#gumagalaw naman

[choccorin]

oa ng traffic sa españa

[grvntld]

27 january 2023 — pampanga werqcation 🤤😌😋

first time ko malaman existence ng yakut and im kinda embarrassed abt that but i guess everyday is really an opportunity for us to learn something new. palusot. lol. ang saya ko kasi nakakain ulit ako kikiam. sayang nalimutan ni kuya yung calamares ko tapos di pa available yung bopis kasi masyado raw kami maaga. hehu. i miss bopis. i used to have lots of that after my high school classes.

im now on my bed. the usual hotel room yung room namin. i mean it has all the usual hotel essentials, iykwim, but special mention yung ~magical~ bedside buttons nila for the lights and tv. ang fun, yun una kong kinalikot, tbh. hehe. comfy rin yu g bed and pillows. feel ko sobrang sarap ng sleep ko nito. im all wrapped up na in my comforter. sana di me mamahay, though. there are times kasi na i wake up from my sleep more than i could remember kasi alam ng katawan ko na im not at home. happy din me sa shower. love love love comfort rooms that make me comfortable talagaaaa~

we had hong kong cuisine for dinner! ang yummy. i love the soup and the steak and the eggplant with minced pork. out of all the 7 savory dishes served, those are my fave 3 dishes. sabi ko on my earlier post we will be shooting 8 dishes and that is because i included the dessert in the count.

overall, im undeniably happy today. i missed our werqcations, indeed! im so looking forward to all our upcoming flights and long drives this year. one of my bosses already asked me earlier if there are dates on my february that they should take note of when booking but so far wala naman me nakasched na personal na lakad pa for that month so sabi ko keri lang. hihi.

im also really excOited for this year in general—both career wise and personal life wise. sobrang daming ideas and plans na we are starting to execute olredi. hopefully, i will be able to share all of them here too, soon.

[cherrywrecked]

college dorm — kim chaewon.

as requested by anon! this is only one of the few on my request list, so if you ever requested through ask, please wait for me. 🥹 i'm trying my best! 🫡.

warnings: college au. taglish. gxg. caught masturbating. fingering. face sitting. scissoring. horny!chaewon, giver!reader.

being in college means being away with your family, but also meeting new people. simula nung umapak ako ng kolehiyo, nahiwalay na 'ko sa mga magulang ko, pero it wasn't a big of a deal kasi they were barely physically present naman. being in dorms during college wasn't a big jump for me. it has been three years already since then and i've always opted for a solo dorm room, ayoko ng may kasama—maselan ako, eh. except for this semester. i had no choice but to share my dorm with kim chaewon. akala ko okay lang, eh. maaga ako'ng umaalis para sa morning classes ko, tapos siya, bandang hapon na. pag uwi ko, wala pa siya. i bare even see each her, pero maayos siyang dormmate. malinis, hindi maingay. kaso putangina, ano 'tong naririnig ko ngayon?

pag pasok na pag pasok ko ng dorm, ang... ingay. puro ungol. parang may umiiyak? ewan. pero si chaewon... boses yun ni chae. dahan dahan ako'ng naglakad papalapit sa kwarto ng dormmate ko. nakabukas ito, kaya sa bawat pag lapit ko, lalong lumalakas yung mga ungol. akala ko umiiyak si chaewon, pero pag lapit na pag lapit ko sa pintuan niya, nahuli ko ang dalaga na naka hubo't hubad habang nakadantay sa unan niya, humping her pillow. putangina? bakit ganito? bakit hindi ko maalis yung mga mata ko sa katawan ng dormmate ko? tila ba naging estatwa ako sa may pintuan ng kwarto niya.

ang ganda ng katawan ni chaewon. alam naman na ng lahat yon. maganda rin si chaewon mismo, kaya nga't ang daming nagkakagusto sa dalaga. and honestly, isa na 'ko sakanila. gandang ganda ako kay chaewon, lalo na ngayon. hindi ko na napansin na nakahawak na pala ako sa boobs ko, dahan dahang nilalamas ito. kusang gumagalaw yung mga kamay ko, tangina. ano ba 'to? it was as if i was bewitched by the girl in front of me. “f-fuck, ang sarap. ang sarap mo, y/n.” ano daw?

para ako'ng tanga na habangga sa pintuan ni chaewon and our eyes met. akala ko titigil siya, pero ngumisi lang ang dalaga at lalong binilisan ang pag galaw ng mga hita niya. “a-ang sarap, puta.” ungol ulit ni chaewon, this time, her gaze was locked on mine. tanginang yan, how can i stop myself if she was basically fucking herself with the thought of me? i'm no saint—i've had my fair share of experiences and i'm about to share one with her tonight.

pumasok ako sa kwarto ni chaewon, not even bothering to close her door. i didn't waste any more time and was practically stripping myself off my white uniform while approaching the girl. i kept the pants and my bra on, however. “hawakan mo 'ko, baby. i want to feel your hands on my body, please.” she says, looking up at me as i stood in front of her. ginawa ko yung gusto niya at nilagay ang mga kamay ko sa suso ni chaewon. ang tigas ng mga utong niya, lalo pa itong tumayo nung pinisil at sinimulan ko itong pag laruan. onti onti kong binaba ang sarili ko hanggang sa nakaharap na sa muka ko ang dibdib ni chaewon. “s-shit, ang init ng dila mo, baby. ang sarap.” ungol ng dalaga nung binalot ko na ang mga labi ko sa kaliwang utong niya habang pinaglalaruan ang kanan gamit ang aking daliri. i carefully settled myself on her bed, not removing myself from her.

tumigil na si chaewon sa pag kantot sa pesteng unan niya, instead, she took my hand and sat on it. “tangina, chae, basang basa ka.” sabi ko habang inaakyat ang mga halik ko papunta sa labi niya. “o-oo... kung alam mo lang kung g-gaano... kung gaano ako kalibog para sa'yo. fuck, markahan mo 'ko, baby, please.” her words were sloppy, na natawa nalang ako kasi parang yung utak ni chaewon hindi na gumagana sa sobrang libog para sakin. hinalik halikan ko ang leeg ni chaewon bago nag iwan ng chikinini sa gilid ng leeg niya habang ang daliri ko naman ay dahan dahang pumapasok sa butas niya. “putangina, ang sarap—!” napadikit ang katawan ni chaewon sa katawan ko sa pagpasok ng daliri ko sakanya, ramdam kong nanginig yung katawan ng dalaga.

not wasting time, i started to curl my fingers inside of her, moving slowly. i want to take my time on her. gusto kong marinig si chaewon na nagmamakaawa para sa'kin. didn't even notice her pull me atop of her. we were now in her bed with my hand in between her legs, while my lips are attacking her neck. ang bango ni chae, hindi ko alam kung nakailang chikinini na 'ko, but i loved the thought of her wearing her usual fit and people can see her hickeys, even in class. i wanted to make her mine.

