#mo bakker

[thewomanwhowatchedchristmas]

The Claus Family 3 (2022)

I'm glad it's not just American movies that kind of go off the rails around movie number 3. My prediction did not come true- the whole family does not get involved.

The whole family does go on vacation together to a ski resort for Christmas. Jules (Mo Bakker) and Noel (Jan Decleir) are still working together secretly to deliver presents, but Jules's little sister Noor (Amber Metdepenningen) finds the magic snow globe and goes to the north pole, where she meets some of the elves. Jules finds out about Noor first and gets upset with her, but when Noel finds out, he immediately wants to include her and train her to be Santa, too.

Meanwhile, Suzanne (Bracha van Doesburgh), Jules and Noor's mom, is getting the heat from Jet (Sien Eggers), an old lady whose relationship to the rest of the family I have since forgotten from the first film, to propose to her boyfriend Jef (Kurt Rogiers). Also happening, Noor has weird beef with young skiing prodigy Felix (Celest Henri Cornelis).

Mostly this movie is a fight between Jules and Noor because Noor wants to be involved, but Jules thinks she's too young and won't listen to anyone else about it. Noel ends up in a Mexican prison for a minute, which brought up a lot of questions for me as an American about why a Mexican prison would have that reputation in Belgium. It was kind of interesting to hear bits of Spanish in all the Dutch, though.

Overall, this is chaotic and their poor mother really is in the dark and I wish, for her own sake, that she knew what her children were up to around Christmas. I understand the sibling dynamics at play, but it was kind of painful to watch. This wasn't the worst 3rd movie in a series I've seen, but I'm not sure why this series needed to continue to this point. It would make more sense to have a character pass away and have everyone else dealing with that than this weird high-stakes vacation. Overall, 2 stars.

[luckas58-blog]

 dag drie: van Ciney naar Sampon bij Aarlen, bijna helemaal in het zuiden van ons land aangekomen. Na een nachtje onweer en veel gedonder en regen, deze morgen vertrokken bij betrokken hemel en veel zuidwestenwind, redelijk fris maar de ganse dag geen regen gehad. Door de condroz verder gefietst stilletjes aan stijgend,doorheen Rochfort, je weet wel van de trappist, maar wij hebben er een koffie gedronken. Dan verder naar Sint Hubert, gekende verzamelplaats van jagers en blazers. Middagpauze met lekker broodje en een Franzipan als dessert. nieuwe moed je af en toe de zon die er door komt clement naar de hoogste top van onze fietstocht dwars door de Ardennen, met name 540 m. En waaien dat het daar deed. Maar wel mooi om doorheen te fietsen met verlichten tot de hoge venen in het oosten en de Franse grens in het westen. Langs een monument gereden dat de weerstand van de Amerikanen tegen de pantzer division Lehr in de slag om de Ardennen in herinnering bracht. Op dit punt kwam het Ardennen offensief van de Duitsers tot stilstand. Wel geen wrak van de panter II tank, de grootste van de Tweede Wereldoorlog gezien. Alles mooi opgeruimd. uiteindelijk geldt gehouden L’église om een boeke de Berlin, een van de weinige dingen die we van de Duitse over gehouden hebben, naar binnenteen. Het was hoog tijd want de benen begonnen leeg te lopen. L’église is trouwens het dorp waar we enkele jaren terug met de familie Dhondt en midweek doorgebracht hebben. en veel bakplezier en andere pleziertjes hebben gehad! de jonge bakker gaat trouwens een piep stemmetje zodat we vermoeden dat hij een trans zou kunnen zijn of hij zich aan het voorbereiden was. En dan naar Habay, waar we in reden op een grote massa die net de 20 km loop strijd achter de rug hadden. gezocht naar Louis en Charlotte maar niet gevonden. uiteindelijk aangekomen in Sampor, onze fietsen gestalt achterde B&B, en de tuin kot van de eigenaar. Verder was er geen mogelijkheid. We zullen morgen zien of dat ze er nog staan. Dan met taxi naar Arlon en in een familie restaurant lekker konijn voor polen tomaat crevette Grise voor mij gegeten. kostprijs € 83,5 met aperitief en dessert, iets meer dan de taxirit. Einde van de dag en om 10u30 uur het bed in. Morgen regen weer…

[gezellig]

some fun facts about the new wtfock cast:

Laura’s favorite original wtfock season is Zoë’s season.

