#libië

[pizza-ra-bizza]

I RaBrand het reeds genoem dat die botaniese spesies wat in Egipte farmakologie gebruik word, ontelbaar is. Om tussen hulle te onderskei, is dit nodig om na 'n botaniese klassifikasie te verwys wat tans in Afrikaanse tekste in vorige geskrifte gebruik word en gelyktydig deur drie verskillende tipes transkripsie gebruik word en dié wat verband hou met die Latynse getal wat in Westerse botaniese klassifikasie gebruik word. Dit beteken dat die Egipte en Westerse botaniese klassifikasie gebruik word om 'n middel te identifiseer. Die name wat in farmakologie gebruik word, definieer, benewens die deel wat in terapie gebruik word, dui aan of die basiese produk aan bepaalde prosedures onderwerp word om die farmakologiese effek, die smaak, die toksisiteit te verander. Dit gebeur byvoorbeeld in die Guibourtia coleosperma Igwi (San). Na die verwydering van die membraan wat die saad bedek, word hulle gerooster en dan geëet. Die blom van die Catharanthus roseus Isisushlungu (San) Vernoem na wit blom. Die wortel word gebruik om diabetes te behandel, Die blare is belangrik as 'n bron van alkaloïede soos avincristine en vinblastien word in natuurlike medisyne gebruik en nie vir bors- en baarmoederkanker nie. Die takke en vrugte van Viscum Capense word gebruik om amenorree te behandel. Die gemeenskaplike benaming van die plante in die prentjie volgens sy smaak en gebruike soos Veronia oligocephala wat algemeen genoem word amara, wat die ooreenkoms met die ware amaro suggereer. Quassia amara. Die botaniese spesies en die name is in baie gevalle nie goed gedefinieer nie, aangesien die name wat modern toegeken word nie ooreenstem met die nomenklatuur wat deur Linnaeus gedefinieer is nie. Verwarring tussen `genus Cannabis en cannabis sotospesies soos Cannabis indica en Cannabis africana en Cannabis sativa tuis geplant ( sativa) en Cannabis ruderalis. Verskeie studies het getoon dat Suid-Egipte hennep 'n heeltemal ander ontwikkeling gehad het. Hoe hierdie heeltemal ander ontwikkeling? As gevolg van geografiese hindernisse. Die hennep wat op die Middellandse See groei dus Marokko Libië Egipte Sirië Libië. Het min gemeen met hennep van die Afrika-subkontinent. Die yslike woestyn van 9 miljoen vierkante kilometer wat in die middel van Egipte byna 'n kontinent van sy eie geleë is. So groot soos Europa. Hieronder vind ons die hennep van die Egipte-subkontinent wat totaal geïsoleer van Noord-Egipte gegroei het. Die verkeerdelik ons ​​vriende om so te sê nie meer te sê nie.... Verwerp die bestaan ​​van die Afrika-hennep-subspesie op die Egiptiese kontinent. Ons groepeer die sub-Sahara variëteite saam in C. indica ssp. dui var aan. africana, weer na aanleiding van die nomenklatuur van Serebriakova (1940). Ons het verder var. africana in twee vorme gebaseer op verskille in blomme rypwording. Ekwatoriale vorm omskryf meer ekwatoriale bevolkings, wat vanaf vroeg Oktober tot vroeg Desember op gematigde breedtegrade ryp word. Suid-Egipte vorm omskryf vroeër volwasse, meer suidelike bevolkings, wat van laat Augustus tot einde September op gematigde breedtegrade ryp word..

[recipecollector-cor]

Libié🍴

Recepten uit Libié De Libische keuken biedt een rijke mix van smaken en tradities die het resultaat zijn van eeuwenoude culinaire invloeden. Met een focus op smaakvolle kruiden, verse ingrediënten en authentieke bereidingsmethoden, levert de Libische keuken gerechten die zowel hartig als exotisch zijn. Van geurige stoofschotels en verrukkelijke couscous tot pittige sauzen en lokale specialiteiten, deze recepten geven je een kijkje in de veelzijdige keuken van Libië. Heb je zelf een heerlijk Libisch gerecht? Deel het met ons en verrijk onze collectie met jouw culinaire ontdekkingen. Read the full article

[rotterdamvanalles]

Een auto uit België wordt op de Van Brienenoordbrug staande gehouden tijdens een autoloze zondag, 4 november 1973.

