#ik weet niks. ik ben hier alleen voor de vibes | Explore Tumblr posts and blogs

wieisdemol2022 · 4 years ago

Text

Hints aflevering 6

Elke week sporen wij het internet af naar de beste hints en tips van de afgelopen aflevering en proberen wij alle hints te verifiëren. Heb je hints? Stuur deze vooral op, dat wordt erg gewaardeerd! Hier de hints van aflevering 6: Wegstoppen.

Titel De titel van deze aflevering is ‘Wegstoppen’ en een blik in het woordenboek geeft de definities: iets opbergen, achterhouden, verbergen, wegmoffelen of verstoppen. Met dit in ons achterhoofd zijn er zeker een aantal hints gevonden naar de kandidaten gevonden: - Splinter neemt het woord weer bijna letterlijk in zijn mond nadat Marije oppert de nieuwe penningmeester te willen zijn. Daarnaast zegt hij 250 euro gevonden te hebben maar is dit daadwerkelijk 750 euro, zou hij hier dat geld weggestopt willen hebben? - Renée stopte zich weg deze aflevering door allee op een kamer te gaan, daarnaast heeft zij het geld opgeborgen van opdracht 1 bij absentie van de penningmeester. - Maar in principe zou deze informatie ook op bijna iedere kandidaat kunnen slaan van opdracht 1. Zo houden zowel Rocky, als Charlotte, en Marije (en Splinter in het begin) informatie achter over wat er op hun bordjes stond, Marije is als enige niet door de mand gevallen.

Positie van de mol Wij vinden een handig hulpmiddel om de mol te ontmaskeren om na te denken over de positie die de mol in het spel zou innemen. Als ik de mol was, en mijn taak is het om zo min mogelijk geld in het laatje te brengen en anderen te saboteren zonder ontmaskerd te worden, hoe zou ik dan te werk gaan? En welke kandidaat neemt eenzelfde positie in?

In opdracht 1, Brieven-bus, heb je natuurlijk niet echt posities, wel een strategie en misschien zelfs een halte waar je er als mol het liefste uit wil. Zo is het voor de mol altijd handig om niet in de bus te blijven zitten, scheelt toch weer €250,- voor de pot. Hierdoor zijn Splinter en Marije verdacht. Daarnaast kan je als mol vertrouwen willen winnen van je medekandidaten, opnieuw zijn hier Splinter, Marije en Renée verdacht. Splinter en Renée omdat ze (in Splinters’ geval met een omweg) de waarheid gesproken hebben, en voor Marije omdat ze netjes haar brief met vraagteken laat zien en zo geloofwaardig over komt, terwijl ze natuurlijk glashard zit te liegen.

In opdracht 2, ontsnappen, had je natuurlijk ook niet echt posities. Wel kan je verschil maken tussen kandidaten die “samen” opgesloten zitten en alleen. Het is natuurlijk als mol makkelijker handelen als je alleen zit, waar Marije in beeld komt. Maar ik denk zelf dat dit te voor de hand liggend is. Marije wordt al niet super verdacht dus dan alleen zitten en niet vrijkomen? Dat zou heel erg voor de hand liggen. Wat de mol dan kan doen is in ieder geval de boel vertragen, geld wegmoffelen, of als hij/zij merkt dat Marije niet vrijkomt (of weet dat Marije alleen vrijkomt door samenwerking) daar de aandacht vandaan houden zodat ze niet allemaal tegelijk buiten komen. Wat dat betreft zijn er een aantal verdachte momenten. Charlotte vind ik verdacht omdat ze bijna Splinter wou achterlaten, nu vind ik haar verder niet super verdacht, maar het achterlaten van Splinter had al de hele opdracht verpest. Splinter is vervolgens verdacht omdat hij lijkt één briefje niet te zien (meningen verschillen over wat hij nou daadwerkelijk zegt) en wil dat de rest, terwijl al het geld al gevonden is, toch nog de cellen gaat controleren op geld. Rocky is verdacht omdat ze daadwerkelijk de aandacht van Marije afhaalt. Als het alarm gaat wil ze ook snel weg terwijl je dan nog 5 minuten hebt, als iedereen bij de knop is en die indrukt heb je nog maar 30 seconden, dus dit kan een goede molactie zijn om de tijd in te korten.

Dan opdracht 3, ook niet echt posities maar wel twee strategieën waar ik ook naar verwijs in de post van de opdracht zelf. De mol kan ofwel winnen om te moeten zorgen dat er niemand uit gaat, maar dit is lastig te coördineren met de acties van de andere kandidaten. Of de mol moet ervoor zorgen dat er zo snel mogelijk levens af gaan, want dan staan de andere kandidaten ook meteen op scherp en wordt in eerste instantie het geld vergeten. Voor dit laatste zijn Splinter en Marije opnieuw verdacht, deze twee trekken vrijwel samen de eerste hendel om. Dan is Splinter nog wel iets verdachter want hij pakt geen geld maar zorgt wel voor de meeste levens die omgezet worden.

Wie is de mol niet? Een andere manier om achter de identiteit van de mol te komen is ook om andere kandidaten te elimineren als mol, niet alleen de kandidaten die afgevallen zijn, maar ook de kandidaten die zich bewezen hebben in de aflevering meer kandidaat als mol te zijn.

Oh jongens hoe moet ik dit nu nog doen? Ik weet het niet meer. Vorige keer zei ik Splinter om zijn menselijkheid, maar ik vind deze aflevering Splinter wel weer heel verdacht zoals je kan lezen in het vorige stukje… dan ga ik nu maar voor Renée. Ik vond haar deze hele aflevering handelen als een kandidaat. Maar pin me hier niet op vast hoor ik ben nu zo zeker van mezelf als een pinguïn die denkt dat ie kan vliegen.

Rode draad Elk jaar proberen we een soort rode draad door de afleveringen terug te vinden. In het jaar van Susan Visser waren er bijvoorbeeld veel vissen en vissers te zien. Zo proberen we elk jaar te kijken of er wellicht een terugkerend thema is waar we een hint naar de mol uit kunnen halen.

Ook dit vind ik lastig, we hebben deze aflevering al voor de tweede keer op rij geen Batman referentie of joker lach of jokers gezien of gehoord. Stond er deze aflevering een kandidaat voor joker? Nou.. je kan zeggen dat Marije wel aardig voor joker stond met haar hele sad-girl vibe door de aflevering. Maar hij blijft lastig, hebben jullie een idee?

Overige hints - Even een Marije rant tijdens de eerste opdracht. Zo krijgt ze bij halte 6 een lijst met informatie van de voorgaande haltes. Ze klaagt over het “waarom ben ik altijd zo eerlijk” terwijl ze glashard tegen de groep liegt als ze zegt dat als ze bleef staan dat ze dan 3 jokers kreeg in plaats van geld in de pot (wat dus niet waar is, ze kost de groep zelfs -350 door terug in de bus te stappen. Dit schuldgevoel gebruikt ze om bij halte 7 er weer uit te mogen, waar ze moet blijven staan en de groep dus opnieuw 250 euro kost. Daarnaast heeft ze iedereen de lijst laten lezen zodat iedereen weet dat bij halte 9 een joker ligt, waar wel weer 250 euro voor uit de pot gaat. - Bij halte 9 lijkt een tekst bedekt te zijn met een soort zwarte tape. Kan dit een molstreek zijn van Renée? Kan hier iets heel duidelijks hebben gestaan en mogen wij dat niet lezen? Of is het gewoon vanuit de productie tijdens de opdracht? Want ik geloof wel dat de productie dat in post er best wel beter uit kan shoppen. Of het een hint is, ik denk het niet.

- Aan het eind van opdracht 1 staat Rik naast een bord met allemaal posters van o.a. verkiezingen. Dit kan natuurlijk een hint zijn naar Charlotte die politiek verslaggever is.

Nu vind ik het nog en debat waard of dit echt verkiezingsposters zijn, lijkt me een tv show meer, of een Facebook evenement (met dat logo onderin), maar dat ter zijde. - Dan een rant over Splinter tijdens de tweede opdracht. Hij geeft aan dat hij twee sleutels vind, echter gebruikt hij er 1 en gooit hij dan het slot met de tweede sleutel erin weg. Echter vind ik dit niet echt een hint, want we zien hem iets later weer met dit slot in zijn hand bij een tweede deur (kijk maar naar de pilaar) waardoor het eerder lijkt dat hij de sleutel weer moest pakken om een tweede deur te openen.

- Maar.. Splinter vind wel €750 en benoemt €250, zou hij hier eerst geld weg willen moffelen? Hij doet dat niet, dat weten we doordat Rik benoemt dat het volledig bedrag gevonden is. - En wat ik nog misschien het meest opvallend vind is, is dat Splinter zowel de eerste als de tweede €750 vind, de volledige opbrengst van deze opdracht, maar vervolgens de overige kandidaten in de cellen laat kijken voor meer geld, dit is zo’n typisch voorbeeld van tijdrekken omdat jij als enige weet dat je de volledige vangst al binnen hebt. - Maar ook Rocky is verdacht deze tweede opdracht, zo haalt ze de gevallen sleutel op bij Marije en belooft terug te komen, maar doet dit uiteindelijk niet. Ook wil ze meteen richting de uitgang wanneer het alarm af gaat. Dan hebben ze alles wat ze nodig hebben, behalve Marije. Je zou Marije nog voor zo’n 2/3 minuten kunnen helpen en daarna eruit gaan. Maar Rocky pushed meteen iedereen naar de knop te gaan, en vanaf dat moment hebben de kandidaten nog 30 seconden om buiten te komen, een mogelijk hele slimme molactie. - Renée is als laatste nog verdacht, zo doet ze enorm langzaam over het naar buiten gaan en heeft ze toevallig in de serie vrouwenvleugel gespeeld. - Een anti-mol hint dan: namelijk opnieuw de schoenkeuze van Charlotte. Bij de lasergame opdracht was dit ook al een anti-mol hint. Ze had daar namelijk hakjes aan, en ook nu heeft ze hakken aan bij een opdracht waar flink gerend moet worden. Hier zou je als mol natuurlijk rekening mee houden.

