#medyo paasa

[idlaesy]

August 7, 2023

I think, writing is my therapy.

Sumusulat ako ngayon dahil gusto kong i-overanalyze itong nangyayari sa akin para ma-process ko nang sobra at maging logical na lang at hindi na isipin ‘yung emotional side nitong stage na ‘to. In short, ayaw ko nang makaramdam.

Huy pala, feeling ko, isa na sa mga pet peeve ko ay ‘yung mga nagka-cancel ng plans. Although, may mga pagkakataon na nararamdaman ko ring tamarin sa mismong araw no’ng planned event, pero mas pinipili kong gumalaw. Or if the other person ay bet na mag-cancel, tapos same kami ng nafi-feel, hindi na talaga ako tutuloy. Ang point: kailangan mutual decision. Ayoko rin ng majority wins, kailangan, kung lima kayo ‘yung lima na ‘yan, magka-cancel na lahat.

Nami-miss ko si Klyde. Hahaha. Ang funny, ‘no? Bakit ko nami-miss ‘yung taong nagparamdam sa akin na basura ako? Ang OA no’ng term, pero ayan na lang gamitin natin. Basura talaga. I mean, literal na he just treats me right when it’s convenient for him.

Hm (alam mo ba paano basahin ito? Gusto ko tamang tono, ah), alam ko sasabihin mo hindi ko deserve. Pero ano bang magagawa niyo? Ano ba magagawa ko e nami-miss ko nga? Pero kapag nandiyan siya, hindi rin naman ako gano’n kasaya. Normal lang. Tama lang para ituloy ‘yung araw.

Siguro naging parte si Klyde ng mga normal na araw ko, hindi espesyal, normal lang talaga. Payak. Kaya siguro ngayong wala na siya, parang hindi na normal ‘yung araw. Hindi ko naman masabi na may kulang, pero baka gano’n nga?

Minsan, sa delusyon ko, babalik si Klyde. Babalik siya. Kasi hindi niya mahanap ‘yung katulad ko sa mga bagong babaeng makakausap niya. Actually, hiniling ko ‘yan. Na ganiyan ‘yung mangyari. Oh, sasabihin mo na naman hindi ko deserve. Na dapat ‘yung lalaki na para sa akin, hindi na kailangang sumubok sa iba para masigurado niya na ako talaga ‘yung para sa kaniya.

Sus.

Iniisip ko, nakakulong na naman tayo sa pedestal. Baka hindi naman kasi talaga laging gano’n. Siguro ilalaban ko na ‘yung wala namang dapat at hindi dapat sa “pagkagusto”. Magandang term ‘yung “walang dapat at hindi dapat sa nagmamahal”, pero hindi ko naman kasi mahal si Klyde.

Ayun nga, wala naman yatang dapat na pamantayan. Alam kong hindi rin enough ‘yung masaya ka lang. Siyempre, kailangan mo ring maramdaman ‘yung iba pang emosyon na tuntungan ng yugtong ‘yan.

Pero ako, gusto kong sabihin na sakto na sa akin ‘yung masaya lang ako.

Wala nang kwenta ‘yung sinasabi ko.

Baka gusto ko lang sumaya. Gusto ko lang maging masaya. Sino bang hindi, ‘di ba?

Siguro para maging masaya, isipin ko na lang ‘yung mga inambag ko sa buhay niya? ‘Yung mga naturo ko. Siguro ang major ambag ko ay ‘yung nalaman ‘yung matagal niya nang hinahanap na term. ‘Yung “tuldik”. Sanay na rin siya gumamit niyan.

Nakakatuwa na may mga sumusubok pa ring pag-aralan ‘yan. Dahil sa kaniya, feeling ko, hindi pa mamamatay ang Wikang Filipino. Sana marami pang katulad ni Klyde. ‘Yung kuryosidad lang sa pag-aaral ng sarili nating lenggwahe, ha? Hindi ‘yung pagiging paasa niya at pag-hang sa’yo sa kung saan.

Gamitin ko na lang din ulit ‘yung bata pa siya. Hindi kami pareho ng hinahanap.

Medyo gumagaan talaga itong loob ko kapag ganito. I mean, kapag nagsusulat. Sabi sa’yo e. Theraphy ko nga yata ito. Kailangan ko lang mag-journal nang mag-journal para maging okay. Ganito man ako kay Migo e. Pati ro’n sa ex ko. Ang kaibahan lang, sinend ko sa ex ko ‘yung mga sulat na ginawa ko. Ngayon, hindi ko ise-send kay Klyde ‘to. I know better. Baka mamaya, ikuwento niya pa sa bago niyang makakausap. Hahahaha, hindi naman siguro siya gano’n, pero sus, kinuwento niya nga sa’kin ‘yung “obsessed thingy” ni ano. Paano kung magkaroon siya ng iba pang Alpha na pagkukuwentuhan nitong mga kaululan ko sa kaniya, ‘di ba? Paikot-ikot pa naman ang buhay. Minsan din by turn, baka turn ko nang maging topic sa usapan, tapos ako na ‘yung obsessed na nagkagusto sa kaniya sa mga kwento niya.

Hoy, hindi naman ako obsessed. At ang big word niyan. Huwag natin gamitin, okay.

Gago, 1:43 am na. Hindi ko na alam ano pa ginagawa ko rito. Gusto ko nang umuwi ng Bulacan. Baka sisihin pa ako nila Jethro kapag tumaasa itong bill ng kuryente namin si condo.

Manonood na lang ako ng Gilmore Girls. Bye.

Palagi,

Alpha

[baka-tanga-ka]

my journey as a freshmen applicant (2021)

honestly i don’t know where to start because the results still doesn’t sink into my mind. yes, it’s really hard to accept that i am not qualified sa lahat ng school na inapplyan ko. nag apply na ako sa private at state univs; alam kong makakapasok na ako kung i-go go ko ang private pero kung financial ang pag uusapan ay hindi kakayanin talaga kasi may isa nang nagtu-tuition sa’min; sa state univ naman mga hindi naman ako pinalad. wala naman akong dream school, dream course meron which is BS Architectue.

anyway ang purpose lang ng post na ‘to ay ishare kung ano ang naging kaganapan simula ng application until release of the results sa mga school na sinubukan ko.

1. Cavite State University

ito yung pinaka una kong inapplyan kasi CVSU Main sa Indang ang target univ ko since around Cavite naman. so ayun inasikaso ko lahat ng requirements for admission talagang nilakad ko na ng advance yung ibang papel para kung kaunti na lang yung kulang. 

nagdecide din ako na pumunta sa mismong campus para masiguradong makakarating sakanila yung envelope. as in yun lang yung ipinunta ko sa lakad ko nung araw ng pag pasa ko. hahahaha ang layo pa naman gen tri to indang.

ngayong year talagang naniniwala na akong papasa ako sa CVSU palang. naging smooth naman yung process of application ko no’n at reponsive sa akin yung admin kaya medyo narerelieved ako during those times. pero ewan ko bat parin ako umasa kahit na last year rejected na ako. siguro determinado lang talaga ako.

after ilang months na pag-aantay, release of application results na....at eto yung nangyari sa application ko...

yes, i received Thank you from CVSU. masaket, 2nd heartbreak ko na yan sa kanila. 

2. Technological University of the Philippines 

another state univ i’ve applied to. dito naman sa tup ghinost ako hanggang sa mawalan na ako ng slot at hindi na nainterview haha ewan ko ba sa kanila bwiset.

ang katangahan ko lang dito, late ko na nalaman na may fifill up’an pa palang gform. nung magfi-fill up na ako sa gform nila ang goodnews lang ay open pa yung campus (Manila) kaso wala nang slot for BS Arch. kaya ang nilagay ko na lang eh Bachelor in Graphics Technology major in Architecture Technology (BGT-AT) since malapit naman grab ko na din sana.

nung mga panahon sabi eh nagstart na daw for interview, edi ako antay lang sa email nila. tae sa messenger pala iniinterview sabe. nag email pa ako sa school kung pwede pa ako mainterview kasi sayang naman yung slot. ayun awa naman ng Diyos, walang response.

same lang din, wala ako napala.

3. Technological Institute of the Philippines (Manila)

 kaya sinubukan ko ditong mag apply kasi may nagrefer sa akin na classmate ko nung SHS na jan din nag aaral ngayon sa TIP and she took BS Architecture. sabi nya maganda daw turo ng mga prof nila. in-explain nya rin sa’kin yung tuition fee at paano makakadiscount mga ganon. kaya sumubok na rin ako kahit pikit mata. nung mga time na yan kasi ang nasa isip ko lang talaga eh makapag back to school na.

so ayun nag apply ako. resposive din sila at may narereceive akong emails about sa start ng enrollment. i even received a schedule for interview, pero ilang buwan na din simula nung nag online application ako. 

sinabihan ako ni nanay na icancel ko na lang yung interview kasi hindi nga namin kakayanin kung magpaprivate pa ako. sa pagkakaalala ko nasa 32k ang original na tuition per sem. saang kamay ng panginoon namin kukuhain yon diba? kaya kinancel ko na lang yung interview ko. 

pero nang hinayang parin ako hehe.

