#ni una mas tv
Explore tagged Tumblr posts
iconsrequestsworld · 9 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
fav or reblog if you save.
123 notes · View notes
neverscreens · 4 months ago
Text
Tumblr media
— NI UNA MÁS, season one.
Piloto, Part One, Part Two.
Zona Cero, 482 Screencaps.
Yo sí te creo, hermana, Part One, Part Two.
A**hole Baby, Part One, Part Two.
8M, Part One, Part Two.
Berta, Part One, Part Two.
Cómo cazar a un depredador sexual, Part One, Part Two.
A sangre o lágrimas, Part One, Part Two.
Like or reblog if it was useful, every interaction shows us that we should keep making screencaps for y'all ♡
17 notes · View notes
screensland · 2 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Aicha Villaverde as Nata in Ni Una Mas, (2024).
9 notes · View notes
claragallestuff · 2 months ago
Text
Tumblr media
- CLARA GALLE INTERVIEW - THE HEAD (113 SCREENCAPS)
• 113 SCREENCAPS
All screencaps in the gallery. Please like and repost if we use any so we know we're enjoying our content.
3 notes · View notes
gt-icons · 3 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Greta "Ni Una Más" Icons
‒ like or reblog if you save
4 notes · View notes
adrienneleclerc · 9 months ago
Note
Heyy can you write a onsehot of charles being really really really clingy to the reader ,like wanting cuddels kisses
YES!!!!! I don’t think I ever wrote Charles in a clingy way so it’ll be fun to try!
Attached at The Hip
Pairing: Charles Leclerc x Hispanic/Latina reader
Summary: Charles has a break between races and decides to spend it with his girlfriend. However, his girlfriend is not paying attention to him.
Warning: spelling and grammatical errors
A/N: sorry it’s been a while since I have posted anything, I went to California as my graduation gift. Thank you for your request! I am so happy you like my writing enough to request a oneshot! If I haven’t gotten to your request yet, I AM WORKING ON IT, te lo juro por las haditas.
Tumblr media
Charles had a 3 week break between races and what better way to spend this break than with his lovely girlfriend? When Charles came back Tuesday afternoon, he cuddled with his girlfriend, they watched a movie together, he gave her many kisses because he missed her so much. However, Wednesday morning Charles woke up without Y/N by his side and with the smell of baked goods. Charles walked into the kitchen and saw Y/N with her cupcake apron, frosting one batch of cupcakes, pulling another batch out of the oven, and putting another batch in the oven.
“Mon ange, it’s 7 am, what are you doing baking?” Charles asked.
“I received an order for cupcakes, muñeco. It’s a birthday party so I’m making cupcakes for the children and for the adults. I made margarita cupcakes for the adults and s’mores cupcakes for the children. I obviously wanted the cupcakes to be fresh, the party starts at 1, that also gives me time to deliver these.” Y/N said, showing Charles the tray of macarons that were made yesterday before he came over. “I spent the entire morning frosting them. If you can take the cupcakes out of the oven when the timer rings, I would greatly appreciate it.”
“I thought we were going to spend the day together.” Charles pouted, getting closer to hug Y/N but she walked away from his hug.
“Muñeco, i would love to cuddle you, but I have to deliver these to the café before they open.” Y/N packed the macarons in boxes very carefully and left the apartment, leaving a very sad Charles. When the timer dinged, he took out the cupcakes using Y/N’s oven mitts and placed them on top of the stove, turning off the oven. Y/N got back with bags of groceries for her apartment and her business.
“Ma Belle, are you still going to bake?” Charles asked.
“Charles, i supply macarons everyday for a café plus personal orders. I’m a busy girl, muñeco.” Y/N responded, Charles hugged her from behind.
“Can’t you take a break, please.” Charles whispered in her ear, kissing her neck as well.
“Muñeco…” Y/N whines
“I haven’t gotten any attention today.” Charles whined
“Let me frost the cupcakes and I’ll give you all the attention you want. Until 12 that is, then I’ll have to deliver these cupcakes.” Y/N said.
“I’ll take it.” Charles pulled away from Y/N, kissing her and letting her do a baker’s job. As soon as she finished frosting the cupcakes, she laid down with Charles and he was very happy with her in his arms. They watched the Spanish TV show “Ni Una Más” with English subtitles for Charles when Y/N’s phone rings, it was the mom who was throwing the birthday party.
“Hello, yes the cupcakes are ready, I’ll be over there in a few. S’mores cupcakes for the kids and margarita cupcakes for you guys, alright, bye.” Y/N hung up the phone. “Muñeco, I gotta go.” Y/N tried to get up but Charles held her tighter.
“No, please stay.” Charles begged against her neck.
“Muñeco, this is how I make my rent, I have to drop off the cupcakes.” Y/N said, getting up successfully and putting the cupcakes in their respective containers. Charles got up as well.
“At least let me drive you.” Charles said.
“Nope, you’re staying here like a good boy, okay.” Y/N said, opening the apartment door with cupcake boxes in hand. “Stay…good boy.” Y/N left the apartment, leaving Charles again.
After Y/N was paid 200 euros for the cupcakes since they are flavors that not everyone else makes, she went back to her apartment and found Charles on the couch.
“Finally, you’re home! Let’s spend some time together, yes? We should go out on the yacht.” Charles said, “or we could stay in bed,” Charles hugged Y/N from behind.
“You’re so clingy. But you’re adorable, let’s go.” Y/N said. Charles silently cheers and grabs Y/N’s hand to lead her into her bedroom so they could watch TV and rot in bed together.
The End
I hope you like it, I don’t know how to write “clingy” because I have a fearful avoidant attachment style so I don’t know what “clingy” typically looks like but I hope it’s acceptable
648 notes · View notes
spettriedemoni · 9 months ago
Text
Concentrato (come il succo di frutta) e distratto
Non sono mai stato bravo a rimanere concentrato a lungo. Se volessi cercare una scusa per questa mia lacuna potrei dire che sono un creativo e quindi seguo il flusso dell’ispirazione, ma so che è una cazzata. Magari ho una ADHD o come si chiama ma non me l’hanno nI diagnosticata e certo non farò come certi personaggi famosi che se la auto diagnosticano: è un argomento troppo serio per parlarne con leggerezza.
Non riesco a lavorare con la musica, semplicemente mi distrae e crea confusione nella mia testa. Mi succede non solo se sto studiando o leggendo una cosa complicata da capire ma mi accade anche se sto disegnando.
Ho bisogno di silenzio perché probabilmente sono troppo sensibile agli stimoli esterni, mi basta pochissimo per dimenticare ciò che sto facendo e iniziare a fare quelli che potremmo definire voli pindarici. Non so se sia un bene o un male essere così, forse ciò potrebbe portarmi a sviluppare di più la mia fantasia, chi lo sa. Va detto anche che ci sono momenti in cui sono particolarmente ispirato e non mi distrae nulla neppure il bisogno di dormire o di mangiare. Di fare la pipì no, quella mi viene sempre e non mi sottraggo neppure nei momenti di massima ispirazione.