“isang daliri pa, please?” chaewon asks with her puppy eyes. ang cute, pero putangina, nakakalibog. i smiled at her and without warning, i added another finger inside of her na dahilan ng marahang pag sikip ng puke niya sa daliri ko. “kantutin mo 'ko, baby. please... please! galawin mo yung daliri mo—'y-yan! ganiyan... gago, ang s-sarap!” hindi magkanda ugaga si chaewon nung sinumulan kong galawin yung mga daliri ko at marahan siyang kinantot gamit ito. ramdam na ramdam ko kung gaano siya kabasa, she was practically making a mess on my hand already. binilisan ko ang pag galaw ng mga daliri ko hanggang sa naramdaman kong lalong sumisikip yung puke ni chaewon, yung balakang niya, hindi na mapigilan sa pag galaw. “lalabasan na 'ko, fuck! ang sarap... baby— babe! fuck! sige pa!” chaewon screamed as she clenched her walls around my fingers. i used my thumb to rub her clit which then drove her to her orgasm.

nilabasan na si chaewon, pero hindi padin ako tumitigil sa pag kantot sakanya. dahan dahan ko pading nilalabas masok yung daliri ko sa puke niyang tumutulo na sa sobrang libog. “tangina mo, ang libog mo, chae.” i said as i kissed her lips while pulling my digits out which then earned a whine from the girl. i only chuckled as i reposition myself and laid on her bed. she took it as an invitation and got on top of me. “isa pa.” she says as the tug on my bra—she wants me naked and i helped her get rid of it. dahan dahang bumababa si chaewon at sunod niyang tinanggal eh yung pantalon at panty ko. i moaned when i felt the cold breeze hit my wet cunt. natawa si chaewon. “nakakalibog bang kantutin ako, mhm?” she says, rubbing my clit. i looked at her and hummed, a smirk plastered on my face. “hump me, chae.” yun lang ang sinabi ko at 'tong putang 'to, ang bilis kumilos.

chaewon hooked her legs on mine and pushed herself against me. malakas na ungol ang lumabas sa bibig naming parehas nung nagtama yung mga basang puke namin ni chaewon. tangina, ang sarap niya. dahan dahang gumalaw si chaewon habang ako, nakahiga lang, hawak ang mga hita niya. “b-baby, basang basa ako para sa'yo, puta. h-hng... s-sarap.”.

i think it's already normal at this point—how chaewon's brain shuts down when she's getting what she wants in bed. chaewon started moving her hips faster which i then reciprocated by moving my hips in sync with her movements. “tangina, chaewon. ang sarap mo, gago.” ungol ko habang yung isang kamay ko ay nasa suso na ng dalaga, iniikot ikot sa daliri ang utong niya. “gago, ang s-sarap! sige pa, chae... putangina, para kang pokpok gumalaw.” that made chaewon whine a bit louder. gusto niya bang tinatawag siyang pokpok?

“h-hindi! hindi ako p-pokpok... ikaw lang gusto ko, baby—fuck! sige pa, baby. faster!” she couldn't even continue what she was saying when i've already taken over and pulled her in. hawak ko yung maliit na balakang ni chaewon when i started to move faster and harder against her. it didn't even take long for her to start shaking against me. “lalabasan na 'ko... baby, sabay tayo. shit, basang basa ako para sa'yo.” ungol ko habang inaakap si chaewon at bago siya halikan, i felt my movements grow sloppy and soon enough, sabay nga kaming nilabasan ni chaewon. her body was shaking from the orgasm, buti nalang akap akap ko ang maliit niyang katawan.

“ang sarap, gago.” i breathed against her neck, kissing on the red patches i left a while ago. chaewon was breathing heavily but managed to hum as a response. “but i'm not done with you, kim. sit on my face.” i saw the corner of chaewon's lips curl into a smirk bago niya ko tinulak pahiga sa kama niya. onti onti niyang pinuwesto yung sarili niya sa muka ko. tangina, sobrang ganda ng puke ni chaewon. namumula at basang basa para sa'kin. “bilis, i want to taste you.” and chaewon finally lowered herself on my face. sinalubong ko yung puke niya ng dila ko na nakalabas, malambot, at dahan dahan kong pinaikot ikot ito sa clit ng dalaga. “fuck, baby... ang init ng dila mo, ang sarap.” ungol ni chaewon habang nakahawak sa suso niya.

i wrapped my lips around her clit and started sucking on it. chaewon loves it when i play with her clit. she started moving her hips on my face. “labas mo dila mo, baby.” she softly asked for me which i then complied to. i stuck my tongue out for her, aiming it on her dripping hole. “p-puta... putangina... shit.” chaewon threw her head back as she slowly lifted herself from my tongue and back. kinakantot ni chaewon ang sarili niya gamit ang dila ko. it was so fucking hot na kahit ako, i started to touch myself with my free hand, while the other rubbed her clit.

“tangina, ang sarap! sobrang sarap! fuck, baby. puta mo 'ko... sa'yo lang, tangina. ikaw lang makaka kantot sa'kin ng ganito.” ang ingay ni chaewon and i loved it. it drove me to my edge and i was cumming around my fingers, my moans sending vibrations on chaewon's cunt. “lalabasan na 'ko—babe... baby!” and soon enough, she was clenching her walls around my tongue. ang init at ang kalat, pero putangina, nakakaulol si chaewon.

if i knew this could happen between the both of us, maybe matagal ko nang iniwang nakabukas yung pintuan ko habang kinakantot ko yung sarili ko habang iniisip siya.

[written4seung]

wet the bed

— napilit ng mga kamag-anak mo sa gathering ng pamilya niyo ang boyfriend mong si heeseung na sumayaw ng trend na wet the bed. but as funny as it may sound, it still turned you on.