Nell had to learn how to play the keyboard for the show.

Mathis’s brother is Yung Mavu, a flemish rapper. The characters were at his concert in the very first clip of season 6.

Ella was in a movie with Willem Herbots called Het Geheugenspel.

Laura auditioned for The Voice Kids. She made it to the battles.

Nona and Dara both auditioned to be one of the new presenters for Ketnet, the flemish children’s tv channel. They didn’t make it, but then Nona got offered the job a year later when someone else left.

Junes got a lead role for the Ketnet Musical Unidamo in 2017.

Mo’s brother is Kes Bakker, who’s also an actor and you might know (or not) from Knokke Off.

[aggravateddurian]

🖊 for Vega?

Thanks to @pacificaisstillpacifica for asking!

Ever since I came up with Vega and the story for Chorus, I've been completely obsessed with Vega, her backstory and all of the implications.

Vega 'V' Hawse

Full Name: Vega Valerie Hawse Date of Birth: 12 October 2049 Affiliation: Bakkers (formerly), Afterlife Mercs, Aldecaldos (static)

They're both Vega... but they're two different people.

Quick Vega Facts:

Vega's mother named her 'Vega' after the second-brightest star in the northern hemisphere. Vega has also historically been represented as an eagle or vulture in astronomy, and her holo avatar features an eagle, a star and the capital letter V, with the eagle swooping through it.

Vega is pansexual

Vega was a guitarist prior to encountering Johnny Silverhand. Johnny described her technique as 'okay, I guess, but needs improvement.'

Vega's favourite music is a derivative of late 2010s-early 2020s 'phonk' music. Johnny... has opinions on this.

Vega is an unofficial member of the Welles family, and Mama Welles frequently calls in at her apartment to check in on her, and to occasionally leave food

Vega in 2079 dyes her hair red, because she's actually blonde (this was a side-effect of the hybridisation of Johnny and V's relic engrams by Alt Cunningham.

Vega Backstory (until 2077):

Vega's the daughter of Logan Hawse, pack leader of the second largest family (nomad pack) within the Bakkers Nation, aside from the Bakker family themselves. Vega grew up mostly without a mother, as her mother was killed in a NUSA 'counterterrorist' raid during the 2050s and was raised by her father. Though the leader of the pack was supposed to be decided by family meeting, the Hawse family had been leaders of the family for nigh on 30 years by that point, and it was expected that Vega would eventually become the leader of the family when Logan retired... or died.

This began to change when the Bakkers Clan began to suffer due to generations of poor leadership, including one case where the leader of the entire Clan simply up and left. Logan began to agree with the other families in the clan that the Bakkers should join Snake Nation. Vega strongly disagreed, beginning a long feud between Vega and Logan. Panam and Vega would bond over their shared experiences while working together in the Badlands in 2077.

During this time, Vega stopped using her family name, and began to go by the epithet 'V.' She became significantly more morose. The family elders passed this off as Vega being a moody teenager. She had a series of increasingly disastrous relationships, leading her to develop a betrayal trauma. Both ended with her boyfriend cheating on her. One ended with a family meeting after she broke his jaw in a tussle.

Over the 2060 and 2070s, the Bakkers degraded more and more, and Vega was increasingly frustrated at the state of the clan. The final straw was when Logan announced, without a family meeting, that he had decided that the family would join the rest of the Bakkers families in joining Snake Nation. Vega organised a group of younger members of the family against the proposal to join Snake Nation. Logan declared this treason and moved to exile his own daughter at a family meeting.

Vega declared that she'd 'had enough of this shit,' stood up, got into her Galena Rattler, and drove off, never to return. For Logan, Vega died on 21 May 2076, the second she left the family meeting.

For Vega's friends Lincoln Bode and Polaris Draper, the attempt by Logan to exile his own daughter for disagreeing with him was evidence that the Bakkers were dead, and they, alongside some of the younger members of the clan, and a few older ones disgusted with the direction of their clan, left to form the Drakes (based on the icon of the Bakkers Nation), who formed an alliance with a smaller Aldecaldos family, and eventually became part of the Aldecaldos Nation in early 2077.

For Vega, Mama Welles, whom she met through Jackie, and lived with for much of the first six months she spent in Night City, is her mum. For her part, ever since Vega came back, Mama Welles has been calling her frequently to check up on her. Vega and her partner are frequent visitors to El Coyote Cojo, though Vega has tiptoed around the issue of her relationship with So Mi around Mama Welles, and So Mi personally is worried about what her potential future mother-in-law thinks about her.