4. University of the Philippines

Nagtake risk na talaga ako dito kahit imposible, tsaka wala namang masama diba?

so nag-apply may dalawang campus choice tas ang pinili ko ay UP Diliman (dahil nandun yun target na course ko) at UP Los Baños (para naman mag apply ng engineering course. 

everything was doing fine, the application process and stuff. 

syempre normal nang nenerbyosin sa tuwing ilalabas yung resulta pero dito sa UP iba eh hahahaha syempre magiging iskolar ng bayan diba! umaasa ako na makakapasa ako sa 2nd choice ng mga course both campus. kaso wala ihhh hindi umabot yung UPG ko. 

and yes, another “Thank you” coming from UP naman.

medyo natanga pa nga ako nung una kasi akala ko pasado yung UPG ko for appeal tas nagbabalak talaga akong magfile ng appeal sa UP LB, jusko! ang required na UPG sa UP LB is 2.8 tas ako tong si tanga akala ko mas mataas yung 2.9 ko hahahahaha bangag. 

kaya hindi na rin ako umasa pa. 

oo masakit kahit sabihin mo bang hindi ko naging dream school ang UP, pakiramdam ko hindi ako kapasa-pasa haha, jusko wala talaga naipasa ni isa simula nung nag apply ako sa mga universities.

hays sintang paaralan.

5. Polytechnic University of the Philippines (Sta. Mesa)

eto na ang aking hulig alas, PUP.

sa totoo lang mas lalo akong naging confident kasi feeling kko yung panghuli is ibibigay na talaga sa akin. hahahah *di mo sure*

so ayon na nga umagap din ako para magkapag generate na agad ng application form kasi it took weeks bago magenerate, pero sabi sa portal 3-5 days (paasa jk). edi okay na nga, may copy na ako ng application form.

yan yung mga pinili kong program. tbh inihahanda ko na rin yung sarili ko kung hindi man ako palarin sa BS ARCHI ay kahit man lang sa BS ID makapasok ako.

share ko lang yung delay na nangyari sa pagrelease ng results hahaha grabe eh nagdadrop yung PUP ng exact date ng release of results tapos mapopostpone dahil sa anumang dahilan hanggang umabot na ng August hahahah dami nang nagagalit amp. tas ako panay lang hiling ko na sana talaga makapasa na ako kasi ayoko magtuition hehe.

so nung isang araw lang naglabas ng results ang PUP, which is Aug. 25. bale alphabetical order yung nangyari eh ako Andales edi umaga! ahahaha edi umaaga ako magluluksa.

unfortunately, this is what i received...

tapos nyan medyo nag isip muna ako ng ilang oras kung anong next kong gagawin or plano. tas bigla ko na lang sinabi kay nanay na i-enroll na ako sa private school na malapit dito sa cavite. nasa Dasmariñas yung campus, NCST.

kesa naman sa mag antay pa ako sa Sept 6, pero dipende kung maantay ko pa kasi hindi pa kami basta basta makalabas dahil naghigpit dito sa subdivision namin. di ko sure kung kailan ang makaka enroll. mahalaga sakin ngayon mag aral ulit hirap ng nakatengga eh. nagsayang lang ako ng isang taon dito a bahay hshshshshs jk medyo lang.

so ayun ang mga karanasan ko, walang kwenta diba? jk hahahahahahaah oo inaamin ko naman na masama parin loob ko at sobrang disappointed ako sa sarili ko at sa mga school na inapplyan ko kasi i know i deserve better. kung kaya ko lang sa mga private school ay hindi na ako mag aabala pa na mag apply sa state univ kasi tingnan mo hindi pumasa lahat ng grades ko ahahahahahah at wala akong nakuhang slot. hays ewan ko na ngayon kung saan pa papunta yung journey ko, di pa nga ako nagsisimula as freshmen ganito na agad nararanasan ko like wtf anong naging kasalanan ko sa past life ko hahaha nakakabadtrip.

ang alam kong lang ngayon, mahalaga sinubukan ko parin. yun lang tas wala na see you na lang sa next life, jk.

yun lang naman hehe ARCHITECT ANDALES CUTIE parin!! goodnight!

[aniemanimo]

3rd of February, 2021

So far, this day is also typical for me. I woke up and we had our last day synchronous class like discussion because tomorrow is already our exam for the 3rd grading. Finally I think wala na yung sipon ko sana mawala na ‘to pero yung ubo ko meron parin so nakakainis nga naman talaga. But this day our lesson was interesting. I mean not just because it talks about ‘love’ or ‘relationship’ but lahat din talaga ng sinabi ni maam is totoo at tama. Natawa lang ako sa part na sinabi ni maam yung difference ng Ideal crush sa Romantic crush, well I believe too. Natawa ako kasi naalala ko kung kailan ako nagka-romantic crush, that was 3 years ago pa kaya natawa ako dahil puro nalang ako Ideal crush ko. I prefer the ‘Ideal crush’ because now a days? Nakakatakot na magka-romantic crush. Mga iba ngayon sobrang paasa and very toxic. Don’t tell me na “Paasa? Baka umasa ka lang?” Whatever. Oo magkaiba yung assuming pero ngayon kahit obvious na sobrang pa-fall or paasa yung tao, ipo-point out parin nila na “Umasa ka lang” like? Excuse me, pero walang aasa kung walang paasa diba? Bare that in mind, and kung ayaw mo umasa yung tao then stop doing things na mageexpect yung tao na yun lalo na kung alam mong may gusto sayo. Sorry for my word pero (Hindi ko ilalahat) may mga iba talaga na ang tanga lang. And to that person na “umaasa”, stop assuming or tamana kaka-asa kung alam mong wala ding pupuntahan sa huli diba? If I were given a chance na magbigay ng take-away kanina I would say, stop taking risks na alam niyong wala din sa huli. Oo uso ngayon ang magtake ng risk, but make sure it’s worth it too, uunahin mo palagi sarili mo. And if you know na masasaktan ka then be prepared and accept it. You took a risk at tanggapin mo rin ano resulta nun. Don’t blame yourself kung hindi naging maganda ang kinalabasan, dito lumalabas yung pagkawala ng pagmamahal sa sarili. If nasaktan ka, learn to love yourself more, kasi nasaktan ka, kasi hinayaan mo. Hindi ka masasaktan kung alam mo sa sarili mo na hindi mo deserve yun. Bare that in mind. How to move on? Acceptance, just like maam said. Yes, mahirap tanggapin pero maging priority niyo naman sarili niyo boys and girls. Kung nasaktan kayo, it takes time to heal and make sure na wag na maging marupok. I was once a marupok girl talaga, pero ano nangyari saakin? Ako din nasasaktan kaya tinigilan ko na at natuto na ako. Ngayon kasi mga babae at lalake “Bakit ang sakit? Ang sakit talaga. Ayaw ko na maramdaman ‘to. Nakakapagod na.” etc. Isipin niyo ‘to, kung masakit, kung paulit-ulit ka ng nasasaktan, kung napapagod ka na, then simple lang yan, tama na. Kayo or sige isasama ko sarili ko kasi I’m not perfect too naramdaman ko din to, tayo kasi tayo yung mas malakas pa magreklamo na nasasaktan tayo, pero hindi natin namamalayan na tayo MISMO din yung nagpapasakit sa sarili natin. Bakit? Kasi kung alam mo yung halaga mo, kung mahal mo yung sarili mo, hindi mo hahayaan na masaktan paulit-ulit because you know sa sarili mo na you don’t deserve this pain and you deserve BETTER. Simple as that. I was cheated by someone and after na makamove-on ako, I took a risk again, and this time I was dumped. Masakit oo, but yes I blame myself too. I keep on liking and falling sa tao, I keep on taking risks ng hindi ko mahal sarili ko tapos ako pa may lakas loob dati na umiyak at magtanong na “Bakit ako nasasaktan?” Grabe noh? Big clown. Never again. Don’t rush as our teacher said, may tamang taong nakalaan saatin, as my friend say “Wait for the right time, right person through the right way”. Don’t be feel pressured sa mga nakikita mo sa online na mga IDEAL relationship daw, mga taken, mga pakilig etc. Love yourself too, para kung masaktan ka ulit, alam mo na kung paano babangon. 

“What makes you happy? When you are happy?”

There are so many things that makes me happy. Like, watching my favorite k-dramas, animes, movies etc., food trips, especially being with my friends at madami pa talagang iba. Kung ano paborito ko doon ako masaya, in short. But if I’m going to answer that na isa lang dapat piliin, then I think being with my mom and my siblings are enough to make me happy. My mom is an OFW, that’s why everytime she’s here I think yun ang pinakamasaya sa lahat. 1 month siya nagbabakasyon and I feel like yung 1 month na yun parang 2 weeks or 1 week lang siya. Hindi talaga namamalayan ang oras pag masaya ka. Umuwi siya dito two years ago pa, and in shaa Allah maka pagbakasyon ulit siya or if pwede mag-stay nalang siya. When am I happy? Being with my family, my main cousins, my friends and playing with our cat. In short I’m happy kapag kasama ko yung mga taong malapit saakin at mga importante saakin.