Pairing: heeseung x reader

Genre: fluff, crack(?), suggestive

Language: tagalog - english

Warnings: filipino christmas gatherings/reunions, suggestive jokes from elders, heeseung forced to dance for a game 💀, established relationship.

a/n: merry christmas! eto regalo ko sainyo rawr 😭 enjoy! (kahit nangangalawang na writing skills ko at maiksi lang ito)

“Sige na, heeseung, hijo, sumali ka na,” kantsaw ng tita mo sa boyfriend mong nakakapit sa braso mo at halos nakasuksok na sa balikat mo habang umiiling.

Niyayaya kasi nila itong sumali sa pagalingan daw sumayaw nung sikat na trend sa tiktok na wet the bed kasama ang ilan sa mga pinsan mo at ang mga jowa din ng iba kong pinsan.

“Magaling kang sumayaw, di ba, hee?” Tanong naman ng tito mong kanina lang ay kasama ni hee na magkaraoke at magkwentuhan. Nabanggit ata nito dati na sumasayaw siya sa university niyo dahil madalas din silang magkwentuhan kapag may reunion.

“Hindi po hehe,” nahihiyang tawa at bulong nito. Tinignan mo naman ito upang ipakitang hindi ka naniniwala dahil magaling naman talaga siya ngunit tila ba sinasabihan ka niya na makisakay na lang sa pamamagitan ng mga tingin niya.

“Go, kuya hee!” Sigaw naman ng bata mong pinsan na nilalaro at binibiro niya rin kanina.

Napatingin na lang si heeseung sa paligid niya at nang makitang tinanguan siya ng papa at mama mo ay sayo niya naman ibinaling ang tingin. Nagpapaalam ito kung okay lang aba sayong sumali siya.

“Ikaw bahala, mahal. Kung ayaw mo naman talaga, okay lang naman. Maiintindihan naman nila yun. Gusto mo ba?” Tanong mo.

“Kung gusto nila and sasaya sila, okay lang. Gusto ko,” pagtango niya dahilan ng bahagyang pagsigaw ng mga kamag-anak mo.

“Kaya mo yan, Seung!” Pagcheer mo dito habang tumatayo ito. Sumama ito sa hanay ng iba pang mga kasali. Napaka-ayos ng tayo nito doon- nasa likod ang mga kamay, tipid na nakangiti at pinipigan ang tawa sa gagawin, at nakayuko sa hiya habang iniipon lahat ng lakas ng loob niya.

Tumayo na rin kayo ng mga kasama mong manuod lalo na ang mga nagvvideo upang mas makita at masuportahan sila nang ayos.

Nang nagsimulang tumugtog ang kanta ay naghiyawan halos ang lahat. Hindi pa masyadong sumasayaw ang mga kasali at gumagalaw lang sa pwesto kasabay ang saliw ng kanta habang hinihintay.

“Go, heeseung!” Sigaw ng isa mong ate na pinsan nang lumapit na ang chorus upang asarin ang boyfriend na kasali rin. Pinadilatan ito ng mata ng boyfriend kaya sumigaw ito ulit upang i-cheer naman ang boyfriend talaga.

Halos sinuportahan din ng karamihan si hee. Boto kasi talaga sakanya ang pamilya mo kahit noong unang pakilala mo palang sakanya, mas mahal na nga ata siya nila kaysa sayo.

Pumalakpak ka lang at nginitian siya nang halos abot tenga nang makita mong nakatingin siya sayo.

Para namang nawala ang mabait na heeseung na ipanapakita niya sa mga kamag-anak mo nang ayusin niya ang pagsayaw niya sa chorus. Bigay na bigay siya sa bawat steps na giangawa niya lalo na sa facial expressions. Para lang kapag nagpperform siya sa university.

Nakatitig lang ito sayo sa chorus na para bang anytime ay gagapangan ka o papatungan para halikan and all. Kumindat pa ito sayo sa step kung saan ay ipinunas niya ang hinlalaki sa mga labi niya. Dahil dito ay nagsigawan din ang lahat.

Natameme ka naman at nanlaki lang mata nang halos ibigay niya ang lahat niya sa pagkaldag.

Tangina, parang yung bayo lang sakin last week nung nanggigil siya sakin ah.

“Namumula si y/n!!” Pang-asar ng tita mo sayo nang mapansin ka.

“Huy bat ka namumula, ha, girl?” Tanong naman sayo ng pinsan mong pinakaclose mo habang tinataas baba ang kilay na para bang alam na agad kung anong tumatakbo sa isip mo.

“Blush po yan, make up yan!” Pagkumbinsi mo sakanila lalo na nang dumako ang mata mo sa mga magulang mong natatawa.

Nakayukong tumatawa naman si heeseung nang bumalik sa tabi mo. Niyakap ka nito mula sa likod mo at isinuksok ang mukha sa batok mo.

“At dahil sa taas ng kaldag mo, kuya hee, ikaw daw ang panalo sabi nila tito!” Pag announce naman ng mga nakababata mong pinsan na naghohost. Binigyan naman nila ng ampao si heeseung dahil sa pagkapanalo.

Umupo na kayo nang magmove na sa susunod na laro ang mga kamag-anak mo. Nasa sandalan naman ng monoblovk mong upuan ang braso ni heeseung. Maya maya ay hinahaplos na ng daliri nito ang balikat mong kita dahil sa spaghetti strap dress mo.

“Ano, okay ba sayaw ko kanina?” Tanong nito na hindi mo alam kung nagtatanong ba talaga o nangaasar lang dahil sa reaksyon mo kanina.

“Okay naman” tipid kong sagot.

“Okay naman ‘no? Namula ka dahil sa sayaw ko,” ngayon ay sigurado ka nang nang aasar ito lalo na dahil sa mga nakaloloko niyang ngiti.

“Blush on nga yun,” pagdepensa mo.

“Sakin ka pa magsisinungaling,” tumawa ito. “Eh hindi ka naman nagblush kanina. Kasama mo naman ako sa kwarto ah.”

“Ay nako ewan ko sayo,” sagot mo.

“Di nga, seryoso, kumusta naman sayaw ko?” Tanong nito habang hindi mo siya matignan sa mga mata niya.

“Magaling syempre, nakakapogi…” napatingin ka dito at nahalata nitong may gusto ka pa atang sabihin.

“at? may gusto ka pang idagdag?” pagngiti nito nang pang asar.

“Hot.” Sagot mo sabay akmang tatayo

“Hoy, hoy, dito ka lang, mahal,”pabulong nitong pagpigil sayo habang natatawa.