- Dan een goede hint naar Rocky. Net als alle kandidaten heeft zij nummers op haar rug staan en dit zijn de nummers 07951. Mocht je deze nummers bij elkaar optellen dat is dit 22 (als enige kandidaat die dit draagt) en dat kan een goede hint zijn naar Rocky als 22e mol (dan rekenen we Jeroen als 21e mol).

- Maar.. mocht je nou helemaal niks te doen hebben dan zou het zelfs zo zijn dat er met de spaties tussen de cijfers van de kandidaten je precies de geboortedatum van Rocky kan maken (jeetje). Ik heb deze van Max van de Telegraaf, die heeft het weer van een andere molloot dus hulde waar hulde terecht is. Zelf zie ik ook niet heel goed waar alle cijfers vandaan komen, zo lijkt de 7 van Rocky ook wel gesplitst door een spatie maar het blijft een goede vinding.

- Dan een hint naar Renée, zo zit zij bij de executie en vraagt Rik haar of ze er misschien altijd al zonder stress zit. In reactie hierop zie je Renée duidelijk Ja knikken. Dit kan dus een direct antwoord op Rik zijn. Maar… als advocaat van de duivel is Renée natuurlijk zo doof als een kwartel dus ze kan dit ook gewoon niet gehoord hebben. - Marije zit Charlotte uit te horen op hun gedeelde kamer en we zien hier Marije in haar molboekje bladeren, beetje interessant doen. Maar als je goed kijkt zie je dat haar boekje leeg is, een typische actie van een mol. Oké toegegeven iets eerder in het boekje zie je wel degelijk wat staan, maar waar ze bladert en doet alsof ze leest voor Charlotte zien we toch echt lege pagina’s.

- Voordat we het over de verdenkingen gaan hebben, dit is toch Marije?

Verdenkingen Het rode scherm van deze aflevering zou bij Renée, Charlotte of Marije moeten zitten. En jullie weten nu onderhand wel dat ik een beetje een tunnel naar Marije heb, maar ik moet dit een beetje tegenspeken door te focussen op Splinter of Rocky. Zo zegt Splinter dat hij op Renée zit en een beetje Rocky, Rocky geeft aan op Renée te zitten. Beide zijn ze door. Marije gaf aan op Charlotte te zitten en Charlotte gaf aan op Marije, Renée en een klein tikje Splinter te zitten. Splinter en Rocky zijn door en dat betekend dat hun meer goed zitten dan iemand anders. Dus of Marije zit bijvoorbeeld compleet fout op Charlotte, of Charlotte zit compleet fout op Marije, Renée en Splinter. Maar Splinter en Rocky zitten beide op Renée en op Charlotte dus dit maakt het minder geloofwaardig dat zij er dan niet uit zouden gaan. Dit maakt het eigenlijk logischer dat Renée de mol is, of Rocky, als Rocky de mol niet is en Splinter daardoor gered wordt, want niemand zit op Rocky. Snappen jullie hem nog?

Ook misschien handig om in je achterhoofd te houden, zowel Erik, Florentijn, als Lakshmi, hebben op mede Marije de test ingezet toen ze uit het spel gingen. Sterker nog, alleen Charlotte is nooit genoemd door een afvaller (dit komt vooral door Erik die op Marije, Splinter en Rocky de test heeft ingezet).

Zijn jullie nog hints/tips opgevallen die wij hebben gemist? Laat het ons weten!

2 notes · View notes

juliettekoster-blog · 6 years ago

Text

o&o

het lijkt me erg interessant om bij een instelling/ inrichting te tekenen omdat de buitenwereld de ruimtes vaak niet kent lijkt me het interessant om dit naar buiten te brengen op mijn eigen manier in samenwerking met de mensen die zich daar bevinden. https://www.lievegoed.nl/ggzbilthoven/

ook lijkt het me interessant om me achter de schermen van het Amsterdamse concert gebouw te manoeuvreren, ik ben hier een keer geweest en het was een prachtige ruimte waar meer schuil ging. het lijkt me leuk om hier veder in te duiken.

ook lijkt me een gevangenis interessant omdat ik geen weet heb hoe het daar te binnen gaat.

dit geld het zelfde voor een asielzoekers centrum. ik wil hier onderzoeken of er een ander beeld is dan dat de media schept. of in ieder geval van wat ik me er van inbeeld.

ook lijkt me hogeweyk interessant, het is een besloten woon groep waar ouderen met alstheimer en dementie wonen. mijn zus en tante hebben en werken hier nog waardoor ik hoop dat ik hier naar binnen mag.

ook lijkt me wasserettes interessant omdat hier een random aantal mensen komen die alleen gemeen hebben dat ze geen wasmachine hebben. er hangt altijd een beetje gekkige vibe, ligt ongemak maar ook gezellig. alsof je bij de bakker staat maar toch voel je je niet helemaal op je gemak.

ook achter de college bij een voorstelling lijkt me leuk, de hectiek en drukte waar de toeschouwer niks van mee krijgt.

in de keuken bij een restaurant lijkt me ook leuk, alles moet daar snel gaan en vraag me af hoe het personeel hier mee om gaat en of dit eigenlijk wel waar is. hoe ze het eten bereiden en plannen.

ook lijkt me een fabriek leuk, de sleur en automatisering in kaart brengen. en weet ook niet wat hier allemaal gebeurd. een limonade fabriek lijkt me interessant omdat mijn opa er een had. of gewoon ergens bij het industriebedrijf van utrecht

een polietcie bureau lijkt me ook interessant, ik wil weten of er sensatie te beleven valt.

bij de clubes de school en ot301 lijkt me het ook leuk omdat dit twee creative broedplaatsen zijn waar gevoeg creatief gespui op af komt en mensen die zichzelf zijn of zich niet bang zijn om zich te uiten. genoeg voedsel voor interessante beelden.

een prive ziekenhuis omdat ik hier geen weet van heb.

DEAR een reclame bureau

de vuilstort, voel hier altijd een angst door die grote apparaten en de massa. ben gedesinteresseerd en wat men niet meer wild en wat daar allemaal beland.

klimmuren, vind het daar gewoon heel leuk en er komt genoeg creatief geneuzel en het is een erg populaire sport onder de jongere generatie, het heeft eeg groot bereik. ik kan sterk kei en energie haven benaderen.

1 note · View note

lillyalexxxandra-blog · 6 years ago

Text

Interview Bianca 2jrs

Naam : Bianca

Leeftijd : 18 jaar

Lilly : L

Bianca : B

L: Waarom heb je voor HKU gekozen?

B:Uhm, ik heb hier de vooropleiding gedaan dat is elke zaterdag een les dag. Dus daardoor voelde het al heel vertrouwd. Het kom ook door mijn ouders die mij een beetje sturing gaven. Zij vonden het prettig als ik in Utrecht ging studeren vanwege reistijd. Utrecht was voor mij het meest praktisch in verband met reistijd. Ook door de voor opleiding voelde het gewoon al heel vertrouwd ik ben ook daardoor niet naar open dagen geweest.

L: Hoe lang moet je reizen naar school?

B: ik woon in een heel klein dorp met de bus is het één uur. Met de auto over de snel weg is het ongeveer 30 minuten.

L: Welke vakken spraken je het meest aan in het eerste jaar? En wat heb je daar nog aan in het 2e jaar ?

B: Dat weet ik niet zo goed dit jaar is pas net begonnen. Beeld is een heel fijn vak want het geeft je inzicht en sturing in hoe je dingen op papier kan krijgen en dingen vorm kan geven. Dat helpt heel erg bij ontwerp. Bij ontwerp is het heel erg na denken over een concept. Je hebt bij ontwerp heel veel na denk stappen. Beeld, bij beeld is het juist dingen snel op papier krijgen. Die twee samen werkt heel goed. Dat is nu wel heel nuttig als je een idee hebt en je moet t op papier krijgen.

L: Beeld is voor mij op het moment nog best een beetje moeilijk vanwege mijn digitale achtergrond. Heb je advies voor mij ?

B: Ik zag beeld vooral als een leuk vak voor er tussen door. Want ontwerp is heel erg uitleggen waarom je dingen hebt gedaan. En beeld is beeld daar doe je maar wat zooi. Dat is heel relaxed om zo een vak erbij te hebben naast je andere vakken. Chantal is ook echt super aardig, dus het was echt zo van “yes nu hebben we weer even Chantal”. Je hoeft niet veel uit te leggen waarom je allemaal stappen hebt. Vooral ‘t ‘loslaat vibe’ van beeld kan erg goed helpen op langer termijn.

L: Heb je nog advies voor ontwerp ?

B: Uit eindelijk moet je voor ontwerp een soort van je eigen ding doen. En het moet een beetje veel zijn. Zo dat de docent daar op kan reflecteren. Je moet zo veel mogelijk laten zien.

L: Ik filter mijn werk heel erg misschien moet ik dat een beetje los laten.

B: Je kan wel filteren, met de docent. Als je je werk laat zien geef je aan zo van hier licht mijn voorkeur en hier licht alles wat ik ook heb overwogen.

L: Welke kant wil je op met dit vak, beroep of studie?

B: uh, lastig. Ik merk heel erg dat ik liever beeld wil maken, dan fysieke kleding stukken op de naaimachine. Dus dan ga je richting een tijdschrift achtige kant. Misschien dat ik uiteindelijk korte films kan maken, een artikel kan schrijven of foto series kan maken. ik vind het bewustwording aspect, maatschappelijke boodschap zulk soort dingen erg fijn. Dus een soort journalistieke schrijfrichting en een beeld maak richting.

