#noaberschap

[erikvelema]

Niks is gemakkelijk!

[slechterick]

What's your beef with Enschede lmao?

Het heeft enkel de nadelen van een stad en geen van de charmes van een dorp. Net te groot en sprawled out dat je een auto nodig hebt voor veel dingen, niet groot genoeg om alles binnen de stad te hebben; niet klein genoeg voor noaberschap, niet groot genoeg voor privacy-in-numbers; groot genoeg voor koopjes/dagjestoeristen, niet groot genoeg (of aantrekkelijk genoeg – alle historische gebouwen zijn platgebombardeerd in WWII) om de straten gezellig vol te krijgen; plattelands genoeg dat er veel natuur in de buurt is, maar desondanks te stedelijk om ooit echt het gevoel te hebben dat je in the middle of nowhere bent; etc etc

Het is gewoon een hele hoop 'meh' waar ik 18 jaar gewoond heb

[rtvideaal]

Jaarlijkse schoonmaak dag van Buurtvereniging Oosterwijk

Zaterdag was het weer tijd voor de jaarlijkse schoonmaak dag van buurtvereniging Oosterwijk. De buurtleden waren allemaal van mening dat het zwerfvuil dit jaar erg is meegevallen en dat is een goed teken. Omdat de hoeveelheid zwerfvuil meevalt was werd er nog even overlegt of volgend jaar dan wel nodig is om weer rond te gaan, maar het “Noaberschap” en de samenkomst van de buurtleden hebben de…

[eemskrant-blog]

Lancering zorgtelefoon Noaberschap Bierum Bierum – Op woensdag 18 oktober wordt de zorgtelefoon gelanceerd in Bierum. Met veel bombarie zal huis aan huis een folder verspreid worden in en om het dorp.

[de-meerpeen]

Hoe is het met Joost en Ilse Janssen?

Lokaal nieuws: 'Hoe is het met Joost en Ilse Janssen?'

Een interview met oud-Wieringermeerders Joost en Ilse Janssen, nu dromenwaarmakers met hun bungalowpark Wolferswoud te Zelhem. Hoe bevalt het leven in de Achterhoek? “Leven in de Achterhoek verschilt in veel opzichten niet van de Wieringermeer, een hechte gemeenschap waar Noaberschap (buurtschap) heel belangrijk is.” Gaan jullie wel eens naar De Graafschap voetbal kijken? “We hebben 2…

[join-the-dutch-clan]

Dutch accents: Twents/Sallands

I feel like making a series of phrases and words used in different Dutch accents, so here's the first post ^^ (My whole family comes from Twente/Salland, so this one's the easiest for me).

It was hard to stick to a certain theme, so these words/phrases are totally random.

Words:

Berre - bed

Bokse - pants

Eerappel - potato

Goan - to go

Hellig - angry

Krang - inside out

Noaberschap - the mindset that you should help your neighbours when they're in need of it.

Onmeunig - incredibly, very

Stoete - bread

Wichter - children

Phrases:

Goed te pas zijn - to feel good

Plat praten (you pronounce praten without the e: pratn) - to talk with an (Twents) accent

Verdan goan - to go on

Machtig mooi/slim/other adjective - very beautiful/smart/etc.

Nie wies - crazy

Wat ist? - what's the matter?

(Doe) heanig an - take it easy

Goa-j met (hen) brommers kiekn? - do you want to go and kiss (or have sex)?

[mantingerdijk]

Vinden ze leuk, wij niet

Vinden ze leuk, wij niet

Vannacht over de Mantingerdijk naar huis terugkerende jongeren, richting Mantinge. Veel herrie en diverse vernielingen. Bord van Natuurmonumenten omgetrapt, posters bushokje gesloopt en wat er verder op hun pad nog is vernielt.

Tijdelijk herstellen, later mat de vrijwilligers opknappen.

.

.

