#mira (ism)

[bronzepatriarchy]

Btw Royale was super flirty to the point where even the queen had to tell him to tone it down and focus on their meetings. Most of the ladies he's met would swoon, but Metallic was stiff and formal instead and never fell for it which intrigued him

As they worked together more and more, Royale wore down Metallic's walls and wormed his way inside, even encouraging her to let her own sass-master show. He quickly fell in love with the girl hiding behind the walls of hardened inquisitor, while Metallic found him endearing and exciting.

The first night they got together, Metallic had been practicing leading up to a shared mission, Royale caught her and mentioned he knew how to use a polearm, too.

They ended up sparring, and sparring went how sparring usually goes in fiction: with Metallic pinning him to the ground in a clear sign of victory.

They still had a mission to do, but after the strike went well, Metallic challenged him again and they DEFINITELY boned after that one.

Honestly might write a spinoff book about them, cause while book 3 will include mira's POV probably, I don't think I'll have enough time to touch on her entire history with Royale.

[dvstbvnnies]

how do you need to be loved?

Carefully, like a gentle rain on dry Earth

You've been left beaten down and by someone you really trusted and loved, so now love doesn't come easy for you. You want it to. You want to love and be loved, but you're not sure you remember how. So you need someone else to take the lead. They have to be gentle and sweet and patient. They have to watch out for you, and make sure you're doing okay, because most days you feel a little fragile, if not totally shattered. But someone will come along who will put those pieces back together again.

tagged by: @weedzkiller

tagging: @bnjmin/@behe4dings, @bravelyloves, @patientlyloves, @bcdomens, anyone else who wants to!!

[apple-onigiri]

classpects....? o.o (am watching from a corner w binoculars)

THE 'AURA EXPLAINS HERSELF' SEGMENT OF THE SHOW

right. a bit naive of me to think no one would care enough to ask. i must warn you, what you're watching is a crash site, my friend. or a confessional scene. your pick. either way, welcome

so, firstly, i'm still assigning titles to siffrin and loop as a pair here and secondly, i'm going by classpect inverse rules for them just like before. a surprise tool that will help us later

in my previous assignment, i made siffrin a mage of doom and, conversely, loop an heir of life. i've since moved on to greener classpect pastures but let me explain myself on this wild pick first. i'll tell why i've done this:

i stupidly mixed and matched domains of time and doom aspects in my head ✌️

mostly that. some of it was also really wanting loop to be the heir of life because that's like the epitome of a progress-providing guide they end up being and it seemed really funny. but most of it was time and doom being unfortunately deceivingly similar to me. happens! i guess! in my defense, they really are quite similar, if you really get into it, aaaaand doom has the entire thing with sacrifice and being a cosmic joke - but at the end of the day, there's more time elements there sighh. a bit embarrassing that i'd defended my train of thought so valiantly but i was, in fact, incorrect. we move either way

so my main defense was that mages learn through experiencing all parts of their aspect and, by the end, possess enough knowledge to self-actualize. and doom is largely about entropy and things passing, and letting go. also rogue of doom did not fit them at all so mage was the thing that made most sense

but yeah, the more obvious title of the rogue of time fits siffrin better, y'all we're right, i'm ready to admit it, fine

time is mostly about death and passing, but the thing that evaded me in my initial analysis was that it's very much about endings too. and siffrin, subconsciously, steals away the end again and again. some other rogue of time propaganda:

firstly, their ability of speeding up the party is a huge point towards that, i can't believe i somehow forgot about it. passing on the turn less so, isa can do that too, but the point stands that they literally redistribute time in favor of their party. secondly, duhhhh time travel, not much to add here. thirdly, seeing doomed versions of yourself is. yeah. very time-coded. similarly, having your fckin time clone just hanging around is. time-coded. speaking of.

you know what is the most important here, though? the thing that made me rethink my initial analysis?