Più semplicemente credo di essere fondamentalmente pigro e ciò porta a una serie di altre considerazioni come la necessità di disciplina. Ci pensavo pochi giorni fa quando ho dovuto scrivere una dedica sul libro che regalerò a una mia carissima amica. Ho preso diversi fogli da riciclo che ho usato per scrivere la “brutta copia” della dedica perché non volevo sporcarle il libro con cancellature e scarabocchi.
Ho scritto non meno di dieci versioni della dedica, dopo diversi tentativi avevo la scrivania sommersa di questi fogli usati sul cui retro avevo scritto decine di frasi che mi sembravano o troppi banali o troppe o inconcludenti come questo post.
Una volta trovata la formula giusta ho copiato il testo scritto su una pagina all’inizio del libro cercando di non sbagliare perché stavolta avevo la penna e non la matita.
Sono riuscito a restare concentrato, questa volta, ma mi è costata fatica e ho dovuto aspettare le tenebre e il loro silenzio per farlo.
Ecco a ben vedere la notte è il momento ideale per me per lavorare non fosse per Morfeo che a una cert’ora mi reclama per sé.
Vedo queste stesse difficoltà in mio figlio e mi viene un po’ un senso di colpa quasi gli abbia trasmesso anche questo difetto come i capelli scuri.
Tuttavia sta poco al telefonino, non vede molta Tv, giusto la sera dopo cena ma poi preferisce giocare o scorrazzare per casa e legge, legge tanto specie ora che può farlo da solo senza l’ausilio di un adulto che legga per lui.
Lo vedo anche ora steso sul letto e uno dei libri sulle gambe che sfoglia con attenzione insospettabile cura per un bimbo di 7 anni.
Magari, come esortavano i greci, diventerà un uomo migliore di suo padre.
Come al solito, quando scrivo così tanto, mi chiedo chi mai tra i miei followers avrà il coraggio di leggere fino a qui questo lunghissimo post.
A chiunque lo faccia dico solo: grazie.
24 notes · View notes
visionaxry · 1 month ago
Text
TOP 10 TV SHOWS I WATCHED IN 2024
this year was so good on new amazing series, and i watched a couple older ones that were on my list. let’s get to it!
1. MY LADY JANE
Tumblr media
this show is so lush. modern humor and language is so perfectly incorporated here. i live for historical shows like this, that sort of brake the boundaries of what's okay. and the soundtracks are top tier as well. but of course the main driving force is the main romance which couldn't be more perfect. i'm absolutely obsessed with them and always will be. definitely, one of my fav ships ever. unfortunately, it's the forth year in a row, when my favorite show gets cancelled after the first season. it's never fair, and "my lady jane" deserved to live on.
2. Mr&Mrs SMITH
Tumblr media
i thought it was so energetic and creative. maya and donald had perfect chemistry. i loved how the show took an existing story concept and turned it around, made it its own thing. a perfect action romcom imo.
3. NOW APOCALYPSE
Tumblr media
when the show came out back in 2019, i watched the pilot and i KNEW, this was made for me. why did it take me 5 years to finally watch it? i don't know. but it's fantastic. it's just so unabashedly fun, bright and cooky, i'm obsessed. i get how it's not suited for a mainstream audience, and that's probably why it didn't take off. but it's very special to me.
4. FANTASMAS
Tumblr media
quite campy, in the same vein as "now apocalypse", actually. it was certainly made for me, i'm an aquarius after all. the level of production and creativity is insane. this is a piece of art.
5. THE BEAR
Tumblr media
finally got around to this "comedy" that gives people anxiety. undoubtedly, it's one of the best shows airing now. a must-watch.
6. ONE DAY
Tumblr media
so this surely is a romance that will tear your heart apart. it reminded me of "normal people" and "lovesick" (which i whole-heartedly recommend). "one day" is so beautiful, the way it depicts time is genuine and real. the performances of leo and ambika are outstanding.
7. NI UNA MAS
Tumblr media
this show surprised me by how it drew me in. i found the story riveting, and the characters very authentic. i especially enjoyed the styling of the characters, the main girls had such well thought out unique styles that fit their personalities.
8. TELL ME LIES
Tumblr media
it's time for guilty pleasures. i mean, it's a really well-made show, nothing to be ashamed about. but it's just so messy and sinister in away, that at first i could't really say i loved it. but when season 2 premiered and i found myself clinging on to each episode, i knew i was in for it.
9. ABSOLUTE BEGINNERS
Tumblr media
this has the aesthetics of "call me by your name" and the feeling of a perfect summer day. beautiful and vulnerable.
10. WE ARE LADY PARTS
Tumblr media
they are a force. this is both hilarious, dramatic and extremely inspiring. i could listen to "voldemort under my headscarf" all day.
honorable mentions go to the shows that i continued to watch this year: good trouble S5 - so i finished my favorite show ever that’s been with me for 5 years, i’m so happy it exists and i’m gonna miss it forever, i think everyone should watch it, it’s worth it. shrinking s2 - obsessed with the vibes & extremely attached to this little friend-family. heartstopper s3 - still the most warm and kind series ever, only more mature now, and i love it. that 90s show s2&3 - so comforting to me, so sad it got cancelled. chucky s3 - camp itself has ended this year, i'm gonna miss this world. heartbreak high s2 - best teen show on tv rn, let’s be real, the energy is unmatched, i hope the final season will exceed my expectations. young royals s3 - i don’t think season 1 could ever be topped, but it was a satisfying conclusion to a beautiful show.
6 notes · View notes
senig-fandom · 10 months ago
Text
Ideas de nuevo.
Hola, como la están pasando estas semanas, yo por lo menos ando joya por lo de las elecciones de este año.
Y como me cago de risa por las pendejadas que acaban de salir y como me da pena que se creara odio entre dos paises por un acontecimiento que al fin y acabo no nos lleva a nada :T
Eso y que mi serie de minecraft que yo veía, parece que morirá por culpa de gente muy idiota TvT y con el ego muy alto XD
Eso y mi trabajo que ya casi termino mis animaciones que luego presentare aquí, creí que o terminaría antes, pero me faltan 3 mas TvT y creo que saldrán al final de este mes :T
pero bueno, como siempre les digo mis ideas que salen y no puedo dibujarlas.
Una de ellas es lo de el ''debate'', que de debate tiene lo que yo tengo de doctora, ósea nada XD.
____________
La idea empieza con Norte y Sur mirando la pantalla de la TV viendo como va este debate, a lo que norte dice: ´´Ya nos cargo la chingada verdad?'' y Sur solo puede ver al lado de su hermana a Centro.
-Hermana mira a Centro-dice Sur a Norte. Ambos ven a Centro con un arma apuntando a su cabeza.
-Ya no puedo mas con esto, este es el fin- Centro punta sobre su cabeza el arma- Que sea lo que dios diga.
-Espera Centro tu ni siquiera alabas a ese tipo de Dios- Note intenta detener a Centro.
-Bueno, me iré a hacer memes-Sur se marcha dejando a norte con Centro.
Fin :V
______________
Otro comienza así.
Norte y Sur ven a Centro rodeado de regalos, todo tipo, desde chocolates, flores, muñecos, autos, libros, incluso escrituras de casas, todo esto proveniente de los partidos políticos que quieren comprar el voto del representante del centro de México.