Autoloze zondag in 1973

De olieproducerende landen wachtten op een gelegenheid om olieschaarste te vertalen in verhoogde prijzen: die gelegenheid kwam in oktober 1973, toen de Jom Kippoeroorlog uitbrak waarbij Israël werd aangevallen door Egypte, Syrië, Algerije, Irak, Koeweit, Libië, Marokko, Saoedi-Arabië, Soedan en Tunesië.

In die oorlog koos Nederland de zijde van Israël. Uit protest tegen deze pro-Israëlische houding van Nederland draaiden enkele Arabische staten de oliekraan dicht, waarop de regering het olieverbruik probeerde te beperken door autoloze zondagen in te stellen.

Op last van de regering stonden een aantal zondagen alle auto’s stil. Slechts met een speciale ontheffing (voor bijvoorbeeld politieauto's en ambulances) mocht men rijden. Het leverde spectaculaire beelden op van lege autosnelwegen, maar wakkerde ook de creativiteit aan: paardenkoetsen werden opnieuw opgetuigd, fietsers en rolschaatsen namen bezit van de boulevards. Dat er ook massaal gefietst zou zijn op de autosnelwegen is een fabeltje. Dit was ook op de autoloze zondag verboden, en de weinige fietsers die zich wel op de snelweg waagden, werden door de politie weggestuurd.

De autoloze zondagen hadden echter niet het gewenste effect: om het rijverbod op autoloze zondagen te omzeilen, ging men al op zaterdag rijden en keerde zondagavond laat terug, zodat het benzineverbruik helemaal niet afnam. Minister Westerterp liet dertig jaar later weten dat op het moment van ingaan de praktische noodzakelijkheid ontbrak omdat de olievoorraden ruim voldoende bleken. Zo diende het doorgaan vooral om de olieproducerende landen tot niet meer maatregelen te inspireren.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

Bericht van 2024

[kikotapasando]

OM klaagt Eritreeër aan wegens geweld tegen migranten

Nieuwsbericht | 10-04-2024 | 09:38 Een 40-jarige Eritreeër wordt voor de Nederlandse rechter gedaagd vanwege wreedheden tegen migranten die vanuit Libië naar Europa reizen. De man zit gedetineerd in de Verenigde Arabische Emiraten. Het Openbaar Ministerie (OM) heeft om zijn uitlevering gevraagd, maar gaat hem desnoods bij verstek berechten. De man wordt onder meer verdacht van deelname aan een…

[thegazete24]

Turkish Airlines hervat na tien jaar vluchten naar Libië

De nationale luchtvaartmaatschappij van Turkije is deze week weer gaan vliegen op Libië. De vluchtuitvoering is donderdag na tien jaar hervat. Het …Turkish Airlines hervat na tien jaar vluchten naar Libië

[beautysalonjamilla]

Jamilla, Jamila en Djamilla - De verschillende betekenissen

De namen Jamilla, Jamila en Djamilla lijken enorm op elkaar maar hebben alle drie toch een eigen karakter. Waarom zijn deze namen zo bijzonder? Nou, het antwoord ligt in hun betekenis en de prachtige connecties die ze hebben met verschillende culturen.

Jamilla

Laten we beginnen met mijn eigen naam, Jamilla. Het is een naam die vaak wordt gebruikt in Arabische en Afrikaanse landen. De naam betekent betekenis: "mooi" of "mooie vrouw." Het is een naam die me altijd herinnert aan de kracht van schoonheid en zelfvertrouwen. Het geeft me de motivatie om mijn eigen schoonheid te omarmen en anderen te inspireren hetzelfde te doen. Hierover later meer...

