#minura

[rockergirlfriend]

Mind your own.

🎨: https://twitter.com/MinuraNakatawa

[just-miru]

have my cringe flop posts and unrelated kitty cat pics made you fall in love with me yet

[mayatuks-catastrophe]

im still kinda mad i thought i was almost done with totk and then ganondorf just fucks off, and we go to talk about the next quest i need to do, which i already did by accident

[kinocakez]

Guess nyo sino napagalitan at minura today after being so tired after filming kasi d naka text dahil walang load guys🧍‍♀️🏃‍♀️🏃‍♀️

[dikitakailangan]

Na-scam ako 20k for 2NE1's concert sana. 😢 Been a fan since their debut. I still have stan accounts on other social media platforms for them until now too. For the past years I've been waiting for their comeback and they and their music are literally my savior. They're there for me through ups and downs. Grabe I did not expect this, so traumatized by this ticketing system. 😢 Pa-rant lang. Tanggap ko naman na, ni hindi ko nga minura yung scammer sa chat kasi ano naman magagawa nun. 🥲

I will still go to their con kasi I still secured gen ad tix. Nakakalungkot lang talaga, planning to buy stuffs pa naman and all. Hays.

But today, I treated my fam kasi birthday ni mama. Still grateful to God kasi di parin nauubusan kahit nawalan. Sobrang sad lang din talaga kasi first time ko ma-scam and grabe yung excitement ko noong akala ko naka-secure na ko ng tix. 😢

Anyway, haba na neto. Now lang ako nagsulat ulit dito kasi nakakalimutan ko minsan na may account ako dito. Lol lesson learned, do not trust anyone.

[irritatinglytidsoptimist]

Siya nag sana all, tapos ako minura. 🤧🤌🙄

[zxczaivbnm]

My pregnancy journey is like an eye opener for me. Nalaman ko kung sino ang nandyan for me sa mga oras na nahihirapan ako. I remember nung sumugod ako sa ER kasi nagkakacontractions na pala ako. Yung tanginang tatay ng anak ko, lasing. Kung di ko pa hahampasin ng malakas, hindi pa magigising. Tas paulit ulit ako sinasabihan na hindi pa ako manganganak. Sa katapusan pa ng January daw ako manganganak. Tatay ng anak ko, walang ambag sa ginastos ko sa hospital. Tas nung oras na need ko tumayo dahil naCS ako, ako pa ang minura niya. While I'm on maternity leave, wala man lang sustentong pinadala nun umuwi kami ng Batangas. Tangina, never again. Ayoko na.

[definitely-not-so-pogi]

Tangina @pilosopogyno huling beses kita minura nung 2017. Grabe andami kong utang sayong kwento simula nung nag deactivate ako, hayp na yan. Mamimiss kita.

[rockergirlfriend]

ZV Phantom Liberty cover

🎨: twitter.com/minuranakatawa

[blurblueturtle]

ang lala talaga ng epekto ng maagang exposure ng social media at lalo na ng online gaming sa mga bata ngayon. moreover, yung walang supervision talaga ng mga nakakatanda.

as young as 5~10 years old, pasmado na mga bibig. tinatrash talk ako kahit ako yung pinakamagaling sa team at siya yung pinakahindi. so syempre pinagpapasensyahan ko naman, bata eh. hindi ko pinapansin pero naririnig ko siya na nagsasalita.

nagchat pa ako, "aga maglaro ng mga bata ah, pasmado pa bibig". at lalo lang siyang natrigger. natalo kami sa laro, siya pinakapabigat sa team. and mind you, may mga batang sobrang galing sa larong ito. pero siya wala, puro kacanceran lang.

so bago mag fade out yung game kasi talo na, syempre masama ugali ko, minura ko rin. HAHAHA patola ako eh

[just-miru]

my man... i'm not even gonna TRY to pronounce your username now.... How do you pronounce it?

uhhh. yeagh!

my mans i have no idea how to like. write the pronunciation- the only thing i can suggest is to write it into google translate and listen to the silly english lady and how they pronounce it asdfaga

[flowersfallingdown]

my pal 'n' I were talking about Zelda and he should me this "minura" character and I gotta say

I hate there design so much. I don't like the zonai as a concept a ton since they're a walking example of Nintendo's poor impulse control but I like there designs EXCEPT for this one, she's vile to look at, she's too gangly and narrow. she has that neck brace thing which, combined with her long neck, indicates that the Zonai do that thing where they extend their necks via placing rings (or that brace I guess) around it when they're young which is cool I guess but I hate looking at her.