Sur se burla de la situación, aunque Centro parece frustrado y quiere deshacerse de todo eso, Norte le comenta que siempre que llegan las elecciones, Centro es rodeado de lujos y regalos, mientras que Norte y Sur no reciben nada.
sur menciona que eso es debido que ellos dos no son importantes, aunque se le hace raro que no compren el voto de Norte siendo ella la mas querida en México. Norte recalca que incluso cuando ella tomo el poder en 2003, nadie parecía importarle, comprarle su voto, es mas menciona que en vez de comprarla la amenazaban de muerte en muchos lugares.
Sur suelta un suspiro y luego menciona que ya sabe que hará la semana que viene, lo que implica molestar a los partidos políticos.
Centro solo destruye y vende todo los regalos que le dieron, mencionando que no sabe como encontrar personas que no sigan a Anarquía y solamente quieran robarle dinero a el, para financiar a la corrupción.
Norte menciona que Centro a echo lo mejor que podía, incluso menciona que recuerda que es el quien realmente a mantenido el pais a flote aun con todo lo que paso en este nuevo sexenio, Centro niega y dice que solo lo a mantenido internamente, con lo que podía, pero que no a podido deshacerse de el problema real, incluso menciona a El salvador, a quien felicita por mejorar, aun si este mismo desconfía de su gobierno, pero que utilizo eso para que este pudiera hacer sus movimientos sin que lo atrapen.
Sur tambien lo felicita, aunque menciona que no son lo mismo, entre países, sacando a relucir que incluso Sur sabe que las acciones dentro de un pais, nunca serán las mismas para manejar otras, por eso luego dice que odia seguir el ejemplo de países de primer mundo, que no sufren lo que ellos sufren realmente y menos en la medida que las sufre. Norte menciona que hubo un momento en una reunió, que Francia insultaba a El salvador por sus acciones, pero tanto ella como la mayoría de latinos se pusieron de su lado, porque la violencia en Francia no era la misma que en El salvador o en otro pais.
Dejando a los tres hermanos en silencio, parece ser que es otro día de estos en las que parecen estar mas de acuerdo, que en contra, aunque solamente pocas veces lo están y sus reflexiones son tomadas con cuidado por cada uno, aun si sur es agresivo en sus comentario o Norte muy amable con los suyos, Tener conversaciones así, hacen que Centro se relaje y pueda sonreírles a ambos, para luego invitarlos a comer juntos. Aceptando y juntándose nuevamente los tres hermanos mexicanos.
________________
Una simple imagen de Sur con Ecuador, riéndose de los comentarios que se dan entre sus ciudadanos y como dice Sur que incluso si rompen relaciones exteriores, Sur seguirá visitándolo, y ayudándolo, pues Sur en si no le importa mucho el politiqueo entre sus tierras.
Y sur sale como segundo comentario que diese '' Si bueno, no es la primera o segunda vez que algo así pasa, ya luego pasa en mes y vuelve todo a la normalidad...''
_________________
Y por ultimo una idea de Anarquía del JapónmexY junto a Libertad y Libertario ( siendo que seria la primera vez que dibuje a esta ideología política :T) Mirándose entre ellos, como si estuvieran teniendo una conversación secreta.
__________________
Y bueno eso seria todo.
Que pasen un buen fin de semana
7 notes · View notes
miautastic-games-blog · 3 months ago
Text
No mamen, hace poco una cadena de supermercados local liberó una nueva campaña publicitaria que más bien parece un videoclip salido de un video de terror analógico.
O sea, ¡¡¡MIREN LO QUE ES ESTO, POR DIOS!!!
Tumblr media
Muy simpática esta familia, saludando a los transeúntes...y dándoles un infarto, de paso.
Tumblr media
Esta niña no está pasando un cumpleaños muy feliz, que digamos...
Tumblr media
Y si ir al dentista no implica sufrimiento para ti, de eso se encargara este dentista.
A ver, la idea que querían transmitir era que si ibas al supermercado te ibas a quedar "con la boca abierta" al ver la gran cantidad de productos que tienen a la venta, los precios de los mismos y los espacios con los que cuentan sus locales. Pero, ¿esto era realmente necesario?¿Se suponía que tiene que incentivarte a comprar en sus supermercados o añadir un trauma más a tu lista personal de traumas? Si lo que querían era hacer esto ultimo para que el nombre de la cadena se quede grabado en tu mente y que lo veas hasta en las pesadillas, pues lo lograron 👍
Si no logras entender porque este spot me dio tanto mal rollo, imagina esta situación: son las 21 horas, estas haciendo zaping porque no tienes suscripción a ninguna plataforma de streaming y tienes que conformarte con la clásica TV por cable, con sueño, cansado de la vida y con ganas de mimir, a punto de apagar la tele porque no encuentras nada bueno cuando de repente pasas por un canal Y JUSTO ESTAN TRANSMITIENDO ESTE DICHOSO SPOT. ¿Con ganas de dormir? Ya no, esta noche no. No sea cosa que estos seres se metan en tu casa justo cuando estas bien cómodo en tu cama y no tengas tiempo de correr o de gritar por ayuda (o al menos de decirles que no te joroben, que la plata que tienes no te da ni para sus productos gratuitos).
Y eso que no hablamos de la música. Esta, como creo que te puedes imaginar, no es música de terror ni mucho menos. No. Es una música alegre cuya melodía usa mucho el sonido "Pa" (como en "¡Pa! ¡Que buenas están las ofertas!" o más bien "¡Pa! ¡Este supermercado esta transformando a la gente en monstruos!"), la cual en vez de disminuir la mala impresión que te dan los sujetos boquiabiertos termina por aumentar el toque de irrealidad que desprende toda la propaganda.
En conclusión: Al pibe que hizo este spot hay que contratarlo para el próximo Silent Hill, si Konami lo hace va a ser un éxito asegurado.
Y por lo que mas quieran NO VAYAN A ESOS SUPERMERCADOS. Nunca volverás a ser la persona que eras antes de eso...
2 notes · View notes
libero-de-mente · 1 year ago
Text
L'ISOLA DEI DIVULGOSI
Canale Ventordici, diretta TV.
Comincia la prima puntata dell'Isola dei Divulgosi.
Inquadratura a tutto campo della spiaggia deserta, il rumore del mare è il sottofondo naturale di questo paesaggio, dove finisce la spiaggia inizia una foresta tropicale.
All'improvviso, con una posa da "cucù" sbuca dalla vegetazione Alberto Angela: - Buonasera e benvenuti a questa puntata. Faremo un lungo viaggio nella sopravvivenza con la cultura.
Mario Tozzi: - Ciao Alberto, hai notato come in alcune zona della costa ci siano depositi antropici? Senza i bagnanti antipatici? Che poi siamo in anticipo? Sull'orario, dico
Roberto Giacobbo: - Salve colleghi, avete mica visto Omar?
Alberto Angela: - No, Roberto. Mario ed è proprio qui - rivolgendosi a Tozzi e allargando le mani con il palmo rivolto in basso - che l'esercito romano sbarcò per conquistare Cartagine.
