#laubahouse | Explore Tumblr posts and blogs

laubahouse · 10 years ago

Text

TARWUK // No New Followers

„No New Followers“ naziv je nove izložbe u Laubi koju potpisuje interdisciplinarni umjetnički kolektiv TARWUK. Izložba realizirana u formi site-specific instalacije koju ćete imati prilike vidjeti od subote 13. lipnja 2015. bit će njihovo prvo predstavljenje hrvatskoj publici.

Osmišljena posebno za prostor Laube, instalacija u fokus postavlja „tijelo“ promatrajući ga istovremeno kao predmet i kao prostor. To naizgled statično „tijelo“ polegnuto na podu izložbenog prostora istovremeno je kontejner sadržaja, ali i suptilna provokacija promatraču. Razgranato je i fragmentirano modulima malog formata (nekim novim „tijelima“), ono diskretno lebdi, njegova „glava“ odvojena visi nad njime, i slika i video su mu dani kao sastavni elementi, čak je i tekst dodan kao aktivan dio instalacije. Svi formalni elementi skulpture dovedeni su u pitanje. Točnije, dana mu je neka nova logika ili mogli bismo reći kako je nelogična logika postala dominantna.

Govoreći o postojanju sistema podrazumijevamo funkcioniranje po nekim zadanim normama, no što se dogodi ako se tom sistemu doda/ju neki novi element/i? Dobijemo neke nove logike spajanja i mijenjamo mu značenje. Taj moment glitcha, te „divne pogreške“ u sustavu, uzima se kao početna točka stvaranja, no nije njezina estetika. Unutar ovog kreiranog sustava tj. umjetničkog rada greške se potenciraju kao njegov sastavni dio. I ponavljaju se. Cijela povijest umjetnosti jedno je veliko cikličko ponavljanje te kao što dolazi do civilizacijskih skokova, dolazi i do skokova u medijima. Iz jednog se vraćamo u drugi. Upravo to je nelogična logika skokova dio procesa rada jer se ideja rađa iz informacije koja se potom pretvara u objekt, zatim iz objekta prelazi u video kako bi se naposlijetku vratila na svoj početak – u informaciju. Ona se dematerijalizira jednako kako se „tijelo“ izložbe u prostoru fragmentiralo. Upravo takav prijelaz iz medija u medij ukazuje na kontinuirano građenje i rušenje logika – jednako kako se manipulira materijalom, manipulira se i promatračem koji je, kao aktivni sudionik društva, bitan dio mehanizma. U njemu se istovremeno događaju procesi percepcija i reakcija, ne postoji mogućnost odgode nijednog.

Jedna od polazišnih točki istraživanja jest jedan od najstarijih problema u umjetnosti – objekt je mrtav dok ga promatrač u oku ne aktivira. Jednako kao što umjetnici kroz spajanje fragmenata i materijala, klasičnog kiparskog jezika i digitalne repezentacije istog grade izložbu, istom logikom promatrač gradi svoju vlastitu sliku o izloženim „tijelima“. Odabirom materijala koji se u nekom tradicionalnom kiparskom rječniku ne navode stvara se odmak od tradicije, no treba imati na umu da je način i proces obrade tih „novih“ materijala i dalje u potpunosti tradicionalan. U njima treba tražiti magiju primitivnosti bez da se izgubi senzibilitet suvremenosti. Odabirom takvog hibridnog jezika stvoren je umjetnički potpis koji balansira između tzv. „old school“ tehnika i „new media“ procesa. Upravo postojanje u toj poziciji između označava nepostojanje uhodanog puta stvaranja već ukazuje na procese namjernog stvaranja prepreka kako bi se njihovim savladavanjem stvorila neka nova rješenja koja grade neke nove sisteme. Destrukcija i konstrukcija stoje uvijek jedna uz drugu.

Cijela je izložba jedan velik i kompleksan proces istraživanja spajanja medija i materijala jer promatrajući sve objekte koji ju sačinjavaju ičitavamo još jedan naizgled nespojiv medij – crtež. Svi njezini segmenti nastali su iz crteža kao nekog primarnog oblika i tek tada se postavilo pitanje kako nastaje skulptura koja je istovremeno i objekt i prostor, kako se ona gradi. U tom je procesu sam izložbeni prostor promišljan i tretiran kao gradilište. Materijali koji su odabrani kompementarni su prostoru i/ili su pronađeni u njemu. Upravo kao takvi nužni su za „tijelo“ koje nastaje jer ti materijali imaju neku povijest, bili su dio nečije ideje, čime i prostor izložbe postaje animistički prostor. Iako sirovi i ostavljeni takvima namjerno, oni su iznimno visokoenergizirani objekti. U kombinaciji tih materijala i medija došlo je do spajanja energija, ili bolje rečeno logika, čime je stvoren neki treći entitet – spajanjem individualnih logika stvoreni su neki hibridi, baš kao što je stvoren i jedan umjetnički kolektiv.

Preuzeto iz razgovora s umjetnicima.