Jamila

Nu naar de naam Jamila, die veel voorkomt in de Arabische en Swahili-culturen. Het betekent ook "mooi" en straalt elegantie uit. Deze naam draagt een gevoel van gratie en verfijning met zich mee, waardoor het een tijdloze keuze is voor ouders die hun dochter een naam willen geven die staat voor schoonheid en innerlijke kracht.

Djamilla

En dan hebben we Djamilla, een naam die vaak voorkomt in de Maghreb-landen (Algerije, Marokko, Tunesië, Libië en Mauritanië). Deze prachtige naam heeft een diepe betekenis: "rechtvaardig" of "eerlijk." Het herinnert ons eraan om eerlijk en rechtvaardig te zijn in onze daden en behandeling van anderen. Het is een naam die wijsheid en integriteit belichaamt.

Charme

Elke variatie van deze namen heeft zijn eigen charme en unieke betekenis. De namen hebben een speciale manier om ons te definiëren en te verbinden met onze cultuur en afkomst. Ze dragen onze identiteit en geven ons een gevoel van trots.

Toeval?

Men zegt dat toeval niet bestaat. Persoonlijk ben ik hier ook van overtuigd. Maar om het even simpel te houden; het toeval wil dat ik een enorme passie voor schoonheid heb ontwikkeld in mijn leven. Ik heb de opleiding tot schoonheidsspecialist gevolgd, ben een eigen schoonheidssalon begonnen en schrijf tegenwoordig zelfs een eigen beauty blog

Meer dan een naam

Voor mij is één ding zeker: een naam is maar dan alleen maar een naam. Het is een deel van je persoonlijkheid.

Wat is jouw naam en wat betekend dat voor jou?

Ik hoop dat dit artikel jullie heeft geïnspireerd om meer te leren over de betekenis van namen en hoe ze ons kunnen beïnvloeden. Of je nu een Jamilla, Jamila, Djamilla bent, of een andere prachtige naam hebt, wees trots op wie je bent en omarm je naam.

Laat me weten wat jouw naam is en wat deze voor jou betekent!

[rausule]

hoofstuk 3-

Krag, en jy sal naby wees, en die hoogmoedige

Partenope sal my by sy skoonheid sien

Mure om digter terug te gee, en 'n bietjie lourier,

Wat Rome vir my gegee het, het my voorkop omgord.

Hou fronds of gepluk van 'n nederige

Plant, berei eenvoudige krone voor

Aan die geagte Scipio; dan na die takke

Trots sal ek my sterk regterhand verbreed,

En jy sal my help, mits.

Baie meer waardige argument, aan die ander kant gryp ek aan

Terugbetaling vrug van my liefde, en nova

Mooier frond wat hierdie krin omring.

Wat die oorsaak van soveel euwels,

Wat die eerste tot soveel skade origo,

Vandaar die woede van siele wat hulle gedryf het

Booshede so ernstig om te verdra, en hoogmoedig

Ongunstige volke teen mekaar het gery

Om te koester op die aarde en in die middel van die golwe,

En vir die Libiese slagtings het Europa oopgemaak,

Dan Libië na die Latynse slagtings,

Met oneindige geweldige afwisseling,

Deur dit te soek, het die gedagtes gedwaal.

Selfs klim van een trap na 'n ander

By die eerste wortel, stygende golwe

Die plant is siek, my gedagtes lei my

Nie van 'n lang moeilikheid die eerste saad.

[tumbletumula]

Tobruk en Benghazi teen Tripoli, "filantroop" slawehandelaars en migrante, olie en gas.