Slecht noaberschap. Noaberschap of naoberschap bunt de gezamenleke noabers in ne kleine sociale,…

[groningsnieuws]

Commissaris der koning René Paas : “'Noaberschap' zit in onze traditie. Daar kunnen we nu uit ...

Groningen was vorige week de laatste provincie waar nog geen mensen positief waren getest op het virus. Maar dat is slechts een faseverschil. Gisteren ... meer https://www.google.com/url?rct=j&sa=t&url=https://www.gic.nl/nieuws/commissaris-der-koning-rene-paas-van-groningen-noaberschap-zit-in-onze-traditie-en-daar-kunnen-we-nu-uit-putten&ct=ga&cd=CAIyGzdiZTM2OTAwNTFkODk0MDk6bmw6bmw6Tkw6Ug&usg=AFQjCNFhqgTTHsE6G0WJ37x3Lepn4ldTwA

[kleindeensgeluk]

Daar waar ik vandaan kom in Nederland, bestaat er zoiets als noaberschap (nabuurschap). Als je dan naar de grote stad of naar het buitenland verhuist, verdwijnt dat wat naar de achtergrond. Maar toch – je kan het kind uit Salland halen; Salland verdwijnt nooit helemaal uit het kind.

Daarom probeerden we het hier in ons oude Kopenhaagse arbeiderswijkje ook. Dat ging zo.

8 november, 17.01:

“Omdat we zo blij zijn om hier te wonen. En omdat we wat Deens/Duits/Nederlandse kersthygge met onze buren willen delen.

      8 november, 22.51:

De reacties op ons initiatief varieerden van ‘det kan blive hyggeligt’ tot ‘det lyder rigtigt hyggeligt’.

16 december, 14.36:

“Zeg Caro, hoeveel buren hebben zich eigenlijk aangemeld? Ik heb nu 5 liter glühwein, denk je dat dat genoeg is?”

“Geen idee. Ergens tussen de 2 en de 32? Misschien moeten we nog wat van onze reservebekers uit de kelder halen.”

16 december, 14.52:

“Denk je dat ze allemaal op tijd komen? En hebben we eigenlijk wel genoeg snacks? We hebben alleen wat van die pebernødder – ik weet niet hoor. Wat past er eigenlijk nog meer bij glühwein? Hebben we nog iets? Olijven ofzo?”

“NEIN! Keine Oliven! Bij glühwein kun je alleen zoet eten, geen hartig, hoor je!”

“Ohh ok prima.”

16 december, 15.00:

“Het is precies 3 uur, ze zijn te laat! Nepdenen!”

16 december, 15.01:

DINGDONG!

“Hej wij komen voor de glühwein!”

“Ja hoi dat klopt dat is hier ik ben Caroline hej.”

“Ok ja hoi wij zijn van nummer 7.” “Wij van nummer 3.” “Wij van nummer 29.” “Wij van de straat hierachter. We hebben elkaar gezien met onkruidwieden.” “Oja ok nou gezellig kom binnen hoe heten jullie eigenlijk?”

<Onverstaanbaar gemompel>

<Mental note: onthoud huisnummers en zoek er later namen bij>

“Alsjeblieft, koekjes.” “Alsjeblieft, chocolaatjes.” “Alsjeblieft, een kerstster.”

16 december, 15.04:

DINGDONG!

“Hej hier was glühwein toch!?”

“Ja kom binnen ik ben Caroline en jullie?”

“Ok ja hoi wij zijn van nummer 27.” “Wij van nummer 15.” “Wij van de straat verderop.” “Leuk, gezellig, kom binnen!” <Mental note: onthoud huisnummers, namen komen later wel>

“Alsjeblieft, een bevroren suikercake, kun je afsnijden en dan steeds per stukje bakken, lekker hoor.” “Alsjeblieft, zelfgebakken koekjes.” “Alsjeblieft, een plant.”