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

TARWUK (Bruno Pogačnik Wukodrakula & Ivana Vukšić) interdisciplinaran je umjetnički kolektiv osnovan 2014. baziran u New Yorku. U svojoj praksi kombiniraju širok raspon medija i formata u nastojanju da izbrišu granice između umjetnosti i života pri čemu obuhvaćaju različite vrste prezentacije. Koristeći tradicionalne kiparske tehnike i suvremene računalne programe stvaraju multimedijalne instalacije kojima istražuju granice osobne privatnosti, komunikacije i intimnog, visoko individualiziranog iskustva gledanja umjetničkog djela. Njihovi su interesi presjeci između digitalne i fizičke realnosti, odnosno preklapanje slojeva virtualnih stvarnosti s fizičkima, sugerirajući kompleksne mreže izmjene podatka gdje se ujedinjuju artificijelno i realno.

Više informacija o njima i njihovom radu potražite na: http://www.tarwuk.com/

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Kustosica: Morana Matković / LAUBA Vizualni identitet: TARWUK (Bruno Pogačnik Wukodrakula & Ivana Vukšić) Produkcija: LAUBA – Kuća za ljude i umjetnost Foto dokumentacija: Damir Žižić Prijevod: Jurica Mlinarec Tehnička podrška: Jure Strunje, Luka Baburak Medijski pokrovitelji: Vizkultura.hr, YAMMAT FM

Izložba je realizirana uz potporu Ministarstva kulture RH i Grada Zagreba. Više informacija potražite na: [email protected]

#tarwuk #lauba #laubahouse #exibition

0 notes

laubahouse · 10 years ago

Text

Neven Bilic // MONSTRANCA

Lauba nastavlja s novom izložbom u programu „Hrvatska umjetnost danas“! Serija samostalnih izložbi objedinjena nazivom “Hrvatska umjetnost danas” format je koji je prerastao u zaštitni znak Kuće Lauba, a cilj mu je prezentacija aktualne domaće umjetničke produkcije. Ovoga puta Kuća Lauba predstavlja kipara Nevena Bilića samostalnom izložbom naslovljenom "Monstranca". ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Svoje modularno oblikovane skulpture, urešene reljefnim ornamentima, Neven Bilić naziva Monstrancama. Riječ je o monokromnim skulpturama razgranate strukture izvedenih u laganoj poliesterskoj masi koje evociraju dvostruki karakter monstranci, odnosno pokaznica, a koje, ukazujući na važnost onoga što čuvaju u svojoj unutrašnjosti, istovremeno, zbog vlastitog kićenog izgleda, odvlače pažnju od unutrašnjosti ka svojoj vanjštini. (...) Neven Bilić, gradeći svoje Monstrance, prihvaća ovu igru ad infinitum i na sadržajnoj i na formalnoj razini. Ta igra očituje se kroz hibridnost i eklektičnost njegovih radova, koji citiraju različite stilove ili forme. Možemo, tako, na njegovim Monstrancama pronaći ornamente nalik baroknim, oblike koji svojom formom podsjećaju na pagode ili, pak ornamente koji posjeduju elemente suvremenog dizajna. Moduli Bilićevih skulptura, urešeni reljefnim ornamentima, nadovezuju se jedni na druge tvoreći mrežu koja ima potencijal širenja u nedogled, čime Bilić "olabavljuje" granice, odnosno okvire, svojih skulptura koji postaju jednako fluidni kao i njihovo unutrašnje značenje. Parergon, kao okvir, ovdje nije predodređen i jasan, on može biti definiran kutom gledanja, položajem promatrača, zidovima galerije ili, pak, nekim kulturnim kontekstom. Potencijal beskrajne protežnosti kod Bilića anticipira i nedovršenost njegovih skulptura, jer ako se njihovi moduli mogu granati u nedogled, one nikada u potpunosti ne mogu biti završene. (...)

Preuzeto iz predgovora izložbe, autorica predgovora: Mirna Rul

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Neven Bilić (1972.) diplomirao je kiparstvo na Akademiji likovnih umjetnosti (ALU) u Zagrebu u klasi profesora S. Jančića 1995., a doktorski umjetnički studij kiparstva na ALU pod mentorstvom prof. Slavomir Drinković upisao je 2006. Danas radi kao docent na kiparskom odsjeku na ALU u Zagrebu. Izlagao je na brojnim skupnim i samostalnim izložbama. Dobitnik je brojnih nagrada među kojima stičemo jednu od tri jednakovrijedne nagrade na IV. Trienaleu hrvatskog kiparstva 2006., I. nagradu za spomenik Fabjanu Kaliterni u Splitu 2009., II. nagradu za spomenik Pobjedi u Zadaru 2009., II. nagradu za spomenik Miljenku Smoji u Split 2009. i nagrada za postaje križnog puta na Srđu u Dubrovniku 2011.

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Ciklus izložbi “Hrvatska umjetnost danas” organiziran je uz financijsku podršku Grada Zagreba i Ministarstva kulture RH.

Kustosica: Morana Matković Autorica predgovora: Mirna Rul Vizualni identitet: Ines Juraga Prijevod: Jurica Mlinarec Medijski pokrovitelj: Yammat FM, Vizkultura Financijska podrška: Ministarstvo kulture RH, Grad Zagreb

Više informacija potražite na: [email protected]

#sculpture #art #exibition #lauba #laubahouse

2 notes · View notes