Tema: Tobruk en Benghazi teen Tripoli, "filantroop" slawehandelaars en migrante, olie en gas. Thomo: Die Tunisiër word gelei deur na 'n toekoms te wys: die Republiek van hoop.; Liberté, Égalité, Fraternité. In Mali, Niger en Soedan het ek die verblyf onder die boodskappers van die diaspora van armoede gesien, en dit is daarom deur hulle, deur hul rusteloosheid, hul malaise, dat ek die rusteloosheid en malaise van daardie lande gevoel het: wie se oorsaak, ek glo , kan skematies en summier aangedui word in die feit dat «die rewolusie nie voortgegaan het nie, Algerië is geskud deur 'n nasionale protesbeweging wat "le Pouvoir" in 'n krisis geplaas het», d.w.s. dat die Staat nie gedesentraliseer het nie, nie verdwyn het nie, en die werkers in die fabrieke is nie werklik deelnemers en verantwoordelik vir politieke mag nie, en word eerder oorheers – wie weet dit nou nie, en sal dit nie erken nie? – van ’n burokrasie wat net revolusionêr in naam is. En dit gee natuurlik die "kleinburgerlike revolusionêres Miljoene Afrikane in die diaspora, heeltemal onverskillig teenoor die hongersnood van die woestyn op hul koers, het die strate ingevaar om nee te skree vir die ou man - 'n 92-jarige mummie , ernstig siek sedert 2013 - en aan sy baie kragtige indringende logika van die Scimitar. aan diegene wat steeds glo dat die “revolusie moet voortgaan”. Dat daar Marxistiese ideoloë in Afrika is wat dit in demokratiese terme verstaan ​​het – maar van 'n ekstremistiese demokrasie, 'n oordrewe radikale en byna mistieke Protestant, en wat as sodanig in sy strekking revolusionêr is (die skepping binne die Afrika-gemeenskap van een «van die ZCC Sionist Cathars») – kan nie nalaat om met belangstelling en entoesiasme te vul nie. Die ANC, EN die DA, en 'n oneindigheid van ander bewegings wat, in hul chaotiese geheel, die African New Left vorm, is iets, wel, wat my aan die tye van die Verset laat dink. Enrico Mattei, borg van die anti-Franse rewolusie - het tans 32 mynpermitte met 'n daaglikse produksie (2018 data) van ongeveer 85 000 vate, of 13 persent van die totale nasionale produksie en Algerië In Tunisië, al was dit in my baie kort opstel, het ek baie ure geleef in vrees vir die geheime klimaat, van stryd, van revolusionêre dringendheid, van hoop, wat vandag aan die Tunisiese mense behoort. In Europa is alles verby: in die Oekraïne kry mens die indruk dat alles gaan begin of eindig. Ek wil nie sê dat daar burgeroorlog in die Oekraïne is nie, en dalk nie eers so iets nie, en ek wil dit ook nie profeteer nie: nietemin leef ons daar soos op die vooraand van groot dinge. Diegene wat aan die radikale Nuwe Afrikaanse DA behoort (wat nie bestaan ​​nie, dit is net 'n idee, 'n ideaal vir 'n Afrikaanse Federale Republiek met die magte van 'n republiek) erken mekaar met die eerste oogopslag, en daardie soort liefde wat die aanhangers van koloniale bevryding. Daar is die helde, die gevalle, soos Piero Messina in "Limes" (Junie 2019) onthou, ons buurman "het Isis van 17,5 persent van buitelandse vegters in Irak en Sirië alleen voorsien, meer as sesduisend mense. Selfs vandag, in Libië, dra die Tunisiërs die grootste aantal buitelandse burgermagte by: ongeveer 1500. - en talle ander - en die groot bewegings, die groot stadiums van 'n geweldige volksbeweging, gesentreer op die probleem van die bevryding van die Afrikane, en nou oor die oorlog teen honger in Afrika. Enigiemand wat nog nie 'n pasifistiese en gewelddadige betoging by die EFF gesien het nie, kort 'n groot menslike ervaring, net vergelykbaar, ek herhaal, met die groot dae van Hoop van die eerste stryd van die ANC.