16 december, 15.09:

“Kijk hier Duitse glühwein maar als je er Deense rommel <amandelen en rozijnen, CB> in wilt dan mag dat natuurlijk ook.” “Lekker.” “Lekker.” “Lekker.” “Onkruidwieden.” “Hoe lang wonen jullie hier?” “Geweldig, met die keuken aan de achterkant. Wat doen jullie met de oude keuken?” “Verbouwing lang geduurd?” “Hoe oud is ze?” “Hoeveel talen spreekt ze?” “Jullie Deens is ook goed zeg!”

16 december, 15.31:

“De rondleiding begint! Oude keuken nieuwe keuken kelder douche verbouwing trapopening ja mooi licht en ruim drie slaapkamers boven oh jullie hebben het anders ja mooi he met die oorspronkelijke balken ja ook wc boven architect is echt onmisbaar met zo’n project had het niet kunnen overzien met een kleine baby nee snap ik.”

16 december, 16.31:

“Nou we gaan maar eens naar huis, eten maken, zondagavond he.” “Ja hier ook.” “Ja hier ook.” “Wat een goed idee zeg, dit.” “Hebben jullie nog oppas nodig voor de kat of het kind?” “Ja nou nu je het zegt…” “Nou laat maar weten.” “Ja wij wonen hier al generaties lang dus doen dingen gewoon een beetje zoals we gewend zijn, dan verandert er nooit wat dus dat jullie nu een beetje opschudding veroorzaken is juist leuk.” “Doen jullie het volgend jaar weer?” “Ja hoor prima.” “Ok nou ik breng de DVD met de julekalender straks wel even langs ok?” “Is goed.” “Ok doei.” “Hej hej.” “Tak, det var så hyggeligt.”

16 december, 16.41:

Huis is weer leeg.

Naboskab. Het bestaat in het Deens net zo goed.

  Ik woon 5 jaar in Denemarken. Mijn emigratie voelt als gisteren maar toch kan ik -5 banen later, getrouwd, kind, huis gekocht- inmiddels concluderen dat ik in fase 5 van de 'settlement curve' ben geland. Daarom op de laatste vijf dagen van mijn lustrumjaar mijn Deense lustrumvijf: vijf dingen die me dagelijks klein Deens geluk brengen.

DINGDONG! "Hej wij komen voor de glühwein!" Deel 5 in de #DKlustrumvijf: over naboskab of nabuurschap. Daar waar ik vandaan kom in Nederland, bestaat er zoiets als noaberschap (nabuurschap). Als je dan naar de grote stad of naar het buitenland verhuist, verdwijnt dat wat naar de achtergrond.

[draenthe-blog]

People /// naoberschap is een kleine sociale, overwegend agrarische gemeenschap van noabers (buren). Iedere noaber heeft in het noaberschap een zogenaamde noaberplicht. Dit is de verplichting de andere noabers desgewenst met raad en daad bij te staan. Vanouds was het een heel ruime en intensieve vorm van burenhulp, die onontbeerlijk was voor de bewoners van boerderijen en in dorpen die niet kunnen rekenen op goede openbare voorzienin- gen To find out more check our tumblr through the 🔗 in bio

[publiekenieuwdienst]

2017, het jaar van de Goastok

Op de nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente Enschede sprak burgemeester Onno van Veldhuizen de hoop uit dat we ons in 2017 bewegen in de richting van een Noaberschap 2.0. Lees hier zijn hele toespraak.

Inleiding

Iedereen meer dan van harte welkom in onze Burgerzaal. Ik wens u en de uwen al het goede in 2017. Besonders auch unsere liebe deutsche Nachbarn, die sich die Mühe gegeben haben nach Enschede ab zu reisen. Willkommen und alles Gute für 2017.

U bent met velen en heeft er gehoor aan geven om iemand mee te nemen. Dat doet veel goed. We zullen het immers in 2017, de verschillen overbruggend, de angst voorbij, meer dan ooit samen moeten doen. Met uw aanwezigheid geeft u daar uiting aan.

