#i love fenerbahçe

[babeluda]

Belgian Cats are going to the semifinals let's fucking gooo (against France though so that homecourt advantage the crowd gave them so far is probably done for)

Also excuse me while I fucking cry Emma Meesseman has been giving point guard Julie Allemand who got re-injured just before the tournament and had to pull out shout-outs on every. single. one. of her post game instagram posts and wrote her fucking nickname and jersey number on her shoes that she wears on the olympic court I can't even

[xdominiklivakovicx]

HE IS JUST SO 🥺🥺🥺🥺💙

[duygu-larr]

İşte bu yüzden. #Fenerbahçe canım takımım çok seviyorum çok.🙏💛💙

https://tele1.com.tr/fenerbahce-taraftarlarindan-istifa-slogani-795132/

FENERBAHÇE 💙💛💙💛

[shitsndgiggs]

Hi!!! Your Fics are so amazing I felt like I just needed to tell you that. I was also wondering if you would write for Barış Alper? If not I totally understand. If so could you write one where the reader goes to a game (possibly the derby fener vs gala) and she’s sitting with the fans and they get a little crazy and something happens to her and he finds out after the game and just is all panicked but comforts her and showers reader with love?

MATCHDAY MAYHEM - BARIŞ ALPER YILMAZ

In which you get hurt at one of his games

Barış Alper Yılmaz x fem! reader

︵‿୨♡୧‿︵‿︵‿୨♡୧‿︵‿︵‿୨♡୧‿︵‿

The roar of the crowd was deafening as I made my way to my seat, my heart pounding with anticipation.

The atmosphere at the Galatasaray vs. Fenerbahçe match was electric, the stadium alive with energy.

This was one of the biggest games of the year, and I was here to support Barış. But the sheer volume of people and the intensity of the fans around me made my social anxiety flare up.

I took a deep breath and found my seat among the Galatasaray supporters. They were already chanting and waving their flags, a sea of red and yellow.

I tried to focus on the positive, reminding myself that I was here for Barış, that he would be proud to know I was in the stands cheering him on.

As the game started, I found myself getting swept up in the excitement. The first half was intense, with both teams playing aggressively.

I cheered loudly with the rest of the fans. But as halftime approached, things took a turn.

Fenerbahçe scored a goal just before the whistle, and the Galatasaray fans around me erupted in frustration. The atmosphere grew tense and hostile, and I could feel my anxiety creeping back.

I tried to keep my composure, but the noise and the pushing from the crowd became overwhelming.

"Get up, we need to show them we're not giving up!" a man shouted, pulling me to my feet. I stumbled, trying to stay balanced, but the crowd was too much. I felt a sharp pain in my ankle as I was jostled and knocked to the ground.

I gasped, tears springing to my eyes as I tried to get up. The pain was excruciating, and I felt trapped in the mass of bodies. Panic set in, and I struggled to breathe.

"Hey, are you alright?" a concerned voice called out, but I couldn't respond. My vision blurred with tears, and the noise was too much.

Eventually, halftime arrived, and the crowd began to thin out slightly. I managed to hobble to a quieter area, clutching my ankle. A kind fan helped me to a seat and called for medical assistance.

"Just breathe, you're going to be okay," the fan said, patting my shoulder reassuringly. I nodded, trying to calm myself.

The medics arrived and quickly assessed my injury. "It's a sprain," one of them said. "We'll get you some ice and bandage it up."

As they worked, my thoughts turned to Barış. He had no idea what had happened. I wanted to text him, but I knew he was focused on the game. I didn't want to distract him.

The second half of the game passed in a blur. I tried to watch, but the pain and the anxiety made it hard to focus.

Finally, the final whistle blew, and I heard the cheers of the Galatasaray fans. They had won.

I saw the players celebrating on the field, Barış among them. My heart swelled with pride, but I also felt a pang of sadness.

I wanted to share this moment with him, to tell him how proud I was.

As the stadium began to empty, I stayed in my seat, unsure of how to get to Barış. Suddenly, my phone buzzed with a message.

Barış: Where are you? I'm coming to find you.

Relief washed over me as I texted back.

Me: I'm still in the stands. Sprained my ankle, but I'm okay.

A few minutes later, I saw Barış running towards me, his face a mixture of worry and relief. "What happened?" he asked, kneeling beside me and taking my hand.

"I got caught in the crowd during halftime," I explained, my voice shaky. "It's just a sprain."

He looked at me with such concern that it brought tears to my eyes.

"I'm so sorry I wasn't there," he said, his voice filled with guilt.

"It's not your fault," I reassured him, squeezing his hand. "You were amazing out there."

"You're what's important," he said firmly, helping me to my feet. "Let's get you home."

He wrapped his arm around me, supporting me as we made our way out of the stadium. Despite the pain, I felt a sense of calm wash over me with Barış by my side.

When we got home, Barış settled me on the couch, propping up my foot with pillows and wrapping me in a blanket. "Stay here, I'll get you some ice and tea," he said, kissing my forehead.

I watched him move around the kitchen, my heart swelling with love and gratitude.

Despite the pain and the anxiety, the day had ended in the best possible way – wrapped in the love and care of the person who meant everything to me.

As he handed me a steaming cup of tea, he sat beside me and took my hand again. "I'm so glad you're okay," he said softly, kissing my forehead.

"I am," I replied, smiling up at him. "Thanks to you."

[marcusrashforddefender]

United v. Leicester 30/10/2024

5-2. 5-2! I was mentally preparing myself for another haunting and terrifying performance this Hallow’s Eve, but Lordddddd am I thankful I was wrong.

With how fast Amorim’s move to United was announced, I couldn’t help but think we ought to give Ruud a longer chance (this was based on no knowledge of his managerial skills…I literally just love him as a player and as a person). Now, I feel this way even more, but I’m excited to see what Amorim has in store for us.

First off, Ruud lowk has sm aura. Like he walked onto that pitch, and I was like “that’s my fucking guy.” Let’s appreciate his swag for a sec.

Ok onto the game.

Casemiro masterclass. I did think that the criticism he faced for his abysmal performance against Liverpool was deserved to some extent, but we need to remember that this guy is one of the greatest midfielders of our time. And he proved that today. Quick on the ball, took his chances, and it paid off.

BRUNO IS BACK!!!!! This is the performance I’m the happiest about. Just needed to get back on track, hopefully he can keep this up.

Ugarte has improved more and more. We saw a glimpse of his potential during the Fenerbahçe game and even more today. I am so so excited to see him flourish under Amorim.

Good performance from Garnacho again! However, I think he needs to be benched for the next game, I don’t want him getting overworked. Ruud THANK YOUUUU for playing Amad. Made an impact and showed aggression the second he game on.

Our defense was a littleeee lackluster and could definitely be better. Will need to improve before Chelsea on Sunday.

Now…the one loose screw I noticed. I really hope Zirkzee scores a goal soon to gain more confidence, that is what seems to be lacking in his play. Just look at the difference in threat level between him and Rasmus. I’d like to see more from him, for sure. He was a little better when him and Rashford swapped positions, though.

In conclusion, I’m satisfied with today’s results and a little gutted that we won’t get another game with Ruud at the helm.

Nervous to face Chelsea on Sunday. I know we are capable of a win if every guy gets out there and works their ass off.

[batlleonafc]

I've seen on Twitter that gabby was given a shout-out during the uconn game, but I couldn't find the clip .. FYI, I wish she went to the uconn games cause what happened in fenerbahçe game last night her playing style is fast and aggressive. The teams play is so slow.... like ... I get a feeling that some players don't like her

love that Gabby got a shout out :) hope someone got a clip of it. Yeah Feners game wasn't the best but what a love about Euroleague is it keeps me entertained during OOP1 and it distracts all my classmates😂

[itsjustbasketball]

The City of Lost Souls

It turns out the universe was not joking but sending a warning message. You are going to need two Calathes jerseys. But there was only one on the court, and at the end of the day it was not enough to fill the big gap in the middle.

You win, you lose, all part of the game. But as a fan it was hard to watch the 4. Q unravel as PAO players snatched this one away, out of pure will, they wanted it more and it showed. You can be outcoached, outplayed, but you go down fighting… The fire in a couple on this particular night was no match for the intensity of this PAO team.

But if there was one moment that epitomized it all, it was Lessort stripping Sertaç for an easy 2 at the start of the 4th quarter. But there were more to come and it was brutal to watch.. Up until 51–50 it was anybody’s game and then it wasn’t. Fenerbahçe failed to take the lead when the rhythm of the game dictated and paid for it…

There is a reason I do not like certain teams no matter how well they play… I can not stand the off the ball acting, and the whining, and the flopping and the posing. Just play the game. Not the referees, or the fans, -or the media for that matter. Just play… Mr. Papapetrou could as well join Real Madrid on Sunday so I can cheer for Panathinaikos to my heart’s will… Contrary to what they make you believe how you win and lose matters at the end of the game.

As a basketball fan, I had a great time cheering for this team in the stands this season. Being in the stands is more than anything about a collective experience shared over the love of a game, a team, a club… And it is the ball bouncing around the court that makes it possible. You take your eye off the ball long enough, that collective experience starts fragmenting.

In the game that mattered the most, eerily echoing what was happening on the court, things were unraveling in the stands too. It had the feel of a football game really, with an almost fight between FB fans, ample swearing and an unhealthy fixation over the opponent coach masterfully stoked by the coach himself… Fenerbahçe fans already scattered with a puzzling disorganization over the arena, were further fragmented over their love, or lack thereof, of the game.

Of course we stayed for the next game, and we lost another one. In a game with painful echoes of our own, Olympiacos at least went down fighting.