[hspcoaching]

Vroeger sprak men over het onderscheid tussen geneeskúnde en geneeskúnst. De kunde was kennis die was opgedaan tijdens de opleiding. De kunst was het creatieve proces, de ervaring en de intuïtie, waardoor een professional wist wanneer iets al dan niet te doen. ‘Timing is everything,’ gold toen ook nog als een ongeschreven regel in de zorg. Welke zorgprofessional werkt nog aan zijn timing? Er wordt vooral gestuurd op het vermijden van fouten en moed is aan het uitsterven als professionele deugd. ~ Bram Bakker

[pizza-ra-bizza]

Tema: WANNEER JY DOGTERS HET

WANNEER JY DOGTERS HET

stadig, sonder om 'n geluid te maak, en betas sy pad in die , donker kamer, waar daar nie 'n brand van vuur of 'n bietjie lig was nie. Is dit jy, kind? Ja mamma.

Ek het ook, weet jy, ek het tot Jesus gebid, ek het tot Hom gebid terwyl ek aan jou gedink het. Nou moet jy aan die slaap raak: gaan slaap, Giacomino, en moenie jou oor my bekommer nie, , as ek dors voel, het ek die kruik hier byderhand. Giacomino gaan lê in 'n hoek van die kamer, op 'n hoop heide en droë gras, en trek 'n stuk lap na hom toe wat as kombers gedien het, hy leun sy kop op sy gevoude arm en raak aan die slaap. Sy, arme Margherita het nie geslaap nie! en sy het moeite gedoen om sag te huil om nie die kleintjie wakker te maak nie; hy vou sy hande in desperate pyn en dink: Bose hou my vas in die bed: ek kan nie dag tot dag gaan om my brood te verdien nie. Ons moet nog betaal

die belasting van die jaar en die bakker gee ons nie meer krediet nie. Giacomino is 'n goeie seun, maar hoe kon hy op sy eie lewe op die ouderdom van twaalf? Wat gaan met ons arm mense gebeur? Ag! as my man nog gelewe het! Die fortuin van die huis het met hom gegaan. En sy het haar bors gedruk, wat van koors gebrand het, terwyl sy, terwyl sy die vreugdes wat sy verloor het, herroep, met haar kop op die bed rus, bitterlik huil en die trane oor haar uitgeteerde wange laat loop. Haar man, 'n eerlike en lewenskragtige man, kon almal se agting verdien, behalwe dié van die eienaar van die taverne, waar hy nooit sy voete wou sit nie. Toe hy as soldaat weg is, het hy gekies om die ruitery binne te gaan, want 'n karweier van ambag was hy gewoond aan perde; want hy het hulle goed behandel en nooit gaan slaap sonder om hulle eers van hooi vir die nag te voorsien nie. Hy het daarvan gehou om oor daardie tyd en die oorloë te praat. Hy het met 'n sekere trots gesê: 'Ek het ook my deel van glorie in die Krim gehad. » Toe hy terugkom huis toe, het hy 'n gelukkige ontvangs ontvang en met Margherita, sy geliefde meisie, wat hy van kleins af geken het, getrou. Hulle was arm, maar hulle het jonk gevoel, hulle het sterk gevoel; hulle erfenis was saamgestel uit moed en welwillendheid. Hulle hut was ellendig, beknop, maar hulle het alleen gewoon, want hulle was eerlik, gereed om te werk, omdat hulle lief was vir mekaar. Daar mense

van gesê: 'Margherita was reg om met Pietro te trou; hy is 'n heer wat nie bang is vir moegheid nie, en nie weet wat wyn is sonder om dit af te water nie.

[movie-titlecards]

The Claus Family (2020)

My rating: 4/10

It's almost impressive how this thing is made up almost entirely of tired old Christmas movie clichés and still manages to make very little sense. Did actual children make this?

[froy]

Niet Schieten

De bende van Nijvel maakt een stuk deel uit van de Belgische geschiedenis. Bijna 30 jaar na de laatste overval met dodelijke slachtoffers is het mysterie nog niet opgelost en zijn er tal van theorieën en vermoedens over hoe alles in zijn werk ging en wie deel uitmaakte van de bende.