We delen vrijheid, gelijkheid en broederschap. De broederschap, staat daarbij het meest onder druk en daarmee wankelen ook de andere twee. Zij horen onlosmakelijk bij elkaar. Er valt – zo leert de geschiedenis – niets fatsoenlijks af te spreken over vrijheid en gelijkwaardigheid, wanneer je de ander niet oprecht ziet als medemens waar je mee verbonden bent. Je deelt de stad en het leven. Doe je het anders en – die onsuccesvolle experimenten zijn er grootschalig geweest – dan is de één vroeg of laat “meer gelijk dan de ander (Orwell)”.

Maar hoe vind je broederschap in een stad met 160 nationaliteiten? Hoe vind je broederschap in een digitale netwerksamenleving met veel verbinding maar weinig hechting. Wie hoort erbij en wie niet? Wezenlijk en moeilijk nu Nederland de grootste zorgen heeft over immigratie en integratie, angst en polarisatie.

Een omgekeerd 1989

Dat is ook niet zo verwonderlijk. De jaaroverzichten terug te zien was geen pretje. Over 2016 valt weinig te vertellen dat we nog eens zouden willen horen. We leven in verwarrende, moeilijke tijden. Misschien zelfs een verandering van tijdperk, een omgekeerd 1989. Met de angst komen de muren tussen continenten, staten en mensen terug waar in 1989 de Muur juist viel en vrijheid bracht.

Tegelijkertijd is het voor veel mensen mooi geweest: de schaalvergroting, de marktwerking, de te flexibele arbeidscontracten, de eindeloze bezuinigingen, de lastenverzwaringen, de oneerlijke concurrentie en discriminatie op de arbeidsmarkt, de vervreemding, de stortvloed aan informatie, de keuzestress over zorg, verzekeringen, energie, de onbetaalbare schulden, de vaak gebrekkige toegang tot je recht, “overvraagd” zei iemand laatst. Ik denk dat dat waar is. De stress van het eigen leven belemmert het zicht op de ander.

En dan de toon van ons publieke debat. Een te vaak giftige ketel vol met verwijten, waarin polarisatie, anonieme bedreigingen, het spelen op de man en vrouw hoogtij vieren, ieder antwoord mag rekenen op wantrouwen en iedere oprechte betrokkenheid wordt op voorhand betwijfeld. “Dat zegt ie wel, maar dat bedoelt hij niet”. De dubbele agenda als standaard agenda. Arm algemeen belang.

Wij lopen zo in een spiegelpaleis. Beeldvorming gaat boven feiten. We kijken naar anderen door digitale schermen en zoeken in pers, politiek en rechtbank gretig de verschillen en conflicten. Wij zijn goed in individuele meningsuiting, veel minder in collectieve meningsvorming. Dat er straks 81 partijen meedoen aan de Tweede Kamer verkiezingen, past daar wel weer bij. Wie benoemt en vindt in al die diversiteit het gemeenschappelijke? Voor een samenleving is dat noodzakelijk en er is een enorme behoefte aan.

Hoe gaat het in Enschede?

Hoe gaat het onder dat alles – niet vrolijk makend beeld – met ons Enschede in ons Twente? Nou, eigenlijk – een beetje verwarrend is het wel – gewoon goed. Ook bij ons zie je de andere, vrolijke, kant van de Nederlandse medaille: het consumentenvertrouwen dat sinds de crisis niet zo hoog was; onze concurrerende economie die mondiaal op de 4e plaats staat; waar iedereen behalve de gepensioneerden en ambtenaren er volgens het CBS op vooruit gaan.

Alle kwetsbare instellingen van Orkest, Rechtbank en Reisopera tot FC Twente zijn dankzij de inspanningen van velen, die ook in 2017 nodig blijven, met elan en trots gebleven.

