#o kadar mutsuzum ki

[harepare]

yasine zirliyorum suanda

[sinekkapan]

⭒

[yaralanma]

o kadar mutsuzum ki şu an nasıl anlatılır onu bile bilmiyorum çok öfkeliyim her şeye

[gunesinkeyfininkahyasi]

o kadar mutsuzum ki anlatamam

[kotukarma]

Düşlerimin ıssızlığında kaybolmuş haldeyim..

Kendime saygı duyup yeni bir manyetik alan yarattım..

Olan bitenleri izliyorum sadece. Hiçbir olay şaşırtmıyor artık beni.

Yorgun uyanıyorum, biraz da mutsuzum son zamanlarda.

Hiçbir şeye bağlanamamak insanın boşluk ve anlamsızlık duyguları yaşamasına neden oluyor.

Her insanın derininde kendinden az çok gizlediği, içinde çocukluk dramının aksesuarlarının bulunduğu bir arka odası vardır. Kimseyi sokmadığı bu gizli odasına mutlaka girecek olan yalnız kendi çocuklarıdır.

O gizli odalarda, kaçıncı kez ölüyordum hatırlamam.! Ölümlerimi hatırlayacak kadar ayık gezmedim; İlk öldüğüm günden beri..

Böyle laflar edince, şiir gibi konuşuyorsun diyorlar, şiir değil ki bunlar diyorum, kafam karışık. Arada kafiyesi tutuyor farkında olmadan, o da başlangıç seviyesinde şizofreni belirtisiymiş..

Zihnimin karanlığı, paslı bedenimi ele geçirmiş ve işin kötüsü savaşacak hâlde değilim. Yüzümde masum bir gülümseme, çürümüş bir kalp ve kasvet dolu hayatım. İşte ben buyum.

Her şeyin herkese anlatılmayacağını öğrenene kadar; çok tanışacak, çok konuşacak, çok yanılacaksın

Neyin külfetini çekiyorsan seni oradan çekip çıkarayım isterken " zaman kimseyi umursamaz " farkındalığı ile irkildim..

Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin.

[alexay76]

Evlendim Ama Eski Sevgilimle Sikişe Devam

Selam arkadaşlar, ben Boludan Cemre. Evliyim. 30 yaşındayım, 1.70 boyunda, 65 kiloda, kumral, beyaz tenli, çekici bir bayanım. Fiziğim düzgündür yani. Benim hikayem, ben başka biriyle evlendikten sonra eski sevgilimle yaşadığım sevişmelerim hakkında. Ben şimdiki kocamla evlenmeden 6 yıl önce, Murat benim sevgilimdi, gözümü onunla açmıştm, ilk gördüğüm yarrak da Muratın yarağıydı. Muratla deliler gibi sevişirdik, ama kızlığıma hiç dokunmadı. Saatlerce göğüslerimi yalardı, amımı ise öyle bir yalar ve emerdi ki, amımın dudaklarını koparırcasına. Amımı yalarkende parmağını göt deliğime sokardı ve ben sular seller gibi orgazm olurdum. Sonra dayanamaz yalvarırdım, “Sik beni aşkım, kadın yap!” diye, ama o, “Kızlığını kocana sakla!” deyip, amımdan sikmezdi. Bir seferinde ben, “Yarağını içimde istiyorum, götümden sik bari aşkım!” deyince, “Bak o olur işte!” deyip götümü sikmişti. Murata 5 yıl boyunca götümü siktirdim. Muratın siki oldukça kalındır, götümü sikerken dağıtırdı, günlerce götümün üstüne oturamazdım…

Muratla evlenme planları yapmaya bile başlamıştık. Ama Muratın ailesi köyden bir akrabalarının kızıyla evlendirmek isteyince ayrıldık. Ben de ona inat olsun diye, hemen ilk kaşıma çıkan adamla (şimdiki kocamla) evlendim. Kocamla her gece sabahlara kadar sikişirdik, ama yinede mutsuzdum, Muratı hiç unutamadım. Ben evleneli 1 yıl geçmişti ve Muratla hiç görüşüp konuşmuyorduk.