Who are the people closest to you? How often do you talk to them? Why do you consider them your closest relationships?

The closest people to me are my family and some of my friends. I have so many friends actually mga kakilala etc. but I keep my circle friends small and pili lang ang mga trusted ko talaga. To my family, I talk to them actually everyday my sister but my mom it depends, minsan everyday minsan medyo ‘di kami nagkakausap because she’s busy. I consider them as my closest relationships because I really trust them and they know the “real me”. They know me, they know my side, they know my problems, they were there for me sa tuwing may mga malalalim ako na problema. Sakanila ko lang naipapakita kung sino ako yung totoong ako. They can understand me. I also make sure that they are trusted, and I’m always there for them too. 

[masayanakosayo]

Hindi ko makalimutan yung bago pa naging kami ni Von andaming pagsubok hindi ko alam kung bakit dumating na ako sa point na ayoko nang ipagpatuloy talaga kasi sobrang naguguluhan ako. Marami naninira sa akin, may nagagalit may nakikipag plastikan lahat ng negative napagdaanan ko sa simulang simula pa lang ng relasyon namin. 

Nagkakilala kasi kami sa isang dating site lang noon. Bigla lang siya nag check sakin tapos nag chat eh hindi naman ako mahilig dun kasi nagkaroon lang ako ng app na yun dahil lang din sa kaibigan ko na may bf siyang afam na gusto niyang malaman kung seryoso ba sakanya. Eh kapag may nag message talagang malalaman ko kasi tumutunog talaga yung phone ko so nachecheck ko talaga hanggang sa nagreply na din ako kasi “HI” lang naman yun kaya hanggang sa lagi na kami magka chat, hanggang sa naisipan niya sa messenger nalang kami mag usap hanggang sa tumagal ng tumagal wala rin akong alam na may mutual friends kami that time kasi hindi ko naman talaga siya kilala. Hanggang sa makalipas yung ilang buwan naging close kami sa isa’t isa, hanggang nagka developan ganun hanggang naging kami din. 

Eh nung kami na dun ko pa nalaman na yung classmate ko pala na tropa ko din minsan na pala niya ding niligawan noon pero sobrang tagal na. So, nung time na nagkasama kami ng classmate ko, naikwento ko sa kanya pero di ko sinabi na kami na ni Von nun at hindi ko din alam nung time na yun na kilala niya rin pala si Von hanggang sa tinanong niya ako anong apelyido ganun hanggang sa sabi niya kilala niya daw tas sabi niya sinungaling daw, mangagamit daw, paasa daw daming negative na sinabi niya kaya medyo kinabahan din ako that time kasi baka pinaglalaruan lang din ako hanggang sa nalaman niya na kami na nga ayun sobrang dami kong nalaman na paninira sakin. Inagaw ko daw sa kanya si Von, kundi daw dahil sa kanya hindi kami magkakakilala. Dami niyang pinagsabihan mga mutual friends din nila ni Von kaya medyo sira yung pangalan ko dun sa kanila. 

Hanggang sa naisip ko na ihinto nalang namin ni Von yung relasyon namin kasi hindi ako sanay ng ganun na ginagawan ako ng kwento hanggang sa nagalit ako kinausap ko yung girl kaso di naman siya nagrereply sa akin. May time na ininvite niya ako sa birthday niya since malapit lang naman yung work ko tsaka bahay nila pumunta ako then ayun ako lang pinagtitinginan ng barkada niya na parang pakiramdam ko ang laki ng kasalanan ko kaya mas lalo akong nagalit sa kanya. 

Buti nalang pinaliwanag sakin ni Von na hindi daw dapat kami maapektuhan dun kasi alam naman daw namin dalawa kung ano yung totoo. Wala rin naman daw akong tinapakang tao at yung panliligaw daw ni Von sa kanya noon matagal na daw nangyari yun at binasted daw siya. Hanggang ngayon hindi ako pinapansin nung girl yung pangalan ko hanggang ngayon dun sa kanila sira parin. Pero di na ako naaapektuhan kasi nagtagal kami eh, naramdaman ko din naman na totoong tao si Von kaya di ako natatakot. Wala na din akong pakialam sa kanya kasi hindi naman siya importanteng tao para bigyan ko ng oras ko. 

Wala akong pakialam kung anong ipagkalat niya kasi marami din namang tao na nakakaalam ng totoong nangyari. Problema niya na yun kung masasaktan siya sa tuwing nakikita niya kami. Di ko na kasalanan yun. Alam kong wala akong tinapakang tao at alam kong mahal ko siya at mahal niya din ako. 

Pero ngayon yung girl may “Girlfriend na siya” nabigla nga ako pero masaya rin ako para sa kanya kasi naranasan niya na din yung pakiramdam ng ganun. Hindi parin naman kami okay para sa kanya pero masaya ako para sa kanya kasi nakikita ko na masaya rin siya. 

[jeuzwrld]

Pwede ba na iparamdam niyo sakin na mahalaga rin ako? Wag naman kayo yung nandyan lang kapag may kailangan, kapag bored at kapag wala yung tao o mga taong kailangan niyo. Nakakapagod na rin kasi maging ganito. Yes nandito ako palagi, given na yun, mapagmahal akong tao, mapagpahalaga ako sa lahat, sa inyong lahat, pero napapagod na rin ako. Di ko maramdaman at nakikita yung mga sinasabi at ginagawa niyo (minsan) na totoo at matagalan. Yung takot ko sa tuwing sasaya ako sa inyo mas napapalitan ng mabigat na kalungkutan sa tuwing wala kayo. Nakakalungkot

Mag bukas ng phone na walang may pake sayo no missed calls, no chats, walang may pake feels.

Gumala magisa at ayain kunwari ng ibang mga tao pero di naman pala totoo o mema lang pag kausap.

Maniwala sa mga pangako o usapan na drawing lang, puro shit lang, paasa, pasaya effect.

Gumising magisa, yung tipo kinakain ka ng lungkot pero wala ka mapagsabihan pano yung mga tao pag sinabihan mo mismo sa usapan ramdam mo wala pake sayo, pilit lang makinig at umintindi kunwari.

Mawalan ng mga lovelife at mga relationshi(ts)p, tipong akala mo para sayo na hindi naman pala, asang asa ka sa wala.

Mabuhay sa daily routine na di mo alam kung totoo ba sila sayo (mga tao sa paligid mo o sa ikot) o hindi, tangina kasi kung walang mali sa relationsip mo with people di ka mag doubt sa kanila at sa kung ano meron.

Madalas gusto niyo mag open ako pero pag sinusubukan ko konti-konti nararamdaman ko naman na wala kayong interest so babalik yung pain, babalik ang pagod, ang takot, mga tanong, I end up being alone, iiwas, lalayo medyo para iligtas yung sarili ko. Naging ganito ako di lang sa ginusto ko to, di ko gusto maging magisa o maging taong duwag, pero masyado na masakit mga nangyari sa nakaraab, sa mga tao at pagkakataon na nanakit sakin, tangina binuhay at sinanay niyo ako sa ganito. Kaya kahit anong ganda nangyayari, kahit may ilan tao na lumalapit, kahit kumapit ako konti bigla ako napapabitaw sa takot, na baka di totoo ang lahat, kasi wala na akong maramdaman kundi sakit at kalungkutan for how many years. Okay sa labas hindi sa loob, ganyan nararamdaman ko. Ayoko mang damay pati sa katoxican ko kaya kinikimkim ko na lang. Ilalabas ko lang to ngayon sa post na to mamaya okay na ako.

[makakalimutin]

112619

Umiiyak na naman siya sa harap ko.

Sa akin pa rin siya komportable na ipakita ang totoong nararamdaman niya.

Nalulungkot ako dahil sa sitwasyon niya ngayon. Pero tahimik lang akong pinagmamasdan siya. My pride speaks at the back, "de ginusto niya yan, yaan mo siya". Kaso hindi eh. Pag nakikita ko siyang nahihirapan, nahihirapan din ako. But again let's pretend na wala na akong pake.

Nagsink in na sa kanya yung sinayang niya. Malaking sampal sa kanya lahat ng nararating ko ngayon. Dapat matuwa ako at ibrag to pero no.

Eh lagi kasing ganun, after niyang marealize yung mga problema niya sa buhay at irant sakin, babalik na naman siya sa dating buhay. Living the same routine and same shit again. O panong may mababago niyan?

Sinabi ko na sa kanya noon na dapat magbago ang environment niya, as in lahat, yung marerealize niya na walang sasalo sa kanyang pamilya, kaibigan, etc. Kung kinakailangan niyang maging mag isa at dumaan sa physical struggles, why not di ba? Para maappreciate niya yung oras na matagal na niyang sinasayang.

Sabi niya iba daw talaga ako kausap. Malaki ang impact ng mga salitang binibitawan ko.

.....

Heto na naman tayo, yung mga sinasabi niya sakin eh medyo paasa na naman, "Magwowork out tayo siguro ganito ganon," etc. Di ako sumasagot. Kahit asang-asa na naman ako hahahahaha yikes. Heto na naman siya, di mo mawari kung ano talaga ang gustong mangyari sa buhay.

