#hesaplaşma

[tutkuyok]

Hesaplaşmadan bitmez

Birisinden ayrıldığında aklında sürekli onu döndürüyorsan, olan biteni sorguluyorsan, hesaplaşmadan bitmez.Geçmişte yaşadıklarını tek tek düşünüyor, yıllar geçse de yaşananlar olmadık bir anda aklına geliyorsa ve haksızlığa uğradığını ta derinden hissediyorsan inan ki hesaplaşmadan bitmez.Seni aldattıysa ki bu aldatmanın sadece karşı cinsle değil, verdiği sözlerde, söylediği yalanlarla, sensiz…

[sessizlikguncesi]

Kendimden kaçabilirim sandım. Çok uyudum, çok içtim. Herkesle muhabbete düştüm. Onlar hakkında konuşursak dedim, belki kafamdaki o sesler susar. Bak ben kötü bir kadın değilim. Ben, biri hafiften ısınsa 'eyvah yanacak' deyip elinde suyla koşanım. Ne ettimse kendime ettim.

Adımı bile unutacak kadar sarhoş olduğum geceler oldu da ben düştüğüm çukurları unutamadım. Suçu başkalarına atamadım. İşin içinden sıyrılmak üçkağıtçılığına soyunmadım. Çok yanlış işler yaptım. Ben bu hayatı batırdım. Kendimden kaçamadım.

Bazı yakalanışlar kötüdür, bazıları daha da kötü. Bugün uyuyabilmek için alkole sığınan, her uyandığında yine mi diye ağlayan bir kadın oldum çıktım. Benim kendime anlayışım, tahammülüm kalmadı.

Hadi eskiden çocuktuk. Hadi bilmiyorduk. Hadi böyle bir şeyi ilk kez yaşamış olalım tamam mı? Aynı bok çukuruna daha kaç kere düşülür be kızım? Hiç akıllanmaz uslanmaz bir başın ve canına kastın mı var?

Evet var ama konumuz bu değil. Sarhoş olup sızmaya, yeryüzünden bir süreliğine yok olmaya gidiyorum. Uzun süreli olanını tez zamanda diliyorum.

[rayhaber]

Oğuz Kaçmaz'dan Medya Operasyonuna Tepki

Oğuz Kaçmaz’dan Tepki: “Kaybedenler Kulübü” Cumhuriyet Halk Partisi Gençlik Kolları’ndan gelen ve partide birçok görevde bulunmuş olan Şile Belediyesi Özel Kalemi Oğuz Kaçmaz, bazı medya organlarında “DEM’li” ve “terör sevici” olarak hedef gösterilmiştir. Bu haberlerin birçok internet sitesinde, başlıkları dahi değiştirilmeden, aynı şekilde yayınlanması dikkat çekmiştir. Özellikle Yeni Akit…

[mel-inoe]

duygusal problemlerimin bi çoğunu hallettim, daha güçlü bir duruşum var ama tökezlemeden de olmuyor

[yaraliruhlarsemti]

İçimde yine kalbimi sıkıştıran bir his peydah olduğu için burada kendi halime birazcık içsel hesaplaşma yapacağım izninizle,

Son günlerde tamamen hayattan soyutlanmış hissediyorum,kendimi sıfırlamış yapabileceğim şeyleri de yapamayacak hale gelmiş gibiyim. Yetersiz hissediyorum tamamiyle bu önceki tecrübelerimden belki ama bir işe el atacağım zaman kafamın içinde bir uğultu oluşuyor belki de sadece kendi kuruntumdur.

Ruhumun çekildiğini hissediyorum ve hayır edebiyat yapmıyorum ciddi anlamda bu değişik bir çaresizlik gibi geliyor bana hayata asılmayı bırakmış gibiyim benden bir şey istenecek hatta bana güvenilecek diye ödüm kopuyor yapamadığım üstesinden gelemediğim onca şey varken omuzlarıma tekrar bir yük almaktan korkuyorum.

