#mezar taşım

[karanlikorman-prensi]

Bağıra bağıra sustum.

Nasıl öldüğümü belli etmedim.

Sorsan, yine iyiyim...

[seyyahe-iavare]

Benim mezar taşım olmaya aday

[kotukarma]

Varoluşsal sancılar, yok olmak için atılan adımlar, ruhsal çöküntüler, ölümsüz intiharlar, anlamsız gözlerde kaybolan anlamlar, bir hiçlikte yolsuz kalan bedenler, kurtulmak için verilen savaşlar, farkedilmeyen çırpınışlar, devrik cümlelerde kanayan yaralar, kalpsiz gecelerde nefessiz kalanlar, duvarların altında kalan anılar, kırık mevsimlerde sızlayan ruhlar ve bunların hepsine gözlerini yumup gülmek için can çekişenler.

İntiharımı tasarladım zihnimin içinde kaçıncı oldu sayamadım ben. Hiçbirinde sağ çıkamadım. Bileklerim kanadı düşlerimde, yere çakıldı da gülümsedi o soğuk beden zihnimde. Her gece cesedim çıktı odamdan da göremedi kusursuz insanlar... Gözlerim mezar taşım oldu. Aynaya baktıkça ölümü izledim ben.

Ben lanetliyim, anlamıyorsunuz..

Ben her şeye lanet getiriyorum, ben elimi neye atsam sonu hüsran oluyor, ben elimi neye atsam ellerimde kalıyor. Ellerimdeki izleri görmüyor musunuz? Hepsi lanetimin izleri.

Uzun zaman sonra belki ilk kez bu kadar uzun inceledim aynada kendimi..

Kireç gibi yüzüm, belirginleşmiş göz altlarım ve morarmış vücudum...

Sonra kafamda bir şeyler yine konuşmaya başladı, haline bak ne kadar da belli ediyorsun düştüğünü dedi karşıdaki duvar. Sahte gülümsemelere noldu dedi diğer duvar....

Sıkışmış gibi hissettim. Boğazımı biri sıkıyor gibi hissettim.Son zamanlarda sürekli sorulan sorular, öldüğümü söyleyen ağızlar hepsi o an kafamda dönmeye başladı, sanırım aynaları hala sevemedim...

İnsanın evi ne ki dışarısı o olsun...

Sen hiç gidecek bir yerin yok diye salıncağa sığınacak kadar sahipsiz hissettin mi?

Sen hiç kimsesizsin diye bir banka ait olmaya çalıştın mı? Ben çalıştım ve bir banka bile ait olamadım...

İplerdeki düğümler bir şekilde çözülür de, asıl mesele boğazdakiler. @kotu.karma #öcüadam

[lgeceninincisi]

Eğer olurda bir mezar taşım olursa, mezar taşıma şu yazılsın istiyorum. "Hoceydi dorozdu ama curunaydı cüceydi horozdu ama dolunaydı" iyi geceler.

02.02.2024

04:20

[ruhumbipolar]

gitmek çözüm olsaydı yosun tutardı mezar taşım korkup kaçmadım diye hep bu zulümler

[kalemineiyibak]

Yaralı Güvercin İle Zalim Adam

Hoyrat dağların tepesinden geliyorum; kanadım kırık. Kanadı kırık bir güvercinim ben, zalim bir adamın beni avuçlarında sıkıp yaraladığı yerden uçuyorum, özürlü bir uçuşta hakkını kaybeden sevilmelerin sevda hezimetlerinden düşüyorum. Artık uçamıyorum, ellerimde kanadımın en büyük parçası, sevmelerin ayrı durduğu mutluluk evlerini izliyorum. Cam kenarındayım; zalim adamın evinin... Kırdığı kanadımdan takmış mutluluğuna; bir toka gibi. Kanadım, onun zalimliğinin sevdiğine uzanan yerinde taç olmuş sevdiğinin saçlarına. Bir deli hasretin özüm karargahında hükmümü giydim; kanadımın sağlam yerinden asacaklar beni, onsuz bir hayata. Güvercinler ağlamaz sanmayın, yine onun penceresinin görünmediğim tarafına gözyaşım düştü. İki sevgili, gözümün yaşını yağmurun bereketi saydılar. Kanadımı son kez öpen mutluluklar sayıyorum; dünlerimi. Kanadım, kanıyor. Zalim adam, ne bilir, ne anlar? O, hiç güvercin olmamış, bir güvercini kanadına kıyamaz gibi sevmemiş ki. Ayaklarım zor götürüyor beni, ait olduğum yalnızlığıma. Hoyrat dağların, haşin mutsuzlukları geri adım sayıyor, bensiz acabaları...