Roberto Giacobbo: - Omar! Omaaaar! Dove sei?
Mario Tozzi: - Roberto, Omar, Omar... vide 'Omar quant'è bello!
Roberto Giacobbo: - Mario mica si scherza qui, è pieno di gradini. Ma tu hai il permesso speciale per stare qui?
Alessandro Barbero: - Orsù saluto tutti voi cari vassalli, valvassori e valvassini - sorridendo a denti stretti - caro Alberto qui ci fu un massacroH, neh vero?!
Roberto Giacobbo: - Secondo me fu opera degli "aglieni", extraterrestri provenienti dal pianeta Aglio in una dimensione parallela
Alberto Angela: - Roberto, non fidarti di tutto quello che vedi. Anche l'aglio nella padella sembra una patata al forno
Mario Tozzi comincia a scrivere con un pennarello usando la mano sinistra, e al contrario, su una lastra di vetro: "ilucarap id oizaps onu ni onoviv itlom olellarap ehc ùiP"
Avete detto dimensione? - da una nuvola in cielo appare Barbara Gallavotti - la dimensione giusta è la quinta dimensione
Roberto Giacobbo, guardando Barbara Gallavotti: - Una dea, Omar falle una ripresa da qui che la inquadriamo bene
Alessandro Barbero: - La spranga colpisce et non s'arresta una hora, hehehehe
Mario Tozzi: - Alessandro, tutto bene? Ti vedo un po' su di giri
Alessandro Barbero: - Mario, ci sono terre da conquistare. Orsù andiamo a bruciargli le caseH!
Alberto Angela, nel frattempo che i suoi colleghi stavano confabulando, scopre una necropoli e dei reperti paleontologici di eccezionale portata. Cosa? Probabilmente non lo sapremo mai.
Roberto Giacobbo: - Ragazzi ho una notizia in anteprima, tra poco ci raggiungerà Zahi Hawass, che parerà in inglese ma con il doppiaggio in italiano
Alberto Angela: - Zahi, lo conosco!
Roberto Giacobbo: - Co-come lo conosci...
Mario Tozzi: - In realtà lo conobbi anche io, durante un convegno sulla famosa frase trovata incisa nella piramide di Cheope, quella che citava "Si te vede la morte, se gratta"
Roberto Giacobbo: - Ma... ma Zahi aveva detto che ero il suo più grande amico!
Alessandro Barbero: - E beh, Dio hatti dato due gambe e due spalle da omone, che lo Rubeus Hagrid de potteriana memoria, uno gnometto sembri!
Roberto Giacobbo: - Ma è una frase misteriosa?
Mario Tozzi scrive sul vetro "ossorg e ednarg ies ehc odnecid ats iT"
Roberto Giacobbo che legge a testa in giù: - Ah, ho capito! Omar sono l'amico più grosso di Zahi, non è magnifico?
Giunta la sera la comitiva divulgosa si ritrova davanti a un falò, dove a turno si raccontano di bighe e gladi scintillanti, di misteri irrisolti e di irrisolti cervelli, di leggende e di gradini schivati.
Ma sarà in un'altra puntata.
Arrivederci.
3 notes · View notes
deeverset · 2 years ago
Text
¡Por favor, no le digan a nadie!
Cap. 1 ¿Bailamos?🪩
Tumblr media
Créditos de la imagen: @aleandriseige
Will sospechó desde el inicio. En el almuerzo ocupaban la misma mesa, al salir caminaban abrazados, de hecho, cada instante disponible lo destinaban a estar juntos.
Todos lo notaban, nadie decía nada, él no preguntaba.
Ciertamente, dolía. Imaginaba sustituir a Alana. Solo soñaba.
¿Qué camino escogió? Aparentar alegría infinita al enterarse de que dos de sus amigos tenían una relación.
Los fotografiaba a petición de ella; no las borraba. Cuando el rechazo golpeaba su pecho, las revisaba y permitía que las lágrimas brotaran. No lo remediaba, pero su aflicción emanaba a cuentagotas.
Llegó temprano a la escuela. La ciudad era peculiar, un segundo de desfase en tu horario habitual y atrasarías o apresurarías tu rutina.
El sol iluminaba los muros color pistacho, hojas verdes caídas de los árboles llenaban el asfalto y el viento producía una melodía con las aferradas a las ramas.
—¡Hola, Graham!
—Hola, Bloom.
Antes apreciaba la efusividad de su “amiga”, ahora resultaba irritante.
Lo invito a caminar alrededor del colegio. Discutieron referente a la fiesta que realizarían en la casa de ella, luego la mujercita empezó a desahogarse respecto a su ruptura con Hannibal.
“Demasiado inmaduro. No se presta a solucionar problemas”.
“¿Ternura? Pff, su inteligencia es recíproca a la imposibilidad de demostrar cariño”.
Actuación extra.
“¡Lo siento tanto!” Un apretón. “Encontrarás a alguien mejor”. ¿Existe?
Celebró que Lauren, la prefecta, abriera la pesada puerta metálica y el suplicio acabara.
Beverly y Margot llegaron rato después, ni siquiera saludaron. Se avecinaron a él con objeto de corroborar que la lista de invitados y el dinero recaudado se mantuvieran ordenados. Libres de deudas, pendientes o cabos sueltos.
Se cuestionó la razón de planificar excesivamente una sencilla reunión.
Era la primera vez que el ojigarzo acudía a ese tipo de evento, ya que nunca se le dio socializar ni obtenía muchos permisos de su madre sobreprotectora.
No negaba que la sensación de incertidumbre ante las aventuras que traería la noche, le entusiasmaba. Percibir la mirada de Lecter encima de su nuca, durante la media hora de descanso, no le gratificaba.
Conservaban cercanía, sin embargo, el tiempo compartido disminuyó, igual que los roces.
Lo extrañaba, no obstante, su dignidad era mayor y no mendigaría migajas de atención.
El viaje se extendió más de lo previsto. Una pequeña edificación ocre, protegida por un portón oscuro, era el hogar de la pelinegra. No era un buen vecindario, mas no era el peor.
El interior era amplio, pintado de tonos durazno y muebles que apostaba heredados.
Prefirieron no comer y dedicarse a colocar en el jardín las luces para la pista de baile, limpiar y decorar.
Al terminar, entraron a un estudio repleto de cajas, un viejo sillón y una computadora arcaica. El rizado contempló a la ondulada acicalarse.
—Iré al baño.
—Arriba. Al final a la derecha.
Alcanzó su mochila y se dirigió a su destino.
Desempacó unos jeans negros y un suéter rojizo. Usó el cinturón y los tenis del “uniforme”.
Untó una pizca de aceite de coco en las zonas altas de su rostro, iluminándolas. Bálsamo labial aumentó el rosa natural de dicha área. Eso bastaba.
Varias conocidas de Alana aparecieron. Se sentaron a conversar mientras “Ocean drive” se oía de fondo. Él no participó, aunque sí se informó de los inconvenientes familiares de esas chicas.
Treinta minutos más tarde, seguían exentos de rastro de sus amigos, incluso las hamburguesas que encargaron arribaron, sin embargo, no había quién las degustara.