Bugün psikolojik bir test yaptım psikoloji okuyan bir öğrenci yardım istedi belki de sorular beni düşünmeye sürükledi cevapladıkça aslında bir hayata sahip olamadığımı kafamın içinde kendi kurduğum alanda kalmanın verdiği o çaresiz güveni hissettim.

Sorular ailenden başka bir sıkıntı yaşadığın zaman ya da bunalıma girdiğin zaman konuşacak destek verecek kişilere sahip misiniz diyordu öylece kaldım bu zamana kadar dostum olarak adlandırabilecegim ilişkiler kuramadım çoğu zaman çıkar ilişkisi güdüldü ya da üçüncü kişi oldum bu beni hiçbir zaman etkilemedi yalnızlığı seven biriyim ama bazen inanın çok kısa bir an birine ihtiyaç duyuyorum.

Hiçbir zaman tamamen derdimi anlatabileceğim birine sahip olmadım çiçeklerle konuştum deli diyeceksiniz belki dağlarla taşlarla konuştum yolda gördüğüm kediyle mahallenin köpeğiyle çoğu zaman mezar taşlarıyla ama hiçbir zaman samimi şekilde insana dert dökmedim samimiyet hissedilir değil mi? Ben beni anlayacak samimiyeti kimsede göremedim.

Sadece alnımı koyacak secdeye sahibim bu dünyada hamdolsun.

Konuşmam gereken çok şey olduğunu hissediyorum bazen ama o kadar çok susmuşluk birikmişki nerden başlanır bilmiyorum ya da konuşmanın tam anlamını bilmiyorum abartı olarak algılanır diye derdimi hep küçük gören bastıran biriyim ne dertler var kızım seninki dert mi derim ya da denileceğini düşünürüm.

Kafamın içi kazan gibi değiminin somut hali olarak buradayım.

Oğuz Atay'ın sevdiğim ve kendime saklamak istediğim bir sözünü sizinle paylaşarak susacağım;

Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım,kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.

Yaşam hak edilir değil mi peki böyle boş bir hayat yaşamayı hak eder mi?

[folieataeux]

benim bu ağrımış bir telim, senin kıldan köprünü yıkar. dedi. gözlerinin altı karaydı, en az solundaki kitap kadar.

[dipnotski]

Mustafa Hoş – Türk Naziler (2024)

Bu kitaptan kimler rahatsız olacak? Önce Nazilere sonra ABD’ye hizmet eden İslamcılar, milliyetçiler, ulusalcılar: Türkiye’de antiemperyalist soykırımı nasıl ve neden yapıldı? İsmet İnönü ülkesini ateşe atan bir siyasetçi miydi? Hitler’e yalakalık yarışında en önde koşanlar nasıl ödüllendirildi? CHP’ye kendi çocukları nasıl boğduruldu? Köy Enstitüleri’ni öldüren cellat kimdi? Atatürk bir…

[birtekhayalimsensin]

Geceleri gelen iç hesaplaşma

[bulutlardandustukzifirigeceye]

Aylar sonra yapılan sakin konuşma? Aldatılmak, terk edilmek, ayrılmak unutun bunları. Bu hesaplaşma öldürür insanı.

[postakutusundakisair]

Yaşın ve saçımdaki ak telin pek bir önemi yok. Toprağın kimlik sorduğu nerede görülmüş ki önümüze setler çeksin. Tepemize melekler diksin. Ruhum çekildi kuytu köşesine. Can fezalarda bir yerde rehin şimdi. O günden sonra yaşımı dağlara taşlara sildirdim. Nedeni yüzyıllara sinmiş bir nedensiz zaman gibi. Tarihten silinmesi gereken bir hesaplaşma gibi. Beklenmeyen marjinal hatıraların eskiliği pas tutmuş yüzümde. Sürgün edilen bir coğrafyanın yüz karasıyım anla. Yaşsız ve yaşamsızım. Takvim yapraklarından, saatlerin akrep ve yelkovanlarından men edilmiş bir zamansızım artık..