“Ayoko na sayo, nakakainis ka, nang aasar!” Pabulong mong pagsagot dito.

“Hindi na nga,” pagtawa nito. “Sorry na.”

Pilit mong pinagdidikit ang mga binti mo dahil sa mga naiisip mo at napansin naman yun ni heeseung kaya’t hinawakan niya ang hita mo sabay lapit sayo para bumulong, “tara sa kwarto?”

Hinampas mo naman ang kamay niyang nasa hita mo, “sira ka talaga! Mamaya marinig pa tayo o mahuli.”

“Hindi yan. Bilis na, habang busy pa sila dito sa baba,” inilipat nito ang kamay na nasa hita mo papunta sa bewang mo upang patayuin ka.

“Tara na,” hindi ka na rin humindi sakanyang yaya at tumayo nalang din. Pumuslit kayo ng alis habang walang nakakapansin sainyo

ayoko na 😭 okay na yan 😭 hindi ko na naproofread huhu sorry sa mga typos

header

[stipay]

Si KOKOY! 🐶

Natanong n'yo na ba sa sarili mo minsan kung bakit madamot ang tadhana? Bakit ba pagtatagpuin ang mga bagay na hindi naman kayang paninindigan ng tadhana? Anong nais ituro sa pangyayaring ito? Ipinagkaloob ngunit kay daling naglaho.

Ito ang kwento nang aking alaga na si Kokoy. Sa simula pa lamang, di ko alam ang ipapangalan niya. Tumagos sa isipan ko ang pangalang Kokoy dahil ito ay kay bilis bigkasin at hindi kumplikado. Dumating siya sa buhay ko nung buwan ng Mayo 2024. Hindi inaaasahan dahil binigay siya nang kakilala naming guro. Maliit si Kokoy, parang pandak. Malaki ang mga paa pero kay gandang hawakan dahil ito'y malambot. Ang kulay niya ay naghahalo nang itim at kayumanggi. Maitim ang nguso o bibig niya. Malaki at malambot ang kanyang tenga. Maamo ang mga mata.

Nung dinala namin siya sa bahay ay may deperensya ang kanyang isang paa. Hindi pa siya masyadong nakakalakad ng maayos. Hindi sana kami makakaampon sa kanya kasi may nauna talaga na napagbigyan ngunit ito ay sinauli dahil sa kaakibat na kapansanan na dala. Kung kaya't gumawa ang tadhana na pagtagpuin kami sa kanya.

Sa unang araw, balisa si Kokoy. Di mapakali. Nasanayan din niya ang magkagat-kagat ng anumang bagay. Ganyan naman ang mga aso pag bata pa sila, nilaro laro nila ang mga bagay na nakikita. Aktibo at malikot si Kokoy. Kabisado na rin niya ang kanyang pangalan kasi 'pag tinatawag namin siya na Kokoy, lalapit na ito at gumagalaw galaw ang buntot. 2-3 buwan lumaki na si Kokoy. Mas lalong gumanda ang kulay niya. Dominante ang kulay kayumanggi, humaba na rin ang kanyang buntot. Naging masiglahin si Kokoy at napapasaya niya kaming lahat.

Ngunit ang tadhana ay kay lupit. Kay sakit isipin at damhin ang sinapit sa aming pinakamahal naming si Kokoy. August 01, 2024 binawian ng buhay si Kokoy. Kay hirap tanggapin ang pinagkait ng tadhana. Bakit binigay pa ngunit babawiin lang agad? Nagkasakit si Kokoy, hindi kumain. Nagsusuka at nagbabawas siya nang dugo. Wala akong nagawa at yun ang pagkakamali ko. Hindi ko siya nadala sa pagamutan. Walang gamot ang nainom. Dapat din pala, hinayaan ko siya na maglakad lakad at palayain para makakain siya nang halamang gamot o damo. Di ko kasi pinakawalan. Binibigyan ko lang siya nang tubig kasi umiinom naman siya.

Patawad Kokoy kung di kita nailigtas. Patawad kasi napabayaan kita. Kay sakit ang nadarama. Di matanggap ang paglisan mo kasi minahal na kita at ang buong pamilya ko. Hindi pa rin namin hawak ang buhay mo. Sana masaya ka kung saan ka naroroon. Mamimiss kita nang sobra Bi. Hindi man tayo pinagsama nang tadhana nang kay tagal, nagpapasalamat pa rin ako kasi naging masaya at makulay ang buhay ko. Tinuruan mo akong magmahal at mag alaga nang aso. Masaya at masarap pala. Pasensya na rin tadhana sa mga tanong ko. Nadala sa bugso sa damdamin. Lahat ng mga aksyon may kaakibat na resulta. Ngayon, gusto ko muna magpahinga na mapalapit sa mga alagang pusa at aso. Magpapagaling muna sa sugat. Kung darating man ang panahon na handa na ako, sana natuto na ako at maging mahusay pa sa pag-aalaga.

Hindi man kita nakasama nang kay tagal Koy, mananatili ka pa rin sa puso namin. Lumipad ka at maging malaya na Bi, mahal kong Kokoy. Salamat ng lubusan. Naging tunay kong Kaibigan. Salamat Panginoon sa lahat ng pangyayaring ito. Masakit pero magiging matatag. Huwag mong pababayaan si Kokoy, Panginoon.

Mamimiss kita aking Kokoy! Mahal ka namin! 🫶

[whooolaanmo]

dinner 👌🏻

KC : dami mo niluto kaya ba natin ubusin yan?

🙋🏻‍♀️ : bibigyan ko sina Ate at Kuya ( caretaker dito sa private resort ).

KC : isabay na natin sa pagkain tayo tayo lang naman nandito

🙋🏻‍♀️ : ATE KUYA sumabay na po kayo kumain sa amin.

KC : laksan mo pa ang sigaw di ata narinig.

🙋🏻‍♀️ : ikaw naman na ang sumigaw at kukunin ko antihistamine ko pero tiwala ako fresh kasi di ako kakatihin.

KC : ATE KUYA kakain na po sabay sabay na po tayo share po namin wag kayo mahiya,... ikaw nagluto kaya mas alam mo tska tiwala nga na fresh lahat yan kanina gumagalaw pa.

May 21, 2024 07:31 pm

[funsize-mermaid]

So I was checking my gears this morning na napansin kong wala yung clip nung isang side ng fins ko. Hindi ko sya napansin na natanggal sya underwater. Pero gladly na hindi naman naapektuhan yung diving ko.

