Tumgik
#obradoiro
guguseti · 2 years
Text
Will Magnay, un "aussie" para la pintura del Obradoiro
El Obradoiro sorprendió a principio de curso fichando a un jugador de alto nivel como es Dragan Bender, pero por desgracia Bender se ha lesionado de gravedad (cruzado anterior de su rodilla izquierda) y eso ha obligado al Obradoiro a buscar un sustituto, en concreto ha pensado en Will Magnay Fuente: pelicandebrief.com/ Will Magnay ¿Quién es Will Magnay? Will Scott Magnay, es un jugador de 208…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
avpalavea · 2 years
Photo
Tumblr media
🧶 Ampliamos horario do curso do obradoiro de calceta e ganchillo. Seguimos no mesmo día e aula, pero dende hoxe de 18:15 a 20:15 h. 🧵 #tallerdecalcetayganchillo #calcetaeganchillo #obradoiro #avvpalavea #osnososlares #avvcoruña #coruñabarrios #palavea #santaxema #pontedapasaxe #coruñea #acoruñamola (en Palavea La Coruña) https://www.instagram.com/p/CoJ6TiPsQP7/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
zsofiarosebud · 2 months
Text
Mutuals galegues vide verme ao posto no Festigal 💙❤️💙
3 notes · View notes
agustivm · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Louro. Ría de Muros. Monte Louro. Santiago de Compostela. Catedral. Plaza del Obradoiro. Plaza Quintana. 11 y 12 de agosto de 2023.
2 notes · View notes
sheltiechicago · 2 years
Video
Praza da Quintana by Juan Figueirido Via Flickr: La Plaza de la Quintana es una de las más grandes de Santiago. Además cobra especial interés e importancia al ser una de las plazas que rodea la Catedral de Santiago (puerta este) y ser poseedora de la entrada a LA PUERTA SANTA, que sólo se abre en los años jacobeos (años en los que el 25 de julio coincide en domingo).
0 notes
carloskaplan · 2 months
Text
Tumblr media
Tumblr media
Profetas da antiga fachada do Obradoiro
8 notes · View notes
missannetropic · 2 months
Text
Santiago | Muxia | Finesterre | Lugo
¿Qué hay en común entre Santiago, Muxía, Finesterre y Lugo? Alguien podría responder que por todas esas ciudades pasa un tramo del camino (inglés, portugués, primitivo) y estaría en lo correcto. Pero para nosotras hay otra vinculación más algo más: mi amigo Harshil.
Con el Harshil nos conocimos en 2017, en el marco de un curso de derecho internacional que se desarrollaba en La Haya. Con la frescura que lo caracteriza, cayó un día con un tacho lleno de nuestra ropa recién lavada (incluídas las bombachas, claro). "Juro que no toqué nada", fue lo primero que dijo y nos echamos a reír. ¿Quién era ese chabon y cómo sabía que esa ropa era nuestra? La primera pregunta la respomdimos casi inmediatamente. Se llamaba Harshil, era de la India, le encantaba el derecho internacional y la comida, y era la persona más fácil del mundo para hacerse amiga. Lo segundo, jamás lo sabremos. Lo cierto es que después de seis semanas de semi convivencia en el Skotel The Hague, cincuenta viajes en tram al Vredespalais, cien vinos franceses de cinco euros, doscientos chismes y la visita a trescientos organismos internacionales, se podía decir que éramos re contra amigos.
Para mi fue la apertura a un mundo nuevo, el inabarcable universo de la cultura india. Para él fue encontrar a su parcera latinoamericana, tan hija del tercer mundo como él. Ambos hablabamos alemán, amabamos la mitología y la comida y teníamos prácticamente el mismo grupo de amigos en el curso. En definitiva, los dos éramos un poco raros en nuestra tierra natal y muy normales en esa melange de gente que fue el Skotel 2017.