Nasa point na ako ng buhay ko na gusto ko na talaga magsettle down at isa pa rin siya sa options kaya overwhelmed ako na wow at least there's someone considering ME. ME. na makasama in the long run (aka maging kabiyak ganon hahahahaha)

But no. Ang kumplikado ng mga bagay bagay ngayon at ayokong mahila na naman ng problema. Lam mo yun pag lumingon na naman ako patalikod, lahat ng meron ako ngayon, mawawala. Ah basta, ayoko na magbigay ng hint.

Sabi niya, "Di ko alam kung may babalikan pa ba ako." Wala rin ako sinabi about doon. Ayoko na kasi na makita niya na naghihintay ako. Ayoko na yung maging easy to get na naman ako. Tas madali ding bitawan. Di ba? Bawat araw iisipin ko na naman na iiwan niya rin ako balang araw. Sasabihin na naman niya wala pa rin akong tiwala.

Alam mo nanlambot ako nung sinabi niya na, sa bawat picture mo na may kasama kang lalake, lagi kong iniisip na sana ako yon. Kasi lagi ko rin sinasabi to: Sa bawat lugar na pinupuntahan ko, lagi kong iniisip na sana kasama kita para makita mo rin yung mga nakikita ko. Matikman mo yung mga kinakain ko. Maramdaman mo rin yung nararamdaman ko.

But yeah, tulad nga ng sinabi ko noon. We're reflecting each other, but I was meant to just look at you from the other side :(

Yan ka na naman Shaira. Tinutulungan mo siya tas pag tinalikuran ka na naman kawawa ka na naman. Di pa rin naman ikaw ang pipiliin niya sa huli.

Pasensya ka na ha. Alam ko ikaw ang problema mo pera, trabaho. Eh ako? Feelings at future ang problema ko.

[sense-of-limerence]

Tayo

Sino ka ba? Ano ka ba sa buhay ko?

Ang hirap i-define mag-ano nga ba tayo dati?  

MU? It’s complicated? Relasyon na walang malinaw na simula at wakas.

Relasyon na bawal, relasyon na hiram? Relasyon na mali?

Relasyon na lokohan lang?

Walang “tayo” at hindi naging “tayo”.  

Bigla ka nawala, hahanapin ko pa ba ang taong ayaw magpakita?  

Gusto magtago, gusto kumawala?  

Nag-try naman ako, baka isipin mo hindi.  Hinanap kita, naghintay ako.

Hindi pa uso noon ang term, pero ikaw ang classic example ng paasa,

umasa naman ako, si tanga.

Sa maikling panahon na nagkasama tayo, masasabi ko ba na mahal nga kita?

Totoo bang mahal kita? Totoo bang gusto mo din ako? mahal mo din ba ako?

Iniisip ko, ako lang ba ang may kagustuhan neto?  

Naghangad ako na sana ako na lang, sana ako lang

Sana sa akin ka na lang at ako ang piliin mo

Pero sa huli ako yung nabigo, ako yung nasaktan nang husto,

Naghangad ako na sana hindi na lang kita nakilala

Naghangad ako na sana hindi na lang kita minahal

Kathang isip ko lang ba lahat ng nangyari?

Nilinlang ako ng sarili kong puso, nagpalinlang naman ako.

Baket ganun? parang ako lang ang nahihirapan, baket ako lang yung labis na nasasaktan?

Guni guni ko lang ba, wala na ba ako sa huwisyo? Baket nde ko nakayang pigilan damdamin ko?

So walang malinaw, ano na? anong nangyari? Nasaan ka na ba?  Babalik ka pa ba?

Hindi nga naman pala tayo, walang akong ibang pinanghahawakan kundi yung pag-asa na babalik ka

baket ba kaseh umasa at naghintay pa ko.

Matagal, matagal bago naghilom yung sugat, yung sakit.

Hanggang sa nakaya ko na, unti unti naka-move on na ko,

tutal wala na ko idea kung saan lupalop ka napadpad,

limang taon ang lumipas, bigla kang lumutang,

parang tae, gusto na kitang iwasan.  

Hindi ba lumayo ka na?

Hindi ba parang understood naman na hindi ako yung napili mo?

Baket nagparamdam ka pa?

Matapang kong sinabi, nakaramdam ng yabang, kita mo bumalik ka rin

Gusto ko ipamukha sa’yo na nakaya ko na wala ka,

Na meron na ibang mas makaka-appreciate sa akin,

Yung makikita ang worth ko, at hindi sasayangin yung pagmamahal ko,

Hindi tulad mo na makasarili,

Kasalanan mo, nagpabaya ka, napunta na ako sa iba.

ano ba tong galit na nararamdaman ko? Kung wala na, baket pa rin ako affected?

Baket ba ako nagagalit, di ba dapat parang wala na lang, parang indifferent na dapat ako sa’yo

sabi ko naka move on na ko, na get over ko na feelings ko sa’yo.  

Pero nun nag-usap ulet tayo, hindi ko alam, baket parang hindi nawala?  

Pwede ba yun? Or baka unsettled lang kaseh walang closure,

kelangan pa ba ng closure ang pseudo-relationship?  

Pero kahit pagbaliktarin ko man ang mundo, hindi naman talaga naging “tayo”.  

I’m already in a serious relationship that time, dahil sa mabuti naman akong tao,

so malamang nagkajowa naman na ko ng iba akala mo,

Gusto ko sabihin na iba na laman ng puso ko, pero kahit ako nagdalawang isip

medyo on the rocks kame nun, so parang napapaisip ako nun,

Muntik na ko bumigay, muntik ko na hiwalayan yung jowa ko that time,

We got in touch for a couple of days, I think.  

Kung kelan parang decided na ko na sige I’ll talk to you, see if we can give it a try,

nun sasabihin ko na sana, bigla ka na naman nawala, parang bula.

Ikaw mismo, you gave me the reason to doubt you.  Eto na naman ba tayo?

bigla ka nagpaparamdam, hindi ka naman multo,

pero natakot ako, natakot ako para sa puso ko, kaseh alam ko masasaktan na naman sya.

Naguguluhan na ko sayo, aatras ka ba o aabante?

Hindi ako laruan, wag mo naman sana paglaruan puso ko

Kung gusto mo paglaban kita, paglaban mo din sana ako.  

Gusto mong piliin kita? Eh ilang beses ka nang nawala, ni hoy ni ha, wala,

pano kita pipiliin kung hindi naman ako sigurado sa nararamdaman mo,

ako lang ba? pero baket parang nde ko matandaan kung sinabi mo ba sa akin na mahal mo ko.  

Nasaktan ako, ayoko na, babalik na naman sa dati, kaya ako na mismo ang nagpaalam.

Matapos ang ilang buwan, ayan ka na naman, but it is too late, I’m getting married in a few days.

That was the last time we talked. Until recently…

10 years have passed, bigla ka na naman nagparamdam,

dahil sa isang kanta, sa isang banda na ako ang nagrekomenda.

Nagreminisce ok fine, nagkamustahan, nagkaalaman, we’re both settled and have a family of our own.

Ganon pa din, nagja-jive pa din tayo, parang natural sa atin ang biruan,

Lokohan na akala mo parang kahapon lang at walang nagbago,

Balik ulet sa dating kulitan, parang college days, 15 years ago.

Parang bata, puno ng asaran. Diskusyon tungkol sa nakaraan.

Bilib naman ako sa’yo, dahil parang sariwa pa sa alaala mo, eh ako ang dami ko na nakalimutan,

ang tanging natandaan ko lang, at tumatak sa akin, yung sakit at pait.  

Pero ikaw memorized mo pa din number ko, naaalala mo pa kung san tayo nagpunta,

Tanda mo pa kung ano ginawa naten, pati mga tropa ko kinamusta mo.  

Hindi ko pa din mawari, minahal ba talaga ako ng gagong toh?  

Gusto ko sana iwasan ka, pero naku-curios din ako,

Ano ba talaga nangyari? Anong nangyari sa atin?

Nagsisisi ka ba? Baket lagi mo sinasabi “ikaw kaseh”,

Na parang ako ang may kasalanan, na parang ako yung nang-iwan?

pero teka sandali, ako ba yung naduwag? Ikaw tong walang bayag!!

Sabi mo kaseh sobrang gulo lang ng mundo mo noon,

kahit naman sabihin mo yun, malinaw naman hindi pa nag-umpisa laban sumuko ka na.  

Ang ending hindi naman ako napili mo, yon o baka nde mo naman ako ganun kamahal.  

Ako tanggap ko na, minahal kita kahit gago ka sinaktan mo lang ako,

ni hindi mo ko napaglaban, at least ako naging totoo ako, at hindi ako naging paasa.

Basta malinis ang loob ko na hindi ako nag-loko, at wala akong niloko.

Siguro kung sa ibang pagkakataon, kung hindi wrong timing lahat,

Siguro baka naging “tayo”, pero walang kasiguraduhan kung tayo pa rin hanggang sa huli,

Sabagay ano pa ba silbi nun ngayon? Hindi naman na naten mababalik ang panahon.