Anyway, hindi sya sira, common talagang natatanggal yung clip ng fins kapag malakas yung alon and current ng dagat. Kaya madami kaming baon lagi na spare clips. Ilan din yung natanggalan ng clip sa trip namin, meron pa ngag natanggalan ng screw ng fins jusko. Forda tali nalang ng nylon si baccla.

For the record ah, ang lala talaga nung current nung last dive spot namin. Yung tipong nag fifinning ka tapos di ka gumagalaw sa pwesto mo kasi pasalungat yung current sa direction mo. So need mo mag strong finning sa paa plus arm pull malala para umusad ka. 🫠 pag nag stop ka, aalunin ka ulit palayo sa bangka. Feeling namin nag swimming marathon kami sa pagod namin pabalik ng bangka kasi non stop finning talaga 🙃 Ayun lang, Goodmorning pala senyo 🤣

[papersparrows]

helpp kinekwento pala ng sister ko sa bf niya yung witch activities ko HAHAHA yung sister ko kasi takot sa abilities ko (not in a bad way but more of takot siyang makakita or maging in touch sa mga nasa kabilang side iykwim and naaamaze daw siya na di ako natatakot at nasanay na ko) then yung bf niya naman na-amaze kaya gusto magpa tarot reading sakin bukas eh sabi ko di pa ko ready magread for other people huhu. medyo personal pa kasi sakin yung readings ko so di pa ko ready talaga to read para sa energy ng ibang tao pero keri naman sabi ko pwede ko namang gawin para matry lang and no charge syempre since di ko rin naman pa bet mag offer ng ganyang services. for personal use ko lang kasi ginagawa to

Sabi bukas g na daw ampota live reading pala gusto eh hiya aq ahahahahahaahha huhu ang awkward kaya non kasi hindi pa ko magaling magshuffle ng cards kaya ang panget pa tignan di ako makakafocus niyan tapos baka matakot sila kasi kumakausap ako ng di nila nakikita HAHAHAHAHA hayszxt bat ko ba kinacareer ang pagiging bruja

Sabi pa ng sister ko baka mas gusto daw nila yung pendulum reading (yes or no questions lang siya kaya di siya as in-depth as card reading) pero mas nakakatakot pag pendulum kasi legit na gumagalaw mag-isa HAHAHAHHA mamatay man na-witness na to ng mga kapatid ko kaya mejj takot sila sakin pagdating sa ganyan haha. Ang pendulum reading ginagamit ko mostly for instant clarity sa isang situation na di naman need ng in-depth na insight talaga. Or, super effective siya for me when finding lost items. Since yes or no q's lang siya madaling ituro kung nasan yung isang nawawalang bagay and so far never pa siyang nagkamali sakin. Wh3w parang i should have stayed in the broom closet talaga ano pero at least tanggap nila ko hahahah

[sunb0rn]

haler ate charm, skl din itong valentines exp ko last 2020 hehe

we met through a dating app sometime around the 2nd week of January that year. we talked for 2 weeks, the conversation was good, pero bigla kasi akong di na nakakareply sa mga chats kasi nabusy na ako with work at aral non, plus sabi ko sa kanya ay di pa ako ready sa steady na kausap wow pero nung week ng February 14, tumawag siya sa akin (kasi nalipat na kaming tg non), magkita raw kami (for the 1st time) sa Feb 14 ng gabi! bilang Friday noon ang Feb 14, and i didn't have anything better to do, i agreed.

i told him that i'll come pick him up at the address that he gave me before, pero he insisted na siya na lang susundo sa akin. ayaw ko kasi before nang sinusundo, bilang nakasalalay ang pag-uwi ko sa kanila pag di ako nagdala ng sasakyan, what if di maganda yung date di ba at least pwede akong umexit, pero mapilit siya tsaka nilambing lambing niya ako ganon eme kaya i relented and i gave in to his request.

come feb 14, sinundo na niya ako sa apartment na inuupahan ko noon, tapos hug hug, tapos holding hands habang nagddrive siya ganon wow reckless driver yarnch kimi tapos nagdinner kami sa isang cute na resto, tapos after dinner, nagpunta kaming local 711 tapos nagpark siya sa side na parking lot para magcar fun kami chareng

nagpark siya tapos pinababa niya akong sasakyan, tapos sumunod siya with a request na ilagay ko raw yung panyo niya sa mata ko as blindfold lol naalala ko pa na sinabi ko if kikidnapin niya ako at papatayin, at least imomol niya muna ako hahaha pero hindi niya raw ako papatayin, tapos ayun nilambing lambing niya ulit ako (pero in person na this time), at bilang marupok tayo sa mga punyetang palambing na yan, nagblindfold naman ako azza a shonga shonga

nakatayo lang ako for a couple of minutes, pero naririnig ko siyang gumagalaw at may ginagawa don sa sasakyan, tapos sabi niya ay tanggalin ko na raw yung blindfold. pagdilat ko ng mata ko...

may pa fairy lights si bading don sa trunk ng sasakyan, tapos may pa bouquet ng flowers na nakawrap sa yellow na cover na may paglitters oh di ba naalala ko pa tapos may pasounds kasi may malaking speaker na andon sa likod lol dinededicate daw niya yung kantang yun sa akin ??? ok pi tapos sabi niya sayaw daw kami don sa parking eh nahihiya ako kasi may mga taong kumakain ng bbq don sa gilid hahaha pero makulit kasi kaya shige na nger enerber kimi kaya nagslow dance kami kahit na upbeat yung patugtog. after non, hinatid na niya ako pauwi tapos i remember thinking na shet baka mag-aya ito magmotel eh ayaw ko non, kasi uuwi pa ako samin ng early morning the following day, kaya i was pleasantly surprised nung rutang papunta ng apartment ko yung dinaanan niya. sa tapat nung bldg ko, sabi niya kiss good bye daw buti na lang may candy na menthol sa bunganga ko non, kaya tamang breezy lang daw yung momol namin hahaha

after that, we never really talked that much. he got busy with work, and i was busy doing my own thing din, pero di rin naman kasi ako naghahanap non kaya di ko na rin pinush. nagdedecline din kasi ako sa mga sumunod na aya niya kasi laging conflict sa schedule ko non, tapos nung once naman na ako ang nag-aaya, conflict sa schedule niya. di ko na pinush, nanawa na rin siguro siyang mangulit saken pero ayun ang valentines day memory koh ok vye miss u

ang cute nung pasurprise 🥹 tska siempre ung pag kkwnto mo hahahha. miss u too ace!!!

