#matthias de visch

[waldires]

Apollo Victorious over Father Time by Matthias de Visch (1701-1765). Allegory of the Arts

[joostjongepier]

Wat?   De barmhartige Samaritaan (2e helft 16e eeuw) door een anonieme kunstenaar, Zicht op de westgevels van de ziekenzalen (eind 17e eeuw) door een anonieme kunstenaar, Zicht in de ziekenzalen van het Sint-Janshospitaal (1778) door Jan Baptiste Beerblock, De heilige Ursula (begin 16e eeuw) en De heilige Barbara (eind 15e/begin 16e eeuw) beide door anonieme kunstenaars, Reliekschrijn van de heilige Ursula (1859), Portret van zuster Anna-Thérèse Useel (1738) toegeschreven aan Matthias de Visch en Portret van een hospitaalzuster (2e helft 18e eeuw) door een anonieme kunstenaar

Waar?   Museum Sint-Janshospitaal, Brugge

Wanneer?   9 januari 2024

In de middeleeuwen was het St. Janshospitaal in Brugge de belangrijkste stedelijke instelling voor zieken en behoeftigen. Het complex werd regelmatig uitgebreid, verbouwd en gerenoveerd. De kerk dateert uit de vijftiende eeuw. In 1977 verhuisden de ziekenhuisdiensten naar het nieuw gebouwde AZ Sint-Jan in Sint-Pieters. Kerk en Corneliuskapel zijn dienst gaan doen als museum, dat onder meer een plek bood aan een aantal werken van Hans Memling. Het staat daarom ook bekend als Hans Memling Museum. In die hoedanigheid bezocht ik het vele jaren geleden. Onlangs is het museum na een grondige renovatie heropend. Het hospitaal, dat er meer uitziet als een kerk, is gewijd aan de geschiedenis van het pand, de er beoefende geneeskundige praktijken, de zusters die de zorg voor hun rekening namen en kunst. Het hoogtepunt wat dit laatste betreft is een zaal die is gewijd aan Hans Memling. De wereldberoemde Sint Ursula-schrijn is te vinden in de kerk.

De expositie begint met het feit dat het woord hospitaal en het Engelse woord hospitality (gastvrijheid) alles met elkaar te maken hebben. We zien een aantal Bijbelse scènes die dit illustreren. Zo is er een anoniem werk met de gelijkenis  van de barmhartige Samaritaan (Lucas 10:25-37) . Een joodse man wordt overvallen en halfdood achtergelaten aan de kant van de weg. Er komen een priester en Leviet (een lid van de stam van Levi)  voorbij, maar zij passeren aan de overkant van de weg zonder te helpen. Dan komt er een Samaritaan langs. Hij stopt, ondanks de vete tussen Samaritanen en joden, helpt en verzorgt de man.

Vanaf ca. 1150 kwamen vooral kansarme Bruggelingen en passanten naar het Sint-Janshospitaal. Het complex was grotendeels zelfvoorzienend, met een moestuin, boomgaard, bakkerij, kerkhof en brouwerij. Zielzorg was minstens zo belangrijk in de middeleeuwen als het verlenen van medische hulp. De grote ziekenzaal sloot aan bij de kerk, zodat de zieken vanaf hun bed de mis konden meemaken. Als de medische wereld machteloos staat, en dat gebeurde nogal snel in de middeleeuwen, rest slechts hoop op bovennatuurlijke bijstand. Die kon geboden worden door zogenaamde geneesheiligen, zoals Cornelius (stuipen) of Rochus (de pest). De heiligen Ursula en Barbara zorgden ervoor dat je niet plots stierf, zodat je je kon voorbereiden op het leven na de dood. Relieken (stoffelijke resten van heiligen) speelden ook een belangrijke rol in het geven van hoop. Deze werden bewaard in, vaak rijk versierde, reliekhouders. Door deze aan te raken, te kussen of erbij te bidden, hoopte men op een gunst van de betreffende heilige.

Voor zorgverleners in een middeleeuws ziekenhuis was gevaar voor eigen leven een dagelijkse realiteit. Ze werkten tussen bloed, braaksel en urine in een tijd dat niemand nog weet had van virussen en bacteriën. De zusters deden hun werk vanuit roeping. De mortaliteit was hoog. Zestien procent van de zusters stierf binnen vijf jaar.

[dutch-and-flemish-painters]

Joseph-Benoît Suvée - selfportrait - 1771

Joseph-Benoît Suvée (3 January 1743 – 9 February 1807) was a Flemish painter strongly influenced by French neo-classicism.

Suvée was born in Bruges. Initially a pupil of Matthias de Visch, he came to France aged 19 and became a pupil of Jean-Jacques Bachelier. In 1771, he won the Prix de Rome. In Rome from 1772 to 1778, he prolonged the usual duration allowed to pensionaries of the French Academy in Rome. He was named an academician on his return to Paris and he opened an art school for young women at the Louvre. One of his students was Constance Mayer. He emulated and competed with Jacques-Louis David, earning his enduring hatred.

Named the French Academy in Rome's director in 1792, replacing François-Guillaume Ménageot, he was imprisoned for a while in the Prison Saint-Lazare and only able to take up the post in 1801. After a brilliant career, and a six years' stay in Rome as the Academy's Director, he died there suddenly.

His works include Achilles depositing the body of Hector at the feet of the body of Patroclus, (1769, Louvre), and Cornelia, mother of the Gracchi, (1795, Louvre).

His pupils were Jean-Baptiste Joseph Autrique (1777–1853), Augustin van den Berghe, Marie Bouliard, Cornelis Cels, Césarine Henriette Flore Davin, Joseph-François Ducq, Jean-Bernard Duvivier, Guillielmus Petrus Geysen (1761–1827), Albert Gregorius, Jean-François Legillon, Constance Mayer, Jozef Karel De Meulemeester (1774–1836), Joseph Denis Odevaere, Gertrude de Pélichy, Pierre Joseph Petit (1768–1825), Ange René Ravault (1766–1845), Jacques-Albert Senave, Charles Spruyt (1769–1851), Philip van der Wal (1774–?), and François Wynckelman . Anna Barbara Bansi, with whom he is said to have had an affair, was another pupil.

[stardustmanblue]

Matthias de Visch.

[mi5017davidmcdermid]

Pulling a rope

For me Joseph-Benoit Suvee manages to summarise what I am trying to get across with this image here. The painting shows a man trying to pull on a rope that is stuck in the ground. The determination of the man almost juxtaposes the idea of a waste of time which I am trying to get show, however due to the piece of metal stuck into the floor and the rope being attached to it and the man being sat on the floor, it is in itself a waste of time, if he is trying to pull something up from the ground. The cushion that he is sitting on suggests that he was trying this a good amount of time, either that or the man finds himself tieing these pieces of rope to the metal a lot and needs this cushion for this. 

Joseph-Benoit Suvee was a flemish painter who was born in 1743. His work was influenced by French neo-classicalism (Western movements in art that are drawn from classical art from ancient Greek and Roman times) and found himself being successful from this, working with the likes of Matthias de Visch and Constance Mayer.