Ξ.

"Buğulanmış Bir Coğrafyanın Yüz Karası"

[savasbitti]

travma sadece dövülmekten, ihmal edilmekten veya aşağılanmaktan kaynaklanan bir üzüntü değildir. bu, sadece bir katmanıdır. travma aynı zamanda sahip olabileceğiniz çocukluğun yasını tutmaktır: çevrenizdeki diğer çocukların sahip olduğu çocukluğu. diziniz yaralandığında sizi sarıp öpen bir annenizin olabileceği gerçeğini. ya da yanınızda olan ve mezuniyetinizde size bir buket çiçek getiren bir babanızın olabileceği gerçeğini.

travma, yetişkin olduğunuzda kendi kendinizin ebeveyni olmak zorunda olduğunuz gerçeğine de yas tutmaktır. mutfakta, aç ve gözyaşlarına yakın bir hâlde, yanmış bir tavuğun, pilavın yanında durmak zorunda kaldığınızda ve bunu annenize anlatmak için onu arayamadığınızda onun size her şeyin yolunda olduğunu söylemesini dinlemek veya evine gidip onun yaptığı yemeklerden bir tabak alıp alamayacağınızı sormak için yas tutmaktır.

bunun yerine, kendi başınıza ayağa kalkmalı ve hayatınızın acı dolu yapbozunu çözmelisinizdir. başka ne seçeneğiniz vardır ki? bunu sizin için kimse çözemez.

bu üzüntü—kayıp üzüntüsü—hesaplaşma üzüntüsünden farklı bir tada sahiptir. hesaplaşma üzüntüsü; içgüdüsel, öfkeli ve şiddetle renklendirilmiş bir his verir. bir şekilde intikam ya da adaletle iyileşebilir bir duygudur.

ama kaybedilmiş bir çocukluğun üzüntüsü, erişilmesi imkânsız bir arzu gibi hissettirir. doymak bilmez, içi boş bir açlık gibi gelir.

[otadam]

Tekrar karşılaştığımızda birbirini iyi tanıyan iki yabancı olacağız. Zamanın acımasız elleri, bizi biz yapan ayrıntıları silip süpürmüş olacak. Seninle geçirdiğimiz o uzun geceler, konuşmalar, kahkahalar ve gözyaşları birer anıya dönüşecek. Bir zamanlar ortak bir dili paylaştığımız, aynı şarkıda buluştuğumuz günler, yerini suskunluklara ve anlaşılmayan cümlelere bırakacak.

Gözlerimizdeki parıltı değişmiş olacak; senin bakışlarında yeni anılar, benimkilerde ise geçmişin gölgeleri. Belki de hayatın bize getirdiği farklı yollar, farklı hikayeler anlatacak. Seninle paylaştığım her şey, şimdi bir yabancının hikayesi gibi gelecek. O anılar, ne yazık ki, artık bizi birbirimize bağlayan değil, bizden koparan ipler olacak.

Bazen öyle bir hale gelir ki insan, geçmişte kalan her şey bir yanılgı gibi gelir. Aynı şehirde, aynı sokaklarda yürüyüp dururuz ama birbirimize çarpmamak için dikkat ederiz. O köşe başında karşılaştığımızda gözlerimizle kısacık bir hesaplaşma yaşarız. Ne yaptık biz diye sorarız içten içe, ne hale geldik. Belki de hiç bir şey olmamış gibi devam ederiz yolumuza, sanki birbirimizi tanımamışız gibi.

Ve o eski dostların arasında dolanırken, yeni tanıştığımız insanların hikayelerinde kayboluruz. Belki bir gece yarısı, kafam güzelken adını anarsam, lanet ederim geçmişe. Belki de o anda anlarım, seni kaybetmenin ne demek olduğunu. Ama işte, her şey yalan olur bazen. Seni unutmak için kendime binbir yalan söylerim, ama nafile.