Una llovizna cayó y les desanimó; podría ser motivo de inasistencia y sus planes fracasarían.
Pero no…
Delante a la entrada, entreabierta, de hierro, aparcó un Jaguar azabache. Katz, con su impecable cabello lacio, escoltada por Hannibal. Eso, en efecto, impactaba.
Verlo ahí, sumamente perfecto, rozando el término de “divinidad”, le regaló a su mente un recuento de las semanas en la biblioteca, aprendiendo Historia, y las tiernas escenas guardadas de él, alimentándose.
Convivían a diario, a pesar del “malentendido” y justo en aquel momento, ante el castaño y su maldita exnovia, quiso derrumbarse.
Matthew, otra de las exparejas de Bloom, se adhirió a ella cual chicle. Danzaban y cantaban felices, chocando sus frentes y tomándose de las manos. Las circunstancias coadyuvaron y se besaron.
Will esperaba que Lecter reaccionara mal, no obstante, se unió al bullicio generado.
Por otra parte, Verger se encargó de emborrachar a todos. Le sirvió tequila a la mayoría. Entre ellos y el castaño arrasaron con el vodka.
Graham la observaba bailotear mediante las divisiones en medio de los bambús que funcionaban de muro y apartaban la pista de la mesa de pícnic donde comieron.
—¿Qué haces aquí sentado? Todos se divierten —indagó Hannibal, acomodándose junto al ojigarzo.
—Me entretuve suficiente. Descansaré y regresaré. Enseguida lo necesitarán o simplemente te imitarán y buscarán al individuo más asocial que conozcan con intención de dialogar.
—¿Crees que poseo tal influencia? ¡Vamos, no soy tan relevante!
—Guapo —Comenzó a enlistar ayudándose de sus dedos—, carismático, inteligente, dispones de todo para convertirte en líder. Tardaría años mencionando tus cualidades.
El mayor sonrió levemente. Le gustó escuchar eso del joven.
De pronto, “If I Go, I'm Goin” sonó. El chance idóneo para perder miedo y dejar que la bebida se tradujera a “el pretexto óptimo”.
—¿Bailamos? —Se levantó y le tendió su mano—. No necesitamos ir a la pista si te incomoda.
Sopesó la situación. Acababa de ver a su ex besuqueándose con otro, frente a él y decenas de gentes. Su ego pudo herirse y aquello era una venganza magnífica.
¿Qué había de sus deseos? Era una ocasión, seguramente, irrepetible. No la desperdiciaría, aunque posteriormente tuviera que recoger sus pedazos.
Entrelazaron sus manos. El menor llevó una al hombro contrario y Lecter rodeó la cintura ajena.
Torpes pasos de vals los hicieron girar. Estaban bastante próximos, a punto de hundirse en sus clavículas. Aspirando sus aromas diversos; bosque y cientos de dólares almacenados dentro de un frasco de perfume.
»Somos pésimos en esto —Se separó algunos centímetros, admirándolo y guardando, en su palacio mental, esa imagen del muchacho iluminado por un reflector amarillo que acentuaba su sonrojo.
—Sí —Le devolvió la mirada. Amaba el ligero bronceado adornando la piel del castaño. Cada detalle de él impresionaba—, mas es agradable.
La adoración persistió en las pupilas del rizado, como si esos cuatro meses restregándole a otra persona en la cara no marcara diferencia.
Ignoró el temor, se acercó y fusionó sus labios de un modo tierno y cálido.
El mundo frenó cuando apreciaron restos de saliva, prueba del secreto naciente que compartirían… ellos, Bev y Jimmy.
—Shockeante —confesó Price, ingirió un trago de su vaso rojo y volteó a verificar la reacción de su compañera: boquiabierta—, algo insólito.
—Veníamos a invitarlos a jugar “7 minutos en el paraíso”, sin embargo, creo, empezaron sin nosotros —bromeó Katz.
—Mierda —maldijo Will, frotándose la cara—. ¡Por favor, no le digan a nadie! —imploró, estrujándolos.
—Tranquilos, campeones, están a salvo.
Brown no desaprovechó la oportunidad de comentar su época “rockstar” tocando en modestos lugares locales.
Hannibal y Graham se incorporaron al círculo donde la botella elegía las parejas del juego, pero decidieron no participar.
—¡Will, no tienes idea de cuánto te me antojas! —declaró Matt cuando el envase de vidrio los señaló.
—Estoy fuera y, francamente, no anhelo probar la baba de Beverly.
—Solo un besito —Brown gateó en el pasto hasta alcanzarlo y jalarlo de la nuca.
Súbitamente, su cuerpo se elevó, sus pies no tocaban el piso, Lecter sostenía el cuello de su camisa.
—¡Pedazo de imbécil, ¿se olvidaron de enseñarte el significado de “no”? —La rabia se apoderó del castaño, oscureciendo su expresión y orillando a mostrar sus caninos, involuntariamente.
—¡Déjalo, da lo mismo! —El ojigarzo se ubicó a su lado y palpó su brazo.
Lo bajó. Matthew quedó atónito e inmóvil.
—Si vuelves a insinuarte, tocarlo o respirar en torno a él, toda esa furia que casi te hace manchar tus pantalones, caerá sobre ti —le susurró al oído—. No me controlaré.
Agradeció, nuevamente, que la pelinegra no fuera testigo.
—¡Marchémonos, los padres de Bev llegaron! —Jimmy los arrastró hacia la salida.
El grupo de adolescentes permaneció callado en el transcurso del trayecto, pues su olor y forma de hablar, los delatarían.
Hannibal se apoyó en la sien del menor, copiándoles a Beverly y a Price; las distinciones fueron los dedos enroscados y el beso en la frente al despedirse.
Ninguno sabía qué ocurriría a partir de aquella madrugada, aunque… poco importó.
Disponible en AO3:
Wattpad:
8 notes · View notes
sergiorueja · 2 years ago
Text
GRAN HERMANO 2.022
Lunes 17 de Octubre, estaba en clases ansioso porque los dias previos anunciaban el gran regreso de el padre de los realitys. Ese día comenzaba GRAN HERMANO 2.022 y no me iba a permitir perderme la vuelta de uno de mis programas favoritos. Así que contaba los minutos para poder retirarme del instituto para no perderme ni un segundo del inicio de esta nueva edición.
Los participantes fueron bastante interesantes, mientras se los iba presentando yo iba tuiteando de acuerdo a la primera impresión...
Con el correr de los días, mi pasión por gran hermano era notoria, me miraba todos los programas, y los que no podia verlos en directo por estar en clases me miraba las repeticiones cuando volvia a casa. Tambien todos los videos que subían en Tik Tok o Twitter de situaciones que pasaban en Pluto TV, plataforma encargada de transmitir "las 24 horas".
Todo iba bien, estaba siendo bastante entretenida esta "temporada". Pero llegó un momento mas o menos en la mitad en la que no entendía nada de por que la gente votaba lo que votaba, o lo que apoyaban cuando era algo incorrecto tambien me sorprendía demasiado. Y así se me fue yendo de a poco todo ese entusiasmo porque Gran Hermano no estaba teniendo la esencia del reality.