David Van de Steen is één van de overlevende van de gewelddadige overvallen, maar zag zijn ouders en zus…

[nickyfantastic]

Reagan never hid how interested he was in evangelical apocalypti- cism. While premillennialism had little (if any) direct influence on his actual foreign policy, it provided him with the rhetorical tools for mo- bilizing the American people to wage the Cold War. During the 1970s the California governor discussed The Late Great Planet Earth with friends and acquaintances. “For the first time ever,” he confided to a state senator, “everything is in place for the battle of Armageddon and the second coming of Christ.” Nor did Reagan back down from his apocalyptic views during the 1980 campaign. “We may be the generation,” he told televangelist Jim Bakker, “that sees Armageddon.” After win- ning the White House, Reagan made repeated references to the end of days in his diary. “Sometimes I wonder if we are destined to witness Armageddon,” he confided on one page; on another he wrote, “I swear I believe Armageddon is near.” He responded to a National Security Council briefing on deteriorating conditions in the Middle East by not- ing, “Armageddon in the prophecies begins with the gates of Damascus being assailed.” Wolf Blitzer, at the time a journalist for the Jerusalem Post, best captured Reagan’s beliefs. “You know,” the president apparently told an Israeli lobbyist, “I turn back to your ancient prophets in the Old Testament and the signs foretelling Armageddon, and I find myself wondering if—if we’re the generation that’s going to see that come about. I don’t know if you’ve noted any of those prophecies lately, but believe me, they certainly describe the times we’re going through.”

Matthew Avery Sutton, American Apocalypse

[thewomanwhowatchedchristmas]

The Claus Family 2 (2021)

It's been a minute since I watched the first movie, but I remember really liking it. This is a Dutch film, so I watched with English subtitles. I didn't check to see if it has a dubbed version, but I think Netflix usually offers that.

Jules (Mo Bakker) and his grandfather Noel Claus (Jan Decleir) are using the magic snow globe to deliver presents around the world the week before Christmas. The movie doesn't really explain the magic of how time works with the snow globe, so suspend your disbelief as much as you can. Jules's mom Suzanne (Bracha van Doesburgh) opens her own cookie shop in this film. During the party to celebrate opening the cookie shop, Jules sees a little girl through the window.

The little girl is named Marie (Jasmina Fall), and she leaves a letter for Santa asking for her parents to get back together again. To be fair, her parents are being really messy about this divorce. Jules wants to help, but Noel tells him no. In fact, Noel kind of blows up at even the idea that Santa might be able to force two people to love each other again. Which, like, Jules is young and hurting for different reasons here, but Noel could have explained things better than he did. Especially since the elves Gunna (Eva van der Gucht), Ikka (Josje Huisman), Holger (Stefaan Degand), and Assa (Janne Desmet) are now helping Jules and hiding it from Noel.

Jules does a lot to help Marie's parents Steven (Everon Jackson Hooi) and Tine (Lauren Muller) get back together and ends up causing more problems for himself because his mom keeps catching him in places he is not supposed to be. Suzanne doesn't know that Jules is a Santa in training. Her late husband was supposed to be the one training Jules, but he never told her about it when he was training or actively being Santa and then he passed. It isn't talked about in this movie why they can't tell people, but I don't remember the first one super well. It might have been explained there.

I enjoyed this movie. The third one is on my list and I will probably watch it next. I have some theories about what will happen and I want to see how close I am. Overall, 3.5 stars.

[alexhisworld]

Zelfgemaakte versie van het boek: Gewoon 'anders' Geniet ervan :)

Gewoon ‘anders’

Ik ben Samuel, 17 jaar en ben zwaar autistisch… Dat maakt het leven voor mij en de mensen rondom mij niet gemakkelijk. Ik weet niet hoe het is begonnen maar wat ik wel weet is dat veel mensen hier niet mee kunnen leven… Zoals mijn vader bijvoorbeeld, voor hem ben ik precies niets minder dan een plant. Het is namelijk zo dat ik elke dag mijn zelfde routine heb, dat doet me goed.

Mijn leven ziet er anders uit dan dat van jou, dat weet ik. Je moet weten dat hier een reden voor is. Ik zit in mijn eigen wereld, waar het veilig is en waar niemand in kan. Als ik toelaat dat iemand binnen komt, stel ik mezelf bloot aan de buitenwereld en die is gevaarlijk. Ik blijf daarom veilig achter mijn 4 muren. Zelf mam laat ik niet binnen, ook al doet ze hier veel moeite voor. Niemand weet namelijk wat er echt in mijn hoofd omgaat, soms ik zelf ook niet. Ik praat niet, dat is teveel moeite voor me.