MAKING LOOP THE KNIGHT OF SPACE IS EVEN FUNNIER THAN THEM BEING THE HEIR OF LIFE

so knights, other than their usual quests and tasks, and business with their own aspect, are meant to help the space player create the universe frog in the game. but if the space player is the knight, they're So Screwed. cosmic joke type of character. can't catch a break. everything on their shoulders. it's so funny to make loop that, and when i realized that rogue of time inverses into that, i immediately started thinking that hmmm you know maybe it does have some merit......

so yeah, thank you loop for bringing me over to the light side with your sheer propensity for tragedy. i took the scenic route but we're here now

oh yeah mira is still a knight of breath and king is still the prince of hope. idk about the others yet even if odile immediately seems to signal either mind with her. entire thing. or heart with her search for identity. and isa has some page-ism about him maybe, and bonnie feels? like they'd be rage, and it'd pair nicely with the king's aspect. but idk, not yet lmao

anyway thanks for listening to my penance, have some doodles i made when figuring it all out as i was messing around with an old brush

[724haberler]

Süleyman Mührü: Gizemi, Anlamı ve Tarihi Kökenleri

Semboller ve efsaneler dünyasında Süleyman Mührü kadar gizemli çok az şey vardır. Bu nedenledir ki bu mühür asırlardır kitaplara, tezlere ve makalelere konu olmuş, tarihçiler, felsefeciler ve ilahiyatçılar tarafından defalarca kez araştırılmıştır.

Efsaneler bu sembolün işlendiği büyülü bir yüzüğün olduğunu ve bu yüzüğün sahibine ruhlar ve doğa olayları üzerinde büyük bir güç ve kontrol verdiğini söylüyor. Peki, Süleyman Mührü’nün sırrı nedir? Bu sembol gerçekte neyi ifade ediyor?

Süleyman Mührü Nedir?

Süleyman Mührü veya Mühr-i Süleyman olarak bilinen sembol iki eşkenar üçkenin iç içe geçmesiyle oluşan altı köşeli yıldızdan oluşuyor. Dünyada bu sembolü tanımayan veya duymayan çok az kişi vardır.

Evet, dünyada dedik. Çünkü altı köşeli Süleyman Mührü farklı kültürlerde bilinen, hem İslam hem Yahudi hem de Hristiyan kaynaklarında hakkında konuşulan ve farklı şekillerde yorumlanan sembollerden biridir. Şöyle ki İslam dininde “Mühr-i Süleyman”, “hatem-i Süleyman”, Yahudiler arasında “Davut Yıldızı”, “Davut Kalkanı”  veya “Magen David” olarak bilinir. Hristiyanlıkta ise “Davut Yıldızı” olarak çok yaygın kullanılan sembol olmamakla birlikte Kral Davut kutsal sayılır. Çünkü İncil’e göre Mesih yani İsa peygamber Davut’un soyundan gelecektir.

“Süleyman Mührü nedir?” sorusuna gelecek olursak, Hz. Süleyman’ın İsrailoğullarını yönetmek için vefatından sonra babası Hz. Davut’un tahtını miras alması, altı köşeli yıldız olan Süleyman Mührü’nün de babasından miras aldığı algısını oluşturmuştur. Hâlbuki ne Tevrat’ta ne de tarihi kaynaklarda bununla ilgili net bilgi yoktur. Bazı Yahudi kaynaklarında Hz. Davut’un bu sembolü kalkanına kazıttığı ve bu kalkanı düşmanlarına karşı kullandığından bahsedilir. İbranicede de “magen” kalkan anlamına gelir. Hz. Davut’un bu zırhı onu düşmanlarından korumuş ve Yahudi inanışlarına göre Tanrısal koruma sağlamıştır.

Süleyman Mührü ise önce de söylediğimiz gibi Kral Süleyman’nın mühür yüzüğü olmuştur. İslam inançlarına göre Hz. Süleyman’a bu yüzük Allah tarafından vahiy meleği olan Cebrayil vasıtasıyla gönderilmiştir. Üzerinde “İsm-i azam” işlenmiş bu yüzük Allah’ın ona bir lütufu olarak kabul edilmiştir. Hz. Süleyman bu yüzükle ruhlar, iblisler, hayvanlar ve doğa olayları üzerinde güce sahip olmuş, kontrol sağlamıştır. 

Bugün Süleyman Mührü olarak tanıdığımız altı köşeli yıldız sembolüne Kadim Hint felsefesinde, aynı zamanda Roma, Asur, Sumer ve Bizans gibi çok eski medeniyetlerden günümüze kadar ulaşmış eserler rastlanmıştır ki bu da aslında bu sembolün en eski uygarlıklarca da bilindiğini gösterir. Süleyman Mührü hakkında bu ve başka bilgiler için yazılan https://islamansiklopedisi.org.tr/muhr-i-suleyman adresini ziyaret edebilirsiniz.

Süleyman Mührü’nün Sembolizmi ve Anlamları

İç içe geçmiş iki üçgenden oluşan bu altı köşeli yıldız sembolizm açısından oldukça zengindir. Bu da aslında Süleyman Mührü’nün hem farklı dinlerde yaygın olarak kullanılması hem de altı köşeli yıldıza farklı kültürlerde de rastlanmasıyla alakalıdır.