Ons stadscentrum doet het goed. ”Het jeukt hier van zelfvertrouwen” sprak iemand. U las het vast ook al wel in de krant: meer bezoekers (bijna 200.000), minder leegstand (opmerkelijke opmars) en een mooi aandeel van Duitse bezoekers en winkels.

In 2017 hopen we met de Kop van de Boulevard en de omgeving van het Koningsplein en het Ariënsplein tot een nieuwe impuls te komen: Enschede levert op, een knipoog naar het verleden. Dat is voor wonen, werken en onderwijs in het centrum een grote kans. En het Balengebouw in de wijk Roombeek, krijgt eindelijk bewoners; ruim 16 jaar na de vuurwerkramp, voor het eerst sinds 1973. Hetzelfde gebouw, met een volstrekt andere functie in een totaal andere omgeving; een levend monument. Het is weer een symbool van ‘come back kid’ Enschede. Wij staan altijd weer op.

Het aantal banen in onze stad was nog nooit zo hoog (bijna 84.000). De werkloosheid daalt harder dan in Nederland maar blijft met 8,5% relatief hoog. Zeker met de Duitse cijfers van buurgemeenten die rond de 4 à 5% belopen. De grens is nog lang niet uitgegumd. Er staan in onze stad nog steeds teveel mensen – zo’n 6900 – aan de kant. We zijn weliswaar niet meer de stad met het grootste aantal inactieven, maar het bereikbaar houden en maken van werk dichtbij en veraf blijft essentieel. Voor de mensen zelf, voor de stad en voor onze gemeenschappelijke kas.

Het aantrekken, ontwikkelen en vasthouden van talent dichtbij en veraf, van Pakistan tot Pathmos is ook toenemend cruciaal. Goede mensen zijn de concurrentie- en vestigingsfactor van de toekomst. Bedrijven komen daar op af en blijven om die reden. Onze Twentse onderwijsinstellingen – Universiteit, Saxion en ROC -doen het mondiaal, regionaal en lokaal uitstekend. We leiden in Twente de meeste technici op en het is onvergeeflijk dat we de opleidingspoorten te vroeg dicht moeten doen, wegens een gebrek aan geld. Heel fijn is weer wel dat we nu een internationale school hebben. Een cruciale vestigings- en blijf factor.

Andere plekken waar je het door dat talent ziet gebeuren zijn het vliegveld en het Kennispark. Hier ontpopt onze stad zich zichtbaar en voelbaar als pioneering city, waar overheid, onderzoek, onderwijs en ondernemers elkaar steeds beter weten te vinden. Ook hier mogen we à la Balengebouw op oude plaatsen, nieuwe wegen vinden. Daar zijn wij bewezen goed in en 2017 maken we ook daar toekomst.

Voor die toekomst willen alle 14 Twentse Gemeenteraden door met een Agenda voor Twente. Juist in werk en talent blijven investeren. Het kan ook niet anders en het is noodzakelijk. Het aantal mensen dat kan werken – de beroepsbevolking – zal hier niet groeien. De economische groei zal dus moeten komen uit een hogere arbeidsproductiviteit. Slimme dingen, slimmer maken. Dat zal van landbouw tot composieten, van drones tot circulaire economie moeten gebeuren, willen we mee blijven doen in wereldwijde markten en zo uit de economische groei die dat met zich mee brengt, de inkomensondersteuning en de zorg voor een steeds grotere groep mensen kunnen blijven betalen. Wie een bekken van welvaart wil zijn, kan zich niet als een vergiet gedragen. Ook dat is broederschap. Dat kunnen wij en hoort bij ons, hoewel het steeds moeilijker wordt. Een voorbeeld: bij de invoering van de AOW stonden tegenover één gepensioneerde 7 werkenden, nu is dat 4, in 2040 nog maar slechts 2 werkenden tegenover één gepensioneerde.