Así fue como en 2018, por esas casualidades de la vida, nos encontramos nuevamente en Europa. Yo me había ganado una beca para estudiar alemán en Berlín y el estaba terminando un intercambio estudiantil por esa zona. Coordinamos y partimos rumbo a Praga, donde nos reencontramos tras un año. Fue un viaje muy divertido. Recorrimos la ciudad, tomamos Becherovska, comimos rolls de canela en el barrio de Mala Strana, y nos empapamos de la cultura bohemia. Después nos subimos a un tren y enfilamos para Salzburg, porque el ya conocía Viena y yo quería ir a Austria. Esa parte fue un delirio hermoso. Alquilamos una habitación en la torre mas alta del hostel más alto de la montaña mas alta de toda la puta ciudad y caímos los dos con valijas de rueditas, en su caso, un valijón enorme. Por suerte había un ascensor que nos llevaba hasta el hostel, que costaba unos 83.012 euros subir, y otros tantos bajar. Obviamente lo usamos solo dos veces y por absoluta necesidad jaja. En Salzburg visitamos la casa de Mozart, el lugar donde se filmó parte de la novicia rebelde y tomamos sidra en un barcito del centro. Bizarro el destino escogido, creo que si no hubiera sido con él no hubiera ido ahí ni por puta, o quizás sí pero después de haber recorrido toda Europa y buena parte de América, África, Asia y Oceanía. En fin, el viaje fue memorable y acordamos volvernos a encontrar cada vez que los dos estuvieramos en el mismo continente.
Fue así como llegamos al 2024, con mi equipaje de peregrino y su buena voluntad de tomarse dos vuelos hasta Compostela. Nos encontramos en la plaza del Obradoiro frente a la catedral, al son de la gaita gallega. "Bueno, vos también hiciste un buen viaje hasta Europa... que me cuesta tomarme un par de aviones?" me dijo cuando le agradecí el esfuerzo de venir. Le presenté a mi madre y a la Euge y a los cuatro segundos se hicieron amigos. Ya lo dije, es muy fácil hacerse amigo del Harshil. Como era el cumpleaños de la Euge, salimos a comer a un bar de tapas que encontró en lonely planet y que estaba in-cre-i-ble.
Al día siguiente partimos para Muxía en auto. Manejé yo y el ofició de copiloto (Peterhansel, contratalo, a ver si así atinas). Comimos en la Costa da Morte bajo la supervisión de una gaviota asesina que nos presionaba para que le dieramos comida, y partimos rumbo a Finisterre. Visitamos el faro y la confluencia del mar cantábrico y el océano atlántico. Sin embargo, a los cuatro nos gustó más Muxía que Finisterre. A la vuelta a Compostela fuimos a comer a un restaurante con estrella Michelin que asombrosamente manejaba precios sumamente accesibles y que encontró el Harshil en su web.
Al día siguiente visitamos Lugo, una ciudad pequeña, limpia y ordenada, con un casco antiguo muy bonito, defendido por una muralla erigida en la época del imperio romano. Durante el viaje en auto, Harshil nos entregó unos regalos traídos de la India para cada una de nosotras: jaboncitos de jazmín en una pequeña caja con su propio cajoncito; diferentes tipos de tés para tomar con o sin leche, según la variedad; sal de lago del Himalaya; etc., todo envuelto en un papel exquisito, dentro de cajitas y bolsitas de telas de colores, y en una bolsa de tela mas grande que parecía prácticamente una carterita. La disposición era de un buen gusto excepcional y me dejó admirada, avergonzada y aleccionada. Admirada por el valor de una buena presentación -algo en lo que nunca había reparado mucho antes- y en la capacidad de transmitir por su intermedio afecto y consideración; avergonzada porque justamente con nunca le preste mucha atención al tema, le entregué mi regalo -una caja de alfajores havanna- tal como lo yo recibiría de manos del repartidor del supermercado que me lleva la compra mensual a la casa, es decir, en su propia caja #shame recontra shame; y aleccionada, porque al dimensionar el contraste entre una cosa y la otra, me juré empezar a dedicarle mayor esfuerzo al tema.