L: Vind je dat je daar in wel genoeg ruimte krijgt om je zelf te ontwikkelen?

B: Het 2e jaar heeft een film maak programma. Dus ik ben net klaar met het maken van een filmpje dus dat is heel tof. En dan nu een photoshoot opdracht dat je een photoshoot maakt zo als die in een tijdschrift zou kunnen, dus dat is ook heel tof. In het eerste jaar heb ik met mijn laatste project een kleine collectie gemaakt en bewust het snel af willen maken zodat ik een photoshoot kon doen. Om als nog dat beeld maak aspect te hebben. Dit jaar gaat ontwerp een half jaar duren dus ik heb nu al bedacht dat ik kleding ga maken, die kleding heeft een beetje een ondergeschikte functie. Omdat deze kleding nuttig moet zijn in een film die ik uiteindelijk ga maken met die kleding.

L: Kun je iets laten zien van je werk ? en je manier van aanpak er bij vertellen ?

B: Ik heb vaak ruim 3 weken lang dat ik geen idee heb wat ik aan het doen ben. Ik zal je mijn schetsboek laten zien. Mijn schets boek is echt heel erg random. Ik maak alles in mijn schets boek aan tekeningen van de les, aantekeningen van het huiswerk, gedachtegangen die ik tussen door heb. Ook plak ik er afbeeldingen in die gevoelsmatig op dat moment er bij passen. Daar schrijf ik dan iets bij en zo zien de docenten een beetje welke richting je in gaat zonder dat jij dat soms zelf weet. Als je uit eindelijk een concept heb ga je daar uit eindelijk mee aan de gang. Ik noteer heel veel ook als het niet belangrijk lijkt op dat punt.

L: Heb je advies voor mij om in mijn dummy te werken of aan ontwerp te werken ?

B: het help misschien als je een timer zet om bijvoorbeeld 2 uur alleen maar bezig te zijn met ontwerp onderzoek schetsen etc. zo dat je daar 2 uur intensief mee bezig bent. Zo dat je schetsboek pagina’s vol raken. Hoe meer schets boek pagina’s, hoe beter. Zelfs als je eind resultaat soms niks is zijn ze toch te vrede met je proces in je boek.

L: Heb je voor mij nog andere belangrijke dingen die ik moet weten voor deze studie?

B: uhm, ik kan niet hele duidelijke tips geven omdat iedereen natuurlijk zijn eigen werk manier heeft. Je moet kijken wat voor jou het beste werkt. Ik noteer erg veel maar andere mensen soms juist helemaal niet. Misschien is een goed tip, het maakt ze helemaal niet uit wat je maakt als je maar iets maakt en een tafel vol hebt. De kwaliteit maakt niet uit als ze maar kunnen zien dat je het wel probeert en ook een goed proces hebt.

L: werk je naast je studie ? kan je dit goed combineren met je studie ?

B: ik werk vooral omdat me ouders willen dat ik een baan heb. Het is heel lastig te combineren met school. Dit heeft zoveel denk proces en is vermoeiend op een hele andere manier dan andere HBO opleidingen en het is da ook heel intens om 1dag in je weekend kwijt te zijn aan werk. Ik heb in het 1ste jaar heel veel last gehad van hoofdpijn dat ik ook last had van geluid en prikkels. Dus ik werkte bij de McDonalds en er was teveel geluid en te veel prikkels. Dus daar ben ik een tijdje gestopt met werken. Nu ben ik daar weer begonnen in de zomer maar ik merk wel dat ik het weekend nodig heb om huiswerk te maken en een beetje bij te slapen. Want deze opleiding is intens! ;je hebt best weinig tijd na school om je te verdiepen in bijv. in iets van ontwerp of zo.

L: Doe je naast school nog creatieve dingen ?

B: alles wat ik doe probeer ik bij school te betrekken. Dat lukt ook wel aardig. Er is super weinig tijd na school om überhaupt iets te doen. Dus ik probeer alles in een school context te zetten. Naast school doe ik niet echt creatieve dingen. Als ik niks te doen heb zoek ik af en toe een foto op, op tumblr en dan ga ik de foto na tekenen. Dit doe ik in het zelfde schets boek van ontwerp. Dan licht dat er ook bij, bij de schouw.

L: Heb je speciale dingen die je doet als je vast loopt?

B: Ik loop niet echt vaak vast, dat is wel heel erg fijn. Ik zit eigenlijk in een constante fase van geen idee hebben wat ik doe. Je zou kunnen zeggen dat ik dan altijd vast loop. Maar ik denk dat dat er mee valt door het constant dingen opschrijven en timers zetten om aan dingen te werken. Vaak hoor ik dat de stappen die ik zet heel van zelfspreken lijken. Uhm, dus ik denk omdat ik constant blijf noteren wat ik doe ontstaan er steeds logische stappen om daar na te doen.

B: Mijn kunst docent op de middelbare zei een keer “als je geen inspiratie hebt om iets te tekenen, als je dan alleen al met je potlood de beweging maakt. Zou dat stimulerend zijn om daar over na te denken”. Dus als je niet weet wat je moet maken maak je gewoon wat bullshit en dan komt t idee van zelf wel.

B: dus ik denk dat steeds terug vallen op mijn schets boek er voor zorgt dat ik niet vast loop.

L: Laatste vraag. Heb je het gevoel dat je weet wie je bent als ontwerper of wat je over wilt brengen.

B: Een beetje. Iemand vroeg laatst aan me of ik al weet waar mijn volgend project over ontwerp over gaat. Ik heb geen idee dus ik weet daar in niet of ik zeker weet wat ik wil zeggen. Maar ik weet wel dat ik steeds terug val op historische verwijzingen en dingen uit de geschiedenis. Daar lag als kind al een passie. Dus ik heb wel wat meer zelfkennis gekregen over waar mijn interesses liggen. Dat is wel iets waar ik achter ben gekomen. Maatschappelijke dingen en politiek gerelateerde dingen vind ik ook altijd wel heel belangrijk, dus daar val ik ook erg vaak op terug. Ik wil in me werk kunnen zeggen wat ik vind over dingen die ik belangrijk vind. ik weet nog niet echt of ik een ontwerper ben of een filmmaker. Ik heb geen idee ik doe maar wat. Dit is zo een grote vraag. Het is het zelfde als dat je weet waar je over 10jaar bent. Dat is iets wat nooit 100% vast staat.

Beste Quote van ons gesprek. -> “Soms kan je maar wat bullshit doen. En uiteindelijk op een hele grote hoop van allemaal bullshit, is het uiteindelijk een geheel”.

1 note · View note

sophiekreuze · 5 years ago

Text

He’s just not that into you

Oké, bij deze is mijn writer’s block officieel over. Want hier is hij: een nieuwe, verse, langverwachte blog! Ik heb heel 2019 nodig gehad om over mijn gebroken hart van 2018 heen te komen, maar 2020 is hier, en dat is niet alleen een heel nieuw jaar, maar ook een heel nieuw decennium! Dus huppatee, tijd voor nieuwe date-avonturen, en vooral heel erg tijd om er weer over te schrijven. Want leuke dingen over de liefde schrijven, daar had ik vorig jaar helemaal geen zin in. Maar nu wel weer een beetje, en dat is ook zeker mede mogelijk gemaakt door mijn fans (ja, fans ja, ik heb fans!) die maar bleven vragen wanneer ik weer ging schrijven. Die schoppen onder mijn kont had ik zeker nodig. Et voilà!

Geïnspireerd door de hilarische podcast Datevermaak – aanrader voor iedereen die meer wil horen over het wel en wee van daten als je eind twintig/begin dertig bent. En ja, ik ben nog steeds begin dertig, OKE!? – besloot ik de dating-app Inner Circle te downloaden. Een ietwat snobistische app wel, want toen de app net gelanceerd werd, kon je alleen toegang krijgen als je werd uitgenodigd door het selectieve gezelschap dat zich reeds op de app bevond (de ‘inner circle’). Inmiddels is dat veranderd, maar ik moest wel twee zieltjes winnen om zich ook op die app aan te melden, om zo zelf toegang te krijgen tot de mogelijkheden van de app. Karig, I know, en vind als begin dertiger maar eens twee single mensen, om die vervolgens vriendelijk doch dringend te verzoeken ook die app te downloaden. Maar hey, dat lukte wonderwel, en hop, ik kreeg toegang tot een vijver vol mensen die zichzelf vooral heel tof vinden en die ook vooral heel erg in Amsterdam wonen. Maar er zaten wel leukere mannen in de vijver dan op Tinder en Happn, dus dat was al winst. En zo trof ik een gezellige kerel uit Den Haag – het bleken niet alleen Amsterdammers te zijn op Inner Circle #dubbelwinst –, waarmee ik een week lang enthousiast appte. We hadden via de app eigenlijk zo’n gezellige match, dat we zelfs al een tweede date (silent disco karaoke, say what!?) hadden afgesproken voordat we überhaupt op eerste date waren geweest. So far, so good...

Maar eerst dus die eerste date. Hij wilde graag naar Rotterdam komen, want dat was zijn favoriete stad (snap ik), en we spraken af bij mijn favoriete zaak Wes Eettentje. Het was een relaxte zondag, dus ik was er al iets eerder dan het afgesproken tijdstip naartoe gegaan om de chillsofa te confisqueren en even wat te lezen. Voor het eerst in eeuwen had ik weer eens echt heel veel zin in een date, en toen ik mezelf op die chillsofa geïnstalleerd had, wachtte ik vol gezonde spanning op mijn date. HIj arriveerde netjes op tijd, we begroetten elkaar met drie pakkerds en gingen al kletsend op de bank zitten. Ik realiseerde me dat het eigenlijk helemaal niet zo chill is om je eerste date zittend op een bank door te brengen, want laat jezelf maar eens van je beste kant zien terwijl het meubilair wil dat je er als aan bankaardappel bijhangt. Impossible. Een tafeltje + tête-à-tête-positie is toch een fijnere optie, dus OK Google, make that a mental note to myself. Anyway, het gesprek verliep soepel, er waren geen ongemakkelijke stiltes – alleen ongemakkelijke houdingen –, we spraken blij over de silent disco karaoke en wat onze karaoke guilty pleasures waren – Spice Girls natuurlijk –, en misschien nog wel het meest opvallend: ik dacht niet na 0,3 seconde “nope, dit is niks”. Eigenlijk was het best wel erg gezellig, althans, vond ik tenminste.