Süleyman Mührü ilk olarak denge ve ikiliğin sembolüdür. Şöyle ki iç içe keçmiş iki üçgen cennet ve dünya, ateş ve su gibi zıtlıkların birliğini temsil eder.

Kaynak: https://karadenizgazete.com.tr/adv/suleyman-muhru-gizemi-anlami-ve-tarihi-kokenleri/565088

[sanstropfremir]

it's live proving to be the only bitch ever and serving an absolutely insane combination of rookie boy idols catered specifically to me

[archive-double-knots]

MIRA TAG DUMP/ PERMANENT INTEREST CHECK

Please comment on this post if you’d be interested in interacting with them. Liking this post gives me permission to:

Send asks/memes from them to your muse(s)

Like your starter calls/send you random starters from them

Pop into your IMs to plot or talk about our muses

[gyeheoni]

a joke you say

ITS A JOKE I SWEAR 😭😭😭 also i still had to replace it with smth it’s flagged 😔

[reslute]

tag   drop.   mirajane !

[double-knots-archive]

KLO KAAZ DO LOK MIRA TAG DUMP/ PERMANENT INTEREST CHECK

Please like this post (or comment if you rather) if you’d be interested in interacting with Mira. Liking this post gives me permission to:

Send asks/memes from Mira to your muse(s)

Like your starter calls/send you random starters from Mira

Pop into your IMs occasionally to plot/scream about our muses

[bronzepatriarchy]

Accidentally made Mira sassy yay!

.. okay not accidentally but like, damn. I have a plan for how she acts around Seraphine versus everyone else but actually writing it is wildly different.

Cause her first introduction is her tearing a bunch of students a new one because their forms are off my miniscule amounts, then when they're all gone her worst words to Seraphine are "You know, if you're going to sneak around could you at least try to be Sneaky about it?"

Her entire demeanor changes from scary, strict instructor to playful, teasing aunt figure.

And sure, she's still very much talking shit on Seraphine's poor attempt at watching her class via vent, she's not really harsh about it so much as just teasing and poking fun.

She does this with Harper, too, but a lot less. Usually just a few comments here or there like 'guess who I found stealing a peak at my classes. On an unrelated note, room 589 needs a ceiling and vent repair.'

And this is so normal especially with Seraphine that it's gonna hurt Hard when Mira has to get all serious with Seraphine later on.

Also I just realized the plot twist is gonna be so obvious later on

[dvstbvnnies]

mira mira mira mira mira mira mira

[contradictcry-blog]

nina tag drop 1

[chrryemoji-a]

mira tag drop     !!

[chocolates-27771045]

Te das cuenta cuando alguien te ama sin decir nada✨✨✨

*Cuando suelta una sonrisa mágica

*Cuando te mira y se sonroja

*cuando te abre una puerta al salir o al entrar sin decirle nada

*O suelta una lágrima sincera en frente de ti****🙏👌✨☔ism

[tumitutscanlation]

Heavenly Blessing – 104. Bölüm

Mega // Drive

Bölüm 104: Boş Lafların Efendisi, Şölende Tutulan Yas

Xie Lian bu Boş Lafların Efendisiyle de uzun yıllar önce karşılaşmıştı.

O sıralarda tam kendi gücüyle küçük bir kulübenin inşasını tamamlamış ve yeni evine beğeniyle bakıyordu ki, köşelerin birisinden küçük bir ses yükselmişti. “Bu meskenin iki ay içerisinde çökecek!”

Shi Qing Xuan sordu. “Ee, sen ne yaptın?”

“Hiç.” Xie Lian cevapladı. “‘İki ay mı? Yedi gün dayanması mucize olur.’ Dedim.”

“…”

Hua Cheng’in dudakları hafifçe kıvrıldı ama gülümsemesi hemen kayboldu.

Boş Lafların Efendisi gölgelerde saklanıyor, Xie Lian’ın korkularını, hüsranını, güvensizliğini ve diğer olumsuz duygularını emmek için bekliyordu. Ancak eline tek geçen şey boş havaydı ve Xie Lian yeni evini süpürmeyi bitirip uyuyana dek bile hiçbir şey emememişti.

Her ne kadar Xie Lian onun gerçek halini göremiyor olsa da, yine de çok sinirli olduğunu hissedebiliyordu.

Sadece birkaç gün sonra ise bir yıldırım düşmüş ve tüm kulübe yanmıştı.