Lo cierto es que unos kilómetros después de recibidos los regalos, de enamoradas las dos comadres de ese indio tan amable, y de repasado el régimen matrimonial y sucesorio hindú que shockeó a mi madre a otro nivel, llegamos a Lugo. Caminamos por arriba de la muralla a lo largo de los dos kilómetros de su extensión y luego bajamos a almorzar a un lugar que, al igual que el bar "los hijos de puta" de Capusotto, parecía ser atendido por sus propios dueños, probablemente primos de los de aquel bar. Un plato de rabas y dos horas después, arrancamos hacia la terminal de buses donde mi amicho tenía que tomarse el suyo de regreso a Compostela.
Con un fuerte abrazo nos despedimos y acordamos volver a vernos, a diferencia de esta oportunidad, antes de los cinco años.
Harshil, como lo indica su nombre en hindi, trajiste alegría, no solo al viaje, sino a nuestras vidas. Que felicidad haber podido compartir con vos, amicho. Espero verte antes del 2029!
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
2 notes · View notes
slowroadtosantiago · 1 year
Text
Day 43 - O Pedrouzo to Santiago de Compostella
(Posted the day after as too tired to finish it last night!)
We made it! We’re more than a little proud of what we have done, and I am a bit emotional too!
Tumblr media
But back to earlier today. After a much better night’s sleep Jane woke me at quarter to 6. We had decided to get going much earlier to get ahead of the crowds and left the hostel shortly after 6 in the dark.
Tumblr media
We managed to find our way back to the Camino but were then rescued by one of the American girls who gave up a top bunk a few days ago as we were starting down the wrong way. Going through the forest we had to use our phone torches for a while until it got light enough to see.
Tumblr media
We passed through fields and forests, it was all quite rural for some time.
Tumblr media
After about 4 miles we stopped for breakfast at a lovely place. The lady who owns the cafe complemented me on my Spanish, probably a bit of an exaggeration though I have got ordering breakfast down to pat now! She had spent quite a few years working in the UK in the VIP lounge at Heathrow and it was interesting hearing her story.
Tumblr media
We carried on and eventually got to a hilltop just outside Santiago that gave us a wonderful view down into the city and the cathedral.
Tumblr media
Carrying on downhill we passed and were passed by many pilgrims on their way in. Jane needed the loo which gave us a great opportunity to stop at a cafe for chocolate and churros which Jane had not experienced yet. The churros were great but we couldn’t finish the chocolate as it was so rich!
Tumblr media
Another very busy mile or so got us to the city centre. I was quite emotional thinking about the adventure being almost over. It has been something that we had talked about and planned for so long, then we were on it, then it was going to be over.
We followed the signs, then lost them as we got closer to the end, but again got directed by pilgrims who had finished. It was impossible just to follow people wearing backpacks as everyone was!
Going through an archway with a piper playing we finally entered the Plaza do Obradoiro and caught sight of the famous cathedral. Pilgrims, tourist groups, and schoolchildren filled the square and it was noisy and busy.
We found Laura and Rian who had finished a short while ago and who were sitting people watching. Rian took some great photos for us then she found a friend to take some photos of the four of us.
Tumblr media
Having had enough of the square we went with the girls to find the Pilgrims’ office to get our Compostela, our certificate. They had a QR code which led to a form to fill in. Jane was struggling to get it to work so someone inside took pity on us and told us to go on through, down some stairs then into a reception area with PCs where a nice man helped us fill in what we needed to. So we’ve all got our certificates, as well as a certificate of distance.
Tumblr media
To celebrate we found a great tapas bar for food and a few wines. We were joined by two of Rian’s Dutch friends, one of whom had walked all the way from the Netherlands!
