#ostatnie rozdanie

[magazyn-polski]

Tu kiedyś wypadł mi talerz z rąk bo nagle zjawiłeś się w moich oczach.

Wiesław Myśliwski, "Ostatnie rozdanie"

[nicdozycia]

"Tylko że w uczciwej grze, jak pan widzi, jest się przeważnie przegranym".

~Wiesław Myśliwski "Ostatnie rozdanie"

[pieknidwudziestoletni]

"Tylko że w uczciwej grze, jak pan widzi, jest się przeważnie przegranym".

Wiesław Myśliwski "Ostatnie rozdanie"

[vanillaeilhart]

Nie słuchasz, kiedy się do ciebie mówi. O czym ty ciągle myślisz? Nieraz już zauważyłem, że jakbyś był w innym świecie, a tylko udajesz, że tu jesteś.

"Ostatnie rozdanie" Wiesław Myśliwski

[wrazliwy-ktos]

“Cóż mógłbym jej odpowiedzieć, gdybym nawet powziął taki zamiar? Musiałbym się z całego życia usprawiedliwiać, dlaczego nie odpisywałem, a to nie miałoby i tak już żadnego znaczenia. Nie byłbym zresztą w stanie niczego jej wyjaśnić, na tyle w każdym razie, aby mi uwierzyła, skoro sam sobie nie jestem w stanie wyjaśnić. Do dziś szukam jakiejś przyczyny tego, co się z nami stało. Mógłbym jedynie powiedzieć, jakkolwiek nie wiem, czy to była ta przyczyna, że nie chciałem obciążać jej swoją klęską. Ta moja klęska kładłaby się na całe nasze życie, jak się kładzie na mnie do dziś. Ratunek widziałem tylko w tym, żeby uciec przed sobą. I uciekam, wciąż uciekam, nawet gdy próbuję zrobić porządek z tym swoim notesem. Czasem wyobrażałem sobie w bliższej czy dalszej przyszłości nasze wspólne życie i zawsze lęk mnie ogarniał, czy byłaby ze mną szczęśliwa, a gdyby nawet zapewniała mnie, że tak, nie wierzyłbym jej, że jest szczęśliwa. A zasługiwała na to, aby być szczęśliwa. Toteż życie moje mogło być wyłącznie moim życiem i moim ryzykiem. Wiem, że to najtrudniejsze do zrozumienia, co nie chce znać swojej przyczyny. Więc może najłatwiej byłoby powiedzieć, że widocznie tak się musiało stać, jak się stało. Być może człowiek nie wiedząc o tym, sam na siebie wydaje wyroki. I bez żadnych przyczyn”.

Wiesław Myśliwski, Ostatnie rozdanie

[closedinif]

Człowiek wmówił sobie, że ma za krótkie życie, w związku z czym zwykł się tłumaczyć ustawicznym brakiem czasu. Tylko, powiedzmy, gdyby żył dwa razy dłużej, miałby go więcej? Wątpię. Jeśliby komuś udało się skonstruować zegar, który odmierzałby człowiekowi czas zmarnowany, pusty i czas pełny, poświęcony jakiemuś pożytkowi, choćby własnemu, okazałoby się, że większość życia zmarnował. Więc może i tak życie dane jest nam w nadmiarze.

Wiesław Myśliwski “Ostatnie rozdanie”

[griefgriefgriefgrief]

"Bo na cmentarzu świat wydaje się jakby tylko odbiciem cmentarza. A nawet gdy się tak wędruje między grobami niepewność człowieka nachodzi, czy sam gdzieś tutaj nie leży, tylko musiałby się poszukać".

Wiesław Myśliwski "Ostatnie rozdanie

[horizon-diess]

Zamknięte szczęście w Azkabanie, został już tylko mój duch. Na ścianie wyschnięty atrament, kochałem raz i po grób. Spróbuj na dnie mnie odnaleźć, wrak przykrył horyzont mórz. Bez słów, to ostatnie rozdanie, co miałem, włożyłem w butelkę i już. ❤️‍🔥🙌🏼

[czarna-herbata]

nie wiedziałem, co robić. bezradność narastała we mnie, jak w nim ten płacz. wydawało mi się nawet, że po szybie ściekają jego łzy. choć nie wykluczam, że mógł i deszcz siąpić.

- czemu płaczesz? - szarpnąłem go za ramię. - co się stało? nie płacz.

- zostaw go pan. - zbudził się jeden z mężczyzn, siedzący obok niego. - niech się wyplacze. widać musi.