Het is zomer, dit doet goed aan mijn dagelijkse routine: op de drempel zitten en staren naar de bomen, naar de wind die langs mijn haar zweeft. Doordat het zomer is kan ik elke dag uren buiten zitten, het is er rustig en ik zit veilig. Ik sorteer binnen altijd mijn lucifers, ik vind het rustgevend hoe ze altijd perfect terug in het doosje passen. Dus is dit wat ik dagelijks doe. Ik hou nogal van een vast ritme anders voel ik me niet meer veilig.

Mam en papa maken weer ruzie, het is alsof ze er nooit mee ophouden. Hij zorgt ook voor een spanning, daarom laat ik hem ook nooit binnen. Hij dramt ook altijd op de deur, natuurlijk zit ik dan veilig en dromerig achter mijn 4 muren. Het is alsof er niemand bestaat als ik even de deur stevig dicht doe. Hij roept vaak tegen me omdat ik voor hem niets meer ben dan een plant. Het zou beter zijn moest hij ons met rust laten… Hij doet mama alleen maar pijn. Zij gelooft in mij, hij niet meer. Zo duren de dagen kort. Ik ben lang bezig met het sorteren van lucifers en het staren naar de straat dat het veilig en kort duurt. In je eigen wereld leven is net alsof je uren zit te dromen wanneer je slaapt. Als je zo weg bent gaat de tijd verder, maar voor jou stopt die even met verdergaan.

Ik zie haar, het nieuwe meisje, blijkbaar zijn het onze nieuwe buren. Haar naam is Rani. Mam nodigt de buurvrouw al snel uit voor koffie. Ze zegt hallo tegen me maar ik zeg niets. Net zoals bij Rani, ze komt hallo zeggen maar ik zeg niets. Ik had het zelf niet door dat ze er zelf stond. Dat gebeurt als je in je eigen wereld zit.

De volgende dagen sta ik al snel buiten, te luisteren naar haar prachtige stem. Ik kan er niets aan doen, de klanken… ze openen zelf de deur. Een paar dagen later sta ik voor haar, ze gaat elke dag ergens naar toe en ik ben te nieuwsgierig. “Dag Samuel, wil je meekomen?”: vraagt ze. Al snel komt mam ook kijken, ze staat versteld. Het is nog nooit gebeurt dat ik zelf naar mensen toega. “Ik denk dat Samuel met me mee naar da bakker wilt.”, hoor ik haar zeggen. Mam staat met open mond te staren. “Uh, ja… als hij dat wilt is dat geen probleem.”: zegt mam. Ik glunder en pak haar hand stevig vast. Ze geeft veiligheid, de klanken blijven van haar afstromen en komen naar mij toe. Ze is veilig. Al snel wordt dit onze dagelijkse routine, om hetzelfde uur komt ze me halen en lopen we hand in hand naar de bakker. Maar daar komt ook al snel verandering in.

“Sorry Samuel, vandaag kan ik niet mee. Ik heb afgesproken met iemand anders… Ik heb een vriendje en we hebben vandaag een afspraak.” Al snel ziet ze de teleurstelling in mijn ogen. Het was fout om haar binnen te laten… Vanaf dat moment ging de deur terug extra stevig op slot. De volgende dag stond ze er, maar ik zat gewoon op de drempel, niet aan het hek dus komt ze naar mij toe. “Het spijt me Samuel dat ik gisteren niet ben meegekomen, maar vandaag beloof ik je dat we ons terug aan onze vaste routine houden.” Ik had niet door dat ze tegen me sprak, ik was even van de aardbodem verdwenen. Ze steekt haar hand uit, ik twijfel niet, de klanken zijn er weer en die brengen veiligheid. Ik neem haar hand en we gaan naar de bakker. Al snel vliegen de dagen weer voorbij en komt ze met een nieuw voorstel. Ze vraagt het aan mam, ze wil met me naar het park. Ik luister niet, ik stap gewoon mee maar al snel heb ik door dat we een andere richting uitgaan. Het geeft wat stress maar ze is bij me dus ben ik veilig.

