#max van zon

[adelebruss]

Recensie ; Maan en zon - Stefan Brijs

Koen Driessens start zijn recensie met het zin " Een Vlaming die schrijft over een verdofte parel aan de Nederlandse kroon?" En dat vind ik zeer interessant. Ik had er niet echt aan gedacht maar ja, Stefan brijs is een vlaming die over een zeer nederlandse 'risqué' onderwerp schrijft. Het zet het hele verhaal in een verschillende en redelijk interessante perspectief.

Beide recensies spreken over een hele aangrijpende verhaal en met dat ben ik min of meer niet akkoord mee. Ik vond het verhaal interessant, zeker maar ik vondt het niet per say aangrijpend. Ik moest erg veel concentreren om het boek echt beginnen. Het is een relatief langzame verhaal dat over een lange periode zich afspeeld. Er gebeurt veel, maar het voelt niet zo, het manier waarop het is geschreven maak me echt teleurgesteld.

Zoals in beide recensies vind ik ook dat het familie relatie aspect van dit boek heel goed is en het deel dat ik leukste vond. Ik vond dat waneer Max gaat trouwen en vader wordt, wordt het verhaal eerder boeiend. Ik vind enkele thema's en personages waarmee ik een band kan voelen, Sonny de zoon van Max vind ik nog een realistische geloofwaardige personage, zo kom ik terug op de recensie van Koen Driessens ; "Samen met zijn kansarme, tragische zoon Max en zijn in de greep van blingbling en patserige drugsbaronnen verzeilde kleinzoon Sonny vormt de leugenachtige charmeur Roy een trio levensechte en geloofwaardige personages."

Er zijn drie generaties van familie en het is heel boeiend om Max te zien proberen om zijn zoon verschillend opvoeden dan hoe hij werd opgevoed door zijn 'macho' vader Roy en dat het niet altijd goed gaat.

Je hebt deze eerste deel van het verhaal, een ongewikkelde familie verhaal en je heb ook een andere deel die gaat alles moeilijker maken ; het Curacao bezet door nederlanders. En al de problemen die ermee komen. Er is een zekere begrip van binnenlanders en het conflict dat er daar gebeurde. "De gelatenheid van de eilanders wordt in het boek goed beschreven." (recensie van Nathalie Brouwers) Stefan heeft niet zelf in Curacao geleefd maar zijn vrouw wel.

Curacao dient hier meer als een soort personage dan als een ruimte, het is een plaats die dezelfde problemen gaat veroorzaken als een personage.

In het algemeen ben ik redelijk mee eens met de recensenten, ik vond het misschien toch minder boeiend dan wat zij schrijven maar dat is misschien omdat zij ouder zijn en iets meer zien in het verhaal dan ik.

[astroblogs]

[gpfansnl]

De circuitdirecteur is ontzettend trots op zijn team. 🙌

[maxprohair]

VERSCHIL TUSSEN KERAMISCHE EN TITANIUM STIJLTANGEN

Vele mensen vragen zich af wat het verschil is tussen een stijltang met keramische platen en een stijltang met titanium platen. Een stijltang met keramische platen beschermt het haar tegen de hitte omdat de hitte verdeeld wordt, zo kun je jouw haar iedere dag stijlen zonder te beschadigen. Een stijltang met titanium platen is steviger dus meer geschikt voor stugge haartypes. Ook slijten de platen van een stijltang met titanium platen minder snel. In deze blog meer details over de verschillen en welke het best bij jou past!

Titanium of keramische stijltang?

Buiten dat de twee stijltangen dezelfde functie hebben zijn er toch een paar kleine verschillen. Het grootste verschil zijn de platen. De stijltang met titanium platen zijn wat steviger. Deze zijn daardoor perfect voor als je jouw krullen wilt stijlen. Keramische stijltangen zijn meer geschikt voor dunne, fijne haartypes. Bij een stijltang met keramische platen bescherm je het haar iets meer tegen de hitte. Waarom keramische stijltangen dus beter zijn voor dun en fijn haar is omdat, het eerder afbreekt dan stevig haar.

Keramische stijltang

De keramische stijltangen worden merendeels gebruikt door vrouwen met fijn en dun haar. Dit is doordat zulke haartypes snel afbreken. Met een keramische stijltang kan je jouw haar stijlen zonder te beschadigen bij een stijltang met keramische platen wordt de warmte verdeeld. Daardoor kan het haar zich verspreiden en beschadigt het je haar niet. Hierdoor is het ook perfect voor vrouwen die hun haar elke dag stijlen. Stijl jij je haar vaak en wil je dat je haar niet beschadigd? Dan is de Max Pro Silk Brush de perfecte stijltang voor jou!

Titanium stijltang

Stijltangen met titanium platen zijn perfect als je jouw krullen wilt stijlen. Doordat de platen van titanium steviger zijn, zijn de resultaten gelijkmatig en worden ze veel gebruikt onder de vrouwen met dikke en stugge haartypes. Ook zijn titanium stijltangen langer houdbaar doordat ze minder snel verslijten. Heb jij een dik, stug haartype en wil jij langdurig stijl haar met ook nog een mooie glans? Dan is de Max Pro Evolution Straightener ideaal voor jou!

Heat protectors

De voordelen van heat protectors zijn, dat het je haar beschermt tegen de hitte van hairstylingtools, dode punten maar wat velen niet weten is dat de hitte van de zon ook jouw haar kan beschadigen. Wil jij dat je haar gezond blijft en zoek jij nog een goede Heat Protection spray om je haar te beschermen tegen de hitte? Dan ben je bij ons op het goede adres, wij verkopen de beste heat protecting spray. Namelijk de MOHI Heat Protection spray, die het haar optimaal beschermd tegen de hitte.

[elsvaneeckhaut]

Sedert ik terug ben van Oostende zit ik hier zomaar wat. Te veel verwend? Die lieve mensen hebben er alles aan gedaan opdat ik mij goed zou voelen en dat lukte best. In het begin van mijn ziekte dacht ik niet dat er momenten zouden zijn waarop ik zou kunnen vergeten hoe slecht ik er eigenlijk voor sta. Maar daar lukte het toch wel weer. Nu ben ik terug thuis en sta ik oog in oog met mijn angsten. Zoals het feit dat ik heel moeilijk alleen kan slapen. Ik was dan ook vrijdagavond bij Simon gaan logeren maar het was een ramp. Misverstanden en veel verdriet bij mij. Ik voelde mij zo eenzaam en dat was in schril contrast met hoe ik mij aan zee mocht voelen. Sederdien denk ik de hele tijd aan de ziekte, en hoe die mijn leven drastisch zal inkorten. De meeste gevallen nog een jaar na diagnose. Iets meer dan 8 maanden voor mij dan. Intussen denk ik hoe graag ik het allemaal nog eens zou willen. Nog een zomer met dagen bij Natalie in de tuin, nog veel Oostende, nog veel dikke aangrijpende boeken zoals "Max, Misha en het Tet-Offensief", misschien het beste boek dat ik ooit gelezen heb. Een reisje maken met mijn dochter. En ook wat ik helemaal niet wil. Aftakeling, zieker worden, pijn hebben, moeilijke keuzes moeten maken. Zaken afhandelen en nog enkele moeilijke gesprekken daarover moeten voeren, al die narigheid. Ik probeer van dag tot dag te leven, maar wat een moeilijke oefening is dat toch. Ik wil terug naar mei, toen er zon was, lente en niets aan de hand.