Replete and relaxed we popped into the Tourist Office for a map, then went back down to near the Pilgrim’s office to buy our bus tickets to get to Finisterre on Thursday. The town is incredibly busy but we’ll take more time to explore tomorrow.
As we have come in a day earlier we found a hostal with a twin room for the night. It’s very close to the town centre and seems fine. Jane went to investigate the bathroom and who should pop out of the room next door but Kate (living in Canada who we met with her brother earlier in the journey). It was great to see her and to meet her daughter who had joined her to walk from Sarria.
As we were chilling we had a message from Rian to say the Cathedral was already filling up (at 6 for a 7:30 Mass), so we hot footed it up there to find standing room only! We managed to squeeze ourselves onto some steps at the back with Laura and then had a long wait.
The service started at 7:30 and even though we couldn’t understand anything we stood and sat when needed. The priest seemed very kind welcoming pilgrims from all over the world. After an hour, and right at the very end, they swung the botafumeiro, the huge incense burner. It went the whole length of the cathedral and seemed like it almost touched the roof!
Once the service had ended we went with the girls to try to find food. The streets were heaving but we eventually found an organic restaurant and I had a mini pizza and Jane a salad and sausage. We were all hanging by then so decided to call it a day.
Tomorrow we find our Airbnb and have a day being a tourist.
13 notes · View notes
eopederson · 1 year
Text
Tumblr media
Casas al borde del Obradoiro - casas na beira do Obradoiro, Santiago de Compostela, 1984.
13 notes · View notes
kinocube · 7 months
Text
Tumblr media
Aquí está Sofía de Kinocube, con Fran da Lobeira, en representación á Asociación Cultural Obradoiro Dixital Galego! 🥳
Obradoiro Dixital é para iso, para visibilizar as redes en galego, para darlles bóla 🚀 Orgullo de socies que o fixeron posible! Para vós, grazas!!
Xuntes, máis fortes!
Tumblr media
2 notes · View notes
coralrodriguezgarcia · 8 months
Text
Tumblr media
👏O CONCELLO DE CERVO PON EN MARCHA O PROGRAMA 𝐴R𝑅U𝐺U𝐼Ñ𝐴S DIRIXIDO Á POBOACIÓN MAIOR DE 60 ANOS
👉A proposta integral de envellecemento activo, e que se prolongará inicialmente ata o mes de xuño, inclúe talleres de memoria, talleres terapéuticos ou rutinas de exercicios para contribuír a dinamizar o seu día a día e fomentar a súa socialización
👉O prazo de inscrición está aberto ata o 15 de febreiro na Casa da Cultura
O Concello de Cervo vén de deseñar un novo programa dirixido especialmente á poboación maior de sesenta anos baixo o título “Arruguiñas”.
A iniciativa, que foi presentada este mediodía no auditorio da Casa da Cultura pola rexedora, Dolores García Caramés, e pola edil de Servizos Sociais, Pilar Armada, artéllase sobre catro piares fundamentais: taller de memoria, móvete, actívate e talleres terapéuticos; todas estas propostas compoñen unha iniciativa transversal pensada para este nicho de poboación co obxectivo de contribuír a dinamizar o seu día a día, e de que se manteñan activos e activas social, físico e mentalmente.
🗣Tal e como explicou a alcaldesa, “levamos meses configurando con moito mimo este programa co que pretendemos chegar a toda a veciñanza que se atope neste etapa de madurez, para ofrecerlles todas as ferramentas e os recursos posibles para mellorar o seu desenvolvemento persoal durante esta etapa da vida, motivándoa a permanecer activa e recordándolle o papel fundamental que desempeñan no noso municipio”.