Me miraba galas muy rara vez, ya directamente me habia perdido de todo lo que era Gran Hermano por mi falta de interes, solo queria ver si o si la final porque es algo que realmente me encanta.
Si bien los finalistas no eran los que yo hubiera querido (Por ej Marcos, Agustin, Coty y Camila), me parecio bastante acertado como el ganador, Marcos, arrasó con los votos. ¡¡70.83%!! Es una locura. Pero se lo tiene re merecido. La verdad que lo poco que vi ultimamente cuando entraban los familiares y demas, me generó un cariño aun mas fuerte por él y tenia que ser el ganador.
Y la escena final, la de apagar las luces me dejó llorando como cada edición. Esos ultimos minutos del ultimo participante del programa siempre es muy fuerte, esas palabras que acompaña "El big" mientras poco a poco la casa se queda a oscuras hace que se me erice la piel y me active la ansiedad a mil.
En resumen, fue un GH interesante. Me gustó y no se que tan bueno es que hagan otro tan pronto.
Me sorprendio las cosas que apoyaba la gente, como que no veia al programa como lo que es, un juego, sino que se iba para otro lado.
Desde el repechaje fue el punto que hizo que mis ganas de seguir con el programa decayeran pero bueno. Algo lindo quedó.. Por lo menos me hizo generar buenas emociones durante todo el periodo que he mirado el programa y eso es basicamente lo importante de un programa de entretenimiento.
7 notes · View notes
solreix · 2 years ago
Text
shoyo doesn't always feel this ominous feeling once he sets his foot on the doorstep of their apartment, but when he does—his knees literally trembles in fear.
pagod siya. coaching bunch of energetic high school students, and despite knowing how to match their energy, his body's growing tired.
the moment he opened their door, he dumped his bag on the floor, removing his shoes while at it. mabuti na lamang ay nakapaglinis siya ng katawan, at nakapaglit ng plain na puting shirt, at itim na sweatpants—handa nang sabayan ang energy ng anak.
he was preparing himself for a loud voice to greet him, asking for dinner, but nothing happened. his eyes widened for a moment, momentarily holding onto the door before he rushed to get inside.
"rina?" tawag niya.
emptiness only answered him. he looked at the clock on their wall, it's already 9 pm, enough to assume his daughter's already home.
kaya naman iba ang takot na naramdaman niya nang walang sumagot sa una niyang tawag. lalo nang wala siyang makitang batang nakaupo sa harap ng TV nila.
"rina? 'nak?"
mahinang kalabog ang narinig niya mula sa kwarto nito. halos hindi niya na naiayos ang pagkakalapag ng plastic sa lamesa, at walang habas na tumakbo tungo roon.
"rina?" katok niya.
"i'm here." the voice was so faint. that's not his rina.
he checked if the door was locked, fortunately, it wasn't, kaya naman agad siyang pumasok dito. sinalubong siya ng madilim na kwarto, hindi siya sanay. the only thing that lightens up the room is the moon-shaped lamp beside her bed.
there, he saw his daughter—not really, but a crumpled burrito blanket with an obvious person under it. slowly, he walked towards it and he could hear faint sniffles, making him worry even more.
"'nak? anong problema natin?"
"nothing, pa," she immediately answered, still under the blanket.
he sighed. his heart beat has eased because, thankfully, his daughter's still here. pero hindi siya ganoon kapalagay lalo't ganito ang estado ni rina. shoyo doesn't know what to do.
"do you want to be alone?" tanong niyang muli.
"yes papa, but you're okay," she murmured.
when shoyo heard that, his heart melted. he scoots over, wanting to ruffle her orange hair, but he did not. instead, hinawakan niya na lang ang kamay na nakalabas sa kumot ng anak.
"ready ka na bang magkwento? may susuntukin ba si papa?" biro niya.
narinig niya ang mahinang tawa nito. "wala po. hindi ko rin po alam, pero wala ako sa mood. bigla na lang akong naging malungkot, wala namang problema."
he nodded, understanding. imbis na magsalita, hinawakan na lang niya nang mas mahigpit ang kamay ng anak. hindi niya nakikita ang mukha nito dahil nasa ilalim pa rin ito ng kumot, pero sapat nang maipaalam niya sa anak na nasa tabi siya nito.
"you know what, pa? i did not think na problema po yung mababang score ko last week. promise, lalo na never mo naman akong pin-ressure na dapat mataas," umpisa nito.
"syempre naman! yung scores ko dati? wala pa sa kalahati ng scores mo ngayon, 'no!"
"i know," she chuckles. "that's why i was surprised na malungkot ako kasi hindi ko nakuha yung gusto kong score. i was sad because i did not get what i wanted, lalo't last week pa iyon tapos ngayon lang ako umarte, until i remember shiro's death and i cried, until i was crying over nothing—at ngayon malungkot na malungkot ako kahit wala namang dapat kalungkutan."
shoyo's eyes softened as he, also, remembered shiro—their dog. pero wala roon ang pansin niya. he was looking over his daughter dahil natatakot siyang lalo lang itong malungkot kung may sasabihin siyang mali. he could hear her, trying to quiet down her sobs.
he closed his eyes for a moment. "walang mali sa pagiging malungkot, anak," he started. "you shouldn't have to beat yourself up because you're sad. you may feel what you feel without feeling so bad about it—ang galing ko, 'no? english 'yun." dumilat siya, at nang makitang nakatingin na sa kaniya si rina, ngumiti siya nang malapad.
"papa naman eh!" nangiti ito, ang brown na matang katulad ng sa ama ay natatamaan ng liwanag mula sa lamp. "credits naman po kay tita yach!"
his laugh echoed. "but really, you can be sad all you want, nandito naman si papa para samahan kang maging malungkot. cry until you can't anymore, i'm with you—i'll even cry for you, anak."
with that, lalong umiyak si rina. this time, shoyo tried scooping her in his arms until her head's on his chest, and that's when he teared up also. he could feel her getting heavier, taller—lumalaki na talaga si rina. kinse anyos ito ngayon, at hindi niya alam kung kaya niyang madagdagan ito.
"go on, pagkatapos nito, paunahan tayong maubos yung roasted chicken sa labas, ha?" dugtong niya.
rina laughed again. suminga ito sa puting shirt ni shoyo na pabirong ikinalukot ng mukha niya, lalong tumawa ang anak. "syempre ako mananalo!"
"pagbibigyan kita siguro?"
at finally, narinig niya na ang malakas na tawa ng anak—tawang ginaya kay kuroo dahil cool daw noong bata pa siya, ngayon nakasanayan na. "pero pa, samahan mo muna ako."
kumunot ang noo ni shoyo, at sinilip ang mukha ng anak. she was smiling sheepishly. "bili tayo pads."
"oh? ubos na? ako na lang ang lalabas pagkatapos natin kumain."
tumango si rina. "okay po! paunahan sa lamesa!"
humalakhak si shoyo. "trained ng tito tobio mo 'to, anak!"
nadapa si shoyo.
