#hayaletmedenyaşa

[yasinnbb]

"Gün ışığında rüya mı görüyorum?" diye düşünürsün bazen...

Dünü unutalım, yarını düşünmeyelim ve bugünü birlikte yaşayalım. Ama tek bir kural var. Neşeyle yaşamak zorundasın. Yapabilir miydin? Herkes bunu yapamazdı galiba...

Hayatta güzel ve aldatmaca hikâyeler uyduran insanları dinlemeyi seviyorum. Anlattıkları hikâyelerin aslında basit bir yalandan ibaret olduklarını bildiğim halde onlara inanmak istiyorum. Kim sahip olmadığı hikâyeleri anlatmaktan hoşlanır ki! Asıl garip olan bence bu... Mutlu bir hikâye, mutlu bir son, mutlu bir hayat... Bildiğim bir sürü masal var bu hayatta ama sen daima gerçekleri söyle. Sana tüm iyilikleri sunacaktır hayat ve fark edecektir seni bir çağda. Unutma, gerçekleri söylediğinde sahte kelimeler aramak zorunda kalmazsın, içi boş sessizliklerden de uzak kalırsın...

Çok uzak günleri düşünüyorum bugün. Çocukluğumdan kalan eski bir fotoğrafda, birkaç eski dost, anılar ve türlü hikâyeler buldum. Benimse yüzümde solmuş bir hüzün var. Beni rahatız eden fotoğrafa sızmış, çok iyi gizlenmiş bir senaryo... Kendimizden çok emin ve iyimser hikâyeler anlattığımız bir ortam. Ne mutlu bir zaman, ne mutlu bir yaşam eski dostlarım için. Dün ki huzur, sanki fotoğrafa zincirlenmiş, sanki kopmaksızın birbirine bağlanmış her şey. Fotoğrafın bana dokunduğu kadar, benim fotoğrafa dokunmam, gün ışığında düşler görmemi sağladı. Biraz bakmaya çalıştım, incelemeye ve biraz da hatırlamaya. Eğer hafızam bana doğru hizmet ediyorsa, ne olduğunu hatırlıyorum evet. Zaten tam da o an hayatta bundan daha fazlasını isteyemezsin... Umutsuzca ve sessizce fotoğrafın bir parçası olmaya çalıştığımı hatırlıyorum. Her şeyi söyleyen ve hiçbir şey söylemeyen kelimelerin sesiyle saklanıyorum. Hem de "Bugün" denilen o günü yaşamamış, yarını hayal eden biri olarak...

"Şimdi ve sonsuza dek!" Bu benim tüm kalbimle bir şeylere ihtiyacım olduğunda ettiğim sessiz duam... Olacaksa şimdi olsun istiyorum, çünkü çok bekledim bir şeyler iyi gitsin diye hayatta... Yarına kadar, haftaya kadar, bir sonraki aya, yıla kadar... Çok dinledim insanlardan hikayeler, çok kaldım umutsuzca ve sessizce fotoğraflarda, anılarda... Artık yarın yok, yarın çok geç... Yarın, artık benim için kaçan bir hayat demek... Kaçan bir dünyada, kaçan bir hayatım olsun istemiyorum. Eğer nereye gittiğini biliyorsan, yarını düşünmeden yaşa hayatı. Eğer biraz yalnızlık arıyorsan, yarını hayal ederek yaşa hayatını. Dünyayı saf gerçekliğiyle görmek yerine büyülü gözlerle ve düşlerle görmeyi tercih ediyorsan, elbette bu senin bileceğin bir iş...

Yarını beklersen eğer, bugün 24 saat ama bugünü yaşarsan, sınırsız... Sözüm o ki, sahip olduğun bugünün kıymetini bil ve neşeyle yaşa. Kalbin soğumasın, kalbinde ki umutlar solmasın, hüzün yağmuru yüzüne hiç uğramasın... Selam ve dua ile...