Masaya lang ako nakausap kita, at masaya ako malaman na ok ka na.  

Pero ok pa rin, parang talking to an old friend masaya magcatch up,

Baka nga ang role naten sa buhay ng isa’t isa, hindi maging “tayo” kundi isang magulong tropa.

[you-make-me-lovelyyy]

i want to explode and just like spill,,, jesus christ has been testing me lately both in a good and bad way. i may have admitted to my classmate, whom i recently found out was our classmate since first semester, that i have a crush on their playlist. beni (another film classmate) is our middle man bc they were friends since hs. i just cant bring myself to directly talk to them bc im sure ill just embarrass myself. PERO kasi naman, ang paasa ni beni! he keeps on pushing all the buttons telling that i have a chance and i should try. actually they were a passing topic before, 'di lang ako interested, maralas sabihin ni ben na magka vibe nga kami. tapos ayon feeling marketing student si beni, halos ipagtulakan na sa'kin kaibigan niya at kulang na lang pati protagonist p.o.v niya ay malaman ko.

I MEAN, hello? im a fucking nobody tapos sa portrayal ni ben, parang nasakanya na lahat. manliligaw? music taste? chair person? and an advocate, not to mention we both major in film. tapos this mutual friend of ours is telling me to go for it unprovoked. okay, medyo kilig naman kasi they followed me back minutes after i followed them (this is around 4am hskshsjs, imagine the horror). tapos even sa fb, they quickly accepted my req, kahit na sabi pa ni beni they never use it. perks ba 'to ng may wingman? he's so eager to push kei to me. telling me na we're a match bc up to this day, benito never understood their friend and he feels like we're alike.

i am definitely confused bc there are two devils in my class whispering that i should go for it, at feeling daw nila they are watching a fucking indie coming of age film. kung may bayad lang 'to chz but really,,, they are shaking my already crumbling world ;-;

im kind of terrified if i end up liking them more than their playlist :[[

[ggunita]

grabe di ko inexpect ang mga pangyayari yesterday lol simulan natin sa panonood ko ng sine na hiniling kong wala akong katabing bata o maingay at nadinig naman ako ng diyos amen hay frustrated pa rin ako sa nangyari wag nating pagusapan yan tapos graduation kasi ng kaibigan ko kaya may party sa gabi tapos magkasabay kami pupunta ni ano dahil sa kagagawan ng friend ko buti na lang di awkward kaya nung nagkita kami nag-hug naman kami at hello ganyan kasabay rin namin best friend ko kaya major asar samin grr buti na lang di awkward dahil wala naman talagang dapat ika-awkward ako lang naman ganito lagi tapos magkatabi kami sa trike papunta tapos tapos tapos kapag masyadong bumpy yung sasakyan hahawakan niya balikat ko tapos syempre softie ako pero kunwari wala ako pakielam deadma lang ako tapos hanggang nung makarating kami grabe kami laging inaasar pati theme song namin pinatugtog di ko tuloy alam kung namumula ako dahil sa alfonso o dahil sakanya hahahahahahahaha anyway dahil atribida best friend ko bigla ba namang nagtanong sakanya ikaw ba bet mo pa rin si ellen? tapos tapos akala ko hindi siya sasagot tapos biglang sabi niya oo tangina naman hanggang ngayon paasa nakakainis naman!!!!!!! sabagay sobrang vague naman ng 'bet' pewedeng bet as a friend nakakaasar talaga haynako teka bakit ba ako affected at bakit ba hanggang ngayon ganyan pa rin effect niya sa akin after 6!!! years!!! hanggang sa umuwi kami nagapir kami na medyo shake hands weird muntik ko na siya ihug kaso awkward naman hayy pero mabuti na lang hindi ako tinamaan sa alak di ko nga lang alam kung pati sakanya hindi ako tinamaan

[anitta-doyxsxvrlx]

Story Time

So I’ve been single for almost 2 months now. And in that short period of time, may nakausap na ko na like 6 guys. Omg ang landi ko pala. Pero usap lang yun. AND I WAS FAITHFUL AND LOYAL WHEN I WAS STILL IN A RELATIONSHIP. I didn’t cheat nor entertain any guys kahit dami temptations. 

So first guy, A, okay naman kaso nakakapressure kasi mayaman masyado si koya mo, naiintimidate ako, and medyo straightforward. So ekis. Ayaw ko na, mga 8 times ako ininvite makipag date pero knowing me, hello si steve lang ang lalaking kaya kong i-date. Medyo manyak din. So boy bye.

Second guy, K, unang usap pa lang alam ko ng di ko siya type, and alam kong type niya ko slight but friendzone kasi mas okay maging tropa. Sobrang kalog lang din kausap but ayun walang chance. Sakanya ko din nashare si steve. Taga advise ko si koya mo kaya siguro naging aports kami.

Third guy, another A, well to be honest siya yung medyo may potential, kaso mas bata sakin, but okay naman siya, maganda work, funny, gentleman, and muntik ko i-date. But day before, nagback-out ako and sabi ko na mas okay na wag na kami mag-usap. Akala ko kasi kaya ko makipag date, hanggang usap lang pala talaga ako. Pero never give up si kuya. Hindi naman daw siya nag eexpect sakin bilang alam niyang galing ako sa breakup. 

And si fourth guy, Q, well, ewan ko dito, pasulpot sulpot. Nung una nagdadrama lang sakin then bigla nagyayabang na and nagpapa-impress. Pag pumunta daw ako sa cebu dadalhin ako sa mga favorite spots niya. Awow. Ekis sakin to. Sobrang ekis. Jowa ng dating kabit ng jowa ko. Ano to exchange gift? Di ka uubra sakin man. Ewan ko if gusto mo lang gumanti or umaawra ka talaga sakin. But i won’t stoop down to that level. And feel ko magagalit si steve. Awow talagang naisip ko pa yun. 

Fifth guy, another A na naman, well, i dont like this guy. This guy used to be a fubu of a very close friend of mine and suddenly showing interest in me. Di ko masyado kinakausap kasi makulit. And sinabi ko agad na i dont like him because a friend of mine likes him. But boy, makulit. He won’t stop. I told him na we’re better as friends since okay naman siya kausap.

And sixth, guy well it lasted for like 20 minutes only, dati ko pa siya kilala, common friend, nameet ko na rin sa gatherings before but never ko pinansin because again, IM LOYAL AND FAITHFUL. And habang kausap ko, gago smol world, may tropa siya na tropa ni steve. Kaya ayun ayaw ko na pala. 

Meron pa palang pang number 7, but he never messaged me. He just keeps on viewing my story, another friend of a friend, na gusto daw ako. But hindi ko bet, but he seems like a good guy. But still a no for me. 

So yup, that’s it. Ang kalandian ko in two months. But feel ko bored lang ako talaga kaya ko din sila kinausap. Pag nafifeel ko ng bet ako, ayaw ko na pala. Kasi at the end of the day, alam ko pa rin sa sarili ko kung sino pa rin yung gusto ko. And i remember na ever since ganito na rin naman talaga ako, si steve lang yung super matyaga sakin na andyan pa din kahit na sabihin kong wag muna kami mag-usap kasi naiirita or naiilang ako. So siguro tatanda na lang ako dalaga kakaganito ko. So yeah, this is me ending my year not talking to any guys anymore. Malandi ba ko, hmn i dont think so, first single naman ako. Siguro medyo paasa which is bad, but i don’t think na malandi ako. Siguro ngayon ko na lang din kasi nafeel na may mga nagkakagusto pa palang iba sakin. Ngayon na lang din may ibang guys na nagbigay ng attention sakin. Sa una lang masaya. Mas gusto ko pa din si Steve talaga. 

Dati I used to wonder, kung hindi kami nagbreak, if manghihinayang ba ko na di ako nakatry or di lumandi sa ibang guys, curiosity lang ba, pero now na naexperience ko na, sobrang okay na pala nung meron ako kay Steve, kasi lahat naman nag sisimula sa kilig, pero yung relationship ko sakanya was totally different. Hindi lang kilig, he knows me. He knows how to handle me. I don’t think i can open up to anyone in that way ever again. Gago kasi eh, niloko ako. Di ko alam kung hindi na ba ako mahal, oh baka nacurious lang din sa bagong napafeel sakanya ng ibang tao. I guess i’ll never know. 

[kentoooy]

This 2018...

It’s 2018! and taon-taon uso yung mag pa-promise na kadalasang hindi naman tinutupad! (Paasa kasi masyado) Okay, so hindi naman lahat! hahahaha!. So since it’s 2018, here are my 8 list of things that I promised to myself:

(Okay medyo New Year’s Resolution to)

- More meaningful Yungs at Bakit this Year.

- More friends to meet here in Tumblr!

- I’ll try (not promised! XD) not be late in work.

- More quality time with my family.

- Save Money, pwede na mga 1M! (syempre joke lang)

- I’ll be more sensitive and patient this time.

- I’ll try to attend a mass.

- Be more productive, Less Tulog at Pahinga - More Gawa!