Sanki birbirimizi hiç tanımamış gibi geçeriz yan yana, bir selam bile vermeden. Belki de hep böyleydi, hep böyle olacak. Çünkü biz, birbirini iyi tanıyan iki yabancıdan öteye geçemeyecek kadar boktan insanlardık. Ve belki de en acısı, bunu hiçbir zaman değiştiremeyeceğiz. Aynı cehennemde yanıp duracağız, ayrı köşelerde.

Belki bir gün, hayatın acımasız ironisinde bir sigara yakıp, dumanında kayboluruz. Belki o zaman anlarız, kaybettiğimiz şeylerin aslında hiç de önemli olmadığını. Ama o güne kadar, lanet olsun ki, birbirini iyi tanıyan iki yabancı olarak kalacağız. Bir daha asla geri getiremeyeceğimiz o eski günlerin hayaletiyle baş başa..

[benimsadeceben]

Oyun bitti, maskeler indi şimdi hesaplaşma vakti

[cehennemindibindeki]

Bu arada genelde Merkür retrosunda ex dönüşü oldugundan bahsedilir ama bu akrep dolunayinin sert etkileri olabilir bi barismadan ziyade hesaplaşma yaşayıp bitisler yaşanabilir yuzlesmeler yaşanabilir kafasında soru isareti olanlar sorularinin cevabini alabilir

[mdnbsrn]

"KADİM KUDÜS

Duydum ki bugün garip kalmışsın Efendimiz gibi

Gördüm ki kana bulanmışsın Kerbela'da Hüseyin gibi

Hissettim ki kor ateşlere konmuşsun İbrahim gibi

Anladım ki prangalara vurulmuşsun Yusuf gibi

Yar kudüs

Sen olmayınca aşk olmuyormuş

Yara kudüs

Sen olmayınca içilen zehrin bade hükmü yokmuş

Yara da sensin, yar da sensin kudüs

İncittiler mi seni

Ağlattılar mı altın saçlı Sahra'nı

Kirlettiler mi peygamberler toprağını

Attılar mı siyah şapkalar naralarını

Görüyorlardı baş gözleriyle

Minicik ellerin taş tuttuğunu

Göremiyorlardı paslanmış kalpleriyle

Cibril'in saf tuttuğunu

Kudüs'e ayarlanmış saatim durdu bugün

İklimlerim yer değiştirdi

Fırtınalar cereyan etti

Çığırsız kimyamda

Kan kokusu soluyordum bugün Aksa'da

Miraçsız kalmıştı kardeşlerim bugün intifada

Saklıydı sanki hesaplaşma İsrail'in surunda

Elbet kurulacaktı Mahkemeyi Kübra

O Rahman katında! "

[gilmourist]

David Gilmour talks about his new album Luck and Strange;

Legendary Pink Floyd guitarist David Gilmour has made a powerful return to the music world with his long-awaited new solo album, Luck and Strange. In an extensive interview with The Times newspaper, Gilmour confronted not only his art but also personal issues such as ageing, death and his legacy for future generations. With this album, the 78-year-old musician embarked on an inner journey, both musical and human, at this point in his career, while also questioning the impact of changes on the world and making a deep reckoning with the past.

* * * * *

David Gilmour yeni albümü Luck and Strange hakkında konuşuyor;

Efsanevi Pink Floyd gitaristi David Gilmour, uzun zamandır beklenen yeni solo albümü Luck and Strange ile müzik dünyasına güçlü bir geri dönüş yaptı. The Times gazetesine verdiği kapsamlı röportajda, Gilmour sadece sanatıyla değil, aynı zamanda yaşlanma, ölüm ve gelecek kuşaklara bırakacağı miras gibi kişisel konularla da yüzleşti. 78 yaşındaki müzisyen, bu albümle kariyerinin bu döneminde hem müzikal hem de insani bir içsel yolculuğa çıkarken, bir yandan da dünya üzerindeki değişimlerin etkisini sorguladı ve geçmişe dair derin bir hesaplaşma yaptı.

(gazeteoksijen.com 07.09.2024)