5 notes · View notes
jazda-cr · 2 years ago
Text
Ni siquiera me conocen, ni siquiera saben que me hace reír a las 5 de la tarde en mi habitación, no saben cual es mi cantante favorito, ni que artista veo mas en tv, conocen una parte de mi que todos conocen, porque es una buena, pero no saben mis errores, no saben mis sentimientos, mis derrotas, como es mi personalidad.
Si acepto que no lo digo pero eso no les impide preguntármelo, no les impide saber más de mi.
Porqué con mi actitud superficial sentirían algo por mi, no lo entiendo porque soy asexual no lo digo por egocentrismo no soy así, solo quiero saber si están interesados lo mejor sería aprender a conocer mas a esas personas no?
3 notes · View notes
upismediacenter · 2 years ago
Text
OPINION: Baling Balita: Ang Pagpokus sa Showbiz News ng Midyang Pilipino
Tumblr media
Photo credit: Anna Dalet
Alam mo bang walang nakuhang wreath sympathy flowers si Ogie Diaz mula kina Liza Soberano at Enrique Gil noong burol ng kaniyang ina? Noong Holy Week Break, nabalitaan mo bang in-upload ni Barbie Forteza sa kaniyang Instagram ang bikini photos kasama ng kasintahang si Jak Roberto sa Panglao, Bohol? Isa pa, narinig mo ba ang kahilingan ni Ellen Adarna na magkaroon ng isang “masaya at maayos na relasyon” ang ex-boyfriend niyang si John Lloyd Cruz at ang kasalukuyan nitong kinakasama na si Isabel Santos? Pero nabalitaan mo rin bang labis na nakapokus ang mga peryodista sa personal na buhay ng mga artista?
Kapansin-pansin na napupuno ng kwentong showbiz ang headlines at segment news ng mga tanyag na news program gaya ng TV Patrol ng ABS-CBN News at 24 Oras ng GMA News. Naging laman ng kanilang balita ang mga personal na isyu, gaya ng hiwalayan ng mga artista, pag-unfollow sa social media, pati na ang mga bagong relasyon. Sa hanay ng mga istoryang itinuturing na “balita,” alin ang may pakinabang para sa publiko? Ano nga naman ang maidudulot sa atin kung ikinasal, nag-away, naaksidente, lumipat, nanganak, o nagbakasyon ang mga sinusubaybayan nating artista?
Una sa lahat, ang showbiz o “show business” ay nakatuon sa buhay ng mga sikat na tao at iba’t ibang porma ng entertainment na nakaiimpluwensiya sa kultura’t madla. Sinasabing ang pagbabalita tungkol sa mga sikat na personalidad ay may kakayahang pumawi ng stress kaya malimit itong balik-balikan. Kung gayon, hindi na kataka-takang maging sentro ito ng mga kumpanya sapagkat ito ay isang halimbawa ng matalinong pagnenegosyo.
Ang balitang showbiz ay lubos ding tinatangkilik sa iba’t ibang panig ng daigdig. Tulad sa Estados Unidos, naitala noong 2007 na 40% ng kanilang publiko ang nagsabing mas nakatuon sa midya ang balita tungkol sa celebrity news at Hollywood stars. Ito ang ibinabalita habang kasagsagan ng iba’t ibang isyu—gaya ng digmaan sa Iraq, pulitika, at krimen. Ayon pa rito, hindi rin gaanong naiuulat ang mga isyung pang-edukasyon, pangkalusugan, at ekonomiya. Isa namang artikulo ang nagtampok na kinahihiligan ng mga tao ang balitang Bollywood kung saan pinatingkad ang pwesto ng mga tinedyer sa midya ng India. Samakatuwid, nagkakatulad din ang mga bansa pagdating sa lagay ng kanilang pag-uulat sa midya.
Sa Pilipinas, buhay din ng mga artista ang laman ng mga balita. Nakita noong dekada ‘80 ang pagyabong ng mga palabas at balita tungkol sa entertainment industry na tuluyang “nagpabago sa cultural landscape” ng bansa. Hanggang nitong 2022, marami naman ang nag-search sa Google tungkol sa aspeto ng entertainment na nagpapakita ng patuloy na interes ng mga Pilipino sa larangang ito. Ilan sa mga hinanap nila ay ang mga bagong pelikulang Disney at k-drama, mga manlalaro ng basketball tulad ni Ricci Rivero, at mga popular na tao sa mundo gaya nina Johnny Depp, Cara Delevingne, at Ahn Hyo-seop. Dito, maaaring mahinuha na ang mga ganitong klase ng pag-uulat ay malapit sa mga tao sapagkat nais nilang makapagpalagayang loob ang isang artista sa pamamagitan ng paglubog ng sarili sa mga balitang showbiz na nagbibigay-daan sa pagpapagaan ng kanilang mga pinagdadaanan.
Dahil sa lumalawak na saklaw ng balitang entertainment sa iba’t ibang porma ng midya, mas madalas nitong napapaligiran ang mga tao. Ayon sa pag-aaral, kabilang ang balitang showbiz at celebrity gossip sa “Circles of Concern”—mga bagay na hindi kontrolado ng mambabasa pero mas binibigyan ng “reaksyon.” Kilala ang may taglay ng katauhang ito bilang “reactive” o tumutugon nang walang pagkilos. Ang ganitong midya na nakasalalay sa reaksyon o magiging damdamin ng mambabasa ay maaaring ng makaaapekto sa inisiyatibo nilang solusyunan ang isang isyu. Isa pa, maaari ring mahubog ang ganitong pag-uugali sa mga usaping may kinalaman sa lagay ng kanilang kababayan. Kaya naman, imbis na aktwal na tumulong sa naghihirap, hanggang sa pag-like sa social media na lamang ang nagagawa ng taumbayan. Walang kongkretong aksyon na pinaplano o isinasagawa. Dahil sa pagtuon sa personal na buhay ng mga artista, nalilimitahan nito ang kamalayan ng mamamayan na masabayan ang mga mahahalagang pangyayari sa lipunan. Samakatuwid, posibleng hindi maging produktibo ang resulta ng kamalayan nila ukol dito.
Kaya’t bilang mga tagapagbalita, mahalaga ang pagiging responsable sa pagpili ng mga kuwentong ibabahagi. Mas mainam na isantabi ang mga walang kabuluhang intriga; sa halip, dapat bigyang-pansin ang mga isyung may malawak na implikasyon sa lipunan tulad ng karapatan ng mga manggagawa sa industriya ng showbiz, epekto ng showbiz sa kultura at pag-uugali ng mga Pilipino, at iba pang mga usaping kaugnayan ng lipunan at ekonomiya. O hindi kaya nama’y maaari ring itampok ang artistry ng isang artista kaysa sa kaniyang kasikatan. Anu’t anuman, kailangang bigyang-pansin ang pangangalap at pagsusuri sa mga impormasyong may kinalaman sa panahon, presyo ng bilihin, COVID, at iba pa. Hindi ba’t layon ng isang dyornalist na pagtuunan ng pansin ang mga isyung bumabagabag sa bayan?