Boş Lafların Efendisi memnundu, muhtemelen yanmanın çökmekten pek farklı olmadığını düşünüyordu, dolayısıyla teknik olarak kehaneti işe yaramıştı ve Xie Lian artık korkmaya başlamalıydı. Ancak öyle olmamıştı. Hala karnını doyurabilecek bir şeyler ememiyordu. Elbette durumdan hiçte hoşnut değildi, bu nedenle Xie Lian’ın peşine takılmış ve bir sonraki neşeli anını beklemişti.

Kimin aklına bekleyişinin yarım sene süreceği gelirdi ki? Yarım sene boyunca, Xie Lian tek bir neşeli olay yaşamamıştı!

Kim olsa pes ederdi. Ancak Boş Lafların Efendisinin bir özelliği de inatçı olmasıydı. Eğer gözlerine bir hedef kestirirlerse, asla takibe ara vermezlerdi ve bu nedenle yarım sene boyunca aç bir halde beklemişti. En sonunda ise karşısına bir fırsat çıkmıştı.

Bir gün Xie Lian büyük bir bohça dolusu hurda toplamış ve küçük bir servet kazanmıştı. Boş Lafların Efendisi çok sevinmişti. Bunca zaman bekledikten sonra, hemen numarasını kullanmış ve lanetler nehirler gibi akıp gitmişti, Xie Lian’ın zengin olacağı ve tüm servetini içkiye, kumara harcayacağı, ardından borç batağındayken hastalanacağı vesaire vesaire. Xie Lian parasını hesaplamış ve söylediklerini eğlenerek dinlemişti. Sonrasında sadece doğrulmuş ve yatağa yatmıştı, Boş Lafların Efendisi yine hiçbir şey emememişti.

O akşam Xie Lian’ın hurda yığını alev almıştı.

Alevler söndürüldükten sonra külden yüzüyle, Xie Lian iç çekmiş ve Boş Lafların Efendisine hitaben konuşmuştu. “Çok yazık. Hepsi yandı. Geriye tek bir parça bile kalmadı. Bahsettiğin sarhoş rüyalar ve ömür boyu yetecek zenginlikleri henüz tecrübe edememiştim bile. Bence sözlerin oldukça ilgi çekiciydi, bana biraz daha anlatmaya ne dersin?”

Bu olay birkaç kez tekrarlamıştı ve sonlara doğru, Xie Lian o konuşmadan sormaya başlamıştı: ‘Söyleyeceğin bir şey var mı? Bir şey söylemek ister misin?’ En sonunda Boş Lafların Efendisi daha fazla dayanamamış ve kaçmıştı.

Boş Lafların Efendisi için Xie Lian gibi bir Talihsizlik Tanrısı son derece uygunsuzdu. Ya mutlu bir anı olmuyordu ve boşa bekliyordu; ya da kötü şansına çoktan alışmış olduğu için ne korkuyor ne tedirgin oluyordu. O kadar şanssızdı ki Boş Lafların Efendisinin hayal gücü yetersiz kalıyordu, bu sayede Xie Lian onun lanetlerini umursamıyordu ve hatta onları iyi dilekler, gün düşleri olarak görüyordu.

Her şekilde, sonrasında Xie Lian bir daha hiçbir Boş Lafların Efendisiyle karşılaşmamıştı. Yanından kaçtıktan sonra Boş Lafların Efendisinin kendi insanlarının yanına gittiğinden ve herkese onun ne kadar korkunç olduğundan bahsettiğinden bile şüphelenmişti.

Bu noktaya kadar dinledikten sonra Shi Qing Xuan daha fazla dayanamadı ve bir kahkaha attı. Hua Cheng ise kısık sesle sordu. “Çok mu komik?”

Shi Qing Xuan da uygunsuz davrandığını biliyordu ve anında yüz ifadesini toparlayarak ciddi bir sesle özür dilerdi. “Özür dilerim Ekselansları.”

Xie Lian kahkaha attı. “Merak etme. Bence de baya komik.”

Sonuca bağladı. “Boş Lafların Efendisi insanların kalplerindeki korkudan beslenir ve edindiği bu güçle kehanetlerini gerçekleştirerek yeni kehanetlerde bulunur. Döngü insan içten içe kırılana ve kalbi parçalanana dek devam eder. Yani kalbin ne kadar kararsız olursa o kadar kötüdür; ve kişinin ne kadar çok şeyi varsa, o kadar çok kaybetmekten korkar.”