[risktaker-thoughts]

story time.

Nandito kami ngayon sa buyon, cauayan city.

10pm nagbiyahe kami galing pa kami ng angadanan sa fiesta at dito kami natulog sa school dito sa buyon.May mga kasama kaming bakla sa kwarto na dalawa na kung saan doon kami natulog.Habang nakatulog na itong mga kasama ko (1:48am ) noong natulog kami. Hindi ako mapakali kasi maiinit at matigas yung higaan namin kasi karton lang. At yon naghubad ako ,at pinang takip sa mukha ko. Nasa gitna ako nasa side ko naman yung kasama ko,at yung dalawang bakla nasa side ko naman.

Hindi ko makuha kuha yung tulog ko kasi sobrang clingy ng katabi kong bakla,yumayakap ba naman at pinapatong itong paa niyo. Habang ginagawa niya yon kinuha niya kamay ko at parang hinahaplos haplos niya,hindi niya alam na gising pa ako .Meron pa nilagay niya yung kamay ko sa dede niya na kunwaring tulog ako.hindi ako nagpapansin basta parang natutulog lang ako.habang hindi sya mapakali yun gumalaw ulit yung kamay niya at hinimas himas ba naman etits ko,gusto niyqng ipasok yung kamay niya sa short ko pero gumagalaw ako.halos hindi ako naka tulog sa ginawa niya tangina, napuyat na nga kagabi tapos napuyat nanaman ngayon dahil sa tanginang yan hindi ko alam kung naipasok niya kamay niya sa short ko kasi nakatulog na talaga ako noon.

Parang gusto niya akong gapangin na,mag one night stand kami..

[incompetentapex2835]

KAILAN NIYO KAMI MAKIKILALA — Kailan niyo kaya kami maaalala?

I am already at my last year in Junior High School. Some of my batch, would probably enroll themselves to other prestigious school for Senior High, such as College of Immaculate Concepcion, Our Lady of Fatima, PHINMA-Araullo University (Senior High) in San Jose, or even in University of Santo Tomas in Manila or stay in our dear School, Zaragoza National High School.

2024-2025 is already my last year, yet I've decided to stay here — to stay in my Pambansang Mataas na Paaralan ng Zaragoza. I will stay not because I'm financially unstable and wouldn't be able to afford other school's tuition fee, not because I love this school — but because I still have many things to prove...as a Boy Scout of The Philippines registered member, bilang isang nagsusumikap na maging agila na ang ZNHS ang pugad. Para patunayan, na karapat-dapat din kaming maalala, karapat-dapat din kaming makilala, na karapat-dapat din kaming pahalagahan ng bawat isa.

Ika-apat na taon ko na, ika-2 pa lang sa iskawting pero sa 4 na taong paninirahan sa ZNHS, sa dalawang taong pagturing dito bilang pugad, madalang kung ang mga pangalan namin ay kanilang maalala at pahalagahan.

Hindi nila kami kilala sa normal na araw ng buhay, hindi nila kami pinapansin kung di nila kami kailangan, organisasyon namin ay hindi pinagtutuunan ng pansin. Napakahirap niyo namang mahalin...

Kilala niyo lang kami pag kailangan naming mag bantay, kilala niyo lang kami kapag kailangan niyo ng tulong sa paglilinis, kung may mag e-entrance of color sa bawat recognition, moving up at completion, kung magtataas ng Philippine Flag tuwing monday sa flag ceremony, kilala niyo lang naman kami kapag may mga natatanggap na award.

Kilala niyo lang kami — pero hindi pinapahalagahan.

Kailan kaya namin matatanggap ang pagmamahal at pagpapahalaga ninyo sa ibang organisasyon; Sa SSLG, sa BKD at YES-O? Kailan niyo rin kaya babanggitin ang pangalan ng organisasyon? Kailan niyo rin kaya kami pasasalamatan sa pagtulong namin sa event ng hindi na kailangang ipinapaalala pa? Kailan niyo rin kaya kami bibigyan ng Special Awards sa bawat recognition? Kailan kaya, mahal kong Pambansang Mataas na Paaralan ng Zaragoza?

Ilang beses pa ba namin kailangang ipakita na gumagalaw kami magkaroon lang din ng Outstanding SSLG Leadership Awardee, Outstanding BKD Officer, Outstanding YES-O Officer?

Ilang pangungulit pa kaya ang kailangan naming gawin kay Sir Bala para lang makuha ang Boy Scout of the Year Award namin?

KAILAN NIYO KAMI MAKIKILALA — Kailan niyo kaya kami maaalala, Iniibig kong Pambansang Mataas na Paaralan ng Zaragoza?

kaya naman, ZNHS, hindi muna ako aalis.

Ikaw pa rin ang magiging pugad sa dalawang taon pang natitira sa (Senior) High School, hindi dahil sa mahal kita, hindi dahil gusto kong manatili pa.

Kundi nais kong pang patunayan na karapat-dapat mo rin kaming ibigin, makilala at maalala.

Para hindi na rin kailangan mapatanong at mapaisip pa ng mga susunod na AGILA ng Outfit no. 1019, kung ano pa ba ang kailangang gawin para maging pantay ang pagtingin.

Para hindi nila maisip na maduga ka, Pambansang Mataas na Paaralan ng Zaragoza...