And finally, shaking one of my trusted models to the core, the organization, starting from the arena gates to the court, was over the board mind bogglingly abysmal. German planning, which we even factored in our own, failed spectacularly and mysteriously. “It is Berlin” Dr. K, a German friend of my brother, said thoughtfully, the day after, when asked to help revise our model. Then added, “Berlin, a friend of mine once called, The city of lost souls..”

[leonsliga]

thinking of robert enke today ❤️ can't believe we lost him 14 years ago. I saw a docu earlier where he seemed so happy, joking around with manu in their last game together

My heart’s with Robert today too, as well as his family and loved ones.

I’m just going to issue a quick trigger warning for mentions of suicide here. The rest of this post will be below the cut, so if this is a topic that hits too close to home or is too personal in any way, feel free to scroll past it. There’s no shame in doing whatever you need to do to preserve your mental health ❤️

First and foremost, after a life under public scrutiny, I hope that Robert Enke has finally found peace. For as great of a footballer as he was, he was an even better human being; I can’t tell you how many stories I’ve read about him that all come to the same conclusion—that he was a man who treated his teammates, fans, friends, and family alike with the same compassion and care. He went through a great deal in both his personal and professional life, more than anyone should ever have to go through, but he always stayed kind. He always had time for the people around him.

I recently watched a video covering his time as a footballer, and the fan abuse he faced was unimaginable. One story in particular stuck with me: Robert suffered a 3-0 loss in his first match on loan at Fenerbahçe, and the fans threw lighters and bottles at him to “punish” him for it. After that, I couldn’t help but think about how much that sort of thing has happened (and continues to happen) at other clubs throughout the world. In our drive to win, we all too often forget that there’s a human being behind every footballer we boo or ridicule. Words and actions borne out of hate hurt them as much as they do us.

I think, in mourning the loss of a beautiful soul like Robert, it’s important to remind ourselves to always check in on the people around us. All too often, we’re fooled by seemingly happy faces. We take a smile as a sign that someone is doing well—that we don’t have to worry about them. Like you said, Robert always seemed so happy. But sometimes the people with the brightest smiles are fighting the bloodiest battles in their heads. Sometimes reaching out to them and simply asking about their day can make a big difference—can remind them you care.

For those who are currently struggling with depression and/or suicidal ideation, take it from someone who has in the past (and who’s had family members who have attempted suicide): it sounds cliche, but it really does get better. The best times in my life came after the times I was at my lowest and nearly ended my life. I know things feel hopeless right now, but you have people who love you and want to be there for you given the chance, each in their own way. Maybe it’s your family, your friends, your pets, or even people here on tumblr.

Depression has a way of isolating us; we often worry deeply that we’ve become “too much”—that the people around us can’t handle what we’re going through or wouldn’t want to, so we don’t bother. We burrow deeper into ourselves because we want to spare them the pain. I felt the same way. But the truth is, sparing them your suffering in the moment isn’t worth the cost of your life. And no matter how heavy a burden that pain may seem, the people who love you will bear it with you if it means they can save you.

On another note, I just want to say that it takes incredible strength to fight depression and suicidal thoughts, and I’m so proud of you. There’s so much courage in waking up every day and facing this messy world again. You are unbelievably brave, and I just want you to know that. And you’re not alone (I know, another cliche). You have a community here who loves and cares about you, I promise you that. We’re all fighting to survive this crazy world in one way or another, and you and your fight matter.

Let’s all take care of each other, ok? Oftentimes, just making ourselves available and giving the people around us a safe place to land is the best thing we can do for them. Let’s take today to remind ourselves to do that. You never know who needs your kindness the most.

I’m sending you all the biggest hug I can muster, today and always. I know that sometimes living is the hardest thing we can do, but hang in there. It’s worth it, I promise <3

[mchiti]

and idk if you saw this but i just want to talk about everything jsjdjdjd we are really happy about ziyech transfer. Our president Erden Timur (who doing these transfer things, Dursun Ozbek is the 1st president, boss (sorry for my poor eng idk how to explaing in english)) did really wanted to transfer Ziyech in February. But cant do it. But you know when he want someone, he really gave his maximum with everything.

With Icardi, (in June something) he said "i have a picture of Icardi smiling, i look up that picture every day. We will make everything to get him"

And again in June. He said "I was in a funeral one of my friend's family. Then my phone ringed. Chelsea said" okay" about Ziyech. I was in a funeral but i was smiling"

kfjdh this is sooo cool! It's so cool because I remember when Hakim was still at Twente, in the Netherlands (pre-Ajax) there was soooo much talking about his next transfer and I remember both gala and fenerbahçe were asking for him. In 2016 he moved to ajax but yes, turkish fans really wanted him.

Just to give you an idea I have this video saved and kfdjs I know these are fenerbahçe fans but they were there and took a picture with him like kfjdhs cause they really wanted him to go there, I think this was towards the end of the season in 2016 if I'm correct. But yeah Gala showed interest too.

Anyway it's so cool and I really I love they tried for so long and now he's there, he's gonna thrive there. I wonder if he's going to be on the bench at least on wednesday and he can make his debut. And what number is he going to get!!! Wanna know so bad.

I'm also very happy for icardi bc although some shit went down between him and inter he was our captain and I rate him so much as a player you know. He carried inter in years where we were so shit. I'm happy he's thriving there!! Thank you for sharing, I love getting to know all the deets ♡

[thebookoflcve]

                𝕋𝕙𝕖𝕪 𝕕𝕠𝕟'𝕥 𝕝𝕠𝕧𝕖 𝕪𝕠𝕦 '𝕥𝕚𝕝 𝕪𝕠𝕦 𝕕𝕖𝕒𝕕 𝕒𝕟𝕕 𝕥𝕙𝕖𝕟 𝕥𝕙𝕖𝕪                                 𝕔𝕒𝕝𝕝 𝕪𝕠𝕦  𝕡𝕣𝕠𝕗𝕠𝕦𝕟𝕕 : 𝕒 𝕞𝕦𝕤𝕚𝕔𝕒𝕝 𝕣𝕖𝕥𝕣𝕠𝕤𝕡𝕖𝕔𝕥𝕚𝕧𝕖

Soul Food II - Logic || Karma - Taylor Swift || Rainy Zurich - The Fray  || Future Me - Echosmith || I’m Ready - Jack’s Mannequin || The Other - Tonight Alive || Orville - Logic (ft. Like, Blu & Exile) || Le Voya9e- Kep1er || 92 Explorer - Post Malone

ℚ𝕦𝕚𝕔𝕜 𝔽𝕒𝕔𝕥𝕤

(—) ★ spotted!! AYAZ DEMIRCI on the cover of this week’s most recent tabloid! many say that the 31 year old looks like  SERKAY TÜTÜNCÜ, but i don’t really see it. while  the PLASTIC SURGEON is known for being COMPASSIONATE my inside sources say that they have a tendency to be PETULANT i swear, every time i think of them, i hear the song Soul Food II by Logic.

𝔽𝕦𝕟 𝔽𝕒𝕔𝕥𝕤

Despite living in Ankara for the better part of his childhood, Ayaz is a huge Fenerbahçe fan. This is something that he inherited from his mother who was raised in Istanbul. 

He doesn’t talk about his mother a lot because she left his father when his sister was two years old and he was ten. 

Ayaz got his first tattoo after losing a wager on the world cup and has gotten the bug. He has a full sleeve on his left arm and right leg. He has a few other tattoos scattered about. 

He has a vintage porsche that had been the pinnacle of his father’s all american dream. 

𝔽𝕦𝕝𝕝 𝔹𝕚𝕠𝕘𝕣𝕒𝕡𝕙𝕪: ( tw: death, miscarriage, abandonment, cleft lip mention) 

Born in Ankara, he saw the marred reality of poverty taking hold of lower income areas. The lack of health care pushed him farther down the path towards medicine. Ayaz made landfall in California at nineteen after completing one year at Sabancı University where he transferred to Stanford on a full scholarship.  Once he completed his degree, he was accepted into Johns Hopkins University Medical School.

During his third year of medical school, Ayaz’s father fell ill. Ayaz scrapped together what little money he had to bring his father and his little sister from Ankara for treatment. Sadly, his father died shortly after coming here and left an insurmountable pile of debt in his wake. Confined to the hefty weight of his grief when his father died and the bills that pilled up, Ayaz abandoned his dream in working in pediatrics surgery to pick a specialty that had a more lucrative payout: plastic surgery.    

Ayaz worked nonstop to become the best and took quickly to the craft. His life had become a mundane dance between working and taking care of his sister. He was suffocating in his own self appointed nightmare. That was until his wife came waltzing through the corridor with all of the colors that his gaze had been blind too for so long. She painted in the gaps of his armor and provided him with the last push to accept what his life was and would always be; so long as she was by his side.

It took far too much convincing of her mother, his colleague and the literal MVP in the hospital to sign off on their marriage. Ayaz couldn’t imagine his life without her and would bend heaven and earth to have her. Birth from that effort, they were married and lived happily (until it wasn’t happy).

In their whirlwind romance, the two lacked the tact to talk about the elephant in the room: children. Ayaz wanted nothing more than to be a father.  

Ayaz anxiously awaiting the blessing of being a father. When his wife became pregnant, the child was a miracle as a gift for all of his suffering. He’s been waiting for this day since he’d married his wife; the only catch was that his wife wasn’t so thrilled. He hoped she would be warm up to the idea but before that could happen they lost the baby. The loss and her relief had been the wedge that divided them.

Ayaz loves his wife so deeply he knew he couldn’t put her through the misery of baring a child that she didn’t want. He filed for a separation and drafted the papers but never signed them himself. He continues to allow his lawyer to send out copies of the document to see if she’ll sign first; selfishly he hopes she won’t.

Ayaz recently went on a trip with Doctors without Borders in cooperation with Operation Smile to provide some reconstructive surgeries to children born suffering cleft lip.