Duraksadıktan sonra öneride bulundu. “Rüzgar Ustası, bir inananından böyle bir konuda yardım istediğine dair dua mı aldın? Sen Rüzgar Tanrısısın, böyle bir şey senin görevlerine dahil değil. Böyle bir dua aldıysan bir savaş tanrısına gönül rahatlığıyla iletebilirsin.”

Ancak Shi Qing Xuan’ın karşılığı hiçte beklediği gibi olmadı. “Yardım isteyen bir inananım değil, benim.”

İşte şimdi Xie Lian şaşkına dönmüştü. “Sen mi? Boş Lafların Efendisi normalde cennet mensuplarına bulaşmaya cüret etmez. Seninle uğraşıyor olsalar bile, saygın bir cennet mensubu olarak korkmanı gerektirecek hiçbir şey yok.”

Shi Qing Xuan iç çekti. “Eğer yükseldikten sonra karşılaşsaydım elbette endişeleneceğim hiçbir şey olmazdı ama… uzun hikaye işte.”

Çok yüzyıllar önceydi. Rüzgar ve Su Ustaları henüz daha ölümlüyken, varlıklı ve ongun bir tüccar evinde doğmuş ve büyümüşlerdi.

Shi Qing Xuan ikinci çocuktu ve doğduğu zaman tüm aile çok sevinmişti. İkinci oğullarına bebek ismi olarak ‘Xuan’ demişlerdi ve açları beslemek için lapalar, yol paraları dağıtmış, merhametli hareketlerinden dolayı merit toplamışlardı. Bu esnada, lapa yemekte olan bir falcı bebeği kundaklar içinde görmüştü. Doğum detaylarını sormuş ve ardından konuşmuştu: *ÇN: Resmi isme karar verilene dek hitap için kullanılan lakap.

“Evinizde yemek yediğim için söyleyeceğim. Bu oğlunuzun iyi bir hayatı olabilir, ama tüm hikayeyi söylemek gerçekten güç. Eğer onu kurtarmak istiyorsanız onu gözlerden uzak tutun. Onu gürültücü, gösterişli birisi olarak yetiştirmeyin; parlamasına engel olun. Servetini örtülü bir şekilde biriktirin ve huzur dolu bir hayatı olduğundan emin olun. Onun adına hiçbir ziyafet vermeyin yoksa başına kötü şeyler gelecek.”

Hoş sözler değillerdi ve hatta bir Boş Laflar Efendisinin söyleyeceği şeylere fazlasıyla benziyorlardı. Shi ailesi tüccardı ve falcının bahsettiği tüm özellikler onlar için değerliydi, bu nedenle falcı hemen kovalanmış ve sözleri ciddiye alınmamıştı. Birkaç gün sonra Shi Qing Xuan’ın adına bir ziyafet verilmişti, fenerler yakılmış ve bayraklar çekilmişti, davullar gürlemiş ve çanlar çalmıştı.

Ancak, ziyafet esnasında tam tüm misafirler bağırarak tebriklerini iletir, Shi ailesinin kundaktaki ikinci oğullarına övgüler yağdırırken, yerden gelen monoton bir ses aniden kalabalığı bastırmıştı. “SEFİL BAŞLANGIÇ, SEFİL SON!”

Ses sahiden yerden gelmişti ama var olan herkesin sesini bastırmıştı ve herkes şaşkınlıktan ne yapacağını bilmez bir haldeydi.

Ziyafet havada asılı kalmış ağır bir endişeyle bitmişti ve tam o gece, hala bebek olan Shi Qing Xuan ateşlerle yanmıştı, durmadan ağlıyordu ve ne yaparlarsa yapsınlar ateşini düşüremiyorlardı, arada öğürüyordu bile. Tüm aile dehşet içindeydi. Shi ailesi kısa bir süre önce kovdukları, tuhaf şeyler söyleyen falcıyı hatırlamıştı, aceleyle her yeri aradılar ve onu tekrar davet ettiler. Falcı konuştu. “Size dikkat çekmekten sakının demiştim ama dinlemediniz. Şimdi ise çocuk bir Saygın’ın dikkatini çekti, tüm yaşamı talihsizliklerle dolacak. Bu hastalık hiçbir şey, kendi kendine iyileşip gider. Ama bu, sadece bir tanışma hediyesiydi!”