[bluberichizcake]

30032020 11:56pm

Sulat para sa sarili ko makalipas ang dalawang taon,

                    Masyado ng laos ang pambati na “Kumusta ka na?”, ang gusto kong itanong sayo ngayon ay “Anong ginagawa mo ngayon?” bago mo maisipan balikan tong account mo na to sa tumblr. Actually, trip lang talaga ‘to eh. Pero gusto ko lang paalala sayo, na andito ako sa sofa bed sa may gilid ng kama mo (kung eto pa rin yung set-up ng kwarto mo or kung naalala mo pa) kasama ang pinsan mong nanunuod ng chinese drama sa netflix at tinitiis mong mag-type kahit nakapatay yung ilaw tapos nakikinig ka ng kantang Paraiso ng One Click Straight sa playlist mong ‘time to go to sleep’ sa spotify. At para sabihin ko sayo wala ka pang nasisimulan sa oras na to na kahit anong school works na naiwan sa inyo simula nung magkaroon ng enhance community quarantine dahil sa covid19. Sana naman ay may magawa ka na bukas. Masyado kang nagp-procrastinate sa panahong ito, eh ngayon kaya ganto ka pa din? Uy, napaisip siya, malamang sa malamang nagcecellphone ka ngayon at naalala mong may sulat ka pa lang ginawa sa tumblr para sa sarili mo at sa kasalukuyan ay binabasa mo na ngayon. Natawa ka ba or nacornyhan ka sa sarili mo?

                    Balitaan mo naman ako pagkabasa mo neto, balitaan mo ko kung anong meron ka na ngayon. Gagraduate ka na ba? Kumusta ka na sa bahay niyo? Naka-apartment ka ba ngayon kasama si Emma? May work ka pa rin ba? Umiinom ka pa ba or nagyoyosi ka ulit? Kumusta ka naman bilang anak sa mama at papa mo or bilang apo sa lola mo? Kumusta naman relasyon mo sa mga relatives mo? Kumusta naman gwa mo? Baka naman palakol? Mahiya ka sana sa sarili mo. HAHAHAHAHA. Oh baka naman may boyfriend ka na o baka naman tamang paasa ka na naman? Tama na yung sobrang choosy, masyado ka namang na-trauma kay Jerome (ano na pala balita mo diyan, kwento mo din kung meron alam ko namang di ka mawawalan ng pake diyan) nyan. Masyado na yatang matigas ang puso mo ngayon sa lalaki (ew kala mo ang ganda).

                     Pero may tiwala akong maganda ang nangyayari sayo ngayon, may tiwala akong nasa maganda kang kalagayan ngayon. Dahil ngayon na sinusulat ko to, alam ko na masyado mong mahal ang sarili mo para ipunta sa mga bagay na alam mong ikakapahamak mo or ikakalugmok mo. Masyado kang takot magkaroon ng mabigat ng problema pero alam ko namang kayang-kaya mong tanggapin yon. Ikaw pa, ready ka na eh. Hindi ka na idealistic masyado, medyo realistic ka na din hahahahaha. Naniniwala akong maganda ka pa din (gwapo tatay mo at maganda ang nanay mo), ikaw pa ba? Pero panigurado makalat ka pa din naman, aminado naman ako doon. Basta ha? Kwentuhan mo ko. Patuloy mong mahalin ang sarili mo at abutin ang mga pangarap mo sa buhay.

P.S. Alam kong maingat ka na sa puso mo ngayon, pero pinapaalala ko lang. Patuloy kang maging maingat.

P.P.S. Kung single ka ngayon, may tinder account ka pa rin ba? Wag na yan, magwowork ka na, marami ka ng makikilala ng personal hindi na sa online lang.

P.P.P.S. Magkano na ipon mo? Baka magastos ka pa din ha? Tama na kain sa labas. Parang awa mo na.

[icallherayaaat]

Goosebumps ako pag nadadaanan ko to sa mga photos ko. Pinanghawakan ko to dati kasi tinanong ko kung bat niya ako mahal at pano niya kinayang ipagpalit yung 4-year relationship nila ng ex niya saken na almost 1week lang nakilala.

Well, to cut a long story short, nagkilala kami, siya as an account executive and ako as a purchaser from a well known university. Nag site visit sila to enter as a new player bilang mga supplier ng mga technical equipment para sa mga laboratories. Kasama niya boss niya noon and i notice agad na parang "ooooopppzzz may dating kaso mukhang mahinhin at mukhang may jowa" kasi cute naman talaga siya. Sobrang attracted ako sa mga mapuputi, ewan ko ba kasi parang ang linis nilang tignan. Haha

That time, eh busy-busyhan ang kuya mo, medyo marami talagang deadlines noon at paperworks kaya wala ako masyadong time makipag usap sa kanila at medyo napansin naman siguro nila. Well, binigyan ko naman sila ng mga list na kailangan namin at sinabi naman nila na meron naman daw sila at willing mag send ng quotation. Atleast diba?! Di sila crossout or zero saken kasi may napala naman sila. So eto na, nagbigay ng calling card yung boss niya. Inantay ko na mag aabot din yung cute pero mukhang wala. Huhu. Untill, sinabi ng boss niya na isulat nalang din pala niya yung email and contact niya sa card ng boss niya. Yowwwwwn, natuwa kuya mo kasi ma sstalk ko siya. Haha. Loko loko eh no.. Tsk tsk.

So ayun nga, nakuha ko name and number nila pero forget mo nalang boss niya kasi mas interesado ako kay nene! Haha. Then yun, binigay ko rin naman email add ko at contact number pero dahil gusto ko mag ninja moves, hindi yung landline number ng office ang binigay ko kundi yung personal contact number ko. Hahahaha.. Ang gago ko eh noh.. Tengene ke. Natatawa ako habang nag ti-type ako dito puki ng ina.. Hahaha. Ewan kung natatawa or kinikilig ako sa twing binabalik balikan ko kwento namin.. Haha

So ayun nga, natapos magbigayan ng contact, nagpaalam naman na sila dahil marami pa yata siguro silang i vivisit na office. Nakipag shake hands kay boss niya at sa kanya! Tang ina priiiiii, anlambot ng kamaaaaay! Kung pwedeng ibulsa nalang kamay niya para akin nalang pero tang ina prii di pwede! Baka mademanda ako ng serious physical injury! Hahaha. Pero kiddin aside, di kasi soft kamay ko kasi sa dami ng ginagawa ko sa buhay eh. Basketball, baseball, table tennis, billiards, at halos lahat na ata ng sports nasubukan ko na. Haha. Paghugas ng pinagkainan, maglaba (ng brief lang), at magbuhat ng kahit ano nasubukan ko na. Haha. Laking probinsya kasi ako kaya sanay sa hirap! Kahit ano ipakain mo saken, kakainin ko wag lang panis at buro! Whahahaha

Game,. Balik tayo sa kwento, ayun nga nung natapos ko na mga papers sa table ko, may time na akong mag hayahay at mag facebook. And yun nga, naalala ko si nene at sinearch ko agad name niya. Tang ina prii meron siyang account! (well karamihan kasi saten hindi dinidisclose ang tunay na pangalan sa mga ganung social media platforms. Smile ka kung isa dun kasi ako din guilty! Ahaha). Browse ako agad ng pics niya, kasi dati di pa naka private account niya so lahat nakikita ko pa. Hahaha. Hanggang sa may nakita akong nakakapanlumo! Puki ng ina prii, may jowa nga si ateng na nene! Ang laking sayang kasi type ko na siya! Haha ambilis pota! Oo nga may jowa! So ayun, parang nag beg-off nalang ako. At wag nalang siya pag interesan! Haha parang pinatay ko agad yung story namin na dapat eh bubuuin ko palang. Hahahuhu.. Nakakapangiyak na ewan! Hehe. Pero chill lang, di mo pa naman nababasa ng buo tong kwento eh. Time check muna ako! 8:05pm na at di pa ako kumakain. Takte. Kung di ko man to matapos ngayon, ituloy ko nalang bukas. Uuwi ako mga 8:45pm. Hehe. Gusto ko na sanang umuwi pero ewan, kinikilig ako at parang ginaganahan. Haha. Geh tuloy ko nalang muna...