I like Mineru D: fair critique tho

[habol-ng-habol]

9:30 PM

nakausap ko siya kanina. Ayaw niya daw ako kausapin kase daw minura ko daw siya dahil kinukulit niya ako kagabi. Sinabihan ko na siya na tumigil na pero di siya nakikinig hanggang nagmura na ako.

Ngayon, siya tong ayaw makipagusap dahil ginawa ko yun. Siya itong galit. Kung nakinig na siya sa sinabi kong tigil na. Edi sana di ako nainis ng sobra at minura siya.

[theworldisabigpressurecooker]

Lately, I've been self-pitying. Hindi talaga magandang nababakante ang utak ko at kung anu-ano na naman ang pumapasok dito. But I would like to allow myself to vent what's in my head.

I pity myself for enduring the heat of the sun habang naglalakad pauwi. Nakatira sa subdivision pero pang trike man lang kailangan ko pang tipirin para may pamasahe ako kinabukasan papunta sa work ko.

I pity myself for being late in our Sunday services dahil kailangan kong sumabay sa churchmate kong may sasakyan. Hindi ko sila sinisisi, nakikisakay na nga lang ako eh. Sinisisi ko ang sarili ko, hindi ko man lang ma-afford na bumili kahit e-bike or motor.

I pity myself for using my phone kahit 5 years na ito sa akin at gusto nang mag retire. Kung nakakapagsalita lang ang phone na ito, baka ilang beses na akong minura. Panay puna din ang mga kasama ko, not because pinagtatawanan nila ako but I know that their intention is, nagtatrabaho naman ako and I deserve to upgrade my necessity. Pero wala, panay dahilan ako na hangga't hindi nasisira walang magpapalit ng phone.

I pity myself for not buying the things I really wanted like pants and dress, or shoes or bag, or anything na deserve ko naman kasi again, I am working. Minsan nga, kahit fishball hindi ko man lang mabili kasi iniisip ko na pandagdag na lang sa lunch ko kinabukasan.

I pity myself for comparing my life to the life of those people na kilala ko. Minsan napapaisip ako, ano bang ginawa ko to experience this hardship? But I realized, who am I to compare my life sa iba? Who am I to complain? Am I ungrateful for what I am experiencing right now?

They are right. Never compare your life to others, it could ruin your perspective in life. Feeling mo talaga, talunan ka... tas sisisihin mo pa sarili mo na ungrateful ka sa lahat at di ka marunong mag appreciate ng mga bagay na mayroon ka. Kakampi mo na lang sarili mo, inaaway-away mo pa.

Lason talaga pag hinayaan mong lamunin ka ng nakikita mong standard sa social media. Ngayon, kailangan ko ulit i-remind ang sarili ko sa mga maliliit pero valuable happenings sa life ko. Balik tayo sa reality, walang magagawa ang self-pity at panghahamak sa sarili ko. Osya. Let's move on. Nakaiyak na. Tahan na.

[yosiaftersex-07]

2325

Currently on my lunch break at naiinis. Sobrang tanga ko nasama sa pagdelete ko ngayon ngayon lang yung nag iisang moment today with Niko.

I’m not sure what time ako nakauwi pero almost 2-hrs rin akong idle from work dahil umalis kami papuntang Kaypian. Itong errand ko, dapat tapos na to kung naka sama ako sa mga college friends ko nung Saturday at dahil simula nung Thursday last week hanggang ngayon, sunod sunod ang away namin ni Niko sa pera, hindi nangyari.