Bukod sa pagbigay ng malalim at tamang anggulo sa mga kwento, mahalagang maipakita rin nila ang analisis ng isang balita. Kung gayon, kinakailangan nilang gamitin ang kapangyarihan upang maipaunawa sa mambabasa ang balitang artista sa pagsalaysay nito. Halimbawa, maaari nila itong ilatag bilang leksyon, inspirasyon, o gabay para sa masa. Sa halip na maghatid lamang ng impormasyon tungkol sa industriya ng showbiz, maaaring ang ipamahagi ay isang makabuluhang kuwento mula sa buhay ng mga kilalang personalidad. Maaari ring maging paksa ang kwento ng isang artista na nagtagumpay sa kabila ng mga pagsubok na kinakaharap. Sa ganitong paraan, mas mapalilitaw ang danas ng determinasyon nila; magsisilbing inspirasyon ang ganitong klase ng balita sa ibang tao, at hindi pawang mga life updates lang.
Lumulubha na ang sakit ng pamamahayag sa Pilipinas: ang pagbibigay-tuon sa mga pang-showbiz na balita ay binabago ang tunay na diwa ng dyornalismo. Unang patunay: nagpopokus na lalo ang lokal na balitang midya sa mga katuwaan at personalang nagaganap sa likod ng industriya at pag-aarte. Kung ano ang mas sikat, ito ang mas palalaguin ng mga taong midya. Ikalawa, dahil ihinalintulad sa isang pag-aaral na ang usaping artista ay produksyon ng kanilang mga kwento, maaaring palalain ng ganitong paraan ng pag-uulat ang kapitalismo sa hinaharap. Syempre, sino ba namang aayaw sa tone-toneladang kitang kalakip ng kontrobersyal at tao-sa-tao na mga usapin? At kung walang agarang sahod na makukuha mula sa isang artikulo, madali pa rin nilang mabibingwit ang pampublikong pansin ng mga susubaybay sa susunod pang mga ulat.
Sa kabuuan, parte man ang showbiz at entertainment ng kultura ng mga Pilipino, mahalaga na baguhin ang diskarte sa pag-uulat sa industriya ng showbiz sa tulong ng paggamit ng midya bilang magbigay ng mahalagang kabatiran sa kasalukuyan. Sa pamamagitan ng pagtatampok ng mga kwento’t isyung may kabuluhan na may malawak na implikasyon sa lipunan, maaari pang mabago ang pananaw sa showbiz na hindi lamang ito para sa negosyo; isa rin itong pagkukunan ng mga naratibo ng aral at gabay na agarang nasasagap ng mga mambabasa. Sa gayong paraan, naitataguyod pa rin ang esensya ng isang mambabalita kahit sa pag-uulat ng mga kwentong showbiz.
Nakakabahala na ang porma ng pag-uulat ngayon ay nagtatangkang lumihis sa gampanin ng dyornalismo, sapagkat dapat sana’y tumutulong ito sa pagbibigay at pagbubusisi ng kritikal at tamang impormasyon para sa mga mahahalagang pagpapasyang ginagawa ng sambayanan. Kaya habang maaga pa, kinakailangang maisulong ang pagkakaroon ng reporma sa pamamaraan ng pag-uulat ng midya sa Pilipinas, upang maitulak at maimulat ang mga tao sa mga balitang napapanahon at higit na kapaki-pakinabang. //nina Monique Gervacio at Zaeda Wadi
Mga sanggunian:
https://www.pssc.org.ph/wp-content/pssc-archives/Aghamtao/2007/07_Chismax%20to%20the%20Max_%20The%20Celebrity%20Gossip%20Economy.pdf
(n.d.). Merriam Webster. Showbiz definition & meaning. Retrieved May 10, 2023, from https://www.merriam-webster.com/dictionary/showbiz
(2007, October 12). Too much celebrity news, too little good news. Pew Research Center. https:// www.pewresearch.org/politics/2007/10/12/too-much-celebrity-news-too-little-good-news/
(2022, January 13). Andrea Brillantes, Francine Diaz trend as they appear to unfollow each other on Instagram. ABS-CBN News. https://news.abs-cbn.com/entertainment/01/13/22/did- andrea-francine-unfollow-each-other-on-instagram
(2023, April 24). Marco Gumabao and Cristine Reyes are now Instagram official. GMA News Online. https://www.gmanetwork.com/news/lifestyle/familyandrelationships/867914/ marco-gumabao-and-cristine-reyes-are-now-instagram-official/story/
Bonoan, R. (2023, April 28). Ogie Diaz, nakatanggap nga ba ng mensahe ng pakikiramay mula kina Liza at Enrique? Bandera. https://bandera.inquirer.net/348196/ogie-diaz-nakatang gap-nga-ba-ng-mensahe-ng-pakikiramay-mula-kina-liza-at-enrique
Byrne, C. (2022, September 15). Why we care so much about celebrity gossip, according to psychology. Everyday Health. https://www.everydayhealth.com/emotional-health/why-we- care-so-much-about-celebrity-gossip/
Clear, J. (n.d.). Stop overdosing on celebrity gossip, the news, and low quality information. James Clear. https://jamesclear.com/brain-food
CNN Philippines Staff. (2022, February 14). Vice Ganda, Ion Perez ‘get married’ in Las Vegas. CNN Philippines. https://www.cnnphilippines.com/entertainment/2022/2/14/Vice-Ganda- Ion-Perez-wedding-commitment-ceremony-Las-Vegas.html
GMA Integrated News. (2023, April 30). Liza Soberano gets real about love teams in showbiz: ‘We’re supposed to be a real couple on and off cam’. GMA News Online. https://www.gmanetwork.com/news/showbiz/chikaminute/868553/liza-soberano-gets-real-about-love-teams-in-showbiz-we-re-supposed-to-be-a-real-couple-on-and-off-cam/story/
GMA Integrated News. (2023, May 1). Ellen Adarna wishes ‘happy and harmonious’ relationship for ex John Lloyd Cruz, Isabel Santos. GMA News Online. https://www.gmanetwork.com/ news/lifestyle/familyandrelationships/868618/ellen-adarna-wishes-happy-and-harmonious -relationship-for-ex-john-lloyd-cruz-isabel-sant/story/
Harris, J. (2004, January 20). Why do we cover celebrities? Poynter. https://www.poynter.org/archive/2004/why-do-we-cover-celebrities/
Herry, J. (2019, January 10). Pros and cons of entertainment news. Sooper Articles. https://www.sooperarticles.com/news-society-articles/business-news-articles/pros-cons-entertainment-news-1704142.html
Pagulong, C. J. (2022, December 27). Entertainment-related topics are among the ‘most googled’ by Pinoys in 2022. The Philippine Star. https://www.philstar.com/entertainment/2022/12/27 /2233403/entertainment-related-topics-are-among-most-googled-pinoys-2022
Pertierra, A. C. (2021). Entertainment publics in the Philippines, 179(1). Sage Journals. https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/1329878X20985960
Tuazon, N. (2023, April 10). Barbie Forteza and Jak Roberto’s beach photos in Bohol set Instagram ablaze. Pep.ph. https://www.pep.ph/lifestyle/lifestyle/172602/barbie-forteza-jak-roberto-beach-holy-week-a721-20230410
2 notes · View notes