We bestelden een drankje, en toen nog een drankje, en opeens was het al na achten en kreeg ik best wel trek. Dus ik begon de menukaart te bestuderen en zei tegen mijn date dat ik het wel tijd vond worden voor wat snacks, waarop hij resoluut antwoordde “Nou, eigenlijk niet.” Verbaasd keek ik op van de menukaart, want wie heeft er nu geen trek na een paar borrels om kwart over 8 ‘s avonds? “Uhm, heb je geen honger?”, vroeg ik nog tegen beter weten in, waarop hij weer antwoordde “Het is denk ik beter dat ik naar huis, want ik voel hem niet.” Wat voel je niet, je hongerkriebel??? Ik was een beetje verward, totdat opeens het denkbeeldige lichtje boven mijn hoofd ging branden. Oh... hij voelde de “vibe” blijkbaar niet... Wow, oke... ik had nog nooit meegemaakt dat iemand dat zo letterlijk en onomwonden in mijn gezicht zei, terwijl de date nog keihard happening was. Dus ik zat eigenlijk wel een beetje met mijn bek vol tanden. Om de ongemakkelijke stilte – die toen dus wel ontstond – op te vullen, mompelde ik dat ik dan thuis wel wat zou eten. En dus stonden we op en trokken we onze jassen aan. In de tussentijd vroeg hij nog of ik er al lang had gezeten voordat hij arriveerde. En nee, dat was niet uit interesse, maar om te checken of ik niet al de halve menukaart had opgegeten en -gedronken voordat hij er was, want het was inmiddels wel duidelijk dat we de rekening zouden splitten – waar ik overigens voorstander van ben, want hup feminisme! – Maar even leek het er op dat hij tot op de cent wilde uitrekenen wie wat had besteld. Echt niet erg hoor, als je de klik niet voelt enzo, maar deze laatste move vond ik toch wel enorm skeer. Zo verschrikkelijk kon de date toch niet geweest zijn? Damn... Anyway, we splitten de rekening, hadden uiteraard niks meer tegen elkaar te vertellen en we gingen naar buiten om onze fietsen te pakken. Hij moest richting het station, en dat was natuurlijk ook precies de kant waar ik naartoe moest. Even overwoog ik nog om de andere kant op te fietsen, maar zo flauw wilde ik ook weer niet zijn, dus we reden samen nog een klein stukje de goeie kant op, zeiden elkaar gedag en dat was dat.

Eerlijk is eerlijk, is was wel een beetje flabbergasted van de afloop van deze date. Heb ik zo slecht signalen opgepikt? Waar is het misgegaan? Heb ik iets raars gezegd? Was het echt zo’n kutdate dat zelfs iets eten ondraaglijk geweest zou zijn? Vond hij silent disco karaoke eigenlijk heel stom? Geen idee... maar inmiddels weet ik ook dat lang sip zijn over dit soort stomme dingen geen zin heeft. Dus ik kwam thuis, scharrelde wat eten bij elkaar – want ik had inmiddels nog veel meer honger – en verwijderde met veel voldoening ons app-gesprek en zijn telefoonnummer, maar dat niet alleen. Ik verwijderde ook meteen alle datingapps van mijn telefoon, want ik was wel weer klaar met daten voor 2020.

In de tussentijd zal ik daarom een niet-sociaal leven leiden met veel thuiszitten, bankhangen en vooral geen geswipe op datingapps of spannende avonturen. Lekker rustig. Dus hou 2021 in de gaten voor de volgende blog, I guess...

0 notes

vergankelijkheden · 6 years ago

Text

Een donderdag in Gent

Het is zondagavond. Donderdagavond ben ik in Gent gaan feesten. De charlatan. Felix, Sarah, Nele, Jerre, Eli. Alle vrienden van M waren er ook en ik was in mijn element.

Ik sta aan de bar. Ik moet even wachten. Naast mij staat een jongen, een kop groter dan ikzelf, met een gestreept hemd. Ik leun naar hem toe en zeg, ze zijn met te weinig. Hij lacht, we lullen wat. Ik vind hem aantrekkelijk. Ik zeg tegen Sarah, hij is fucking lekker. Ik kijk nog wat in zijn richting, hij grijnst. Ik wil hem spreken.

Ik kom van de rokersruimte en loop richting de menigte. Ik kruis hem, we lopen tegen elkaar aan. Hij kijkt naar beneden en grijnst naar mij. Ik leun naar zijn oor en spuw het eruit: Ik heb een vriendje, maar ik vind u fucking lekker. Hij begint te praten en goddamn da Brussels accent. Gholala, da’s ni ideaal. Hij kijkt naar beneden, naar mij, en als hij mijn blik ziet, kijkt hij naar rechts (voor mij links) in de verte, een grijns op zijn gezicht. Ik speel ermee, en ik geniet ervan. Ik kijk weg, ik dans, ik voel zijn ogen op mij. Draai me om, kijk over mijn schouder.

“Godverdomme maat. Jullie tension is echt unreal. De vonken spatten ervan af,” zegt Sarah, en het geeft me extra plezier dat het opvalt. Ik beeld het me niet in.

Ik weet nog dat hij op een bepaald moment zei, “Ik heb hier een appartementje he,” waarop ik antwoordde, nee nee, ik ben ni stout. Hij doet dat ding weer, en wanneer zijn ogen terug op mij landen schiet ik in brand. “Enfin ni stout, ik zie dat aan u.” Hoe, vraag ik. “Ik zie da aan uw ogen gewoon, maat toch...”

Hij is speels in zijn aanraking. Ik voel mij er levend door. Mijn bloes hangt van mijn schouders, ik weet dat hij mij wilt. Het is een streel door mijn haar, alsof hij mijn goede vriend is en mij pestte om mij erna te “Moh ale, was maar een grapje”. Zo’n aanraking was het. Het is een kneepje in mijn zijde, exact waar mijn taille overgaat in mijn heup. Zijn hand beweegt dan nog tot aan mijn rug. Ik voel me klein in zijn hand. Dan laat hij los. De warmte en de elektriciteit van een andere, ongekende, ongeëxploreerde persoon.

Had ik maar meer genoten. Had ik hem maar aangeraakt.

Dat mag niet.

Had ik maar. Had ik het maar beter vastgelegd, gevoeld. Kon ik het maar vasthouden.

Dat mag niet.

Ik voelde me gewild. Sexy. Ik dans nooit, maar onder de blik van deze jongen voelde ik mij een godin. Ik hou mijn hoofd recht, leun het naar achter, sluit mijn ogen, maar ik weet dat hij kijkt. Ik beweeg mijn nek zodat mijn haar van mijn schouders naar achter valt.

“Da moet ge nu ni doen,” hoor ik in mijn oor. “Dan krijg ik het helemaal moeilijk.”

Ik word bevestigd - hij was aan het kijken.

Ik dans met hem, zijn vingertoppen dwalen langs mijn nek en sleutelbeen. Ik voel hem. Dit duurt twee seconden, maar ik moet stoppen. Ik wil niet in gevaar komen - iedereen kent mij hier. Maar wat ik zeg kan niemand horen.

“Mijn seksleven is gewoon ni zo...” hij leunt dichter, hij verstaat mij niet. Onze gezichten draaien wat rond elkaar, wie gaat aan welke kant? “goe. Nu. En ik zie u en ik wil het.”

Hij draait weer terug zodat we elkaar aankijken. Hij praat zo dichtbij dat ik zijn adem ruik - zoet.

“Da’s... ni oke. Moest ik de kans hebben,” hij leunt naar mij en ik voel zijn adem in mijn oor, “zou ik u kapotneuken.”

Vanuit zijn ogen zie ik dat het waar is. Ik bijt op mijn tanden. Ik hou mijn handen omhoog, alsof ik schuldig ben, en zeg, ik ga mij gewoon ontrekken uit de situatie. Ik sluit mijn ogen - ik wil hem zo graag.

Ik vind Sarah niet. Ik ga door de mensen heen, ik zie hem. Hij lacht van, “Da meende ni, maak het mij ni ook moeilijk, blijf weg”.

“Ik ben haar kwijt,” zeg ik. Hij zegt weinig. Ik ga op het podium staan om te zoeken, maar ik zie hem kijken. Hij komt naast mij staan, ik stap een trede naar beneden. Ik wil hem ontwijken. Ik wil dat hij mij volgt. Hij gaat achter mij staan en zijn vingers gaan opnieuw langs mijn hals, duwt zijn duimen in mijn nek. Ik wil naar achter leunen en smelten onder de aanraking. “Doet da ni,” zeg ik. Hij verontschuldigt zich. Ik ga naar buiten.

Na mijn hart te luchten tegen Sarah, besluiten we nog één drankje buiten. Hij staat daar, en zonder woorden gaan we samen aan een tafeltje staan.

“Ik moet iets vragen,” zeg ik. “Wat studeert ge?” Psychologie, antwoordt hij. Mijn frank valt.

“Roan de Bruyne,” zeg ik. “Ik ben Julie Cramm.” Gelach, da meende nie, ale jong. Is het mijn ding? Ja. Het zijne? Hij had een jaar handelswetenschappen gedaan. Psychologie is interessant maar muziek... mensen zeggen hem dat hij eigenlijk goed kan zingen. Elektrische gitaar. Ik wil huilen.