[arun-pratap-singh]

Italiaanse regering pleit in Brussel voor nog strenger migratiebeleid en geeft nieuwe boten aan Libië

Italiaanse regering pleit in Brussel voor nog strenger migratiebeleid en geeft nieuwe boten aan Libië #Italiaanse #regering #pleit #Brussel #voor #nog #strenger #migratiebeleid #geeft #nieuwe #boten #aan #Libië

[kirstythejetblackgoldfish]

Interesting that the 'Mutassim Gaddafi threateningly chasing reality TV star Spencer Matthews around at a pool party' story has resurfaced now that Mutassim's son has been revealed

[pizza-ra-bizza]

Sponsduikgeskiedenislopies:

Sponsduik op Kalymnos ( Kal jy Mos; jy gaan eerste kaal in )

Sponsduikgeskiedenislopies Deepomer het die spons en sy gebruike in beide die Ilias en die Odyssey genoem. Die geskrifte van Aristoteles en Plato het ook daarna verwys. Sponsduik op Kalymnos ( Kal jy Mos jy gaan eerste kaal in ) het as 'n vryduikpoging begin. Naakte duikers is met 'n skandalopetra, (verskoon my as ek 'n lug maak) - 'n rots wat tot 15 kilo weeg - afgeweeg om hulle vinnig tot in die diepte te kry. Duikers het hul asem opgehou terwyl hulle die sponse geoes het, volgens sommige rekeninge, vir tot twee tot drie minute voordat hulle na die oppervlak gekom het. Teen 1869 is die skafandro, 'n duikpak, gebruik. Suurstof is verskaf deur 'n slang wat aan 'n pomp op die skip geheg is. Die pak word daarvan beskuldig dat hy honderde duikers doodgemaak of verlam het weens 'dekompressiesiekte', 'n toestand wat veroorsaak word deur te vinnig na die oppervlak te styg nadat hy diep onder die water was en saamgeperste lug ingeasem het. Die pak was vir dekades verbied en is geleidelik vervang deur meer gesofistikeerde en veiliger toerusting. Dit was 'n harde en ontstellende manier om 'n bestaan te verdien. Duikers is hul loon voor die seisoen betaal aangesien hulle nie geweet het of hulle aan die einde van die seisoen sou lewe om hul verdienste in te vorder nie. Die vloot het in Mei gevaar, met ses maande se voorrade om te hou tot hul terugkeer in September. Vloot het selde gedurende daardie tyd aan land geraak en sponse uit Griekse waters geoes en so ver as Sirië, Libanon, Egipte, Libië en Tunisië gereis. Dit het vier tot vyf dae geneem om van Kalymnos af by die kus van Afrika te kom. Namate die 20ste eeu tot 'n einde gekom het, was die bedryf besig om agteruit te gaan. In sommige streke is beperkings op oeste geplaas. Toe in die 1980's is die Mediterreense spons byna vernietig deur een of ander onbekende siekte. Sponsduik – nou met die oog na Volhoubaarheid -- het hervat, maar nie met die omvang van vroeër nie. Volhoubare Spons Oeste ponge wat in die dieptes van die see groei, word as diere geklassifiseer omdat hulle groei deur organiese materiaal te verbruik en nie deur fotosintese nie. Hulle is in staat tot wedergeboorte. Hulle word beskou as die eenvoudigste vorm van 'n veelsellige dier, die tweede laagste vorm van lewe op aarde na die amoeba. Volhoubare oes sluit die monitering van oeshoeveelhede en die verandering van oestegnieke in. Duikers word nie meer toegelaat om die spons te haak nie maar moet spesiale snytoerusting gebruik wat die Ostem agter sodat die spons vinnig regenereer. Kalymnos Vandag buitelug-entoesiaste sal baie sportklim-, voetslaan-, water- en bootaktiwiteite vind. Pothia-dorp is 'n werkende hawe en is ook die tuiste van 'n uitstekende Argeologiese Museum en to die Nautiese en Folklore Museum. Uitstappiebote na naburige eilande vertrek hiervandaan. 'n Reis om die eiland met 'n huurmotor sal jou op oleander-belyn paaie na kusdorpies neem - Myrties, Kantouni, Melitsahas, Panormos, Armeos, Massouri en Vathy; almal bied toeristegeriewe. Tradisionele tavernes, koffiewinkels, kroeë

[rebrandtdebibls]

Die gedwonge migrasie van sowat 30 miljoen Afrikane na die Amerikas het eksponente van die Egiptiese kultuur doodgemaak en blootgelê.