[maxvanzon-blog]

De teleurstelling

Hij probeerde de verschillende geluidsfragmenten van elkaar los te koppelen, maar ieder moment dat hij zich op een ambulancesirene focuste werd hij weer afgeleid door een toeterende auto, door de huilende baby van drie hoog, dan weer door het geschreeuw van een stelletje dronken jongeren. De huiskamer was in duisternis gehuld; het enige wat je in de kamer kon uitmaken was het verschil in kleur tussen de witte, gekalkte muur en de verschillende donkere objecten die onmogelijk van elkaar waren te onderscheiden. Van onder een naar beneden getrokken rolpoort stroomden de nachtgeluiden van de grote stad binnen. Hij lag op een uitgeklapte slaapbank in de hoek van de kamer. Joana had hem gevraagd of hij daar wilde slapen en hij had ‘ja’ gezegd, omdat haar Catalaanse huisgenoot erbij was. De Catalaan, een bebrilde en gespierde man van eind twintig, zag er op het eerste gezicht, dankzij zijn handbewegingen en gelaatstrekken, zorgzaam en vriendelijk uit, maar toen hij begon te klagen over de maandag die twee nachten erna weer zou aanbreken, kon hij hem niet meer serieus nemen. Joana had hem door en keek hem boos aan, maar begon gelukkig niet over zijn werkloosheid. Hij was niet voor niets naar Barcelona gekomen, maar wist dat het geen goed idee was zomaar Joana’s kamer binnen te wandelen. Dat kon opgevat worden als een poging tot verkrachting, want wie weet zag ze hem als niets meer dan een vriend. Dat ze liet blijken zijn hoon niet goed te keuren wees daarop, want mensen die zich aangetrokken voelen tot een ander zullen vrijwel nooit negatieve gevoelens tot de persoon in kwestie tonen, wist hij. Aan de andere kant bleven die avond haar felgroene oogjes maar oplichten wanneer ze elkaar aankeken, dacht hij. Hij draaide zich om, zodat hij alleen de gekalkte muur zag. Hij liet zijn handpalm over het geribbelde reliëf van de muur glijden, maar voelde niet de verwachte rilling die over zijn rug zou moeten lopen. Hij draaide zich weer om, wreef met dezelfde handpalm over de bobbel in zijn onderbroek, bleef nog even liggen en gooide in één beweging zijn benen van de slaapbank. Zijn bezwete voeten plakten een beetje aan het hout. Hij stond op en begon, met zijn armen voor zich uit gestoken, tastend naar houvast, te zoeken naar de andere bank in de woonkamer, die een meter of drie van deze moest staan. Het eerste vaste wat zijn hand aanraakte was het veren kussen en toen hij beter om zich heen keek wist hij inderdaad de contouren van de stoffen sofa te ontwaren. Vanaf de rechterarmleuning verplaatste hij zich naar de gang, waar hem geen obstakels meer wachtten. Hij moest daar wel iets beter op zijn sluipmethode letten, want zijn bezwete tenen maakten meer geluid op de betegelde ondergrond. Hij keek even de keuken in, de eerste kamer waar hij langsliep. Het was er een stuk lichter dankzij het grote raam in de keuken, waar een zo goed als volle maan doorheen scheen. Op een houten tafeltje lagen een Spaanse vertaling van Kuifje in Congo en een boek over auto-onderdelen. In de gootsteen stonden borden gestapeld waar eerder die dag nog pasta carbonara van was gegeten en op het aanrecht ernaast glom in het maanlicht het lemmet van een groot vleesmes. Hij glimlachte bij het zien van de huiselijke aankleding. Hij beeldde zich Joana in, die op haar hurken de kamer schoonboende. Hij bewoog zich na een zucht weer verder, langzamer dan voorheen, richting haar kamer. Hij sloop uitstekend langs de badkamer en de opbergkast, maar enkele centimeters van de deur van De Catalaan plakte zijn teen aan een tegel en maakte daarbij een zeer lichamelijk geluid. Hij stond stil, hield zijn adem in, hoorde gerommel uit de kamer komen en snelde op zijn tenen terug de keuken in. Hij bleef hijgend luisteren hoe een deur zachtjes open en dicht ging. Er was een korte tussenpoos en met een andere deur, wat verder op in de gang, hoorde hij hetzelfde gebeuren. Er werd gehoest en kort daarop gesmakt. Kort daarop gefluister en een krakend bed. Er ging een schok door hem heen. Het bed begon na een minuut of tien weer, maar nu ritmisch; eerst kraakte het zo om de twee seconden, maar de tussenpozen werden korter en korter, tot het stopte en weer verder ging. Dit herhaalde zich vier keer en hield op. Een condoom knalde. Met zijn elleboog op het aanrecht leunend, luisterde hij het geluid van de aan-tegels-plakkende voetjes uit. Hij liep ontspannen door de gang en zette zijn oor tegen de badkamerdeur. Met zijn ogen op het glimmende object in zijn hand luisterde hij geboeid naar hoe Joana haar schaamlippen schoonveegde.

[jessefien]

Dag 123: corona

We horen van overal dat het C-monster weer in het Belgenland is. Bij deze steken we wat extra Italiaanse zon bij deze post en wensen we alle besmetten een dag zoals de onze vandaag. Gauw kom snel naar hier!