Heeft hij een vriendin? Nee, nu enkele maanden na een halfjaar gedaan. Vaginisme. Moeilijk. Stond hij daar met zijn bloemen, had zij twijfels. Doet ge mij pijn, is het gedaan. En daarvoor? Drie jaar fuckbuddies. Het was goede seks. Ik weet niet meer of er een maar was. Had ik zijn tekort maar beter bevraagd in plaats van direct te vragen - Wat is goede seks?

“Weet ge wel, waar ik toch een beetje... mijn ding kan doen. Ale, dominant zijn. Ni da een meisje da ni mag,” “soms wel,” zeg ik, “ja, maar gewoon. Ik neem voornamelijk het voortouw. Enfin, da wil ik.” “Interesting,” zeg ik. Na 3 jaar wordt dat allemaal moeilijker, dat begrijpt hij. De inzet, enzo. Dat ik meer orale seks moet geven dan krijgen, steek uw hoofd een keer tussen mijn benen ook. “Ge moet uw tijd daar voor nemen,” hoor ik, “da’s belangrijk.” We kijken elkaar aan, schieten in de lach. Ik wil hem.

“Ik wil u,” zeg ik, en hij zegt, “nee, ja, alleen al toen ge dat daarstraks zei. Verboden vrucht, ge kent da.” Ik zeg, zou ge het nog spannend vinden dan moest ik single zijn? “Bwa nog wel wa spannender waarschijnlijk”.

Het is zes uur. Het is tijd. Ik zeg hem, tot nog eens. Geef hem een kus op zijn wang en vertrek. Als ik wakker word heb ik een vriendschapsverzoek.

We hebben gepraat. Kater? Nee, ik heb daar geen last van, en gij jongedame? Jawel, maar niks beter dan dafalgan op de trein. Ben ik er zo eentje? Ik zeg dat noemen ze lichtgewicht, “ik zou wel weten wat doen met een lichtgewicht”, ik stuur screenshot Dorien “hebt gij gekust”. Nee, da’s ni gebeurd. Ge hebt u schonekes gedragen. Maar zou ge da volgende keer kunnen? Schuldgevoel weegt zwaar. Ik moet wel. Snap ik, bent ge nog wel zeker van uw relatie ook? Er zijn altijd moeilijke periodes, maar wil nog ni opgeven. Balen, maar volledig begrijpelijk. Ik weet ni wrm ik gestuurd heb ma ik vind u chill, en das op al die jaren nog ni echt voorgevallen. Kwou da gewoon zeggen I guess. Insgelijks, hij is ook tot mij aangetrokken, ni enkel fysiek, ik lijk een vrolijke verstandige dame. Koffie sometime? Sta ik zeker voor open. Gesprek stopt abrupt, hem hem ni meer gesproken. Ik wil het, ik wil het niet. Ik laat het lot beslissen maar dit heeft iets losgemaakt. Ik wil hem zien, kijken of het nog zo voelt. Ik wil hem nooit meer zien. Ik wil dat hij een bericht stuurt. Ik wil hem verwijderen. Hij heeft veel vriendinnen, ik heb het meisje gevonden waar hij fuckbuddies mee was. Ik ben zeker dat zij het is. Ze is mooi. Ze is niet zoals ik. Ik voel me weer zwakker. Ik wil me voelen zoals die avond. Ik wil me levend, sexy, zelfzeker voelen.

P.S.: die ene dude “ik ben heel kieskeurig ma gij bent oprecht het mooiste meisje dak al gezien heb vanavond” ik zeg zeveraar, nene echt, kzeg ja kheb vriendje, oh balen. Heeft Sarah en Felix nog geapproached en was blijkbaar heel oprecht, en zei ja ik ga haar dat gewoon nog wat vertellen om haar confidence te geven. Schattig. Maar lelijk.

Ik moest dit van mijn hart. Misschien om het gevoel weer te kunnen voelen, maar ik weet dat ik het niet meer zal kunnen helemaal. Bij Maarten voel ik dat niet. Die daagt mij ni uit op die manier, die flirt ni me mij. Ik wil da. Ik heb er gisteren mee geslapen en ik zat me mijn hoofd in een andere vibe, maar da was de beste seks in tijden. Ik voelde mij zo fucking geil, ik wou likken, kreunen, praat verkopen. Als ik me hem bezig ben krijg ik hem dan ook echt zo ver, maar alst dan mijn “beurt” is is da gwn saai. Vreet mij op ofzo. Kwenie. Ik wil het gevoel ni kwijtgeraken. Hij was zo lekker fucking. Hell. Ma gewoon die houding... neem mij. Ik wil hém, ma ik wil nog liever da gevoel me M hebben. Ma M is ni zo. Ma M is ook ni zo me andere meisjes en die gast wel en da zou mij gek maken. Ma ik zou mij wel levend voelen. Ma ik zou ni weten wa da me mij zou doen. Ik weet echt ni wa da was en ik wil eig da da voor hem ook speciaal was ma wrs ni, deel van het ding was ook gwn da ik voelde da hij MIJ echt wou. Ma wa is echt. Ale ik zal het wel plaatsen over de dagen heen ma ik heb effe iets gevoeld da ik nog nooit gevoeld heb bij iemand fucking lekker die ni onbereikbaar/kgaunooitmeerzien is, en kheb een vriendje, en kwil die helemaal ni kwijt, ma ik besef wa ik mis. Ma ik besef ook wa ik wel heb. It’s really confusing.

M zei ook van ja kheb het wel gehoord van Timon, ze was in haar element. En hij had mij door ofzo, ale, en erna ook ja stuurde u sidehoe al? En kwas zo ma neeei, en dan zei hij ook “ma sni erg da betekent da ik da ook mag” en legit excited, ma ik wil da helemaal ni. En dan denk ik ok dan doe ik da ook wel gwn terug, want dees was ook halve payback. Initieel. Ma dan weet ik ni of ik da gevoel ga terughebben want kben in die jaren echt wel gaan feesten ma deze gast was. Wtf.

Help

0 notes

brittbaasvt2a · 4 years ago

Text

ATELIER

Sorry Selby, ik heb mijn blog heel slecht bijgehouden.

In het begin wilde ik gaan schilderen en werken met verschillende materialen. denk hierbij aan textiel, acrylverf, olieverf en waterverf. Ik had een oud fotoschilderij gekocht bij de kringloop waar ik eventueel overheen kon schilderen. het doek was nog kwalitatief en het was een mooie kleur ondergrond. op het doek stond een closeup foto van een Boeddha. het had een turkoois/groen achtig kleurenpallet en was niet gelakt. Daarnaast had ik een poster gekocht bij de IKEA waar een soort steun kartonnetje achter zat, deze was ook heel groot en ik dacht dat het wel leuk was om daar ook iets mee te doen.

de eerste week heb ik onderzoek gedaan en gezocht naar inspiratiebronnen (zal deze in de volgende post posten), maar ik was er telkens mee bezig en merkte dat mijn enthousiasme daalde. ik stelde het steeds uit en was er niet meer blij mee. diezelfde week was mijn skateboard binnengekomen en was ik elke dag aan het skaten met een vriendin van me. ik dacht er de hele dag aan, keek honderden YouTube filmpjes over ollies, trucs, tips en hoe je moet vallen. toen besloot ik aan het begin van de tweede week mijn project te veranderen.

met tips van Selby ben ik aan de slag gegaan met het onderzoek doen naar skateboarden en dan vooral met hoe dit gefilmd kan worden. ik heb een aantal notities gemaakt hiervan die te vinden zijn in de vorige post. ook heb ik veel artikelen en boeken gevonden over skatecultuur, en ook veel kunstenaars. alleen degene die me interesseerde heb ik in een wordbestandje geplaatst.

eind week 2/ begin week 3 ben ik daadwerkelijk gaan filmen. Doordat ik verkeerd heb gepusht tijdens het skateboarden kon ik bijna niet op mijn rechtervoet staan, laat staan lopen. ik had tape gekocht en een steunband, maar de tape was te los en de steunband knelde mijn voet te sterk af, dus deed ik er een sok onder. op die manier ben ik een paar keer naar de skateboardbaan gegaan om mijn nieuwe skatevrienden te filmen. gelukkig stonden ze daar heel erg open voor en heb ik enorm veel materiaal kunnen schieten. ik had ook nog een camera lenssetje gekocht voor op mijn telefoon, waaronder een fisheye. deze is ook vaak te zien in mijn filmpje.

Tijdens het filmen heb ik ook aan een aantal jongens een paar vragen mogen stellen. ik stelde de vragen ‘hoe oud ben je, hoelang skate je al en met wie?’ ‘hoevaak in de week skateboard je?’ ‘vind je skateboarden een sport of een cultuur/levensstijl?’ ‘wat vind je van de andere mensen die hier komen?’ ‘zou je het ook een cultuur vinden met de hele skatebaan of alleen met je eigen vriendengroep?’

hier kreeg ik enorm leuke reacties op en eigenlijk zei iedereen dat ze het ook een cultuur/community vinden met de hele skatebaan. zo heb je bijvoorbeeld verschillende ‘rangen’ en hoeveelheden per rang. er zijn enorm veel steppers, daarna komen de skateboarders en daarna de bmx’ers. soms zijn er een paar oudere jongens die skeeleren. als er meer skaters dan steppers zijn moeten de steppers rekening houden met de skaters, etc. etc. Er komen ook jongeren ‘hangen’ en blowen. deze mensen denken dat ze op alle ramps mogen zitten, maar dan worden de skaters, bmx’ers en steppers boos, dus de jongeren worden altijd weggejaagd de bosjes in (waar klimrekken staan). Soms als je lekker aan het skaten bent en je snel langs iemand heen rijdt krijg je een walm van wietgeur over je heen, want dat doen niet alleen de jongeren. samen blowen is een deel van deze cultuur, maar als je niet mee wilt doen wordt dat ook wel geaccepteerd. veel van de voornamelijk skaters nemen letterlijk pauzes om even tussendoor te blowen. daarna gaan ze weer lekker verder. ze zijn het liefste de hele dag op de skateboardbaan te vinden terwijl ze overdag blowen en ‘s avonds pizza bestellen, om vervolgens daarna weer te skaten tot het donker wordt. er is geen verlichting dus dan moet je ook echt weg.

voor het filmpje heb ik 200 verschillende shots gebruikt. het maken van het filmpje was echt een gedoe, ondanks dat ik het al voor een groot deel in mijn hoofd had zitten. ik had nog de tip gekregen om zelf een Voice-over te doen over mijn ‘ondervindingen’, maar ik denk dat het dan niet interessant genoeg zou zijn en meer op een documentaire zou lijken. en dat is niet wat ik wil. met dit filmpje probeer ik een goede sfeer te laten zien van hoe er met elkaar omgegaan wordt, wat er allemaal wordt gedaan, of het überhaupt als een cultuur gezien wordt en meer. het is een fysiek onderzoek wat ik heb gedaan en waar ik genoeg antwoorden op heb kunnen vinden. het is inderdaad een cultuur. er hangt een bepaalde sfeer. iedereen weet de ongeschreven regels en rangen en iedereen heeft een eigen chillplek. de vibes zijn positief, niks is dom, elke fout is er eentje om van te leren, niemand ‘judged’, jong en oud gaan met elkaar om en helpen elkaar en het is net een grote familie. ik vind dat cultuur.