So ayun, days passed by, nawala sa isip ko si Nene dahil nga may jowa, until may nag text. New number prii! Hmmmmmm. Ang sabi, kung pwede daw ba siyang mag visit at may mga katanungan kasi siya sa mga tech specs na pinapa quote ko. Then sa dulo, ------ ----- of CIVP to sir! Ako naman si tanga, dahil nga marami ng may alam din ng number ko dahil nagbigay din ako sa iba nung time na sira landline namin para may communication parin kami ng mga suppliers namin, di ko agad narealize na si Nene pala yung nag text.! Hanggang sa mag sink in na na siya pala nga si Nene at nag reply naman ako na pwdeng pwede. At tinanong ko kung kelan siya pupunta at kung anong oras para ma manage ko rin time ko kasi baka pumunta na may seminar or appointment din ako sa iba baka magkanda loko loko ako.. Haha

So yun, nag visit si Nene ng thursday 3pm nun. And sadly, muntik kung makalimutan nun na pupunta pala siya at nasa kabilang building ako nun. So nauna siya sa office, then bulagaaaa, wala ako dun. Haha. Nahiya siguro mag stay at nagantay nalang sa labas na malapit lang din naman ng office. Labas ng office gilid lang naman. Nung pabalik na ako, sinabihan ako ng guard na may naghahanap daw saken. Ang sabi, studyante daw. Sabi ko, ahhhhh.. Baka mag cleclearance lang yun. Hayaaan mo lang sabi ko.. Haha. Then. Pagpasok ko sa office, nagsabi rin boss ko na may pumuntang babae daw, yung pumunta daw last week na may kasamang matandang lalaki. Eh naalala ko, pucha patay ako! Baka si Nene nga yun kako. Pasensiya na kayo. May pagka ulyanin kasi talaga ako.. Whahaha.. So yun nga, check ko agad phone ko at may mga text na. Yung last text niya is, Sir, san ka po. Nandun na daw siya sa office.. Pero makalipas na yun ng 10minutes at wala na akong nadatnang Nene sa office. Haha. Hoping na di pa nakakalayo or nakaka alis, I immediately replied sa mga text niya at tinanong ko kung nasan siya at kung naka alis na ba siya and luckily, agad siyang nag repz prii.. Ang sabi, nasa gilid lang pala siya sa labas ng office namin. Agad agad akong lumabas prii at ayun nga! tsaraaaan! Andun nga si Nene. Agad ko siyang pinapasok muli sa office at nag usap regarding sa mga tanong niya sa mga equipment. Dahil di ako ganun ka sure sa mga sagot, nirefer ko nalang siya sa mismong end user ng equipment at sinamahan siya. So ayun, binigyan nalang namin siya ng mismong tech specs na prefer ni end user. Pero parang marami pa siyang tanong na dapat itatanong sana. Ewan ko nalang kung nahiya na siguro or uwing uwi na rin. Kasi anlayo pa pala uuwian niya! Paco Manila pa! Loko kasi ako, Nawala sa isip ko na pupunta pala siya.. Haha. So ayun, natapos ang araw na nagkita kami, hoping nakuha naman niya mga kailangan niyang details.

Days passed ulit, may text siya. May mga tanong regarding ulit sa mga ibang items. Nasagot ko naman. Tinatanong kasi paisa isa kung sino sino mga end user ng bawat equipment. Eh sa dami ng list nun, sabi ko bigyan ko nalang siya ng summary. At ginawan ko naman talaga siya. Nakuuu.. Si Nene pa ba.? Eh anlakas na niya saken that time! Sobrang cool kasi kausap. Witty siya! At straight forward kung makipag usap. Punto agad! Haha. So yun. Nag text ulit siya sabay sabi "sir baka pwedeng coffee tayo minsan?". Luhhhh.. Sabi ko sa sarili ko, mukhang dumadamoves mga lokong to ah. Balak pa ata ako suhulan! Yan yung unang sumagi sa isip ko! To give myself the benefit of the doubt, pumayag ako (tang ina naman, kala mo naman papahard to get pa? Haha)! Reply naman tong si kuya mo ng "sige po! Oks lang naman Maam -----! May kailangan ba akong dalhin? Or something na kailangaN mo para sa report mo?" at nag reply naman na wala naman daw siya need.

Ako si gago, di ko sineryoso yung yaya niya! First time ng kuya niyo mayaya ng coffee eh lalo babae at cute pa nagyaya. Nomon!.. Haha.. Pero iniisip ko na nun kung sakaling matuloy, san naman kaya kami mag cocoffee nun? Hahaha.. Kaya last text ko sa kanya, kailan ba at kung saan kami magcocoffee. Sabi niya notify nalang niya ako kung kelan at saan.. Haha. So yun. Mag aantay nalang ako ng text ulit niya kung kelan! Eto na yung waiting game! Haha.

Kinagabihan nun, browse browse ako sa fb hanggang sa naisipan kong buksan yung instagram ko. Aba! May notif ako. Kasi di naman ako masyado active dun at ilan lang din Followers ko.. Haha. Aba tang na moo prii! Finollow niya ako sa insta! Mukhang daig pa yata neto ang NBI kung mag stalk ah. Pano niya nakuha instagram ko.? At bat instagram ako finollow? Diba by default, fb muna diba kasi halos lahat ng tao may fb pero sa insta, mangilan ilan lang. Prii, finollow ako. Eh xmpre type naten, kaya nag follow back na rin ako sabay check sa account niya, huhu and sadly, sila pa nga talaga ng jowa niya. Ano ba naman to! Parang sinasabi na kung may balak ka man, wag mo na ituloy dahil pinapakita na niya saken na may fafa na siya! Ang sweet nila takte! 4 years mahigit na rin sila! Mas nag doubt tuloy ako sa pagyaya niya ng coffee. Paasa yata itong si ateng! So ayun ulit, wala lang. Since ganun nga. Di ako ganun na ka interesado sa kanya! May jowa kasi! Lalo antagal pa na nila! Haha. WalA tayong laban dun mga tsong. Hehe.

Hanggang sa dumaan mga ilang araw, wala paring yaya na coffee itong si cute! Since parang malabo magyaya, di na ako umasa. One time, nagkayayaan kami ng mga Tropa uminom sa maginhawa sabay karaoke! Mag 12am na nuon at di pa kasi tapos. Mejo nararamdaman ko na nun yung ispirito ng alak pero chill parin ako. Hanggang sa naalala ko, aba pwede pala ngayon nalang sana nagyaya mag coffee yung lokong paasang cute na yun ah. Pampawala sana ng amats! Dali dali kong kinuha phone ko at tinext, nagbabakasakali na gising pa! Sabi ko "Maam -----, ngayon ka nalang magpa coffee sabi ko! Sakto walang magawa (kuno)". Abaaaaa! Akalain mo nagreply. Sabi san daw ba ako at san daw mag cocoffee? Eh sabi ko nasa maginhawa lang ako. Siguroo di siya familliar sa place kaya nagtanong ulit kung san daw ba yung maginhawa! Sabi ko basta dito sa QC sabi ko. Eh since taga manila siya, sabi ang layo daw. Paco pa daw kasi siya. Ewan ko. Hanggang sa humaba ng humaba tanungan namin. Sabay yaya ko nalang na shot nalang at wag na coffee. Sabi ko pa nga kahit sunduin ko na siya! Eh sakto palang nasa inuman din siya ng mga Tropa niya at nahiyang umexit kaya di ko na kinulit. Late naman daw kasi ng sabi ko.. Haha.. Ako pa tuloy nasisi.. Haha.. Hanggang sa natapos kami, wala parin assurance yung yaya niya kung matuloy or hindi! Playsafe naman ang kuya niyo at ayaw ng mangulit since inayawan na yung yaya ko kaya end of convo na para sa araw na yun! Haha (time check, 12:35am, 11/12/19) matutulog na ako! Tuloy ko nalang ulit bukas! May pasok pa ako! Huhu.

[jeuzwrld]

Umamin ako sakanya na gusto ko siya matagal na, tapos sabi niya di daw niya alam sasabihin sakin and sabi ko di din naman ako nageexpect ng reply. Tapos ayun seenzoned na. Pag may nag confess sayo na gusto ka nung girl, anong sasabihin mo sakanya?

Tropa mo siya diba? Ano ba siya? Straight or hindi? Kasi may factor rin yun ihhh. Alam mo may pagkakataon na naranasan ko na yan di lang sa mga babae ko kaibigan yung iba nga mga di na babae. Ayun tapos ang sinasabi ko na lang, nako nako kaya pala hahahaha natatawa ako promise tapos ano sinasabi ko na walang masama dun pero hanggang tropa/best lang talaga ganon kasi yun naman talaga nararamdaman ko sa mga nagtatapat NOON hahahaha pero alam mo mahirap talaga pag may nagtapat sayo mapa anong kasarian man kasi tao yan eh, may pakiramdam at jusko masama pa jan malapit pa sayo. Minsan nga may isa bro pa tawagan namin eh. Lalaki yun tapos aba bigla nagtapat, jusko bro rin pala ang hanap hahahaha pero di ako nangiiwan ng tao like kaibigan pa rin ako o tropa pero medyo syempre may something na rin na di na tulad ng dati kasi ayaw ko maging paasa ganon. Baka naman sa sitwasyon mo nashockt lang si ate girl or maybe ayaw niya ng same sex ganon. Baka naman may reason siya kung bakit seenzoned ka lang. Alam ko mahirap pag may nagtatapat sayo pero mas mahirap magtapat sa taong gusto o mahal mo diba? Napunta ko sa ganon at yung nireject rin ganon. Pero mas dumalas yung sila ang nagpaparamdam at tapat kasi takot nako magtapat kaya pag nagmahal ako sobra kasi i really mean it talaga. Hahahahaa HI! KAYA MO YAN JUSKO! TIWALA AKO SAYO!