He has returned with a renewed sense of self and purpose. Ayaz no longer takes on clients who are seeking cosmetic changes but to help with restorative operations.

ℂ𝕠𝕟𝕟𝕖𝕔𝕥𝕚𝕠𝕟𝕤

Coming Soon!

[moonley18]

Abdurrahim Albayrak I Love You Hocam T-Shirt

Celebrate a moment of solidarity and defiance with the Abdurrahim Albayrak I Love You Hocam Shirt. Crafted from high-quality fabric, this shirt pays homage to a memorable moment in Turkish football history. When Fenerbahçe lost the 2011-2012 championship due to the July 3 conspiracy, Galatasaray manager Abdurrahim Albayrak showed his support by wearing an "I Love You Hocam" shirt, referring to the Fetullah Gülen community, whom they call "Hocaefendi." This act of solidarity resonated with fans and players alike, symbolizing unity in the face of adversity.

Whether you're a die-hard football fan or simply appreciate acts of courage and defiance, this shirt allows you to show your support with pride. Join the legacy of resilience and stand up for what you believe in with the I Love You Hocam Shirt.

[futbolpenceresi]

FUTBOLUN KATILLERI ve TUTARSIZLARI

Hercule Poirot KRİTERLERİ

https://www.goodreads.com/quotes/6982187-motives-for-murder-are-sometimes-very-trivial-madame-what-are

“Motives for murder are sometimes very trivial, Madame.” “What are the most usual motives, Monsieur Poirot?” “Most frequent—money. That is to say, gain in its various ramifications. Then there is revenge—and love, and fear, and pure hate, and beneficence—” “Monsieur Poirot!” “Oh, yes, Madame. I have known of—shall we say A?—being removed by B solely in order to benefit C. Political murders often come under the same heading. Someone is considered to be harmful to civilization and is removed on that account. Such people forget that life and death are the affair of the good God.”

― Agatha Christie, Death on the Nile

"Cinayet nedenleri bazen çok önemsizdir, Madam." "En yaygın nedenler nelerdir, Mösyö Poirot?" "En çok - para. Yani, çeşitli sonuçlarından kazanç elde etme. Sonra intikam var - ve sevgi ve korku ve saf nefret ve iyilikseverlik - "Mösyö Poirot!" "Ah, evet, Madam. Sırf C'ye fayda sağlamak için B tarafından görevden alındığımı -A mı diyelim?, biliyorum. Siyasi cinayetler genellikle aynı başlık altında toplanır. Birisi topluma zararlı olarak kabul edilir ve bu nedenle devreden çıkarılır. Böyle insanlar, yaşam ve ölümün iyi Tanrı'nın işi olduğunu unuturlar. https://www.yenicaggazetesi.com.tr/izmirli-hakem-cetesi-var-leyla-ceylandan-turk-futbolunu-kaosa-goturecek-iddialar-729272h.htm İzmir 10. Aile Mahkemesi'nde görülen FIFA kokartlı hakem İbrahim Hakan Ceylan ile 14 yıllık eşi Leyla Ceylan arasındaki boşanma davası ve sonrasındaki şok gelişmeler, yıllar önce İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nde patlak veren İSKİ skandalını hatırlattı.

"İKİ tane gazeteci arkadaşları var. Sürekli bunlarla beraber, kendi kafalarına göre menfaatlerine gire stedikleri haberleri bunlara yazdırıyor. Bu gazetecileri herkes tanıyor. Bu da biliniyor."

Fenerbahçe Başkanı Ali Koç, "Hakem camiasında 'İzmir gruplaşması' diye bir şey var. Alper Ulusoy, Hakan Ceylan, Serkan Tokat, Koray Gençerler'in dikkatli takip edilmesi gereken isimler olduğu söyleniyor" demişti.

Yayıncı kuruluşu da suçlayan Ali Koç, "İşin içinde yayıncı kuruluş da var. Her şeyin monitörü bunlarda olduğu için istediği hakemleri ilerletebiliyorlar, geri çekebiliyorlar. Hata yapan hakemlerin pozisyonlarını aklayıcı pozisyonlarla örtebiliyorlar" dedi. Leyla Ceylan, bu iddiaların da doğru olduğunu söyledi.

AHTAPOT MU KATİL KÖPEK BALIKLARI MI?

İddialardan birisi TFF 1. Lig’de oynayan bir kulüp ve ismi geçen kişilerden Gökhan Çıra arasındaki ticari bağdı. Diğeri ise kulüp başkanı İlhanlı’nın Bulgaristan’da bir sanal bahis sitesine hissedar olması. Hissedar olduğu iddia edilen bahis sitesinin adı Betsat.

Tesadüf bu ya karşıma Keçiören-Tuzlaspor maçına oynanmış bir bahis düştü. Rus bahis sitesinde bahisi yapan kişi 475 bin TL yatırmış, “Tuzlaspor kazanır” demiş. Bahis sitesinin oranı 1’e 10. Yani Tuzlaspor kazanırsa 1 lira yatırdığınız para karşılığında 10 lira kazanacaksınız. Maçı Tuzlaspor kazandığı için bahis oynayan da 4 milyon 750 bin TL kazanmış. Neden böyle yüksek bir oran verdiğine baktığımda ise meğer bahis oynayan kişi “Tuzlaspor kazanır” dememiş. Tuzlaspor “-1 handikap ile kazanır” ihtimaline oynamış. Yani “Tuzlaspor en az 2-0 kazanır” bahsine girmiş. Büyük iddia oynamış ve kazanmış. Büyük bir parayı riske etmiş. Bilet numarası “42356063266”, oynama saati 08.10/09.40. 

Acaba bu oynayan nereden oynamış diye baktım. IP adresinden oynanan yerin Bulgaristan Sofya olduğunu gördüm.

KATİL ADAYLARI

Olağan yürüyüşüm sırasında futboldaki İzmir Çetesi konusunu kafamda tartarken aklımdan geçen birkaç düşünce vardı:

Büyük paraların döndüğü endüstriyel futboldan ve aktörlerinden bağımsız çetelerin kendi başlarına hareket edemeyeceği.

Bu organizasyonların oluşma nedenl olarak arka planda yatan büyük maddi çıkarlar.

Bir yandan toplumu boğan, nefessiz bırakan, futbol yayın ihalesi de dahil kuponların olduğu her alana müdahil olan son derece merkezileşmiş bir sivil iktidar ayağı ve bu ayağı da sımsıkı bağlamış değişik iktidar network'lerinden oluşan bir iktidar konfigürasyonu.

Yine bu iktidar konfigürasyonunun toplumu afyonlayan futbol ve aktörlerini kontrol altına alma ve onların aracılığıyla toplumun çeşitli kesimlerine ulufe/rant dağıtarak oy tercihlerini etkileme, yönlendirme arzusu.

Ama her şeye rağmen bu iktidar mengenesinin kontrolünden, dikkatinden kaçan bağımsız adacıkların olma ihtimali.

İktidar konfigürasyonunun kontrolünde olan federasyon, yayın ihalesi, yayıncı kuruluş, yayıncı çalışanları, basındaki işbirlikçisi ve uzantılarından oluşan iç içe geçmiş çıkar ve güç ağının bu çeteleşmenin baş rol oyuncusu olduğu.

Yine de, deney akıldan büyüktür ilkesine göre, böyle bağımsız, başına buyruk çeteleşmelerin çokluğu ve ağırlığını, kanıtlarla gösterilirse, kabul etme.

Somut, nesnel bilgilere sahip olmadığım için deney (gözlem) kısmına hiç hakim değilim ve buzdağının ortalıkta görünen kısmına dayanarak çıkarımlar ve spekülasyonlar yapıyorum.

Ali Koç'un sözünü ettiği hakem çetesinin başına buyruk bağımsız bir oluşum olmadığını, yayıncı kuruluş ve basındaki uzantılarıyla işbirliği içinde olduğunu, maçları da yayıncı kuruluşun çıkarları doğrultusunda manipüle ettiklerini düşünüyorum.

Nedir yayıncı kuruluşun başat çıkarları. Para para para. Yayıncı kuruluş izleyicilerine yapılan satışlar da en büyük gelir kalemini oluşturuyor. İzleyicileri de futbolseverler oluşturuyor. Galatasaray ve Fenerbahçe klübünün taraftar sayısı toplam taraftar sayısının büyük bölümünü oluştururken bu iki klübün ezeli rekabeti de izlenme oranı en yüksek mücadele.

Kabaca çizdiğimiz bu tablo genel çerçeveyi oluşturuyor ama Galatasaray ve/veya Fenerbahçe'den birini daha çok kollamak için bir temel oluşturmuyor. Hakemlerin ve yayıncı kuruluşun ağırlıklı olarak Galatasaray veya Fenerbahçe'i tercih etmesi, kollaması için bir neden yok. Hangisinin şampiyon olduğu onların çıkarları açısından belirleyici değil.

Belirleyici olan iki klüp arasındaki rekabetin sezon sonuna kadar sürmesi. İkisinden birinin geride kalıp diğerinin öne çıkması ve arayı açması çıkarlara aykırı. Bu durumun oluşmaması için hakem çetesiyle birlikte maçları manipüle etmeleri akla yakın.

Maçları manipüle etmenin şeklini ve içeriğini belirleyen de bu iki takımın form ve puan durumları, maçları kazanma kabiliyetleri. Genel ilke güçsüz olanın ve puan kaybetmeye daha yakın olanın daha çok kollanması, güçlü olan ve daha rahat puan kazanıp arayı açma gücü olanın daha çok engellenmesi.