Het doet deugd om de zon door de ruit te voelen op je huid. Je krijgt zin om naar buiten te gaan en te ontdekken. Dat deden we dan ook bij Cava di Bauxite. Een soort kleine oase in the middle of nowhere. We waren voor de verandering weeral eenzaten die wat rondschuimen in de natuur. De kleurenpracht was weer van de partij en de blauwe lucht maakte het plaatje af. Wolfje zat al snel onder de rode klei en was in z'n nopjes. Een klauterparcours rond de put werd door iedereen gesmaakt. Na onze vette en smerige ochtendwandeling besloten we ons wat stijlvoller te gedragen en ons naar de beschaafde wereld van Lecce te begeven. Maar wat een goed idee was dat?! Wat een prachtstad! We waren precies in een scène van La Meglio Giuventù beland en waanden ons principi e principesse in het centro storico! Staaltjes architectuur die ferm kunnen concurreren met natuurpracht. Vooral de basilica di Santa Croce. Ma seg, wie maakt dit! En wie is Giuseppe Garibaldi? Die mens is overal! Er was weer geen kat op straat behalve op het piazza grande waar een terrasje precies in de middagstralen van de zon lag. We konden het niet weerstaan. In de schaduw van het amfitheater deden we ons te goed aan café in ghiaccio en nocciolino. Italië is het enige land waar we met een gerust hart iets van de kaart durven bestellen waar we nog nooit eerder van hoorden. Hier kan je niet mis varen! Tis allemaal goed! Een gelato voor de kindjes, nog een aperitivo della casa, grote zonnebril op en met veel gestes genieten van de Italiaanse klanken van het tafeltje naast ons. Aaaah carpe diem! We gingen nog shoppen in de Lidl als de zon achter de majesteuze gebouwen verdween. Menstjens, zelfs de Lidl was een aangename verrassing. Verse pasta's en burrata's in alle vormen en kleuren. Que bello! Een laatste ritje richting Alberobello en de Trullis om het af te leren. Maar we stopten om te slapen op het strand.

Konden jullie hier ook maar zijn! Het is hier echt de max!

[weraceasone]

Elle, tell me why I have to be a Max Verstappen fan since I’m Dutch? So on Twitter someone asked to tell where you’re from and who your favorite and least favorite driver(s) is/are. So I said I was Dutch and I’m a big fan of Lewis, the Twitch guys, Daniel and Seb. My least favorite driver is Max. All of sudden a whole orange wave of Max Verstappen fans came to attack me:

“you just a fangirl” (this comment is getting very boring *yawn*).

“you’re picking a driver based on looks that’s racist” (weird comment very very weird)

“Max Verstappen is better than your faves” (not completely true, but who cares? My favorite driver does not have to be the best. I would still be happy with one of them finishing on p11 lmao)

So I posted quick a follow up tweet saying that “I think he is a impressive driver but he is just not my fave.”

I feel like here in the Netherlands we’re only focused on Max (I get it but come one he is not the only driver on the grid). If we as a country would be a team we would be Red Bull since some us only care about one driver (get it, lol). And Ziggo Sport isn’t helping either. After every race I’m trying my best to catch a glimpse of a driver other than Max 🙄. Oh and last thing: The men at Ziggo Sport must keep the same energy for Max as the other driver. When he spins it's okay, but when others do they are bad drivers... Come on men. Again this is no disrespect to Max he is AMAZING (I feel like I should say this everytime otherwise I will get attacked). But I’m just not a big fan of him.

I choose a driver based on personality (which is maybe not a great way to do since having a great personality does not automatically makes you a great driver). But me not being a fan of Max should not make people this mad lol. Most of these drivers do not even know us!

This turned into a whole rant. I’m sorry but it was just getting to me. But let me end on a positive not; I love your blog, the content and you personality. Een hele fijne dag gewenst! Ik weet niet hoe het weer bij jou is, maar hier in Zandvoort schijnt het zonnetje een beetje dus ik ga ff lekker genieten heurrr.

hey Anon!

patriotism is a funny thing, isn’t it? in life we always tend to be drawn to people that we have something in common with. we are drawn to the feeling of unity, a sense of belonging. in these moments nothing else matters, apart from the fact we feel the same thing, have the same want. in the end it’s a bit of an illusion; what do I have in common with somebody who grew up in the other side of the country, with a different set of parents and a different set of people they were influenced by? next to nothing. Max Verstappen being a figurehead for our country is honestly a bit of an illusion too. he never lived here, never went to school here, doesn’t know the Dutch national anthem… it makes me wonder; how Dutch does that make him?

the feeling of being united is tightly linked together with a feeling of ‘being the best’. it’s something we always strive for in Dutch culture, no matter what we do, we have to be the best. we write songs about it and fight our whole lives to achieve the feeling and it somehow feels like everything is ruined when we can’t accomplish it. and the feeling of being the best often ends up with stomping anyone into the ground who dares to break that little bubble that we are living in. the realization that the Red Bull isn’t a championship-winning car, and probably won’t be for a while, is a painful one for a lot of people. I don’t think the Ziggo Sport F1 show is a good one. I’ve criticized them many times before for only focusing on Max, and completely forgetting about the other drivers. yet, it caters to the people’s needs. it’s what the Dutch people want to see. and if Max wasn’t doing well? well, then the show and the media attention wouldn’t be there.

the patriotism comes with a bitter taste of arrogance too. Max is a good driver, he really is. he probably will win that first Dutch World Championship one day and my dad will cry just like he cried when Max won his first race. it’s funny because somehow things like these only get paid attention to, you know; if the people in question are doing well. we never paid any attention to our Dutch national team in women’s football, we never cared about any of their results until they were beating other countries. somehow only the good side matters, while the bad side is something that we close our eyes to. when a football player does well, they are the someone we can look up to, someone we should admire, they are Dutch. when that same football player makes a mistake, a huge one, they aren’t any of those things. we resent them for not fitting into our mold. everything that is Dutch, is inherently good to us; everything that is not, is inherently less-good-even-sometimes-bad to us. there’s certain countries and cultures we can handle, but only if they look and act like us. Germans? they’re fine. Belgians? they are normal people; they are like us. I guess that’s the one thing that bothers me about it. about the patriotism. I’ve said it before, but I feel as if everything we do and say in sport, somehow finds a way to translate back into real life, if it hasn’t already. (we have become accustomed to the idea that this is how it should be. our culture and traditions are top tier, and anything or anyone that doesn’t represent that, is lesser than. how do we teach children that the color of their skin doesn’t matter, their accent doesn’t matter, where their parents are from doesn’t matter; when it somehow is reflected back onto everything that we do?) do I think patriotism is inherently bad? not necessarily. I just think that patriotism should not be synonymous with division. it shouldn’t become a competition of who does and who doesn’t fit into our ‘perfection’ mold. sport creates unity and it should be that way, regardless of which country you are from and which driver support. at the end of the day, we all watch this sport because we love it. and nothing else.

Anon, dankjewel voor de interessante vraag! hier in Amsterdam, dus niet al te ver van Zandvoort vandaan, scheen de zon ook heerlijk vandaag. ik wens je nog een fijne avond! 🧡 (oh, en later toegevoegd; vergat je helemaal te bedanken voor je lieve woorden over mijn blog en persoonlijkheid, dankjewel daarvoor!! ontzettend lief, het betekent echt veel voor me🧡)

[zwartsecretbunker]

Laatste weekend! Omstand open: Zat 22 en Zon 23 febr 12:00 – 17:00

 \

photos bij z\w\a\r\t:

Perspectives on the z\w\a\r\t 23  installation

at ‘Omstand’, Arnhem, The Netherlands – untill 23 feb.