[rig0]

update 

okay na kami ni crush lol nagusap kami kanina. pero eto na nga ang gago lang talaga ng mga officemates ko. bale na hot seat ako tapos tinatanong ako kung sino gusto ko. nagsimula sila magturo ng tao tapos sasagutin ko lang daw kung trip ko o hindi. hanggang sa umabot na sa crush ko tapos ang tagal ko bago sumagot at nasabi ko na lang na, “hindi ko yan trip masyadong mabait eh”. tapos sabi ni crush, “bat naman pati ako dinadamay niyo?” haha kyot lang talaga hay. pero naguusap kasi kaming recruitment team about sa iwanan sa ere ganun at shookt talaga ako sa sinasabi ni crush. ang daming hugot.

crush: masakit pa rin yung bigla ka na lang hindi papansinin tapos para kang naiwan sa ere

tapos nagsigawan mga officemates ko at tinatanong ako about sa statement na sinabi ni crush

jam: oh ano masasabi mo mark? bat naman daw kasi nangiiwan sa ere? nica: oo nga naman ang sakit non me: wala akong alam dyan pero isa lang ang masasabi ko, mahirap umasa lalo na kung paasa yung tao

biglang tumahimik yung mga tao tapos biglang sumagot si crush

crush: kung may umasa at may pinaasa parehas na nilang mali yon. dapat magusap at hindi yung magiiwasan para maayos ang problema me: bat aayusin kung wala naman talaga? crush: eh bat kailangang umiwas kung wala? me: wala bang karapatan umiwas ang isang tao kahit may rason naman?

and yeah hindi na sumagot si crush at iniba na lang ng mga officemates ko yung topic kasi medyo nagsasagutan na kami ni crush haha. lol pero ok naman kaming dalawa ang weird lang dahil kahit ano pinagsasabi. akala ko kasi wala siyang pake eh hay buhay.

ok yan lang naman ang magandang nangyare ngayong araw at balik na naman kami sa dati ni crush. tapos kahapon may training kami at inaasar kaming dalawa kaya halos naghihinala na mga tao sa office kung kami ba. hindi kasi kami nagpapansinan diba pero ayun, ako lang talaga ang umiiwas. awkward eh? pero kanina nag breakfast kaming dalawa kaya cool na naks haha gege magandang hapon.

[malayangmundo]

Wanted: Blood Donor from a Broken Heart

According to the flyer given by our company’s clinic, that coincides with that of the Philippine Red Cross (PRC’s), here are some guidelines to consider before donating blood:

hindi ka puyat kagabi

hindi ka uminom ng alkohol

hindi ka nagtravel nang malayo

hindi ka nagtake ng any medications

hindi ka “high-blood”

Walang sinabing “hindi ka broken hearted”, kaya naman minarapat natin magbigay ng dugo. Baka sakaling ‘yung dugong nananalaytay noong mga panahong masigla pa ang pagpintig ng cardiac muscles niyo, ay makalisan na. Ang kaso, paano ‘yung pagsasalinan, baka makaranas din ng kaparehong sakit - bahala na, ang gusto mo lang sa ngayon ay makalimot sa poot.

At bilang biglaan at unang beses ko itong gagawin sa buhay ko, ang mamahagi ng dugo ko, madedeveriginize na ako. Para libangin ang sarili, nagmuni-muni muna ako bakit magkakaiba tayo ng blood types; pare-pareho namang pula, iba-iba lang ang hue ng pagkapula, ang pinagkaiba nga lang ay kung ang pusong nag-pump ng dugo mo ay pusong sugatan.

=====

Type O. Universal donor. Ibig sabihin pangmasa ka, puwede ka kahit kanino magbigay, puwede kang ibugaw.

'Yun nga lang ang hirap, kasi ikaw ang magbibigay, ikaw ang mas madalas magbibigay. Aalagaan mo, iingatan mo, mamahalin mo, kaya lang minsan wala namang babalik sa'yo.

Kaya nga kapag nagbigay ka, hindi dapat lahat, hindi dapat isang daang pursyento. Kapag nagkagipitan ka, hindi ka naman makakakuha ng sa kahit na sino sa kanila - maiiwan kang ubos parang pulbos, maiiwan kang luhaan - sugatan - 'di mapakinabangan, maiiwan kang talunan kaya kawawa ka naman.

Kaya nga dapat nagtitira ka ng para sa sarili mo. Para kung malapit ka nang mamutla at bago pa tuluyang maubusan ng sarili mong supply ng dugo, kaya mo pa ring kumapit, hindi ka buong araw mamimilipit sa sakit. Hays.

=====

Type A.

‘A’alis ka naman pala. ‘A’asa na naman ako. ‘A’ for Airplane - nang-iiwan ka sa ere.

Ito 'yung mga klase ng tao sa buhay mo na panandalian lamang, kumbaga mapapakapit ka sa quote na “evertyhing happens for a reason”. Ikaw na ang ang bahala kung paano mo bibigyang-malisya ang pagdating n'ya at paglisan.

a. Baka may purpose s'yang ginampanan para mamulat ka sa isang katotohanan; o b. Baka sadyang talkshit siya, paasa lang, hinarot ka, nilandi ka, af!

Posible kang masaktan, lalo na kung masyado kang napalapit. Kaya nga dapat marunong kang kumontrol, hinay-hinay lang lalo kung may bagong tao sa buhay mo. Kasi kung madali kang ma-attach, masakit 'yan kapag ika'y nadetach. Para kang mighty bond na kumapit sa lahat ng matatamis n'yang salita, sa dampi ng kaniyang mga kamay, sa lamig ng kaniyang hininga, sa pungay ng kaniyang mata, sa hagod ng kaniyang kalinga.

Ending: puwede kang umuwing talunan

Laro kasi yan, kumbaga ang taya madalas ay feelings, sabi nga nila kung sino ang unang ma-fall, siya ang talo. Huwag mong hayaan na panghabangbuhay kang mabuburot.

=====

Type B. Broken Hearted. Ito ka, posibleng narito ka bunsod ng ilang dahilan:

a. Posibleng nagbreak talaga kayo ng kasintahan mo, b. Hindi ka naman pinansin ni crush kaya pakiramdam mo na may karapatan kang maging broken hearted; c. O kaya naman, advance na ang pagdadrama mo dahil alam mong walang magiging kayo.

Ayos lang 'yan, buhay mo naman 'yan. Pero hindi talaga ayos 'yan. Ikaw ang magdedesisyon kung kailan mo gugustuhin magdrama at ideklarang broken hearted ang relationship status mo.

Sa pagkakataong ito, medyo mararamdaman mo ang hagupit ni tadhana. Kasi pinaglaruan ka, o sadyang 'di ka lang marunong lumaro. At tapos ganun din tulad ng iba, paluluhain ka.

At dahil nga wala namang sinabing hindi pwedeng magdonate ng dugo ang tulad mo, ipasa mo na lang yan, sakaling makaalpas ka sa kaululan ng buhay pag-ibig.

=====

Type AB. Universal Recipient. Kahit kanino puwede kang tumanggap, hakot ka lang nang hakot. Pero isa rin ito sa nakakatakot.

Baka kakatanggap mo, hindi ka naman nagbibigay pabalik, kasi kuntento ka nang ikaw lang ang nakikinabang, ikaw na lang ang laging masaya, paano naman 'yung nagbigay - ano'ng klaseng pagmamahal yan.

Baka kakatanggap mo, masakal ka naman, mabusog ka naman - busog na busog, makulong ka naman. Mabubuhay ka, sasaya ka, pero baka biglang dumating 'yung araw na bumitaw ka na. Kasi nasusuka ka na, nasasakal ka na, hindi ka na makahinga. Hindi ka na makalaya kasi nasa hawla ka na - baldado sa maaari mong galawan kasi sa inyong dalawa na lang umiikot ang mundo; na hindi naman nararapat.

Hindi ko rin gets kung masyadong patterned ang buhay sa One More Chance; kasi hanggang sa pagdodonate ng dugo, dapat at least three months. Pero hindi ka naman si Popoy para sundin ang three-month rule. Pero siguro nga. Respeto man lang bago ka muling magbigay, tumanggap, tuluyang aalis, o babalikan. Baka nga magic number 'yun, sapat para mahilom ang minsang sugatang cardiac muscles.

Puso mo pa rin naman 'yan, ikaw ang may kontrol - gagamitan mo dapat ng utak, hindi puwedeng purong emosyon lang, kasi matatalo ka kung 'yun lang.

Dapat. Sa pagkakataong ito, alam mo sa sarili mo kung gaano ka katagal magpapahilom, kasi tumatakbo ang oras, maraming bagay ang maaaring lumipas. Paano kung 'yung nararapat pala sayo ay tuluyan nang makalampas?

Kaya hindi puwedeng puro bigay, puro tanggap, dapat parehong alay at pagtanggap sa susunod mong heart session. Para kung hindi man saktong pantay ang bigayan, at least kayang makipagsabayan.

Wala namang bearing kung nasugatan ka na, puwede ka pa ring magdonate at tumanggap ng panibagong pagmamahal, at pagharap mo sa panibagong mundo, parehong utak at puso ang dapat na papagaganahin mo.