Balik tayo sa Thursday, payday ko to. Bago tong araw na to, natapos ang Wednesday nang magkaaway dahil pinipiga nya ako na magbigay ng pera pang tubos sa phone na pinahiram ko sakanya. Di ko rin talaga alam kung anong eksena yun kasi hinihintay ko lang talaga sya na pumunta ng bahay tas biglang hinarang na sya ng trike at hindi na daw pinapaalis unless may pera na sya pang tubos. Natapos ang eksena na yun nung di na maganda ang nangyari, pinasa nya kasi sa katabi nya daw ang phone nya at kami nalang daw mag usap. Minura ba naman ako? Pero nagpigil ako kasi di naman ako sigurado kung totoo ba o hindi eh pero nung umabot sa point na parang nag threat na, sinign out ko na acccount ni Niko gamit phone ko kaya kinabukasan, akala ko naman okay na, ganun parin pala. Nahanapan ko naman ng paraan at lunok pride talaga ginawa ko dahil lumapit na ako sa taong hindi ako in good terms buti nalang napahiram ako kaya kampante na akong okay na ang phone at nabawi nya na ang top box at helmet dahil kinumpiska daw yun. Bigla naman nagkasahod ng sobrang aga at hindi ako natuwa, talagang sakto lang sya pambayad ng bills beh 🥹 Ininform ko naman sya pero naging mahabang diskusyunan ulit. Oo, nandun na tayo sa nakaplano na pero kung hindi kaya bakit ipipilit diba? So after nung sa tubos, yung rehistro naman nya. Wala na talaga ako dapat balak na umalis pero bigla syang nagchat na magsend ako kaya kalaunan natuloy kami after nya ako hintayin ng almost 1-hr rin.

Kulang na pera namin kaya yung itatabi ko sana para sakin, pinaubaya ko nalang kasi nung nasa 7/11 na kami para bumili food at water namin, inabot nya lahat sakin ng natitirang pera at sobrang kulang na. Hinarurot nya ba naman pabalik ang motor at bago pa kami makapaglagpas ng Jordan, ayun nag cashout ako at bumalik kami.

Bigla naman sumama pakiramdam ko pagdating namin hotel at kwarto namin, kalimutan ko room namin pero dulo kami. Halos wala rin talaga tong kakwenta kwentang Niko day dahil ang eksena lang naman namin is maghintayan parehas. Hinihintay nya ako malibre sa trabaho tapos nung lunch break ko atsaka kami nagsimula, inabot nga ng almost 2:00 AM kami natapos tapos bigla syang humirit ng uuwi daw sya at babalikan nya ako para sunduin.

Usapan namin kasi may delivery sya kinabukasan (Fri) at kaya sya uuwi para magprepare sa delivery at pag okay na, dadaanan nya na ako sa hotel. 5:00 AM daw nya kukunin para maaga kami matapos, at bukod don sa binibigay nyang alala sakin, nakadagdag lalo yung pinilit nya akong ipaubaya sakanya ang budget sana na iiiwan ko sa kapatid ko na hanggang ngayon, hindi parin nagagawan ng paraan. 🥺 Pero umabot na sa point na tinawagan nako ng front desk at nag remind na 30-mins nalang remaining time, ni-ha ni-ho, wala, pero ewan ko ba bat meron sa puso ko palagi na maniwala kahit suntok sa buwan kung matupad man ang pangako ni Niko sakin.

Me, checking out mag isa. 😔

Friday, dumerecho ako sa 7/11 after mag checkout. Dun ako nagdecide maghintay sakanya at bigla naman ako nakaramdam ng tinding uhaw at kalam ng sikmura. 30-mins rin nakalipas simula pag upo ko sa isa sa mga tables sa 7/11 nagchat naman sya na sobrang nagbigay sakin ng kaba, di rin nagtagal usapan namin at bigla nalang sya nawala. Simula non, wala na sya parandam at inabot ako ng 11:00 AM sa paghintay sakanya, almost 12:00 PM narin yun. Sobrang salimuot nito dahil simot na simot ako, kahit maisip man lang nyang balikan ako para iuwi sa bahay kung sablay na naman ang alis, hindi rin nya naisipan. Wala akong choice kundi lakarin simula 7/11 Atherton hanggang bahay, Maligaya ako dumaan. 4:00 PM narin ako nakauwi, sobrang sumabog dibdib ko sa sakit pati na luha ko sa naranasan ko. At hinayaan nya mangyari sakin yon 😞 Lumipas tong araw na to na wala syang paramdam at hindi na talaga nag online sa kahit saan.