Elbette Boş Lafların Efendisinden bahsediyordu. Ancak kolayca kovalanabilecek sıradan bir Boş Lafların Efendisi değildi, bu varlık son derece yaşlı, çok ama çok güçlüydü. Ne kadar mı güçlüydü? Neşeli bir durum söz konusu olmasa bile yine de yas tutardı. Bu nedenle ona ‘Boş Lafların Saygın Efendisi’ deniyordu.

Bu ‘Saygın’a ‘Dükkan üç sene boyunca kapalı kalabilir, ama açıldığı gibi üç senelik yemek yer’ denirdi. Gözleri keskin ve kötülükle doluydu; avladığı kişiler hayatı enginlikler ve efsanelerle dolu yüce karakterlerden daha azı olmazdı. Bazıları ona karşı kazanmayı başarırdı, ama yine de tüm hayatları boyunca savaşla yaşar, ona önemli miktarda besin sunarlardı; bazıları yenilirdi ve tamamen onun gücünün kaynağı olurlardı. Binlerce yılda biriken temeli derin ve sağlamdı. Şimdi, yüz yıldan uzun bir süredir dinlenmiş; gün saymıştı, bacakların esnetmek ve beslenmek için ağzını açma vakti gelmişti, büyük bir ısırık alacağı kesindi. Tesadüfen Shi Qing Xuan tam onun zevkine uygun şekilde doğmuştu ve bu nedenle Saygın onu kendisine ‘ayırmıştı’. Her ne kadar bu küçük bebek onun kehanetlerini duysa bile anlayamayacak olsa da, anlayabileceği günler gelecekti ve bir gün korkuyu öğrenecekti. Ayrıca bu korku oğlanın çocukluğuna işleyecek, derinlere kazınacak, yok edilmesi mümkün olmayacaktı.

Neyse ki böyle canavarların beyinlerinde tek bir sinir dalı bulunurdu ve düşünceleri tuhaf, son derece anormal olurdu. Bu nedenle falcının aklına onu kandırmak için bir yol gelmişti: Shi ailesi Shi Qing Xuan’ı uzaklara gönderecek ve başka bir aileye verilmiş gibi davranacaktı, ardından oğullarını geri getirmeden önce bir kız bebek olarak göstereceklerdi. Aile kızları olarak bebeklerini aldıktan sonra, tüm Shi ailesi ona Genç Hanım, Küçük Hanım diyerek kız gibi büyüteceklerdi. Boş Lafların Saygın Efendisi kendisine ayırdığı erkek bebeği bulamadığı sürece, aradan bir süre geçtikten sonra artık kimi seçtiğini hatırlamayacaktı.

Böylece, Shi Qing Xuan sahiden on yaşına dek huzurlu bir hayat sürmüştü.

Bu on sene içerisinde bir zamanların zengin tüccar ailesi yavaş yavaş sönmüştü. İki çocuğun ebeveynleri göçüp gitmiş; ailede iç anlaşmazlıklar çıkmış, miras kavgaları başlamıştı. Shi Wu Du hepsinden bıkmıştı, bu nedenle on altı yaşına girdiği gibi yanına kendisinden oldukça küçük olan minik Shi Qing Xuan’ı da alarak evi terk etmişti.

Kardeşler yaşamak için birbirlerine bel bağlamışlardı ve ilk olarak Shi Wu Du bir ustanın altında kendisini geliştirmek için dağa gidecekti, küçük kardeşini dağın eteklerindeki bir kasabaya bırakmıştı. Her gün çalışıyor ve geç saatlere dek antrenman yapıyordu, gece yarısına dek dağdan inmiyordu. Dağda yiyecek hiçbir şey yoktu ve sadece gece geldiğinde evde yemek yiyebiliyordu. Bir akşam, Shi Wu Du birisiyle tartışırken zaman kavramını kaybetmişti. Shi Qing Xuan uzunca bir süre beklediği halde abisi eve gelmiyordu. Shi Wu Du’nun acıkacağını düşündüğü için, dağa yemek götürmeye karar vermişti.

Shi Qing Xuan o zamanlar hala bir çocuktu ve dağ yollarına nasıl tırmanacağını bilmiyordu. Gece karanlıktı ve elinde yemek kutusuyla uzun bir süre yürüdükten sonra, aniden tuvaletini yapma ihtiyacı duymuştu. Endişeli bir halde, hemen yol kenarında eteğini kaldırmıştı. Tam bu sırada dağ yolunun uzak ucundan siyah bir gölge yaklaşmış ve sormuştu. “Şuradaki Xuan-Er mi?”

