#hrabal

[roughridingrednecks]

Hrabal

[telavivdelhi2]

Hrabal nem etetett galambokat | Új Szó | A szlovákiai magyar napilap és hírportál

Lélekben tehát készült rá.

Már otthon, a libeňi lakás erkélyén állva is ezt tervezgette. Mesélte egyszer mellettem ülve a kocsiban, hogy az utolsó pillanatban gondolta meg magát, amikor rájött, hogy az erkélye pontosan a ház főbejárata felett van, és ha rázuhanna valakire, az ő életét is kioltaná. Ezt a lehetőséget tehát elvetette. Aztán kitalálta, hogy könyveket rak stószba a szobaablak elé, és arról fog elrugaszkodni. Be is hordott egy csomó könyvet, de amikor nagy nehezen felmászott rájuk, lezuhant, hanyatt esett, beütötte a szemét, és monoklija lett. Onnantól fogva már nem volt számomra humoros az egész. Egyértelművé vált, hogy csak idő kérdése, mikor fogja újra elszánni magát. A főorvos úr azt is nyilatkozta az egyik lapnak, hogy Hrabal úr kihajította az ablakon a tévékészüléket, hogy lássa, hogyan zuhan, hogyan puffan. Totális hülyeség! A készülék ugyanis túl nagy és nehéz is volt ahhoz, hogy elbírja és odacipelje az ablakhoz. A kórházban sajnos nem javítottak Hrabal úr állapotán. Nem tudták meggyógyítani, talpra állítani. Amikor a rehabilitációs nővér odalépett az ágyához, dühösen elzavarta őt. Minden maradt a régiben. Talán egy pszichológus segíthetett volna rajta. Erre viszont nem került sor.

Önnön döntésétől, bátorságától fosztotta meg a kórházban született legenda.

Ami még mindig él a köztudatban. Születésének 100. évfordulójára kiadtak egy emlékérmet. Mit ábrázol? Hrabal urat a galambokkal.

[beeroucek]

U zlatého tygra, Praha

[harrison-abbott]

Currently reading this. I really like his style of writing. It seems to have a spanning, jumbled quality: whereby there are loads of ideas and little snippets of stories in his paragraphs. But, it still reads well and works. I.e., it’s complex – but it seems to run smoothly, somehow, and is quick to get through. Great stuff.

[palkerekfy]

Hrabal szerint az írás gyógyír

Az írás védekezés az unalom ellen, de a melankólia ellen is gyógyír. Bohumil Hrabalnal tulajdonított idézet

[miastaslow]

Słowo o Hrabalu

Oprócz wracania do autorów, których już znamy, lubimy też sięgać po biografie pisarzy, co zazwyczaj pozwala spojrzeć na ich twórczość z innej perspektywy. Zgodnie z tym zamiarem, na lutowym spotkaniu sosnowieckiego Klubu z Kawą nad Książką dyskutowaliśmy o biografii Hrabal. Słodka apokalipsa Pawła Kaczorowskiego.

Książka spełniła nasze oczekiwania na wszystkich polach, będąc idealnym połączeniem znajomości tematu, przystępnego stylu oraz opowieści o epoce przez pryzmat losów głównego bohatera. Kaczorowski sporą część biografii poświęca próbie odtworzenia motywacji Hrabala oraz genezie jego twórczości, dzięki czemu dowiadujemy się nie tylko o tym, co się wydarzyło, ale możemy też zastanowić się, dlaczego do tego doszło. Tak było również w naszym przypadku: najdłużej dyskutowaliśmy o motywach, jakie kierowały decyzjami Hrabala, oraz o tym, jak sami postąpilibyśmy, będąc w jego sytuacji. Ponadto Hrabal. Słodka apokalipsa to kronika przemian, jakie doświadczyły Czechy w XX wieku, oglądanych z perspektywy jednego z najwybitniejszych pisarzy ubiegłego stulecia. Z tych to właśnie powodów zdecydowanie warto zapoznać się ze Słodą apokalipsą, a przy okazji warto też sięgnąć po mniej znane utwory Hrabala.