\ Z\w\a\r\t magazine nr. 23 – Secret Bunker issue \ Exhibition\soundinstallation with video\slideshow \ Soundperformance Les Horribles Travailleurs www.facebook.com/events/560450424742109/

\ as part of the groupexhibition on the secret bunker at Omstand - presenation space for contemporary art in Arnhem, The Netherlands. Omstand, Arnhem, 4 jan t\m 23 feb 2020 ‘ondersteund met een bijdrage van het Mondriaan Fonds’ www.facebook.com/events/591397281435459/

www.geheime-bunker.nl/geheime-bunker/ www.facebook.com/StudioOmstand www.omstand.nl/

 \

 z\w\a\r\t Secret Bunker recidency 1 march - 15 april 2018 nl.pinterest.com/geheimebunker/max-kuiper/ zwartsecretbunker.tumblr.com/

www.facebook.com/pg/ZwartMagazine/photos/?tab=album&album_id=894417260714494

 \

 z\w\a\r\t magazine nr. 23 - Secret Bunker issue

\

The Magazine consists of a booklet and a cdr with soundworks

\

15 eur

\

for sale at Omstand – exhibition space in Arnhem, The Netherlands (untill 23 feb) \

or via r\a\w f\o\r\m\s

[dethijssens]

De eerste dagen in Preveza in 2020

Maandag 31 augustus – Vrijdag 4 september

Onze zorgen over de vliegreis naar Griekenland bleken groter dan nodig. Rustig op Schiphol en max. 30 mensen in het vliegtuig allemaal met een NO COVID verklaring op zak...

En met mondkapjes voor. Weer een nieuwe ervaring. De mondkapjes uit het “huisatelier” voldoen prima, ook nog voorzien van filter. In no time zijn we in de haven, om 12.00 uur plaatselijke ( +1) tijd aan boord. Met het laddertje naar boven. Alles is lekker vies, niet anders dan verwacht. Als eerste is het van belang om de motor weer aan de praat te krijgen, zodat we in het water kunnen.

Met vereende krachten lukt dat dinsdagochtend en zó kunnen we iets later dan gepland met de Dutchess weer te water.

De dagen erna voor het fixen van een en ander, ook onderhoudsdingen zoals bv. het vervangen van de gasslangen, iets dat eens per 5 jaar verplicht is. We doen het in een rustig tempo, tussendoor genietend van het mooie weer en het terras van de haven waar ze ons lekkere maaltijden voorzetten bij de ondergaande zon.

Er is hier een mondkapjesplicht, dwz in winkels en op kantoren, dus bv in het havenkantoor. Zo loopt dus iedereen hier met een kapje in de hand of onder zijn kin. Het beeld van 2020...

Intussen hebben de Grieken hun inreis eisen alweer bijgesteld en blijkt vanaf 2 september de NO COVID verklaring alweer niet meer nodig.

Vandaag, donderdag, een verkenningstochtje met het rubberbootje naar de overkant, Preveza, een aardige, niet bijzondere havenplaats die vermoedelijk ook ernstig te lijden heeft onder het heel beperkte toerisme. Wij zijn van plan om op 4 september de trossen los te gooien en in rustig tempo de eilanden in de omgeving opnieuw aan te doen.

[wankelbaar]

RULES: Answer 20 questions then tag 20 blogs you want to get to know better.

Thank you for the tag @onmogelijk

1. Name: Lien

2. Nicknames: Lientje, Lieneke, mijn Moeke zegt M’n hartje, Lienepien.

3. Zodiac sign: Taurus, stier

4. Height: 160 cm

5. Languages: Nederlands (Vlaams dialect), Engels en een heel klein beetje Frans.

6. Nationality: Belgisch

7. Favourite season(s): de lente for sure! Ik leef helemaal op door de zon en bloesems.

8. Favorite flower(s): Niet echt een bloemsoort, maar bloesems in’t algemeen en voor de rest ben ik heel grote fan van wilde bloemen.

9. Favorite scent(s): Mijn lief zijn (parfum)geur, de zoete geur van bloemetjes wanneer ik er voorbij fiets, kampvuurgeur, koffie en gember.

10. Favorite color(s): groen en geel! De accentmuur in mijn slaapkamer is groen. Ook wel oranje en roostinten af en toe. Vooral warme tinten :)

11. Favorite animal(s): Egels!! En daarnaast kitty cats natuurlijk, vosjes en elanden sinds ik ze in’t echt heb gezien in Zweden, dat zijn zo’n majestueuze dieren! 

12. Favourite fictional character:  Kan ik echt niet kiezen! Maar recentelijk Califer van de Studio Ghibli film Howl’s moving castle vond ik echt heel leuk en het hondje van die film ook!

13. Coffee, tea or hot chocolate: chocomelk op de eerste plaats! En tussen thee en koffie kan ik niet kiezen.

14. Average sleep: Nu met de lockdown 8 à 9 uur, maar normaal 7 uur ongeveer, vaak minder...

15. Cats or dogs: Katten!! Van honden ben ik bang, maar ik kan ze wel bewonderen vanop afstand.

16. Number of blankets: een gewoon donsdeken op mijn bed en op de zetel heb ik er ook eentje.

17. Dream trip: terug naar Zweden en Griekenland ook! Vooral voor de historiek en mythologie daar. Mijn lief en ik zijn aan’t plannen om in de zomer van 2021 naar Griekenland te gaan, hij is daar al een paar keer geweest :)

18. Blog established: Ik denk ongeveer 2 jaar? Max 3 jaar, maar ik denk dat het nog niet zolang is.

19. How many followers?: 473, maar volgens mij zitten er ook veel bots tussen.

20. Random fact about yourself: Ik heb aphantasie, wat betekent dat ik mij totaal niks kan visualiseren. Mijn dromen en herinneringen zie ik dus ook niet in beelden, dat zijn eerder scenario’s die aan mij worden verteld. 

I tag: @liefdesgedichten @ooitn @ochtendstorm @venetiaanselokkenensproeten @sammaske @zonnesproetje @shakespeareanmonarch @kzymar @koesterkoffer 

Ik kom niet aan 20 dus gewoon iedereen die zich aangesproken voelt!

[fjordfronesis]

Over gisteren

Doelloos struinde ik rond in mijn woonkamer. Een klein kopje koffie tegen mijn borst aan gedrukt. Ik wandelde van de ene naar de andere kant, raakte objecten aan alsof ik mezelf van hun bestaan moest verzekeren, streelde de zachte en ruwe huiden van de planten, terwijl ik al die tijd nauwlettend werd gevolgd door de ogen van Max - hij hield me in de gaten alsof ik iets onheilspellends met me meedroeg. Ik ging voor het raam staan. Aan de overkant raapte een man met een blik bier in zijn jaszak een sigaret op van de grond. Hij bekeek het stompje van dichtbij en smeet het ding naar de vergetelheid. Een paar meter verderop herhaalde hij dezelfde reeks van handelingen. Ik legde een hand in mijn nek en staarde een tijdje naar de laag hangende wolken aan de hemel die over mij heen raasden. Altijd in beweging. Altijd in ontwikkeling. Soms klonteren ze samen alsof ze elkaar nodig hebben om een barrière te doorbreken. Soms drijven ze uiteen en schenken ons een blik op het kleurenpalet van de hemel. De zon brak door, sprenkelde geluksstofjes uit over de wereld, kleine beetjes geluk die voor het oprapen liggen, zorgeloos en beschikbaar voor ieder die zich er ontvankelijk voor maakt. 