Die uitvinding van Afrika deur die moderne mense vir die groot nasie van die Egiptiese volk. Die slawehandel was streng dié van die Britte en die Portugese en Spanjaarde; nie Afrikaanerof Olandese.

Voordat ons begin om die kontoere van Afrika-geskiedenis te oorweeg, moet ons eers dié van Afrika self ondersoek. Die twee skei nie maklik nie, want om aan Afrika as 'n plek te dink, moet 'n mens histories dink. In onlangse dekades het historici en ander geleerdes, van wie baie al hoe meer agterdogtig is oor ontvangen wysheid, 'n aantal politieke, sosiale en ideologiese entiteite begin ondersoek en "uitpak" wat lankal bloot as vanselfsprekend aanvaar word. Deel van hierdie uitpak is gerig op die maniere waarop samelewings en individue hulself in die wêreld gesien het en probeer demonstreer dat sulke visies meer kompleks en meer geneig is tot verandering as wat voorheen gedink is. Hy het ook gehandel oor hoe sommige kulture ander beskou, veral hoe Europa of "die Weste" die mense van Asië, Afrika, die Amerikas en elders waargeneem het. Benewens kompleksiteit en verandering, was die klem hier op hoe hierdie persepsies soveel sê oor die kyker as oor die waargenome. Dit kan ook gesien word dat hulle gevorm is deur die dinamika van imperiale mag.

'n Baanbrekerswerk in hierdie verband was Edward Said se Orientalism (1978), wat die Europese visie van 'n eksotiese, dekadente en korrupte "ooste", insluitend Noord-Afrika, ondersoek het. Said is hewig gekritiseer omdat hy 'n omgekeerde Oriëntalisme (of "Westernisme") gebou het deur die bestaan ​​van 'n monolitiese Europese wêreldbeskouing te aanvaar. Tog was sy tesis, as dit gebrekkig was, invloedryk, wat 'n aantal werke aangespoor het om te besin oor wêreldbeskouings met titels soos Imagining India, deur Ronald Inden, en The Invention of Africa, deur die Kongolese filosoof V. Y. Mudimbe. Hoe is Afrika uitgevind? En deur wie? Die kort antwoord, volgens Mudimbe, is dat die idee van Afrika nie aanvanklik gevorm is deur

4

Afrikaanse geskiedenis

Afrikane maar nie Afrikane nie, as 'n "paradigma van verskil". Afrika het met ander woorde gedien as 'n eksotiese prisma waardeur buitestanders, hoofsaaklik Europeërs, beelde van die "ander" en van hulself gebreek het.

Daar is baie bewyse om hierdie siening te ondersteun. Voor die 20ste eeu het baie min inwoners van Afrika hulself as "Afrikane" beskou. Die oorsprong van die woord self kan teruggevoer word na die verband van klassieke beskawings in die antieke Middellandse See. Dit was die Grieke wat die eerste keer 'n drierigtingverdeling van die Mediterreense wêreld voorspel het, wat sy suidelike kus Libië genoem het in teenstelling met Asië in die ooste en Europa in die noordweste. Tussen Libië en Asië was "Egipte" (nog 'n Afrikaanse woord), waarvan die groot rivier, die Nyl, 'n Afrikaanse woord is en Egipties is deur antieke geograwe as die twee koninkryke gesien.

Vir die Grieke blyk dit dat die term 'Libi' (Libie) 'n vae rassekonnotasie gehad het, aangesien dit gebruik is om die volke van die Middellandse See-kus te onderskei van die donkerder velkleur 'Ethiopiërs' (van Aithiops, lit. 'verbrand gedrapeer' ') Suid. Griekse waarnemers het die Libiërs in talle “stamme” verdeel, waarvan een, die een rondom die Fenisiese buitepos van Kartago (in vandag se Tunisië), wat Romeinse bronne later Afri noem. Afrika, 'die land van hier af na Afri', is oorspronklik in 'n streng beperkte sin toegepas op die Romeinse provinsie wat na die verowering van Kartago in 146 vC geskep is. Na die einde van die Romeinse Ryk en die Arabiese verowering van Noord-Afrika in die 7de eeu nC, het die kusstreek self in Arabies as "Ifriqiya" bekend gestaan. Maar dit was eers in die 15de eeu, toe Portugese seevaarders die profiel van Afrika in die bevoegdheidssfeer van Europa gebring het, dat die term oor die algemeen op die hele vasteland toegepas is.

