#ikbenvetgoedintekstenkorthoudennot

[kleineberg]

Toen ik 14 was vocht ik een hele tijd tegen mezelf en het leven, zoals je het zo mooi verwoord hebt. Mijn vader kon daar niet goed mee om. Hij deed vaak alsof hij me ging slaan als ik iets zei dat hem niet aanstond. Door bijvoorbeeld recht te springen uit de sofa en zijn hand al uit te steken. Uit onmacht, om me bang te maken? Ik heb geen idee. Nu zijn we 5 jaar later en ben ik heel bang wanneer mensen boos worden. Zelfs als ze boos worden op iemand anders. De dag van vandaag kan ik niets anders

“… dan haat voortbrengen voor m'n vader. Maar das nogal een moeilijke situatie als je in hetzelfde huis woont, begrijp je. Hoe geraak ik over deze gevoelens? Hoe komt het dat dit opeens na 5 jaar terug in m'n hoofd begint te spoken?”______________________________________________________________________

Lieve jij,

Heeft je vader op een moment wel begrip getoond voor jouw gevecht? Of kan je er nu nog steeds over praten met je vader?Ik neem aan dat hij het deed uit onmacht, laten we zeggen een zeer frappante reactie maar ik gok dat hij zich net zo goed niet uit de voeten kon met jouw gevoelens als jij. Onbegrip zien we vaker, dat daar aparte reacties uit voortkomen ook, al snap ik niet waarom iemand kan denken dat bijna-geweld toepassen zou helpen voor jou.Dat het na 5 jaar weer voor jou speelt is niet gek, je bent verder in dit leven en kan nu terug kijken op situaties die hebben gespeeld.

Het is echt doodzonde dat je door dit gedrag zo getekend bent. Vooral omdat ik ook aanneem dat je voor de rest al wel stappen hebt gemaakt. Aangezien er nu plek is om hier bij stil te staan.
Ik heb geen tovertruc of geheime oplossing.De eerste stap zou zijn praten met je vader. Misschien ziet hij na 5 jaar in dat hij fout zat of zit wanneer hij zó reageert op een situatie waar hij geen controle over heeft. Of kan hij met een verklaring komen waarom hij dit deed, die in mijn ogen nooit goed te praten is, ik denk dat je dan ook zou moeten aangeven dat het je meer kapot heeft gemaakt dan hij zich kan voorstellen. Het heeft jullie relatie kapot gemaakt, de huiselijke situatie voor jou vermoeilijkt en jou op het moment zelfs onveilig laat voelen in vrijwel elke situatie.
Je kan dit heel theoretisch benaderen (aangezien eerder via jouw gevoel communiceren totaal niet aansloeg), door vanuit het Neuro Linguïstisch Programmeren (NLP) uit te leggen dat hij een patroon heeft gemaakt. Dit is vaker gebeurd, en heeft ook een sterke impact dus zoiets blijft wel hangen. Door een handeling te herhalen wordt deze vrij automatisch, maar ook alles wat daar telkens in meespeelt. Dus stel, ik voel mij super goed en telkens als ik dat doe neem ik een speciaal snoepje. Dit herhaal ik en als ik later een keer dat snoepje neem (zonder mij goed te voelen) begin ik mij toch een beetje goed te voelen. Omdat in het patroon van de handeling dat goede gevoel hoort/past. Dat snoepje is nu gelinkt aan dat goede gevoel. En bij jou is het gok ik ongeveer zo: Jij vertelt herhaaldelijk hoe het met je gaat, niet goed, jouw vader reageert daar zeer agressief op (nog altijd geen idee waarom? In de hoop dat je schrikt en de schrik je aan andere dingen doet denken…???) waardoor er voor jou nu meerdere patronen waarschijnlijk die angst nu op roepen. Zoals jezelf zegt, als iemand boos doet/is, ik gok ook dat wanneer jij nu over jouw gevoel praat, je ook de angst hebt dat die ander boos wordt, en als er iemand plots uit zijn stoel opstaat zal je waarschijnlijk ook schrikken.

Dus nee ik heb geen gouden oplossing, maar vanuit de NLP kan ik je de tip geven om eens te kijken of je de patronen kan breken. Het klinkt een beetje raar en dat is het ook, want het probleem pak je niet aan. Daar maak je een weg omheen, dus het meest ideale zou nog altijd zijn om er over te kunnen praten met jouw vader, of het de tijd te geven die het nodig heeft om een plek te krijgen in jouw hoofd en zijn (door zelfstandig te worden en dus ook niet dagelijks met dit ‘oude’ probleem geconfronteerd te worden).
Zoals ik zei patronen breken: Praat met mensen over jouw gevoelens die je vertrouwd, waarvan je zeker weet dat ze niet boos worden maar zullen luisteren. (Dit kan je ook vooraf afspreken: Ik ga met jou praten over mijn gevoelens, ik wil alleen dat je luistert en ik wil geen oplossing. Ik wil gehoord worden, dat is alles.) Dit kan met goede vrienden, 1 goede vriend(in), met mensen hier op Tumblr en met mij.
Je zou zelfs iets kunnen doen met iemand die plots uit de zetel schiet terwijl jullie iets leuks doen of dat diegene je dan iets liefs vraagt (of je drinken wilt of iets dergelijks). Hier plaats ik wel een soort disclaimer, toen ik deze in eerste instantie uitgebreid beschreeft dacht ik, wth we f*cken hier gewoon met jou trauma, dus misschien is het helemaal geen goed plan ondanks dat het (misschien) het patroon kan breken.Situaties met boze mensen zullen denk ik nooit wennen en zal jij uiteindelijk moeten leren om op waarde te schatten. Mensen zijn niet continue boos op jou, zelfs als ze boos op jou zijn is dat een teken van onmacht en dat zij het gevoel hebben niet 100% goed met jou te kunnen communiceren, dat is frustrerend en niet iedereen kan dit handen en voeten geven. Misschien als je hier iets over wilt leren is wat informatie zoeken over ‘geweldsloos communiceren’ iets voor jou. Vaak is boos zijn of een onprettig gesprek het gevolg van iemand die zich niet volledig uit kan spreken, en dat heeft ontzettend veel redenen en dan is het als ontvanger de bedoeling die behoefte te vinden en rustig te blijven.

Ik zou het heel fijn vinden als je mij eens in de chat aanspreekt of nog een berichtje stuurt, zodat we hier wat dieper op in kunnen gaan of het nog eens kunnen bespreken maar dan met meer tegen reactie van jou.

Heel veel liefs en kracht! Er wordt van jou gehouden!
Kleine BergPS: doyouwannabepartofmychaos “En als het je niet lukt zelf, zoek hulp! Patronen herkennen en doorbreken als ze meer slechts doen dan goeds, is het hoofddoel van cognitieve gedragstherapie! Wie weet helpt dat...”Hoe kon ik een van de belangrijkste dingen vergeten. Hulp zoeken, je bent er natuurlijk al mee begonnen, maar ik ben geen professionele hulp dus als je niet verder komt, er is altijd meer.