        Ik voelde een intense behoefte om de deur uit te gaan. Ik klemde een boek onder mijn oksel en wandelde richting Historisch Delfshaven. Er was geen plek op het terras van café De Pelgrim, waar een groep luidruchtige Amerikanen wedijverden in elkaars verhalen overtreffen. Ik liep een stukje verder, daalde neer op een bankje langs de haven. In het water dreven kleine boten. Hoog boven me zweefden een paar meeuwen. Voor me danste een bundel riet. Heen en weer, heen en weer, net zo doelmatig in beweging als de wolken aan staalblauwe hemel, als een drang die onmogelijk kan worden onderdrukt. Ik realiseerde me op dat moment dat ik het aanzicht van beweging mis. Beweging in de natuur. Beweging in de dingen die me omringen. Ik zit te veel binnen, achter mijn computerscherm, waar ik gebukt ga onder werelden van statisch geweld, van roerloos beleefde avonturen. Verstomd, nietig, dwaas. 

        Ik sloot mijn ogen. Het geritsel van het riet bracht me in een soort trance. Ik kwam er pas uit toen de klokken van een nabije kerk werden geluid. Drie keer. Ik zag ineens veel meer dan voorheen, alsof mijn ogen gescherpt waren. Of ik zag hetzelfde maar schonk meer aandacht aan wat ik zag. Ik zat een half uur op het bankje, waarvan ik vijf minuten in mijn boek had gelezen. De andere minuten werden opgevuld door onbelangrijke herinneringen aan met rode stift omcirkelde verwachtingen, vage verlangens traag wandelend in mijn bewustzijn. Het is tijd om terug naar huis te gaan, om te vechten tegen de weerzin. 

[actuma]

Verstappen overtuigend snelste in eerste vrije training Oostenrijk

Max Verstappen heeft in de eerste vrije training van de Grand Prix van Oostenrijk de snelste tijd genoteerd. Dat deed de Oracle Red Bull Racing-coureur op zowel de medium compound banden als op het zachte rubber. Charles Leclerc kwam in zijn Ferrari tot op twee tienden van Max zijn tijd, terwijl George Russell vier tienden moest toegeven, in een sessie die tweemaal door een rode vlag onderbroken werd. Na een bewolkte ochtend breekt de zon ’s middags door in Spielberg en stijgt de temperatuur naar bijna twintig graden. De tribunes rondom de Red Bull Ring kleuren langzaamaan al oranje. Met maar één uur vrije training voorafgaand aan de kwalificatie is er direct veel actie op de baan. Alle coureurs gaan uit op de mediumbanden van Pirelli. Max weet meteen de toon te zetten en staat met 1:07.496 zeven tienden los van Fernando Alonso (Alpine) en Charles Leclerc (Ferrari). Na twintig minuten moet Lando Norris noodgedwongen zijn McLaren stilzetten als hij een brandlucht ruikt. De rode vlag wordt gezwaaid, terwijl de auto van de Brit wordt weggetakeld uit bocht zes. Er gaan tien minuten aan trainingstijd verloren. De eerste auto’s staan daarna op softs, waaronder die van beide Ferrari’s en Max, die dertien rondjes op de mediums achter zijn naam heeft staan. Zijn eerste vliegende ronde brengt Verstappen de eerste plek (1:06.302), op drie tienden voor Leclerc en acht tienden voor Sainz. Met nog 22 minuten te gaan, is het wederom code rood. Er ligt wat rotzooi op de baan. Het blijkt een stuk kit te zijn, afkomstig uit de sleuf tussen de kerbs en de grindbak. De marshals zijn daarna druk om de kit over enkele tientallen meters eruit te trekken. Dat duurt al met al zo’n zes minuten. Op nieuw rubber weten de Mercedessen zich naar P3 (George Russell) en P4 (Lewis Hamilton) te rijden, terwijl Max een lange run op de softs afwerkt. Met een paar minuten op de klok laat ook Leclerc een nieuwe set softs monteren, waarop hij zijn tijd naar 1:06.557 aanscherpt en op twee tienden van Max staat. Sergio Perez verbetert zich dan naar P4, op een halve tel van Max. Zo komt er een einde aan de belangrijke vrije training, want omdat er dit weekend een sprintrace op het programma staat, zal vrijdagmiddag om 17.00 uur al de kwalificatie verreden worden. Bron: verstappen.com Read the full article

[wwwdirkdebock1com]

This ‘World Of Rock’ is my third poem from my last book, which is called ‘Champaign No Pain’, it’s been published in 2022.

World Of Rock

Let me take you on some journey in rock there are plenty of good rockbands in stock with songs that are awesome and strong they stay in your heart, where they belong the great world of rock, has many bands they also come from many different lands this rock music will never come to an end it’s like love in one’s heart, it’s heaven send

This rock music, I can feel it my bones the soaring guitars and the higher tones while the drummer gets the most action together weaving a wonderful attraction all these rock bands get my embrace with a huge rocking smile on my face many bands shall never be forgotten just like the story of a Johnny Rotten

There’s not one thing that I want to change about that good old rock music sound scene one has to have a heart for that kind of range rock music needs a very good listening screen the world of rock has a mighty fine swing it gets under your veins and in your blood as certain as can be, music is a majestic thing once it’s in your heart, you don’t give it up

Making an ode to all these magnificent bands it really lets me feel, their power inside of me I do hope that my love for the music never ends having a meaningful life, that’s how it awe to be I wish I could mention all these wonderful coups some didn’t make it in these five poetical pieces knowing out there are so much delightful groups just listen to them and all their timeless releases

You know what, it doesn’t stop right here even though bands show up or disappear their many efforts stay in our world of rock to make it an even stronger musical block

World Of Rock (reprise 01)

Let me take you on some journey in rock there are plenty of good rockbands in stock with songs that are awesome and strong they stay in your heart, where they belong

With bands like Catherine Wheel and Cold Chisel and also Foreigner, Highway Chile and Sister Hazel impossible to mention them all, FM or Replacements let’s hear the Rolling Stones, Scorpions and Badlands

You must know Kix, Dio, EZO, Rainbow or Skid Row don’t forget Ratt, Status Quo, UFO and White Buffalo when you hear Spooky Tooth, Von Groove or the Who they’re all amazing, just like Kiss, Live and Rose Tattoo