Yaralı bir güvercinim ben, hâlim yok; kaç zaman geçirdim ömrümde, ıssız ve çekinceli sevmekte... Zalim adam, kanadımı okşayıp beni bağrına basacak sandım, avuçlarında kanadımı kaybettim. Baytara sordum, düzelir miydi bu kırık kanat; umutsuz acılı gözlerime kanlı gözleriyle baktı, o an anladım; iyileşemeyecekti kırık kanadım. Kendi kanımı baytarın gözlerinde gördüğümde anladım. Sonrası mahkemeler, sürüncemeler, imdat hükmünden idam hükmüne geçişler...

Kanlar, mahkeme duvarlarının idam sehpasını çağırışına sıçrıyor şimdi. Baytar, şahit oluyor; hâkime kabul etmiyor. Zalim adamın hâkimesi çünkü o; beni öldürmeye niyetleri kanun gibi var.

"Son bir sözün var mı?" diye soruyor.

Kanatlarımı istiyorum.

Zalim adam, avuçlarının içinde kırık kanadımın tüylü zaferlerini getiriyor. Yastığının tüyü yapmış, sevişirken sevdiğinin saçlarına zalimce değdirirmiş kırık kanadımı.

Dermanım yorgun, mahkeme salonu göle döndü; öz yaşımla.

Sehpam da geldi işte.

Avuçlarındaki kırık kanadımla, parçaları diri olmak mücadelesindeki diğer kanatlarım ölmeye hazırlanıyor, bir daha böylesi bir sevmeye uçmamak için...

Sehpa çekiliyor altımdan, kanadım ise düşüyor benden önce.

Yaralanmışken öldürülen bir güvercinim ben.

Zalim adamın ayaklarının altında paspas oldu kanatlarım.

Gözlerim kapanmadan önce gördüm, hakimesiyle birlikte el ele çıkıyorlardı.

Ölüm, sağ yanıma; acı, kanadımın son yanına düştü.

Güzel bir güvercindim; ölmeden önce ben.

Zalim adamın savurduğu saçlarında bir parça tüyüm olduğunu gördüm; özlerim kapanmadan önce.

Fark edip çöpe attı, ne gerek vardı ki ölü bir güvercinin yaralı kanadının hatıra olmak isteğine?

Çöpler, mahkeme salonu, hoyrat dağların yorgun sessizliği kaldırdı cenazemi. Zalim adamın tam da penceresinin önüne yatmak varmış güvercinin kaderinde; mezar taşım, penceresinin kulpu oldu, ne vakit açılsa cam, esti tüylerim; canımda hata, ruhumda sual, varlığımda kanadım kalmadı. Korkmasınlar pencereyi kapatmaktan, içeri giremez güvercinin ölüsü, kaçırmaz bereketini aşkın. Hâlâ sevişilir ihanetin sırnaşıklığında, sesi çıkmaz, ne konuşabilir, ne duyabilir, ne de uçabilir artık...

Yaralı bir güvercindim ben.

Selamım, özgürce uçabilenlerin kanatlarına olsun...

Dilara AKSOY

[ikraa123]

Ablama görümcesi hediye olarak taşlı bileklik almış ablam diyor ki iste benim taşım ametist , bende diyom benim bu gidişle tek taşım mezar taşım olacak .😅

[ashabellq]

Toprağın altında dahi acı çeker mi insan? Ruhumu kıstırdınız bu kafese. Bin kez öldürdünüz. Görüyor musunuz, bakın, çığlıklarım sustu, gözyaşlarım dindi, hareketlerim durdu, saçlarımdaki parlak ışıltılar söndü çünkü ölüyüm ben. Öleni öldürebilir misiniz?

Bırakın küreklerinizi, kendinizi kandırmayınız. Attığınız toprakla boğdunuz beni. Görmediniz mi? Duymadınız mı? Kalp atışlarımı. Nefes almak için onca çabamı! Hiç değilse, yanaklarımdan akan yaşı... Görmediniz mi? Gözlerinizi mi kapattılar? Duymadınız mı? Kulaklarınızı mı kestiler? Ya diliniz? Konuşamadınız mı?