Bir gün ben Cafede oturuken telefonum çaldı, arayan Murat idi. Çok kızgındım ona, açmadım meşgule aldım. Hemen mesaj attı, “Aç telefonu, önemli!” diye ve birdaha aradı. Merak edip açtım busefer. Beni yolda görmüş, benimle konuşup dertleşmek istiyordu. Uzun uzun düşünüp buluşmayı kabul ettim. Belirlediğimiz yerde arabasına bindim, şehir dışına, ormana, eskiden buluştuğumuz yere gittik. Arabayı durdurdu, ama heyecandan titriyordu karşımda. Bir anda boynuma sarıldı ve “Çok pişmanım aşkım, sana haksızlık yaptım. Çok mutsuzum, eşimden nefret ediyorum!” diye. Okadar içtendi ki, dayanamadım ben de ona sarıldım ve ikimiz de ağlamaya başladık. Derken dudaklarımız buluştu, dakikalarca deli gibi öpüştük…

Sonra Murat arabanın koltuğunu yatırdı, ben sırt üstü yattım. Bir çırpıda hem beni hem kendini soydu. Kafasını göğüslerime gödü ve memelerimi emmeye ısırmaya başladı. Bense daha da bastırıyordum, “Ye aşkım göğüslerimi, ye bitir!” diyordum. Bunu yapmasını ne kadar da çok özlemişim. Memelerimden göbeğime indi, ordan da amıma. Amımın dudaklarını ayırıp klitorisimi öyle bir emiyordu ki, ben anında boşaldım. Amımın içine dilini sokuyor, beni diliyle sikiyordu. Yarım saat kadar yaladı ve ben bu sürede 2 defa daha orgazm olup boşaldım ağzına. “Yalvarırım Murat sik beni! Kızken hep götümü siktin, şimdi amımı sik dağıt!” dedikçe yalvartıyordu beni…

Yalvarmama dayanamayan Murat, bacaklarımı omuzuna aldı ve amıma öyle bir yüklendi ki, amımı yara yara sikinin tamamını bir anda kökledi amıma. Zevkten ölebilirdim o anda. Dudaklarımı öperekten, yavaş yavaş amımı sikmeye başladı. Çok geçmeden ben yine boşaldım. Murat en az 20 dakika siker öyle boşalırdı. Yarağını amımdan çıkarıp, amımdan akan suları iyice yalayıp yuttuktan sonra tekrar yerleştirdi ve sikmeye devam etti. Çok sert sikiyordu. Bir yandan da memelerimi avuçlayıp, uçlarını eziyordu. 15 dakika kadar hızlı hızlı gidip geldikten sonra yavaşladı. Anladım ki boşalacaktı, “Çıkarma aşkım, içime boşal!” deyince, bir anda titremeye ve tüm döllerini içime boşaltmaya başladı. Yarağını amımdan çıkarmadan üstüme uzandı, bir süre öylece kaldık, dinlendik…

Ogün ormanda 3 saat daha kaldık. Bu süre içerisinde 2 defa daha amımdan ve 1 sefer de götümden sikti beni. Götümden sikmesini de çok özlemiştim, zira şimdiki kocam hiç götten sikmiyordu beni. Eski sevgilim Muratla bu gizli ilişkimiz 4 yıl daha sürdü. Kocamdan arta kalan zamanlarda kendimi hep pendik escort eski sevgilime siktirdim. Ama artık görüşmüyoruz, iş için İstanbula taşındılar. Kocam olacak adam ise artık beni eskisi gibi sikemiyor, sikse de bu sikmeleri ‘Görev’ gibi geliyor ve heyecan vermiyor. Murat da yok, ben de kendimi başkalarına siktirmeyi düşünüyorum. Çünkü kocamı aldatmanın ve gizli sikişmenin heyecanı başka!