[nobeerreviews]

Lost in my dreams, I somehow cross at the traffic signals, bumping into street lamps or people, yet moving onward, exuding fumes of beer and grime, yet smiling, because my briefcase is full of books and that very night I expect them to tell me things about myself I don't know.

-- Bohumil Hrabal

(Cluj, Romania)

[lillyli-74]

Photography by Mistglide

I can be by myself because I'm never lonely; I'm simply alone, living in my heavily populated solitude, a harum-scarum of infinity and eternity, and Infinity and Eternity seem to take a liking to the likes of me.

~Bohumil Hrabal

[phantomladyoverparis]

Prag, März 92 (1992), dir. Angela Schanelec

[roughridingrednecks]

Hrabal

[znam-jednu-malou-zahradu]

Z nějakého důvodu si myslím, že tumblr by opravdu miloval Miloše Hrmu z Ostře sledovaných vlaků

[studujucestinu]

V roce 1997 zemřel Bohumil Hrabal pádem z okna nemocnice, kde měl ve zvyku krmit ptáky. Vyšetřování se uzavřelo jako tragická nehoda, ale dodnes se spekuluje o sebevraždě. Já chci víc, proč nejsou žádné Opravdové zločiny o tom, co se mohlo a nemohlo stát?

[palkerekfy]

Hrabal a történelem összeesküvéséről

Bohumil Hrabal Szókratész és Krisztus egyetlen sort sem írt le, s látják, a mai napig megmaradt a tanításuk, ezzel szemben mások minél több könyvet adnak ki, annál ismeretlenebbek, ez, kérem, a történelem összeesküvése. Bohumil Hrabalnak tulajdonított idézet A kép forrása: Kertész Dániel, CC BY-SA 2.5 , via Wikimedia Commonshttps://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bohumil_Hrabal.jpg

[miastaslow]

Luty z Hrabalem w sosnowieckim klubie

Książka: Hrabal: słodka apokalipsa

Autor: Aleksander Kaczorowski

Data spotkania: 25.02.2024

Miejsce spotkania: Herbaciarnia Marzenie, ul. Grochowa 1

Godzina spotkania: 17:30

Osoba kontaktowa: Tomek miastaslow@gmail.com

Lutowe spotkanie sosnowieckiego klubu z kawą nad książką poświęcimy rozmowie o biografii Bohumila Hrabala autorstwa Aleksandra Kaczorowskiego.

Bohumil Hrabal. Wybitny czeski prozaik, zapatrzony w naturszczyków mistrz słowa, który potrafił wznieść nieliterackość mowy potocznej na wyżyny uniwersalnej opowieści o człowieku i świecie. Pisarz, który wyszedł z drugiego obiegu, na przemian hołubiony i nękany przez komunistyczną władzę. Scenarzysta Jiřiego Menzla, uwielbiany przez Kunderę i Havla. Bywalec knajp i nieśmiały kobieciarz. Prześmiewca i melancholik. Niestrudzony podróżnik i miłośnik przyrody. Samotnik, pogrążony w depresji po śmierci żony, który ginie tajemniczą, tragiczną śmiercią.

Zapraszamy do lektury i oczywiście do wspólnej rozmowy o książce!

[soltantonoemi]

Quello che volevo era sporcarmi con l’ambiente, con la gente comune, e trovarmi a vivere, ogni tanto, l’esperienza sconvolgente di scorgere la perla sul fondo dell’essere umano.

- La perlina sul fondo, Bohumil Hrabal

[extractofword]

When I read, I don't really read; I pop a beautiful sentence into my mouth and suck it like a fruit drop, or I sip it like a liqueur until the thought dissolves in me like alcohol, infusing brain and heart and coursing on through the veins to the root of each blood vessel.

Too Loud a Solitude by Bohumil Hrabal, 1976, translated by Michael Henry Heim