What to think about Black Sabbath, Roxy Music or XYZ it doesn’t end with Wishbone Ash, Craaft and Aerosmith let’s go on to hear Leviticus, Mad Max, Zon or King’s X many bands, we have Golden Earring, Idle Cure and Helix

I’m also thinking of Muse, Red Hot Chili Peppers and Rush bands like Deep Purple, Clutch, Queen or Econoline Crush we have Mr. Big, Fury In The Slaughterhouse and Firehouse great ones like Humble Pie, Vandenberg, ZZ Top or Lifehouse

I don’t stop with Uriah Heep, Mötley Crüe or Deaf Havana just listen to Blackfoot, Vanadium, Quiet Riot and Santana more to go with Last Autumn’s Dream, AC/DC or Thin Lizzy yeah man here’s Journey, Bad Company, Budgie and Sic Vikki

Have you heard Westworld, Pink Floyd, Saliva and Nickelback old ones are CCR, Hawkwind, Led Zeppelin, Tesla or Skagarack don’t give up on Loverboy, Jesus And Mary Chain, Molly Hatchet stuff like Volbeat, Little Feat, Red Circuit and Monster Magnet

The great world of rock, has many bands they also come from many different lands this rock music will never come to an end it’s like love in one’s heart, it’s heaven send

World Of Rock (reprise 02)

This rock music, I can feel it my bones the soaring guitars and the higher tones while the drummer gets the most action together weaving a wonderful attraction

Let’s talk about MSG, Lucifer’s Friend, Harem Scarem, Hardbone have you heard of 3 Doors Down, Slobberbone and Blindstone what about Europe, Bonfire, April Wine, Whitesnake or Gotthard together with Van Halen, Magnum, Demon, Boston and Steelheart

Rockers are Great White, Vengeance, Reo Speedwagon or Warrant superbands like Axel Rudi Pell, Montrose, Ted Nugent and Giant more to come with Lizzy Borden, Dokken, .38 Special or Def Leppard it’s not the end with Little Angels, Goo Goo Dolls and Lynyrd Skynyrd

Make some room for Alice Cooper, Dogs D’Amour or Hammerlock a pleasure to hear Night Ranger, Earthshaker, Guster and Moon Doc do you know Twisted Sister, Pillar, Stryper, Warrior and Slaughter names like Scabs, Winger, Sacred Warrior, Okkervil River or Thunder

I like Guns ’N Roses, Kansas, Krokus, L.A. Guns and Damn Yankees imagine to see Parlor Mob, Airrace, Sonics, Poodles or Black Keys have you seen Enuff Z’Nuff, Atlanta Rhythm Section and Talisman to hear Manfred Mann’s Earth Band, Saxon or Echo & The Bunnymen

Others are Reamonn, East Of Eden, Head East, Charon and Therion rockbands like Blue Öyster Cult, Uncle Rust, Poison or White Lion make some noise for the Dire Straits, Counting Crows and Takida the Lemonheads, Quireboys, Riverdogs, Strangeways or Cinderella

I also want to talk about Black Veil Brides, Queensrÿche and Bride or who cares for Bloodgood, Mind Funk, Bayside or Brother Firetribe we also have Amen, Everon, Nelson, Noll Shannon and Grand Illusion and these bands like Rebellion, Talon, Sunstorm or Social Distortion

All these rock bands get my embrace with a huge rocking smile on my face many bands shall never be forgotten just like the story of a Johnny Rotten

World Of Rock (reprise 03)

There’s not one thing that I want to change about that good old rock music sound scene one has to have a heart for that kind of range rock music needs a very good listening screen

Why would miss seeing Fall Out Boy, Midnight Oil or Tarot having a chance for Idlewild, Unruly Child and Brazen Abbot plenty of rock with Black Oak Arkansas, Kill Hannah or Godiva going for Augustana, House Of Shakira and Shotgun Messiah

Having it for Hoobastank, Lost Weekend and Voodoo Circle and the Dave Matthews Band, Living End or Circle II Circle much more rock with Alien, Crow7, Iron Maiden and Vain together with Axe, Alter Bridge, Bodine or Jon Oliva’s Pain

Going insane with Gaslight Anthem, Hartmann and Shadowman introducing Wig Wam, Trans Am, Sixx A.M. or Machine Men it’s a pleasure with Crown Of Thorns, Whitecross and Electric Boys so much fun hearing Quartz, Nixons, 12 Stones or Los Lonely Boys

I’ll always remember Jettblack, Point Black and Hidden In Plain View or band like Crashdiet, Baltimoore, Faith No More or Black ’n Blue a festival with Pride Of Lions, Stage Dolls, Saint Vitus and Graveyard having us the David Shankle Group, White Wizzard or Yellowcard

Awesome bands are Seether, Answer, Crawler, Silver and Oleander and why not seeing Creeper Lagoon, Departure, Trooper or Storyteller it goes on with My Ruin, Sideburn, Lillian Axe and Change Of Pace and My Chemical Romance, Private Line or Queens Of The Stone Age

No deadlines for Eagles Of Death Metal, Fuel, Keel, Soil and Coldspell neither for Sword, Dinosaur Jr., Hardline, Grand Design or Parabelle an evening with Flogging Molly, Crimson Glory, Elegy, Fozzy and InMe while seeing Daughtry, Emery, Shadow Gallery, Therapy or Tiger Army

The world of rock has a mighty fine swing it gets under your veins and in your blood as certain as can be, music is a majestic thing once it’s in your heart, you don’t give it up

World Of Rock (reprise 04)

Making an ode to all these magnificent bands it really lets me feel, their power inside of me I do hope that my love for the music never ends having a meaningful life that’s how it awe to be

It’s endless with Five Times August, Brighton Rock or Sugarcult in the list are Autograph, Needtobreathe, Lynch Mob and the Cult there’s more to come with Place Vendome, Pulley, DAD or AOR listen to Mother Superior, Little Ceasar and Hardcore Superstar

Why don’t we hear 30 Seconds To Mars, Shylock, Used or 10 Years I like Alias, Black Light Burns, Casting Crowns, Blaze and Blue Tears don’t you like Shinedown, Lucifer Was, Sanctus Real or Pothead take it for Saving Abel, Guild Of Ages, Hades, Tigertailz and Skillet

Deep inside I see Nightingale, Harlan Cage, Waysted or Tishamingo let’s have it with Treat, Manilla Road, Kiuas, El Caco and Bango Tango born to hear Default, 220 Volt, H.E.A.T., W.E.T., Sword or Banshee when you can see Smash Into Pieces, Bravery and Black Stone Cherry

