? okay lang sayo? sabagay wala naman ikaw pake sa akin. hahaha char lang pero seryoso. magagalit ka? msasaktan ka? syempre di ko naman gagawin yun. hahaha Basta. Mahal kita ngayon pero sana sa sunod na buwan masabi ko na mahal kita dahil kaibigan kita. :) Working in progress pa rin ako. i love you. i love you. i love you