- ale to mój przyjaciel.

- a co pan możesz wiedzieć i o przyjacielu.

zbudził się i drugi mężczyzna.

- co mu jest?

- nic. płacze - odrzekł ten pierwszy.

- ano, tak nieraz zbiera się i zbiera w człowieku aż nie wiadomo kiedy wybuchnie.

[hnacr]

"Piszę ten list jedynie dlatego, że znów przypłynęła do mnie fala wielkiej tęsknoty za tobą i od kilku dni paraliżuje mnie i nie daje o niczym innym myśleć. Tu kiedyś wypadł mi talerz z rąk, bo nagle zjawiłeś się w moich oczach. A wczoraj, wyobraź sobie, założyłam bluzkę na lewą stronę. I przecież przeglądałam się w lustrze przed wyjściem. (...) Powiedz, czy to jest normalne? Tyle lat minęło a wciąż nie mogę sobie poradzić z miłością do ciebie. (...)

Prawdziwa miłość jeśli już kogoś wybiera, to po kres, na całe życie, i nie opuszcza go, jeśli nawet przekroczy tę granicę. Więc może powinnam być szczęśliwa, że kiedyś i mnie wybrała. A że nie spełniła się, tym bardziej pozwala mi odczuwać niemal w każdej godzinie, każdą moją myślą, jakim jest szczęściem. Bo też jak inaczej można jej prawdziwie doznać? Jeśli nie przez utratę, przez brak nadziei, przez pogrążenie się w cierpieniu, podobnym temu, gdy ktoś bliski nam umrze, a nie chcemy się na to godzić, że umarł. W szczęściu nigdy miłość nie da nam się poznać tak dotkliwie jak w cierpieniu (...). Szczęście nie jest zbyt mądre.

Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno. (...) Kupiłam nawet bilet, pociąg przyjechał, konduktor widząc, że nie wsiadam, spytał, pani nie wsiada, lecz zabrakło mi odwagi. Pociąg odjechał, a ja zostałam na peronie, jak zostałam w swoim życiu. Pomyślałam, nie będę porywać się na los, mimo że przeciw mnie się obrócił. Może coś wie lepiej ode mnie i dlatego tak, a nie inaczej ułożył to moje życie. Niech więc tak zostanie. Nie czuję się w niczym winna, że tak się stało. Czyżby to miłość sama nas opuściła, bez naszej zgody? A może nie ona nas, lecz my ją opuściliśmy? Więc po co zaklinaliśmy się, że nie wyobrażamy sobie życia bez siebie? Czyżbyśmy wówczas nie wiedzieli jeszcze, co to jest miłość? Czyżbyśmy byli za młodzi, żeby wiedzieć, czym jest? I musiała nas dopiero rozłączyć, abyśmy zrozumieli, że nie jest takim łatwym szczęściem, jak nam się wydawało? Że jest pełna lęku, niepewności, że kryje w sobie zapowiedź rozpaczy, gdy coraz wyraźniej widać zbliżający się kres. Trzeba widocznie przeżyć całe życie, aby się dowiedzieć, czym ona jest. Ale czybyśmy temu nie byli w stanie sprostać? Powiedz, może ty wiesz, cośmy tej naszej miłości zawinili".

Wiesław Myśliwski "Ostatnie rozdanie"

[nicdozycia]

"Bo na cmentarzu świat wydaje się jakby tylko odbiciem cmentarza. A nawet gdy się tak wędruje między grobami niepewność człowieka nachodzi, czy sam gdzieś tutaj nie leży, tylko musiałby się poszukać".

~Wiesław Myśliwski "Ostatnie rozdanie"

[perieratsolis]

Może nie stać mnie było na taką miłość, jakiej była godna, jaką sobie wymarzyła, do jakiej, być może, już się przywiązała.

Wiesław Myśliwski

[vanillaeilhart]

Co prawda, zdjęcia nie zastąpią słów, lecz ratują przed ich brakiem.

Wiesław Myśliwski "Ostatnie rozdanie"

[cytaatyzksiazek]

Bo czasem miałem dość i siebie, jakby nie tyle świat mi tak ciążył, co moje własne istnienie.

[closedinif]

Mówi się przecież, że na sen nie ma nic lepszego niż zmęczenie. Tylko, że to inne zmęczenie nam dzisiaj dolega niż dawnym żniwiarzom. Tamto kładło człowieka do snu, nasze od snu nas odwodzi.

Wiesław Myśliwski „Ostatnie rozdanie”