Saturday, first day of the month ngayong February— love month, ito ang araw na aalis ako papuntang Kaypian kasama sya para magpasukat pero pinahinga ko nalang ang ilang araw ko ring antok dahil lagi ako nagigising ng maaga kaka intindi sakanya. Natapos ang buong araw na wala parin sya paramdam at ang lala rin ng antok ko kaya inispoil ko na sarili ko sa tulog.

Sunday, same same parin, tulog lang ako ng tulog. Tinatawagan ako ng mga college friends ko na hindi ko nasipot nung Sat at para maiwasan sila, inuninstall ko muna Messenger ko sabay natulog. Napansin ko rin na naka hide na naman ang last seen ni Niko sa isa nyang TG acc sa hindi ko malamang dahilan, nag online sya para lang gawin yun instead kausapin ako. Wala rin naman ako magagawa dahil pagod na pagod ako at nakaka drain lang mangalit sa taong self centered masyado kaya natulog nalang ako at nagising ako ulit maling araw na.

Monday, kahapon, 12:00 AM, since nagising na ako sa weekend power nap ko, naisipan kong i-uninstall ulit na Messenger ko. Pag install ko, nasira na naman mga convo ko dahil sync sync conversation na yan, napansin kong naka-seen na si Niko sa Messenger kaya inonline ko account nya, tas ayun nakita ko parang 1-hr ago lang ang nakalipas na nag online sya bago ko naabutan. Gusto ko sana panindigan na wag sya kausapin at paunahin nalang sya kaso nag alala parin ako kaya kahit galit ako, nag iwan ako chat sa kanya sa ML kasi nag online rin sya dun. Maya maya lang, 12:26 AM, nagulat ako at nagchat sya, nangamusta. Inunhide nya rin naman yung last seen nya sa TG nung sinita ko at sinabi kong wala na akong paki, sorry sya ng sorry at nagpapaliwanag kesyo ayan na naman sya sa may malalim na dahilan bakit yun nangyari, kesyo di nya mapapatawad sarili nya, hanggang sa bago mag 1:00 AM, nag ask sya kung pwede sya pumunta dito sa bahay. Of course, kahit galit ako gusto ko parin sya makita kaso makakapunta pa sya pag alis ni Mama at kapatid ko para free kaming dalawa kumilos. Simula 1:00 AM, tamang hintay kaming dalawa parehas. Nakakatulog na nga na naman ako pero nilalaban ko talaga at nililibang sarili ko na manuod ng kahit ano nalang sa Youtube. Between hintayan namin, hindi parin sya nagpatinag na hanapan na naman ako ng kuray na para bang hindi ko binigay ko sakanya lahat lahat. Unang attempt nya, 1-hr after nya magpaalam na gusto pumunta dito tapos sinundan nya ulit 4:32 AM, kesyo wala pa daw kasi syang kain kaya sabi ko kung food lang naman pala, meron dito sa bahay tapos biglang kahit gas nalang daw. Hindi na huminto diskusyunan namin hanggang umabot ng 5:08 AM. Sinabihan ko na sya na nagbibihis na si Mama at si Janjan naman nag aalmusal na, paalis narin pero bigla nalang sya nawala at hindi na bumalik.