Hepinizin yaraklarından öpüyor, bol sikişler diliyorum

[siyahtanbiiradam]

Diğer insanların acısının doğasını, seviyesini, hiçbir şeyi anlamıyorum. Buna nasıl tahammül ediyorlar? Her günü pes etmeden, umutsuzluğa kapılmadan, intihar etmeden, hatta siyaset tartışmaya devam ederek nasıl atlatıyorlar? Bu kadar katı ve egoist olabilirler mi? İşlerin böyle olması gerektiğinden o kadar eminler ki kendilerinden bir kez bile şüphe duymuyorlar mı? Eğer öyleyse, sanırım katlanmak daha kolay olabilir. Merak ediyorum, insanların böyle olup olmadığını ve onları mutlu eden şeyin bu olup olmadığını merak ediyorum. Bilmiyorum işte. Acaba geceleri rahat uyuyorlar mı? Sabah dinç uyanıyorlar mı? Nasıl rüyalar görüyorlar? Yolda yürürken ne düşünüyorlar? Düşündükçe daha da anlayamaz hale geliyorum ve kendimi, yalnızca benim tamamen farklı olduğum şeklindeki korkunç, rahatsız edici düşüncenin saldırısına uğramış buluyorum. İnsanlarla genelde konuşmam bile. Neyi nasıl söylemem gerektiğini de hiç bilmiyorum. Küçük olduğum yaşlarda bile insanlar arasında yaşayamayacağımdan şüphelenmeye başlamıştım. Ne başkalarıyla tartışabilir ne de kendimi savunabilirdim. Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu. Melankolimi ve öfkemi gizlemek için büyük çaba sarf ettim ve insan gibi davranma yeteneğime hiçbir şekilde güvenmediğim için tüm korku ve endişelerimi toplayıp göğsümün derinliklerinde bir kutuya sakladım. Bana düşen, her zamankinden daha şiddetli ıstırap çekmek için bir pis, aşağılık suçu diğerinin üstüne koymak. Hayatın kendisi tüm suçların kaynağı. Artık ne mutlu ne de mutsuzum.

Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran dünyanızda tek gerçek şey bu. Her şey geçip gidiyor. Hoşçakal 🪽

[bitkinback]

This too shall past

Bir karar aldım.

Yıllar sonra pişman olup olmayacagimi göreceğiz. Şu an çok mantıklı ve alınması gereken bir karar gibi geldi. Ama o kadar ağır ki saatlerdir instagramda boş yapıyorum.

Instagramda takip ettiklerimden biri fasi geziyor. Geçen sene gitmistim, severim. Biri japonyayi geziyor. Bir ay sonra, nasipse gideceğim. Bir başkası Sri Lanka. Gideceğimi hiç düşünmüyorum ama güzel yerler. Her gün onların storylerini özellikle izleyip ne yapmışlar diye bakıyorum.

Ben de bugün kendimce planlar yaptım. Bir yere seyahat ederken planlama aşamasında chatgpt kullanıyor musunuz? Eğer kullanmıyorsaniz acayip çok şey kaçırıyorsunuz. Chatgpt gerçekten akıllıca kullanıldığında müthiş bir icat.

Bir de female only gym e kaydoldum ama gideceğimi hiç sanmıyorum. Bir de 3 ay commit etmek gerekiyormuş. Kaydeden kıza ben o kadar commit edemem filan derken kız ustaca lafı değiştirip beni kaydetti :D Bir noktada ne yaptığını anladım ama kız çok akıllıca bir satış stratejisi kullandığı için bir şey demedim djjd.

Öyle işte. Biraz mutsuzum ama geçecek.

[negecmisenedegelecege]

anlatmak istediğim çok şey var. bağıra bağıra o zehri kusmak istediğim çok günah var bedenimde. kan gelene kadar göz yaşlarımı dökmek istedigim çok acı bir geçmişim var. ben o eve bir daha geri dönemedim. bunun acısı geçmiyor. alışamıyorum. ben bu dünyaya, düzene, acımasızlığa alışamıyorum. ilk okudugum kitabın sonunda da ölüm vardı. 11 yaşında okumak bir suçtu belkide. belki de okumak her zaman iyi olan bir şey degildi. fakat okudum. intiharı 11 yaşımda o kitaptan ögrendim ben. bir apartman boşlugundan ögrendim. yurdu da ilk o kitaptan öğrenmiştim. acımasızlığı da. ben fark etmeden o kitap da hayatımı okudum. çocuktum. hiç çocuk olmamama ragmen çocuktum yinede. suçlu kim? beni küçükken korkularımla baş başa uyumama zorlayan annem mi yoksa hiç saçlarımı okşamamış babam mı? yoksa henüz 10 yaşındayken benden 30 yaşında ki bir kadının olgunluğunu bekleyen abilerimde mi? şimdi herkes hayatında mutlu. ben niye mutsuzum anne? benim neden yaram bu kadar derin ve kabuk bağlamıyor? neden ağlıyorum sen uyurken anne? hani anneler hissederdi anne?