Bebek isminin kullanıldığını duyunca Shi Qing Xuan abisinin onu bulması için birini gönderdiğini sanmıştı, bu nedenle aceleyle tekrar eteklerini bırakarak çağrıya cevap vermişti. “BENİM!”

Yabancı ses tekrar sormuştu. “Doğum günün şu yıl, şu ay, şu gün müydü?”

Shi Qing Xuan şaşırmıştı. İlk olarak neden aniden doğum bilgileri soruluyordu ve ikinci olarak bu kişi tam olarak doğru biliyordu. Bu nedenle tekrar doğrulamıştı. “Evet! Nereden bildin? Sen kimsin? Abimi tanıyor musun?”

Ses cevap vermemiş, ama en sonunda konuşmuştu. “Buraya gel, yüzünü iyice bir göreyim.”

Emir tonuyla söylenmişti. Bu noktada Shi Qing Xuan en sonunda bir tuhaflık olduğunu fark etmişti.

Yemek kutusuna sarılmış ve koşarak uzaklaşmıştı. Koşarken arkasındaki deli rüzgarları duyabiliyordu, kahkahalar atıyordu. O şey hemen arkasındaydı! Bağırmıştı. “ŞİMDİ DÜŞECEKSİN!”

Shi Qing Xuan tamamen dehşete kapılmıştı ve yaratık ‘düşeceksin’ dediği anda takılmış ve düşmüştü, yemek kutusu kırılmış, pirinç yerlere saçılmıştı. Yaratık tam üzerine atlayacakken Shi Wu Du gelmişti.

Birisinin geldiğini görünce Boş Lafların Saygın Efendisi anında gözden kaybolmuştu. Shi Wu Du düştükten sonra yüzü kan ve pirinçle kaplanmış küçük kardeşine sarılmıştı, her ikisi de şaşkın ve çok korkmuşlardı.

Onu yine de bulmuştu!

Bunca yıl saklandıktan sonra, Boş Lafların Saygın Efendisi en sonunda tatlılıktan ilk yudumunu almıştı ve bu olaydan sonra sürekli belirmeye başlamıştı, her bir gelişi bir öncekinden daha gizemliydi. Yaratık çok güçlüydü; Shi ailesinin serveti çoktan tükenmişti ve Shi Wu Du’nun yardım için çağırabileceği efsuncular hiçbir şey yapamazdı. Cennette sesinin duyulabilmesi için saçacağı milyonlarca meriti de yoktu. Her ne kadar yaratık hiç Shi Qing Xuan’ın hayatına kastetmese de, iki kardeş onun sadece doğru zamanı beklediğini biliyorlardı, avını semirdikten sonra kesecekti. Şu anda sadece nazikçe yüzüne vuruyor, korkuyu hatırlatıyordu ama tokatlarının acıtacağı günler gelecekti. Avını sadece tek bir okla öldürmeyen bir avcı gibiydi, pek çok ok saplamalı, avını tümüyle korkutmalı ve dehşetinden beslenmeliydi.

Lingchi’den bir farkı yoktu. *ÇN: Kişiyi baya dilim dilim doğrayarak yapılan bir işkence yöntemi.

Neyse ki, en sonunda bir dönüp noktası gelmişti. Yıllar süren aralıksız çalışmaları sonucunda Shi Wu Du yükselmişti.

Yükseldiği gibi hemen Shi Qing Xuan’ı Orta Cennete almış, ender hazineleri ve kutsal zenginlikleri düşünmeden harcamış ve sadece birkaç yıl sonra Shi Qing Xuan da başarılı bir şekilde yükselmişti. Bu nedenle Boş Lafların Saygın Efendisi de sessizleşmiş ve kaybolmuştu.

Shi Qing Xuan doğal olarak artık pes ettiğine ve kendi sınırlarını bilerek geri çekildiğine inanmıştı. Ancak görünüşe göre fazla umutlanmıştı.

Birkaç gün önce, içmek için birkaç arkadaşını çağırmıştı ve sarhoş olduğu sırada aniden kulağının dibinde kem bir ses duymuştu: “Bir daha asla ağabeyini göremeyeceksin!”

Ses fazlasıyla tanıdıktı; on yaşından yükselmesine kadar olan yıllarda, bu sesi en azından senede bir iki kez duyardı, korkusu kemiklerine dek işlemişti ve kulağında sanki bomba patlamıştı. Shi Qing Xuan hemen ayılmış ve dehşet içinde Pei Ming’in bölgesine koşmuştu, ancak kendi gözleriyle Shi Wu Du’nun iyi olduğunu, Ling Wen ve Pei Ming’le oturduğunu görünce rahatlamıştı.