De eenden maken me bang, ze staan daar als schreeuwende dieren te pikken in mijn zak met brood. Rani voelt mijn verstijving, ze neemt mijn hand en toont hoe het moet. Ook wordt hier al snel een gewoonte van gemaakt wat goed aanvoelt. Tot haar vriendje en zijn vrienden ineens in het park verschijnen. Blijkbaar hadden ze ruzie en is het uit, niet dat ik dat onthoud want ik luister meestal niet maar dit lijkt wel duidelijk. Hij doet haar pijn ik voel het. Hij zit dingen te zeggen maar ik verstijf en laat de zak met brood vallen. Hij grijpt haar, ze schreeuwt en ligt op de grond, ik kon haar niet laten liggen. Ik grijp hem bij zijn nek en duw hem achterover zodat hij met een harde smak op de grond valt. Ze lopen weg, maar waarschijnlijk komen ze terug. Had ik al niet te gezegd dat de buitenwereld gevaarlijk was? Ik ben buiten de 4 muren geweest… het moest gewoon, maar ik wil nooit nog de deur uitgaan. De weg naar huis was het stil in mijn hoofd, zelf zij sprak niet, wat ik fijn vind. Stilte is rustig. De dagen erna zijn ze niet meer komen opdagen, gelukkig.

Mam ziet de verandering, mijn ogen schitteren als zij in de buurt is. Papa ziet het niet, hij wilt het ook gewoon niet geloven… Geloof ik het zelf eigenlijk wel? Zij klopt met ongewone rustgevende klanken op de deur, ik laat de klanken binnen, dus zij ook. Ik voel me echt veilig bij haar.

De vrienden zijn weer komen opdagen, niet in het park maar in een bar waar we zaten. Geen routine is angstig voor me en natuurlijk moest hij komen opdagen. Ik begreep er niets van want ik luisterde niet. Erna zijn ze weggegaan, ik weet niet wat er gebeurd was, want mijn gedachten waren ergens anders. De dagen erna was het rustig.

School is terug begonnen, daardoor zie ik Rani veel minder. De klanken verdwijnen soms, daardoor is het onrustig in mijn hoofd. Blijkbaar kwam Rani met een idee om mij mee te nemen naar haar muziekschool. Ook al stelt ze zoiets voor, ik luister nooit. Het is alsof ik gewoon soms niet stil sta dat er ook andere mensen willen gehoord worden. Al snel wordt ik meegetrokken in de prachtige muziek wereld, de klanken die uit haar mond komen zijn geweldig. Ze brengen vrede met zich mee. Elke dag op hetzelfde tijdstip ga ik mee naar de muziekschool. Ook elke dag zingt ze hetzelfde liedje. De klanken blijven maar naspelen in mijn hoofd, alsof ik ze al jaren ken.

Papa vind het vreselijk dat mam me laat gaan met een ‘vreemde’. Rani is geen vreemde! Ze is een vriendin… Hij schreeuwt elke dag op mama en op mij. Hij zou is zijn spullen moeten pakken en verdwijnen. Hij zorgt voor problemen, ik mag zelf van hem de piano niet aanraken. Dat zorgt ervoor dat ik het in de muziekschool ook niet durf. Rani is even iets gaan halen en ik zit hier alleen op de bank. Ik neem mijn moed bij elkaar en ga aan de piano zitten. De klanken zweven uit mijn vingers, mijn handen vliegen over de toetsen. Ik kan de melodie voelen, ik kan ze bijna aanraken. Het is rustgevend.

Vandaag mag ik Rani begeleiden aan de piano, iedereen, zelf mama vindt het prachtig. De klanken openen de deur, ze stromen binnen en blijven ronddraaien. De melodie speelt door mijn hoofd. Het is een wonder, want ik heb nog nooit in heel mijn leven piano gespeeld, alleen dit lied heeft macht over mijn vingers. De dagen erna verlopen normaal, ik speel elke dag en ik voel mezelf ook beter. Ondanks ik toch niet praat, ontroer ik veel mensen door de muziek die ik speel terwijl ze naar Rani komen luisteren in het lokaal. Niet dat ik er eigenlijk echt voor 100% op let. Mama kwam een paar keer kijken, ze was heel blij met de verandering en kon het haast niet geloven. Papa niet, hij gelooft en luistert niet… Hij dramde weer op de deur, verwacht hij dan echt dat ik nu opeens wel iets ga spelen voor hem? Na al die jaren heb ik onze piano niet mogen aanraken, zelf niet op ademen. Als ik er nog maar te dicht bij kwam, schreeuwde hij al. Gewoon omdat ik autistisch ben en hij denkt dat ik daarom geen piano kan spelen… aardig is het niet.