Tabii, Fatih Terim'in gönderildiği, Beşiktaş, Başakşehir ve Trabzon'un şampiyon olduğu sezonlarda olduğu gibi ana aktör olan sivil siyasetin ve spor dünyasındaki uzantılarının isteklerinin öncelikli hale geldiği fragmanlar da izleyebiliyoruz.

BÜYÜK KLÜPLERİN HAREKET ALANI

Büyük klüplerin futbol dünyasını kendi çıkarlarına göre yönlendirmesinin iki kanalı olduğunu düşünüyorum. Birincisi ahtapot metaforunu kullandığım baş aktör siyasi iktidar ve siyasetçiler. Bu açıdan bakıldığında Ali Koç nedeniyle Fenerbahçe daha dezevantajlı duruyor. Tabii arka planı yine de bilmiyoruz.

İkinci kanal ise hakemlere uzanan ilişki ve çıkar ağlarını kullanarak bazı hakemleri kendi çıkarları doğrultusunda yönlendirdikleri nispeten siyasetten bağımsız mekanizmalar. Yine bilgimiz olmadığı için sadece tahmin ediyoruz.

Bu ikinci kanal konusunda da Fenerbahçe'nin, Ali Koç'un deneyimsizliği ve saygın, rafine bir büyük burjuva olarak bu tür kirli ilişkilere girme isteksizliği nedeniyle yine daha dezevantajlı olduğunu çıkarsayabiliriz.

Aziz Yıldırım da ilk başkanlık dönemlerinde bu konularda tecrübesizdi ama zamanla futbol dünyasının kirli ortamını ve mekanizmalarını öğrendi ve "daha" "kaba" bir burjuva, nato müteahhidi olarak çevreye uyum sağladı, adapte oldu ve oyunu kurallarına göre oynamaya başladı.

Ali Koç ise çok büyük ve girift iktidar, çıkar ilişkilerinin oluşturduğu betonlaşmış büyük bağlamın değiştirme imkanını neredeyse imkansız kıldığı ve hareket alanını büyük ölçüde sınırladığı bir florada yeldeğirmenlerine karşı savaşan donkişot gibi adeta bir Shakespear trajedisinin içinde çırpınıyor.

Ali Koç'un gerçekçi olarak oynayabileceği, etkileyebileceği tek değişken var ama onu da ne kadar, nereye kadar kullanabilir bilemiyoruz.

BİR AYI OYNATICISI : ERK

Ali Koç, futbol konusunda deneyimsiz ve cahil olduğu için bu sene haricinde ki bu seneki başarısı da büyük ölçüde Galatasaray'ı taklit ve takip etmesine bağlı gibi görünüyor, başarısız bir başkanlık dönemi geçirdi. Leyla Ceylan'ın açıklamalarını bu başarısızlığa paravan yapma konusunda acemi bir performans sergiliyor.

Yanlış anlaşılmasın, bu açıklamalar son derece önemli ve ciddi bir şekilde üstüne gidilmesi gerekiyor. Tabii her zamanki klişe yine doğru, yapılması gereken ile mevcut iktidar ağları ve konfigürasyonu, iç içe geçmiş çıkar ilişkileri nedeniyle yapılan yine uyumlu olmayacak.

Ama Ali Koç'un başarısız bir başkanlık yaptığı ve Fenerbahçe'yi kötü yönettiği de futbol dünyasındaki kirlilikten az çok bağımsız bir şekilde ayrı bir gerçek.

Ali Koç iri tümevarımlar yaparak bütün başarısızlığını bu kirli ilişkilere bağlayarak zeytinyağı gibi üste çıkmaya çalışıyor. Bütün lehte hatalar bir takım adına mı yapılır tümevarımı bunlardan biri. Rize'de hep bir takım lehine hatalar yapılıyor tümevarımı bir diğeri.

Rize'de ve birçok maçta Galatasaray lehine hatalar yapıldığı gibi aleyhine hatalar da yapılıyor. Ali Koç'un bir yandan demokratik bir yandan da tehlikeli bulduğum "bunlara nefes aldırmayın, her yerde üstlerine gidin" söylemine paralel olarak Fenerbahçe trolleri de kirli futbol dünyasındaki kaosa benzin döküyor. Sosyal medyadan izliyorum ve insanı futboldan soğutacak ölçüde kötülük içeriyor. Ve bu kötülük fırtınasının Fenerbahçe klübünden, yönetiminden bağımsız olamayacağını düşünüyorum, Ali Koç’un son “nefes aldırmayın” açıklamaları da bu tezi destekliyor ve nefes aldırmama operasyonunun başlangıcının daha gerilere gittiğini düşündürüyor.

Ali Koç'un yeni ortaya çıkan fakat daha eskiye dayandığı anlaşılan "nefes aldırmayın" stratejisi ve bunun uygulamalarından biri olan sosyal medya trol organizasyonu da büyük kapitalist şirketlerin, kendileri işçi haklarını koruyan, yasalara saygılı, çevreyi kirletmeyen temiz şirketler görünümüne sahipken, üretimlerini, çocuk işçi çalıştırmaktan çevre katliamlarına her türlü fenalığı içeren faaliyetlerde bulunan taşeron şirketlere devretmesine benziyor. Ana şirket son derece temiz, topluma ve çevreye saygılı, duyarlı ama aslında asıl işi yapan taşeronlar her türlü pisliğe batmış durumda. Böylece rafine büyük burjuva imajına toz konmamış oluyor.

Ali Koç'un hep Galatasaray kollanıyor tümevarımını yanlışlayacak örneklerden biri geçen sene mesela. Gerçi Ali Koç geçen sene de Galatasaray'ın daha çok kollandığını söyleyecektir ama ben de Fenerbahçe daha çok kollandı görüşündeyim. Kimin doğru söylediğine kim karar verecek. Ben küçük, Ali Koç büyük burjuva olduğu için onun söylediği mi doğru kabul edilecek.

Bu sonuca varırken Ali Koç'un da benim de algıda seçiciik yaptığım öne sürülebilir. İkimiz de olabildiğince objektif olsak bile insani zaaflarımız nedeniyle kendi tarafımıza yontabiliriz. Ama benim kendi tarafıma yontmak için bir tane sebebim varken Ali Koç'un iki tane sebebi var. Ali Koç Fenerbahçe taraftarı olması dışında başarısız bir başkanlık dönemi geçirmiş olan klüp başkanı da aynı zamanda. Zaaflar yüzünden kendi tarafına yontma dışında başarısızlığını örtmek için manipülasyon da yapabilir. Yani Ali Koç, iri tümevarımlar yaparken içerde başarısız olan politikacıların kullandığı tipik dış güçler masalına başvurmaktadır. Ayrıca Galatasaray klübünün kim daha çok kollanmış konusunu açığa kavuşturmak için sezonun dökümünü yapalım çağrısını da duymazlıktan geldi Ali Koç.

Ayrıca geçen sene Fenerbahçe'nin daha çok kollanması benim tezlerimden birine de uyuyor. Geçen sene Fenerbahçe daha kötüydü, bu durumda, benim maksimum yayın geliri hipotezine göre de rekabeti son ana kadar sürdürmek için Fenerbahçe'nin daha çok kollanması akla uygundur.

Ben bu tür kaotik maçların futboldaki ana hakim güçlerin büyük klüpleri bir ayı gibi oynatmak için kullandığı yöntemlerden biri olduğunu düşünüyorum. Tabii bu bir hipotez. Bir başka hipotez de maçı yöneten hakemin büyük takım aleyhine bariz bir hata yapması sonrasında uğrayacağı baskılardan korktuğu için bunu telafi edecek bariz lehte hata(lar) yapması. Bir başka hipotez de az çok büyük klüp etkisinde/kontrolünde olan hakemin hem lehte hem de aleyhte hatalar yaparak durumu karmaşıklaştırması ve her aktöre söyleyecek, eleştirecek kozlar, yemler vermesi. Bir başka hipotez de, büyük takım lehine sonucu büyük ölçüde etkilemeyecek hatalar yaptıktan sonra sonucu etkileyecek aleyhte bir hata yapması ya da bunun tersi veya simetriği.

İlk tezime gelirsem. hakim güçler büyük takımları kontrol altında tutmak için hem aleyhte hem de lehte hatalar yaptırarak onları diğer büyük klüplerin baskısına maruz bırakmakta ve kendilerine mahkumiyeti pekiştirmektedir. Ayrıca rakip klüplere de istediklerimi yapmazsanız rakibinizi kollar, sizi kösteklerim mesajları vermeyi sağlamaktadır bu hatalar.

Bu teze göre lehte ve aleyhte yapılan hatalar takımların gücünü, maçların sonucunu bulandırarak bilgi kirliliği yaratmakta, rakip takımların yöneticilerinin, algıda seçicilik nedeniyle sadece rakibi lehine yapılan hataları görmelerine, rakiplerinin kollandığına hükmetmelerine ve kendi takımlarının güçlerini abartmalarına yol açmaktadır.

Bu tez ve işleyişine göre algıda seçicilik nedeniyle hep ve daha çok rakiplerinin kollandığını düşünen takım yöneticileri de düzenin avantajlarından yararlanmak ve başarılı olmak için sisteme, aktörlerine ve kurallarına boyun eğip onların istediklerini yapmak zorunda kalmaktadırlar.

Ya da Ali Koç'un şu anda yaptığı gibi isyan bayrağı açıp, başarısızlıklarını da topyekün "dış güçlere" yani bu düzene ve rakiplerinin kollanmasına bağlayarak taraftar baskısından kurtulma yolunu seçmektedir.

FENERBAHÇE'YE OPERASYON ve TUTARSIZLAR

Fenerbahçe Trabzonspor maçında yapılan hatalar yukarda bahsettiğimiz hipotezlerden birine uygundur. Fenerbahçe lehine, sonucu büyük ölçüde değiştirmeyecek hatalar yapıldıktan sonra oynanan maça az etkisi olsa da bir sonraki maça önemli etkisi olabilecek ölçüde aleyhte bir hatanın yapılması.

