#groeten uit balen

[til-in-sf]

Wejoooooo wat is er alweer veel gebeurd!

Om er niet een hele roman van te maken zal ik proberen om het kort te houden ;)

Na de eerste week universiteit ben ik al direct met vrienden (die ik letterlijk 1 week kende.....) een weekend naar LA gegaan. Op de eerste foto kan je ons zien: Jens (belgië), Patrick (schotland) en Maddie (Engeland). Jens heeft een auto, en woont al zo’n 8 jaar in de VS. Hij heeft ons dus naar LA gereden en weer terug! We hadden de maandag vrij (Labor Day!) en konden dus lekker een lang weekend weg. We vertrokken vrijdag ochtend en kwamen ‘s avonds laat (na veel stoppen) aan in onze AirBnB in de stad. Na wat hoognodige nachtrust zijn we zaterdag naar Venice Beach gegaan! Dat was mega leuk. Wat was het heeeerlijk om lekker op het strand te kunnen liggen, in de zon, lekker te kunnen zwemmen in de (onstuimige!) zee en lekker te kunnen opwarmen in het warme weer. Een welkome verandering met het koude, vochtige en mistige weer hier in SF. Het was extra leuk omdat ik met pap, mam en Joost de vorige keer niet naar Venice Beach ben geweest. De boardwalk is bij Venice Beach de grootste attractie: je loopt langs talloze stalletjes met t-shirts, eten, circus acts en nog veel meer. Na over de boardwalk gelopen te hebben en wat gegeten te hebben, zochten we nog een keer de zee op. Zondag zouden we de stad in gaan en maandag zouden we rustig terug rijden naar SF, dus dit was de laatste keer dat we zouden zwemmen. De zon was al onder maar Maddie haalde me over om nog één duik te nemen. En: toen ging ik op een pijlstaartrog staan (arm beest!) in de zee en werd ik gestoken. Dat was flink balen, want pijlstaartroggen zijn giftig en een steek van een pijlstaartrog is een van de meest pijnlijke steken die er is en is te vergelijken met een bevalling (aldus de strandwacht...). 

Nadat mijn naam, leeftijd, hartslag, temperatuur en rest van mn vitals waren genomen belde de lifeguard een andere post om met heet water te komen. Dat werkte enorm goed om (heb ik mij laten vertellen) de proteïne van het gif af te breken en de pijn te verlichten. Dat deed het zeker! Jens haalde samen met Patrick de auto en ze brachten me naar huis. Op lifeguards orders hebben we een paar flessen wijn open getrokken en hebben we een super leuke avond gehad met elkaar op ons balkon, met een prachtig uitzicht over LA. De lifeguard gaf aan dat de pijn niet echt lang mocht aanhouden en dat de dag erna ik alleen nog wat pijn mocht hebben aan het wondje zelf, maar dat het verder allemaal goed moest zijn. 

En ja, de dag erna werd ik wakker met het gevoel van een blauwe plek. Lopen was wat pijnlijk, maar ach. Dat was te verwachten! We gingen met elkaar naar de Walk of Fame, waar ik en Maddie (uiteraard!) gingen poseren bij de ster van Steve Irwin, de beroemde wildlife deskundige uit Australie, die is overleden aan meerdere steken van pijlstaartroggen op expeditie. Daarna wilden we graag naar het Griffith Observatory, waar een prachtige scene uit de film “La La Land” is opgenomen. Helaas was dat het plan van de rest van LA en konden we geen parkeerplaats vinden en moesten we het laten schieten. In het park kreeg Jens last van een migraine aanval, dus we zijn naar huis gegaan en hebben wat uni werk gedaan (moest ook gebeuren!)

Maandag gingen we vroeg naar Malibu, waar we een laatste verfrissende duik namen in het favoriete strand van de Lifeguard die me had geholpen op Venice Beach. Daarna lekker doorkarren naar SF! Daar kwamen we ‘s avonds laat aan. Ik had nog veel last van mn voet en vertrouwde het niet helemaal, dus besloot op dinsdag vroeg naar de zuster op campus te gaan. Die verwees me door naar de dokter, en die gaf aan dat ik naar het ziekenhuis moest. Dat was een beetje anders dan verwacht en toch wel schrikken. Op zulke momenten wil je toch dat je dicht bij je ouders bent! Maar: ik naar het ziekenhuis, weer naar de zuster om mn hartslag etc te bevestigen. Dat kostte zo’n 4 minuten, maar als ik niet 100% verzekerd was, had me dat een bizarre $411,84 gekost!! Echt gekken werk. 

Röntgenfoto’s gemaakt, maar daar kwam niets uit. De arts vertrouwde het toch  niet, dus ik kreeg een nieuwe Tetanus prik en hij wilde dat ik een echo maakte. Dus: ik een echo laten maken en wat blijkt, er zitten nog 2 stukjes van de angel (?) van de pijlstaartrog in mijn voet. Dat verklaarde de pijn die ik had. Gelukkig komt dat met een antibiotica kuur en pijnstillers helemaal goed! Dat was best wel spannend allemaal. Maar leuk om een blikje te werpen in het Amerikaanse zorgsysteem!! 

Tot slot: gisteren was er een grote mars in San Francisco tegen klimaatverandering en voor meer politieke maatregelen om klimaatverandering tegen te gaan. Ik volg een vak over de Freedom Movements in de jaren 60 van de VS, en de docent zei dat we extra credit konden ontvangen als we naar de mars gingen! Het was een enorm bijzondere ervaring en ik ben blij dat ik ben gegaan (ongeacht de extra credit of niet). Ik heb de mars gelopen met de grote spandoek uit de foto, en die mocht ik daarna mee naar huis nemen. Die ga ik ophangen in mijn kamer! 

Nu is het zondag en is het helaas tijd om naar de bibliotheek te gaan om al mn lezingen te doen voor komende week. Studeren hoort er ook nog bij! 

De groeten! 

[decinema-blog-blog]

19 december 2011 // 20u00

▲▲▶△△