Ik zit in een grote zaal vol mensen, ik voel dat Rani gestresseerd is. Ik mag haar begeleiden op haar zangoptreden, zoveel mensen… ze stresseren mij. Rani voelt het, ze zit te wachten tot ik ga spelen, maar ik kan me niet bewegen. Ik zit stokstijf op de stoel voor de piano. De klanken, ze komen niet. Ik voel het niet…totdat Rani naar me toekomt. Ze zegt iets maar ik hoor haar niet. Ze fluistert iets, ik voel het weer. De klanken, ze zijn terug. Ze zong de eerste noten in mijn oor, nu voel ik de klanken weer, ze zijn terug en hebben nu de macht overgenomen. De stress verdwijnt en nu bestaat alleen de melodie en ik. Mijn handen vliegen over de toetsen en ik hoor Rani’s stem. Ze brengt echt zoveel vrede met zich mee, haar stem is zuiver en schitterend. Ze komt binnen, echt helemaal binnen. Iedereen juicht en is ontroerd, Rani is gelukkig dat kan ik voelen.

Mama komt me feliciteren, als we thuis zijn hoor ik dat papa er ook was… Voor 1 keer dramt hij niet op de deur, hij klopt zacht. “Zou je voor ons een stukje willen spelen?”: vroeg hij zacht. Hij was trots, iets wat hij al heel lang niet meer was. Mama en papa waren gelukkig, Rani ook. Ze heeft voor mij een andere wereld geopend, hiervoor kan ik haar erg dankbaar zijn. Ik praat nog steeds niet, maar de muziek kan meer uitleggen dan woorden. Ik blijf spelen, de klanken kan niemand me ooit nog afnemen.

EINDE

[gezellig]

she is like best friends with ayana doucoure from knokke off lmao

since belgium is very small she has lots of connections ahhaha. the first movie she was in is bittersweet sixteen. nell (actress of bobbie) and kes bakker (from knokke off, also brother of mo, who plays finn in wtfock) were also in that movie. second movie she was in is FOMO. some of the cast is: nora dari and nathan bouts (wtfock) and ayana doucoure and kes bakker (knokke off).

so yeah i think she wants to get into acting. i don’t know her personally but someone i kinda know was in the same show as her and told me she’s actually really nice so there’s that

[stefselfslagh]

DM Zapt. Doei uit Dubai.

Een stukje voor DM Zapt, de dagelijkse tv-rubriek van De Morgen. Deze keer over de Instagramfilmpjes van voetbalanalist Aad De Mos.

Wat is het goed dat er voetbalanalisten zijn. Je mag er toch niet aan denken dat we naar Club Brugge - Lokeren zouden kijken zonder te weten dat Club Brugge met loopacties probeert te penetreren in de operationele zones? En dat Lokeren dat tracht te beletten door druk op de bal te zetten? God gaf ons ogen, maar de voetbalanalist leerde ons kijken.

Het allerleerrijkst zijn de beschouwingen van Aad De Mos, de man die in de inmiddels verkleurde jaren tachtig een Europacup won, maar die wij ons straks zullen herinneren als het genie achter @aad300: de Instagrampagina waarop hij de voetbalactualiteit aan flarden analyseert.

Hij begon ermee tijdens het voorbije WK. Terwijl Karl Vannieuwkerke en zijn Villa Sporza-vriendjes zich een tongbreuk lulden over snel omschakelen en verticaal uitverdedigen, ging Aad op een Ibiziaanse strandstoel liggen, hield hij zijn selfiestick voor zich uit en zei hij in de camera van zijn smartphone: "België-Panama. Makkie. Veel plezier."

En ook vandaag blijft hij lekker dooranalyseren.

24 december. Aad blikt vooruit op het vervolg van de voetbalcompetitie: "De ploegen onderaan het klassement moeten nog punten halen om niet te degraderen."        

6 januari: Aad wikt de slaagkansen van Anderlecht-trainer Fred Rutten: "Het wordt afwachten."

Nu eens staat hij op een strand in Dubai, dan weer bij een bakker in Eindhoven. De ene keer etaleert hij zijn 71-jarige sixpack, de andere keer verbergt hij zijn roestige kop onder een truckerspet. Maar altijd pakt hij uit met trefzekere bespiegelingen. "Tottenham-Chelsea. We zullen zien."