Noaberschap 2.0

Wat brengt en houdt ons samen? Waar zit de broederschap die de voorwaarde is voor gelijkwaardigheid en vrijheid? Mijn antwoord ligt in Twente en Enschede.

Twente is één van de grootste en echte gemeenschappen in ons land. Een levende en gekoesterde identiteit. Misschien is dat wel onze grootste kracht. Wij zijn trots op onze tradities zoals de de oale roop, Paasvuren en Vlöggeln en het levende dialect van “slepkeuken’’, “knetterbiel”, “bromstool” en “plattnbook”. Je hoort en ziet het terug bij heel verschillende mensen, ongeacht hun afkomst. Een open broederschap, waar je bij kunt gaan horen, die vaak kleinschalig is georganiseerd. Je noemt niet de straat waar je woont maar de buurt waar je huis staat en Noaberschap telt.

Wij, lieve mensen, zijn dus van de goastok en niet van de selfiestick. Een selfiestick houdt je in de lucht om de 1011e foto van jezelf te maken. Die goastok zet je op de grond op weg naar de ander.

Wij willen een samenleving en een Enschede waarin de meerderheid respectvol beslist zonder minderheid te verketteren en de minderheid dat evenmin bij de meerderheid doet. Waar het gesprek over onze gezamenlijke bestemming zo gevoerd wordt, dat niet alleen de grote mond spreekt, maar ook de stille stem van de kinderen en de volgende nog niet geboren generatie wordt gehoord. Een stad waar er zorg is wanneer het even niet of minder met je gaat. Een stad met een geweldsmonopolie voor de politie, waarin ondermijning die de vrijheid en gelijkwaardigheid van mensen afpakt, wordt uitgebannen. Een stad waar we alleen intolerant zijn tegen intolerantie. Een stad waar je het meer dan één keer mag proberen en de hele mens meer is dan alleen zijn mening.

Dat is niet iets dat je kunt bestellen, dat is wel iets dat je kwijt kunt raken.

Graag zou ik u volgend jaar meenemen naar een andere plaats in onze gemeente ergens in Boekelo, Usselo, Lonneker, Twekkelo, Glanerbrug of Enschede om daar met iemand, een club, instelling samen het nieuwe jaar te vieren. Ik wacht de uitnodiging af om daar met de goastok heen te gaan en ik hoop u daar weer in goede gezondheid te mogen begroeten en neem weer iemand mee. Als iedereen een stapje naar de ander doet, zonder af te wachten, dan wordt 2017 als jaar van de goastok een goed jaar. Wij bouwen bruggen, geen muren en neemt u van mij aan Enschede en Twente zijn het betere Nederland.

En daar horen inwoners bij die dat waar maken en een inspiratie zijn. Vier van hen mag ik namens ons allen eren met de Enschede Speld.

Dames en heren,

Het uitreiken van de Enschede-spelden is onderhand een goed gebruik bij de Nieuwjaarsreceptie. Een speld, die wordt toegekend aan personen wegens bijzondere verrichtingen voor de stad Enschede, voor een speciale zaak, of op een bepaald terrein. Met andere woorden een blijk van waardering voor ‘Helden in de Enschedese samenleving’. Enkele aanwezigen hebben een persoonlijke uitnodiging gekregen om er vanavond te zijn. De dames Radisha Abdoelkarim en Willemien Meijer en de heren Hassan Adlouni en Raymond Janssen zou ik dan ook graag naar voren willen vragen.

Mevrouw Radisha Abdoelkarim

U zet zich, ondanks uw drukke gezin, al jaren heel actief in als vrijwilliger voor de basisschool De Broekheurne. U bent de drijvende kracht achter heel veel activiteiten. Het motto van de school “Niet IK, niet JIJ maar WIJ” is daarbij op uw lijf geschreven!.