Bakmayın bana, ölüyüm ben. Çirkinim, toprakla bütünleşmiş bedenim gökyüzüne muhtaç kuru bir ot parçası gibi solmakta. Mezar taşım dâhi yok, kimse şahit olmadı ruhumun acı dolu yakarışına. Bakmayın bana, bir zamanlar yaşıyordum. Güneşimi aldılar. Boğuldum. Bakmayın bana, ağlıyorum.

Açan çiçeği görüyor musunuz? Benim o. Gözyaşlarım, çığlıklarım, yaralarım, yok oluşlarım. Dimdik ayakta, çünkü bir kez öleni bir daha öldüremezsiniz. Çünkü çoktan derinlerine indiğiniz bataklığa bir kez daha batamazsınız, çünkü gökyüzünü elimden alamazsınız.

Siz, gözlerinde hüzünle beni bekleyenler, çiçeğime iyi bakınız.

[yazan-kalem-siyah06]

>#SĤĤÏŇ

Ey Şiirlerime Konu Olan Aşkımm

Sana Yazdıklarımı Üzerine Alınanlar

Kendisine Pay Çıkaranlar Var...

İzinsiz Paylaşan,Kopyala Yapıştır

Yapıp Kendileri Yazmış Gibi

Gösterenler Var...Bir Bilseler O

Satırlarda Benim Yüreğim Var...

Kendime Bile İtiraf Edemediğim

Sevdam Var...Uykusuz Gecelerde

Çaresizce Döktüğüm Gözyaşlarım Var..

İçimde Biriktirdiğim Kimselere

Söylemediğim Hasretliğim Var...

Sensizliğin Kör Karanlığında

Ağladığım Gecelerim Var...

Yazdığım Her Kelime,Her Cümlede

Her Kalp Sızım Var..Yüreğimde

Biriktirdiğim Onca Hayaller Var..

Şiirlere Akıttığım Göz Yaşlarım Var...

Şimdi Soruyorum Sana Hak mı..?

Bu Reva mı Bana,

Gel Artık Bitir Bu Sancılı Yalnızlığı

Çalmasınlar Adına Şiirler

Yazdığım Duygularımı...

Geç Kalmadan Gel Ne olur

Yoksa Bu Bedenim Sensiz Toprak olur...

Son Gördüğün Şey Mezar Taşım 🌺🌿🌺

#ŠĤĤÎŇ✍️✍️✍️✍️

[s6rdunya]

intihara kalkışmadımda kaç gece intiharımı tasarladım zihnimin içinde sayamadım ben. hiçbirinde sağ çıkamadım. bileklerim kanadı düşlerimde. yere çakıldı da gülümsedi o soğuk beden zihnimde. her gece cesedim çıktı odamdan da göremediler yıldız. gözlerim mezar taşım oldu. aynaya baktıkça ölümü izledim ben. bak bana. açıkta kanamıyor benim yaralarım. izleri kaldı. izler acıtmaz mı sanıyorsun sen yıldız? o izler şimdi sızım sızım sızlıyorlar göğüs kafesimde.

[yasamimdan25saat]

Adım başı mezar taşım var, katillerim en sevdiğim insanlar.

-kuklacı-

[1-ruhubozuk]

değerli taşlar kötü hisleri içine çeker, rahatlatır derler. enerjisi uyuşmayınca kaçar derler.

benim taşlarımın hepsi kaçtı, gitti benden. beni bırakmayan ellerimle hazırladığım mezar taşım.

[melissaakoc]

Başında gelip ağlayabileceğin bir mezar taşım yok çünkü beni öldürdüğün halde gömmeye bile tenezzül etmeden gittin

[munzevi1balik]

Canım ailem, yokluğum pek fazla hissedilmeyecek biliyorum. Biraz ağlayıp sonra tüm acılarınızı unutacaksınız. Mezarımdaki çiçekler solacak. Mezar taşım çamur olacak ismim bile görünmeyecek bulamayacaksınız mezarımı. Sizden bir isteğim var ama eğer gelirseniz mezarıma canım oğlum diye sevin mezar taşımı. Hatta benim en sevdiğim çiçek beyaz gül, beyaz güller dikin toprağıma sonra solarsa solsun siz yinede dikin. Aslında istemiyorum bir mezarımın olmasını yakılmak istiyorum belli bir yerim olmasın, çünkü çabuk sıkılırım hep aynı yerde durmaktan bilirsiniz...

[garipbiryolcu55]

Benim mezar taşım olmaya aday :)