Much more with Bad Habit, Cheap Trick, Saigon Kick or Final Frontier followed by Eclipse, Messiah’s Kiss, Seven Wishes, Outlaws and Tangier and at the same show, Blessid Union Of Souls, Spiritual Beggars or Y&T make time for Hanoi Rocks, House Of Lords, Pilgrims, Crush 40 and TNT

Another line with Faster Pussycat, Praying Mantis or Breaking Benjamin having on a next page Plain White T’s, Angel City, Ten and Fair Warning facing bands like Kissing Dynamite, Deep Insight or Kings Of The Sun growing up with Bad Moon Rising, Kings Of Leon and Kingdom Come

Loving to hear Atomic Bitchwax, Guardian, Saracen or Better Than Ezra see the Place Of Skulls, Mustasch, Mass, Trapt, Mountain and Phenomena us watching Buckethead, Foghat, Wallflowers, Tyketto or Ashbury Faith and liking Mando Diao, Strokes, Ancara, Dogma, Gamma and Crossfade

I wish I could mention all these wonderful coups some didn’t make it in these five poetical pieces knowing out there are so much delightful groups just listen to them and all their timeless releases

World Of Rock (reprise 05)

You know what, it doesn’t stop right here even though bands show up or disappear their many efforts stay in our world of rock to make it an even stronger musical block

Have I mentioned Imelda May, Guano Apes, Halestorm and Delain maybe you know the Runaways, Bif Naked, Warlock or Lana Lane more to come from Lita Ford, Heart, Fireflight and Holly Golightly music from Alannah Miles, the Patti Smith Group or Skunk Anansie it doesn’t stop with Drain S.T.H., Grace Potter, Roxette and Sirenia what about Zombina And The Skeletons, White Skull or Ida Maria

Still stuff from Kobra And The Lotus, Avril Lavigne and Meldrum something like Stacie Collins, Nightwish, Distillers or Tone Norum have you heard of KT Tunstall, Lyriel, Sass Jordan and Suzi Quatro remember bands like Evanescence, Mastercastle or Letters To Cleo having a good time with Edenbridge, Mortal Love and Battlelore a program like Siouxsie & The Banshees, Lacuna Coil or Paramore

It goes on with Crystal Viper, Dark Moor, Vixen and Phantom Blue then we have Caroline And The Treats, Lee Aron or Alyson Avenue go on with Hole, Flyleaf, Anouk, Sheryl Crow, the Kills and Epica and further with the Plasmatics, Throwing Muses, the Bratz or Issa we still have us the Muffs, the Donnas, Morning and Janis Joplin let’s not forget acts like Orianthi, Mystery, Sister Sin or Hydrogyn

Let’s go back to were we started from, with some other bands from famous cities, well known states and wonderful lands we have the Toadies, the Jonas Brothers, the Killers or Fray listening to the Foo Fighters, the Santers, Vega and Third Day the list doesn’t stop with Adelitas Way, Vertigo and King Cobra neither does it with Babylon Bombs, Zeno, Tora Tora or Nebula

So thank you for making it through this magnificent list I really do hope that my long poem doesn’t go in the mist it’s impossible to even try to mention every artist or band my love for music went from my heart through my hand

[maxvanzon-blog]