Daarnaast bent u ook voorzitter van de werkgroep wijkbudgetten De Posten. Mensen met elkaar verbinden door gezamenlijk activiteiten te organiseren, daar gaat het hierom. Met als doel de leefbaarheid in de buurt te verbeteren. U zet zich hiervoor in met veel energie en enthousiasme.

Meneer Hassan Adlouni

Als bestuur van de moskee hebt u het niet gemakkelijk gehad de laatste tijd. Als bestuur hebt u escalaties kunnen voorkomen toen tegen uw gebedshuis Molotovcocktails werden gegooid, terwijl daar mensen aanwezig waren. U koos een dempende rol richting de moskeebezoekers en media. Niet makkelijk, gezien de emoties in de gemeenschap en de aandacht die het voorval, ook in de media, heeft gekregen. Het getuigt van moed, lef en visie om op deze manier met deze ingewikkelde kwestie om te gaan. Als bestuur hebt er mede voor gezorgd dat het recht zijn beloop heeft gekregen.

Meneer Raymond Janssen

Leefbaarheid en veiligheid van het winkelcentrum Boswinkel ging en gaat u aan het hart. Niet alleen als ondernemer, maar vooral ook als persoon. Altijd zocht u daarbij op innovatieve en constructieve wijze de samenwerking met andere partners. Hierdoor heeft het winkelcentrum – mede door uw grote en tomeloze inzet – de 5de ster van het Keurmerk Veilig Ondernemen behaald als eerste winkelcentrum in Enschede! Tevens is het winkelcentrum in november vorig jaar het schoonste winkelcentrum van Enschede geworden. U bent niet alleen betrokken bij Boswinkel en stadsdeel West maar ook bij de stad.

Mevrouw Willemien Meijer

Als buurtbewoner vindt u het belangrijk dat bewoners participeren in activiteiten om de buurt leefbaar te houden. Dit laat u zelf met verve zien en door uw enthousiasme krijgt u andere mensen mee om mee te doen. Sinds de oprichting in 2003 bent u voorzitter van de werkgroep Boerenkerkhof. Met hart en ziel zet u zich met de andere leden van de werkgroep in om het Boerenkerkhof mooi, schoon en aantrekkelijk te houden. U organiseert ook kerstbijeenkomsten, midzomerconcerten, opschoondagen en als klap op de vuurpijl brengt u zelfs een boekje uit over dit historische stukje Enschede.

Dames en heren,

Voor u staan mensen die op zeer veel terreinen actief zijn en een voorbeeld van intensieve betrokkenheid bij de Enschedese samenleving. Ik wil u allen dan ook van harte feliciteren met uw Enschede-speld. U hebt hem zeker verdiend!

from 2017, het jaar van de Goastok

[dorpsgenoten]

Inburgeringscursus

Het is al dagen meer dan 30 graden hier in het Drents Friese Wold, en het zwembad is verreweg de beste plek om de middag door te brengen. Het is van een stichting,  die draait volgens mij geheel op vrijwilligers, en is door de collectieve inspanning van de gemeenschap echt prachtig, schoon, goed onderhouden en goed bemand.

Het zal wel door de imposante vrijwillige badmeester komen die voor ons de kinderen door het bad dirigeert dat ik aan de praat kom over het verenigingsleven met een lokale mevrouw naast me. En dan duiken ineens mijn frustraties op over de hedendaagse  ik-mentaliteit, die zeker ook heerst bij veel leden van verenigingen in de Randstad:

Dat men eigenlijk niet meer weet wat verenigingsleven is, zelden klaar staan om het werk te doen, vaak ook slechts een dienst afneemt, en direct klaagt als die dienst niet naar tevredenheid is.

Of is dat iets typisch van de Randstad? vraag ik me af.