Hindi ko na tanda anong oras ako lumabas ng kwarto para lumipat sa sala, nagsaing at kumain ng tuyo. Nanuod lang ako ng Incognito pero nalibang nalang ako lahat lahat at nakaramdam na ng antok, wala parin sya kaya tinanggap ko nalang ulit na wala. Pabalik na sana ako sa kwarto ng biglang nakita kong calling sya kaso di ko nasagot, 8:47 AM ko na napansin at 8:36 AM pa yung unang chat nya. Di ko na naabutan, di na ringing phone nya nung nag call back ako kaya nag stay pa ako sa sala para hintayin sya. 9:23 AM nag call sya kaso pawala wala, pinaka matagal na call namin nag end 9:36 AM. Kung ano yung hiling nya? Naging mas malala. From pang gas to pandagdag na naman sa rehistro nya. Medyo di ko na prefer sa di ko ma explain na dahilan kaya nabubugnot na ako nung pinapatagal nya pa yung dapat kaninang umaga nya pa na pagpunta dito sa bahay, nung umabot na ng 10:00 AM umangat na dugo ko sa inis kasi hindi na masusulit tapos tuliro sya na nagc-cause ng paglambot hanggang sa tamarin na sya. Kabisado ko na timeline ng eksena namin kaya tamang panic ako habang wala sya, kaninang umaga ko pa kasi sya gusto makatabi kahit galit ako sakanya tas ganun na naman mangyayari kagaya sa mga pagpunta nya dito bago ako sumahod 😔 10:17 AM sya nakarating ng bahay, agad agad ko sya hinandaan ng pagkain nya. Habang kumakain sya, nag huhugas naman ako ng plato. Pinaspasan nya nga lang ang kain para maprepare yung isa pang ‘kakainin’ naming dalawa. So after ko maghugas, ‘kumain’ kami tapos naghalfbath ako at nagprepare real quick ng susuotin kong damit dahil pupunta kamo raw kami ng LTO Novaliches. Of course, may segue kami pero kagaya ng sabi ko nga kanina, dahil alanganing oras na at naaaning sya, di na sya makaka concentrate at sasayangin lang effort ko hanggang lumambot. Nabitin ako tangina pero nilayasan ko talaga sya nung sinabi nyang wag nalang daw, nagbihis ako at paalis na sana kami nang biglang nasira dahil 1k daw ang need nya. Beh, san ako maghahagilap na naman. Tinawagan rin sya ng kausap nya sa LTO at negats narin dahil tanghali na at inabutan na sya ng cut off. Dinig na dinig ko, ₱650 lang pero di ko alam bakit doble ang singil nya. Sa totoo lang, kung kani kanino na ako nagtanong kung magkano ba yan eh, pareparehas lang or almost ng presyo ang binabanggit compare sakanya. Ayoko pa sana syang umalis pero nagkukumpumilit sya, nagbilin nalang kami sa isa’t isa na mag update na.

Pag alis nya, nandito lang ako sa kwarto. Inabot rin ng ilang oras at nagpakapal nalang ako ng mukha sa isang college friend ko na manghiram, 4:00 PM narin yun at nag aaway na kaming dalawa. From nagmama kaawa kaninang umaga na patawarin to hindi nya daw gugustuhin magmakaawa sakin. Isipin mo, ang hirap maka recover sa ginawa nya last week Friday mornig pero sya pa may ganang mang ganyan sakin. Hindi na sya nagreply at nagsimula narin ang shift ko kalaunan kaya hinayaan ko nalang. Purnada ulit alis ko.

8:01 PM nag chat sya na alis na kami at isend ko na sakanya ang perang nahiram ko. Balak ko sanang ibigay sakanya pagsundo nya na sakin. So ang eksena neto mga sis, nalaman ko kasing sa Kaypian pa yung tita ng college friend na magsusukat at magtatahi ng dresses namin sa kasal ng isa pa naming college friend. Akala ko pwede nya kami masamahan at sa Muzon lang kaya ang gagawin is sasadyain talaga namin sa Kaypian para masukatan na ako. Nabigay naman ni Mimay yung pinned location sa Google Maps kaso problema ko, idle naman ako sa work sa hindi ko matatanchang oras. 8:05 PM ko sinend sakanya ang pera at wala syang iniwang message bukod sa wow reaction nya sa screenshot ng Gcash. Nainis na ako kasi gabi na at nakakahiya na mambulabog ng ganitong oras. Guess what? 8:30 PM na sya nakapag chat ulit at nagsabi na papunta na daw sya. Guess what ulit? Nasundo nya ako 8:57 PM na, galing diba? Almost 30-mins na pala ang byahe papunta dito sa bahay?