A rexedora apuntou que levamos xa moitos anos programado os talleres de memoria nas diferentes parroquias con gran éxito de participación, pero pensamos en crear un programa máis amplo, completo e transversal baixo o paraugas de “arruguiñas”, para o que tamén contamos coa colaboración da asociación Saúde Mental A Mariña que impartirá os talleres terapéuticos que terán lugar cada venres, na Casa do Mar, en horario de 16:00 a 17:00 horas. Serán uns encontros moi bonitos que servirán tamén de convivencia e intercambio de experiencias coas persoas que padecen algún tipo de trastorno mental, usuarias desta asociación –apuntou a rexedora- que lle trasladou o agradecemento do Concello a esta asociación, a través da súa directora, María José Novoa “por estar sempre dispostos a colaborar, por esa reprocidade constante en todas cantas iniciativas se programan”. Entre os obradoiros previstos para os próximos meses con esta asociación están un taller de resina, un textil, un de elaboración de xabóns artesanais e un de deseño de libretas e axendas.
Ademais, como se dixo o programa contempla un taller de memoria no que se traballarán técnicas e estratexias co fin de fortalecer e rehabilitar a atención, a orientación, a memoria, o razoamento, a linguaxe, o cálculo, a psicomotricidade e as funcións cognitivas en xeral; que terá lugar, inicialmente, na biblioteca de Cervo, os martes e xoves de 16:30 a 18:00 horas; e en San Ciprián, os luns e mércores de 17:00 a 18:30 horas na Casa do Mar. Tamén se levarán ás outras parroquias se se cumpre o mínimo de 6 persoas inscritas.
Por outra banda, actívate terá lugar cada martes na Casa do Mar, cada martes, en horario de 11:30 a 12:30 horas cos seguintes talleres:
• Conectámonos, dirixido a favorecer o manexo das novas tecnoloxías
• A miña voz interior, taller no que se traballará a mente desde os recordos e as emocións na procura dunha activación cognitiva.
• A miña mente,enfocado a estimular, potenciar, recuperar e preservar as actividades sociocognitivas.
• Envellecemento activo, enfocado á estimulación das habilidades manipulativas e á psicomotricidade fina.
Ademais “Arruguiñas” tamén inclúe o programa Móvete, co fin de favorecer a incorporación de exercicios á rutina diaria para manterse activos/as, fomentando ademais a socialización. Será os luns e mércores, de 9:30 a 10:30 horas, na Casa do Mar.
E un martes ao mes terá lugar a iniciativa CHARLANDO, que serán encontros informais e didácticos con profesionais de diferentes sectores da sociedade.
Tal e como afondou a alcaldesa, “tamén quixemos achegar Arruguiñas ás persoas usuarias do Centro de Día Residencia”. Levaremos alí o programa actívate, cada xoves, pola mañá; e promoverase tamén o obradoiro coas túas mans cada mércores e venres de 11:00 a 12:00 horas; un taller de manualidades para traballar a atención e a concentración, e a súas habilidades cognitivas.
As persoas interesadas en inscribirse teñen ata o 15 de febreiro para facelo na Casa da Cultura, e o taller comezarase a impartir na semana do 19 de febreiro.
Con Adaoemam A Mariña
3 notes · View notes
avpalavea · 2 years
Photo
Tumblr media
🎃 O vindeiro venres 28 de outubro celebraremos a Festa de Halloween-Samaín deste ano. 👻 Realizarémola no Centro Cívico de Palavea de 17:30 a 19:30 h. Contaremos cun obradoiro de bolsas de truco ou trato e con animación infantil que constará de diferentes xogos e diversión para nenas e nenos a cargo de @totem_gestion 🍬En torno ás 20:30 h. as familias e as nenas e nenos pasarán a buscar chuches polo barrio coas súas bolsas. Organiza a Asociación vecinal "Os nosos lares" de Palavea (@avpalavea) coas nais e pais molones do barrio Colabora: Concello da Coruña @coruna_gal *Correximos o post xa que antes a data do cartel estaba mal posta #Palavea #halloween #samaín #trucooutrato #festa #infantil #rapazada #totemgestiom #avpalavea #concellocoruna #animacion #obradoiro #coruñabarrios #avvcoruña #coruñea #acoruñamola (en Palavea La Coruña) https://www.instagram.com/p/Cj3aGT6sFjh/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
micompostela · 1 year
Video
youtube
La poste espagnole recommande 10 choses à faire durant votre séjour à Compostelle :
1. Dès votre arrivée Venez au bureau de poste CORREOS (Rúa do Franco, 4) pour laisser votre sac à dos (avant de vous rendre à votre auberge/hôtel/casa/whatever), votre vélo ou votre canne/vos bâtons dans le débarras ou pour les renvoyer chez vous. Vous ne pouvez pas entrer dans la cathédrale avec un sac à dos et la ville est bien plus agréable sans fardeaux. Nos horaires sont du lundi au vendredi de 08h30 à 20h30 et nous sommes fermés les samedis, dimanches et jours fériés.