[tellemeyourstory]

feeling ko finally alam ko na kung anong gusto ko. buong years mula nung grumaduate ako hanggang bago ko maisip itong "dream" ko, palagi kong iniisip ano ba talagang gusto ko. palagi yun ang alam ng prayers ko—sana alam ko na kung anong gusto kong gawin. bago man lang po ako ma-deads thankfully, before pandemic nagka-work ako. aaminin kong hindi ko talaga ito gusto. pero iniisip ko na lang, ito yung bumubuhay sa akin (at sa nanay ko) kaya salamat na rin. pero araw-araw gusto kong mag-resign hahahaha. i really tried to look for other jobs. nagpapicture na nga ako noon ng size na need sa pds, kaso palaging hindi meet yung requirements, meron mas qualified siyempre. bakit nga naman nila pipiliin yung hindi impressive diba? puro pa failed yung grades. hay (self pity again) gusto ko talaga before na mag-work dun sa ****. as in doon ako laging nag-aapply. may resignation letter na nga ako e, kaso hindi ko mapasa pasa hahaha. kasi gusto ko sana meron na akong lilipatan bago ako magpasa. lalo wala naman kaming ibang source kundi ito lang at wala naman akong ipon. daming intro pero ayun nga, parang ayaw ko na itry dun sa dream department ko? baka hindi kasi talaga ako para doon? ewan ko ba. ayoko na rin ipilit ang dream na mag-med. ayoko nang isiksik sarili ko. college pa lang hindi na para sa akin yun. wake up self! nung elementary ako, dalawa yung favorite subject ko— science at sibika. favorite ko nga kaya ayun, tinuloy ko hanggang college. ayan tuloy nahirapan akong lumabas eme. hindi na natapos yung pag-look back ko sa college na yan. lahat na ata ng struggles dun nag-start, na-stuck na. parang kahit anong bangon ko doon ang bagsak ko. parang lagi akong nireremind ng utak ko na teh, ang bobo mo kaya char. hindi siguro kakayanin ng utak at bulsa ko ang med, bulsa lalo. wala naman akong pera hahaha. so sige goodbye, med dreams. sa totoo lang tayo. hindi ko kakayanin yun. in another life na lang siguro chos. last year, nag-start akong "mahumaling", mahumaling? sa history. sobrang bet na bet ko. kaya nga tutok din ako dun sa maria clara at ibarra. nanood ako ng vlogs na nagtotour ng old houses, dokyu na may kinalaman sa history, yung mga dokyu sa iwitness. basta parang related sa history panonoorin ko agad yan. naalala ko bigla and parang may pag-flashback sa akin na oo nga gustong gusto ko yung sibika. lalo pag history part na. nung high school din naman gusto ko yung AP nung first to third year. di ko kasi bet yung econ may math kimi hahaha. basta. parang hinihigop ako ng will na tahakin yung path na yun. sabi ko dati gusto ko maging microbiologist at ako na mag-eendorse nung safeguard hahaha pero ngayon gusto ko na maging historian, yes... historian. Philippine historian tapos i-interviewhin sa KMJS chariz. parang nung narealize ko na gusto ko nga yun biglang may light bulb sa utak ko na omg, may pangarap na talaga ako. from 2019-2023 hindi ko kasi talaga alam (naiiyak na tuloy ako lols). nag-pursue na ng field sa degree namin yung batchmates ko, yung hindi naman yun yung tinake na path mukhang happy sila sa kung saan sila napadpad. ako ayun, basta. pag nagka-catch up parang nahihiya ako kasi wala naman akong update sa buhay. same old. wala nga akong clear vision ng gusto ko. basta surviving lang. tapos ngayon, feeling ko alam ko na. parang ito na talaga. gusto kong subukan. kaso ito na naman hindi ko alam paano. hindi ko alam paano ako mag-start. ano ba una kong gagawin. hindi naman sinasabi ni google. lost na naman si teh. pero thankful pa rin ako kasi kahit hindi ko pa alam ano yung first step at least alam ko na kung anong gusto ko? hindi ko alam kung ito na nga ba talaga pero sana nga. okay lang kung mabagal talaga yung usad. ganon talaga. ganito yung timeline ko e. dibale na late mag-start, ang importante gumagalaw. umuusad. sana next post may first step na ako. :)

[inside-my-maeum]

29APR2024

So ayun magsscribble lang ako kasi inaantok ako ng sobra talaga. Di ko alam if need ko ng kape ba mejo masakit din ulo siguro na din ng mga ganap kahapon.

Kahapon mejo snappy ako.

Di naman ako tatanggi na hot-headed ako kapag may mga ganap and yung mga tao hindi gumagalaw in what they are expected.

Ako kasi yung emcee nung unang service.

Tapos mejo nairita ako kila Jerome at Janelyn kasi usually naman after preaching, mag-aannounce na kaya may patugtog as much as possible syempre para di super dead ang air. Napaka-unattentive lang kasi pagka ganon kasi syempre ginagawa nga natin ang lahat ng best natin for His glory kahit na I, myself, eh nasa hindi pa maayos na kalagayan ngayon spiritually.

Tas nairita pa ako kasi umuwi agad si Jerome after ng service. Di man lang mag-support sa gawain eh CA nga ang nakatoka doon like napakalaki mo naman pong tuod lahat need muna sasabihin sayo nasabihan kana. Mejo ningas-kugon mga ganon.

Pero anyway, tapos na ang sportsfest eh.

At least nakaraos na din sa mga ganap-ganap.

Sa susunod di ko alam kung nasa church pa ako kapag pinaghawak ulit kami for sportsfest pero at now alam ko na kung paano aasikasuhin plus yung mga taong pipiliin mong maigi as part ng committees.

And then moving forward..........

Bukas uuwi dito sa QC si JP.

I'm still thinking if magpapakita ako sa kanya kasi parang ayoko pala hahahaha di ko alam kasi kung okay lang ba maging totoo sa nafifeel ko or baka mabrand lang ako as immature in the end alam mo yun.

Pero andon din naman yung gusto ko syang makita kasi namiss ko na din sya.

hays ang hirap naman ng mga ganito.

[elviaeiou]

Ang paghimok

Habang nasa trabaho ako, nakakuha ako bigla ng urge sa sarili na magpudpod at ibalik ang dati kong work ethic (pero 'yung totoo, talagang inooverwork ko lang ang sarili ko). Gusto ko na ulit na magkaoras para sa pag supplement ng skillset ko at ibalik lahat ng hobbies ko.

Tingin ko lang naman na naging stagnant ako lately at masyado akong apektado, which I think is normal naman para sa tao na hindi pa naeencounter ang mga ganitong uri ng pagbabago sa buhay. Parang hindi ko ata kayang maging komportable sa mga bagay at namimiss ko na lagi akong gumagalaw at may ginagalawan.

Gusto ko na grounded na ulit ako sa reyalidad. Na marami akong ideya na iniluluwal sa maraming bagay at pagbasehan ko ayon sa mga bagong kaalaman. I wanted to adapt so hard.

Lately, nakikinig ako sa "Ignore Tenderness" ni Julia Jacklin. Tungkol siya sa mga maling beliefs na natutunan niya noong kabataan niya sa isang highly conservative environment. Nadama ko din eh, parang ang dami ko ring natutuklasan sa sarili ko na hindi ko alam eh capable ako. Buti naman, at karamihan doon ay magaganda at ang iba naman ay pwede pang i-improve.