Trabzonspor Fenerbahçe'yi bileğinin hakkıyla ve Abdullah Avcı'nın sakin, temkinli ve haddini bilen taktiğiyle yendi. Orta saha ve hücumda ciddi pres yapan, orta sahadan derinlemesine ara paslarla çok sayıda forvetini gol pozisyonuna sokan Fenerbahçe ancak defansında ve orta sahasında durdurulabilirdi. Öyle de oldu.

Volkan Demirel henüz nispeten toy bir teknik direktör olduğu için bunu akıl edemedi. Hoş görülebilir. Ama İlhan Palut gibi deneyimli bir hocanın akıl edememesi akıl alır gibi değil ki Palut Galatasaray maçında dersini aldığını da gösterdi. Hepsinden daha deneyimli olan ve görece olarak daha güçlü bir takımı olan ve sakatlıklar nedeniyle eksik olan Fenerbahçe'ye karşı oynayan, oynatan Abdullah Avcı ise başarılı oldu.

Hakemlerin son derece kurnaz olduğu, kendilerini riske atmadan çaldıkları ve çalmadıkları sinsi düdüklerle maçları manipüle ettiklerini birçok yorumcu, eski futbolcu ve hakem dillendirmiştir. Ama bir yandan da futbol dünyasının iplerini ellerinde tutan aktörler, bir klübe ve yöneticilerine göze batacak şekilde mesaj vermek istediklerinde maçlarda kör gözüm parmağına denecek ölçüde bariz hatalar da yapılabilmektedir.

Son Fenerbahçe Trabzonspor maçında yapılan hataların yine hassas dengelere dayanarak bilinçli olarak yapıldığını düşünüyorum. Önemli pozisyonlar üstünden tek tek inceleyelim:

POZİSYON 1

Maç 1-0 iken Onuachu'nun İsmail'e yaptığı hareket faulle cezalandırıldı ve gol iptal edildi. Bu pozisyonda Onuachu İsmail'i formasından çekip bıraktı ve dengesi bozulan İsmail yere düştü. Çok sert çekme olmasa da bu pozisyon bence fauldü ve karar doğruydu.

POZİSYON 2

Banayi'nin Symanzski'nin kesmek istediği topu önlemesi, top kornere çıkarken hareketi devam eden Banayi'nin Symanszki'nin ayağını süpürmesi ve yere düşürmesi.

Önce kendi düşüncem: Bence bu pozisyon penaltı değil. Banayi,önce topa müdahale ediyor ve güvenli bölgeye (korner) uzaklaştırıyor. Çarpıp yere düşürdüğü sırada Symanzski'nin topu alıp pozisyonu devam ettirme imkanı, zamanı yok. Pozisyon sonlanmış durumda. Ayrıca Symanzski ayağını çekip süpürmeden kurtulamayacak kadar pozisyonun içine gömülmüş, aynı şey Banayi için de geçerli. Birine hak olan ötekine de hak. Dolayısıyla pozisyon penaltı değil. Elbette bana göre.

Bu pozisyonla bağlantılı bir düşünce deneyi yapalım. Diyelimki bir köşe atışı veya taç atışı öncesindeyiz. Ceza sahası içinde rakip futbolcular birbirini kollar, kovalar, birbirinden kaçmaya çalışırken savunma oyuncusu rakip oyuncuya faul yaptı. Bu harekete çalınacak düdük ne olmalı?

Bence penaltı. İncelediğimiz pozisyonla çok benzer olsa da bu pozisyon farklı. İncelediğimiz pozisyonda aksiyon sonlanıyor ve tehlike, atak bitiyor, yani perde kapanıyor. Bu pozisyonda ise tam tersine atak ve olası potansiyel tehlike yeni başlıyor, yani yeni perde açılmak üzere. Faul yapılmasa, korner veya taç atışı belki de o anda yapılacak ve faul yapılan oyuncu tehlike yaratacaktı.

Gelelim hakem yorumcularının görüşlerine. Erman Toroğlu ne dedi kaçırdım, bilmiyorum. Fırat Aydınus penaltı olduğunu söyledi. Bünyamin Gezer ise penaltı değil dedi. Bünyamin Hoca için Fenerbahçe sempatizanı, Galatasaray düşmanı yorumları yapıldığını gördüm. Ama bence hoca son derece objektif ve ince ince analiz yapıyor. Zaman zaman farklı düşündüğüm oluyor ama çoğu zaman gayet güzel analiz yapıyor.

Diyelim ve hakemliğin ne kadar zorlu bir meslek olduğuna parmak basalım. Hem futbolcu kadar belki daha fazla koşacaksın, hem pür dikkat maçı izleyeceksin, hem seyirci ve klüplerin baskısı altında olacaksın, hem son derece kısa bir sürede karar vereceksin (neyse ki VAR mekanizması ile epey rahatladılar) hem de ciddi analitik becerilere sahip olacaksın. Bence çok zorlu bir uğraş.

POZİSYON 3

Yine bir Banayi-Symanzski pozisyonu. Symanzski ceza sahası içinde topa hakim olmaya çalışırken Banayi ile birlikte hemen hemen aynı anda ama saliseler önce topa müdahale ediyor. Symanzski dengesini kaybetmek üzereyken topa vuramıyor ya da küçük bir fiske vuruyor, bu arada ayakta sağlam bir şekilde gelen Banayi'nin ayağı da onun ayağına çarpıyor.

Bence penaltı değil. Ve bu pozisyon Galatasaray-Antalyaspor maçındaki Kazımcan-Jehezkel pozisyonunun neredeyse kopyası. Yalnız hücum ve savunma oyuncularının durumları yer değiştirmiş. O pozisyonda ayağını önce atan ve topa dokunan Kazımcan savunma oyuncusu. Ayağı ona takılıp düşen Jehezkel de hücum oyuncusu.

Bu pozisyonda ise ayağını saliseler önce de olsa önce uzatan ve topa çok zayıf bir şekilde dokunan Symanzski hücum oyuncusu, onun ayağına takılan Banayi de savunma oyuncusu. Tutarlılık açısından bu iki pozisyondaki kararların benzer olması gerekiyor.

Kazımcan'ın hareketine penaltı veriliyorsa Symanzski'nin hareketine de faul verilmesi lazım. Tam tersine Kazımcan'ın hareketine faul (penaltı) verilmiyorsa Symanzski'nin pozisyonuna da faul verilmemesi lazım. İşin ilginci iki maçın hakemi de, iki kararı veren de Zorbay Küçük.

Bünyamin Hoca bu iki pozisyona farklı kararlar verdi. Kazımcan'ınkine penaltı derken, Symanzski'ye yapılana da penaltı dedi ki, tutarlı olması için bu pozisyona Trabzon lehine faul demesi gerekiyordu.

Bildiğim kadarıyla Bünyamin Hoca dışındaki diğer hakem hocaları bu pozisyon için penaltı olmalı yargısında bulunmadı. Yani hakem hocaları hem kendileriyle hem de birbiriyle çelişebiliyor.

Bu tutarsız yorumlarda bulunan eski hakemlerin zamanının kalbur üstü hakemleri oldukları ve bu yorumları yapmadan önce pozisyonları defalarca farklı açılardan, yavaşlatarak ve masa başında izledikleri düşünüldüğünde maçta pozisyonu sadece bir kere gören ve sürekli koşan, yorulmuş, fiziksel ve psikolojik olarak hırpalanmış, seyirci baskısı altındaki hakemlerin tutarsız ve hatalı kararlar vermesi de son derece doğal geliyor bana.

POZİSYON 4

Crespo-Mehmet Can Aydın mücadelesinde Crespo için verilen penaltı kararı. Bünyamin Hoca bu pozisyonu da gayet güzel analiz etti ve Crespo'nun kendini attığını, penaltı kararının yanlış olduğunu söyledi ki aynı fikirdeyim. Erman Hoca ise penaltı dedi. Bu görüşde de haklılık payı var. Çünkü Mehmet Can, oyuncu geçtikten sonra ayağını uzatıp çekiyor. Büyük olasılıkla bir kendini yere atma olsa da penaltı kararı için yeterince gerekçe var.

POZİSYON 5

İsmail Yüksek'e ikinci sarı kartın ve dolayısıyla kırmızı kartın verildiği pozisyonu da Fırat Aydınus çok güzel analiz etti ve açıkladı. Ben de onunla aynı görüşteyim. Bu hareket kesinlikle sarı kartlık bir hareket değildi ve Fenerbahçe'ye operasyon çekiliyor kuşkusuna neden oldu. Erman Hoca ise yine tutarsız ve yüzeysel bir şekilde sarı kart dedi. Oysa geçen haftaki Abdülkerim'in pozisyonuna faul bile vermem demişti.

Zaten eksik olan Fenerbahçe'nin zorlu Adanademirspor deplasmanına son zamanların formda ve çalışkan oyuncusu İsmail Yüksek'den de mahrum çıkacak olmasına neden oldu bu sinsi hata. Zorbay Küçük'ün Jehezkel-Kazımcan pozisyonundaki ikircikli kararıyla ve Ahmet Çakar'ın Galatasaray kollanıyor demeçleriyle de uyuşan bir durum bu.

SİNSİ CİNAYET

Fenerbahçe, maç 3-0 olduktan sonra büyük olasılıkla maçı kesin olarak kaybetmişti. Bu aşamadan sonra Zorbay Küçük'ün Fenerbahçe'nin muvazzalı iki penaltısına göz yumması ve Symanzski için penaltı verilebilecek iki pozisyonu da doğru yorumlaması ve penaltı vermemesi iki amaca hizmet ediyordu.