#atelier

0 notes

juliettekosteronderzoeknntwerp · 6 years ago

Text

o&o

ook lijkt me een gevangenis interessant omdat ik geen weet heb hoe het daar te binnen gaat.

dit geld het zelfde voor een asielzoekers centrum. ik wil hier onderzoeken of er een ander beeld is dan dat de media schept. of in ieder geval van wat ik me er van inbeeld.

ook achter de college bij een voorstelling lijkt me leuk, de hectiek en drukte waar de toeschouwer niks van mee krijgt.

in de keuken bij een restaurant lijkt me ook leuk, alles moet daar snel gaan en vraag me af hoe het personeel hier mee om gaat en of dit eigenlijk wel waar is. hoe ze het eten bereiden en plannen.

een polietcie bureau lijkt me ook interessant, ik wil weten of er sensatie te beleven valt.

een prive ziekenhuis omdat ik hier geen weet van heb.

DEAR een reclame bureau

de vuilstort, voel hier altijd een angst door die grote apparaten en de massa. ben gedesinteresseerd en wat men niet meer wild en wat daar allemaal beland.

0 notes

michaelraymakers · 6 years ago

Text

MICHAEL AND THE MOVIES 2018

Disclaimer: Dit is mijn lijstje van favoriete films, films waar ik met veel plezier naar gekeken heb en die ik zeker nog meerdere keren ga kijken. Ook heb ik natuurlijk nog niet alle films van dit jaar kunnen zien. Als de lijst afwijkt van jouw favorieten, dan is dat prima. Want dat zijn jouw favorieten. Dit de mijne 😉 18. TOMB RAIDER Een van mijn favoriete actrices die een van mijn favoriete characters uit een game speelt? Sold.

17. ANT-MAN AND THE WASP Marvel Studios lijkt niet te stoppen en zelfs met meerdere films per jaar (3 in 2018), nog steeds in staat een prima product te leveren. Hoewel Ant-Man and The Wasp geen pareltje is, red de manier waarop Paul Rudd Scott Lang speelt veel en heeft hij (net als in het eerste deel) een goede chemie met de andere acteurs. Ant-Man zou zeggen dat The Wasp (Evangeline Lilly) zijn sidekick is, maar het is gelukkig in vele scenes duidelijk andersom. En hoe ook deze film weer naadloos aansluit aan de rest van de MCU films is genieten geblazen.

16. FANTASTIC BEASTS: THE CRIMES OF GRINDELWALD Allereerst moet ik zeggen dat J.K. Rowling een briljant boekenschrijver is, en ik vanaf de eerste Harry Potter fan ben, maar een script schrijven is toch wel andere koek. Begrijp me niet verkeerd, ik heb genoten van The Crimes of Grindelwald, maar dit kwam meer omdat ik altijd een liefde zal hebben voor de wereld die Rowling gecreëerd heeft, dan de plot van dit tweede deel in de Fantastic Beasts serie. Als bedenker van het verhaal kan ze zelf bepalen hoe bepaalde personages zijn geworden zoals ze zijn, maar het kan ook fans van het eerste uur aardig in de war brengen na het zien van deze film. Dat gezegd hebbende, kan ik niet wachten op het derde deel (en verdere uitleg) in 2020.

15. EIGHT GRADE Amerikaanse comedian Bo Burnham besloot na een aantal succesvolle shows, waarin hij zijn creatieve talenten kwijt kon, een film te schrijven en deze ook zelf te regisseren. Elsie Fisher speelt de rol van Kayla Day, een tiener die worstelt met de alledaagse problemen op een middelbare school. Van erbij willen horen en welke rol social media hierbij speelt, tot alle ongemakkelijkheid die komt kijken bij de puberteit en de wereld om je heen. De film zit vol scenes die soms pijnlijk herkenbaar zijn uit de tijd dat je zelf nog op school zat, maar Burnham weet ook hier zo nu en dan de humor niet uit het oog te verliezen.

14. A STAR IS BORN Bradley Cooper heeft zich al meerdere malen bewezen als acteur (The Hangover, American Sniper, zelfs een rol als wasbeer in Guardians of the Galaxy), dus een uitstapje als regisseur leek een logische stap in zijn carrière. In A Star Is Born speelt hij een aan lager wal geraakte countryzanger, die tijdens een avond zuipen in de kroeg de talentvolle Ally (Lady Gaga) ontdekt en verliefd op haar wordt. Wat volgt laat zich raden, maar wat meer indruk maakt is dat Cooper ook nog eens zelf zingt en dat Gaga een geweldige acteerprestatie levert als Ally. De soundtrack geschreven voor deze film is subliem en het duet tussen de twee hoofdrollen gaat sowieso de Oscar pakken voor beste song volgend jaar, mark my words.

13. BUMBLEBEE Ondanks dat ik als kind groot fan was van de Transformers tekenfilmserie, konden de films van Michael Bay mij nooit echt bekoren. Teveel slow-motion shots, explosies, actie scenes die totaal niet te volgen waren en je niet wist waar je kijken moest... Bumblebee brengt het allemaal terug naar de basis: een simpel verhaal, dat bij vlagen doet denken aan Spielberg’s E.T. Het speelt zich zelfs af in de jaren ‘80 en voelt als een nieuwe start voor de Transformers franchise. Het doet de vorige films vergeten en dat beloofd wat voor de toekomst.

12. BLINDSPOTTING Een van de aangename verrassingen dit jaar komt van Rafael Casal en Daveed Diggs, die naast dat ze het script schreven, ook de hoofdrollen voor hun rekening nemen. Het verhaal gaat over twee vrienden die hun levenslange vriendschap onder de loep moeten nemen nadat een van hen terugkeert uit de gevangenis. De film balanceert humor, sterke dialogen en een aantal heftige scenes perfect en liet mij na het zien nog even sprakeloos nadenken over het moraal van het verhaal.

11. BOHEMIAM RHAPSODY Acteur Rami Malek kende ik al van andere projecten, dus het was zeker de eerste paar minuten van de film erg lastig voor mij om hem te zien worstelen met het wat grote gebit dat hij draagt als Freddie Mercury. Maar al vrij snel is hij niet meer Malek de acteur, maar Freddie fucking Mercury. Uiteraard is het verhaal op veel vlakken geromantiseerd, maar dat neemt niet weg dat ik gedurende film een constante vibe van feel good had. Tel daarbij op dat je niet anders kan dan meezingen met de soundtrack van Queen en je hebt een meer dan oké biografische film over het leven van niet alleen Mercury, maar ook de rest van de band.

10. UPGRADE Upgrade bewijst dat je met een miniem budget ook een geloofwaardig en goede sci-fi film kan maken. De film speelt zich af in een toekomst waar technologie steeds meer de overhand neemt in het dagelijkse leven, inclusief het toepassen op je lichaam. Het verhaal is niet bijster bijzonder en deels voorspelbaar, maar de manier waarop de actie in beeld word gebracht, maakt deze film tot een van mijn favorieten hoort van dit jaar.

9. SOLO: A STAR WARS STORY Je weet dat het een goed filmjaar is, als een Star Wars film niet eens in mijn top 3 staat van dat jaar. De reacties na The Last Jedi waren nogal verdeeld, maar naar mijn mening is het juist een van de betere in de serie en als groot liefhebber van de wereld die George Lucas a long time ago bedacht, kon ik dan ook niet wachten op de film over de jongere jaren van Han Solo. Acteur Alden Ehrenreich had grote schoenen om te vullen, aangezien hij de iconische rol moest overnemen van legende Harrison Ford. Een haast onmogelijke opgave, maar Ehrenreich heeft heel goed gekeken naar de subtiele karaktertrekjes, manier van praten en lichaamstaal van Solo en deze zich eigen gemaakt. Ook multitalent Donald Glover is op dreef als de jonge Lando Calrissian. Solo: A Star Wars Story is misschien niet een van de beste in de serie, maar elke film die mij vermaakt in de bioscoop, is een verdomd prima film.