[kahvemsogumadan]

Kalabalıklar içinde yalnızım demiş ya biri, bugün kendimi tam bu cümlede buldum. Ailem var, biliyorum yanımdalar ama diyorum ki bugün desem ki geliyim yanınıza temelli, mutsuzum burada desem tamam derler mi. Hiç ikiletmeden beni kabul ederler mi, hiç sanmam. Sonra dertliyim bi arkadaşımı arayıp derdimi paylaşayım diyorum o da yok. Var da yok işte. Öyle yalnızım. Öyle mutsuzum. Neden insanları umursuyorum, beni üzen insanları neden gözümde bu kadar büyütüyorum. Her gece dua ediyorum içme bi ferahlık versin Allahım, daha rahat olmak kafama hiç bir şey takmak istemiyorum.

[eylulserinligi]

o kadar iğrenç bir gün ki ağlamaktan başım ağrıyor artık şu sıralar hayatımda beni mutlu edecek şeyler de hiç yok çok mutsuzum

[uykusuzzzzzzzzzzzz]

Ulan o kadar uzun süredir mutsuzum ki ve tünelin sonunda ışık o kadar görünmüyor ki, iş kötü rüya görüp şükürle uyanmaya mı kaldı ?

[birkudema]

Düşlerimin ıssızlığında kaybolmuş haldeyim..

Kendime saygı duyup yeni bir manyetik alan yarattım..

Olan bitenleri izliyorum sadece. Hiçbir olay şaşırtmıyor artık beni. Yorgun uyanıyorum, biraz da mutsuzum son zanlarda. Hiçbir şeye bağlanamamak insanın boşluk ve anlamsızlık duyguları yaşamasına neden oluyor. Her insanın derininde kendinden az çok gizlediği, içinde çocukluk dramının aksesuarlarının bulunduğu bir arka odası vardır. Kimseyi sokmadığı bu gizli odasına mutlaka girecek olan yalnız kendi çocuklarıdır. O gizli odalarda, kaçıncı kez ölüyordum hatırlamam.!

Ölümlerimi hatırlayacak kadar ayık gezmedim; İlk öldüğüm günden beri..

Böyle laflar edince, şiir gibi konuşuyorsun diyorlar, şiir değil ki bunlar diyorum, kafam karışık. Arada kafiyesi tutuyor farkında olmadan, o da başlangıç seviyesinde şizofreni belirtisiymiş.. Zihnimin karanlığı, paslı bedenimi ele geçirmiş ve işin kötüsü savaşacak hâlde değilim. Yüzümde masum bir gülümseme, çürümüş bir kalp ve kasvet dolu hayatım. İşte ben buyum. Her şeyin herkese anlatılmayacağını öğrenene kadar; çok tanışacak, çok konuşacak, çok yanılacaksın Neyin külfetini çekiyorsan seni oradan çekip çıkarayım isterken " zaman kimseyi umursamaz" farkındalığı ile irkildim..

Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin.

[kafkaslordu]

O kadar uzun süredir mutsuzum ki neden mutsuz olduğumu hatırlamayacak haldeyim..

[huzun1u-b1r-sask1n]

İçimde anlamdıramadığım bir durgunluk var. Sebebini bilmiyorum. Bir süredir o kadar mutsuzum ki ama bir o kadar da mutluyum garip bir şekilde. Bazenleri böyle bir hüzün doluyor göğsüme durduk yere. Ne yapmam gerek bilmiyorum.

[roseaalways]

O kadar uzun süredir mutsuzum ki hissettiğim hiçbir şey yok. Elle tutulur bi tane bile mutluluk olmaz mı ya?

Olmuyor.