Muvazzalı penaltılara göz yumması daha sonra vereceği ağır çift sarıdan kırmızı kart cinayetini sinsi bir şekilde kamufle etmeye yarıyordu. Symanzski penaltılarını vermemesi ise Fenerbahçe'nin Trabzon maçından puan çıkarmaması anlamına geliyordu. Böylece hem oynanan maçta hem de bir sonraki maçta Fenerbahçe'nin yüksek olasılıkla kayıp yaşaması sağlanmış oluyordu.

[benimpencerelerim]

FUTBOLUN KATİLLERİ ve TUTARSIZLARI

Hercule Poirot KRİTERLERİ

“Motives for murder are sometimes very trivial, Madame.” “What are the most usual motives, Monsieur Poirot?” “Most frequent—money. That is to say, gain in its various ramifications. Then there is revenge—and love, and fear, and pure hate, and beneficence—” “Monsieur Poirot!” “Oh, yes, Madame. I have known of—shall we say A?—being removed by B solely in order to benefit C. Political murders often come under the same heading. Someone is considered to be harmful to civilization and is removed on that account. Such people forget that life and death are the affair of the good God.”

― Agatha Christie, Death on the Nile

"Cinayet nedenleri bazen çok önemsizdir, Madam." "En yaygın nedenler nelerdir, Mösyö Poirot?" "En çok - para. Yani, çeşitli sonuçlarından kazanç elde etme. Sonra intikam var - ve sevgi ve korku ve saf nefret ve iyilikseverlik - "Mösyö Poirot!" "Ah, evet, Madam. Sırf C'ye fayda sağlamak için B tarafından görevden alındığımı -A mı diyelim?, biliyorum. Siyasi cinayetler genellikle aynı başlık altında toplanır. Birisi topluma zararlı olarak kabul edilir ve bu nedenle devreden çıkarılır. Böyle insanlar, yaşam ve ölümün iyi Tanrı'nın işi olduğunu unuturlar. https://www.yenicaggazetesi.com.tr/izmirli-hakem-cetesi-var-leyla-ceylandan-turk-futbolunu-kaosa-goturecek-iddialar-729272h.htm İzmir 10. Aile Mahkemesi'nde görülen FIFA kokartlı hakem İbrahim Hakan Ceylan ile 14 yıllık eşi Leyla Ceylan arasındaki boşanma davası ve sonrasındaki şok gelişmeler, yıllar önce İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nde patlak veren İSKİ skandalını hatırlattı.

"İKİ tane gazeteci arkadaşları var. Sürekli bunlarla beraber, kendi kafalarına göre menfaatlerine gire stedikleri haberleri bunlara yazdırıyor. Bu gazetecileri herkes tanıyor. Bu da biliniyor."

Fenerbahçe Başkanı Ali Koç, "Hakem camiasında 'İzmir gruplaşması' diye bir şey var. Alper Ulusoy, Hakan Ceylan, Serkan Tokat, Koray Gençerler'in dikkatli takip edilmesi gereken isimler olduğu söyleniyor" demişti.

Yayıncı kuruluşu da suçlayan Ali Koç, "İşin içinde yayıncı kuruluş da var. Her şeyin monitörü bunlarda olduğu için istediği hakemleri ilerletebiliyorlar, geri çekebiliyorlar. Hata yapan hakemlerin pozisyonlarını aklayıcı pozisyonlarla örtebiliyorlar" dedi. Leyla Ceylan, bu iddiaların da doğru olduğunu söyledi.

AHTAPOT MU KATİL KÖPEK BALIKLARI MI?

İddialardan birisi TFF 1. Lig’de oynayan bir kulüp ve ismi geçen kişilerden Gökhan Çıra arasındaki ticari bağdı. Diğeri ise kulüp başkanı İlhanlı’nın Bulgaristan’da bir sanal bahis sitesine hissedar olması. Hissedar olduğu iddia edilen bahis sitesinin adı Betsat.

Tesadüf bu ya karşıma Keçiören-Tuzlaspor maçına oynanmış bir bahis düştü. Rus bahis sitesinde bahisi yapan kişi 475 bin TL yatırmış, “Tuzlaspor kazanır” demiş. Bahis sitesinin oranı 1’e 10. Yani Tuzlaspor kazanırsa 1 lira yatırdığınız para karşılığında 10 lira kazanacaksınız. Maçı Tuzlaspor kazandığı için bahis oynayan da 4 milyon 750 bin TL kazanmış. Neden böyle yüksek bir oran verdiğine baktığımda ise meğer bahis oynayan kişi “Tuzlaspor kazanır” dememiş. Tuzlaspor “-1 handikap ile kazanır” ihtimaline oynamış. Yani “Tuzlaspor en az 2-0 kazanır” bahsine girmiş. Büyük iddia oynamış ve kazanmış. Büyük bir parayı riske etmiş. Bilet numarası “42356063266”, oynama saati 08.10/09.40. 

Acaba bu oynayan nereden oynamış diye baktım. IP adresinden oynanan yerin Bulgaristan Sofya olduğunu gördüm.

KATİL ADAYLARI

Olağan yürüyüşüm sırasında futboldaki İzmir Çetesi konusunu kafamda tartarken aklımdan geçen birkaç düşünce vardı:

Büyük paraların döndüğü endüstriyel futboldan ve aktörlerinden bağımsız çetelerin kendi başlarına hareket edemeyeceği.

Bu organizasyonların oluşma nedenl olarak arka planda yatan büyük maddi çıkarlar.

Bir yandan toplumu boğan, nefessiz bırakan, futbol yayın ihalesi de dahil kuponların olduğu her alana müdahil olan son derece merkezileşmiş bir sivil iktidar ayağı ve bu ayağı da sımsıkı bağlamış değişik iktidar network'lerinden oluşan bir iktidar konfigürasyonu.

Yine bu iktidar konfigürasyonunun toplumu afyonlayan futbol ve aktörlerini kontrol altına alma ve onların aracılığıyla toplumun çeşitli kesimlerine ulufe/rant dağıtarak oy tercihlerini etkileme, yönlendirme arzusu.

Ama her şeye rağmen bu iktidar mengenesinin kontrolünden, dikkatinden kaçan bağımsız adacıkların olma ihtimali.

İktidar konfigürasyonunun kontrolünde olan federasyon, yayın ihalesi, yayıncı kuruluş, yayıncı çalışanları, basındaki işbirlikçisi ve uzantılarından oluşan iç içe geçmiş çıkar ve güç ağının bu çeteleşmenin baş rol oyuncusu olduğu.

Yine de, deney akıldan büyüktür ilkesine göre, böyle bağımsız, başına buyruk çeteleşmelerin çokluğu ve ağırlığını, kanıtlarla gösterilirse, kabul etme.

Somut, nesnel bilgilere sahip olmadığım için deney (gözlem) kısmına hiç hakim değilim ve buzdağının ortalıkta görünen kısmına dayanarak çıkarımlar ve spekülasyonlar yapıyorum.

Ali Koç'un sözünü ettiği hakem çetesinin başına buyruk bağımsız bir oluşum olmadığını, yayıncı kuruluş ve basındaki uzantılarıyla işbirliği içinde olduğunu, maçları da yayıncı kuruluşun çıkarları doğrultusunda manipüle ettiklerini düşünüyorum.

Nedir yayıncı kuruluşun başat çıkarları. Para para para. Yayıncı kuruluş izleyicilerine yapılan satışlar da en büyük gelir kalemini oluşturuyor. İzleyicileri de futbolseverler oluşturuyor. Galatasaray ve Fenerbahçe klübünün taraftar sayısı toplam taraftar sayısının büyük bölümünü oluştururken bu iki klübün ezeli rekabeti de izlenme oranı en yüksek mücadele.

Kabaca çizdiğimiz bu tablo genel çerçeveyi oluşturuyor ama Galatasaray ve/veya Fenerbahçe'den birini daha çok kollamak için bir temel oluşturmuyor. Hakemlerin ve yayıncı kuruluşun ağırlıklı olarak Galatasaray veya Fenerbahçe'i tercih etmesi, kollaması için bir neden yok. Hangisinin şampiyon olduğu onların çıkarları açısından belirleyici değil.

Belirleyici olan iki klüp arasındaki rekabetin sezon sonuna kadar sürmesi. İkisinden birinin geride kalıp diğerinin öne çıkması ve arayı açması çıkarlara aykırı. Bu durumun oluşmaması için hakem çetesiyle birlikte maçları manipüle etmeleri akla yakın.

Maçları manipüle etmenin şeklini ve içeriğini belirleyen de bu iki takımın form ve puan durumları, maçları kazanma kabiliyetleri. Genel ilke güçsüz olanın ve puan kaybetmeye daha yakın olanın daha çok kollanması, güçlü olan ve daha rahat puan kazanıp arayı açma gücü olanın daha çok engellenmesi.

Tabii, Fatih Terim'in gönderildiği, Beşiktaş, Başakşehir ve Trabzon'un şampiyon olduğu sezonlarda olduğu gibi ana aktör olan sivil siyasetin ve spor dünyasındaki uzantılarının isteklerinin öncelikli hale geldiği fragmanlar da izleyebiliyoruz.

BÜYÜK KLÜPLERİN HAREKET ALANI

Büyük klüplerin futbol dünyasını kendi çıkarlarına göre yönlendirmesinin iki kanalı olduğunu düşünüyorum. Birincisi ahtapot metaforunu kullandığım baş aktör siyasi iktidar ve siyasetçiler. Bu açıdan bakıldığında Ali Koç nedeniyle Fenerbahçe daha dezevantajlı duruyor. Tabii arka planı yine de bilmiyoruz.