8. AQUAMAN Aquaman was jarenlang het lachertje onder de superhelden. Hij was blond, droeg een oranje pyjama en kon praten met vissen. Alles behalve stoer dus. Maar als men het woord stoer opzoekt, zal er vrij snel een foto opduiken van acteur Jason Momoa. Behalve dat hij charisma zweet, is hij ook nog eens een bonk van een vent inclusief litteken en lange manen die geblondeerd zijn door de zon. De grappen en grollen over Aquaman waren nergens meer te bekennen en na zijn rol in Justice League, mocht hij het nu in zijn eigen film proberen die geregisseerd is door James Wan (Saw, The Conjuring, Insidious). Wan weet de wereld van Atlantis magistraal neer te zetten en heeft een geweldig oog voor actie en dat betaalt zich uit in spectaculaire shots en stunts. Ook de andere leden van de cast genieten zichtbaar en Amber Heard laat zien dat ze misschien nog wel meer badass is dan de Koning van Atlantis.

7. DEADPOOL 2 Ryan Reynolds is geboren voor de rol van Deadpool en ik wil hem niets anders meer zien spelen in films. Laat hem de Oscars presenteren in zijn Deadpool-outfit, for God’s sake.

6. MISSION IMPOSSIBLE: FALLOUT Wacht, Tom Cruise is 57 jaar oud? En doet zijn eigen stunts? Dat is... onmogelijk!

5. READY PLAYER ONE Het boek Ready Player One behoort al jaren tot mijn favorieten, omdat schrijver Ernest Cline zijn passie voor alles popculture niet onder stoelen of banken steekt. Het boek dat zich afspeelt in de nabije toekomst zit vol met verwijzingen naar films, games en muziek, vooral uit de tijd dat Cline is opgegroeid (de jaren ‘80). Het verhaal verwijst met enige regelmaat naar de films van Steven Spielberg, dus toen naar buiten kwam dat deze grootmeester het op zich ging nemen om het boek te verfilmen, kwam een droom uit voor de auteur en de fans van het eerste uur. Spielberg weet alle zogenaamde ‘easter eggs’ terug te brengen naar de juiste hoeveelheid en een spannende avonturenfilm af te leveren over een digitale wereld waar je maar wat graag zo nu en dan in zou willen ontsnappen.

4. INCREDIBLES 2 Het duurde maar liefst 14 jaar voordat er een vervolg kwam op het briljante eerste deel, maar deeltje twee gaat gelukkig meteen verder waar de familie Parr gebleven waren. Zoals we gewend zijn van Pixar zijn zij heer en meester in het brengen van animatie voor jong, maar ook zeker de oudere filmkijker. De vijand is in dit deel misschien niet zo sterk als in de eerste, maar gelukkig valt er nog genoeg te genieten voor de fans van de sympathieke superfamilie.

3. BLACK PANTHER

Stan Lee was behalve de man achter het bedenken van vrijwel elke superheld in de Marvel stal, ook iemand die zijn verhalen gebruikte om zaken uit de echte wereld aan de kak te stellen. Iron Man is lange tijd alcoholist geweest, de rode draad in de X-Men series is discriminatie en Black Panther strijd vaak niet alleen tegen bad guys, maar ook racisme. Een situatie die helaas nog steeds speelt in Amerika, waardoor een film over een zwarte superheld erg zeldzaam was, laat staan eentje waar de complete cast, van acteurs tot regisseur iets konden produceren waar de Afro-Amerikaanse gemeenschap trots op kan zijn. Gelukkig gebruikt regisseur Ryan Coogler niet de gehele film om deze boodschap over te brengen en laat hij vooral het eindresultaat voor zich spreken, met geweldige acteerprestaties, enerverende actiescènes en een geweldige soundtrack. Het is dan ook niet voor niks dat Black Panther record na record brak in 2018

2. SPIDER-MAN: INTO THE SPIDER-VERSE Al sinds de aankondiging van het zien van de ‘hedendaagse Spider-Man’, Miles Morales in een eigen film, waren voor mij de verwachtingen hoog. Maar niets kon mij voorbereiden op wat voor huzarenstukje Sony Pictures Animation levert met Into The Spider-Verse. Niet alleen legt film de lat voor het genre tekenfilm naar nieuwe hoogtes door de baanbrekende animatie, het opent ook deuren voor de toekomst en wat er allemaal nog mogelijk is in de wereld van de superhelden. Dankzij een high-tech machine van Spidey-vijand Kingpin, ontstaat er een korte portaal tussen dimensies waardoor verschillende versies van Spider mannen en vrouwen in de wereld van nieuwkomer Miles Morales terecht komen. Wat volgt is een stripverhaal vlekkeloos vertaald naar film, met alle ingrediënten (actie, humor en drama) zorgvuldig verdeeld. Bepaalde scenes van deze film heb ik nu meerdere malen gezien en elke keer weer krijg ik een brok in mijn keel, van zowel trots als andere emoties door de manier waarop de film respect heeft voor het bronmateriaal. Er staat dat dit de nummer 2 is van mijn lijst, maar eigenlijk deelt Spider-Man: Into The Spider-Verse de eerste plek met...

1. AVENGERS: INFINITY WAR

Marvel Studios heeft in tien jaar tijd een filmreeks geproduceerd die zijn weerga niet kent. Toen de eerste Iron Man in 2008 uitkwam, beloofde de scene na de aftiteling een groter plaatje en zou het het genre ‘superheldenfilms’ volledig op zijn kop zetten. Net als de comics al decennia lang doen, was de wereld en alle personages met elkaar verbonden en begon de Marvel Cinematic Universe vorm te krijgen. Na tien jaar en 20 films, kwam alles en iedereen samen in het derde deel van de Avengers reeks, Infinity War. Een film die naast alle bekende superhelden, vooral draait om de vijand, Thanos, die zijn visie over het universum wil bepalen met de almachtige Infinity Gauntlet. De fims over mijn jeugdhelden gingen er sowieso al in als zoete koek, maar mijn nerdhartje heeft tijdens het kijken van Avengers: Infinity War meerdere sprongetjes gemaakt en zorgde voor een domme grijns op mijn gezicht die de gehele speelduur niet meer van mijn gelaat af te branden was. Uiteraard was het haast een onmogelijke taak om al de acteurs bij elkaar te krijgen op hetzelfde moment, dus het vervolg werd dan ook meteen opgenomen, waardoor we nog maar een paar maanden hoeven te wachten op Avengers; Endgame. Weet iemand een adresje waar je je goedkoop kan laten invriezen tot april? Vraag ik voor een vriend.

That’s all folks! See y’all next year! Michael Raymakers.

"I used to be embarrassed because I was just a comic-book writer while other people were building bridges or going on to medical careers. And then I began to realize: entertainment is one of the most important things in people’s lives. Without it they might go off the deep end. I feel that if you’re able to entertain people, you’re doing a good thing." – Stan Lee 1922 -2018.

0 notes

soebo · 8 years ago

Text

18/X – Gesneden fruit

“Hey met Eva. Hey… Kom je nog lunchen?” “Ja, hoezo?” “Nou… je bent al bijna een uur weg en je zei dat je iets na twaalven weg moest.” Op het dashboard klokje staat inmiddels zeven over elf. Het voelde alsof ik maar vijf minuten in gedachten verzonken was. “O… ik kom er zo aan. Was eh… was “ Wat zal ik zeggen? Kan niet vertellen dat ik gewoon zo lang in de auto zat, of wel? Wel snel iets geloofwaardig zeggen. Kom op. Doe het! “… was gaan tanken, zag dat de tank zowat leeg was… En reed zomaar naar de Esch in plaats van naar Hofplein. Ben er zo.” “O… oké. Ik maak zo dan alvast lunch. Tenminste, als je dat wilt.” “Ja lekker. Kan wel een lunch gebruiken.” “Ok zie je zo.” “Ben er over vijf ofzo.”

Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Wrijvend in mijn ogen start ik de auto. Schiekade. Ik trap de koppeling in en schakel naar de eerste versnelling.

Er is geen parkeerplaats voor de deur.

Deze deur, maar welk nummer? Geen idee wat haar achternaam is… of die van Jort. Received Calls. Call back. “Hey… kan je open doen? Ik weet niet meer op welk nummer je woont. Keek net niet toen ik naar beneden liep. En gisteren was ik euh, nogal gefocust op euh… ja jou.” Een vrolijke lach klinkt. “Kom maar naar boven. Ik sta wel voor de deur, zodat je weet waar je naar binnen moet oké!”

“Ik dacht dat je gewoon weg was gegaan, maar dat leek me helemaal niks voor jou. Ja, ik snap wel dat we elkaar nog niet kennen, maar zo’n vibe heb je niet. Dat je dat zou doen.”

Ze ziet er eigenlijk echt heel leuk uit. Vanmorgen heb ik haar goed kunnen bekijken in natuurlijk licht. Vlasblond haar tot haar schouders. Hele heldere blauwe ogen, wat lichte lachrimpeltjes en donkere wenkbrauwen erboven. Een heel licht wipneusje. Een beetje uitstekende jukbeenderen, maar een smal ogend gezichtje met een bijpassende smalle kaak en klein kinnetje. Mooie roze lippen heeft Eva eigenlijk, of is dit lipgloss? “Laat me dat maar als compliment beschouwen.” “Ja, dat is het ook!” “Ik ga hangen. Want ik zie je.” Zij loopt naar binnen, zodra wij in elkaars zicht zijn.

Gesneden mango, peer, banaan en druiven in drie schaaltjes op de salontafel van geverfde fruitkistjes. Naast elk schaaltje is een bordje met twee beboterde getoaste sneetjes brood. Aan de verre kant van de bank staat een pak kwark. “Zo, dat ziet er wel heerlijk uit. Verwen jij iedereen zo?” Dat kwam er een beetje verkeerd uit. Ik kijk Eva aan, maar zij interpreteerde het kennelijk niet vervelend aangezien zij lacht. “Ik word vooral verwend hoor. Het is gewoon pure luck voor jou, dat jij nu bij mij bent.” Daar zit wel wat in. Als ik nu thuis was at ik niet meer dan een half zwarte banaan en misschien een of twee sneetjes goedkope supermarkt kaas. “Eet je altijd zo luxe thuis?” “Jort eet altijd zo luxe thuis. Hij heeft het gemaakt” zegt Eva, wanneer zij de kussen naast zich slaat als uitnodiging om daar te gaan zitten. Waar is hij eigenlijk? Hij zal vast wel mee eten, aangezien er drie schaaltjes op tafel te vinden zijn.