Ondertussen hebben al tienduizend fans zich in het Instagramspoor van De Mos genesteld. En heeft hij het commerciële potentieel van zijn filmpjes ontdekt. "Ik sta hier bij Fons Van den Berg, de beste kippenboer van Nederland. Maar de vraag is natuurlijk of Ajax dan wel PSV kampioen gaat worden. Mij maakt het niet uit. Doei."

Je voelt dat Aad stilaan klaar is om ook over andere onderwerpen dan voetbal zijn licht te laten schijnen. "Ik sta hier bij Omar, de grootste invoerder van cocaïne in Eindhoven. Maar de vraag is natuurlijk of het deze winter nog gaat sneeuwen. We zullen zien. Doei."

Zou een pas afgestudeerde marketeer Aad De Mos al een merk genoemd hebben? Vast wel. Een Aad met een hoed op: verkoopt altijd.

[wijbrandsindu-fra]

Vrijdag 30 september , al fietsend langs de Maine én de Loire

Uiteraard moeten we nu ook de fietstocht de andere kant op langs de Loire fietsen. Dus dat is de planning van vandaag. Na een ontzettend koude nacht blijven we lang onder de dekens. Pas rond half 10 hebben we de moed om op te staan waarna Rudo wel meteen op de fiets springt voor stokbrood van de best beoordeelde bakker die gisteren gesloten was. En wat schetst onze verbazing: het is zowaar mooi weer. Een strakke blauwe lucht, een echte zon en geen wind. We kunnen na het ontbijt zowaar lekker in de zon zitten. Rudo heeft een heerlijk chocolade amandelbroodje gekocht. Ja die Fransen weten wat lekker is en wij profiteren mee. Rond het middaguur wordt het toch weer wat koeler en stappen wij weer op de fiets. We fietsen langs niet alleen langs de Loire maar ook langs de Maine. Ergens gaan we toch verkeerd waardoor we op een voetpad terecht komen met veel keien. Onfietsbaar maar wel met mooie uitzichten. Lopen met de fiets. kan ook, zo blijkt. We komen ook nog een monoliet tegen. Een puntige rots die nu gebruikt wordt om het klimmen te oefenen. Ook Rudo probeert het uit….. Na een 12-tal kilometers komen we in het bedevaartplaatsen Béhuard. Dat op een eiland ligt, verbonden met een brug. Het is een alleraardigst plaatsje met een mooi rotskerkje. Er zijn enorm veel parkeerplaatsen dus het lijkt erop dat het in de zomer erg druk is. We fietsen terug naar het plaatsje Savennières waar we bij de domain du closel, chateau de vaults een winnproeverij doen. Drie glazen wijn van de Anjou streek (geen rosé maar witte en 1 rode die wel rosé lijkt) voor 6 euro. Een fles van de duurste kostte normaal 80 euro. Hij was erg lekker. Na de proeverij maakten we nog een wandeling over het wijndomein waarna we weer huiswaarts fietsten. We hebben in totaal bijna 28 km gefietst. Snel douchen en naar de Carrefour voor de laatste boodschappen. We eten een galeries met eend en cider. Lekkeren niet duur.30 euro in totaal. De cider dronken we uit eens soort theekoppen. Heel apart.

[alkmaarcentraal]

Gracia Bakker uit Langedijk houdt online Talenfestival op Internationale Dag van de Moedertaal 🗓

Gracia Bakker uit Langedijk houdt online Talenfestival op Internationale Dag van de Moedertaal 🗓 Zondag 21 februari is de Internationale Dag van de Moed...

https://www.alkmaarcentraal.nl/nieuws/60079983-gracia-bakker-uit-langedijk-houdt-online-talenfestival-op-internationale-dag-van-de-moedertaal

[theexpressoutlet]

Prophetic End Time News - The Jim Bakker Show

Prophetic End Time News – The Jim Bakker Show

open event

Jim and Lori Bakker – The Power of Two

Tuesday

Show #: 3891 Original Airdate: Mar 31, 2020 Title: The Power of Two On this episode of The Jim Bakker Show: Pastor Jim and Lori share a message about the power of two. A Morningside Studios Production

180 Grace Chapel Road Blue Eye, MO 65611

31 march 11:00PM to 11:00PM

Watch Now

open event

Jim and Lori Bakker – Revelation News and…