İkinci kanal ise hakemlere uzanan ilişki ve çıkar ağlarını kullanarak bazı hakemleri kendi çıkarları doğrultusunda yönlendirdikleri nispeten siyasetten bağımsız mekanizmalar. Yine bilgimiz olmadığı için sadece tahmin ediyoruz.

Bu ikinci kanal konusunda da Fenerbahçe'nin, Ali Koç'un deneyimsizliği ve saygın, rafine bir büyük burjuva olarak bu tür kirli ilişkilere girme isteksizliği nedeniyle yine daha dezevantajlı olduğunu çıkarsayabiliriz.

Aziz Yıldırım da ilk başkanlık dönemlerinde bu konularda tecrübesizdi ama zamanla futbol dünyasının kirli ortamını ve mekanizmalarını öğrendi ve "daha" "kaba" bir burjuva, nato müteahhidi olarak çevreye uyum sağladı, adapte oldu ve oyunu kurallarına göre oynamaya başladı.

Ali Koç ise çok büyük ve girift iktidar, çıkar ilişkilerinin oluşturduğu betonlaşmış büyük bağlamın değiştirme imkanını neredeyse imkansız kıldığı ve hareket alanını büyük ölçüde sınırladığı bir florada yeldeğirmenlerine karşı savaşan donkişot gibi adeta bir Shakespear trajedisinin içinde çırpınıyor.

Ali Koç'un gerçekçi olarak oynayabileceği, etkileyebileceği tek değişken var ama onu da ne kadar, nereye kadar kullanabilir bilemiyoruz.

BİR AYI OYNATICISI : ERK

Ali Koç, futbol konusunda deneyimsiz ve cahil olduğu için bu sene haricinde ki bu seneki başarısı da büyük ölçüde Galatasaray'ı taklit ve takip etmesine bağlı gibi görünüyor, başarısız bir başkanlık dönemi geçirdi. Leyla Ceylan'ın açıklamalarını bu başarısızlığa paravan yapma konusunda acemi bir performans sergiliyor.

Yanlış anlaşılmasın, bu açıklamalar son derece önemli ve ciddi bir şekilde üstüne gidilmesi gerekiyor. Tabii her zamanki klişe yine doğru, yapılması gereken ile mevcut iktidar ağları ve konfigürasyonu, iç içe geçmiş çıkar ilişkileri nedeniyle yapılan yine uyumlu olmayacak.

Ama Ali Koç'un başarısız bir başkanlık yaptığı ve Fenerbahçe'yi kötü yönettiği de futbol dünyasındaki kirlilikten az çok bağımsız bir şekilde ayrı bir gerçek.

Ali Koç iri tümevarımlar yaparak bütün başarısızlığını bu kirli ilişkilere bağlayarak zeytinyağı gibi üste çıkmaya çalışıyor. Bütün lehte hatalar bir takım adına mı yapılır tümevarımı bunlardan biri. Rize'de hep bir takım lehine hatalar yapılıyor tümevarımı bir diğeri.

Rize'de ve birçok maçta Galatasaray lehine hatalar yapıldığı gibi aleyhine hatalar da yapılıyor. Ali Koç'un bir yandan demokratik bir yandan da tehlikeli bulduğum "bunlara nefes aldırmayın, her yerde üstlerine gidin" söylemine paralel olarak Fenerbahçe trolleri de kirli futbol dünyasındaki kaosa benzin döküyor. Sosyal medyadan izliyorum ve insanı futboldan soğutacak ölçüde kötülük içeriyor. Ve bu kötülük fırtınasının Fenerbahçe klübünden, yönetiminden bağımsız olamayacağını düşünüyorum, Ali Koç’un son “nefes aldırmayın” açıklamaları da bu tezi destekliyor ve nefes aldırmama operasyonunun başlangıcının daha gerilere gittiğini düşündürüyor.

Ali Koç'un yeni ortaya çıkan fakat daha eskiye dayandığı anlaşılan "nefes aldırmayın" stratejisi ve bunun uygulamalarından biri olan sosyal medya trol organizasyonu da büyük kapitalist şirketlerin, kendileri işçi haklarını koruyan, yasalara saygılı, çevreyi kirletmeyen temiz şirketler görünümüne sahipken, üretimlerini, çocuk işçi çalıştırmaktan çevre katliamlarına her türlü fenalığı içeren faaliyetlerde bulunan taşeron şirketlere devretmesine benziyor. Ana şirket son derece temiz, topluma ve çevreye saygılı, duyarlı ama aslında asıl işi yapan taşeronlar her türlü pisliğe batmış durumda. Böylece rafine büyük burjuva imajına toz konmamış oluyor.

Ali Koç'un hep Galatasaray kollanıyor tümevarımını yanlışlayacak örneklerden biri geçen sene mesela. Gerçi Ali Koç geçen sene de Galatasaray'ın daha çok kollandığını söyleyecektir ama ben de Fenerbahçe daha çok kollandı görüşündeyim. Kimin doğru söylediğine kim karar verecek. Ben küçük, Ali Koç büyük burjuva olduğu için onun söylediği mi doğru kabul edilecek.

Bu sonuca varırken Ali Koç'un da benim de algıda seçiciik yaptığım öne sürülebilir. İkimiz de olabildiğince objektif olsak bile insani zaaflarımız nedeniyle kendi tarafımıza yontabiliriz. Ama benim kendi tarafıma yontmak için bir tane sebebim varken Ali Koç'un iki tane sebebi var. Ali Koç Fenerbahçe taraftarı olması dışında başarısız bir başkanlık dönemi geçirmiş olan klüp başkanı da aynı zamanda. Zaaflar yüzünden kendi tarafına yontma dışında başarısızlığını örtmek için manipülasyon da yapabilir. Yani Ali Koç, iri tümevarımlar yaparken içerde başarısız olan politikacıların kullandığı tipik dış güçler masalına başvurmaktadır. Ayrıca Galatasaray klübünün kim daha çok kollanmış konusunu açığa kavuşturmak için sezonun dökümünü yapalım çağrısını da duymazlıktan geldi Ali Koç.

Ayrıca geçen sene Fenerbahçe'nin daha çok kollanması benim tezlerimden birine de uyuyor. Geçen sene Fenerbahçe daha kötüydü, bu durumda, benim maksimum yayın geliri hipotezine göre de rekabeti son ana kadar sürdürmek için Fenerbahçe'nin daha çok kollanması akla uygundur.

Ben bu tür kaotik maçların futboldaki ana hakim güçlerin büyük klüpleri bir ayı gibi oynatmak için kullandığı yöntemlerden biri olduğunu düşünüyorum. Tabii bu bir hipotez. Bir başka hipotez de maçı yöneten hakemin büyük takım aleyhine bariz bir hata yapması sonrasında uğrayacağı baskılardan korktuğu için bunu telafi edecek bariz lehte hata(lar) yapması. Bir başka hipotez de az çok büyük klüp etkisinde/kontrolünde olan hakemin hem lehte hem de aleyhte hatalar yaparak durumu karmaşıklaştırması ve her aktöre söyleyecek, eleştirecek kozlar, yemler vermesi. Bir başka hipotez de, büyük takım lehine sonucu büyük ölçüde etkilemeyecek hatalar yaptıktan sonra sonucu etkileyecek aleyhte bir hata yapması ya da bunun tersi veya simetriği.

İlk tezime gelirsem. hakim güçler büyük takımları kontrol altında tutmak için hem aleyhte hem de lehte hatalar yaptırarak onları diğer büyük klüplerin baskısına maruz bırakmakta ve kendilerine mahkumiyeti pekiştirmektedir. Ayrıca rakip klüplere de istediklerimi yapmazsanız rakibinizi kollar, sizi kösteklerim mesajları vermeyi sağlamaktadır bu hatalar.

Bu teze göre lehte ve aleyhte yapılan hatalar takımların gücünü, maçların sonucunu bulandırarak bilgi kirliliği yaratmakta, rakip takımların yöneticilerinin, algıda seçicilik nedeniyle sadece rakibi lehine yapılan hataları görmelerine, rakiplerinin kollandığına hükmetmelerine ve kendi takımlarının güçlerini abartmalarına yol açmaktadır.

Bu tez ve işleyişine göre algıda seçicilik nedeniyle hep ve daha çok rakiplerinin kollandığını düşünen takım yöneticileri de düzenin avantajlarından yararlanmak ve başarılı olmak için sisteme, aktörlerine ve kurallarına boyun eğip onların istediklerini yapmak zorunda kalmaktadırlar.

Ya da Ali Koç'un şu anda yaptığı gibi isyan bayrağı açıp, başarısızlıklarını da topyekün "dış güçlere" yani bu düzene ve rakiplerinin kollanmasına bağlayarak taraftar baskısından kurtulma yolunu seçmektedir.

FENERBAHÇE'YE OPERASYON ve TUTARSIZLAR

Fenerbahçe Trabzonspor maçında yapılan hatalar yukarda bahsettiğimiz hipotezlerden birine uygundur. Fenerbahçe lehine, sonucu büyük ölçüde değiştirmeyecek hatalar yapıldıktan sonra oynanan maça az etkisi olsa da bir sonraki maça önemli etkisi olabilecek ölçüde aleyhte bir hatanın yapılması.

Trabzonspor Fenerbahçe'yi bileğinin hakkıyla ve Abdullah Avcı'nın sakin, temkinli ve haddini bilen taktiğiyle yendi. Orta saha ve hücumda ciddi pres yapan, orta sahadan derinlemesine ara paslarla çok sayıda forvetini gol pozisyonuna sokan Fenerbahçe ancak defansında ve orta sahasında durdurulabilirdi. Öyle de oldu.