Harry Potter, Lord of the Rings, De Kronieken van Narnia, Magicians, The Kingkiller Chronicles, A Song of Ice and Fire… “Aardig wat fantasy.” “O dat is Jort’s treasure hoor. Hij is de boekenwurm.” Eerlijk gezegd verbaast mij dat niet echt. Eva lijkt mij niet iemand die veel leest. “Welk plankje is dan van jou?” “Als je twee plankjes hoger kijkt, dan zie je mijn fictie.” Kite Runner, Girl on the Train, 50 shades… “Ja, dat is wel een iets ander lijstje.”

“Heb jij geen blauwe plekjes?” vraagt Jort vanuit de gang naar binnen lopend. “Blauwe plekken? Hoezo?” “Nou die jongen had je toch zo geduwd in Bird en toen vielen jullie best hard tegen de bar.” “Ik heb nergens last van… Had gewoon geluk.” “Ja, gelukkig wel. Ik kan zo niet tegen bloed. Ging al bijna over mijn nek, toen ik het bloed op die jongens hoofd zag. O. Mijn. God. Maar jongen, kom lekker met ons eten. Eefje zei dat je weer vroeg weg moet. Beetje jammer.” Jort draagt een grof gehaakte lange zwarte trui met een erg brede hals. Zijn trapezius is goed zichtbaar, wanneer hij voorbij loopt. Net onder zijn nek, tussen zijn schouderbladen is een kleine tatoeage zichtbaar. “Zo… we hebben zo te zien een echte Harry Potter fan. Een tattoo van de Relieken van de Dood, of moet ik Deathly Hallows zeggen?” “Schijnbaar ben ik niet de enige Rowling fan. Stupefy” Alsof ik met een toverwand op Jort richt zeg ik vlug: “Expelliarmus” Jort beweegt zijn rechterarm dramatisch naar achteren en lacht erna.

“Stelletje nerds.” Zegt Eva op een denigrerende toon.

“Let maar niet op die Muggle. Waarom moet je op de zaterdag trainen?” Vraagt Jort met zijn open hand in een stopgebaar gericht naar Eva. “O het is eigenlijk een extra training. Wij gaan met een groepje bij een andere dojo trainen. Extra training om voor te bereiden op een toernooi, die over een paar weken is.” “Wat train jij dan?” “Kendo.” “Kendo? Als in samurai zwaardvechten met bamboe?” “Je kent het.” “Ja… ben een beetje een Star Wars-nerd, dus het is weleens via Google of Facebook voorbij gekomen.” “Dit had ik echt niet achter je gezocht.” “Don’t judge a book on its covers en zo. Ga zitten en eet, voordat je straks nog te laat komt.” “Maar eh. Heb jij interesse in kendo? We hebben binnenkort een proefles voor geïnteresseerden.” “Ja, daar zal ik wel over nadenken.” “Het is gratis en kost je alleen anderhalf uur. Wie weet vind jij het geweldig.” “Misschien.” “Voeg mij anders toe op Facebook, dan wordt jij vanzelf op de hoogte gehouden.”

Eva eet met een verveeld gezicht haar fruitschaaltje leeg. Is zij jaloers op Jort, omdat wij gesprekstof hebben? “Ik zag een aantal management boeken. Van wie zijn die?” “O. Die zij van mij.” Antwoordt Eva onverschillig. “Studie?” “Ja. Wanneer ik niet een leuke serveerster ben, dan ben ik derdejaars student bedrijfskunde aan de EUR.” Als zij alles in een keer heeft gehaald en hiervoor de VWO heeft gedaan, dan is zij nu twintig of eenentwintig. “Eerste studie?” “Nee. Ik had hiervoor twee jaar bedrijfseconomie gedaan, maar het lag me niet.”

Twee jaar een andere studie, dan is zij minstens drieëntwintig. Een dame mag je niet om haar leeftijd en al helemaal niet om haar gewicht vragen. Hoe kom ik dan haar leeftijd te weten? Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om over studies te praten, maar begon er zelf over. Waarom wil ik het toch altijd iedereen een beetje naar zijn of haar zin maken? Volgens mij is het fijner om deze vork nu in mijn oog te prikken en de oogbal eruit te lepelen. De vraag gaat echt komen wat ik gestudeerd heb. Of is er nog een manier om dat te omzeilen?

“Toe maar. En jij? Woon je hier alleen of heb jij ook andere dagbesteding, dan avonturen in fantasiewerelden beleven?“ “O. Ik studeer bouwkunde. Ja, ik wou een stoere engineer worden, toen ik mij vier, o nee vijf jaar geleden inschreef.” Antwoordt Jort spottend en maakt het aanhalingstekens gebaar bij het woordje stoere. “Maar gelukkig ben ik bijna klaar. Alleen mijn scriptie nog, waar ik nu zo super druk mee ben.”

Best lekker; vers gesneden fruit, getoast brood en kwark. “Jullie hebben echt een heel leuk huis als studenten. Ik woonde echt in een kut hokje. Woonde destijds met twee jongens in een niet al te schone woning. Niet dat de woning vies was, maar gewoon… omdat wij dat waren.” Klinkt schaapachtig uit mijn mond en ik richt mijn blik van mijn schaal naar naar Jort. “Werk jij er ook naast?” “Tuurlijk. Ik ben manhoer! Nee, nee geintje. Ik werk in de avonduren bij een callcenter. Klantenservice van Coolblue midden in de stad.” “Jij bent nu ons wel een beetje aan het ondervragen... Maar wat doe jij dan, wanneer je niet samurai krijger speelt?” Vraagt Eva ineens.

“O. Boring ass stuff joh. Ben global compensation manager. Samen met mijn team houden we de salarissen, bonussen en vergoedingen in de gaten binnen het bedrijf en doen wij voorstellen voor de budgetten voor salarisrondes en hoe wij vinden dat dit het beste verdeeld kan worden. Uiteindelijk wordt lokaal bepaald hoe ze de verdeling doen, maar de budgetten staan wel soort van vast. Lokaal wordt dan wel rekening gehouden met een marge, zodat aan het eind van de rit wel aan het budget wordt gehouden.” “Is dat waar je voor gestudeerd hebt? Compensation manager?” vraagt Eva met opgetrokken wenkbrauwen. “Nee, niet helemaal, soort van. Heb Personeelszaken en arbeid gestudeerd. Ooit in een ver verleden.” “In a galaxy far away” voegt Jort er aan toe. “Quoting Star Wars. Straks vind ik jou leuker dan haar.” Zeg ik wijzend met mijn kin naar Eva. “Je mag hem hebben hoor. Misschien houdt hij wel van pik.” Zegt Eva tegen Jort met haar hand voor haar mond alsof zij een pik vast heeft. “Hé!” zeg ik een beetje verontwaardigd. ”Ja, vannacht was natuurlijk allemaal gespeeld.” “Ik ben de bitchy one hier hoor. Niet ineens de rollen omdraaien, kutje.” Jort kruist zijn benen en recht zijn rug.

“Ik moet er zo echt vandoor. Moet mijn spullen inpakken en daarna nog wat mensen ophalen. Bedankt voor de heerlijke lunch. Kan ik wel aan wennen.” “Ik moet over een poosje ook aan het werk.” “Doe je iets na werk? Anders haal ik je op en doen we ergens een drankje. Tenminste, als je wilt natuurlijk.” “Ja, dat lijkt me wel leuk. Je weet hoe laat we klaar zijn” Antwoord Eva met een knipoog.

“Nou als ik met een vriendje thuiskom… of al thuis ben. Hoop ik maar, dat we niet in de woonkamer bezig zijn of de kamerdeur open hebben staan...” Zegt Jort met een beschuldigende blik. “Net als jullie. Stelletje konijntjes!”

Wat is dit eigenlijk? Gisteren ontmoet en diezelfde avond mee naar huis gegaan. Teruggekomen, nadat ik al de deur uit was. En eerlijk gezegd echt een leuke lunch achter de rug. Dit lijkt gespeeld, maar het voelt toch natuurlijk. Shit. Morgen heb ik ook met Isa afgesproken. Maar als ik Eva vanavond ophaal van werk, dan eindig ik hoogstwaarschijnlijk weer hier. Wat verwacht Eva eigenlijk? Wilt ze mij als vriend? Of wilt ze gewoon even een leuke tijd met mij. Misschien kom ik er wel vanavond achter. We zijn niet eens vierentwintig uur verder sinds we ons aan elkaar hebben voorgesteld.

“Let maar niet op die nicht hoor. Hij is gewoon jaloers.” Jaloers op wat? Op het feit dat jij vannacht niet alleen was, of omdat jij eindelijk niet alleen was? Of jaloers omdat ik het ben? “Waarom zou hij dan jaloers moeten zijn? ’t Is niet dat ik bi ben. No offense.” “O none taken hoor.”

3 WhatsApp.

“Beter bestel je blauwe pillen, opa.” “LOL”

“11:55 CS bij de bussen.”

Kut. Dat red ik nooit. Het is nu tien voor twaalf. “Ik rijd meteen door naar Den Haag” send.

“Ik moet er echt vandoor. Moet over vijf minuten op CS zijn, maar ik moet mijn spullen nog thuis halen. Ik… Ik zie jou vanavond.” Moet ik nou wel of geen afscheidskus geven? Weet niet wat voor boodschap dat geeft, maar vertrekken zonder voelt ook niet goed. Ik geef vlug een zoen aangezien ik naast haar zit. Het is wel een fijn zoentje. Voel me er lekker door.

“Doei, konijntje. Waar blijft mijn kus?” Jort lacht en gooit een luchtkus.

0 notes