Sonrasında sesin kendi kuruntusu olup olmadığını merak etmişti. Sonuçta o yaratık çocukken kalbinin derinliklerine kara bir gölge yerleştirmişti ve bu başına ilk kez gelmiyordu. Ancak bir süre düşündükten sonra yine de endişelenmişti, böylece Ming Yi’yi de sürükleyerek Xie Lian’dan yardım istemeye gelmişti. Puji Mabedinde Hua Cheng’e rastlamayı ise hiç beklememişti, yollar düşmanlar için dardı sahiden.

Hikayeyi dinledikten sonra Xie Lian yorum yaptı. “Yani, Rüzgar Ustasının karşılaştığı ve benim karşılaştığım tamamen farklı seviyelerde yaratıklar.” Bir süre düşündükten sonra Hua Cheng’e döndü. “San Lang, daha önce hiç bir Boş Lafların Saygın Efendisi gördün mü?”

Hua Cheng elindeki yemek çubuklarıyla oynuyordu ve cevap verdi. “Hm? Kendi gözlerimle hiç görmedim. Ama gören birisini tanıyorum.”

Her ne kadar Xie Lian bu ‘birisi’nin kim olduğunu çok merak etse de, sormamayı seçti. “Ne kadar güçlü bu varlık? Sahiden çok mu?”

Hua Cheng çubukları kenara attı ve tembel bir şekilde cevapladı. “Çok güçlü.”

Bunu duyunca hem Shi Qing Xuan’ın hem Ming Yi’nin ifadesi ciddileşti. Hua Cheng ekledi. “Sıradan küçük yardakçılara hiç benzemez. Baş etmesi sahiden çok güçtür.”

Her ne kadar ‘baş etmesi güç’ demiş olsa da, yüz ifadesi yine de normal kaldı, sanki sadece kibarlık olsun diye söylemiş gibiydi. Ancak Hua Cheng’den böyle bir yorum almak bile başlı başına bir şeydi. Xie Lian sordu. “Rüzgar Ustası, mesele hafife alınacak gibi değil. Neden Su Ustasına söylemiyorsun?”

Shi Qing Xuan ellerini salladı. “Hayır, hayır. Abim bir diğer cennet musibetiyle yüzleşmek üzere. Eğer böyle bir zamanda gidip Boş Lafların Saygın Efendisiyle mücadele eder ve dikkati dağılırsa ne yaparız? Bu bir sır olarak kalmalı, kimse duymamalı. Abimle iyi ilişkiler içerisinde olan tek bir cennet mensubunun kulağına gitmemeli.”

Bir cennet mensubu sadece bir kez cennet musibetlerine maruz kalmazdı. Ne kadar çok musibet atlatırsa, ilahi durumu da o kadar büyür, mevkisi daha sarsılmaz olur ve ruhani güçleri artardı. Shi Wu Du şimdiden iki cennet musibetini aşmış bir mensuptu ve Xie Lian da ruhani iletişim rününde yakın zamanda onun üçüncü bir taneyi beklediğine dair yapılan yorumlar duymuştu. Odağını kaybetmesi sahiden hiç iyi olmazdı. Eğer bu musibeti aşmayı başaramazsa, eriştiği ilahi mevkinin altına düşerdi.

 Çevirmen: Nynaeve

Suika Notu: Çin Mitolojisinde yükselmek için bir ölümlünün ‘cennet musibetleri’ denilen, kişinin ilahi bir varlık olmak için gerekli meziyetlere sahip olup olmadığını görmek için yapılan bir tür testi geçmesi gerekiyor. Bir kez yükseldikten sonra, tanrı ‘seviye atlamak-level up’, veya daha yüce bir ilahi mevkiye yükselmek, için daha pek çok imtihandan geçebilir. Musibetler önceden kestirilemez ve her tanrının kaderine işlenmişlerdir, bu nedenle farklı zamanlarda belirirler. Her bir musibet farklıdır; bazen tanrının bir ömür boyunca ölümlü olarak yaşaması gerekir, bazen doğal afetlerle savaşması gerekir vs., vs. Ancak kişi imtihanda başarısız olursa, daha önceden kazandığı ilahi mevki ve güçlerin bir kısmını kaybedeceği anlamına gelir, yani kazançta kayıpta oldukça büyük ve geri dönüşü yok.

[shieldedsouls]

tag dump ten ft. isms, verses, and aesthetic tags !!