Volkan Demirel henüz nispeten toy bir teknik direktör olduğu için bunu akıl edemedi. Hoş görülebilir. Ama İlhan Palut gibi deneyimli bir hocanın akıl edememesi akıl alır gibi değil ki Palut Galatasaray maçında dersini aldığını da gösterdi. Hepsinden daha deneyimli olan ve görece olarak daha güçlü bir takımı olan ve sakatlıklar nedeniyle eksik olan Fenerbahçe'ye karşı oynayan, oynatan Abdullah Avcı ise başarılı oldu.

Hakemlerin son derece kurnaz olduğu, kendilerini riske atmadan çaldıkları ve çalmadıkları sinsi düdüklerle maçları manipüle ettiklerini birçok yorumcu, eski futbolcu ve hakem dillendirmiştir. Ama bir yandan da futbol dünyasının iplerini ellerinde tutan aktörler, bir klübe ve yöneticilerine göze batacak şekilde mesaj vermek istediklerinde maçlarda kör gözüm parmağına denecek ölçüde bariz hatalar da yapılabilmektedir.

Son Fenerbahçe Trabzonspor maçında yapılan hataların yine hassas dengelere dayanarak bilinçli olarak yapıldığını düşünüyorum. Önemli pozisyonlar üstünden tek tek inceleyelim:

POZİSYON 1

Maç 1-0 iken Onuachu'nun İsmail'e yaptığı hareket faulle cezalandırıldı ve gol iptal edildi. Bu pozisyonda Onuachu İsmail'i formasından çekip bıraktı ve dengesi bozulan İsmail yere düştü. Çok sert çekme olmasa da bu pozisyon bence fauldü ve karar doğruydu.

POZİSYON 2

Banayi'nin Symanzski'nin kesmek istediği topu önlemesi, top kornere çıkarken hareketi devam eden Banayi'nin Symanszki'nin ayağını süpürmesi ve yere düşürmesi.

Önce kendi düşüncem: Bence bu pozisyon penaltı değil. Banayi,önce topa müdahale ediyor ve güvenli bölgeye (korner) uzaklaştırıyor. Çarpıp yere düşürdüğü sırada Symanzski'nin topu alıp pozisyonu devam ettirme imkanı, zamanı yok. Pozisyon sonlanmış durumda. Ayrıca Symanzski ayağını çekip süpürmeden kurtulamayacak kadar pozisyonun içine gömülmüş, aynı şey Banayi için de geçerli. Birine hak olan ötekine de hak. Dolayısıyla pozisyon penaltı değil. Elbette bana göre.

Bu pozisyonla bağlantılı bir düşünce deneyi yapalım. Diyelimki bir köşe atışı veya taç atışı öncesindeyiz. Ceza sahası içinde rakip futbolcular birbirini kollar, kovalar, birbirinden kaçmaya çalışırken savunma oyuncusu rakip oyuncuya faul yaptı. Bu harekete çalınacak düdük ne olmalı?

Bence penaltı. İncelediğimiz pozisyonla çok benzer olsa da bu pozisyon farklı. İncelediğimiz pozisyonda aksiyon sonlanıyor ve tehlike, atak bitiyor, yani perde kapanıyor. Bu pozisyonda ise tam tersine atak ve olası potansiyel tehlike yeni başlıyor, yani yeni perde açılmak üzere. Faul yapılmasa, korner veya taç atışı belki de o anda yapılacak ve faul yapılan oyuncu tehlike yaratacaktı.

Gelelim hakem yorumcularının görüşlerine. Erman Toroğlu ne dedi kaçırdım, bilmiyorum. Fırat Aydınus penaltı olduğunu söyledi. Bünyamin Gezer ise penaltı değil dedi. Bünyamin Hoca için Fenerbahçe sempatizanı, Galatasaray düşmanı yorumları yapıldığını gördüm. Ama bence hoca son derece objektif ve ince ince analiz yapıyor. Zaman zaman farklı düşündüğüm oluyor ama çoğu zaman gayet güzel analiz yapıyor.

Diyelim ve hakemliğin ne kadar zorlu bir meslek olduğuna parmak basalım. Hem futbolcu kadar belki daha fazla koşacaksın, hem pür dikkat maçı izleyeceksin, hem seyirci ve klüplerin baskısı altında olacaksın, hem son derece kısa bir sürede karar vereceksin (neyse ki VAR mekanizması ile epey rahatladılar) hem de ciddi analitik becerilere sahip olacaksın. Bence çok zorlu bir uğraş.

POZİSYON 3

Yine bir Banayi-Symanzski pozisyonu. Symanzski ceza sahası içinde topa hakim olmaya çalışırken Banayi ile birlikte hemen hemen aynı anda ama saliseler önce topa müdahale ediyor. Symanzski dengesini kaybetmek ��zereyken topa vuramıyor ya da küçük bir fiske vuruyor, bu arada ayakta sağlam bir şekilde gelen Banayi'nin ayağı da onun ayağına çarpıyor.

Bence penaltı değil. Ve bu pozisyon Galatasaray-Antalyaspor maçındaki Kazımcan-Jehezkel pozisyonunun neredeyse kopyası. Yalnız hücum ve savunma oyuncularının durumları yer değiştirmiş. O pozisyonda ayağını önce atan ve topa dokunan Kazımcan savunma oyuncusu. Ayağı ona takılıp düşen Jehezkel de hücum oyuncusu.

Bu pozisyonda ise ayağını saliseler önce de olsa önce uzatan ve topa çok zayıf bir şekilde dokunan Symanzski hücum oyuncusu, onun ayağına takılan Banayi de savunma oyuncusu. Tutarlılık açısından bu iki pozisyondaki kararların benzer olması gerekiyor.

Kazımcan'ın hareketine penaltı veriliyorsa Symanzski'nin hareketine de faul verilmesi lazım. Tam tersine Kazımcan'ın hareketine faul (penaltı) verilmiyorsa Symanzski'nin pozisyonuna da faul verilmemesi lazım. İşin ilginci iki maçın hakemi de, iki kararı veren de Zorbay Küçük.

Bünyamin Hoca bu iki pozisyona farklı kararlar verdi. Kazımcan'ınkine penaltı derken, Symanzski'ye yapılana da penaltı dedi ki, tutarlı olması için bu pozisyona Trabzon lehine faul demesi gerekiyordu.

Bildiğim kadarıyla Bünyamin Hoca dışındaki diğer hakem hocaları bu pozisyon için penaltı olmalı yargısında bulunmadı. Yani hakem hocaları hem kendileriyle hem de birbiriyle çelişebiliyor.

Bu tutarsız yorumlarda bulunan eski hakemlerin zamanının kalbur üstü hakemleri oldukları ve bu yorumları yapmadan önce pozisyonları defalarca farklı açılardan, yavaşlatarak ve masa başında izledikleri düşünüldüğünde maçta pozisyonu sadece bir kere gören ve sürekli koşan, yorulmuş, fiziksel ve psikolojik olarak hırpalanmış, seyirci baskısı altındaki hakemlerin tutarsız ve hatalı kararlar vermesi de son derece doğal geliyor bana.

POZİSYON 4

Crespo-Mehmet Can Aydın mücadelesinde Crespo için verilen penaltı kararı. Bünyamin Hoca bu pozisyonu da gayet güzel analiz etti ve Crespo'nun kendini attığını, penaltı kararının yanlış olduğunu söyledi ki aynı fikirdeyim. Erman Hoca ise penaltı dedi. Bu görüşde de haklılık payı var. Çünkü Mehmet Can, oyuncu geçtikten sonra ayağını uzatıp çekiyor. Büyük olasılıkla bir kendini yere atma olsa da penaltı kararı için yeterince gerekçe var.

POZİSYON 5

İsmail Yüksek'e ikinci sarı kartın ve dolayısıyla kırmızı kartın verildiği pozisyonu da Fırat Aydınus çok güzel analiz etti ve açıkladı. Ben de onunla aynı görüşteyim. Bu hareket kesinlikle sarı kartlık bir hareket değildi ve Fenerbahçe'ye operasyon çekiliyor kuşkusuna neden oldu. Erman Hoca ise yine tutarsız ve yüzeysel bir şekilde sarı kart dedi. Oysa geçen haftaki Abdülkerim'in pozisyonuna faul bile vermem demişti.

Zaten eksik olan Fenerbahçe'nin zorlu Adanademirspor deplasmanına son zamanların formda ve çalışkan oyuncusu İsmail Yüksek'den de mahrum çıkacak olmasına neden oldu bu sinsi hata. Zorbay Küçük'ün Jehezkel-Kazımcan pozisyonundaki ikircikli kararıyla ve Ahmet Çakar'ın Galatasaray kollanıyor demeçleriyle de uyuşan bir durum bu.

SİNSİ CİNAYET

Fenerbahçe, maç 3-0 olduktan sonra büyük olasılıkla maçı kesin olarak kaybetmişti. Bu aşamadan sonra Zorbay Küçük'ün Fenerbahçe'nin muvazzalı iki penaltısına göz yumması ve Symanzski için penaltı verilebilecek iki pozisyonu da doğru yorumlaması ve penaltı vermemesi iki amaca hizmet ediyordu.

Muvazzalı penaltılara göz yumması daha sonra vereceği ağır çift sarıdan kırmızı kart cinayetini sinsi bir şekilde kamufle etmeye yarıyordu. Symanzski penaltılarını vermemesi ise Fenerbahçe'nin Trabzon maçından puan çıkarmaması anlamına geliyordu. Böylece hem oynanan maçta hem de bir sonraki maçta Fenerbahçe'nin yüksek olasılıkla kayıp yaşaması sağlanmış oluyordu.

[hasanbiryldz]

Bağırın Ulannnn..!!

En Büyükkkkk

FENERBAHÇE Diye..!!

[sisifoss]

şimdilik hayal

[matshoemels]

my aesthetic.