Gebrandmerkt

Bijna iedereen was dronken. Er liepen kakkerlakken over de muren van het café en bij de openstaande deur wachtte een vlucht duiven tot de gasten hun laatste borrelnootjes op de stoep zouden gooien. Het was een zwoele avond, het rook naar lavendel en niet ver van het café mekkerde een steenbok. Er werd hier heuglijk gevierd dat de jonge Francisco een week geleden werd geboren, precies op de datum dat zijn grootvader een jaar eerder met een jachtgeweer zichzelf als prooi nam. Francisco’s vader hield een speech waarin hij de geboorte van een nieuwe telg in de familie afzette tegen de dood van de oudste, over de betere tijden die nu zouden aanbreken, over het geluk van een kind, zijn liefde voor zijn vrouw en meer van dat al. Toen hij geen mooie zinnen meer wist te formuleren hief hij zijn glas en proostte de menigte. Daarop werd enthousiast met geschreeuw en geklink van glazen gereageerd.     De jonge moeder, Laura, hief zwakjes haar glas en nam weer plaats achter het ronde tafeltje in de hoek van het café. Ze was goed aan het bijkomen van de bevalling en roddelde alweer met haar vriendinnen over de schandalen die zich in het stadje hadden afgespeeld tijdens haar afwezigheid. Ze had een okergele zomerjurk aan. Onder de rand van haar linkermouw was haar huid blauw. De slapende Francisco werd van tijd tot tijd over de kaarsen op tafel getild en aan een andere vriendin gegeven. Er werden complimenten gemaakt over zijn gezonde huid en Laura nam ze trots in ontvangst. Het kind had witte sokjes en een blauw t-shirt en een rode flanellen broek aan en op zijn hoofd droeg hij een Sony-koptelefoon die als bescherming diende tegen het harde geschreeuw van de mannen in de kroeg. Wanneer de baby te hardhandig werd overhandigd werd hij even wakker en keek dan met schrik naar de vrouw die hem in haar handen had. Laura suste hem dan weer in slaap. Hij werd dan in zijn Maxi-Cosi gelegd, om er na een paar minuten weer uitgehaald te worden.   Francisco’s vader liet na de speech zijn glas bij de bar opnieuw inschenken en nam meteen een grote teug. Zijn gelaat stond rood van de drank. Hij was lang en dun en zijn pafferige gezicht contrasteerde met zijn bouw. Zijn haar was vettig en plakte door alle inspanningen van die avond aan zijn voorhoofd. Laura maakte oogcontact met haar man en gaf hem een afkeurende blik. Hij glimlachte ondeugend en wendde zich van haar af. Zijn neef Víctor, die wel wat van hem weg had, maar met een grotere bierbuik, waggelde op hem af. ‘Luchín! Ik had je nog niet gefeliciteerd,’ riep hij met dubbele tong en sloeg zijn arm om de vader heen. ‘Wat ziet je kind er goed uit… veel beter dan jij!’ Zijn lach klonk als het gekras van kraaien. ‘Daar moet je Laura voor bedanken,’ zei Luchín lacherig. ‘Kom je helemaal uit Málaga?’ ‘Ja, ik slaap bij Manuel. Ik ben met de auto gekomen.’ ‘Je hebt niks laten weten.’ Luchíns ogen werden vochtig. ‘Laten we gaan roken’. ‘Ja.’ De twee strompelden met hun biertje in de hand van het zandpaadje richting de brug, om de hoek van het café. Ze bleven op de brug bij een bankje staan. ‘Telkens als ik hier terugkom verbaas ik me weer,’ zei Víctor en haalde een kromme sigaret uit zijn broekzak. ‘Over het uitzicht?’ Luchín haalde een blauw sigarettenpakje uit zijn borstzak en trok er een sigaret uit. ‘Is dat Camel Blauw?’ ‘Ja.’ Luchín stak zijn sigaret op. ‘Dat is het enige wat ik nog rook sinds Laura’s zwangerschap.’ ‘Heeft het vaderschap je feminien gemaakt Luchín?’ Víctors kraaienlach werd weggemoffeld door de sigaret tussen zijn lippen. ‘Ach, hou je mond.’ ‘Heb ik een gevoelige snaar geraakt?’ ‘Hou op, Víctor.’ ‘Laat die tieten eens zien!’ De vuist van Luchín schampte door zijn door alcohol aangetaste motoriek nog net het oor van Víctor, die, verlamd door angst, geen idee had hoe hierop te reageren. Luchín herstelde zich en verontschuldigde zijn extreme reactie meteen. ‘Joh,’ zei Víctor, ‘het maakt niet zoveel uit: ik ben ook wel eens agressief geworden door de drank. Daarbij is er niemand gewond geraakt.’ Het was even stil. De twee rookten en luisterden aandachtig naar het getjirp van krekels en de rivier die zo’n honderd meter onder hun voeten stroomde. ‘Ik ben overgegaan op lichtere sigaretten voor Laura, die moest natuurlijk stoppen,’ zei Luchín. ‘Ze heeft er minder last van.’ ‘Ach.’ De twee piekten hun sigaretten gelijktijdig over de balustrade van de brug en liepen weer terug, het zandpaadje af. Ze waren het café nog niet binnen of ze hoorden afschuwelijk gekerm uit de hoek komen waar Laura zich met haar entourage had gevestigd. Luchín snelde erop af. Víctor bleef uit schrik ver van de commotie weg. Er werd door Laura geschreeuwd om verband en ijsklontjes en onder de aanwezigen werd er bediscussieerd wat het beste middel tegen een brandwond was. Luchín vond zijn vrouw knielend op de vloer met het huilende kind in haar armen. Op Francisco’s onderarm depte zij een vochtig doekje toiletpapier. Naast hen lagen een paar omgestoten, nu gedoofde kaarsen en de Sony-koptelefoon. ‘Wat is er gebeurd?’ Luchín bukte en begon het hoofdje van het kind te strelen. ‘Ik wilde Paco aan… Isabel geven en hij… glipte uit mijn handen. Gelukkig is er niks ergs aan de hand hoor… ik greep hem in zijn val nog vast.’ ‘Waarom doe je dat hier? Je zit aan een tafel met kaarsen! Kan je niet nadenken?’ ‘Het spijt me!’ ‘Het spijt me?’ Zijn stem werd zachter en haatdragender. ‘Slap excuus van een vrouw.’ Niemand durfde wat te zeggen. Met schrik in het gezicht keken de bezoekers, waaronder Víctor, naar Luchín, die nu nog roder werd dan hij al was. De barman loste het ongemakkelijke moment onbedoeld op door aan te komen hollen met een verbanddoos in de ene hand en een bak vol ijsklontjes in de andere. De oudste vriendin van Laura, die vroeger verpleegster was geweest, sprak uit dat ze daar wel raad mee wist en ontfermde zich over het kind. Luchín en Laura spraken geen woord meer tegen elkaar en bleven bij Francisco tot hij ophield met wenen. De stemming in de kroeg sloeg weer om naar een gemoedelijke. Alleen Víctor voelde zich niet op zijn gemak en spoorde Manuel, tegen diens zin, aan om naar huis te gaan. Víctor zei geen gedag tegen Luchín. Nadat Francisco weer in slaap was gevallen klauterde Luchín op een kruk en kondigde aan dat het tijd was om naar huis te gaan; de baby had duidelijk rust nodig. Er werd wat gevloekt en Luchín gaf als reactie toe om aan een laatste ronde mee te doen. Hij dronk in de tijd dat de gasten hun drank achterover sloegen en zich uit de voeten begonnen te maken nog twee glaasjes wodka en een tinto de verano, om af te koelen. Hij riep met dubbele tong Laura, die al stilletjes op haar kruk zat te wachten, de Maxi-Cosi en daarin Francisco zachtjes wiegend. Ze zei gedag tegen een paar gasten en Luchín betaalde zijn rekening. Het koppel liep stilletjes naast elkaar over het zandpad, de brug en de stenen keien naar hun appartement. Luchín hield de deur voor haar open. De blauwe plekken van Laura heelden al binnen een paar dagen. De brandwond van Francisco veranderde in een litteken.

[maxlipschitz-blog]

Het meisje in het Anne Frankhuis

Daar zag ik haar voor het eerst. In het Anne Frankhuis. Een plaats vol met herinneringen uit het verleden dat het begin wordt van mijn verleden.

Tante Judith, die hier in Amsterdam op bezoek was, vond dat we de kwelling van de geschiedenis moesten herbeleven. Zelf kon ze niet zwijgen over haar avonturen in het concentratiekamp, terwijl mijn vader daar weinig over losliet. Toen ik keek naar de kenmerken van het huis, zoals Anne ze beschreven had in haar dagboek, merkte ik op dat er een meisje naar mij zat te staren. Sabine heette ze. Ze deed haar best om indruk te maken, maar ik zag dat ze nerveus was toen ik met haar praatte. Door de manier waarop ze over Anne Frank en de oorlog praatte, wist ik dat ze ook joods was. Waar haalde ze het lef vandaan om zo’n diepe gesprekken te houden met een vreemde?, dacht ik. Iets aan haar maakte me nerveus, maar vooral nieuwsgierig. Toen ik op weg was naar de uitgang voelde ik een zachte streel van haar ijle hand op mijn schouder. Ik negeerde haar en liep door.

De dag van Judiths vertrek herinnerde ik haar weer. Het meisje dat mijn nieuwsgierigheid opwekte. Ik hunkerde naar haar geheimzinnigheid. Elke dag belde ik naar het Anne Frankhuis, waar ze werkte, totdat Sabine eindelijk opnam want niemand wou haar nummer doorgeven.Sabine en ik dronken twee flessen wijn op haar piepkleine studentenkamer. Wanneer de zon net zoals Anne Franks was ondergedoken, deed ik alsof ik te beschoten was om naar huis te gaan. Toen ik naast haar kwetsbare lichaam in bed lag, vertelde ze me dat ze een vriend had. Ook Max. Dat weerhield me niet om alle delen van haar tedere lijf te verkennen.

We hadden al bijna zeven maanden een vreemde kleine romance.Na een jaar werd deze verhouding iets serieus. Tot haar verdwijning. We zagen elkaar niet veel. Dit kwam deels door de andere Max, maar  als ik eerlijk ben vergat ik dat hij bestond. Sabine belde vaak. Elkaar meer dan één keer zien in drie weken lukte me niet. Alles was zo intens. Voor mij was ze te oprecht en te nieuwsgierig. Ze wilde zoveel van mij weten, meer dan ik van haar.