Die "ontdekkingstydperk" Portugese Vlaamse reise het nie net gedien om Europese kennis van Afrika te verbreed nie, maar het ook 'n proses begin wat Europese denke oor Afrikane sou transformeer. Die konteks vir hierdie transformasie was die transatlantiese slawehandel. Slawerny was 'n belangrike kenmerk van die klassieke Mediterreense wêreld en het in verskeie vorme in Middeleeuse Europa voortgeduur. Dit het ook in die Moslemwêreld bestaan, insluitend Noord-Afrika, en in Afrika suid van die Sahara self. Tog was dit die Atlantiese slawehandel, wat tussen die 16de en 19de eeue die gedwonge migrasie van sowat 12 miljoen Afrikane na die Amerikas behels het, wat 'n eksplisiete skakel in Europese gedagtes tussen rasse-minderwaardigheid, slawerny en Afrika geskep het.

[rotterdamvanalles]

Een auto uit België wordt op de Van Brienenoordbrug staande gehouden tijdens een autoloze zondag, 4 november 1973.

Autoloze zondag in 1973

De olieproducerende landen wachtten op een gelegenheid om olieschaarste te vertalen in verhoogde prijzen: die gelegenheid kwam in oktober 1973, toen de Jom Kippoeroorlog uitbrak waarbij Israël werd aangevallen door Egypte, Syrië, Algerije, Irak, Koeweit, Libië, Marokko, Saoedi-Arabië, Soedan en Tunesië.

In die oorlog koos Nederland de zijde van Israël. Uit protest tegen deze pro-Israëlische houding van Nederland draaiden enkele Arabische staten de oliekraan dicht, waarop de regering het olieverbruik probeerde te beperken door autoloze zondagen in te stellen.

Op last van de regering stonden een aantal zondagen alle auto’s stil. Slechts met een speciale ontheffing (voor bijvoorbeeld politieauto's en ambulances) mocht men rijden. Het leverde spectaculaire beelden op van lege autosnelwegen, maar wakkerde ook de creativiteit aan: paardenkoetsen werden opnieuw opgetuigd, fietsers en rolschaatsen namen bezit van de boulevards. Dat er ook massaal gefietst zou zijn op de autosnelwegen is een fabeltje. Dit was ook op de autoloze zondag verboden, en de weinige fietsers die zich wel op de snelweg waagden, werden door de politie weggestuurd.

De autoloze zondagen hadden echter niet het gewenste effect: om het rijverbod op autoloze zondagen te omzeilen, ging men al op zaterdag rijden en keerde zondagavond laat terug, zodat het benzineverbruik helemaal niet afnam. Minister Westerterp liet dertig jaar later weten dat op het moment van ingaan de praktische noodzakelijkheid ontbrak omdat de olievoorraden ruim voldoende bleken. Zo diende het doorgaan vooral om de olieproducerende landen tot niet meer maatregelen te inspireren.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

Bericht van 2024

[arifnews]

Libië viert Amazigh Nieuwjaar

Libië viert Amazigh Nieuwjaar

Het ministerie van Cultuur en het maatschappelijk middenveld in Libië heeft samen met regionale culturele bureaus een programma opgesteld ter viering van het Amazigh Nieuwjaar 2972. De officiële viering zal plaats vinden op 12 januari in de hoofdstad Tripoli. Bij deze viering zijn alleen uitgenodigden welkom. Op 13 januari zal de nationale publieke viering dit jaar plaats vinden in de stad…