2. Entrez dans la cathédrale de Saint-Jacques-de-Compostelle. Cela se fait généralement par la Plaza de Platerías, sauf pendant les années saintes où cela se fait par la Porte Sainte. Embrassez l’îcône de l’Apôtre ou descendez voir le tombeau. Vous pourrez profiter de la messe des pèlerins à 12h00 et 19h30.
3. Faites le tour de la la cathédrale pour découvrir la Plaza del Obradoiro avec l'Hostal de los Reyes Católicos et le Pazo de Raxoi, la fontaine des chevaux de Platerías, le Seminario por la Azabachería, ou pour vous asseoir et vous reposer dans la Quintana.
4. Ne manquez pas le Mercado de Abastos avec le meilleur de la gastronomie galicienne : poissons, fruits de mer, légumes, poulpes... que vous pourrez déguster sur place.
5. Traversez l'Alameda. Vous pouvez prendre une photo avec les « Dos Marías » et profiter des belles vues depuis « Eucalipto del Amor ».
6. Buvez un verre de vin… ou deux, accompagnés des meilleures tapas. Dans toute la ville, vous trouverez des bars et des restaurants, dont beaucoup sont concentrés dans le centre-ville le long de la Rúa do Franco, de la Rúa da Raiña et des environs.
7. Visitez le siège de l'Université de Saint-Jacques-de-Compostelle avec son jardin-cloître, et si vous êtes amateur de bibliothèques, ne manquez pas celle de la Faculté d'histoire.
8. Perdez-vous dans le vieux quartier pour découvrir la vie de ses rues : Rúa Nova avec ses théâtres, les arcades de Rúa do Vilar, le Preguntorio,…
9. Découvrez San Martín Pinario, l'escalier, les gargouilles et la façade plateresque. Dans le quartier vous découvrirez des bars avec de belles terrasses et jardins pour profiter des beaux jours.
10. Promenez-vous dans la Puerta del Camino : profitez du parc Bonaval, visitez le Museo do pobo Galego pour découvrir la culture galicienne, ou le Musée d'art contemporain (CGAC), et si vous avez le temps, montez à la Ville de Culture sur le Mont Gaiás.
2 notes · View notes
elperegrinodedios · 2 years
Text
Cuando el peregrino llega a su destino es como encontrar su Tierra prometida.
Tumblr media
📷 La catedral de Santiago - Plaza de Obradoiro
lan ✍️👣
13 notes · View notes
txerrac · 2 years
Photo
Tumblr media
La escalera principal de la catedral de Santiago, la de la fachada de la plaza del Obradoiro, es de estilo renacentista y fue realizada por Ginés Martínez en el siglo XVII (en Santiago De Compostela, Galicia, Espana) https://www.instagram.com/p/Cp0OCF9tZ62/?igshid=NGJjMDIxMWI=
2 notes · View notes
carloskaplan · 7 months
Text
Tumblr media
San Xerónimo, do Veronés (e obradoiro)
10 notes · View notes