Nee hoor, zegt de mevrouw stellig. Weet je, Noaberschap, dat hebben we hier nog steeds. Dat je wat voor de gemeenschap doet, zoals dat vrijwilligerswerk, en dat je naar elkaar omkijkt. Dat wordt ook van je verwacht hier in de dorpen als je hier woont, dat je actief deelneemt aan onze samenleving.  Het wordt je ook nagedragen als je het niet doet, wat logisch is. Iedereen moet zijn steentje bijdragen. En dan zijn er van die mensen van buitenaf die hier komen wonen die helemaal nergens iets mee te maken willen hebben. Dat vind ik prima dat je daar voor kiest. Iedereen mag leven zoals hij zelf wil. Maar dan moet je ook niet zeuren als je het ergens niet mee eens bent, en ook geen eisen stellen aan de gemeenschap. Dat recht heb je dan verspeeld hoor.

Zo is het, bedenk ik. Hoe simpel kan het leven zijn. We leven allemaal samen in dit land, en dat noaberschap, dat is nog steeds heel hard nodig om harmonieus samen te leven. En als je jezelf daar niet in kunt vinden omdat je ego te groot is, dan verspeel je toch echt je recht op dat samen leven.

Misschien hebben ze dan hier, op de grens van Drenthe en Friesland, nog wel wat hutjes op de hei voor je.

Afbeelding: https://pixabay.com

https://www.bosbadvledder.nl/

[eemskrant-blog]

Grunneger mörgen bij Koffieochtend Stichting Noaberschap Appingedam

Grunneger mörgen bij Koffieochtend Stichting Noaberschap Appingedam

Appingedam – Stichting Noaberschap houdt haar koffieochtend op dinsdag 06 juni van 10.00 uur tot 11.45 uur in de Franse school, Wijkstraat 30 Appingedam.

Anneke en Berend zullen ons laten genieten van gedichten en verhalen in het Gronings dialect. De koffieochtenden zijn bedoeld voor een ieder die samen met anderen gezellig wil koffiedrinken en nieuwe mensen wil ontmoeten.

U kunt vrijblijvend…

[eemskrant-blog]

Kerstbakjes maken bij Koffieochtend Stichting Noaberschap Appingedam

Appingedam – Op dinsdag 12 december houdt Stichting Noaberschap Appingedam haar koffieochtend van 10.00 uur tot 11.45 uur in de Franse school, Wijkstraat 30 Appingedam.

Deze morgen staat in het teken van: “Kerstbakjes maken”

De koffieochtenden zijn bedoeld voor een ieder die samen met anderen gezellig wil koffiedrinken en nieuwe mensen wil ontmoeten.

U kunt vrijblijvend binnenlopen en natuurlijk…

[eemskrant-blog]

Voorlichting over diabetes tijdens koffieochtend Stichting Noaberschap

Voorlichting over diabetes tijdens koffieochtend Stichting Noaberschap

Appingedam – Stichting Noaberschap houdt haar koffieochtend op dinsdag 7 november a.s. van 10.00 uur tot 11.45 uur in de Franse school, Wijkstraat 30 Appingedam. Deze ochtend geeft mw. I. Sterringa voorlichting over diabetes.

De koffieochtenden zijn bedoeld voor een ieder die samen met anderen gezellig wil koffiedrinken en nieuwe mensen wil ontmoeten. 

U kunt bent van harte welkom en natuurlijk…

[eemskrant-blog]

Diavoorstelling bij Koffieochtend Stichting Noaberschap Appingedam

Diavoorstelling bij Koffieochtend Stichting Noaberschap Appingedam

Appingedam – Stichting Noaberschap houdt haar koffieochtend op dinsdag 3 oktober a.s. van 10.00 uur tot 11.45 uur in de Franse school, Wijkstraat 30 Appingedam.

Deze ochtend geeft dhr. de Vries een diavoorstelling over de Provincie Groningen. De koffieochtenden zijn bedoeld voor een ieder die samen met anderen gezellig wil koffiedrinken en nieuwe mensen wil ontmoeten. 

U kunt bent van harte…