Sa bagay, hindi pa naman pala nawawala ang passion ko. Kailangan ko lang talagang simulan para magtuloy tuloy na. Gusto ko tuloy na magsimula ngayon. Tingnan natin kung ano ang progress sa mga susunod na araw o linggo.

[dakongtimog]

Sirang bahay

Pader na may bibig Sa puting pader, doo’y magmumula lahat ng mantsa.

Titingalain, sasambahin, sa ngalan ng yabang, sa ngalan ng tiwala, sa ngalan ng ngalan.

Ngunit sa parehong pader ipapako, hahandusay, lahat ng boses, lahat ng kamay.

Kung sa pader din ang bagsak, linis ay maguguhitan, puti nga ba’y puti kung dugo ‘yung –nakapinta?

Sa puting pader, nananalig, naniniwala, nakikinig nang walang sawa.

Puting pader na ‘di naman gumagalaw ngunit panay ang ngawa.

Puti nga ba’y puti pa rin, kung mga mata naman nila'y walang malay?

Sahig na lupa Sa pagbukas ng pinto’y lupa ang sasalubong sa mga paa.

Mag-iiwan ng bakas, babaon, mamarka.

Sa paglinis ng garahe’y aagos sa loob, lalambot, masisira.

Ngunit lupa’y patuloy pa ring tatapakan Walang kamalay-malay, walang kalaban-laban.

Walang pakealam, madumihan man ang talampakan.

Walang pakealam, maputikan man ang mga binti.

Sahig na lupa’y patuloy papaahin, hanggang malusaw, malimutan, mawalan –ng saysay.

Basag na bintana Basag na nga'y kaunti pa rin ang sumusulyap.

Sa labas ay apoy at –mga bungo, sa loob nama’y walang katapusang bangayan.

Walang nakikinig sa sala, walang naniniwala sa mga nakasilip

Walang pumapansin sa demonyong labas-pasok sa pagkupit.

Kailan kaya mapapansin ‘yung buga mula sa butas?

Kailan kaya makikita ‘yung karimlan sa labas?

Kapag pati ‘yung sala’y nagliliyab na?

Kapag mga tao na ‘yung kinukupit?

Lahok sa Saranggola Awards 13

[rosetintedew]

tara, samahan mo akong mag-bisikleta.

noong bata pa ako, binilhan ako ng bike na may training wheels. nakaka-kaba kasi wala pa akong experience sa pagbi-bisikleta, but mind you, sobrang saya ko. ’yung feeling na sumasagad ang hangin sa buhok mo tapos parang wala kang problema sa mundo at hawak mo na ang kalayaan. pinakita rin sa’kin ng bisikleta ko ang iba’t-ibang ruta na dati ay hindi ko alam—naalala ko pa, umiyak ako kasi hindi ko na malaman kung nasaan ako; para akong tagak na nag-aaral lumipad pero kinakabahan at mayroon pa ring takot.

ngayon, isang simpleng bisikleta na may dalawang gulong na ang ginagamit ko. noong nakilala kita, ang bawat kilometro na tinatahak ko para mapawi lang ang init ng araw ay biglang nagkaroon ng kahulugan. nagiging makulay ang mga landasin, nagiging tahimik ang kalsadang maingay, nagiging tagpo ng kakaibang karanasan tuwing mag-kasama tayo. pasensiya na, tinititigan ko kasi ’yang mukha mo. sino ba naman ang hindi maaakit sa kislap ng mga mata mong iyan na para bang sinasalamin ’yung mga paboritong bituin ng isang tao? at tsaka hindi ko rin mapigilan, nandiyan favorite constellation ko, e. your eyes reflect everything—and I’d be willing to drown myself into those love-thronged orbs.

“pst, saan mo gustong pumunta?”

“kahit saan, ayos lang sa’kin.”

“sa puso mo, puwede ba?”

kung puwede lang talaga, aba, hindi na ako magdadalawang-isip. alam kong cliché, corny, o kung ano man tawagin mo sa sinabi ko, pero gusto kong malaman kung pangalan ko rin ba ang sinisigaw ng puso mo, kung pareho lang tayo ng nakikita. tuwing sinasamahan mo ako, para bang bumagal ang oras at tayo lang ang malayang gumagalaw; monotonous kumbaga o time dilation / teorya ng pangkalahatang relatibidad ni Einstein kung sa Agham. hindi ko naman kaya mag-reklamo kasi kahit na ikaw ang dahilan sa sobrang maluwat na pag-patak ng minuto na parang itinigil ng mundo ang kaniyang pag-ikot, ikaw pa rin naman ang dahilan kung bakit nagiging espesyal ang mga araw na pinaka-ayaw ko. kung may paksa kaming Filipino ngayon, kasama naman kita mamaya.

“nasugatan ka na naman—mag-ingat ka kasi!”

para ka ring nanay ko. ’yung tipong pinagsasabihan ako kung nagawa ko na ba ’yung takdang-aralin na kinabukasan hindi ko ginawa, tapos ikaw ’tong magsusumbong sa guro tungkol sa’kin. minsan, kung may nangyaring maganda at bigla kang naging anghel, pinapakopya mo ako hanggang hindi pa pinapapasa ’yung mga notebook natin. tapos kung nasugatan man ako, nandiyan ka para alagaan ako at ’yung natamo kong sugat. kahit na sinabi kong napa-hinto ako dahil may pusa sa harap ko, aatakihin mo ako ng nag-aalala mong mukha sabay sabi ng, “kahit na, ayoko kayang makita kang masugatan.” at sinundan ng isang malumanay na palo sa balikat ko. gusto kong sabihin na hindi mo naman kasalanan, na ayos lang, pero pinili ko na lang na titigan ka at pakinggan ’yang mga babbles mo na halos hindi ko na maintindihan. ang cute mo rin minsan, ano? kahit nagmumukha kang angry bird diyan.

kaya kung ako sa’yo, sasamahan mo ako [ napag-tanto ko kasing ako rin ang iniibig ng puso mo ]. hindi nagwawasto ang pag-galaw ng gulong ko tuwing hindi kita kasama [ gusto lang kitang makasama ], tsaka malay mo, magkaroon ulit ng aberya [ nananabik akong marinig ang boses mo ].