Sa totoo lang, pag mag kaaway kami ni Niko sa chat, pag magkasama na kami finally, kalma lang naman not unless nag away kami ng personal, magkaiba yun. Natututo na nga sya sigawan ako kahit sa public. Pag nabuo ang away namin virtually parang hindi na kami umiimik parehas at mag uusap ng kalmado pag magkasama na kaya buong byahe namin papuntang Kaypian, carefree lang. Wala pa atang 30-mins nung nakarating na kami sa bahay ng tita ng college friend ko eh, sinukatan lang ako literal at umuwi na. Pauwi at pagdating namin Francisco, nagtanong sya kung derecho na nya ba, sagot ko sakanya “Eh wala naman tayong pera” so matik negats kaso bigla sya huminto at pinababa ako sa kinakainan naming Mami Pares. Nagtataka ako bat kami bumaba pero inisip ko nun baka di nya rin natiis, ako pinag order nya. Nung nakuha ko na namin order nami, nag record ako ng timelapse habang kumakain kami kaso nasama sa delete ko sobrang nakaka irita! Nakafeel ako ng hilo pero tinitiis ko. Nagbibilinan na kami sa isa’t isa para sa ganap bukas, punta daw sya ulit dito sa bahay ng maaga bago kami umalis papuntang LTO. Nasira lang lahat nung tinanong nya ako, “Nagbayad kana?” Wtf? Ako pala magbabayad? Gagi nanikip talaga dibdib ko at napabalik talaga ako para umupo sa Paresan tas ganun rin sya at kung anu ano na namang sinasabi sakin.

“Bakit ganyan ka?”

“Bakit ang hilig mo sa hassle?”

“Lakas ng loob mo umorder!”

“Tinatanong kita kanina kung derecho na ba diba?” Sinagot ko naman sya, wala daw sya narinig. Naninikip dibdib ko nun at kinakalma ko sarili ko. Umalis sya at may kinuha sa compartment ng motor, pambayad siguro. Iniisip ko nga nung una kung pinaprank nya ba ako eh kaso hindi, ramdam na ramdam ko na naman gigil nya sa maneho habang ako nahihirapan huminga at sinisisi sa bagay na hindi ko naman kasalanan. Bago rin kami umalis sinabihan nya ako na kinuha nya daw mga barya sa motor nya pangbayad, pang gas nya daw dapat yun.

Binaba nya ako sa tapat ng France Street. Dinadabugan nya ako at may sinasabi syang pabulong. Tumayo sya para iligpit ang isang helmet sa topbox at tinanong ulit ako ng pasigaw, “Bakit ka ganyan ha!? Tignan mo [tinuro nya gas meter] tuyo na!” Hindi ko na nagawang makapagsalita kasi galit na galit sya sakin, kinakabahala ko lang eh baka di na nya ako isama bukas at hindi na sya pumunta ng bahay kagaya ng napag usapan namin. 😔

Pagdating ko ng bahay, nagpa thank you parin ako sakanya at hinayaan ko lang na naka steady sa convo namin sa TG phone ko. Mga 25-mins bago mag 11:00 PM ako nakauwi at pa lunch break narin ako sa work. Nag online sya 10:55 PM, hindi sineen chat ko pero for sure nabasa nya kasi maikli lang naman yun at hindi na nag online pa.

😞

[harumisheena]

Minura ka ng nanay mo kasi yung lagayan ng sawsawan pag nilapag mo sa glass table, e tunog nag-dabog? Ang table ay kainan sana, hindi office table. Anyway, sa kanya naman yun. Wala na sa lugar si thunder.

01.31.25